Analiza statyczna MES dla dzwigarów powierzchniowych

Analiza statyczna MES dla dzwigarów powierzchniowych Analiza statyczna MES dla dzwigarów powierzchniowych

17.05.2015 Views

Analiza statyczna MES – algorytm, porównanie z MRS Tarcze (PSN) Płyty – ES dostosowany Powłoki Algorytm liniowej analizy statycznej MES Analiza całego układu agregacja macierzy sztywności K i wektora F utworzenie wektora zewnętrznych obciążeń węzłowych P zapisanie układu równań K Q = F + P + R i jego modyfikacja wynikająca z kinematycznych więzów podporowych obliczenie wektora uogólnionych przemieszczeń węzłowych Q = K −1 (F + P) wyznaczenie wektora reakcji podporowych R = K Q - F - P Analiza zbioru ES - powrót do elementu wyznaczenie uogólnionych przemieszczeń dla każdego elementu wyznaczenie sił przekrojowych (ewentualnie odkształceń) w węzłach lub punktach wewnętrznych ES (punkty Gaussa) Ustroje powierzchniowe, KBI, II stopień Analiza statyczna MES dla dźwigarów powierzchniowych

Analiza statyczna MES – algorytm, porównanie z MRS Tarcze (PSN) Płyty – ES dostosowany Powłoki Najprostszy ES tarczowy – CST trójkątny, 3-węzłowy ES tarczowe Y v1 3 v3 u3 Liczba stopni swobody węzła: LSSW = 2 Liczba węzłów elementu: LWE = 3 Liczba stopni swobody elementu: LSSE = LSSW × LWE = 6 1 u1 2 v2 u2 X Wektory przemieszczeń węzła i elementu: q w = {u w , v w } T q e n = {u 1 , v 1 |u 2 , v 2 |u 3 , v 3 } T dla w = 1, ..., LWE, e = 1, ..., LE Do aproksymacji obu przemieszczeń u i v używane są biliniowe funkcje kształtu N i , i = 1, 2, 3: u n (2×1) = Nn (2×6) qe n (6×1) CST – Constant Strain Triangle Ustroje powierzchniowe, KBI, II stopień Analiza statyczna MES dla dźwigarów powierzchniowych

<strong>Analiza</strong> <strong>statyczna</strong> <strong>MES</strong> – algorytm, porównanie z MRS<br />

Tarcze (PSN)<br />

Płyty – ES dostosowany<br />

Powłoki<br />

Algorytm liniowej analizy statycznej <strong>MES</strong><br />

<strong>Analiza</strong> całego układu<br />

agregacja macierzy sztywności K i wektora F<br />

utworzenie wektora zewnętrznych obciążeń węzłowych P<br />

zapisanie układu równań K Q = F + P + R i jego modyfikacja<br />

wynikająca z kinematycznych więzów podporowych<br />

obliczenie wektora uogólnionych przemieszczeń węzłowych Q = K −1<br />

(F + P)<br />

wyznaczenie wektora reakcji podporowych R = K Q - F - P<br />

<strong>Analiza</strong> zbioru ES - powrót do elementu<br />

wyznaczenie uogólnionych przemieszczeń <strong>dla</strong> każdego elementu<br />

wyznaczenie sił przekrojowych (ewentualnie odkształceń) w węzłach<br />

lub punktach wewnętrznych ES (punkty Gaussa)<br />

Ustroje powierzchniowe, KBI, II stopień<br />

<strong>Analiza</strong> <strong>statyczna</strong> <strong>MES</strong> <strong>dla</strong> dźwigarów <strong>powierzchniowych</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!