í Serbíu Handbók - Land og saga

36
EM í Serbíu 2012
Varnarleikurinn verður að ganga upp
EM viðtal við Sverre Jakobsson
e n s k i b a r i n n . i s
EVRÓP UKEPPNI KARL A
„Það er allt búið að vera á fullu hjá
okkur í undirbúningnum og ekkert
nema gaman að þessu. Þótt þetta sé
auðvitað heilmikil rútína, tvær æfingar
á dag og fundir þess á milli, þá er
þetta allt öðruvísi en þegar maður er
að spila með liðinu sínu úti. Bæði það
að maður er kominn í nýtt umhverfi,
hittir strákana og þjálfarana og svo að
hitta fjölskylduna, vini og kunningja,
þó það gefist ekkert rosalega mikill
tími í það.
En þetta er alla vega þannig að maður er kominn
heim til Íslands á undirbúningstímanum
og það er ávallt ljúft og hressir upp á sálina,
þótt þetta sé nú alltaf sama rútínan með landsliðinu.
Enda þótt við vitum alveg um hvað það
snýst að vera með landsliðinu, þá tekur það
alltaf sinn tíma stilla sig inn, kúpla sig út úr því
sem maður er að gera með félagsliðinu sínu
og rifja upp kerfin og afbrigðin með landsliðinu.
Það er alltaf eitthvað sem þarfnast upprifjunar
og bráðnauðsynlegt að samæfa upp
á nýtt, þrátt fyrir það að við höfum gert þetta
svo oft áður. Fínpússingin og samæfingin er
stór hluti af öllu og þarf að vera í lagi þegar við
förum á stórmót eins og EM. Svo er líka það að
komast inn í hugsanaganginn og hugarfarið
hjá landsliðinu. Þó það fari vissulega minni tími
í þetta, því lengur sem við höfum verið saman
og stórmótin eru fleiri, þá tekur það samt
alltaf sinn tíma að forrita sig fyrir landsliðið og
aðlaga sig að liðinu,“ segir Sverre Jakobson,
varnarleikmaðurinn sterki í landsliðinu, og er
ákveðinn í því leggja sig allan fram til þess að
vera tilbúinn fyrir slaginn í Serbíu.
„Við erum að spila með liðinu okkar úti í nánast
hverri viku og erum mjög einbeittir í þeirri
rútínu, þannig að það er bara málið að skipta
um harða diskinn og takast á við allt öðruvísi
hluti sem landsliðið gerir og gengur út frá. Það
eru aðrar væntingar og kröfur varðandi það að
spila með landsliðinu heldur en með félagsliðinu.
Maður verður t.d. að vera undir það
búinn að spila vörnina með öðrum áherslum
og hreyfingum en hjá félagsliðinu sínu úti.
Landsliðið er allt annað lið en félagsliðið,“ segir
Sverre.
-Hvernig er það með varnarleikinn, eruð þið
með eitthvað nýtt á prjónunum?
„Það er alltaf eitthvað nýtt á döfinni hjá okkur,
þótt við byggjum alltaf á sama grunni.
Við höfum kannski fleiri útgáfur af varnarleik
núna en áður. T.d. ef 6-0 vörnin gengur ekki
upp, þá lumum við á ýmsum öðrum varnarafbrigðum.
Annars eru allar helstu breytingar í
varnarleik sniðnar út frá því hverjir andstæðingarnir
eru hverju sinni. Svo fer þetta líka eftir
því hvernig þau lið koma til með að spila
sem við mætum hverju sinni. Við höfum alltaf
eitthvað upp á erminni til þess að bregðast
rétt við í hvert skipti. Þetta eru svolítið ólík lið
sem við spilum við í riðlakeppninni og þótt
við byggjum alltaf á sama grunninum í varnarleiknum,
þá verða ætíð áherslubreytingar
á milli leikja. Það verður munur á hugsun og
nálgun á varnarleiknum eftir mótherjunum í
riðlakeppninni. Það getur stundum verið stór
munur á varnarafbrigðum, þótt það séu í eðli
sínu ekki miklar breytingar. Við verðum alltaf
að meta það hverju sinni hvaða afbrigði komi
til með að ganga best og vera tilbúnir að
breyta aftur, ef að það gengur ekki. Við erum
auðvitað búnir að stúdera liðin sem við mætum
hverju sinni og gerum áætlun um það
hvernig best sé að mæta þeim. Aðalatriðið er
að vera trúir því sem við göngum út frá og
ganga til leiks með sjálfstraustið í lagi hvað
varðar varnarleikinn,“ segir Sverre.
-Króatía í fyrsta leik, er það góður eða slæmur
kostur?
„Ég held að það skipti engu máli hvort við
mætum þeim í fyrsta leik eða öðrum. Það eru
öll liðin í riðlinum erfiðir andstæðingar og
kannski að það sé bara ágætt að fá Króata í
fyrsta leik. Við verðum bara að mæta tvíefldir
til leiks og selja okkur dýrt. Þeir fóru svolítið illa
með okkur í leiknum um fimmta sætið á HM
í fyrra. Það var leikur sem við hefðum átt að
vinna. Þeir fundu einhvern veikleika hjá okkur í
vörninni og spiluðu á það undir lokin og uppskáru
sigur. Við höfum farið yfir það og vitum
hvernig bregðast á við því. Það voru ákveðnar
stöðubreytingar og færslur hjá þeim sem trufluðu
okkur og við náðum ekki að bregðast við
því á réttan hátt. Króatar eru alltaf erfiðir andstæðingar,
það vitum við fyrir víst. Leikirnir
gegn Norðmönnum eru alltaf stríð og ekkert
gefið eftir, stanslaus slagsmál og læti. Við höfum
oftar en ekki verið örlítið grimmari og uppskorið
sigur fyrir vikið. Þó að það hafi aðeins
helst úr hópnum hjá þeim, þá hafa þeir svo
marga aðra leikmenn upp á að bjóða sem geta
tekið þær stöður og Norðmenn verða ekkert
slakari fyrir bragðið. Við hugsum alls ekkert
sem svo að við séum að fara að mæta léttari
Norðmönnum, það gengur ekki. Norðmenn
eru með firnasterkt lið með góða menn í öllum
stöðum og við þurfum að hafa virkilega fyrir
því að ná að leggja þá. Slóvenía er land með
mikla hefð í handboltanum og lið þeirra hefur
verið að sækja í sig veðrið aftur, eftir að hafa
dottið svolítið niður um tíma. Þetta verður forvitnilegur
leikur og áhugavert að sjá hvar þeir
standa í dag,“ segir Sverre.
„Milliriðillinn verður án efa ósköp svipaður og
var á HM í fyrra, þegar við spiluðum við Frakka
og Spánverja, og ekki hægt að ganga að neinu
sem vísu. Þarna verða virkilega góð lið. Við
sjáum þetta fyrir okkur sem svo að við séum
að klífa stórt fjall í riðlakeppninni og ef okkur
tekst að komast yfir það, þá bíður okkar enn
stærra fjall til þess að klífa í milliriðlinum.“
-Menn hafa verið að gera að því skóna að
Frakkarnir komi til með að vinna milliriðilinn
og svo verði það barátta á milli Spánverja,
Króata, Ungverja og Íslands að fylgja þeim
eftir í undanúrslitin?
„Það er ekkert hægt að bóka í þessu. Við vitum
t.d. ekkert um það hvernig Rússar eiga eftir að
spjara sig á þessu móti. Þeir geta alveg strítt
hinum liðunum, en þeir eru mjög misjafnir, eiga
kannski frábæran leik einn daginn og detta svo
niður strax í næsta leik. Þá vantar svolítið upp
á jafnvægið og að koma því í lag. Ég giska á að
það verði Frakkar, Spánverjar og Króatar sem
munu verða í baráttunni um undanúrslitasætin
ásamt okkur. Svo koma Ungverjar alveg til
greina, en við hugsum fyrst og fremst um það
hvað við ætlum okkur að gera og að hverju við
stefnum á þessu móti. Þótt það sé ekki komist
hjá því að sjá heildarmyndina, þá einblínum
við á það að taka bara einn leik fyrir í einu. Það
vantar ekki metnaðinn í liðið og við stefnum
að því að ná sem allra lengst á þessu móti. En
áherslan er eins og áður segir á það að einbeita
sér að einum leik í einu og svo verður spurt að
leikslokum,“ segir Sverre.
Sverre talar um hvað það sé mikilvægt að liðið
sé í réttu jafnvægi og rétt innstillt allan tímann
út mótið og nái að sýna sinn besta leik í hvert
sinn. Að það sé betra að vinna leikina með
einu marki, en að vinna kannski þá fyrstu með
tíu mörkum og tapa svo restinni.
„Við verðum að hafa sjálfstraustið í lagi allan
tímann. Sjá mótið þannig fyrir okkur að í öllum
leikjunum sem við spilum sé stefnt að því að
toppa í hverjum leik fyrir sig, hvort sem það er
fyrsti leikur eða sá síðasti. Það er vonandi að við
höldum sjálfstraustinu og stöðugleikanum og
að allir haldist heilir út allt mótið,“ segir Sverre.
Á svona stórmótum eins og EM eru dómararnir
misjafnir og Sverre segir að það þurfi að
meta það hverju sinni hvernig línur þeir gefi í
hverjum leik. Hvað sé hægt að leyfa sér að gera
hvað varðar varnarleikinn. Dómararnir geta
haft mikil áhrif á það hvernig leikir eru spilaðir.
Sverre segir að ef að Ísland ætli að ná árangri á
þessu móti, þá verði varnarleikurinn að ganga
upp og þá frá öllum hliðum séð.
„Við erum atvinnumenn í handbolta og hugarfarið
í landsliðinu er hungur eftir árangri.
Hungur í það að ná í medalíu, þar sem við
höfum komist á bragðið með það hvað það
er að fá medalíu á stórmóti. Maður á tvo liti af
medalíum og auðvitað blundar það í manni
hvað það yrði nú gaman að bæta þriðja litnum
við,“ segir Sverre glettinn að lokum og í orðum
hans endurspeglast hugarfar landsliðshópsins,
að það sé ekkert nema sigur sem komi til
greina í hverjum leik og þá skipti ekki máli við
hvaða andstæðing sé að etja.
Í HANDBOLTA
stór bjór 750kr.
allir leikir sýndir á
risatjöldum í bestu gæðum
HUGLEIÐING - Hafrún Kristjánsdóttir
Eftir jólin eru stórmót í handbolta
og ekki verður breyting á því nú. Íslenska
karlalandsliðinu hefur tekist
margsinnis að gera janúar ótrúlega
skemmtilegan með framgöngu sinni
á stórmótum víðs vegar um heiminn.
Nú er janúar, nú er stórmót að bresta á, nú er
gaman! Í fyrsta sinn í háa herrans tíð skundar íslenska
liðið til leiks án þess að Ólafur Stefánsson
sé með. Flestum finnst það áhyggjuefni, verulegt
áhyggjuefni. Mörgum þykir ekki ástæða
til bjartsýni vegna þess að Óli er ekki með. Alla
hluti er þó hægt að líta á frá mismunandi sjónarhornum.
Auðvitað er það missir fyrir íslenska
liðið að Óli sé ekki með. Það væri missir fyrir öll
lið að missa leikmann af hans „kaliberi“ og slíkan
leiðtoga. En fátt er þó svo með öllu illt að
ei boði eitthvað gott. Kannski er fjarvera Óla á
þessu móti holl og góð fyrir íslenska liðið. Lítum
betur á málið. Hlutverk Ólafs í íslenska landsliðinu
hefur verið gífulega stórt síðustu ár, innan
vallar sem utan. Það er ljóst að svo verður ekki
um ókomna framtíð. Það er verulega farið að
styttast í lokin á handboltaferli Ólafs. Því er mikilvægt
fyrir aðra leikmenn að fara að stíga inn í
hans hlutverk og undirbúa sig fyrir brotthvarf
hans. Slíkt hefur í raun verið að gerast síðustu
misserin. Ólafur hefur leikið minna hlutverk í
vörn og Alexander Petterson hefur spilað fleiri
og fleiri mínútur í hægri skyttunni. Alexander
hefur því smátt og smátt verið að stíga inn í
hlutverk Ólafs inni á vellinum. Alexander hefur
átt frábært tímabil í þýsku deildinni með liði
sínu Füchse Berlin og kemur því í toppformi
til leiks á EM. Ef einhver leikmaður hefur einhvern
tímann verið tilbúinn til þess að fara í
skóna hans Óla, þá er það Alexander núna.
En þó Alexander sé jafn frábær leikmaður og
raun ber vitni, þá er ljóst að hann mun ekki fullkomlega
geta fyllt það skarð sem Óli skilur eftir.
Það getur reyndar enginn handboltamaður
af þessum heimi. Það þýðir að aðrir leikmenn
þurfa að stíga örlítið upp, innan sem utan vallar.
Í liðinu eru leikmenn sem hafa svo sannarlega
alla burði til þess að gera slíkt. Guðjón Valur og
Snorri hafa spilað afar vel með liði sínu og nú er
Guðjón í leikformi, ólíkt því sem var á HM fyrir
ári. Aron er árinu eldri og svo mætti áfram telja.
Brotthvarf Óla er því kærkomið tækifæri fyrir
leikmenn og þjálfara til þess að setja sig inn í
hlutverk hans áður en brotthvarfið verður varanlegt.
Liðið verður sterkara og Ólafur mætir
ferskur í undankeppni Ólympíuleikanna í vor.
Það er því rík ástæða til þess að fara á EM 2012
og inn í þetta handboltaár af fullri bjartsýni.
H a f n a r f i r ð i & R e y k j a v í k