Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

More documents

Recommendations

Info

126 Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja zmian legislacyjnych wyinterpretować z art. 47 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 u.p.z.p. dopiero po zastosowaniu wykładni celowościowej. W takiej sytuacji trudno mówić o prawnych gwarancjach zapewniających utworzenie spójnego systemu ochrony łączności ekologicznej na poziomie planowania przestrzennego w skali kraju. Dlatego zaproponowano przyjęcie expressis verbis, iż k.p.z.k. określa podstawowe elementy międzynarodowej i krajowej sieci korytarzy ekologicznych oraz wymagania w zakresie zachowania spójności tej sieci oraz integralności obszarów chronionych. Również z art. 39 ust. 3 u.p.z.p. (zawierającego katalog zagadnień określanych w p.z.p.w.) nie wynika bezpośrednio, aby w p.z.p.w. należało obligatoryjnie wskazać także korytarze ekologiczne znajdujące się poza obszarowymi formami ochrony przyrody. Konieczne jest zatem rozszerzenie tego katalogu o kwestie związane z ochroną łączności ekologicznej. Z kolei spory potencjał s.u.k.z.p.g./m.p.z.p. w zakresie ochrony i odtwarzania łączności ekologicznej w praktyce wykorzystywany jest w niewielkim stopniu. Przyczyny tkwią nie tylko w braku przepisów, które jednoznacznie nakazywałyby ujmowanie w s.u.k.z.p.g. oraz m.p.z.p. kwestii związanych z ochroną i odtwarzaniem korytarzy ekologicznych. Tymczasem to właśnie s.u- .k.z.p.g. w połączeniu z m.p.z.p. powinny być podstawowym środkiem zarządzania, pozwalającym na podejmowanie działań mających na celu wzmocnienie i odtworzenie łączności ekologicznej. Poprzez obowiązujący system konsultacji społecznych, pozwalający na włączenie w proces tworzenia planów szerokich grup społecznych możliwe jest podnoszenie świadomości społeczności lokalnej i zdobycie jej akceptacji dla działań ochronnych. Tymczasem efektywność m.p.z.p. obniża brak regulacji obligujących lub zachęcających organy planistyczne do uchwalania m.p.z.p. i związany z tym niski współczynnik pokrycia powierzchni kraju planami miejscowymi. W związku z tym należy wprowadzić przepisy obligujące do uwzględniania w s.u.k.z.p.g. oraz w m.p.z.p. kwestii związanych z ochroną łączności ekologicznej Odnośnie zaproponowanego sposobu określania tych korytarzy w poszczególnych dokumentach planistycznych należy zauważyć, iż system oparty jest na założeniu, że korytarze międzynarodowe i krajowe zobrazowane na poziomie krajowym (w k.p.z.k.) jako struktury liniowe lub pasmowe już na poziomie regionalnym mogą cechować się bardziej skomplikowaną strukturą. Dokładniejsza analiza ich struktury i przebiegu (na poziomie regionalnym lub niższym) wykaże, że składają się one z szeregu mniejszych korytarzy lub ciągu płatów siedlisk pomostowych, a miejscami są przerwane barierami. Ranga tych korytarzy uwidacznia się na poziomie wojewódzkim i jest trudna do dostrzeżenia na poziomie krajowym. Zasada ta analogicznie dotyczy także niższych poziomów planowania. Z tego względu zaproponowano, aby w k.p.z.k. wskazywane były korytarze o znaczeniu międzynarodowym i krajowym, które następnie zostaną uszczegółowione w p.z.p.w., s.u.k.z.p.g., a wreszcie – w m.p.z.p. Analogicznie, w p.z.p.w. wskazywane będą korytarze o charakterze regionalnym, uszczegóławiane następnie w s.u.k.p.z.g. i m.p.z.p. Wprowadzenie dodatkowego obowiązku zasięgnięcia stanowiska w przedmiocie przebiegu projektowanych korytarzy ekologicznych organów sąsiednich jednostek samorządu terytorialnego (w przypadku p.z.p.w. – marszałków województw, a w przypadku s.u.k.z.p.g. oraz m.p.z.p. – wójtów, burmistrzów lub prezydentów miast stanowiących gminy przyległe) ma być dodatkową gwarancją spójności sieci na poszczególnych szczeblach. Z punktu widzenia ochrony łączności ekologicznej szczególnej wagi nabiera współdziałanie organu planistycznego z RDOŚ. Mogłoby ono stanowić w pełni efektywną gwarancję uwzględniania w aktach planistycznych kwestii związanych z ochroną łączności ekologicznej między obszarami N2000, gdyby ustawodawcy nie zabrakło konsekwencji. Zgodnie z art. 30 ust. 3 u.o.p., projekty p.z.p.w., s.u.k.z.p.g. oraz m.p.z.p. w części dotyczącej istniejącego lub projektowanego obszaru N2000 wymagają uzgodnienia z RDOŚ w zakresie ustaleń mogących znacząco negatywnie oddziaływać na obszar N2000. Charakter uzgodnienia powoduje, iż RDOŚ ma głos współdecydujący i może zarówno skutecznie negować zapisy niekorzystne (odmawiając uzgodnienia), jak też powodować wprowadzenie rozwiązań
założenia zmian w prawodawstwie polskim w zakresie ochrony korytarzy ekologicznych pożądanych z punktu widzenia ochrony łączności ekologicznej. Forma uzgodnienia gwarantuje pełną efektywność działania RDOŚ, ale wyłącznie w zakresie ustaleń mogących znacząco negatywnie oddziaływać na obszar N2000. W ramach uzgodnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 3 u.o.p. RDOŚ nie może wprowadzić dowolnych rozwiązań, które zwiększałyby stopień ochrony łączności ekologicznej między obszarami N2000, ale wyłącznie takie, które będą prowadzić do zniesienia, ograniczenia lub kompensacji skutków wynikających z ustaleń dokumentów planistycznych mogących znacząco negatywnie oddziaływać na obszar N2000. Kolejne ograniczenie efektywności udziału RDOŚ dotyczy korytarzy ekologicznych położonych poza granicami obszarów N2000 lub projektowanych obszarów N2000. Odnoszące się do nich ustalenia s.u.k.z.p.g. i m.p.z.p. RDOŚ wyłącznie opiniuje. W przeciwieństwie do uzgodnienia opinia nie wiąże organu planistycznego, co utrudnia RDOŚ w pełni skuteczne kształtowanie rozwiązań pożądanych z punktu widzenia ochrony łączności ekologicznej w ramach sieci N2000. Ograniczenie efektywności udziału RDOŚ w procesie planistycznym ma jeszcze szerszy zakres w procedurze uchwalania p.z.p.w., gdzie udział tego organu ustawodawca ograniczył wyłącznie do uzgadniania ustaleń mogących znacząco negatywnie oddziaływać na obszar N2000, nie przewidując nawet opiniowania pozostałych ustaleń. W konsekwencji RDOŚ obecnie nie posiada żadnego formalnego wpływu na treść ustaleń p.z.p.w., które mogłyby dotyczyć korytarzy ekologicznych położonych poza granicami obszarów N2000 lub projektowanych obszarów N2000. W celu odwrócenia tej niekorzystnej tendencji, w zaproponowanych rozwiązaniach wprowadzono obowiązek uzgodnienia z RDOŚ planowanej sieci korytarzy ekologicznych. Biorąc pod uwagę, że uzgodnienie w tym zakresie wymagało będzie szczegółowej i specjalistycznej wiedzy w zakresie problematyki związanej z łącznością ekologiczną, przed dokonaniem uzgodnienia RDOŚ powinien uzyskać opinię regionalnej rady ochrony przyrody. Aby nie opóźniać procedury planistycznej, na dokonanie uzgodnienia przez RDOŚ zaproponowano termin 30 dni (z możliwością przedłużenia do 45 dni) od dnia otrzymania projektu s.u.k.z.p.g. lub m.p.z.p. Termin ten jest dosyć krótki. Jest to uzasadnione faktem, iż w zaproponowanym modelu normatywnym RDOŚ wydawał będzie decyzję zatwierdzającą opracowanie ekofizjograficzne, stąd posiadał będzie wiedzę co do możliwych ustaleń dokumentów planistycznych. Dodatkowo, w celu umożliwienia zachowania zakreślonego terminu, postulujemy nałożenie na wójta, burmistrza lub prezydenta miasta obowiązku przedłożenia do RDOŚ wniosków do s.u.k.z.p.g. oraz m.p.z.p. po ich złożeniu, a przed sporządzeniem projektu ww. dokumentów. Jeżeli chodzi o tryb i terminy uzgadniania z RDOŚ projektu p.z.p.w., to zgodnie z art. 41 u.p.z.p. do opiniowania i uzgadniania projektu p.z.p.w. stosuje się przepisy o opiniowaniu i uzgadnianiu projektu m.p.z.p. W związku z tym zaproponowane wyżej regulacje będą miały odpowiednie zastosowanie do procedury uchwalania p.z.p.w. Zważywszy na znaczenie, jakie ma k.p.z.k. w kształtowaniu sieci ekologicznej na terenie kraju oraz uwarunkowań jej ochrony, zdecydowano się na wprowadzenie obowiązku zaopiniowania jej ustaleń przez PROP. Jak wynika z art. 96 ust. 3 u.o.p., do zadań PROP należy w szczególności opiniowanie strategii, planów i programów dotyczących ochrony przyrody oraz przedstawianie wniosków i opinii w sprawach ochrony przyrody. Zatem wprowadzenie obowiązku poddania projektu k.p.z.k. opiniowaniu przez PROP wpisuje się w jej ustawowe zadania. Jest to też uzasadnione znaczeniem, jakie k.p.z.k. posiada dla określenia przyrodniczych uwarunkowań rozwoju kraju. Z zagadnieniem planowania przestrzennego związana jest również kwestia uwzględniania w p.z.p.w., p.z.p.o.m., s.u.k.z.p.g. i m.p.z.p. ustaleń PO dla parków narodowych, parków krajobrazowych, rezerwatów, obszarów N2000 oraz PZO dla obszarów N2000. Aktualnie żaden przepis nie nakazuje wprost, aby dokumenty te uwzględniać w p.z.p.w., p.z.p.o.m., s.u.k.z.p.g., m.p.z.p. oraz planach zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej. Obniża to globalną efektywność regulacji. Po pierwsze, w sytuacji
Page 1 and 2:
Marcin PchałEK Paulina KuPczyK Pio
Page 3 and 4:
od wydawcy Zachowanie łączności
Page 5 and 6:
3.1.7. Konwencja o ochronie środow
Page 7 and 8:
Wykaz skrótów BSPAs CBD decyzja w
Page 9:
Wykaz skrótów s.u.k.z.p.g. SOOS S
Page 12 and 13:
12 Efektywność ochrony korytarzy
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 21 and 22:
2. ogólna charakterystyka prawnych
Page 23 and 24:
ogólna charakterystyka prawnych fo
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
ocena uwarunkowań efektywności pr
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76: ocena uwarunkowań efektywności pr
Page 111 and 112: 4. założenia zmian w prawodawstwi
Page 113 and 114: założenia zmian w prawodawstwie p
Page 125: założenia zmian w prawodawstwie p
Page 151 and 152: Wykaz aktów prawnych Protokół o
Page 153 and 154: Bibliografia Bar, M., Jendrośka, J
Page 155: noty o autorach Marcin Pchałek, dr
show all

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?