17.05.2015 Views

Kwadratury numeryczne - Instytut Metod Komputerowych w ...

Kwadratury numeryczne - Instytut Metod Komputerowych w ...

Kwadratury numeryczne - Instytut Metod Komputerowych w ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Michał Pazdanowski<br />

<strong>Instytut</strong> Technologii Informacyjnych w Inżynierii Lądowej<br />

Wydział Inżynierii Lądowej<br />

Politechnika Krakowska<br />

• interpolacja wielomianowa stopnia 1 ( n = 1), czyli funkcją liniową:<br />

b<br />

n = 1 → F<br />

() 1<br />

( x) ⋅dx<br />

≅ F( x ) ⋅ L ( x)<br />

∫ F ∑ j ∫<br />

a<br />

1<br />

j=<br />

0<br />

b<br />

a<br />

() 1<br />

( x) ≅ F( x ) ⋅ L ( x)<br />

j<br />

1<br />

∑<br />

j=<br />

0<br />

⋅dx<br />

=<br />

j<br />

j<br />

( b − a)<br />

2<br />

⋅<br />

[ F( x ) + F( x )]<br />

• interpolacja wielomianowa stopnia 2 ( n = 2 ), czyli funkcją kwadratową:<br />

b<br />

( 2<br />

( x) ⋅dx<br />

≅ F( x ) ⋅ L )<br />

( x)<br />

∫ F ∑ j ∫<br />

a<br />

2<br />

j=<br />

0<br />

n = 2 → F<br />

b<br />

a<br />

j<br />

( 2<br />

( x) ≅ F( x ) ⋅ L )<br />

( x)<br />

⋅dx<br />

=<br />

2<br />

∑ j<br />

j=<br />

0<br />

( b − a)<br />

6<br />

⋅<br />

j<br />

0<br />

[ F( x ) + 4⋅<br />

F( x ) + F( x )]<br />

• interpolacja wielomianowa stopnia 3 ( n = 3), czyli funkcją trzeciego stopnia:<br />

b<br />

( 3<br />

( x) ⋅dx<br />

≅ F( x ) ⋅ L )<br />

( x)<br />

∫ F ∑ j ∫<br />

a<br />

3<br />

j=<br />

0<br />

b<br />

a<br />

n = 3 → F<br />

j<br />

⋅dx<br />

=<br />

3<br />

( 3<br />

( x) ≅ F( x ) ⋅ L )<br />

( x)<br />

∑<br />

j=<br />

0<br />

( b − a)<br />

8<br />

⋅<br />

j<br />

j<br />

0<br />

[ F( x ) + 3⋅<br />

F( x ) + 3⋅<br />

F( x ) + F( x )]<br />

0<br />

1<br />

1<br />

1<br />

2<br />

, (4)<br />

2<br />

, (5)<br />

3<br />

, (6)<br />

<strong>Kwadratury</strong> te noszą kolejno nazwy wzorów prostokątów, trapezów, Simpsona i Newtona. Dokładność<br />

kwadratury można podnieść zwiększając dokładność interpolacji (patrz rozdział poświęcony<br />

interpolacji). W szczególności jest to możliwe przy rezygnacji z warunku równomiernego rozmieszczenia<br />

węzłów interpolacji. I tak, jeżeli węzły interpolacji zostaną przyjęte w miejscach zerowych<br />

wielomianów Legendre’a, będziemy mieli do czynienia z kwadraturami typu Gaussa – Legendre’a.<br />

Ponieważ wielomiany Legendre’a podobnie jak wielomiany Czebyszewa (patrz rozdział<br />

Interpolacja) mają wszystkie miejsca zerowe w przedziale [ − 1,1]<br />

, to standardowo wzory te są podawane<br />

dla takiego właśnie przedziału, i wówczas wyglądają następująco:<br />

gdzie<br />

1<br />

∫<br />

−1<br />

F<br />

n<br />

( ξ ) ⋅ dξ = ∑w<br />

j<br />

⋅ F( ξ j<br />

)<br />

j=<br />

0<br />

, (7)<br />

w<br />

j<br />

oznaczają wagi, a ξ<br />

j<br />

węzły kwadratury. Jeżeli całkowanie ma być dokonane w dowolnym<br />

przedziale [ a, b]<br />

konieczna jest zmiana zmiennych:<br />

co prowadzi do:<br />

b<br />

∫<br />

a<br />

F<br />

b − a<br />

2<br />

a + b b − a<br />

x = + ξ ⋅<br />

[ a,<br />

b] [ −1,1]<br />

2 2<br />

2⋅<br />

x − a − b<br />

[ a , b]<br />

ξ =<br />

[ −1,1]<br />

b − a<br />

( x) ⋅dx<br />

= ⋅ F x( ξ )<br />

1<br />

∫<br />

n<br />

b − a<br />

( ) ⋅dξ<br />

= ⋅∑w<br />

j<br />

⋅ F( x( ξ<br />

j<br />

))<br />

2<br />

−1 j=<br />

0<br />

, (8)<br />

. (9)<br />

Po przyjęciu położeń węzłów wartości wag wyznacza się w taki sposób, aby kwadratura dawała<br />

ścisłe wyniki dla jednomianów możliwie najwyższego stopnia. Ponieważ operacja taka jest dość<br />

żmudna i musi być wykonana z dużą dokładnością, praktyczniej jest korzystać z wartości tablico-<br />

2

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!