Ilustracja 2: - Kultura - Media - Teologia

Wnajprostszym rozumieniu teleturniej – zgodnie z definicją zawartą w Słowniku
wyrazów obcych pod redakcją naukową Ireny Kamińskiej-Szmaj – to: „ audycja
telewizyjna w formie konkursu, którego uczestnicy, zebrani w studio,
„
odpowiadają na pytania z różnych dziedzin ”1. Definicja ta – zwłaszcza współcześnie –
okazuje się jednak zbyt wąska. Autorzy trafnie zauważają, że synonimem terminu jest
k o n k u r s , ograniczają go jednak do rywalizacji polegającej na udzielaniu odpowiedzi
na zadawane pytania. Takie wyjaśnienie może się okazać niewystarczające, gdyż zupełnie
pomija inne pola rywalizacji – popisy zręcznościowe czy wokalne.
Tę definicję o nowe aspekty poszerza Wiesław Godzic w pracy Telewizja i jej
gatunki po Wielkim Bracie: „jeden z najbardziej komercyjnych gatunków: z jednej
strony wyraźnie nastawiony na konkretną publiczność, z drugiej zaś (...) – tani
w produkcji i łatwy do dostosowania w różnych warunkach kulturowych” 2 . Autor
prezentuje teleturniej jako pewien t o w a r , który funkcjonuje na rynku medialnym
i jest kierowany do określonych grup docelowych (i programowany na nie).
Pomijając uwarunkowania rynkowe, warto zwrócić uwagę na leksem teleturniej,
który uderza swą budową już przy pierwszym kontakcie: to przede wszystkim t u r -
n i e j , który charakteryzuje się byciem t e l e - (grec. téle, czyli daleko), czyli na odległość.
Wszystkie turnieje – bez względu na swoją specyfikę, czyli dla przykładu: szachowe,
sportowe, ale i rycerskie – zakładają rywalizację i konkurowanie ze sobą. Bycie turniejem
na odległość umożliwia telewizja, czyli medium, które pozwala widzom, tj. „nie-uczestnikom
wydarzeń”, stać się obserwatorami prezentowanych sytuacji.
A. Barczyk, Charakterystyka teleturniejów...
Pomijając uwarunkowania rynkowe, warto zwrócić
uwagę na leksem teleturniej, który uderza swą
budową już przy pierwszym kontakcie: to przede
wszystkim turniej, który charakteryzuje się byciem
tele- (grec. téle, czyli daleko), czyli na odległość.
Wszystkie turnieje – bez względu na swoją
specyfikę, czyli dla przykładu: szachowe, sportowe,
ale i rycerskie – zakładają rywalizację
i konkurowanie ze sobą. Bycie turniejem na
odległość umożliwia telewizja, czyli medium, które
pozwala widzom, tj. „nie-uczestnikom wydarzeń”,
stać się obserwatorami prezentowanych sytuacji.
1
2
http://portalwiedzy.onet.pl/100017,,,,teleturniej,haslo.html (dostęp 10.10.2012 r.).
W. Godzic, Telewizja i jej gatunki po Wielkim Bracie, Kraków 2004, s. 44.
Kultura – Media – Teologia 10/2012 91