Mój żłobek, moje przedszkole (02) 2/2015

Praktyczny poradnik 

dla właścicieli i zarządców 

prywatnych placówek 

opieki nad dzieckiem 

w wieku 0-6 lat 

BEZPŁATNY 

DWUMIESIĘCZNIK 

wydanie 

2/2015 

żłobek • przedszkole • klub malucha • opiekunowie dzienni 

temat numeru: 

Budujemy 

plac zabaw! 

© Elena Stepanova - Fotolia.com 

Bezpieczne 

gniazdka i wyłączniki 

Sprawdź, które warto zamontować 

Dzień Rodzica 

w żłobku i przedszkolu

od redakcji: 

© shangarey - Fotolia.com 

Wydawca: 

Fundacja Do Celu 

ul. Broniewskiego 91/5 

01-876 Warszawa 

Adres redakcji: 

ul. Broniewskiego 91/5 

01-876 Warszawa 

Prezes Fundacji/Redaktor naczelna: 

Agnieszka Flisińska-Karwowska 

tel.: 600 939 329 

e-mail: agnieszka@fundacjadocelu.pl 

Wiceprezes Fundacji: 

Konrad Malczewski 

tel.: 732 732 190 

e-mail: konrad@fundacjadocelu.pl 

Redaktor prowadząca: 

Małgorzata Wójcik 

tel.: 504 029 475 

e-mail: redakcja@mzmp.pl 

Dyrektor handlowy: 

Mariusz Ćwirta 

tel.: 728 950 227 

e-mail: mariusz@fundacjadocelu.pl 

Key Account Manager: 

Paweł Dobrowolski 

tel.: 732 932 190 

e-mail: pawel@fundacjadocelu.pl 

Prenumerata: prenumerata@mzmp.pl 

Skład: malgosia.dobien@ardo.pl 

Druk: Zakłady Graficzne Taurus 

Redakcja nie zwraca tekstów nie zamówionych, zastrzega sobie prawo ich redagowania oraz skracania. 

Nie odpowiadamy za treść zamieszczonych reklam. 

Drodzy Państwo, 

trzymacie w ręku drugi numer magazynu „Mój żłobek, moje 

przedszkole”. Tworzyliśmy go z radością i lekkim sercem, 

bo ze świadomością, że nasz pomysł się spodobał. Już kilka 

tygodni po ukazaniu się pierwszego wydania, wiele placówek 

zamówiło prenumeratę, a naszą stronę na facebooku (www. 

facebook.com/mojzlobekmojeprzedszkole) polubiło blisko 

2000 osób! Duży odzew miał również nasz konkurs dla dzieci na 

najpiękniejszą Marzannę, o czym przeczytacie na str. 53. Bardzo 

dziękujemy za Państwa zainteresowanie, bo motywuje nas ono 

do jeszcze lepszej pracy i większego wysiłku. 

W drugim numerze – kwietniowym – zapraszamy do ogrodu. 

W Temacie numeru przeczytacie o tym, jak zorganizować 

na żłobkowym i przedszkolnym terenie plac zabaw, jak 

zapewnić dzieciom bezpieczeństwo podczas zabawy na 

dworze i jak zaprojektować zieleń w naszym ogródku. 

Poza tym przypomnimy, jak walczyć z komarami i innymi 

szkodnikami, a także – jak poradzić sobie z maluchami, gdy 

do naszej placówki zawita rotawirus. W dziale Zarządzanie 

podpowiadamy, jak ubezpieczyć przedszkole, a na str. 54 – jakie 

gniazdka elektryczne stosować w pomieszczeniach, w których 

przebywają małe dzieci. Zachęcamy do czytania „Mojego 

żłobka, mojego przedszkola” i śledzenia naszego fanpage’a. 

A tych, którzy nie zdążyli zapoznać się z pierwszym numerem 

naszego magazynu, zachęcamy do odwiedzenia naszej strony: 

www.mzmp.pl i przejrzenia go w wersji elektronicznej. 

Zapraszamy do czytania! 

Agnieszka Flisińska-Karwowska 

W NUMERZE: 

4 Zaplanuj ogród 

6 Bezpieczna zieleń 

9 Ekologiczne place zabaw 

11 Educarium – pomoce dydaktyczne 

– place zabaw 

14 Idealny plac zabaw 

16 Najlepsze podłoże 

18 Znajdź różnice 

20 Gdzie uczelnia, tam żłobek 

22 Chroń swój majątek 

24 Z dyplomem do żłobka 

25 Gry pozytywnych emocji 

26 Mleko dla najmłodszych 

28 Dieta bez glutenu 

30 Rotawirus pokonany! 

32 Uwaga, owady! 

34 Idziemy na wycieczkę 

36 Kids’ Time za nami 

38 Bambini dzieciom 

40 Chcę ładnie mówić! 

42 Świętujemy Dzień Rodzica 

44 Nieproszeni goście 

46 Czy warto zatrudnić fachowca? 

47 Czego Jaś się nie nauczy… 

49 Miej to z głowy 

50 Czysta piaskownica 

52 Przyjemnego leżakowania! 

53 Konkurs rozstrzygnięty! 

54 Całkowicie bezpieczne 

gniazdka i włączniki 

56 Dobry klimat 

58 Zza płotu 

60 Mgłą w komara 

mój 

3

temat numeru: BUDUJEMY PLAC ZABAW! 

Wiktoria Suchecka 

Zaplanuj 

ogród! 

Kiedy na terenie żłobka 

czy przedszkola znajduje 

się ogródek, placówka 

zyskuje na atrakcyjności. 

Co trzeba wiedzieć, jeżeli 

dopiero zamierzamy 

stworzyć zielony zakątek? 

© cromary - Fotolia.com 

4 

mój


WAŻNE: 

Zazwyczaj 

w przedszkolnym 

ogrodzie oprócz 

trawy i krzewów musi 

znaleźć się też miejsce 

na plac zabaw. Warto 

o tym wspomnieć 

architektowi zieleni 

i poprosić go, by 

w swoim projekcie 

uwzględnił miejsce na 

huśtawki, karuzelę czy 

zjeżdżalnię. 

Przedszkolny plac zabaw to nie tylko 

zjeżdżalnie i piaskownica. Powinno 

w nim być dużo trawy, po której bezpiecznie 

mogą biegać dzieci oraz dużo 

zieleni, która nie tylko nada ogródkowi 

uroku, ale i stworzy przyjemny cień. 

Wiosna to najlepsza pora roku do zrealizowania 

planów posiadania ogrodu. 

Nawet dysponując niewielką powierzchnią, 

można utworzyć miejsce, 

w którym dzieci będą się czuły znakomicie. 

Wystarczy odpowiedni pomysł, 

który zrealizujemy sami lub z pomocą 

fachowców. 

Bez zezwoleń 

Jeżeli teren, na którym chcemy założyć 

ogródek, jest naszą własnością, 

nie potrzebujemy żadnych pozwoleń. 

Podobnie, gdy wynajmujemy obiekt, 

w którym znajduje się placówka – wtedy 

wystarczy porozumieć się z właścicielem 

odnośnie do planów zagospodarowania 

terenu. 

Zanim przystąpimy do szukania specjalistów, 

musimy ustalić budżet, jakim 

dysponujemy. Kiedy już wiemy, na ile 

nas stać, można zacząć działać. Adresy 

architektów zieleni najprościej znaleźć 

w internecie. Jeżeli mamy swoją wizję 

ogródka, wówczas z pomocą fachowca 

dostosowujemy ją do realiów. Można 

też zdać się całkowicie na doświadczenie 

specjalisty. 

Fachowa pomoc 

Na rynku funkcjonuje wiele firm, zajmujących 

się ogrodami. Zakres usług, 

jaki świadczą, jest szeroki: od zaprojektowania 

ogrodu, poprzez jego wykonanie 

z powierzonych lub kupionych 

przez firmę roślin i innych niezbędnych 

składników, do regularnej opieki nad 

powstałym już obiektem. Za zatrudnieniem 

specjalisty przemawia argument, 

że lepiej zainwestować raz pieniądze, 

niż później nieustannie ulepszać coś, 

co wykonamy we własnym zakresie. 

– Koszt zaprojektowania ogrodu może 

wynosić od kilku do nawet kilkunastu 

tysięcy złotych. Przyjmuje się, że cena powstania 

projektu stanowi 10% wartości 

jego realizacji – mówi Piotr Nowak, którego 

firma działa na terenie centralnej 

Polski. – Wszystko zależy od powierzchni, 

rodzaju roślin i zakresu projektu, np. 

wytyczenia ścieżek. 

Ceny za zrealizowanie projektu, w zależności 

od regionu kraju, kształtują 

się na rozmaitym poziomie, od kilku 

do kilkudziesięciu tysięcy złotych, choć 

górnej granicy nie ma. Przykładowo, za 

metr kwadratowy trawnika zapłacimy 

od 15 do 30 złotych. Z kolei cena roślin 

uzależniona jest od ich wieku lub rozmiaru. 

Koszt jednego drzewka lub krzewu 

wraz z posadzeniem i przygotowaniem 

podłoża wynosi 35-40 zł. 

Instalacja wodna i elektryczna 

Jeżeli zdecydujemy się na założenie 

instalacji wodnej czy elektrycznej, pamiętajmy, 

że ich podziemne części kładzie 

się przed wykonaniem trawników, 

rabat i powierzchni utwardzonych. 

Najważniejsze dla instalacji wodnej są 

parametry źródła wody: wydajność liczona 

w metrach sześciennych na godzinę, 

ciśnienie i zawartość związków 

żelaza. Trzeba uwzględnić rodzaj gleby 

i roślinność. Typowa instalacja nawadniająca 

składa się z: czujnika deszczu, 

sterownika, rur, zraszaczy, a także linii 

kroplujących. 

O tym, czy konieczne jest systematyczne 

zraszanie, czy lepiej podlewać rośliny, 

decyduje ich rodzaj. Koszt założenia 

nawadniania to od 10-50 zł/m kw. 

Instalację elektryczną może wykonać 

osoba z uprawnieniami, znająca zasady 

układania przewodów pod ziemią. 

Powinny być one ułożone w rowach 

o głębokości metra i na podsypce 

z piasku (10 cm). Rów powinien być 

o 20 cm płytszy pod nawierzchniami 

utwardzonymi. Trasy kabli nie mogą 

przeszkadzać innym instalacjom, tj. kanalizacyjnej, 

wodociągowej, gazowej. 

Kable umieszczone w rurach osłonowych 

mogą być wykorzystane m.in. do 

zasilenia lamp oświetlających ścieżki 

czy napędu bramy wjazdowej. 

Niezależnie od tego, ile zainwestujemy 

w zaprojektowanie i powstanie ogrodu, 

konieczna jest regularna opieka 

nad nim. Tutaj też warto rozważyć skorzystanie 

z pomocy specjalisty. Opieka 

ogrodnika nad ogródkiem oczywiście 

kosztuje. Za koszenie trawy zapłacimy 

0,5-1 zł/m kw., za przycinanie żywopłotu 

– 5-20 zł/m kw., za pielenie 

– 1-5 zł/m kw. 

mój 

5


© Zoja - Fotolia.com 

Małgorzata Szcześniak 

Bezpieczna 

zieleń 

Krzewy czy iglaki? Trawa z rolki czy sadzona? 

Podpowiadamy, jaka roślinność jest wskazana 

do przedszkolnego ogródka. 

Pierwsze i najważniejsze – pamiętajmy, planując 

nasz przedszkolny ogródek, że nie jest 

on tylko do ozdoby. Ma mieć przede wszystkim 

funkcję użytkową – dzieci mają się w nim 

swobodnie bawić. Jak więc zaplanować 

ogród dla dzieci, aby spełniał te wymagania? 

Do zabawy i nie tylko 

W ogrodzie, z którego korzystają podopieczni 

żłobka lub przedszkola, oprócz placu zabaw 

powinno znaleźć się dużo zieleni i drzew 

dających latem cień oraz miękkiej trawy, po 

której będą mogły biegać dzieci. Planując ob- 

6 

mój


sadzenie roślinnością naszego ogrodu, 

zatrudnijmy architekta krajobrazu lub 

osobę doświadczoną, która podpowie 

nam, jakie krzewy, kwiaty i drzewa będą 

znakomicie rosnąć na terenie, który 

mamy do dyspozycji. 

Miękka trawa 

Idealnie, jeżeli teren naszego ogrodu 

nie jest płaski – ma pagórki, wgłębienia. 

Możemy wówczas wykorzystywać 

go do zabaw ruchowych. Jeśli jest płaski, 

proponujemy usypać na nim wzgórek, 

z którego zimą dzieci będą mogły 

zjeżdżać na sankach lub plastikowych 

deskach. Powierzchnię ogrodu najlepiej 

wyłożyć trawą, której hodowanie, 

niestety, jest pracochłonne, ale pozwala 

maluchom na bezpieczną zabawę. 

Trawnik możemy zasadzić lub rozłożyć 

go z tzw. rolki. Obie metody mają zarówno 

swoich zwolenników, jak i przeciwników. 

Trawnik z rolki jest drogi, lubi 

żółknąć i łatwo zamiera. Jednak ma też 

swoje zalety – jest łatwy w wyłożeniu 

Bezpieczne rośliny: 

jarząb pospolity, klon polny, 

bzy lilaki, pęcherznice 

kalinolistne, dereń, porzeczka 

złota i skalna, jaśminowiec, 

kolkwicja chińska, 

krzewuszka, forsycja. 

i daje taki efekt, na który długo musielibyśmy 

czekać, gdybyśmy trawnik po 

prostu wysiali. Darń jest bardziej odporna 

na mróz niż kiełkująca trawa – dlatego 

trawnik z rolki możemy „wyłożyć” nawet 

w listopadzie. No i ostatnia, bardzo 

przydatna informacja: trawnik z rolki 

możemy umieścić na zróżnicowanym 

terenie, także tam, gdzie jest on mocno 

nachylony. W takich miejscach nasiona 

traw są łatwo wypłukiwane w czasie 

podlewania lub deszczu. 

Dobór roślinności 

Idealnie, jeżeli nasz ogród obfituje w bogatą 

i różnorodną roślinność, rozwijającą 

się i eksponującą swoje walory o różnych 

porach roku: iglaki, drzewa owocowe, 

kwiaty. Dobrze też, jeśli rośliny te będą 

niewymagające, łatwe w uprawie (np. 

krzewy liściaste) oraz tanie (na wypadek 

zniszczenia ich przez naszych podopiecznych). 

Przede wszystkim jednak, muszą 

być bezpieczne dla dzieci. 

Krzewy kolczaste (dzikie róże, głogi, rokitnik 

czy berberys) mogą być przyczyną 

zadrapań i skaleczeń podczas zabawy lub 

upadku malucha. Niewskazane są również 

rośliny mocno pachnące – drzewka 

owocowe, dzikie róże, pelargonie czy 

inne kwiaty przyciągają owady, m.in. niebezpieczne 

dla maluchów osy i pszczoły. 

Tuje z kolei, choć bardzo popularne 

w Polsce, są roślinami ulubionymi przez 

komary, dlatego też lepiej ich unikać. 

Sadząc roślinny, zwróćmy uwagę również 

na to, czy nie są one trujące. Dzieci 

poznają świat wszystkimi zmysła- 

REKLAMA 

mój 

7


mi, dlatego często próbują zjeść lub 

polizać coś, co ich zdaniem nadaje się 

do spożycia, np. kolorowe owoce niektórych 

krzewów, które wyglądają jak 

cukierki. Czerwone kulki cisu pospolitego 

lub ostrokrzewu kolczastego mają 

trujące wnętrze, czarne jagody ligustru 

pospolitego, sadzonego często jako żywopłot, 

wywołują natomiast silną biegunkę. 

Bardzo szkodliwe, wręcz śmiertelne, 

są też owoce wawrzynka wilcze 

WAŻNE: 

Jeśli mamy w ogrodzie dużo 

miejsca, warto pomyśleć 

o założeniu warzywniaka, 

dzięki któremu dzieci nauczą 

się hodowli. Wystarczy mały, 

wydzielony obszar, który 

maluchy będą samodzielnie 

uprawiać: przekopią ziemię, 

posadzą warzywa, wyrwą 

chwasty, podleją sadzonki 

i wreszcie – zbiorą plony. 

łyko, dlatego należy go bezwzględnie 

unikać w żłobkowym czy przedszkolnym 

ogrodzie. Szyszki tui, igły jałowca 

– to kolejne potencjalne niebezpieczeństwo 

dla zdrowia wszędobylskich 

maluchów. Trujące są również niektóre 

kwiaty: konwalia majowa, piwonie, tulipany, 

hiacynty, narcyzy i przebiśniegi, 

a także niektóre pnącza: bluszcz, powojniki, 

hortensja pnąca oraz wisteria. 

© Zoja - Fotolia.com 

8 

mój


PROMOCJA 

Ekologiczne place zabaw 

Firma AVIS funkcjonuje na rynku placów zabaw od 2002 roku. Dział handlowy wraz 

z nowoczesnym zakładem produkcyjnym mieści się w Lublinie. Sami projektujemy 

i wykonujemy aranżacje placów zabaw w miastach, gminach, osiedlach, szkołach, 

przedszkolach i żłobkach. Dysponujemy najnowocześniejszym zapleczem 

technologicznym oraz wykwalifikowaną kadrą produkcyjną. Podczas produkcji nie 

zatrudniamy podwykonawców, co gwarantuje najwyższą jakość za najniższą cenę. 

Wieloletnie doświadczenie pozwoliło 

nam ugruntować stabilną pozycję na 

rynku oraz zdobyć bardzo bogatą wiedzę 

w zakresie projektowania, produkcji 

i montażu urządzeń zabawowych. 

Podstawą naszej oferty są zestawy zbudowane 

na bazie drewna rdzeniowego, 

bezrdzeniowego lub klejonego. Nowością 

jest linia urządzeń stalowych malowanych 

proszkowo. 

Zestaw zabawowy JUNIOR 

wykonany z drewna rdzeniowego 

Zestaw zabawowy Wieloryb wykonany z drewna 

klejonego na stalowych kotwach, korpus wykonany 

ze sklejki wodoodpornej lub płyty HDPE 

W związku z dużym zapotrzebowaniem 

rozszerzyliśmy swoją ofertę o zestawy 

zabawowe JUNIOR, które bez problemu 

użytkować mogą dzieci od 1. roku życia. Takie 

zestawy idealnie nadają się do żłobków. 

Bujak słonik – wykonany ze sklejki wodoodpornej 

lub płyty HDPE 

Są one bezpieczne, ponieważ ich maksymalna 

wysokość nie przekracza 60 cm. 

Do produkcji bujaków sprężynowych, 

zabezpieczeń oraz daszków w zestawach 

wykorzystujemy sklejkę z drzew 

liściastych, wodoodporną, laminowaną 

filmem melaminowym. Oferujemy także 

możliwość zamiany elementów wykonanych 

ze sklejki na płytę HDPE. 

AVIS Ekologiczne Place Zabaw to nie tylko 

zabawa i wypoczynek, ale również rekreacja. 

Oferujemy siłownie zewnętrzne, które 

pomagają utrzymać zdrowie, kondycję 

oraz zwiększyć odporność. Wszystkie 

urządzenia z naszej oferty oraz materiały, 

z których zostały wykonane posiadają certyfikaty, 

deklaracje zgodności i atesty. 

Firma AVIS udziela 36-miesięcznej gwarancji 

na wszystkie urządzenia w swojej 

ofercie, a serwis gwarancyjny i pogwarancyjny 

obejmuje zasięgiem teren całej 

Polski. 

Orbitrek wykonany ze stali nierdzewnej 

Serdecznie zapraszamy wszystkich Państwa 

do współpracy, a dzieci do zabawy. 

AVIS s.c. Ekologiczne Place Zabaw 

ul. Turystyczna 106, 20-230 Lublin 

info@avisplacezabaw.pl 

www.avisplacezabaw.pl 

tel. 81 748 93 62, tel. kom. 516 030 131 

mój 

9

Więcej zabawy, więcej emocji 

Kiedy jest się małym, wszędzie chcesz wejść i wszystkiego spróbujesz, ale wiele musisz się jeszcze 

nauczyć. Dopiero się rozwijasz, więc schodki muszą być łatwo dostępne, zjeżdżalnie mniej 

strome i platformy niższe. Bujaki dla Ciebie mają boki i oparcia, żebyś nie wypadł z urządzenia. 

Wszelkie inne elementy zabawy są niskie, dostępne nawet, kiedy jeszcze raczkujesz. 

Seria Tiboo jest projektowana dla dzieci w wieku od pół roku do 5 lat. 

www.proludic.pl • www.educarium-placezabaw.com.pl 

educarium spółka z o.o. • ul. Grunwaldzka 207 • 85-451 Bydgoszcz 

telefon 52 32 47 840 • 52 32 47 800 • placezabaw@educarium.pl


PROMOCJA 

Educarium 

– pomoce dydaktyczne – place zabaw 

Educarium to od lat znany 

dostawca szerokiej gamy 

pomocy dydaktycznych, jak 

również wykonawca niepowtarzalnych 

placów zabaw 

na terenie całego kraju. 

W swojej ofercie firma posiada prawie 

1000 różnych urządzeń zabawowych, 

od prostych urządzeń dla najmłodszych 

po bardzo rozbudowane zestawy na 

okazałe projekty. 

Specjaliści firmy pomagają przy wyborze 

urządzeń, dopasowanych do wieku 

użytkowników, terenu i budżetu, przygotują 

wizualizacje Twojego nowego 

placu zabaw. Educarium jako doświadczony 

wykonawca placów zabaw jest 

w stanie także doradzić przy wyborze 

odpowiedniej nawierzchni oraz odpowiedzieć 

na pytania inwestora związane 

z zagadnieniami technicznymi. 

Najważniejszy partner Educarium to 

francuska producent urządzeń zabawowych 

Proludic – jeden z największych 

producentów w Europie. Firma znana 

jest z pięknych wzorów, doskonałego 

wykonania oraz ogromnej trwałości 

swoich produktów. Wysoką jakość potwierdza 

gwarancją, która na większość 

elementów wynosi od 10 do 25 lat. 

Doskonałym przykładem urządzeń jest 

seria Tiboo, projektowana dla dzieci 

w wieku od 0,5 roku do 5 lat. Jest to jeden 

z nielicznych produktów skierowanych 

do dzieci poniżej 2. roku życia. 

Inny przykład to fabryka piasku, która 

umożliwia świetną zabawę dzięki 

12 różnym aktywnościom urządzenia. 

Seria Tema zawiera urządzenia o dużej 

koncentracji funkcji w jednym zestawie, 

co pozwala na różnorodną zabawę wielu 

dzieci na małej powierzchni. 

Drugi ważny partner firmy Educarium 

to niemiecki producent nawierzchni 

bezpiecznej Euroflex. Płyty Euroflex są 

pod wieloma względami bezpieczniejsze 

i trwalsze od innych produktów na 

rynku. Jako jedyna firma posiada niemiecki 

certyfikat GS, co między innymi 

potwierdza bezpieczeństwo składu 

chemicznego produktu – nawierzchnia 

Euroflex nie zawiera ciężkich metali oraz 

innych chemikaliów, potencjalnie niebezpiecznych 

dla dzieci. 

Popularny produkt marki Euroflex to gumowe 

piaskownice – są bardzo trwałe, 

miękkie, ciepłe, nie występują w nich 

drzazgi i są atrakcyjne cenowo. 

Firma Educarium obsłuży Państwa kompleksowo 

we wszystkich kwestiach 

związanych z placem zabaw. Przygotowanie 

projektu budowlanego oraz kompleksowe 

wykonanie placu zabaw wraz 

z bezpieczną nawierzchnia to dla nas 

codzienność. 

Z ofertą można zapoznać się na stronach: 

www.educarium.pl 

www.educarium-placezabaw.com.pl 

bezpiecznanawierzchnia.pl 

Kontakt: placezabaw@educarium.pl 

tel: 52 324 78 40 

mój 

11


PROMOCJA 

Educarium – przykładowe projekty dla żłobka 

PROJEKT 1 PROJEKT 2 

Jest to typowy projekt dla małego żłobka, z możliwością 

zabawy dla około 30 dzieci jednocześnie. Zestaw 

zabawowy został zaprojektowany tak, aby dzieci mogły 

się bawić dookoła urządzenia lub nawet pod platformą. 

Projektowana piaskownica wykonana jest z miękkiej 

gumy. 

Urządzenie można postawić na każdym rodzaju 

nawierzchni. Jeżeli nie będzie z niego korzystać wiele 

dzieci, to trawa będzie najprawdopodobniej najlepszym 

rozwiązaniem, natomiast jeśli dzieci będzie więcej, 

warto rozważyć wykonanie nawierzchni gumowej. 

Tu inny projekt dla żłobka. Na tym placu zabaw znajduje 

się niska zjeżdżalnia ze zmniejszonym kątem ślizgu, 

który jest idealny dla najmłodszych, bujak z oparciami 

dla większej pewności oraz zwykły bujak dla dzieci 

z większym poczuciem równowagi. Dodatkowo jest 

jeszcze mały domek do chowania się, siedzenia oraz 

odgrywania ról oraz statek z dwoma sterami do wspinania 

się dla najmłodszych. 

Koszt netto z montażem 

Urządzenia: 30 690 zł 

Nawierzchnia gumowa wraz z podbudową: 18 900 zł 



Nawierzchnia gumowa: 27 600 zł 

12 

mój


Educarium – przykładowe projekty dla przedszkola 

PROJEKT 1 PROJEKT 2 

Przedszkolaki potrzebują więcej wyzwań. Dlatego 

proponujemy duży domek do wspinania: można ukryć 

się w nim w środku, można wspiąć się na dach i czuć 

się królem (lub królową) placu zabaw. Również zestaw 

zabawowy z siatką, ścianką wspinaczkową, poręczami 

i równoważniami stwarza ciekawe możliwości 

wspinania się i zwisania dla 3-5 latków. 

Natomiast tablica aktywności pozwala na spokojną 

zabawę – w praktyce jest intensywnie używana. 

Dwa bujaki oferują możliwości huśtania się pojedynczo 

lub razem z koleżanką. 

Tu plac zabaw z tematyką zoo. Zestaw wielofunkcyjny 

oferuje możliwości wspinania się, zjeżdżania oraz 

szereg możliwości manipulacji oraz odgrywania ról. 

Dzieci mogą kręcić oczami lwa, ukryć się w lesie, być 

myśliwym. Gumowy lew jest świetnym elementem do 

wspinania. 





Urządzenie: 45 900 zł 


mój 

13


Maria Piekart 

© pioneer - Fotolia.com 

Idealny 

plac zabaw 

To niezwykle istotny element każdego żłobka 

i przedszkola – dzieci spędzają przecież na nim bardzo 

dużo czasu. Nic więc dziwnego, że szukając placówki 

dla swojego dziecka, rodzice przykładają dużą wagę do 

wyglądu ogródka i bezpieczeństwa znajdujących się 

w nim sprzętów. 

Plac zabaw to wizytówka naszej placówki 

oraz ważny element wizerunkowy 

i marketingowy. To często pierwsza 

rzecz, którą widzi rodzic, odwiedzając 

placówkę lub przechodząc obok niej. 

Piękny i zadbany – może być przewagą 

nad konkurencją. 

Bez ryzyka 

Bezpieczeństwo placu zabaw (lub 

jego brak) jest przedmiotem żywego 

zainteresowania rodziców i jest istotniejsze 

niż jego funkcjonalność. Plac 

zabaw przy żłobku i przedszkolu musi 

spełniać wymogi zawarte w normie 

europejskiej EN 1176, która określa 

wszystkie aspekty bezpieczeństwa takiego 

miejsca – zarówno konstrukcję 

sprzętów, ich wielkość, jak i materiały, 

z których są wykonane, a także ich rozmieszczenie 

na placu zabaw. Aby nasz 

przedszkolny ogródek spełniał wszystkie 

normy, warto przy jego projektowaniu 

współpracować ze specjalistą 

znającym niezbędne zasady i wymogi. 

Zainwestuj w jakość 

Producentów profesjonalnych urządzeń 

na place zabaw jest wielu, a część 

z nich kusi niskimi cenami. W tym przypadku 

łatwo jednak kupić kota w worku. 

Ceny z pozoru podobnych urządzeń 

mogą się różnić trzykrotnie. Trzeba zastanowić 

się, czy te tańsze na pewno 

oferują odpowiednią jakość. Warto tu 

„Badania naukowe wykazały, że atrakcyjne dla 

dzieci urządzenia do zabaw powinny być przede 

wszystkim: złożone, nowe, mobilne, tematyczne, 

izolacyjne wizualnie (zapewniać separację 

wzrokową od otoczenia) i barwne – co jest ważne 

zwłaszcza w odniesieniu do dzieci najmłodszych 

(do 5 lat). Sporym powodzeniem cieszą się 

urządzenia mobilne: huśtawki, karuzele, zjeżdżalnie. 

Umożliwiają one dziecku raptowne przemieszczanie 

się, wymuszają ruch. Nie mogą być jednak jedynym 

wyposażeniem placów zabaw, gdyż zapewniają 

mało rozwijającą i prymitywną rozrywkę, która 

dosyć szybko się nudzi. Samodzielne wprowadzenie 

urządzenia w ruch sprawia dziecku dużo więcej 

satysfakcji, niż wyręczanie go przez osobę dorosłą, 

np. przez popychanie karuzeli czy bujanie huśtawką. 

Atrakcyjne urządzenia powinny: 

● umożliwiać dziecku manipulację i być podatne na 

przekształcenia, 

● oferować różne formy aktywności, zapewniać 

bawiącemu się duży margines swobody 

i improwizacji, 

● być – w miarę możliwości – mobilne, nowe lub 

nieznane na danym terenie; pozwalać dziecku 

na raptowne przemieszczenie się (np. huśtawki, 

karuzele, zjeżdżalnie), 

● symulować zabawy tematyczne, 

● być puste w środku (umożliwiać schowanie się).” 

Fragment poradnika Marka Kosmali „Jak stworzyć bezpieczne miejsce zabaw dziecięcych?”, 

wydanego przez Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy 

14 

mój


Fot: Educarium 

zaznaczyć, iż posiadanie certyfikatu 

zgodności z normą EN 1176 nie jest 

oceną jakości i trwałości urządzenia, 

a tylko potwierdza tę zgodność w momencie 

dokonania badania. 

Dopasowane do wieku dzieci 

Wszyscy wiemy, że różnica w umiejętnościach 

dziecka półrocznego a trzyletniego 

jest ogromna. Standardowa 

zabawka dla przedszkolaka może okazać 

się nie do pokonania dla malucha, 

który dopiero uczy się chodzić. Dlatego 

należy dobierać urządzenia do wieku 

i umiejętności dzieci. Niektóre firmy, 

np. Educarium, mają w ofercie urządzenie 

placu zabaw specjalnie przystosowane 

dla dzieci od 6. miesiąca życia. 

Maluchy w żłobkach wolą zabawki, na 

których mogą siedzieć lub po których 

mogą się czołgać. Bujaki dla nich muszą 

mieć wyższe oparcia i zabezpieczenia 

uniemożliwiające wypadnięcie. Dla 

starszych dzieci lepsze są natomiast 

urządzenia oferujące możliwość wspinania 

się, np. platformy, drabinki oraz 

zjeżdżalnie, pozwalające na dynamiczną 

zabawę – dla przedszkolaków ruch 

jest bowiem najważniejszy. 

Drewniane czy plastikowe? 

Wybór zależy od tego, jakie dzieci 

będą korzystały z naszych zabawek. 

Dla maluszków bezpieczniejsze będą 

plastikowe sprzęty o zaokrąglonych 

brzegach, stosunkowo miękkie i elastyczne, 

czyli takie, o które trudno 

nabić sobie guza (np. Little Tikes, Step 

2). Zabawki drewniane przeznaczone 

są dla starszych dzieci. Często łączone 

z innymi elementami – łańcuchami 

czy sznurkami – nadają się dla sprawniejszych 

użytkowników (Jungle Gim). 

Trzeba jednak powiedzieć, że na rynku 

spotkać można plastikowe place 

zabaw przeznaczone również dla 

starszych dzieci – wyższe zjeżdżalnie, 

domki czy urządzenia do wspinania. 

Ważne! 

Treść normy EN 1176 

w języku angielskim znaleźć 

można na stronie 

http://www.en-standard.eu/. 

Po polsku wytyczne 

dotyczące wymogów 

bezpieczeństwa placów 

zabaw opisały na swojej 

stronie m.in. Urząd Ochrony 

Konkurencji i Konsumentów 

(www.placezabaw.uokik.gov.pl) 

i Centrum Kontroli Placów 

Zabaw (www.placezabaw.org). 

O wyborze placu zabaw decyduje często 

cena. Zabawki plastikowe są zwykle 

tańsze od drewnianych. Jeśli nie 

stać nas na drogie sprzęty, lepszym 

rozwiązaniem wydaje się zakup plastikowych 

zabawek, zamiast „taniego 

drewna”, które w praktyce ma żywotność 

krótszą. Takie zabawki może nie 

wyróżniają się zbytnio, jednak kosztują 

mniej. Jeśli kiedyś zdobędziemy 

dodatkowe fundusze na wyposażenie 

placu, łatwiej je będzie zdemontować 

i zutylizować. 

mój 

15


Justyna Milkiewicz 

Najlepsze 

podłoże 

Wymagania dotyczące jakości i bezpieczeństwa na placach 

zabaw określa norma EN 1176 z 2009 roku. Norma określa 

bardzo szczegółowo, jak powinien być wykonany plac 

zabaw, aby zapewniał dzieciom bezpieczeństwo. 

Firmy wykonujące plac zabaw mogą, 

ale nie muszą, wykonać poza urządzeniami 

także nawierzchnię. Jednak firma 

montująca urządzenia ma obowiązek 

w dokumentacji produktu określić, jakie 

podłoże jest dopuszczalne, a jakie 

nie do montowanych urządzeń zabawowych. 

Kwestia podłoża jest również 

określona w normie dotyczącej placów 

zabaw EN 1176 – 2009 r. Jego rodzaj 

jest uzależniony od krytycznej wysokości 

upadku z urządzenia. Mówiąc 

prościej: im wyższe urządzenia, a tym 

samym ryzyko upadku z większej wysokości, 

tym bardziej amortyzująca 

musi być nawierzchnia. 

W zależności od wysokości urządzeń 

plac zabaw może znajdować się na powierzchni 

trawiastej lub glebowej, piaskowej, 

żwirowej, korowej, wiórowej lub 

wykonanej z innych materiałów zgodnych 

z wymogami normy, na przykład 

na sztucznej nawierzchni gumowej. 

Nawierzchnia trawiasta 

Norma mówi, że nawierzchnię trawiastą 

oraz glebową można stosować, jeśli 

krytyczna wysokość upadku z urządzenia 

(czyli wysokość najwyższego elementu 

służącego do zabawy, a nie np. 

dachu) jest równa bądź mniejsza niż 

1 m. Taka nawierzchnia niezbyt dobrze 

amortyzuje upadki, ale ma też zalety 

– łatwo utrzymać ją w czystości, dzieci 

nie brudzą się tak jak na nawierzchniach 

sypkich, a po deszczach, nawet 

ulewnych, nie tworzy się błoto. Minusem 

nawierzchni trawiastej jest to, że 

łatwo się wydeptuje, a uzupełnianie 

braków przez dosiewanie trawy jest 

dość kłopotliwe. 

Nawierzchnie sypkie 

Nawierzchnia placu zabaw może być 

także zrobiona z piasku lub żwiru. Przy 

czym norma określa grubość warstwy 

takiej nawierzchni w zależności od krytycznej 

wysokości upadku. Dla krytycz- 


16 

mój



nej wysokości upadku mniejszej bądź 

równej 2 m, musi to być warstwa minimum 

20 cm, a dla 3 m – 30 cm. Należy 

także zwrócić uwagę na rodzaj piasku 

czy żwiru. Wielkość ziaren piasku stosowanego 

jako podłoże pod placem zabaw 

powinna się mieścić w przedziale 

od 0,2 do 2 mm, a wielkość żwiru od 2 

do 5 mm. Powierzchnie sypkie są dość 

kłopotliwe w utrzymaniu. Po pierwsze: 

należy regularnie sprawdzać grubość 

powierzchni pod urządzeniami. Po drugie: 

trudno utrzymać czystość, gdyż 

śmieci są zakopywane w sypkim podłożu, 

a po deszczu piasek zamienia się 

w błoto i jest przenoszony na butach do 

wnętrza budynku. Inny typ nawierzchni 

sypkich to te wykonane z wiórów lub 


kory. Są dość rzadko spotykane, a posiadają 

wiele zalet. Woda bez przeszkód 

swobodnie przesiąka przez warstwę 

podłoża i nie tworzy się błoto. Wymagana 

grubość warstwy jest tu taka sama 

jak przy piasku i żwirze. Choć takie nawierzchnie 

ładnie wyglądają, to jednak 

są dość szorstkie i niezbyt przyjemne 

w dotyku. 

Nawierzchnie sztuczne 

Nowoczesne nawierzchnie mają znakomite 

właściwości amortyzujące 

upadek, są łatwe w utrzymaniu i bardzo 

ładne. Mają w zasadzie tylko jedną 

wadę – są drogie. Jednak jeśli na palcu 

zabaw są urządzenia o krytycznej wysokości 

upadku równej lub większej 

niż 3 m, to tylko taka nawierzchnia zapewnia 

bezpieczeństwo. Oczywiście 

nawierzchnia nie uchroni dzieci przed 

wszystkimi urazami, ale znacznie 

ograniczy ich ryzyko. Nawierzchnię 

gumową można stosować w formie 

„kafelków” lub większych fragmentów, 

wykonywanych na miejscu 

z drobnych części gumy spojonych 

żywicą. Dostawcy tego rodzaju nawierzchni 

powinni przedstawić certyfikaty 

wskazujące, do jakiej wysokości 

upadku spełnione jest kryterium HIC 

(Kryterium Urazu Głowy) określone 

w normie PN-EN 1177 oraz przedstawić 

certyfikaty świadczące o tym, że 

nawierzchnie nie są wykonane z materiałów 

toksycznych. 

mój 

17

zarzadzanie: PRAWO i PRZEPISY 

Maria Piekart 

Znajdź 

różnice 

To, co łączy klub dziecięcy i żłobek to fakt, że do obu 

placówek przyjmowane są dzieci. I na tym koniec 

podobieństw. Cała reszta to różnice, które warto poznać 

przed podjęciem decyzji o założeniu placówki. 

Planujące otwarcie prywatnej placówki 

opiekuńczej dla dzieci, wielu 

z nas zastanawia się, czy lepiej zorganizować 

żłobek czy może klubik 

dziecięcy. Zanim podejmiemy decyzję, 

warto przypatrzeć się obu 

formom opieki, które bardzo się od 

siebie różnią, a przede wszystkim zapoznać 

się z „Ustawą z dnia 4 lutego 

2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku 

do lat 3” (DzU z 2011 r. nr 45, poz. 

235 zm) oraz „Rozporządzeniem 

ministra pracy i polityki społecznej 

z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie 

wymagań lokalowych i sanitarnych 

jakie musi spełniać lokal, w którym 

ma być prowadzony żłobek lub klub 

dziecięcy” (DzU z 2013 r. poz. 1457). 

18 

mój


© Oksana Kuzmina - Fotolia.com 

Wiek podopiecznych 

Zacznijmy od tego, że każdy żłobek 

– państwowy czy prywatny – tworzony 

jest jako placówka opiekuńcza dla 

najmłodszych dzieci. Do prywatnego 

żłobka przyjmowane mogą być dzieci 

od 20. tygodnia życia, czyli takie, które 

nie ukończyły jeszcze pół roku. Oznacza 

to, że żłobek sprawuje opiekę nad niemowlętami, 

które karmione są jeszcze 

mlekiem – niekiedy odciąganym pokarmem 

mamy, i które są jeszcze zupełnie 

niesamodzielne. Kluby dziecięce mogą 

przyjmować podopiecznych dopiero po 

ich 1. urodzinach. Zarówno w żłobku, jak 

i w klubie dziecięcym przebywać mogą 

dzieci do 3. roku życia. Starsze maluchy 

powinny trafić już do przedszkola. 

Długo czy krótko? 

Kolejna istotna zasada różniąca obie 

formy instytucji to czas, który dzieci 

mogą spędzić pod opieką placówki. 

W żłobku dziecko może przebywać do 

10 godzin dziennie, czyli w godzinach 

pracy jego rodziców, np. od 7 do 17. 

Jest to możliwe, ponieważ żłobek ma 

obowiązek zapewnić dzieciom wyżywienie. 

Nie ma znaczenia, czy będzie 

to jedzenie serwowane przez wynajętą 

firmę cateringową, czy gotowane 

na miejscu, czy będzie to pokarm 

mamy odciągany przez nią w domu 

i zostawiany w żłobku, czy też mieszanka, 

przygotowywana przez personel. 

Kluby dziecięce nie muszą zapewnić 

(choć mogą) podopiecznym 

wyżywienia, dlatego czas przebywania 

maluchów w klubiku nie może być 

dłuższy niż 5 godzin. Tyle, według specjalistów, 

2-3-latek może wytrzymać 

na jedzeniu przyniesionym z domu, 

ewentualnie w ogóle bez posiłku. 

Opieka rodziców 

Wiele klubów dziecięcych traktowanych 

jest przez rodziców jako „przechowalnie” 

dla dzieci – w dobrym tego 

słowa znaczeniu – w sytuacjach, gdy 

muszą coś załatwić, gdy pracują w niepełnym 

wymiarze godzin lub w domu 

i potrzebują trochę ciszy oraz spokoju. 

Często też mamy posyłają tam dzieci 

na kilka godzin tylko po to, by pobawiły 

się z rówieśnikami i „potrenowały” 

przed pójściem do przedszkola. Dlatego 

często towarzyszą swoim pociechom 

w zajęciach organizowanych 

przez klub i przebywają z nimi na terenie 

placówki. Inaczej sprawa ma się ze 

żłobkami, do których posyłane są dzieci 

rodziców, którzy muszą wrócić do 

pracy po urlopie macierzyńskim lub, co 

jest ostatnio możliwe, tacierzyńskim. 

Dzieci te przebywają w żłobku przez 

cały dzień, a obecność mamy lub taty 

podczas zajęć jest niemożliwa. 

Warunki lokalowe 

Kolejna różnica, od której może zależeć 

podjęcie decyzji o rodzaju otwieranej 

placówki, to warunki, jakie musi 

spełniać lokal, który mamy do dyspozycji. 

Prywatny żłobek musi mieć co 

najmniej 2 pomieszczenia dla dzieci, 

w tym jedno przeznaczone na sypialnię. 

Klub – tylko jedno pomieszczenie. 

Rozporządzenie ministra pracy i polityki 

społecznej mówi ponadto, że „powierzchnia 

każdego pomieszczenia 

przeznaczonego na zbiorowy pobyt 

od 3 do 5 dzieci musi wynosić co najmniej 

16 m kw.” Jeśli liczba dzieci jest 

większa niż 5, powierzchnia każdego 

pomieszczenia ulega zwiększeniu 

na każde kolejne dziecko i wynosi co 

najmniej 2,5 m kw., jeżeli czas pobytu 

dziecka przekracza 5 godzin dziennie 

(czyli w przypadku żłobków) lub co 

najmniej 2 m kw., jeżeli czas pobytu 

dziecka nie przekracza 5 godzin dziennie 

– dotyczy to klubów. 

Zarówno żłobek, jak i klub muszą 

zapewnić dzieciom miejsce do higienicznego 

spożywania posiłków. 

W przypadku żłobka – nawet tego, 

który korzysta z usług firmy cateringowej 

– niezbędna jest dwuczęściowa 

kuchnia, w której będą rozdzielane 

posiłki i myte naczynia. 

Opiekunowie i wychowawcy 

Opiekunem w żłobku lub klubie może 

być osoba o kwalifikacjach pielęgniarki, 

położnej, opiekunki dziecięcej, nauczyciela 

wychowania przedszkolnego, 

nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej 

lub pedagoga opiekuńczo-wychowawczego 

lub osoba z co najmniej średnim 

wykształceniem oraz co najmniej 

dwuletnim doświadczeniem w pracy 

z dziećmi w wieku do lat 3, ewentualnie 

po odbyciu 280-godzinnego szkolenia 

(szczegóły w art. 16 ustawy o opiece 

nad dziećmi do lat 3). Dyrektorem żłobka 

może być wyłącznie osoba z wyższym 

wykształceniem i przynajmniej 

3-letnim doświadczeniem w pracy 

z dziećmi lub z wykształceniem średnim 

i 5-letnim doświadczeniem. Klubem 

może kierować osoba spełniająca 

wymagania, które ustawa odnosi do 

opiekunów. 

Bardzo istotna jest ilość personelu, 

który musi być zatrudniony w placówce. 

Jeden opiekun może zajmować się 

maksymalnie ósemką dzieci. Jeśli jednak 

– w przypadku żłobka – w grupie 

znajduje się dziecko, które nie skończyło 

jeszcze roku, jeden opiekun przypada 

na piątkę dzieci. W żłobku, w którym 

jest więcej niż dwadzieścioro dzieci, 

zgodnie z ustawą powinno zatrudnić 

się przynajmniej jedną pielęgniarkę lub 

położną. 

mój 

19

zarzadzanie: KSIĘGOWOŚĆ I FINANSE 

Michał Sotkiewicz 

Gdzie 

uczelnia, 

tam żłobek 

© Andrey Kuzmin - Fotolia.com 

Studenci z NZS Uniwersytetu Warszawskiego pewnie się nawet nie spodziewali, jak 

szybko będzie realizowany ich program „Żłobki na Uczelnie”. W październiku 2014 r. 

wystąpili z tą inicjatywą, a w marcu 2015 r. w konkursie „MALUCH na uczelni” została już 

zamknięta lista zgłoszeń. 

Otwarty konkurs „MALUCH – edycja 

2015”, ogłoszony został przez Ministerstwo 

Pracy i Polityki Społecznej, w ramach 

resortowego programu rozwoju 

instytucji opieki nad dziećmi w wieku 

do lat 3 „MALUCH”. Jednym z modułów 

konkursu był „MALUCH na uczelni”, 

przewidziany dla uczelni i współpracujących 

z nimi podmiotów i zakładający 

utworzenie w 2015 r. nowych miejsc 

w instytucjach opieki oraz zapewnienie 

funkcjonowania nowych i już istniejących 

miejsc opieki nad dziećmi studentów, 

doktorantów oraz osób zatrudnionych 

przez uczelnię lub wykonujących 

zadania na rzecz uczelni na podstawie 

umów cywilno-prawnych. 

Na moduł „MALUCH na uczelni” wpłynęło 

ponad 60 wniosków konkursowych, 

m.in. z Uniwersytetu Jagiellońskiego, 

Uniwersytetu Warszawskiego, Politechniki 

Śląskiej, Uniwersytetu Łódzkiego, 

Uniwersytetu Rzeszowskiego, Uniwersytetu 

Medycznego w Lublinie. 

Wyniki ogłoszono 24 kwietnia. Jak po- 

dało Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, 

na 43 uczelniach publicznych 

i niepublicznych powstanie ponad 

1,4 tys. miejsc opieki dla najmłodszych, 

a ponad 1,3 tys. już istniejących zostanie 

dofinansowanych. Na ten cel Ministerstwo 

Pracy i Polityki Społecznej 

przeznaczy w sumie ponad 9,2 mln zł. 

Dotychczas – jak szacuje Ministerstwo 

Nauki i Szkolnictwa Wyższego – tylko 

kilkanaście uczelni w Polsce zapewniało 

opiekę nad dziećmi. Przyuczelniane 

żłobki często były do dyspozycji jedynie 

pracowników, a nie studentów. Uczelnie 

w konkursie „MALUCH na uczelni” starały 

się więc o dofinansowanie z przeznaczeniem 

na utworzenie nowych miejsc 

opieki lub utrzymanie już istniejących. 

Wsparcie z tego programu może pokryć 

80 proc. kosztów funkcjonowania 

działających już żłobków, klubów dziecięcych 

lub dziennych opiekunów (nie 

więcej niż 400 zł na jedno dziecko) oraz 

80 proc. kosztów utworzenia nowego 

miejsca opieki (nie więcej niż 5 tys. zł na 

jedno miejsce). 

Najwięcej wniosków nadeszło z województw 

śląskiego, mazowieckiego, 

małopolskiego, wielkopolskiego i pomorskiego. 

Wiele uczelni nie zgłosiło 

się teraz, ale wystąpią w przyszłości. 

Tak właśnie informuje MNiSW, podając, 

że wiele szkół zapowiada, iż przygotuje 

odpowiednie zaplecze i weźmie udział 

w kolejnej edycji konkursu. 

Nie zawsze uczelnia wyższa będzie zainteresowana 

stworzeniem miejsc opieki 

dla najmłodszych – dzieci studentów, 

doktorantów i pracowników uczelni. 

Z pomocą mogą przyjść tzw. podmioty 

współpracujące, mające zawartą 

z uczelnią umowę w sprawie prowadzenia 

instytucji opieki nad dziećmi studentów, 

doktorantów oraz osób zatrudnionych 

przez uczelnię lub wykonujących 

zadania na rzecz uczelni na podstawie 

umów cywilno-prawnych. Warto więc 

sprawdzić, jakie uczelnie wyższe funkcjonują 

w okolicy i które z nich są zainteresowane 

prowadzeniem żłobka lub 

klubu dziecięcego. 

20 

mój



Chroń 

swój majątek 

© stockpics - Fotolia.com 

Ubezpieczenie budynku to dla każdego właściciela placówki gwarancja 

bezpieczeństwa i spokoju. Sprawdź, jak wygląda polisa majątkowa, którą 

oferują firmy ubezpieczeniowe dla żłóbków, klubów malucha i przedszkoli. 

Ubezpieczenie mienia firmy to jedno 

z podstawowych ubezpieczeń każdego 

przedsiębiorcy. Wykupienie polisy 

oznacza ochronę budynku, lokalu oraz 

jego wyposażenia, także gotówki znajdującej 

się w lokalu, np. w przypadku 

kradzieży. Polisa obejmuje również 

odszkodowanie za szkody będące wynikiem 

pożaru, zalania, kradzieży, aktów 

wandalizmu czy będące skutkiem 

innych wydarzeń losowych, a także 

dodatkowe elementy np. assistance. 

Zawierając umowę o ubezpieczenie 

budynku lub lokalu pod uwagę bierze 

się wartość nieruchomości. Oznacza 

to, że suma ubezpieczenia odpowiada 

aktualnej na dzień ubezpieczenia 

wartości rzeczywistej, księgowej brutto 

lub odtworzeniowej nieruchomości 

– według deklaracji ubezpieczonego. 

Wysokość odszkodowania określana 

jest według kosztów odbudowy w tym 

Wypłata 

odszkodowania 

Właściciel ubezpieczonej placówki, 

w przypadku stwierdzenia 

szkody, ma prawo do wypłaty 

odszkodowania w terminie 

ustalonym w umowie, licząc 

od daty otrzymania zawiadomienia 

o wypadku. Wysokość 

wypłaty ustalana jest zwykle 

według kosztów odbudowy 

lub remontu z uwzględnieniem 

dotychczasowych wymiarów 

i materiałów (w przypadku 

budynków) lub według ceny 

zakupu lub naprawy (dla urządzeń 

i maszyn). 

samym miejscu lub remontu (naprawy) 

z uwzględnieniem dotychczasowych 

wymiarów, materiałów, technologii 

i konstrukcji na dzień ustalenia odszkodowania. 

Istnieje kilka rodzajów ubezpieczeń 

majątkowych. Przyjrzyjmy się 

niektórym z nich. 

Kompleksowe ubezpieczenie 

mienia od wszystkich ryzyk 

Ten rodzaj ubezpieczenia obejmuje 

każde ryzyko, które nie zostało wyraźnie 

wyłączone w umowie ubezpieczenia, 

stąd należy wszelkie wyłączenia 

odpowiedzialności omówić z pośrednikiem 

ubezpieczeniowym. Ubezpieczenie 

mienia od wszystkich ryzyk może 

obejmować ochroną zarówno nieruchomości, 

jak i wyposażenie placówki, 

np. maszyny, sprzęt elektroniczny, 

a także szyby i pieniądze, znajdujące 

się w firmie. 

22 

mój


reklam_88x244_druk.pdf 1 16/04/15 12:49 

Ubezpieczenie od ognia i innych zdarzeń losowych 

To samo mienie można ubezpieczyć od ognia oraz innych 

zdarzeń losowych. W wariancie podstawowym ubezpieczenie 

to chroni przed skutkami pożaru, uderzenia pioruna, 

wybuchu oraz upadku statku powietrznego. W wariancie 

rozszerzonym – ubezpieczenie obejmuje dodatkowo ryzyko: 

deszczu nawalnego, dymu, fali uderzeniowej, gradu, huraganu, 

lawiny, osunięcia się lub zapadania ziemi, trzęsienia 

ziemi, uderzenia pojazdu, zalania oraz zalegania śniegu lub 

lodu. Trzecia opcja ubezpieczenia majątkowego obejmuje 

te same szkody, co wersja rozszerzona plus dodatkowo ryzyko 

powodzi. 

Ubezpieczenie od kradzieży z włamaniem i rabunku 

To polisa dla właścicieli, którzy chcą ubezpieczyć mienie 

swojej firmy przed kradzieżą z włamaniem i rabunkiem. 

Ubezpieczenie obejmuje również koszty naprawy zniszczonych 

lub uszkodzonych zabezpieczeń lokalu. Polisa może 

zostać rozszerzona o ubezpieczenie od stłuczenia szyb 

i przedmiotów szklanych oraz o ubezpieczenie od wandalizmu 

– chodzi o szkody wyrządzone celowo przez osoby 

trzecie: zniszczenie maszyn, urządzeń, wyposażenia itd. 

Ubezpieczenie maszyn 

Piece, pompy czy inne maszyny znajdujące się w placówce C 

również mogą być objęte ochroną ubezpieczeniową – zarówno 

podczas działania, konserwacji, napraw, czyszczenia 

M 

Y 

czy transportu. Co istotne, zakres ochrony obejmuje zwykle 

CM 

wszystkie nagłe i nieprzewidziane zdarzenia, także te powstałe 

na skutek błędów projektowych lub konstrukcyjnych czy błędu 

ludzkiego podczas 

MY 

obsługi. 

CY 

REKLAMA 

CMY 

K 

© Oksana Kuzmina - Fotolia.com 

Ubezpieczenie sprzętu elektronicznego 

Komputery, sprzęt RTV i AGD znajdujące się w żłobku, 

mogą zostać objęte ubezpieczeniem w zakresie szkód powstałych 

m. in. wskutek: niewłaściwej obsługi, celowego 

uszkodzenia, kradzieży z włamaniem lub rabunku, czynników 

technologicznych, np. błędów w konstrukcji, ukrytych 

wad materiałowych, a także na skutek zdarzeń losowych, 

czyli pożaru, zalania, burzy czy gradu. Polisa może zostać 

rozszerzona o ochronę danych oraz nośników danych. 

mój 

23


Michał Sotkiewicz 

Z dyplomem 

do żłobka 

Żeby zostać opiekunem w żłobku lub w klubie dziecięcym, 

trzeba mieć stosowne wykształcenie lub co najmniej 

dwuletnie doświadczenie w pracy z dziećmi w wieku 

do trzech lat. Ten zawód można wykonywać również 

po zaliczeniu szkolenia. 

© pressmaster - Fotolia.com 

Gdzie i przez kogo są organizowane? 

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej 

wskazało kilkadziesiąt placówek 

w miastach różnej wielkości, upoważnionych 

do prowadzenia takich szkoleń. 

Lista jest dostępna na stronie internetowej 

ministerstwa: http://www. 

zlobki.mpips.gov.pl/szkolenia. 

Na tej liście jest np. Wyższa Szkoła Zarządzania 

i Administracji w Zamościu. 

Szkolenie było planowane, chętnych też 

było dużo, ale ostatecznie do niego nie 

doszło – zapewne dlatego, że uczestnicy 

liczyli na wsparcie finansowe ze strony 

władz lokalnych, ale go nie dostali. 

Kurs, przewidujący 280 godzin zajęć 

(200 godz. wykładów i 80 godz. praktyk), 

miał kosztować 1800 zł od osoby. 

Dofinansowania ustawa żłobkowa nie 

reguluje – ani nie narzuca, ani nie zakazuje. 

Jeśli gmina może i chce pomóc 

– od niej zależy decyzja o dofinansowaniu. 

Ministerstwo zaleca, by osoby, 

które chciałyby sprawować opiekę nad 

dziećmi jako opiekun w żłobku lub 

w klubie dziecięcym, zaczęły od sprawdzenia 

w urzędzie gminy, czy na jej 

obszarze funkcjonują instytucje opieki 

nad dziećmi w wieku do trzech lat, czy 

gmina widzi potrzebę utworzenia żłobka 

lub klubu dziecięcego, a także, czy 

w gminie nie został utworzony żłobek 

lub klub dziecięcy przez inny podmiot 

niż gmina. Jeśli miejsce pracy istnieje 

lub ma powstać, należy sprawdzić, 

czy istnieje możliwość dofinansowania 

szkolenia przez gminę lub Urząd Pracy. 

A najlepiej się tego dowiedzieć w gminie 

lub w Urzędzie Marszałkowskim. 

W Warszawie szkolenie na opiekunów 

w żłobkach, prowadzone przez firmę 

JPB Centrum Kształcenia Ustawicznego, 

kosztuje 2100 zł. To intensywny 

kurs – 5 tygodni zajęć teoretycznych, 

2 tygodnie praktyk. – Przychodzą ludzie 

w różnym wieku – mówi Magdalena 

Tiereszko. – Jedni bezpośrednio po 

szkole, inni tuż przed emeryturą. 

A program szkolenia? Weźmy za 

przykład Wyższą Szkołę Gospodarki 

w Bydgoszczy (kurs ma się zacząć we 

wrześniu, 230 godz. teorii + 80 godz. 

praktyk, zajęcia w weekendy): Psychopedagogiczne 

podstawy rozwoju 

jednostki; Rozwój dziecka w okresie 

wczesnego dzieciństwa; Stymulowanie 

wszechstronnego rozwoju dziecka; 

Kompetencje opiekuna dziecka. 

24 

mój

nasi podopieczni: WYCHOWANIE 

PROMOCJA 

Gry pełne pozytywnych emocji 

Co robi współczesny kilkulatek w wolnym czasie? Włącza telewizor lub komputer. 

Siedząc we własnym pokoju, w pojedynkę przeżywa emocje. 

Największą wartością planszówek jest 

to, że stwarzają okazję do bezpośredniego, 

osobistego kontaktu z innymi 

ludźmi. Dzieci doskonale wiedzą, że 

kiedy zaczynają grać w grę planszową, 

będzie to czas poświęcony wyłącznie 

im. Mają wtedy możliwość podejmowania 

decyzji, bardzo często to one 

proponują w co zagrać. Rozgrywka 

wywołuje emocje – zarówno te pozytywne, 

a więc radość z wygranej, 

ale też i te negatywne: złość, płacz po 

przegranej. Wspólna gra jest też okazją 

do wspólnych rozmów. Rodzice 

mają szansę dowiedzieć się o czym 

myśli ich dziecko, czy jest spostrzegawcze, 

tolerancyjne, sprawne manualnie, 

czy wyciąga wnioski, jakie ma 

braki, a w czym jest świetne. Grając w 

planszówki, dzieci uczą się nowych 

słów, liczenia, logicznego myślenia, 

dowiadują się, że nauka poprzez zabawę 

jest przyjemna. 

Kiedy zacząć grać z dzieckiem? Do zabawy 

można zaprosić już nawet dwulatka. 

Na początek można grać według 

uproszczonych i zrozumiałych dla 

dziecka reguł. Najważniejsze aby gra 

stymulowała rozwój dziecka. W wieku 

przedszkolnym będzie to rozwijanie 

zdolności manualnych, ćwiczenia pamięci, 

koncentracji, kojarzenia. Starszemu 

dziecku należy podsuwać gry 

bardziej skomplikowane, po to, aby 

uczyć się czegoś nowego. Dziecko 

czasami boi się wejść w grę, bo nie zna 

reguł, boi się porażki. Nie musimy grać 

po kilka godzin, wystarczy nawet 15 

minut dziennie. Szybko zauważymy, 

że relacje rodzic – dziecko zmienią się 

na lepsze. W Polsce jest wiele firm produkujących 

gry planszowe. Jednym 

z liderów jest firma Granna. W swojej 

ofercie ma już gry od 2 roku życia, ale 

są także serie dla przedszkolaków, 

uczniów i gry rodzinne. 

Zapraszamy do zapoznania się z grami 

na www.granna.pl 

REKLAMA 

® 

Wiek graczy 

3 -7 

Dba o wszechstronny rozwój Twojego dziecka! 

www.facebook.com/grannagry www.sklep.granna.pl www.granna.pl 

mój 

25

nasi podopieczni: ŻYWIENIE 

Anna Wesołowska 

Mleko dla 

najmłodszych 

Wiele maluszków, przebywających w żłobkach, karmionych jest jeszcze mlekiem mamy 

lub mlekiem modyfikowanym. Przygotowywanie takiego posiłku, podczas pobytu 

niemowlęcia w placówce, należy do pracowników – opiekunów lub osób zatrudnionych 

w kuchni. Oto kilka najważniejszych rad dotyczących przechowywania mleka i karmienia. 

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki 

Społecznej w sprawie wymagań 

lokalowych i sanitarnych, dotyczących 

żłobków i klubów dziecięcych z dnia 

25 marca 2011 r. (Dz.U. Nr 69, poz. 367) 

nie określa dokładnie, jak w tych placówkach 

powinno być przechowywane 

i przygotowywane mleko dla niemowląt. 

Ustawa zaznacza jedynie, że 

właściciele placówek muszą zapewnić 

warunki do przechowywania i podawania 

dzieciom mleka matki (jeśli jest 

taka konieczność). Przetrzymywanie 

odciąganego pokarmu jest dopuszczone 

również przez sanepid, który zaleca 

jednocześnie, by każdy żłobek wyposażony 

był w odpowiednią lodówkę, 

w której powinno być przechowywane 

mleko do chwili podania go dziecku. 

To jednak koniec przepisów. Cała reszta 

zależy od ogólnych zasad, opartych 

na systemach HACCP, GMP i GHP oraz 

od zdrowego rozsądku właścicieli placówek 

opiekuńczych. 

Mleko mamy 

Odciągnięty pokarm powinien być regularnie 

dostarczany do żłobka przez 

rodziców malca. Mleko może być odciągnięte 

dzień wcześniej i przechowywane 

do rana w lodówce w zwykłej 

butelce dla niemowląt lub specjalnych 

sterylnych pojemnikach. Podczas 

transportu do żłobka, pokarm można 

trzymać poza lodówką jedynie przez 

30 minut, najlepiej w termosie, podtrzymującym 

temperaturę. W placówce 

należy butelkę lub pojemnik włożyć 

natychmiast do lodówki. Jak długo 

można w niej przechowywać odciągnięty 

pokarm? Specjaliści twierdzą, 

że do 48 godzin, ale w zamrażalniku 

lodówki – dłużej, bo aż 2 tygodnie, zaś 

w zamrażarce (utrzymującej temperaturę 

do ok. -18°C) – nawet 3 miesiące. 

WAŻNE! 

• Mleko przed podaniem 

należy podgrzewać 

w butelce wstawionej 

do garnka z ciepłą wodą. 

Nie wolno go gotować, 

bo straci swoje zalety 

odżywcze. 

• Na wszelki wypadek 

(gdyby okazało się, że 

odciągnięty pokarm np. 

niechcący rozlał się), 

warto poprosić rodziców 

dziecka o dostarczenie 

zastępczego mleka 

modyfikowanego dla 

maluszka. 

© Betacam-SP - Fotolia.com 

26 

mój


Mleko modyfikowane 

Istnieje wiele rodzajów mieszanek 

mlecznych, dopasowanych do wymagań 

dzieci. Jest mleko modyfikowane 

przeznaczone dla najmłodszych 

dzieci (tzw. mleko początkowe), są 

też mieszanki dla maluszków powyżej 

6. miesiąca życia (tzw. mleko następne), 

a także mleka „specjalne” – dla dzieci 

z alergią, cierpiących na kolkę czy ulewających 

pokarm. O tym, jakie mleko 

podajemy dziecku decyduje zawsze 

rodzic, po uzgodnieniu tego z pediatrą 

malca. Nigdy nie wolno nam zmieniać 

tych ustaleń i podawać niemowlęciu 

innej mieszanki niż ta zalecona. Należy 

również stosować się do otrzymanych 

od rodziców wskazówek dotyczących 

częstotliwości podawania butelki (nie 

powinno się jej podawać częściej niż co 

trzy godziny, ale niektóre dzieci wymagają 

intensywniejszego dokarmiania). 

WAŻNE! 

• Aby nie doszło do pomyłki, 

każde pudełko z mieszanką 

należy wyraźnie podpisać 

imieniem i nazwiskiem 

dziecka. Lepiej nie 

przesypywać mleka do 

innych pojemników, bo 

wtedy stracimy oryginalne 

opakowanie mieszanki, 

na której podane są 

instrukcje dotyczące jej 

przygotowania – a zawsze 

należy stosować się do 

wskazówek producenta. 

• Przygotowując mieszankę, 

najlepiej używać 

przegotowanej wody 

mineralnej przeznaczonej 

dla niemowląt i dzieci. 

• Nigdy nie zostawiaj 

resztek mleka „na później”. 

W pozostałej porcji 

w ciągu kliku godzin mogą 

rozwinąć się bakterie. 

PAMIĘTAJ! 

• Butelki i smoczki zaraz po użyciu należy umyć. W tym celu 

warto kupić specjalne szczoteczki oraz płyn przeznaczony 

do mycia naczyń dla niemowląt. 

• Butelki i smoczki oraz pojemniki po odciągniętym mleku 

muszą być wysterylizowane. Można to robić używając 

zmywarki (która podgrzewa wodę do bardzo wysokich 

temperatur), kuchenki mikrofalowej (to rozwiązanie 

w przypadku tzw. butelek samosterylizujących się) lub 

specjalnych sterylizatorów. Naczynia można również 

wygotować. 

Przechowywanie 

butelek i smoczków 

Każdy maluszek musi mieć własną butelkę 

i smoczek. Wynika to ze względów 

higienicznych, ale również z tego, że 

często maluchy akceptują tylko jeden 

konkretny rodzaj smoczka lub ustnika. 

Bezpieczne karmienie butelką 

Dlatego wszystkie naczynia powinny 

być podpisane i przechowywane 

(najlepiej razem z mieszanką mleczną) 

w specjalnych pojemnikach lub plastikowych 

koszyczkach – jeden na jedno 

dziecko. To ułatwi rozróżnianie butelek 

i zmniejszy ryzyko pomyłki. 

Karmiąc malca, należy trzymać go w ramionach 

tak, aby główka dziecka znajdowała się nieco 

wyżej niż tułów. Podawanie butelki leżącemu 

w łóżeczku brzdącowi jest niebezpieczne, 

ponieważ dziecko może się zakrztusić. W tej 

pozycji opiekun ma również szansę na 

nawiązanie kontaktu i więzi z maleństwem. 

Butelka powinna być trzymana tak, aby 

niemowlę objęło ustami węższą część smoczka, 

opierając wargi na jego szerszej podstawie. 

Warto zwrócić uwagę, by smoczek był zawsze 

wypełniony mlekiem, inaczej malec będzie łykał 

powietrze – nie naje się i będzie miał kolki. Co 

kilka minut powinno się przerwać karmienie 

i pozwolić, by dziecku się dobiło, po czym 

kontynuować podawanie mleka. Po karmieniu 

również należy przytrzymać malca do odbicia, 

inaczej może mieć problemy z gazami i będzie 

bolał go brzuszek. 

mój 

27

Dania specjalne 

Jeśli do naszego żłobka czy przedszkola 

uczęszcza dziecko, któremu lekarz zalecił 

dietę bezglutenową, musimy przygotowywać 

dla niego osobne menu. 

Jeśli korzystamy z cateringu, należy 

zamówić dania bezglutenowe – więknasi 

podopieczni: ŻYWIENIE 


Dieta bez glutenu 

Coraz częściej słyszy się ostatnio o diecie bezglutenowej: życie bez pszenicy jest ponoć 

zdrowsze i przyjemniejsze. Są jednak ludzie, którzy nie mają wyboru i – chcą, czy nie chcą 

– muszą zrezygnować z pieczywa, makaronów i ciastek. Wśród nich są dzieci chore na 

celiakię, jak również te z alergią na gluten. 

Gluten to rodzaj białka, które występuje 

w zbożach: pszenicy, życie, owsie 

i jęczmieniu. Niektóre dzieci nie tolerują 

jego obecności w pożywieniu. 

Spożycie glutenu wywołuje u nich 

nieprawidłową reakcję układu odpornościowego, 

a w konsekwencji uszkodzenie 

jelita cienkiego i chorobę zwaną 

celiakią. Jej objawy to m.in. różne dolegliwości 

ze strony układu pokarmowego, 

niedokrwistość oraz zaburzenia 

wzrostu i rozwoju. 

Inną chorobą związaną z glutenem jest 

alergia na to białko. Uczulenie to może 

objawiać się natychmiast (tj. w ciągu 

kilku minut do godziny po spożyciu 

pokarmu zawierającego gluten) lub 

z opóźnieniem (po kilku godzinach, 

a nawet 1-2 dniach) wymiotami, biegunką 

czy zmianami skórnymi. Pocieszające 

jest to, że z alergii na gluten 

maluchy zwykle wyrastają. 

Zero mąki pszennej 

Zarówno dzieci chore na celiakię, jak 

i maluchy z alergią na gluten, wymagają 

specjalnej diety. Polega ona na eliminacji 

wszystkich produktów zawierających 

to białko. 

– Gluten znajduję się przede wszystkim 

w pszenicy i jej odmianach (typu orkisz 

czy pszenica durum), w życie, jęczmieniu, 

owsie, a więc w mąkach, płatkach, 

kaszach, makaronach i pieczywie przygotowanym 

na bazie tych zbóż, a także 

daniach (np. naleśnikach, pierogach, 

kopytkach, ciastach i ciasteczkach) – wyjaśnia 

dietetyk Adrianna Stefaniak, ekspertka 

Programu VitaMenu. 

Niestety, nie wystarczy wykluczyć 

z diety dziecka potraw z wyżej wymienionych 

zbóż. Gluten znajduje się bowiem 

w bardzo wielu produktach, których 

byśmy o to nawet nie posądzali. 

WAŻNE! 

Aby ograniczyć ilość 

zachorowań na celiakię 

i alergię na gluten, specjaliści 

opracowali specjalny 

schemat żywienia niemowląt 

i dzieci. Jedną z jego 

zasad było stosunkowo 

późne, bo ok. 10 miesiąca 

życia, wprowadzenie do 

diety dziecka produktów 

zawierających gluten. 

W obecnym schemacie 

żywienia opublikowanym 

w 2014 roku, lekarze 

zalecają podawanie 

glutenu nieco wcześniej, 

bo już w 5-6 miesiącu życia, 

jednak w małych ilościach. 

Dotyczy to zarówno dzieci 

karmionych piersią, jak 

i mlekiem modyfikowanym. 

– Może występować również w gotowych 

wyrobach mięsnych, np. wędlinach, 

pasztetach i konserwach, niektórych wyrobach 

mlecznych (serkach topionych, 

śmietanie i jogurtach smakowych), w suszonych 

owocach, słodyczach, gumie do 

żucia oraz w wielu przyprawach, daniach 

typu instant i sosach (np. w ketchupie) 

– tłumaczy ekspertka. – Także produkty 

naturalnie bezglutenowe, np. mąki ryżowa, 

gryczana, kukurydziana mogą zawierać 

śladowe ilości glutenu, na skutek 

zanieczyszczenia, jeżeli w tym samym 

zakładzie produkowana jest żywność zawierająca 

gluten. Dlatego zawsze należy 

czytać etykiety! 

Dietetyk potrzebny od zaraz 

– Jeżeli dziecko nie ma zdiagnozowanej 

przez lekarza celiakii czy alergii, nie 

warto – mimo panującej mody – eliminować 

z jego diety produktów zawierających 

gluten – tłumaczy dietetyk Adrianna 

Stefaniak, ekspertka Programu 

VitaMenu. Dieta bezglutenowa ma bowiem 

swoje minusy. Produkty bezglutenowe 

zawierają mniej białka, witamin 

z grupy B, magnezu, żelaza, cynku i miedzi, 

w porównaniu do ich odpowiedników 

zawierających gluten. 

– Jednym z objawów celiakii jest niedobór 

witamin A, D, E, K, kwasu foliowego, wapnia 

i żelaza, dodatkowo pogłębiany przez 

spożywanie nieprawidłowo skomponowanych 

posiłków – wyjaśnia ekspertka. 

– Często dieta dziecka nietolerującego glutenu 

zawiera małe ilości błonnika, a większe 

cukru. Ponadto, jeżeli stosowana jest 

nieregularnie, może wywołać niedobory 

witaminy B12. Dlatego, mając chore dziecko, 

warto udać się do dietetyka, który ułoży 

specjalną dietę, uwzględniając odpowiednią 

dla wieku ilość kalorii, białka, tłuszczu, 

węglowodanów, witamin i składników 

mineralnych. Często w praktyce diety bezglutenowe 

stosowane samodzielnie są niewłaściwie 

komponowane, a tym samym 

ubogie w składniki odżywcze odpowiadające 

za prawidłowy rozwój dziecka. 

28 

mój


szość firm cateringowych ma 

w swojej ofercie taką usługę. Jeśli 

gotujemy na miejscu, musimy 

dla dziecka z celiakią przyrządzać 

potrawy ściśle według wskazań 

jego rodziców lub współpracującego 

z nimi dietetyka. 

Przechowując w kuchni jedzenie 

bezglutenowe pamiętajmy, by 

nie zostało ono przez nieuwagę 

zanieczyszczone glutenem pochodzącym 

z innych produktów. 

Dlatego trzymajmy je w osobnych 

szafkach i pojemnikach, 

używajmy osobnych desek do 

krojenia, osobnych noży itd., 

przeznaczmy też dla malca z celiakią 

specjalny talerzyk i sztućce. 

Podczas posiłków, zwracajmy 

szczególną uwagę, czy dziecko 

nie zjada czegoś niedozwolonego 

np. od kolegi. Większość 

malców nie rozumie bowiem, 

że nie wolno im jeść niektórych 

produktów i beztrosko sięgają 

po smakołyki do talerza obok. 

Z czasem jednak uczą się, że 

muszą bardzo uważać na to, co 

jedzą i są zwykle pod tym względem 

bardzo zdyscyplinowane. 

Pełnowartościowa dieta bezglutenowa musi być przede 

wszystkim urozmaicona i zawierać: 

• produkty zbożowe (nie zawierające glutenu) – jako 

podstawowe źródło energii i błonnika. Wybierajmy przede 

wszystkim te obfitujące w witaminy z grupy B – amarantus, 

kaszę gryczaną i jaglaną, jeżeli ryż – to brązowy. 

• warzywa i owoce – głównie w postaci surówek, soków 

świeżo wyciskanych i przecierów. Uwzględnijmy warzywa 

i owoce bogate w witaminę C (paprykę czerwoną, natkę 

pietruszki, cytrusy), która poprawia wchłanianie żelaza. 

• mleko i produkty mleczne – o naturalnym smaku 

i obniżonej zawartości tłuszczu. Dla dzieci, które 

dobrze tolerują laktozę są one doskonałym źródłem 

pełnowartościowego białka i wapnia. Unikajmy jogurtów 

smakowych i z ziarnami zbóż! 

• mięso, ryby, jaja – szczególnie polecane jest mięso drobiowe, 

królik, cielęcina, wołowina i ryby – przygotowane bez 

panierki, gotowane, pieczone bądź duszone bez tłuszczu, 

natomiast nie smażone. Uważajmy również na gotowe 

wyroby mięsne! 

• dobre tłuszcze – olej rzepakowy, oliwa z oliwek, orzechy, 

nasiona słonecznika, pestki dyni czy siemię lniane, które są 

cennym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, 

których nasz organizm nie wytwarza oraz witamin 

rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K). Do kanapek 

używajmy niewielką ilość masła. 

Artykuł powstał przy współpracy z ekspertami Platformy HelpFood – Pomocna Żywność. 

Propozycja Programu VitaMenu 

na bezglutenowy posiłek 

Bezglutenowe placki 

z kiełkami i pastą jajeczną 

Składniki na 4 porcje: 

125 g ugotowanego ryżu 

pełnoziarnistego 

100 g kiełków, np. rzodkiewki 

7 jaj kurzych 

1 por (biała cześć) 

2 łyżki jogurtu naturalnego 

2 łyżki kaszki kukurydzianej 

sól o obniżonej zawartości 

sodu, pieprz, kurkuma 

Sposób przygotowania: 

Ryż włóż do miski, dodaj cztery 

jajka, umyte kiełki (zostaw 

trochę do dekoracji potrawy), 

przypraw solą, kurkumą 

i pieprzem, formuj małe 

placki i delikatnie obtaczaj 

w kaszce. Następnie układaj 

je na blaszce wyłożonej papierem 

do pieczenia i piecz 

w piekarniku nagrzanym do 

180°C przez 20 minut. 

Pozostałe jajka gotuj 

6 minut, po ostygnięciu 

obierz i pokrój w drobną 

kostkę. Por przetnij na pół, 

dokładnie umyj i również 

pokrój w drobną kostkę. 

Połącz obydwa składniki, 

dodaj jogurt, przypraw solą 

i pierzem, podawaj razem 

z plackami. 

mój 

29

nasi podopieczni: ZDROWIE 


Rotawirus pokonany! 

Infekcja rotawirusowa to jedna z najuciążliwszych dolegliwości, zwłaszcza w żłobku, gdzie 

w czasie epidemii choruje kilka lub kilkanaścioro dzieci naraz. 

Biegunka w żłobku lub przedszkolu to 

prawdziwa zmora. Zanim się zorientujemy, 

choruje jedno dziecko, potem kolejne 

i następne. Nie pomaga odsyłanie 

malców do domu, trzymanie ich z dala 

od kolegów. – Rotawirus atakuje zwykle 

na wiosnę i na jesieni – opowiada Klaudia 

Piotrowska z Klubu Malucha Wesołe 

Minki, opiekunka najmłodszej grupy. 

– Zdarza się, że zaczynają chorować nagle 

w ciągu dnia – dostają biegunki, wymiotują. 

Wtedy musimy działać natychmiast 

i zająć się dziećmi, zanim ich rodzice dotrą 

po nie i zabiorą do domu. 

WAŻNE! 

Przy rotawirusie istnieje 

ryzyko odwodnienia. Wymioty 

i biegunki sprawiają, że malec 

szybko traci wodę, a wraz z nią 

cenne elektrolity. Dlatego 

podstawowym działaniem 

podczas choroby jest regularne 

podawania dziecku płynów. 

Aby pojenie nie prowokowało 

wymiotów, trzeba to robić często, 

ale w małych ilościach, np. 

podawać malcowi co 2-3 minuty 

łyżeczkę wody lub herbatki. 

Płyny powinny być chłodne, bo 

ciepłe napoje również sprzyjają 

zwracaniu treści żołądkowej. 

wowska, postanowiła w inny sposób 

pomóc swoim pracownikom w tym 

trudnym dla wszystkich czasie. W sklepie 

z akcesoriami dla niemowląt i dzieci 

wypatrzyła kilka gadżetów, które znacznie 

ułatwiły pracę opiekunek. Przede 

wszystkim znalazła kosze Korbell na zużyte 

pieluchy. Gdy zrobiła szybką kalkulację, 

okazało się, że koszt takiego urządzenia 

i jego utrzymanie to na szczęście 

nieduży wydatek. Zwłaszcza, że firma 

dystrybuująca pojemniki daje specjalne 

zniżki placówkom opiekuńczym. Worki 

do koszy też nie są drogie, bo kupuje się 

Prześcieradło 

nieprzemakalne 

Snibbs 

Groźny wirus 

Żłobek, klub malucha czy przedszkole 

to idealne warunki do rozprzestrzenienia 

się rotawirusa. Maluchy często 

biorą do buzi różne przedmioty, przebywają 

blisko siebie, łatwo więc się 

zarażają. Wystarczy, że na rączkach 

jednego z nich znajdzie się zarazek, by 

kolejne dzieci mogły go otrzymać podczas 

zabawy „w podarunku”. Objawami 

choroby jest biegunka oraz gwałtowne 

wymioty, zwykle także podwyższona 

temperatura – nawet do 38°C. Kupki 

maluszka są wodniste, mają brzydki 

kolor i zapach, i jest ich bardzo dużo 

© Andrey Kuzmin - Fotolia.com 

– chore dziecko potrafi dziennie zabrudzić 

kilkanaście pieluszek. 

Gadżety na wagę złota 

– Gdy w żłobku szaleje rotawirus, żałujemy, 

że każda z nas nie ma dodatkowej pary 

rąk – uśmiecha się Klaudia Piotrowska. 

– Wtedy na okrągło albo poimy dzieciaczki, 

albo je przewijamy, albo zmieniamy im 

zabrudzone ubranka i pościel, starszym, 

które załatwiają się na nocniczek, wycieramy 

pupy i myjemy rączki. 

Dodatkowe ręce do pracy nie wyrosną 

na zawołanie, dlatego dyrektorka klubu 

Wesołe Minki, Agnieszka Flisińska-Kar- 

• nieprzemakalne, podgumowane 

prześcieradło frotte do 

wielokrotnego użycia 

• wierzchnia warstwa podkładu 

wykonana z grubej i delikatnej 

bawełny; część dolna 

z utrzymującej cyrkulację 

powietrza, wodoodpornej 

membrany TPU chroni materac 

przed zagnieżdżeniem się w nim 

bakterii, mikrobów oraz roztoczy 

kurzu 

• wykończenie gumką przez całą 

długość prześcieradła 

• pranie w pralce w 60°C 

samą folię, bez dodatkowych obręczy 

czy innych mocowań. Użytkownik sam 

decyduje, kiedy opróżnić pojemnik, zużywa 

więc jej tylko tyle, ile to konieczne. 

Okazało się, że to najtańsze w utrzymaniu 

kosze z tych dostępnych na rynku. 

Potwierdziły to znalezione w Internecie 

informacje o tym, że z koszy Korbell korzystają 

wszystkie stołeczne żłobki państwowe. 

– Ilość pieluch, podczas biegunki, 

podwaja się albo i potraja – kosze szybko 

się zapełniają, bo dzieci należy przewijać 

30 

mój


Kosz na 

pieluchy 

Korbell 

• funkcjonalny i praktyczny, 

podwójny system uszczelniający 

• pojemność: 26 litrów 

• przy wymianie worka nie ma 

się bezpośredniego dostępu do 

pieluch 

• najwyższej jakości plastik ABS 

na bieżąco. Nie wolno pozostawiać ich 

z pełnym „pampersem” na dłużej, bo wtedy 

na skórze robią się odparzenia – tłumaczy 

Agnieszka Flisińska-Karwowska. – Dodatkowo 

uciążliwy jest fakt, że takie pieluszki 

bardzo brzydko pachną. Kosze, które kupiłyśmy 

do naszej placówki rozwiązały ten 

problem – są zamykane na szczelną pokry- 

wę z uszczelką, dzięki czemu zapachy nie 

wydostają się z kosza na zewnątrz. 

Ważny dla opiekunek żłobka był też fakt, 

że podczas wyrzucania pieluszek do kosza, 

nie mają one kontaktu z zawartością 

pojemnika – mogą to robić jedną ręką, 

nie wkładając jej do jego wnętrza, bez 

konieczności upychania pieluch itd. To 

higieniczne rozwiązanie, ograniczające 

kontakt z zarazkami. Atutem pojemnika 

okazało się również zabezpieczenie 

przed ciekawskimi rączka mi dzieci. – 

Gdy tylko starszaki zauważyły, że kosze 

otwierają się po naciśnięciu pedału, zaczęły 

same próbować go naciskać. Na szczęście 

pokrywę można zablokować tak, by malec 

jej sam nie otworzył – tłumaczy Klaudia 

Piotrowska. 

Kolejnym przydatnym zakupem były nieprzemakalne 

prześcieradła. Podczas biegunki, 

pieluszki niekiedy nie wytrzymują 

i przeciekają. Pościel jest też często zanieczyszczana 

wymiocinami. Te wszystkie 

sytuacje powodowały, że brudziła się 

Ochraniacz 

Snibbs 

• wodoodporny i oddychający 

podkład higieniczny na materac 

• wierzchnia część podkładu 

wykonana jest z delikatnej i bardzo 

chłonnej bawełny, dolna natomiast 

z oddychającej, wodoodpornej 

membrany TPU 

nie tylko pościel, ale i łóżeczka, na których 

spały dzieci, a tych – wiadomo – nie 

da się włożyć do pralki. Rozwiązaniem 

okazało się kupno ochraniaczy na materacyki 

oraz specjalnych prześcieradeł. 

Wykonane są one z oddychających, wodoodpornych 

gumowanych materiałów, 

ale wierzch mają bawełniany, miły w dotyku. 

Ich zaletą są właściwości antybakteryjne 

i specjalne gumki, które ułatwiają 

zaczepienie na materacu. Dzięki ich zastosowaniu, 

zanieczyszczenia wsiąkają 

w materiał, ale łóżeczka pozostają czyste. 

REKLAMA 

Funkcjonalny i praktyczny 

kosz na pieluchy 

HIGIENICZNY • WYGODNY • ESTETYCZNY 

NA 

START 

tylko za1 zł 

Zostań żłobkiem partnerskim Korbell 

Zapytaj o promocyjny pakiet startowy 

www.zlobki.korbell.pl 

www.korbell.pl/kontakt 

marketing@tootiny.com, tel. 618 499 261 

mój 

31


Maria Piekart 

Uwaga, 

owady! 

Wiosenne spacery i zabawy 

w ogrodzie mogą skutecznie 

zepsuć czyhające na człowieka 

komary, meszki oraz kleszcze. 

Szczególnie zagrożone są 

małe dzieci, które nie potrafią 

powstrzymać się przed 

drapaniem miejsc po ukąszeniu. 

Jak chronić przed insektami 

naszych podopiecznych? 

Ukłucie komara czy meszki nie jest może 

niebezpieczne, ale za to niezwykle uciążliwe, 

zwłaszcza dla małych dzieci. Na ich 

skórze natychmiast pojawiają się bąble, 

które swędzą, i które maluchy rozdrapują. 

Groźniejsze dla człowieka są kleszcze, 

które przenoszą niebezpieczne choroby. 

Niestety, w Polsce owadów jest mnóstwo, 

zwłaszcza w ogródkach i parkach, 

w których często bawią się przedszkolaki. 

Jęczące komarzyce 

W Polsce żyje kilkadziesiąt gatunków 

komarów, a niektóre z nich żywią się 

ludzka krwią. Niebezpieczne pod tym 

względem są jedynie samice, które 

mogą wypić ilość krwi odpowiadającą 

trzykrotnej masie ich ciała. Jest im ona 

potrzebna do rozwoju jaj i karmienia 

larw. Komary potrafią wyczuć człowieka 

z bardzo dużej odległości, dzięki receptorom 

węchowym, narządowi termowizyjnemu, 

reagującemu na obiekty 

o temperaturze wyższej od otoczenia 

oraz dzięki receptorowi dwutlenku węgla 

(zawartym w wydychanym przez 

ludzi powietrzu), który pozwala wyczuć 

ten związek chemiczny z odległości 20 

metrów. Owad wypija krew dzięki trąbce 

przypominającej igłę. Przez nią wprowadza 

też do ciała człowieka odrobinę 

© nickylarson974 - Fotolia.com 

swojej śliny, która powoduje swędzenie 

i zaczerwienienie. 

Groźne pajęczaki 

Kleszcze występują w lasach mieszanych, 

na łąkach i w parkach. Znajdują 

swoje ofiary dzięki tzw. narządowi 

Hallera, który reaguje na wstrząsy, 

zmiany temperatury i skład chemiczny 

otoczenia. Kleszcz wyczuwa bliskość 

człowieka i z wysokości około 1 metra 

zeskakuje na skórę żywiciela. Wędruje 

po niej w poszukiwaniu odpowiedniego, 

czyli ciepłego i wilgotnego miejsca 

do zagnieżdżenia się. Najczęściej umiejscawia 

się we włosach głowy, w pachwinach 

i na pośladkach. Wgryzając 

się w skórę, wydziela substancje przeciwbólowe, 

po czym rozpuszcza ścianki 

komórek, tworząc jamkę, która wypełnia 

się krwią. Ukąszenie kleszcza może 

być niebezpieczne ze względu na drobnoustroje 

znajdujące się w jego ślinie. 

W ten sposób może dojść do zakażenia 

człowieka wirusem kleszczowego zapalenia 

mózgu lub bakterią wywołującą 

boreliozę. Pierwsza z dolegliwości to 

choroba ciężka, niekiedy śmiertelna, 

na którą rocznie zapada około kilkuset 

osób. Borelioza wywołuje dolegliwości 

stawowe i neurologiczne. 

WAŻNE! 

Najlepszą, najprostszą 

i najtańszą metodą 

walki z komarami 

w pomieszczeniach jest 

stosowanie moskitier 

nad łóżkiem oraz siatek 

w drzwiach i oknach 

(oczka nie większe niż 

ok.1 mm). Te pierwsze 

można kupić w sklepach 

dla dzieci, siatki 

natomiast są dostępne 

np. w marketach 

budowlanych. 

Sprawdzają się też 

substancje odstraszające 

komary w postaci 

aerozolu, płynu czy żelu, 

np. Autan, Off, Mosbito. 

Warto pamiętać, 

że nie wszystkie 

środki na komary są 

odpowiednie dla dzieci 

i niemowląt. Preparaty 

dla najmłodszych nie 

mogą mieć w składzie 

substancji DEET 

w stężeniu większym 

niż 10%. 

32 

mój


© ulkas - Fotolia.com 

Małe, ale dokuczliwe 

Meszki często występują gromadami 

i polują na człowieka wykorzystując 

do tego swój znakomity wzrok i węch 

– wabi je wydychany przez nas dwutlenek 

węgla. Podobnie, jak w przypadku 

komarów, groźne dla ludzi są samice, 

które rozcinają skórę człowieka, wyszarpują 

tkanki i wysysają krew. Przy 

okazji pozostawiają w ranach swoją 

ślinę, w której znajdują się substancje 

drażniące, mogące być przyczyną stanów 

zapalnych i innych dolegliwości. 

Niezbędna troska 

Wszystkie dzieci, które spędzają dużo 

czasu na dworze wśród drzew i krzewów, 

powinno się chronić przed komarami 

i kleszczami. Opiekunowie powinni 

w tej kwestii współpracować z rodzicami 

i ustalić z nimi zasady takiej ochrony. 

• Odpowiednie ubranie. Komary 

i kleszcze atakują odkryte części ciała, 

dlatego trzeba zadbać, aby maluchy, 

wychodzące na spacer do ogródka 

lub parku, były odpowiednio ubrane. 

Przede wszystkim powinny mieć 

na sobie czapki lub kapelusiki, które 

ochronią je przed spadającymi 

z drzew kleszczami. Warto też, by nawet 

latem zakładały na dwór ubrania 

cienkie i przewiewne, ale za to z długimi 

rękawami i nogawkami. 

• Preparaty przeciw owadom. Odsłonięte 

części ciała dziecka (dłonie, 

buzia, szyja) powinny być posmarowane 

specjalnymi kremami lub spryskane 

preparatami, które odstraszą 

komary, kleszcze i meszki. Zanim 

jednak ich użyjemy, musimy ustalić 

z rodzicami, jakie środki wolno nam 

stosować. Niektóre maluchy mogą 

być bowiem uczulone na substancje 

zawarte w kremach i sprayach. Takim 

dzieciom rodzice powinni przynieść 

z domu specjalne, sprawdzone środki. 

Dla reszty naszych podopiecznych 

powinniśmy zakupić preparaty antyalergiczne, 

przeznaczone specjalnie 

dla dzieci, najlepiej zawierające naturalne 

substancje, np. roślinne. 

• Spryskiwanie roślin. Dobrym sposobem 

na walkę z komarami i meszkami 

jest spryskiwanie roślin ogrodowych 

specjalnymi środkami owadobójczymi. 

Zwykle spryskuje się nimi krzewy, 

a nawet ściany budynków. Muszą to 

być jednak preparaty bezpieczne dla 

ludzi, nie zawierające silnych środków 

trujących. (piszemy o tym na str. 60) 

mój 

33


Maciej Wójcik 

Idziemy na wycieczkę... 

Dla kilkuletniego dziecka, 

monotonia jest najgorszym 

wrogiem, za to wycieczka 

– momentem prawdziwej 

ekscytacji. Bo oto wychodzi 

poza mury, tak dobrze mu 

znajome i idzie zwiedzać 

zupełnie nowy świat. 

Takie emocje mocno 

wpływają na maluchy, 

dlatego wychodząc 

z dziećmi do parku, 

teatru czy muzeum, 

opiekunowie zobowiązani 

są do zwiększonej czujności 

i ostrożności. 

Rodzice przedszkolaków muszą zostać 

poinformowani o każdym wyjściu 

dzieci poza teren przedszkola. Jest to 

konieczne, ponieważ potrzebne jest 

ich pisemne potwierdzenie, w którym 

zapewnią, że wyrażają zgodę na 

udział dziecka w wycieczce, a jego 

stan zdrowia w pełni na ten udział 

pozwala. Powinni oni też zobowiązać 

się do pokrycia wszystkich kosztów, 

związanych z wyjściem i pozwolić na 

udzielenie dziecku pierwszej pomocy 

w razie potrzeby. Warto przygotować 

gotowy formularz, który rodzice będą 

musieli po prostu uzupełnić i podpisać. 

W przypadku klubów dziecięcych, które 

nie dysponują własnym ogródkiem 

i każdego dnia wychodzą z dziećmi na 

pobliski plac zabaw, rodzice powinni 

podpisać zgodę na wszystkie tego 

typu wyjścia przez cały rok szkolny. 

W równym szyku 

Wychodząc na wycieczkę lub spacer 

z grupą przedszkolaków, po pierwsze 

należy zadbać o odpowiednią ilość 

opiekunów. Paragraf 32 ust. 1 „Rozporządzenia 

Ministra Edukacji Narodowej 

i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. 

w sprawie bezpieczeństwa i higieny 

w publicznych i niepublicznych szkołach 

i placówkach” nie określa dokładnej 

liczby osób pełnoletnich przypadających 

na grupę dzieci. Jest ona zależna 

tylko i wyłącznie od dyrekcji placówki, 

mimo wszystko warto założyć, że jeden 

dorosły może mieć w danym 

momencie pod opieką co najwyżej 

10 podopiecznych. W przypadku grupy 

trzylatków, na jednego nauczyciela powinno 

przypadać nie więcej niż 8 maluchów. 

Nawet jeżeli idziemy gdzieś 

z mniejszą grupą dzieci, nie powinni- 

34 

mój


najsłabsi. Dla większego bezpieczeństwa, 

nauczyciele powinni asekurować 

grupę idąc zawsze od strony jezdni. Przy 

ewentualnych przejściach przez ulicę 

– za każdym razem zatrzymać grupę 

i przypomnieć dzieciom reguły pokonywania 

„zebry”. Dodatkowo, dobrze, by 

jeden z nauczycieli stanął w tym czasie 

na środku jezdni, aby zatrzymać samochody 

i dopilnować, by na pasach nie 

zostało ani jedno dziecko. 

Wycieczka w rejony bardziej oddalone 

od przedszkola wymaga użycia jakiegoś 

środku transportu. Odradzamy podróż 

komunikacją miejską, co pewnie mało 

kogo zdziwi. Dzieci są po prostu za małe 

na takie doświadczenie i wychowawcom 

może być ciężko upilnować grupę 

w miejskim autobusie czy tramwaju. 

Najlepszym rozwiązaniem jest wynajęcie 

autokaru. Prowadzi to do zwiększenia 

kosztów podróży, ale dla rodziców, 

którzy będą je ponosić, bardziej będzie 

się liczyć bezpieczeństwo dzieci. 

WAŻNE! 

• Pamiętaj o częstym 

sprawdzaniu 

stanu liczebnego 

przedszkolaków. 

• Dzieci nie powinny się 

przemęczać – nauczyciel 

musi zadbać, by trasa 

nie była dla nich zbyt 

wymagająca. 

• Wycieczka musi mieć 

swój początek i koniec na 

terenie przedszkola – to 

stąd rodzice odbierają 

dziecko. 

• W razie gwałtownego 

pogorszenia się 

warunków pogodowych 

wycieczkę należy 

odwołać. 

© Jürgen Fälchle - Fotolia.com 

śmy wychodzić w pojedynkę – zawsze 

warto brać pomocnika. 

Przed wyjściem opiekunowie powinni 

policzyć dzieci, a następnie sprawdzić, 

czy są one ubrane odpowiednio do pogody. 

Następnie warto przypomnieć maluchom 

zasady obowiązujące podczas 

wycieczek, czyli dokładnie poinstruować 

dzieci, jak powinny się zachowywać (nie 

wolno im samodzielnie oddalać się od 

grupy, zawsze powinny słuchać poleceń 

nauczyciela itd.), a także, co powinny zrobić 

w razie zgubienia się. 

Podczas spaceru chodnikiem ważne 

jest, by dzieci szły w parach, a nauczyciele 

– utrzymywali szyk: jeden powinien 

iść na początku grupy, drugi powinien 

ją zamykać, sprawdzając, czy żadne 

dziecko nie zostało z tyłu. Wychowawcy 

muszą też pilnować, żeby grupa nie szła 

za szybko – tempo powinni nadawać 

Kamizelki, sznurki, identyfikatory 

Co można jeszcze zrobić, aby zwiększyć 

szansę na sukces wycieczki? Jest wiele 

środków, które przyczyniają się do poprawy 

bezpieczeństwa. Coraz częściej 

na przykład widzi się grupy przedszkolaków, 

idących w kamizelkach odblaskowych. 

Dzięki nim grupa jest bardziej 

widoczna dla kierowców, ale są one także 

znakiem rozpoznawczym dla samych 

dzieciaków. Podobnie działać mogą kolorowe 

chustki na głowę czy czapeczki, 

zakupione dla całej grupy. Dziecko, które 

straci nagle z oczu kolegów i wychowawcę, 

o wiele łatwiej znajdzie ich po 

takich znakach szczególnych. 

Takie samo zastosowanie mają identyfikatory 

na smyczach lub w formie przypinanych 

plakietek. Można na nich umieścić 

numer telefonu do opiekuna grupy, 

nazwę przedszkola i inne informacje, 

które wychowawca uzna za stosowne 

podać. 

Aby maluchy nie rozbiegały się po 

chodniku i szły grzecznie w parach, 

można skorzystać z prostej, ale użytecznej 

rzeczy, jaką jest zwykła linka, 

którą można dać do ręki dzieciom po 

jednej stronie dwuszeregu. Sznurek 

ciągnący się wzdłuż kolumny od wychowawcy 

do wychowawcy sprawi, że 

kolumna się nie rozciągnie, a dzieci nie 

zgubią się w tłumie. 

mój 

35


Fot: Marioinex 

Podczas targów, na powierzchni ponad 

10 tys. m kw. swoją ofertę zaprezentowało 

325 firm z takich krajów jak 

Czechy, Niemcy, Ukraina, Litwa, Belgia, 

Holandia, Francja, Hiszpania, Wielka 

Brytania, Chiny oraz Polska. Wystawę 

odwiedziło 4238 zwiedzających, w tym 

ekipa redakcji „Mój żłobek, moje przedszkole”. 

Targi artykułów dziecięcych to wydarzenie, 

które właściciele prywatnych 

placówek opiekuńczych dla dzieci 

powinni koniecznie zapisać w swoim 

kalendarzu. Można tu bowiem zapoznać 

się z najnowszymi propozycjami 

producentów gier, zabawek edukacyjnych, 

rowerków, wyposażenia placów 

zabaw, a także akcesoriów dziecięcych, 

leżaczków, krzesełek do karmienia 

czy przewijaków, które są niezbędne 

w każdym żłobku czy przedszkolu. 

Swoje stoiska mają tu również firmy 

produkujące pościel dziecięcą, odzież, 

wózki oraz meble. 

Nazywane przez branżowców „kreatorem 

rynkowych nowości” targi KIDS’ 

TIME i w tym roku nie zawiodły pod 

względem liczby premierowych odsłon 

produktów i marek. Wśród debiutujących 

na targach w Kielcach firm 

znalazł się między innymi niemiecki 

wytwórca zabawek drewnianych – Legler, 

wydawca gier planszowych z Litwy 

– Logis, Renolux – francuski producent 

fotelików samochodowych oraz 

firma odzieżowa z Hiszpanii – Losan. 

KIDS’ TIME 

za nami 

W lutym na terenie kieleckiego ośrodka 

wystawienniczo-kongresowego odbyła się szósta edycja 

Międzynarodowych Targów Zabawek i Artykułów dla 

Matki i Dziecka KIDS’ TIME. Byliśmy tam, żeby poznać 

producentów branży dziecięcej z Europy Środkowo- 

Wschodniej i pokazać Wam ich najnowsze i najlepsze 

produkty. 

tylko u nas 

do pobrania 

kupon 

rabatowy 

8% www.facebook.com/mojzlobekmojeprzedszkole www.mzmp.pl 

36 

mój


Targi artykułów dziecięcych w 2015 roku 

9-10 maja Sosnowiec – Targi Rodzice i Dzieciaki 

16-17 maja Wrocław – Targi Mother and Baby 

16-17 maja Olsztyn – Junior Expo 

27 maja Warszawa – Konferencja Kids & Family Marketing Day 

20-21 czerwca Warszawa – Targi Mother and Baby 

13-14 czerwca Legnica – Dziecięcy Miszmasz 

26-27 sierpnia Warszawa – Kid’s Biz Fair 

29-30 sierpnia Warszawa – Warsaw Family Days 

26-27 września Lublin – Lublin Family Days 

17-18 października Poznań – Happy Baby 

mój 

37


PROMOCJA 

Bambini dzieciom 

Podwójne szczęście, podwójna radość, podwójna duma, cudowny podwójny uśmiech 

losu, ale też podwójne obowiązki i wyzwania. Od 2 lat prowadzimy sklep dla bliźniąt 

i ich rodzeństwa, gdzie, bazując również na własnym doświadczeniu, zgromadziliśmy 

wiele niezbędnych artykułów dla maluchów i ich rodziców. Jako rodzice bliźniąt – wiemy, 

o czym mówimy! 

Od tego roku jesteśmy dystrybutorem 

produktów australijskiej firmy 

TikkTokk. To marka znana w Polsce od 

dwóch lat, która ma za sobą kilkanaście 

lat doświadczenia w dostarczaniu rozwiązań 

w takich dziedzinach, jak właściwy 

rozwój, zabawa, edukacja i bezpieczeństwo 

dziecka od pierwszych 

chwil jego życia. Niebanalny design, 

bezpieczne nietoksyczne materiały 

i doskonała funkcjonalność produktów 

TikkTokk to nietuzinkowa oferta 

zarówno dla klientów indywidualnych, 

jak i placówek edukacyjnych (np. żłobki 

i przedszkola). 

Sprzedawane przez nas modułowe 

bezpieczne kojce plastikowe i najgrubsze 

na rynku maty podłogowe marki 

TikkTokk (z możliwością ograniczenia 

lub ułożenia dowolnej powierzchni) 

zyskały sobie już uznanie zarówno samych 

rodziców, jak i żłobków, gdzie zostały 

„przetestowane” przez maluchy. 

Są bowiem świetnym sposobem na 

stworzenie bezpiecznego placu zabaw 

dla większej liczby dzieci, spełniają wy- 

Plastikowe, modułowe kojce Nanny Pannel i KindyKare 

Bezpieczne, lekkie, proste w użytkowaniu i trwałe kojce: większy KindyKare 

oraz mniejszy NannyPanel. Możliwość ułożenia różnych kształtów, 

rozszerzenia o dodatkowe moduły, zbudowania ścianki rozdzielającej. 

Do skomponowania z matą TikkTokk. Sprawdzone w placówkach 

edukacyjnych! 

Modułowa mata podłogowa TikkTokk 

Wyjątkowo gruba i bezpieczna, modułowa mata do zabawy, bez której 

żaden kojec, przestrzeń do zabawy czy plac zabaw nie będzie kompletny. 

Nieskończona powierzchnia ułożenia! (na zdjęciu opcja połączenia 3 mat) 

38 

mój


mogi żłobków, przedszkoli, placów zabaw 

i klubików dziecięcych. 

W naszej ofercie znalazły się także produkty, 

które mogą być z powodzeniem 

stosowane na potrzeby i wymogi placówek 

edukacyjnych oraz środowisk 

komercyjnych. Na przykład dwuosobowe 

rowerki, które mogą być ciekawym 

elementem wyposażenia żłobków, 

szkół i przedszkoli, także jako rekwizyty 

placu zabaw dla dzieci czy w miasteczku 

ruchu drogowego. 

Tunel do 

czołgania Pokano 

Ciekawe rozwiązanie 

dla aktywnych 

dzieci lub sposób 

na aktywizację 

tych bardziej 

leniwych. Modułowa 

konstrukcja 

z różnymi opcjami 

użytkowania. 

właściwy rozwój 

zabawa 

edukacja 

bezpieczeństwo 

Oferta naszego sklepu i marki Tikk- 

Tokk zawiera wiele ciekawych produktów, 

do poznania których serdecznie 

wszystkich zapraszamy. Wystarczy zajrzeć 

do naszego katalogu dostępnego 

na stronie www.tikktokk.com.pl lub na 

strony www.podwojneszczescie.net. 

Sklep Podwójne Szczęście 

ul. Wilanowska 12, Warszawa – Powiśle 

biuro@tikktokk.com.pl 

biuro@podwojneszczescie.net 

tel. +48607439856 

REKLAMA 

Niebanalny design, bezpieczne 

nietoksyczne materiały i doskonała 

funkcjonalność produktów TikkTokk 

to nietuzinkowa oferta zarówno 

dla klientów indywidualnych, 

jak i placówek edukacyjnych 

jak np. żłobki i przedszkola 

.PL 

www.tikktokk.com.pl 

www.podwojneszczescie.net 

e-mail: biuro@tikktokk.com.pl 

e-mail: biuro@podwojneszczescie.net 

Sklep – salon firmowy: 

Podwójne Szczęście, ul. Wilanowska 12 

Warszawa – Powiśle 

mój 

39


Magdalena Bodzoń , psycholog 

Chcę ładnie 

mówić! 

Najistotniejsze dla rozwoju mowy są pierwsze trzy 

lata życia człowieka, w których to następuje rozwój 

narządów artykulacyjnych: gardła, języka, krtani, płuc itd. 

Wczesna obserwacja i stymulacja dziecka w tym okresie 

pozwala na optymalny poziom rozwoju mowy, a w razie 

potrzeby – możliwość poddania malucha wczesnym 

oddziaływaniom terapeutycznym. 

Mowa jest niezwykle ważnym czynnikiem 

warunkującym prawidłowy 

rozwój. Dzięki licznym badaniom wiadomo 

dziś, że nie jest umiejętnością 

wrodzoną. Poprzez naśladownictwo 

malec uczy się i przyswaja ją sobie od 

najbliższego otoczenia. 

Rozwój mowy każdego dziecka jest 

indywidualny i zależny od wielu 

czynników zarówno środowiskowych, 

jak i psychofizycznych. Ważne, 

a często niezauważane dysfunkcje 

takie jak: problemy z oddychaniem, 

odruchami połykania czy żucia mają 

znaczący wpływ na nieprawidłowości 

występujące w rozwoju mowy. 

Logopeda w żłobku ma możliwość 

przeprowadzić wywiad z rodzicami 

w celu zebrania informacji na temat 

przebiegu ciąży i okresu okołoporodowego 

oraz ogólnego rozwoju 

dziecka. Może też obserwować malucha 

podczas swobodnej zabawy 

w celu oceny sprawności narządów 

artykulacyjnych, oceny toru oddechowego, 

funkcji przedjęzykowych 

(głużenie, gaworzenie), stopnia rozwoju 

mowy (mówienia i rozumienia), 

warunków anatomicznych w obrębie 

jamy ustnej. 

Zatrudnienie logopedy w żłobku pozwala 

na szeroko rozumianą stymulację 

i obserwację dziecka poprzez różnego 

rodzaju zabawy i ćwiczenia, które 

w przyjaznym i znajomym dla malca 

środowisku mogą znacząco wpłynąć 

na rozwój jego mowy, a co za tym idzie, 

ułatwić mu adaptację na kolejnych poziomach 

edukacji i nawiązywanie dobrych 

relacji z rówieśnikami. 

Pierwsze słówka 

Dziecko rozpoczynające swoją przygodę 

z przedszkolem znajduje się w tzw. 

okresie swoistej mowy dziecięcej, który 

trwa przeciętnie od 3. do 7. roku życia. 

Oznacza to, że maluch potrafi się już 

porozumiewać z otoczeniem, jednak 

w jego mowie występuje jeszcze wiele 

błędów i zniekształceń. Jest to czas 

niezwykle ważny dla rozwoju mowy 

i dlatego warto dołożyć wszelkich starań, 

aby wspomagać go lub, w razie potrzeby, 

pracować nad korygowaniem 

błędów i wad. 

– Podczas badania logopeda ocenia 

stan rozwoju mowy dziecka, budowę 

i sprawność narządów artykulacyjnych, 

ze szczególnym uwzględnieniem budowy 

wędzidełek, fonacji, ocenę wady 

© luismolinero - Fotolia.com 

zgryzu, poziomu słyszenia itp., a także 

funkcjonowania systemów sensorycznych 

i innych problemów w zakresie integracji 

sensorycznej – tłumaczy Renata 

Dynak, logopeda. – W razie potrzeby 

kieruje go do odpowiedniego specjalisty: 

ortodonty, laryngologa (na badanie słuchu 

lub migdałków), chirurga (jeśli jest 

konieczność podcięcia wędzidełka języka), 

neurologa dziecięcego, psychologa, 

audiologa (w przypadku stwierdzenia 

40 

mój


niedosłuchu), neurologopedy, terapeuty 

integracji sensorycznej itp. 

W przypadku stwierdzenia zaburzenia 

mowy, po uzyskaniu zgody rodziców 

i nawiązaniu z nimi współpracy, logopeda 

podejmuje z dzieckiem terapię. 

Jej skuteczność zależy od m.in. głębokości 

zaburzenia mowy i systematyczności 

wykonywania w domu ćwiczeń 

zleconych przez logopedę 

Dyslalie, czyli wady mowy 

Do największej grupy wad artykulacyjnych 

zalicza się dyslalie: 

• seplenienie, które polega na zastępowaniu 

jednych głosek innymi. 

Najczęściej można spotkać nieprawidłową 

wymowę głosek: sz, ż, cz, dż, 

które są wymawiane jak: ś, ź, ć, dź lub 

s, z, c, dz, a głoski: s, z, c, dz mogą być 

zmiękczone lub wymawiane jak: sz, ż, 

cz, dż. 

• reranie – nieprawidłowa realizacja 

głoski „r”, która może być wymawiana 

jak: l, j, rl, jako „r” języczkowe lub 

opuszczone. Głoska „r” pojawia się 

zwykle w 4. -5. roku życia, a niekiedy 

później. 

• nieprawidłowa wymowa głoski: k, 

g. Jest to wada artykulacyjna, będąca 

wynikiem nieprawidłowej pracy języka. 

Głoski te wymawiane są jak: t, d, 

a niekiedy są opuszczane lub wymawiane 

ze zwarciem krtaniowym. 

• bezdźwięczność – polega ona na 

wymawianiu głosek dźwięcznych 

bezdźwięcznie, bez drgań wiązadeł 

głosowych. Charakterystyczną cechą 

ilościowym, z której większość defektów 

można zaliczyć do jednej z trzech 

grup: 

- błędnego rozumienia słów; 

- błędnego wymawiania dźwięków; 

- błędnej struktury gramatycznej wypowiedzi 

słownych. 

Mając na uwadze nieprzecenioną wartość 

jaką stanowi mowa w życiu człowieka, 

pedagodzy, psychologowie, wychowawcy 

i logopedzi powinni łączyć 

swoją wiedzę i doświadczenie, aby zapewnić 

dzieciom kompleksową opiekę 

i optymalny rozwój. 

© Robert Kneschke - Fotolia.com 

bezdźwięczności jest: brak głosek 

dźwięcznych: b, d, g, w, z, ź, ż, np. zeszyt 

– seszyt, dama – tama. 

Wśród innych wad wymowy wymienia 

się: opóźnienie rozwoju mowy, które 

można podejrzewać już wtedy, kiedy 

dziecko do 3. roku życia wymawia tylko 

pojedyncze i proste wyrazy, a mowa nie 

rozwija się oraz mowę nieprawidłową. 

Ta druga to zaburzenie o charakterze 

ORIENTACYJNE CENY 

INDYWIDUALNYCH 

SPOTKAŃ Z LOGOPEDĄ 

Warszawa 

– 40-50 zł/30 min. 

Łódź 

– 35-45 zł/30 min. 

Kraków 

– 40-50 zł/30 min. 

Wrocław 

– 30-40 zł/30 min. 

Lublin 

– 15-30 zł/30 min. 

Poznań 

– 30 zł/30 min. 

mój 

41

nasi podopieczni: RODZICE 

Maria Piekart 

Świętujemy 

Dzień Rodzica! 

© Nicole Hofmann - Fotolia.com 

Mama i tata to dla kilkulatka najważniejsze osoby w życiu. Są najmądrzejsi, najpiękniejsi 

najodważniejsi i najukochańsi. Nic dziwnego, że maluchy niecierpliwie oczekują na ich 

święto, by wśród wierszyków i laurek złożyć rodzicom najlepsze życzenia. 

© Robert Kneschke - Fotolia.com 

Dzień Mamy i Taty to dla rodzica 

wyjątkowe przeżycie. Nic tak nie 

wyciska łez z oczu, jak nieporadnie 

narysowane serduszko czy wysepleniony 

wierszyk o miłości. Jako właściciele 

placówek, powinniśmy zadbać, 

by w naszym przedszkolnym, klubikowym 

czy żłobkowym kalendarzu 

nie zabrakło tego święta. Dzień Matki 

obchodzony jest w naszym kraju 

26 maja, Dzień Ojca przypada natomiast 

23 czerwca. Choć uroczystości 

te dzieli prawie miesiąc, wiele placówek 

łączy je organizując Dzień Rodzica. 

To doskonały pomysł i warto go 

wykorzystać, zapraszając w wybranym 

przez nas dniu mamusie i tatusiów naszych 

podopiecznych. Taka inicjatywa 

z pewnością nie tylko ich ucieszy, ale 

i wpłynie na pozytywny odbiór naszego 

żłobka czy przedszkola. 

Świętujemy i występujemy 

Jak zorganizować taki dzień? Otóż, 

aby impreza była naprawdę udana, 

potrzebne jest kilka czynników. Warto 

mieć na uwadze, że celebracja święta 

powinna być poprzedzona pogadanką 

z dziećmi. Podczas rozmowy z pedagogiem 

maluchy powinny poznać rolę rodziców 

w rodzinie (dali nam życie i wychowali 

nas, opiekują się nami, dlatego 

powinno się okazywać im szacunek 

oraz pomoc. Są dla nas najważniejsi, 

dlatego powinniśmy ich kochać). 

Następnie warto z kilkutygodniowym 

wyprzedzeniem przygotować występ 

dla rodziców. Najmłodsze dzieci mogą 

ograniczyć się do zaśpiewania piosenki 

dla mamy i taty albo nauczenia się na 

pamięć okolicznościowego wierszyka. 

Wiele wspaniałych wierszyków i piosenek, 

a nawet gotowe scenariusze 

uroczystości można znaleźć w Internecie. 

Starsze maluchy mogą pokusić się 

o bardziej okazały występ – w miarę 

możliwości mogą wykonać jakiś taniec 

dla rodziców lub nawet dać krótkie 

przedstawienie teatralne, każde z dzieci 

może też samodzielnie wyrecytować 

wierszyk lub zaśpiewać. Wychowawca 

grupy, znając możliwości dzieci, powinien 

dobrać program artystyczny do 

ich umiejętności, a także do stopnia 

obycia swoich wychowanków ze sceną 

i publicznymi występami. Warto 

dodać, że przygotowywanie takiego 

występu to doskonała lekcja, która aktywizuje 

dzieci, ośmiela je i uczy kon- 

42 

mój

nasi podopieczni: RODZICE 

centracji oraz odpowiedzialności. Gdy 

w placówce jest mało dzieci, można 

na czas występu połączyć różne grupy 

wiekowe oraz przydzielić maluchom 

adekwatne do wieku zadania: nauczyć 

tekstów wierszy i piosenek oraz ruchu 

scenicznego. Jeśli nie czują się pewnie 

na scenie, można zaproponować im 

wspólną zabawę z rodzicami. 

Prezenty i poczęstunek 

Miłym akcentem będzie wręczenie rodzicom 

prezentów zrobionych przez 

nasze pociechy. Dlatego kilka dni 

wcześniej warto zacząć je przygotowywać 

na zajęciach plastycznych lub podczas 

normalnych zajęć. Prezentem dla 

mamy i taty mogą być rysunki, laurki, 

tekturowe serduszka czy ręcznie malowane 

ramki na zdjęcia. Oczywiście 

im bardziej niebanalne i zaskakujące 

pomysłowością, tym lepiej. Warto również 

pamiętać o poczęstunku – placówki 

w lepszej kondycji finansowej mogą 

pokusić się o catering, te o mniej zasobnych 

portfelach – przygotować sma- 

kowite słodkie przekąski 

we własnym 

zakresie. Np. zwykłe 

kanapki mogą być elementem 

przygotowań, 

w których będą uczestniczyć 

maluchy (dzieci mogą 

dekorować je plasterkami 

wędliny lub ogórka) i formą 

prezentu dla gości. Zwieńczeniem 

uroczystości może być 

udział profesjonalnego fotografa, 

który wykona zdjęcia 

podczas trwania imprezy i na 

koniec – portrety dzieci z rodzicami. 

Pomysłowe prezenty 

Korale z makaronu 

Kolorowy makaron „rurki” (szpinakowy 

i paprykowy, do kupienia w supermarketach), 

nawleczcie z dziećmi na kolorowe sznureczki 

i zróbcie z nich biżuterię dla mamy. 

Papierowy krawat 

Wytnijcie dzieciom papierowe krawaty, na 

górze przyczepcie do nich gumkę, by tata mógł 

założyć krawat na szyję. Dajcie maluchom 

krawaty do ozdobienia: mogą je pokolorować, 

pomalować farbami albo wykleić kolorową 

krepiną. 

Portret rodziców 

Na zajęciach maluchy robią portrety mamy 

i taty. Podczas uroczystości rodzice zgadują, 

który rysunek ich przedstawia. Inną wersją tej 

zabawy jest opis zawodu, który wykonują mama 

i tata, spisany przez nauczyciela i odczytany 

przez niego podczas imprezy. Rodzice na 

podstawie słów dzieci zgadują, o kim mowa. 

© gekaskr - Fotolia.com 

Dzięki takiej uroczystości mamy szansę 

dostarczyć miłych wrażeń rodzicom 

naszych wychowanków, a więc 

zacieśnić więzy pomiędzy rodzinami 

a placówką. Ale chyba jeszcze ważniejsza 

jest edukacja dzieci, które – po 

pierwsze – będą potrafiły wyrecytować 

krótki wierszyk dla mamy i taty, wyrazić 

mimiką i gestem recytowane kwestie, 

indywidualnie i w grupie zaśpiewać 

piosenkę, zachować się w nowej dla 

siebie sytuacji (występy na scenie!), wyróżnić 

swoich bliskich oraz okazać im 

miłość i szacunek. A naszym bonusem 

jest dodatkowo dobra opinia o placówce, 

która przełoży się z pewnością na 

zainteresowanie naszą ofertą. 

mój 

43

nasz budynek: HIGIENA 

Maria Piekart 

Nieproszeni 

goście 

© Karin & Uwe Annas - Fotolia.com 

44 

mój


Wzbudzają powszechne obrzydzenie, ponadto roznoszą 

zarazki, niszczą kable elektryczne i wyposażenie. Jak 

zapobiegać zagnieżdżaniu się gryzoni i owadów 

w naszej placówce? 

Obecność gryzoni i owadów w żłobku, 

klubie czy przedszkolu nie musi być 

związana z brakiem czystości i higieny 

w placówce, choć – rzeczywiście – brud 

sprzyja ich zagnieżdżaniu się. Bardzo 

często szczury i myszy, ale także owady, 

takie jak prusaki, pluskwy czy mrówki, 

przenoszą się do lokalu z sąsiednich 

budynków. Wykorzystują do tego rury, 

kanały wentylacyjne czy dziury w podłodze 

lub ścianie. Jeśli napotkają podatny 

grunt na swoje siedlisko – np. 

miejsce, gdzie przechowywane jest jedzenie 

– zostają i trudno się ich pozbyć. 

Naprawdę groźne 

Szkodniki, które zadomowią się w naszym 

lokalu stwarzają duże zagrożenie 

dla zdrowia i funkcjonowania placówki. 

Po pierwsze przenoszą zarazki i wirusy, 

co w przypadku przedszkola i żłobka 

jest wyjątkowo niebezpieczne z uwagi 

na przebywające w nich maluchy 

i przechowywanie produktów spożywczych. 

Placówki opiekuńcze dla dzieci 

według prawa mają obowiązek stosowania 

zasad HACCP (Rozporządzenie 

Rady Europy 178/2002 rozszerzyło go 

na cały łańcuch żywnościowy – od pola 

do stołu). Na właścicielach żłobków 

i przedszkoli spoczywa zatem obowiązek 

zabezpieczenia lokali i znajdującej 

się w nich żywności przed szkodnikami, 

a tym samym – obowiązek ochrony 

podopiecznych przed ewentualnymi 

chorobami roznoszonymi przez gryzonie 

i owady. 

Poza tym gryzonie stanowią zagrożenie 

dla pracy urządzeń – szczury 

i myszy przegryzają kable elektryczne, 

telefoniczne i internetowe, niszczą też 

meble i różne przedmioty znajdujące 

się na ich drodze. Mogą więc spowodować 

wymierne szkody materialne. 

Wstęp wzbroniony! 

Przedszkole czy żłobek to dla szkodników 

nie tylko „łakomy kąsek”, ale 

również „łatwa zdobycz”. Często są to 

budynki parterowe, w których znajduje 

się kilka wejść, w tym drzwi do 

ogródka, dlatego gryzoniom łatwo 

dostać się do środka. Zazwyczaj 

w lokalach znajduje się też wiele 

kanałów wentylacyjnych oraz rur 

wodociągowych i kanalizacyjnych. 

To wszystko idealne warunki dla 

nieproszonych gości, dlatego trzeba 

zadbać o to, by nie mieli jednak 

wstępu do naszej placówki. 

Podstawową zasadą, dzięki której 

ograniczymy ryzyko pojawienia 

się gryzoni i owadów w lokalu, jest 

uszczelnienie go. Trzeba dokładnie 

przyjrzeć się wszystkim ścianom, 

podłodze, listwom podłogowym, 

miejscom, w których rury wychodzą 

ze ścian, okolicom umywalek i zlewów, 

a także futrynom drzwi i okien. 

Wszystkie szczeliny, otwory i szpary, 

które nie mają żadnego uzasadnienia, 

trzeba zlikwidować. Najlepiej 

zalać cementem z pokruszonym 

szkłem, bo to jedyny materiał, z którym 

nie poradzą sobie np. szczury. 

Gryzienie leży w naturze gryzoni, 

dlatego zalepianie dziur piankami, 

zatykanie szmatami nie ma zwyczajnie 

sensu. Szczególnie uważnie należy 

przyjrzeć się pomieszczeniom, 

w których znajduje się jedzenie 

(kuchni, spiżarni) oraz łazience, wiele 

owadów lubi bowiem dodatkowo 

wilgotne środowisko. 

Kolejnym ważnym elementem 

jest odpowiednie przechowywanie 

żywności. Produkty, zwłaszcza 

mączne, powinny być przechowywane 

w plastikowych lub szklanych, 

szczelnych pojemnikach. 

Oczywiście niezbędne jest też zachowanie 

higieny i czystości, tzn. 

sprzątanie resztek jedzenia, mycie 

na bieżąco brudnych naczyń, regularne 

wyrzucanie śmieci, sprzątanie 

okruszków, które dzieci rozsypują 

po całej stołówce. 

Mrówki faraona 

• preferencje: ciepłe pomieszczenia, 

blisko instalacji grzewczych 

i hydraulicznych 

• występowanie: kuchnie, łazienki, 

hydrowęzły, pralnie, zsypy. 

Żyją w szparach i szczelinach 

w ścianach, pod kafelkami, tynkami, 

zlewozmywakami, za szafkami, pod 

boazerią 

• pożywienie: wszystkożerne, 

preferują słodycze, mięso, 

tłuszcze, bakalie, mydło, krochmal 

i kosmetyki 

Prusaki 

• preferencje: pomieszczenia 

ogrzewane 

• występowanie: w szczelinach ścian, 

za listwami, szafami, boazerią, pod 

kuchenkami i zlewozmywakami 

• pożywienie: warzywa, owoce, miód, 

chleb, klej roślinny, ziarna zbóż, 

resztki mięsa 

Pluskwy 

• preferencje: ciepłe miejsca 

• występowanie: w meblach 

tapicerowanych, pod boazerią lub 

tapetami 

• pożywienie: krew ssaków (w tym 

człowieka) 

Karaluchy 

• preferencje: miejscach, z których 

korzysta człowiek, ciepłe i wilgotne 

• występowanie: magazyny, kuchnie, 

spiżarnie, szczeliny, szpary 

• pożywienie: resztki żywności, 

wszystkożerne 

Myszy 

• preferencje: ciepłe i wilgotne 

pomieszczenia 

• występowanie: obrzeża lasów, łąki, 

pola, zarośla, parki, ogrody, brzegi 

cieków wodnych, miejsca wilgotne. 

Zimą – zabudowania ludzkie – 

magazyny i spiżarnie 

• pożywienie: rośliny, zboża, owady, 

warzywa, owoce, zapasy żywności 

Szczury 

• preferencje: osiedla ludzkie 

• występowanie: magazyny, spichrze, 

stajnie i piwnice, zanieczyszczone 

zbiorniki wodne, ścieki, śmietniki, 

kanały, rury kanalizacyjne 

• pożywienie: pokarm roślinny, 

zwierzęcy, artykuły spożywcze 

świeże i odpadki kuchenne, karma 

zwierząt, padlina 

mój 

45



Czy warto 

zatrudnić fachowca? 

Mogą pojawić się nawet w najbardziej zadbanej placówce. 

Mowa o mrówkach, karaluchach, myszach czy szczurach. 

Jak pozbyć się szkodników z naszego lokalu, podpowiada 

Robert Cupryjak – właściciel warszawskiej firmy 

DDDMisi, zajmującej się dezynsekcją, dezynfekcją 

i deratyzacją. 

Staramy się, by w naszej placówce nie 

było „nieproszonych gości”, ale niekiedy 

się to nie udaje. Co wtedy robić? 

To zależy od skali problemu i od tego, 

z jakimi szkodnikami walczymy. Można 

próbować samemu rozkładać pułapki 

i trutki, ale w przypadku placówek, 

w których przebywają dzieci, może to 

być po prostu ryzykowne. Dlatego lepiej 

zatrudnić w takiej sytuacji firmę, 

która zrobi to fachowo i zlikwiduje 

szkodniki metodami bezpiecznymi 

i nieszkodliwymi dla otoczenia. To się 

naprawdę opłaca: wynajmując fachowców, 

płacimy im nie za preparaty – bo 

te możemy kupić sami w sklepie, ale za 

ich wiedzę. Specjalista wie, jakie rozstawić 

trutki i w jakich miejscach, a przede 

wszystkim, jak je zabezpieczyć przed 

wszędobylskimi dziećmi. My stosujemy 

np. karmniki i pułapki zamknięte, 

więc niedostępne dla maluchów, przytwierdzone 

do podłoża – chodzi o to, 

by dziecko nie miało możliwości podniesienia 

urządzenia, bo wtedy trutka 

mogłaby wypaść. 

Jak specjaliści walczą z robactwem 

w przedszkolu lub żłobku? 

Jeżeli mamy do czynienia z owadami 

latającymi, montujemy specjalne lampy 

owadobójcze. Inne owady, np. prusaki 

czy karaluchy, zabijamy metodą 

opryskową z wykorzystaniem substancji 

chemicznych – zabieg taki wykonujemy 

podczas nieobecności dzieci, 

by nie wdychały preparatu. Stosujemy 

też specjalne żele, które są mniej inwazyjne, 

ale wolniej działają, choć równie 

skuteczne. Wszystkie stosowane przez 

nas preparaty są bezpieczne dla ludzi, 

mają niezbędne pozwolenia i atesty. 

A jak pozbyć się gryzoni? 

W przypadku myszy i szczurów stosujemy 

dwie metody zwalczania: mechaniczną, 

czyli różnego rodzaju lepy, 

chwytacze gilotynowe i żywołapki, 

oraz metodę chemiczną, polegająca na 

rozstawianiu w pomieszczeniu kostek 

lub past z trutką. 

A czy jest jakiś sposób, by w ogóle 

uniknąć takich sytuacji? 

Dla placówek typu przedszkole czy 

żłobek, najlepszym rozwiązaniem jest 

zatrudnienie firmy, która będzie monitorowała 

obiekt pod kątem obecności 

szkodników. Takie zabezpieczenie polega 

na rozmieszczeniu w strategicznych 

miejscach pułapek monitorujących 

© Steve Young - Fotolia.com 

(karmników) i detektorów na owady 

z płytkami feromonowymi, które je 

przyciągają. Jest to o tyle wskazane, że 

wiele owadów i gryzoni żeruje nocą, 

kiedy nikogo nie ma w placówce, dlatego 

często ich obecność jest zauważana 

zbyt późno. W ramach umowy firma raz 

w miesiącu kontroluje obiekt i w przypadku 

wykrycia owadów lub gryzoni 

– natychmiast reaguje, likwidując je 

w pierwszej fazie rozmnażania. My – 

czyli DDDMisi – zajmujemy się również 

prowadzeniem książki sanitarnej, która 

jest niezbędnym elementem systemu 

HACCP, i która jest wymagana podczas 

kontroli sanepidu. 

Jaki jest koszt takiego monitoringu? 

Ceny są różne w zależności od miejsca 

i firmy. Miesięczna opieka nad budynkiem 

(ok. 400 m kw.) wynosi od 250 do 

400 zł, ale zwykle firmy wliczają w to 

wszystkie działania – zarówno monitoring, 

jak i ewentualną interwencję. Jednorazowe 

wezwanie w celu usunięcia 

szkodników waha się od 100 do 400 zł. 

46 

mój


Maria Piekart 

Czego Jaś się nie nauczy… 

…tego Jan nie będzie umiał. To stare polskie przysłowie 

ukazuje nam prawdziwą mądrość: jeśli chcemy nauczyć 

czegoś nasze dzieci, musimy zacząć robić to od małego. 

Dlatego zasady higieny i umiłowanie czystości należy 

wpajać maluchom już w żłobku. 

Dbanie o higienę w placówce dla małych 

dzieci sprowadza się tak naprawdę 

do troski o czystość ich ząbków i rączek. 

O ile, w przypadku tych pierwszych, 

chodzi po prostu o mycie ich po 

każdym posiłku, o tyle kwestia mycia 

rączek jest bardziej skomplikowana. 

Brudzą się one nieustannie: w czasie 

zabawy w ogródku, podczas pobytu 

w toalecie i po malowaniu farbami! Takie 

ciągłe kontrolowanie ich czystości 

może być dla dzieci nużące i niezrozumiałe. 

Jeśli jednak będziemy je do tego 

przyzwyczajać każdego dnia i regularnie 

im o tym przypominać, uznają to 

w końcu za normalną czynność i nie 

będą się buntować przeciwko wodzie 

i mydłu. 

Kto ich nie myje, ten ma kłopoty! 

O zęby trzeba dbać, nawet o te mleczne. 

Mało tego – pediatrzy zalecają 

również regularne czyszczenie dziąseł 

niemowląt, gdyż resztki pokarmów 

osadzające się na nich, mogą wywołać 

zmiany próchnicze, które odezwą się 

po latach. Dlatego warto wprowadzić 

w żłobku zasadę przecierania dziąseł 

najmłodszych dzieci jałowym gazikiem 

zamoczonym w przegotowanej wodzie 

– po każdym karmieniu. 

Starsze maluchy, które mają już ząbki, 

należy zaopatrzyć we własne szczoteczki 

i pastę. Podpisane – powinny 

stać na półeczce w żłobkowej lub 

przedszkolnej łazience. Dobrze, jeśli 

wpoimy dzieciom nawyk sięgania po 

nie po zjedzonym drugim śniadaniu, 

obiedzie czy podwieczorku – zwłaszcza 

słodkim. Najlepiej robić to „na hasło”, 

czyli po odejściu od stołu po prostu zaprowadzić 

całą grupę do łazienki mówiąc: 

„A teraz idziemy myć ząbki!”. 

WAŻNE! 

Dzieci szczęśliwe to dzieci 

brudne. Nie zabraniajcie 

więc maluchom brudzić 

się piachem czy farbami. 

Zamiast tego zadbajcie o to, 

by po skończonej zabawie 

trafiły prosto do łazienki. 

Czyste dłonie to podstawa! 

Jak już wspomnieliśmy, ręce dzieci brudzą 

się nieustannie. Nawet niemowlętom, 

które dotykają różnych zabawek, 

a już na pewno tym, które zaczynają 

raczkować i bawią się na podłodze. Dlatego 

rączki trzeba często myć. 

Maluszkom, które stale wkładają je do 

buzi, należy regularnie przemywać dłonie 

bez względu na okoliczności czy 

porę dnia – najlepiej wodą z mydłem 

dla niemowląt. W przypadku starszych 

dzieci trzeba ustalić konkretne zasady, 

według których powinny myć ręce 

w trzech sytuacjach: przed każdym posiłkiem, 

po skorzystaniu z toalety (przy 

okazji warto od razu uczyć maluchy, by 

spuszczały po sobie wodę w sedesie) 

oraz po powrocie z zabawy na dworze. 

I dodatkowo, zawsze wtedy, kiedy np. 

malują farbami czy lepią figurki z plasteliny. 

Liczbę wędrówek do umywalki 

należy zwiększyć w okresie zimowych 

infekcji lub jeśli w placówce pojawia 

się np. rotawirus (piszemy o tym na str. 

30-31) – to rodzaj profilaktyki przed zakażeniami. 

Aby maluchy zapamiętały 

reguły, można narysować im je na kartce, 

którą przyczepimy na ścianie w sali. 

Oczywiście trzeba też przypominać im 

o konieczności wizyty w łazience, bo na 

początku na pewno będą o tym zapominać. 

Jednak regularne mówienie o zasadach 

szybko wejdzie dzieciom „w krew” 

i stanie się ich dobrym odruchem. 

Sprytne sposoby na brudaska 

Jeśli trudno nam przekonać podopiecznych 

do mycia rączek i zębów, trzeba 

uciec się do sposobów. Czynności te 

staną się dużo bardziej atrakcyjne, jeśli 

maluchy będą korzystały z fajnych akcesoriów 

do mycia. Producenci szczoteczek 

i past do mycia zębów dla maluchów 

prześcigają się w pomysłach. 

Dlaczego nie skorzystać z tych zabawnych 

akcesoriów, by zachęcić malca do 

dbania o higienę jamy ustnej? Można 

więc wybrać lub polecić rodzicom, by 

kupili szczoteczki kolorowe, świecące 

przez 2 minuty (czyli tyle, ile trzeba 

czyścić zęby) grające melodyjki lub 

takie, które można przyczepić się do 

ściany, dzięki zamontowanej w trzonku 

przyssawce. Pasty lepiej wybierać 

słodkie, najlepiej z błyszczącym brokatem, 

a kubeczki – takie, które zmieniają 

kolor pod wpływem ciepłej wody lub 

mają śmieszne kształty. Z tego samego 

powodu warto zamontować w łazience 

specjalne dozowniki i wlać do nich 

kolorowe mydło do mycia rączek (naciskanie 

dozownika to nie lada atrakcja 

dla kilkulatka) czy kupić ręczniczki z zabawnymi 

rysunkami. 

Aby zachęcić maluchy do mycia, można 

przyznawać im punkty za każdą 

wizytę w łazience. Ten, kto zgromadzi 

największa liczbę, otrzyma pod koniec 

miesiąca tytuł przedszkolnego czyściocha. 

Dzieci uczą się przez naśladowanie, 

można więc dawać dzieciom 

przykład i razem z nimi myć zęby po 

jedzeniu czy dłonie po powrocie z podwórka 

– przy okazji można wtedy pokazać 

im, jak prawidłowo to robić. 

Zachęcanie do dbania o higienę warto 

podeprzeć wiedzą i opowiedzieć dzieciom 

o zarazkach, które gromadzą się 

na ich dłoniach i ząbkach, a które bardzo, 

bardzo boją się mydła i wody. 

mój 

47

Sora_twoj_junior_205x285_p.pdf 2 15-03-09 14:14


PROMOCJA 

Miej to z głowy! 

Wszawica jest częstą 

chorobą pasożytniczą, 

a przy tym stanowi problem 

o wymiarze społecznym. 

Mimo, że obecnie nie 

jest już istotną kwestią 

zdrowotną, jej pojawienie się 

powoduje często niepokój 

społeczny, co prowadzi do 

poczucia wstydu, powoduje 

nieobecności w szkole, czy 

pracy. 

Tymczasem różne gatunki wszy to powszechnie 

występujące pasożyty związane 

nie tylko z człowiekiem, ale też 

ze zwierzętami. Pasożyty te łatwo rozprzestrzeniają 

się w populacji żywicieli, 

gdzie często występują niezauważone, 

nie powodując objawów chorobowych. 

Zarażenie wszami nie jest tylko kwestią 

przestrzegania zasad higieny, ani dowodem 

na jej nieprzestrzeganie. Ale stosowanie 

pewnych prostych zasad chroni 

przed zarażeniem, a przede wszystkim 

rozwojem wszawicy. Choroba występuje 

na całym świecie, pojawia się w różnych 

populacjach ludzkich, w różnych 

środowiskach. Aby zrozumieć, opanować 

i skutecznie pokonać problem, 

należy niewątpliwie poznać biologię 

i fizjologię samego pasożyta, cykl rozwojowy 

i sposoby adaptujące do pasożytniczego 

trybu życia. Ponieważ 

problem wszawicy dotyczy w szczególności 

dzieci i młodzieży, informacje 

skierowane są w pierwszym rzędzie do 

osób odpowiedzialnych za opiekę, wychowanie 

i edukację, czyli nauczycieli, 

wychowawców, rodziców, opiekunów, 

ale także osób odpowiedzialnych za 

działania profilaktyczne. A ponadto do 

wszystkich, których problem ten dotyczy 

lub dotyczyć może. 

Najczęściej wszy przenoszą się bezpośrednio, 

z głowy na głowę, z osoby na 

osobę. Stąd zwykle zarażenie następuje 

między osobami bliskimi, funkcjonującymi 

w jednym gospodarstwie domowym. 

Przenoszeniu wszy sprzyja jednak 

każde większe zagęszczenie ludzi. Można 

zarazić się w zatłoczonym autobusie, 

tramwaju, pociągu, podczas imprez masowych, 

czy pielgrzymek. Dzieci często 

ulegają zakażeniu w szkole lub przedszkolu, 

na obozach, koloniach, podczas 

wspólnych zabaw. Wesz głowowa może 

też przenosić się drogą pośrednią, przez 

zarażoną odzież, czapki, szczotki do 

włosów, grzebienie, ręczniki, pościel 

i tapicerkę. Wszy jednak najczęściej 

przechodzą na nowych gospodarzy, 

kiedy ludzie stykają się głowami (przenoszenie 

bezpośrednie głowa-głowa). 

Nawet robiąc sobie fotografie z przyjaciółmi 

ludzie odruchowo zbliżają się do 

siebie głowami. W praktyce większość 

przypadków zarażeń dotyczy przenoszenia 

wszy między członkami rodziny, 

czy znajomymi. 

W występowaniu wszawicy nie ma 

ograniczeń wiekowych. Choroba nie 

ma też związku z grupą społeczną. 

Niewątpliwie rozprzestrzenianiu wszy 

sprzyja duże zagęszczenie i zatłoczenie. 

A czynnikami ograniczającymi rozwój 

masowych inwazji wszy (wszawicy) jest 

przestrzeganie zasad higieny, działania 

profilaktyczne, jak również poziom 

świadomości społecznej i wykształcenia, 

w tym wiedza o samym pasożycie. 

W procesie zarażenia nie ma kluczowego 

znaczenia długość włosów, rodzaj 

stosowanego szamponu, czy częstotliwość 

szczotkowania. Najbardziej narażone 

są dzieci w przedszkolach i szkołach, 

ponieważ przebywają w dużych 

skupiskach, przytulają się do siebie i do 

tych samych maskotek, przez co wszy 

mają ułatwiony sposób inwazji dziecięcej 

główki. 

Wśród dzieci częściej zarażone bywają 

dziewczynki, ale może mieć to związek 

nie tyle z długością włosów, co zachowaniem 

– są bardziej empatyczne 

i chętniej wchodzą w bliższe kontakty. 

W wypadku wykrycia wszawicy u jednego 

z domowników, powinien zostać 

zbadany każdy z członków gospodarstwa 

domowego i inne osoby, które 

miały z zarażonym bezpośredni, bliski 

kontakt. Używane przez zarażone osoby 

ubrania, pościel, ręczniki, pluszowe 

zabawki, itp. powinny zostać wyprane 

w gorącej wodzie (min. 50°C) lub poddane 

suszeniu w wysokiej temperaturze 

przez co najmniej 30 minut. Z kolei nakrycia 

głowy, szczotki, grzebienie, słuchawki, 

itp. powinny być wyczyszczone 

i zdezynfekowane stosownym środkiem 

wszobójczym lub dezynfekującym (np. 

alkoholem izopropylowym). Skuteczne 

jest także przechowywanie przedmiotów 

w szczelnie zamkniętej torbie plastikowej, 

przez 2 tygodnie. Powierzchnie, 

na których mogły znaleźć się zarażone 

włosy (podłogi, dywany, miejsca zabaw, 

poduszki, tapicerowane meble) muszą 

zostać dokładnie odkurzone. 

Dla odstraszania wszy wykorzystywane 

bywają różne środki – skuteczne działanie 

repelencyjne wykazuje tu np. lawenda, 

geranium, anyż czy olejek cytronella, 

który jest zawarty w preparacie Sora 

Lotion. Naturalny olejek Citronella to 

fantastyczny, a przede wszystkim skuteczny 

środek odstraszający owady. 

Ponieważ jest całkowicie naturalny 

i bezpieczny, może być stosowany przy 

ochronie dzieci. Dodatkowo, olejek 

Citronella ma także działanie antydepresyjne, 

działa kojąco. Sora Lotion jest 

produktem zapobiegającym nawrotom 

choroby, kojącym stany podrażnienia 

i swędzenia, działającym antyseptycznie. 

Skutecznie odstrasza wszy i owady. 

Płyn Sora Lotion używamy do profilaktycznego 

stosowania po kuracji szamponem 

Sora Forte lub zapobiegawczo 

w środowisku o zwiększonym ryzyku 

zakażenia. Alantoina, prowitamina B5, 

wyciągi aloesu, rumianku i nagietka 

oraz roślinna keratyna działają łagodząco 

na skórę głowy i kondycjonują 

włosy. Aby osiągnąć jak najlepsze efekty 

należy wmasować płyn w odsłoniętą 

skórę głowy w stanach podrażnienia 

i swędzenia lub spryskiwać włosy profilaktycznie 

z częstotliwością konieczną 

dla podtrzymania zapachu Cytronelli 

Za nietoksyczne i skuteczne w zwalczaniu 

wszawicy uchodzą preparaty zawierające 

związki z grupy silikonów – cyklometikon 

i dimetikon. Można je stosować 

u małych dzieci, kobiet w ciąży oraz karmiących 

piersią, a nanoszone są zwykle 

na suche włosy. Związki te szczelnie pokrywają 

ciała pasożytów i ich jaja powodując 

blokowanie układu oddechowego 

oraz zaburzenia gospodarki wodnej 

(wysuszenie). W aptekach popularne są 

środki zawierające dimetikon np. „Sora 

Płyn do zwalczania wszawicy” 

mój 

49


Anna Wesołowska 

Czysta 

piaskownica 

Jest coraz cieplej – nasze dzieci spędzają więc 

na świeżym powietrzu dużo czasu. Ulubionym 

miejscem wielu maluchów na placu zabaw jest 

piaskownica. Do naszych obowiązków należy, 

by była czysta i bezpieczna. 

© juliaphoto - Fotolia.com 

Choroby brudnych rąk 

Psy i koty załatwiają się gdzie popadnie, 

także w piasku, w którym bawią się dzieci. 

Niestety, w zwierzęcym kale mogą znajdować 

się jaja pasożytów, głównie nicieni 

i tasiemców, które stanowią potencjalne 

zagrożenie dla zdrowia. Do zakażenia 

dochodzi najczęściej przez bezpośredni 

WAŻNE! 

Nie pozwalaj wchodzić 

dzieciom do piaskownicy 

z jedzeniem. Spożywanie 

pokarmów brudnymi 

rączkami grozi zakażeniem. 

Zawsze po przyjściu 

z ogródka, zaprowadź dzieci 

do łazienki, by dobrze umyły 

ręce wodą i mydłem. 

© OlegDoroshin - Fotolia.com 

Ogródki, w których znajdują się 

przedszkolne piaskownice, są zwykle 

ogrodzone, dlatego istnieje małe 

ryzyko, że znajdą się w nich kawałki 

szkła czy kapsli, jak to bywa na otwartych, 

miejskich placach zabaw. Parkan 

nie jest jednak przeszkodą dla 

kotów czy bezpańskich psów. Tymczasem 

to właśnie zwierzęta, a dokładnie 

– ich odchody – stanowią zagrożenie, 

z którego wielu dorosłych 

nie zdaje sobie sprawy. 

kontakt z takimi odchodami: ponieważ 

maluchy często biorą do buzi brudne 

rączki, a niekiedy kusi ich nawet spróbowanie 

samego piasku, ryzyko połknięcia 

pasożytów, jest stosunkowo wysokie. 

Najczęstszą chorobą odzwierzęcą, którą 

można zarazić się podczas zabawy 

w piasku, jest toksokaroza. To choroba 

wywołana przez larwy glisty kociej, wydalane 

przez zwierzę w kale. Jeśli kot 

załatwi się w piaskownicy, larwy mogą 

rozprzestrzenić się po całej jej powierzchni. 

Po przedostaniu się do organizmu 

człowieka, lokują się na różnych 

jego narządach, wywołując bóle głowy, 

brzucha, drgawki, wysypkę, gorączkę, 

50 

mój


© shangarey - Fotolia.com 

niekiedy nawet problemy z widzeniem. 

Objawy toksokarozy mogą być również 

niespecyficzne – to np. złe samopoczucie, 

zmęczenie czy nerwowość. 

Niezwykle groźna jest również bąblowica, 

choroba wywołana przez tasiemca 

bąblowcowego. Źródłem zakażenia 

są również kocie odchody. Jaja tasiemca, 

po dostaniu się do organizmu człowieka, 

rozwijają się na narządach, np. 

wątrobie, rosnąc i stwarzając ryzyko 

krwotoku. Leczenie wiąże się zwykle 

z operacją i przyjmowaniem leków 

przeciwpasożytniczych. 

Sanepid ostrzega! 

Choroba wywołana kontaktem z pasożytami 

to oczywiście czarny scenariusz, 

który nie musi się wydarzyć. Aby mu 

zapobiec, należy zadbać o to, by do 

żłobkowej czy przedszkolnej piaskownicy 

nie miały dostępu żadne zwierzęta. 

Czuwa nad tym sanepid, który regularnie 

kontroluje stan przedszkolnych 

ogródków, a nawet Unia Europejska, 

której nowe przepisy nakazują stosowanie 

zabezpieczeń na piaskownice. 

Obowiązkiem właściciela placu zabaw 

jest więc zakrywanie piasku w czasie, 

gdy w ogródku nie przebywają dzieci 

– wystarczy przykryć go specjalną pokrywą, 

siatką, plandeką lub folią. Nale- 

Kotom wstęp wzbroniony! 

ży też przynajmniej 3 razy w sezonie 

wiosenno-letnim wymieniać go na czysty. 

Warto też sprawdzić, czy ogrodzenie 

naszego palcu zabaw jest szczelne, 

tzn. czy nie ma w siatce lub parkanie 

dziur, przez które mogą przedostać się 

bezpańskie psy i koty. 

Zdarza się, że kluby dla najmłodszych 

nie mają własnego ogrodu i korzystają 

z miejskich parków i placów zabaw, 

nie mając wpływu na stan i czystość 

znajdujących się w nich piaskownic. 

W takiej sytuacji należy zadbać o higienę 

dzieci i zaraz po zabawie w piasku 

przetrzeć rączki wszystkich maluchów 

mokrymi chusteczkami dla niemowląt, 

a po powrocie do placówki – natychmiast 

umyć im ręce pod bieżąca wodą. 

Osłony chroniące piasek przed zwierzętami 

mogą być różne – niektóre piaskownice mają 

drewniane lub plastikowe pokrywy, kupowane 

od razu w zestawie. Jeśli takich nie mamy, 

można kupić oddzielną osłonę: w Internecie, 

w sklepach budowlanych oraz ogrodniczych 

dostać można siatki ochronne z polipropylenu, 

tkaniny polietylenowe lub plandeki 

z polipropylenu czy materiału powlekanego 

PVC. Ich zaletą jest to, że nie są ciężkie i łatwo 

je zdjąć lub założyć na piaskownicę. Zwykle 

mają specjalne mocowania i zaczepy. Koszt 

zabezpieczenia waha się od 5 do 30 zł za 

1 m kw. Bez względu na rodzaj, wszystkie 

zabezpieczenia powinny być trwałe, odporne 

na kocie pazury i promienie UV. 

mój 

51

nasz budynek: WYPOSAŻENIE 

© Dejan Ristovski - Fotolia.com 


Przyjemnego 

leżakowania! 

Niemowlęta przebywające w żłobku śpią chętnie 

i długo. Trudniej ułożyć do snu starsze dzieci. Może do 

popołudniowej drzemki zachęcą je wygodne i kolorowe 

leżaczki? 

Żłobek, w którym przebywają dzieci od 

20. tygodnia życia musi mieć sypialnie 

z łóżeczkami. Najlepiej, by były to zwykłe 

łóżeczka dziecięce ze szczebelkami, 

zapewniającymi dzieciom bezpieczeństwo. 

Dwu-, trzylatki mogą spać na leżaczkach 

i materacykach. W sklepach 

z meblami przedszkolnymi można 

znaleźć wiele ciekawych i wygodnych 

rozwiązań. 

Leżaki 

Najpopularniejsze obecnie są leżaczki 

wykonane z niepalnej, łatwej do 

czyszczenia tkaniny. Materiał, tworzący 

siateczkę, jest sprężysty, przewiewny 

i bardzo wytrzymały. Brzegi mebelków 

usztywnione stalowymi rurkami zabezpieczone 

są plastikowymi narożnikami 

lub gumowymi obudowami. Leżaczki, 

produkowane przez różne firmy, dostępne 

są z reguły w standardowych 

długościach: 120, 130 i 140 cm. Są niziutkie 

– mają ok. 20-30 cm wysokości 

(niektóre modele mają regulowaną 

wysokość poprzez montowanie dodatkowych 

nóżek). Zaletą, istotną dla wła- 

ścicieli małych placówek jest to, że konstrukcja 

leżaków pozwala na układanie 

ich jeden na drugim. W ten sposób 

zajmują mało miejsca i łatwo je przechowywać. 

Producenci zadbali zresztą 

również o stworzenie specjalnych szaf 

dopasowanych do wielkości leżaczków, 

a także wózków, które ułatwiają 

ich przewożenie między pomieszczeniami. 

Cena jednego leżaczka to od 80 

do 100 zł. 

Mniej wygodne, ale zajmujące jeszcze 

mniej miejsca są leżaczki składane, 

przypominające wyglądem nieco leżaki 

plażowe. Mają stalową konstrukcję 

i pokryte są oddychająca tkaniną. Kosztują 

150-170 zł. 

WAŻNE! 

Rozporządzeniem 

w sprawie wymagań 

lokalowych i sanitarnych 

jakie musi spełniać 

lokal, w którym ma być 

prowadzony żłobek określa, 

że placówka powinna 

mieć pomieszczenie 

przystosowane do spania. 

Nie ma jednak żadnej 

ustawy, która nakładałaby 

na dyrektorów żłobków 

czy przedszkoli obowiązek 

organizowania dzieciom 

leżakowania. Nie ma 

w związku z tym przepisów, 

które określałyby, na czym 

i w jakich warunkach 

powinny spać. 

Łóżeczka i materace 

Nieco droższe są łóżeczka na drewnianej 

konstrukcji, które wymagają 

materacyka. Taki stelaż z materacem 

piankowym pokrytym trwałą i łatwą 

w utrzymaniu czystości tkaniną PCV 

kosztuje od 200 do 300 zł. Zaletą niektórych 

modeli są klapy z rzepami, które 

przymocowują materac do konstrukcji 

oraz składane nóżki. 

Niektóre placówki zamiast leżaków, 

decydują się na kupno materacyków. 

Mają one wysokość około 10 cm, są wykonane 

z nietoksycznej pianki i pokryte 

tkaninami, które można zmywać wodą 

z mydłem. Aby zwiększyć bezpieczeństwo, 

warto wybrać takie, których spód 

pokryty jest antypoślizgowym materiałem. 

Wymiary materacyków są zbliżone 

do rozmiarów leżaków i wynoszą 

60×120 cm lub 60×130 cm. 

52 

mój

nasz budynek: OGŁOSZENIA 

Konkurs !!! rozstrzygnięty! 

W zeszłym numerze naszego 

magazynu ogłosiliśmy konkurs 

dla żłobków i przedszkoli na 

najpiękniejszą Marzannę. Bardzo 

dziękujemy wszystkim dzieciom 

i ich opiekunom za wzięcie 

udziału w naszej zabawie. Dzięki 

głosom naszych Czytelników 

na Facebooku, wyłoniliśmy 

zwycięzców. 

Zwycięzcy otrzymają 

nagrody, ufundowane 

przez wydawnictwa 

Granna i Egmont. 

I miejsce 

Marzanna wykonana 

przez dzieci ze żłobka 

Horyzont z Katowic. 

II miejsce 

Dzieło 

z Niepublicznego 

Przedszkola Żyrafa 

z Krakowa. 

III miejsce 

Marzanna z Klubu 

Malucha Figielkowo 

z Zamościa. 

Dobre sandały na lato 

Buty BARTEK to inwestycja 

w prawidłową postawę Twojego dziecka. 

Uniwersalny sandał regulowany paskami na rzepy, które 

umożliwiają optymalne dopasowanie buta. Ma elastyczną, 

sprężystą i lekką podeszwę zginająca się na linii zgięcia 

palców – idealna podczas zabawy na świeżym powietrzu. 

Dodatkowy atut podeszwy to jej antypoślizgowe 

urzeźbienie. Odpowiednia wysokość i usztywniona pięta 

utrzymują stopę we właściwym położeniu. Elementy odblaskowe 

sprawiają, że dziecko będzie lepiej widoczne 

po zmierzchu. 

Rozmiary: 27-38 

Sugerowana cena detaliczna: od 169,90 PLN 

REKLAMA 

Buty BARTEK posiadają 

pozytywną opinię IMiD 

oraz i znaku 

„Zdrowa stopa”. 

mój 

53


WAŻNE! 

Podczas montażu 

osprzętu w placówkach 

dedykowanych opiece nad 

dziećmi należy pomyśleć 

o dwóch rodzajach 

zabezpieczenia gniazdek: 

solidnych i hermetycznych. 

Iwona Bortniczuk 

Całkowicie bezpieczne 

gniazdka i włączniki 

Nie możemy odmówić dzieciom 

eksperymentowania ani hamować ich 

kreatywności. Dziecięce zabawy mogą jednak 

przybrać nieoczekiwany obrót. Pamiętajmy 

o odpowiednim zabezpieczeniu gniazdek 

i włączników, aby nie stanowiły zagrożenia 

dla najmłodszych. 

Nie zaprzeczymy: dziecięca wyobraźnia 

nie zna granic. Stół może stać się 

zamkiem, w którym mieszkają rycerze, 

a ulubione zabawki, lalki i misie 

– klientami w sklepiku. Maluchy nie 

stronią też od majsterkowania, uwielbiają 

budować i tworzyć nowe rzeczy 

z codziennych elementów ich otoczenia. 

O ile klocki, pudełka, puzzle czy 

pluszaki nie powinny stanowić najmniejszego 

zagrożenia, o tyle, zabawa 

może zakończyć się tragicznie, jeśli jej 

elementem będą gniazdka i włączniki. 

Dlatego tak kluczowe jest zastosowanie 

rozwiązań, dzięki którym instalacja 

elektryczna będzie całkowicie 

bezpieczna dla maluchów w żłobku 

i przedszkolu. 

Fot: Karlik 

Przede wszystkim: wytrzymałe 

Obecnie coraz więcej modeli gniazdek 

i włączników jest zaprojektowanych 

w taki sposób, aby ich eksploatacja nie 

przyniosła najmniejszego uszczerbku 

na zdrowiu. Podobnie rzecz ma się 

w przypadku najmłodszych użytkowników, 

którzy są szczególnie ciekawi świata. 

Dlatego podczas montażu osprzętu 

w placówkach dedykowanych opiece 

nad dziećmi należy pomyśleć o dwóch 

rodzajach zabezpieczenia gniazdek. 

– Po pierwsze, osłony powinny być wykonane 

z niełamliwych odpornych na 

uszkodzenia materiałów. Nawet, gdy 

dziecko z całej siły rzuci w nie klockiem 

lub uderzy krzesłem, nie ma prawa nic 

złamać. Całkowicie niedopuszczalne są 

jakiekolwiek szczeliny, zarówno w samym 

gnieździe, jak i między gniazdem 

a ścianą, w które dałoby się wetknąć jakiś 

drucik, igłę czy spinkę do włosów – tłu- 

54 

mój


Bezpieczne podczas zabawy 

Możemy spotkać się z opinią, że serie 

osprzętu elektroinstalacyjnego dedykowane 

do pokoju dziecka lub przedszkoli 

powinny mieć przesłony torów 

prądowych. Oznacza to, że zamontowane 

są w nich swego rodzaju zaślepki 

w otworach gniazda, uniemożliwiające 

włożenie do obu dziurek naraz jakichkolwiek 

przedmiotów. Często to jednak 

dość pozorna ochrona – co prawda, nie 

włożymy w gniazdko nieodpowiedniej 

wtyczki, jednak maluch wyposażony 

np. w drucik i odrobinę plasteliny szybko 

poradzi sobie z „problemem”. 

Poza tym gniazda wtykowe mogą posiadać 

specjalną izolacyjną przegrodę 

blokującą dostęp do elementów przewodzących 

– przesłona samoczynnie 

otwiera się, kiedy wysuwamy wtyczkę 

z gniazdka, choć z drugiej strony pomysłowy 

przedszkolak pozostawiony bez 

opieki może sforsować również tego 

rodzaju zabezpieczenie. 

Dobrym pomysłem jest zamontowanie 

specjalnego wyłącznika, znajdującego 

się poza zasięgiem dzieci lub nawet 

WAŻNE! 

Dobrym pomysłem 

jest zamontowanie 

specjalnego wyłącznika, 

dzięki któremu odłączymy 

całe obwody gniazd 

znajdujące się 

w miejscach dostępnych. 

Z podświetleniem? 

Zdania są podzielone, jeśli chodzi 

o montaż w przedszkolach gniazdek 

i włączników z podświetleniem lub specjalnych 

zaślepek, które świecą po włożeniu 

do gniazdka. Święcące elementy 

na pewno nie umkną dziecięcej uwadze 

podczas leżakowania (odbywającego 

się w wydzielonym, przeznaczonym do 

drzemki pomieszczeniu lub po zsunięciu 

rolet), dlatego też lepiej unikać tego 

typu rozwiązań. Mogą zachęcać maluchy 

do eksperymentowania. 

© djedzura - Fotolia.com 

Fot: Gira 

Fot: Gira 

maczy Andrzej Dubrawski, kierownik 

działu technicznego w firmie Tema. 

Ponadto, jak podpowiada ekspert, 

powinno się wybierać gniazdka hermetyczne, 

czyli takie, które nawet po 

zalaniu sokiem czy mlekiem nie będą 

stanowiły zagrożenia. Świetnym pomysłem 

jest więc zamontowanie specjalnych 

gniazdek z zamykaną na klucz 

klapką. Otwieramy je tylko w momencie, 

kiedy zamierzamy używać danego 

podłączenia. 

Na rynku dostępne są również modele 

gniazdek wyposażonych dodatkowo 

w tzw. klucz uprawniający. Dzięki temu 

dostęp do gniazdka będą miały jedynie 

te urządzenia, których wtyczki są zaopatrzone 

w odpowiedni klucz. 

w innym pomieszczeniu, dzięki któremu 

odłączymy całe obwody gniazd 

znajdujące się w miejscach dostępnych. 

Pozwoli to na odcięcie prądu 

elektrycznego w momencie, gdy nie 

korzystamy z gniazdek, a w ich pobliżu 

bawią się nasi wychowankowie. 

Na dalszym etapie 

Oczywiście, świetnie, jeśli o specyficznym 

przeznaczeniu obiektu lub jego 

części postanowimy na etapie wykończenia. 

Dzięki temu będziemy mogli od 

razu wdrożyć takie rozwiązania w zakresie 

osprzętu elektroinstalacyjnego, 

które stworzą bezpieczne warunki dla 

najmłodszych. Na szczęście producenci 

opracowują też urządzenia, które 

pozwolą na „dozbrojenie” gniazdek 

i włączników w momencie, kiedy te zostały 

już zamontowane, jednak okazało 

się, że nie zapewniają ochrony na wymaganym 

poziomie – jak np. specjalne 

zaślepki zakrywające nie tylko dziurki, 

ale całe gniazdko. 

Choć oczywiście należy postawić na 

edukowanie i oswajanie najmłodszych 

z działaniem gniazdek i włączników, 

powinniśmy zastosować zasadę bardzo 

ograniczonego zaufania. Zamontowanie 

specjalnych produktów z zakresu 

osprzętu elektroinstalacyjnego ochroni 

malucha przed – w najlepszym wypadku 

– nieprzyjemnymi konsekwencjami. 

mój 

55


Iwona Bortniczuk 

Dobry klimat 

Czy klimatyzacja sprawdzi się również w przedszkolu lub 

żłobku? Jak najbardziej. Jednak aby prawidłowo użytkować 

klimatyzator w tego rodzaju placówkach, należy znać 

potrzeby dzieci oraz ustalić, jakie warunki będą dla nich 

komfortowe. 

Inwestorów nie trzeba już przekonywać 

o zasadności założenia klimatyzacji 

– szczególnie w przypadku obiektów 

typu przedszkola i żłobki. Między 

bajki powinniśmy włożyć stereotypy 

o szkodliwości systemu. Poddawany 

regularnym przeglądom, okresowej 

konserwacji i czyszczeniu układ klimatyzacyjny 

uzdatni powietrze we 

wnętrzu, zadba o odpowiedni poziom 

wilgotności i stworzy optymalny dla 

najmłodszych mikroklimat. 

Czy klimatyzacja jest bezpieczna? 

Rodzice często obawiają się, że przebywanie 

dzieci w klimatyzowanym 

pomieszczeniu może negatywnie 

wpłynąć na ich zdrowie. Lekarze jednak 

przekonują: klimatyzacja będzie 

bezpieczna nawet dla małych alergików, 

o ile nie zapomnimy o jej regularnej 

konserwacji oraz okresowych 

przeglądach. 

– Konserwacja nie tylko pozwoli uniknąć 

awarii urządzenia, ale przede wszystkim 

jest istotna ze względu na jakość 

powietrza – tłumaczy Anna Adamiak, 

Technical & Service Assistant w firmie 

Panasonic. – Dzięki regularnemu czyszczeniu 

filtrów – przynajmniej dwa razy 

w roku – można w dużym stopniu wyeli- 

WAŻNE! 

Klimatyzacja będzie bezpieczna 

nawet dla małych alergików, 

o ile nie zapomnimy o jej 

regularnej konserwacji oraz 

okresowych przeglądach. 

Projektując klimatyzację, 

należy pamiętać, aby strumień 

powietrza nie był skierowany 

bezpośrednio na miejsca 

częstego przebywania 

dzieci lub przeznaczone na 

leżakowanie. 

minować z powietrza szkodliwe bakterie 

i wirusy – kontynuuje. 

Niezwykle istotne jest, aby nie doprowadzić 

do zanieczyszczenia instalacji 

klimatyzacyjnej, zamiast interweniować, 

kiedy układ już wymaga czyszczenia 

– szczególnie w przypadku 

systemu dostarczającego świeże powietrze 

do pomieszczeń, w których 

przebywają dzieci. Sygnałem, który 

może świadczyć o zabrudzeniu filtra 

może być głośniejsza praca urządzenia 

oraz niedostateczne ogrzewanie 

bądź chłodzenie. Na dalszym etapie 

użytkowania zaniedbanego systemu 

mogłoby dojść do pogorszenia się 

samopoczucia dzieci czy pogłębienia 

się alergii – jednak do takiego stanu 

absolutnie nie należy doprowadzać. 

Jak użytkować klimatyzację 

w miejscu przebywania dzieci? 

Pamiętajmy, aby dostosować parametry 

dotyczące temperatury i jakości 

powietrza do potrzeb maluchów 

– uzależnionych od ich wieku. 

Niemowlaki oraz starsze dzieci najlepiej 

czują się w temperaturze ok. 

20-22°C. Poza tym pod uwagę bierzmy 

rytm dnia najmłodszych. 

56 

mój


– Temperaturę we wnętrzu należy 

dostosować m.in. do aktywności 

dzieci – delikatnie zwiększamy ją 

podczas leżakowania i zmniejszamy 

podczas zabaw ruchowych – podpowiada 

Anna Adamiak z firmy Panasonic. 

– Warto również zadbać o to, 

by dzieci wchodząc lub wychodząc 

z budynku nie doświadczały zbyt dużej 

różnicy temperatur. Kolejną kwestią 

jest dobór właściwej wilgotności 

powietrza, gdyż jego nadmierne wysuszenie 

może prowadzić do chorób 

gardła czy przesuszenia skóry. 

Dlatego też różnica temperatury powietrza 

we wnętrzu i na zewnątrz, 

Czyste powietrze 

Wbrew obiegowym opiniom klimatyzatory 

są całkowicie bezpieczne nawet 

w pomieszczeniach, w których przebywają 

dzieci. Co więcej, mogą uzdatnić 

powietrze i oczyścić je z zanieczyszczeń. 

Zadba o to system kilku filtrów. 

Wstępny, elektrostatyczny zatrzyma 

na sobie pyłki roślin i drzew oraz kurz, 

z kolei wkład z katalizatorem wyeliminuje 

przykre zapachy z otoczenia. 

Interesującą nowinką są klimatyzatory 

wyposażone w tzw. nano-systemy, 

usuwające szkodliwe bakterie nie tylko 

z powietrza, ale również pokrywające 

powierzchnie. 

tek wentylatora sprawia, że klimatyzator 

pracuje bardzo cicho, nie zakłócając 

czasu drzemki. Jeśli zależy nam na 

wyjątkowo cichym układzie, zdecydujmy 

się na model z funkcją cichej pracy, 

którą ustawimy w dowolnym momencie. 

Zmniejszeniu akustyczności służy 

m.in. zastąpienie standardowych sprężarek 

rotacyjnych sprężarkami dwurotacyjnymi, 

nie wpadającymi tak łatwo 

w wibracje. 

Oczywiście, w przypadku placówek 

dla dzieci zwracamy uwagę także 

na estetykę urządzeń. Świetnie, jeśli 

poszczególne sprzęty zainstalowane 

w pomieszczeniu komponują się 

z charakterem wnętrza. Na rynku dostępne 

są modele z dekoracyjnymi, 

wymiennymi panelami, które z łatwością 

dostosujemy do wystroju, ozdabiając 

je np. rysunkiem przedszkolaka. 

Fot: Panasonic 

Cicho sza… 

W przedszkolach i żłobkach liczy się 

również akustyczność systemu oraz 

urządzeń. Specjalna konstrukcja łopanp. 

na placu zabaw, nie powinna 

przekroczyć około 10°C (niektórzy 

lekarze mówią nawet o maksymalnie 

6°C różnicy) – dla dzieci nagłe 

i drastyczne zmiany temperatury 

mogą być bardzo niebezpieczne. 

Z kolei wilgotność powietrza należy 

utrzymywać na poziomie 40-70 

proc. Zbyt wysoka sprzyja mnożeniu 

się bakterii, zbyt niska – wpływa 

drażniąco na śluzówkę. 

Poza tym, projektując klimatyzację 

typu split lub wybierając położenie 

urządzenia przenośnego, należy pamiętać, 

aby strumienia powietrza 

nie kierować bezpośrednio na miejsca 

częstego przebywania dzieci lub 

przeznaczone na leżakowanie. 

Fot: Daikin 

mój 

57

nasz budynek: OGRÓD 

Andrzej Pawelec 

Zza płotu 

Ogrodzenie i wejście do 

przedszkola to element 

systemu bezpieczeństwa, 

który musi obowiązywać 

w każdej placówce 

opiekuńczej. Warto 

w niego zainwestować, 

by jak najlepiej chronić 

podopiecznych. 

Każdy żłobek lub przedszkole, które 

posiada własny kawałek terenu (plac 

zabaw, podwórko czy ogródek), musi 

go ogrodzić. Powinno również zamontować 

w ogrodzeniu zamykaną furtkę 

z domofonem, by zapobiec wchodzeniu 

do placówki osób niepowołanych. 

To najważniejsze sposoby gwarantujące 

bezpieczeństwo naszych podopiecznych. 

Płoty i murki 

Solidny parkan, bez dziur i ubytków 

w sztachetach, to gwarancja bezpieczeństwa 

dzieci. Obowiązkiem właści- 

ciela placówki jest bowiem zadbanie 

o to, by maluchy podczas zabawy nie 

miały żadnej możliwości wydostania 

się poza teren przedszkola. Szczelne 

ogrodzenie chroni nas również przed 

przedostaniem się do środka niepowołanych 

osób, a także bezpańskich zwierząt, 

które mogą stanowić zagrożenie 

dla maluchów. Wygląd ogrodzenia, 

które zamontujemy na terenie naszej 

placówki nie jest tak istotny, jak jego 

solidność. Powinno też być bezpieczne 

dla dzieci – np. odległość między prętami 

ogrodzenia musi być na tyle mała, 

by dziecko się przez nie nie przecisnęło. 

Jeśli nasz ogródek znajduje się przy 

ruchliwej ulicy, warto postawić parkan 

bez prześwitów – ceglany lub drewniany. 

Można też kupić siatkę i osłonić 

ją specjalnymi drewnianymi panelami 

osłonowymi, dostępnymi w każdym 

sklepie budowalnym. 

Tanie czy solidne? 

Im większa powierzchnia działki, tym 

większy koszt ogrodzenia. Nic więc 

dziwnego, że rozglądając się za parkanem 

należy wziąć pod uwagę również 

jego cenę. Najtańsze są siatki z rolki 

(10-metrowa rolka o wys. 150 cm kosz- 

58 

mój


jest z płotem wykonanym z drewnianych 

sztachet. Panel drewniany 

(180x180 cm) kosztuje 50-70 zł za 

sztukę. Metr ogrodzenia drewnianego 

w zależności od rodzaju drewna 

i grubości sztachet do koszt od 100- 

200 zł za metr bieżący. 

Jeśli nie musimy liczyć się z kosztami, 

warto zafundować placówce 

np. murowany płot z metalowymi 

prętami. To najsolidniejsze, choć na 

pewno najdroższe rozwiązanie (200- 

300 zł za metr). 

tuje ok. 60-80 zł), jednak są one również 

najmniej wytrzymałe – łatwo je wygiąć, 

a nawet rozerwać. Niektóre są ocynkowane, 

inne dodatkowo powleczone 

tworzywem – te drugie nie wymagają 

malowania co kilka lat, jak w przypadku 

siatek ocynkowanych. Jeśli wybierzemy 

tanią siatkę, warto przynajmniej 

zainwestować w podmurówkę – zabezpieczy 

ona ogród np. przed psami, które 

podkopują się pod ogrodzeniami. 

Dużo bardziej wytrzymałe są popularne 

obecnie panele ogrodzeniowe 

ze stalowych drutów lub prętów. To 

rozwiązanie stosunkowo tanie i łatwe 

© Maroš Markovič - Fotolia.com 

w montażu, choć nie tak efektowne, 

jak np. klasyczne drewniane ogrodzenie. 

Najprostsze panele kosztują ok. 

70-90 zł za sztukę (250x150 cm). Ładniejsze, 

wykonane z prętów, z dekoracyjnym 

ornamentem kosztują od 150 zł 

w górę – w zależności od designu. Panele 

ze sztachet z PVC, imitujących stal 

lub drewno, kosztują od 150 do 250 zł 

za panel. 

Inna opcja to gotowe panele wykonane 

z drewna tzw. płot lamelowany. 

Wybierając taką wersję trzeba pamiętać, 

że drewno musimy regularnie konserwować 

i impregnować. Podobnie 

Zamykane wejście 

Furtka zewnętrzna lub drzwi do 

żłobka czy przedszkola powinny 

być stale zamknięte, bez możliwości 

samodzielnego otwarcia wejścia 

z zewnątrz. To ochroni nas przed nieproszonymi 

gośćmi i zapewni dzieciom 

bezpieczeństwo. Przy drzwiach 

lub furtce powinien znajdować się 

oczywiście domofon, a najlepiej wideofon. 

Osoba w sekretariacie lub 

portierni, która wpuszcza rodziców 

do środka, zawsze powinna sprawdzić, 

komu otwiera drzwi – wideofon 

ułatwi identyfikację wchodzących 

do placówki osób. Dla rodziców wychodzących 

z placówki, można zamontować 

przycisk otwierający furtkę 

np. przy drzwiach do budynku. 

Montowanie samych dzwonków nie 

sprawdzi się – rano i po południami 

ktoś musiałby nieustannie stać przy 

wejściu albo musielibyśmy przyjąć, 

że furtka w tych godzinach będzie po 

prostu cały czas otwarta, a to zmniejsza 

poczucie bezpieczeństwa. 

Wybierając domofon do naszej 

placówki, warto przyjrzeć się kilku 

rozwiązaniom. Aparaty analogowe 

sprawdzają się w budynkach, gdzie 

nie ma wielu użytkowników, czyli np. 

w budynku, gdzie funkcjonuje wyłącznie 

żłobek lub przedszkole. 

Domofony cyfrowe mają więcej 

przydatnych opcji: drzwi otwiera się 

za pomocą kodu (można go podać 

rodzicom i pracownikom) lub dzięki 

specjalnym kartom magnetycznym. 

Można też w nich ustalić okres czasu, 

kiedy furtka jest otwarta. Sprawdza 

się to w sytuacjach, gdy wychodząc 

z przedszkola naciskamy guzik, a następnie 

musimy jeszcze pokonać kilka 

metrów do furtki. 

mój 

59



Mgłą 

w komara 

Komary i kleszcze w przedszkolnych ogródkach to poważny 

problem. Aby dzieci mogły bezpiecznie bawić się na dworze, 

właściciele placówek coraz częściej walczą z owadami za 

pomocą „ostrzejszej” broni. 

60 

mój


Komary uwielbiają ocienione i nieco wilgotne 

miejsca, dlatego często przebywają 

się wśród zarośli, pod krzewami czy w popularnych 

w Polsce tujach. Nic dziwnego, 

że pełno ich w ogrodach i parkach, czyli 

w miejscach, gdzie chętnie bawią się nasi 

podopieczni. Komary pojawiają się już 

pod koniec kwietnia, w sezonie mają 4-8 

wylęgów, zwłaszcza, jeśli lato jest deszczowe 

i pochmurne. Kleszcze przesiadują na 

spodniej stronie liści krzewów i w niskich 

drzewach liściastych, ale spotkać je można 

również wysokich trawach i zaroślach. 

Obecnie kleszcze są obecne – w zależności 

od pogody – od końca marca do listopada. 

Meszki najgroźniejsze są natomiast w okresie 

od kwietnia do lipca. 

Zmasowany atak 

Aby pozbyć się z naszego ogrodu komarów, 

kleszczy i innych insektów, warto sięgnąć po 

pomoc specjalistów. Na rynku istnieją specjalne 

firmy zajmujące się odkomarzaniem, 

czyli walką z insektami. Za pomocą specjalnych 

urządzeń plecakowych z silnikiem rozpylają 

w ogrodzie preparaty owadobójcze. 

Koszt takiej akcji to 200-400 zł na 1000 m kw. 

WAŻNE! 

Projektując ogród, warto pomyśleć o zasadzeniu w nim 

roślin, których zapach skutecznie odstrasza komary i inne 

owady. Są to m.in. popularne zioła: lawenda, bazylia, 

kocimiętka, melisa, koper włoski, rozmaryn, mięta 

pieprzowa, tymianek i nagietek. Komary nie lubią również 

aromatu geranium (Pelargonium crispum i Pelargonium 

citrosum), pysznogłówki cytrynowej, trawy cytrynowej, 

aksamitka, bodziszka i mirtu zwyczajnego. 

© atlantic_advert - Fotolia.com 

– Istnieją dwie metody zwalczania owadów 

– to tzw. zamgławianie przestrzenne na gorąco 

i zimno – tłumaczy Robert Cupryjak, 

z warszawskiej firmy DDDMisi. – W obu 

przypadkach chodzi o rozrzucenie kropelek 

preparatu na wysokiej trawie, drzewostanie 

i w krzewach, ale również na murach budynków, 

gdzie często gromadzą się owady. 

Preparat składa się z dwóch substancji – zabijającej 

oraz z nośnika, którego rolą jest zatrzymanie 

preparatu na liściach i gałęziach. 

Skuteczniejsza jest metoda zamgławiania 

na gorąco, gdyż dzięki niej preparat nie tylko 

osiada na liściach, ale i wnika głębiej w przestrzenie 

między nimi, niejako owija się wokół 

nich, docierając wszędzie tam, gdzie mogą 

znajdować się owady. 

Odkomarzanie należy przeprowadzać w suche 

dni, kiedy nie pada deszcz, gdy nie padał 

dzień wcześniej i gdy wiemy, że nie zapowiadane 

są opady na najbliższe kilkanaście 

godzin. Rozpylony preparat działa maks. 6 tygodni, 

dlatego w sezonie zabieg taki powinniśmy 

przeprowadzać 4-5 razy. Oczywiście, im 

bardziej deszczowe lato, tym częściej trzeba 

powtarzać odkomarzanie. 

Preparaty owadobójcze 

działają na wszystkie 

owady, także na 

pożyteczne pszczoły. 

Dlatego najlepiej 

spryskiwać ogródek 

rano lub wieczorem, 

bo wtedy pszczoły 

– w przeciwieństwie 

do komarów – nie są 

jeszcze aktywne. 

Tarasy i balkony 

Jeśli nasza placówka nie dysponuje ogródkiem, 

a jedynie niewielkim tarasem czy balkonem, 

nie musimy korzystać z usług wyspecjalizowanych 

firm. Możemy samodzielnie 

spryskać znajdujące się na tarasie rośliny lub 

nawet mury budynku preparatem odstraszającym 

owady, dostępnym w każdym sklepie 

ogrodniczym. Przykleja się do roślinności 

i ścian, tworząc niewidzialną, zapachową 

zaporę dla owadów. Takie środki, zazwyczaj 

w formie koncentratu, sprzedawane są 

w specjalnych kanistrach ze spryskiwaczem, 

mającym możliwość podłączenia do szlaucha 

z wodą. Preparaty dostępne w sklepach 

ogrodniczych zazwyczaj nie są chemiczne, 

lecz zawierają środki naturalne (sok cytrynowy, 

czosnkowy, geraniol), dlatego są, niestety, 

mniej skuteczne i działają ok. 4 tygodni. 

Ich koszt to ok. 30-50 zł za 950 ml, co starcza 

na spryskanie 300 m kw. ogrodu. 

– Rozpylanie wszystkich środków przeciw owadom 

najlepiej robić w weekendy, gdy dzieci nie 

ma w pobliżu – mówi Robert Cupryjak. – Preparaty 

stosowane do zamgławiania to oczywiście 

substancje chemiczne. Nie mają bezpośredniego 

wpływu na zdrowie, warto jednak 

zwracać uwagę na to, by dzieci nie brały do 

buzi listków czy trawy, na której rozpylany był 

preparat. Już następnego dnia po zabiegu odkomarzania 

mogą bezpiecznie bawić się w takim 

spryskanym ogrodzie. 

mój 

61

Tema.indd 1 2014-04-25 13:09:11

Mój żłobek, moje przedszkole (02) 2/2015

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?