Ilustracja 2: - Kultura - Media - Teologia

A. Suławka, Polska i rosyjskojęzyczna prasa religijna...
ezję religijną (m.in. autorstwa Sofiji Propwicz, J. Wadimowa-Lisowskiego 17 ). Na początku
jedynymi reklamami były ogłoszenia wydawnicze (najczęściej dotyczące publikacji religijnych;
w latach 30. pojawiły się również reklamy medykamentów). Autorami artykułów
byli m.in. Metropolita Dionizy (Waledyński), Archimandryta Teodozy (Gładkowski),
G. Papadopulo, Wasilij Skworcow, a także Terentij Teodorowicz 18 . W roku 1939 po dekrecie
Prezydenta RP w sprawie sytuacji Kościoła prawosławnego w Polsce „Woskriesnoje
Cztienije” przestało być wydawane przez Kościół prawosławny i pismo przeszło w ręce
prywatne 19 . Od tego momentu miało ono inną okładkę. Ostatni numer pisma wyszedł
27.VIII.1939 roku, na kilka dni przed rozpoczęciem II wojny światowej 20 . Pod koniec lat
30. do Woskriesnoje Cztienije były dołączone dwa tematyczne dodatki. Pierwszy z nich
to „Za triezwost'” („Za trzeźwość”), kwartalnik ukazujący się w latach 1938-1939 21 (jako
oddzielne pismo kosztował 50 groszy). Pierwszy numer ukazał się w kwietniu 1938
roku. Wyszło łącznie sześć numerów pisma. Pojedynczy numer liczył 16 stron objętości
(wyjąwszy ostatni numer pisma który liczył osiem stron). Siedziba redakcji mieściła się
w Warszawie przy ulicy Małej 11 m. 1. Pismo drukowała Drukarnia Synodalna. Jego redaktorem-wydawcą
był M. Pomazański, zaś redaktorem G. Łotocki 22 . Na łamach pisma
propagowano abstynencję alkoholową z pozycji religijnych. Wśród publikujących na łamach
pisma byli m.in. G. Łotocki, A. Kaliszewicz, E. Wadimow. Ostatni numer pisma
ukazał się w lipcu 1939 roku. Kolejnym zaś był „Moj drug” („Mój przyjaciel”), młodzieżowy
miesięcznik ukazujący się w roku 1939 23 (jako oddzielne pismo kosztował 10 groszy).
Pierwszy numer ukazał się w styczniu 1939 roku. Ukazało się łącznie 8 numerów
tego pisma 24 . Siedziba redakcji mieściła się w Warszawie przy ulicy Małej 11 m. 1. Pismo
miało format niewielkiej broszurki liczącej 16 stron objętości. „Moj drug” był kontynuacją
dodatku do zlikwidowanego tygodnika „Słowo” pod tytułem „Dietskij Listok”. Podobnie
jak jego poprzednik zawierał opowiadania, wiersze i łamigłówki dla dzieci.
Ostatni numer ukazał się w sierpniu 1939 roku.
17
18
19
20
21
22
23
24
Więcej na temat J. Wadimowa (Lisowskiego) w: T. Zienkiewicz, Poeci emigracji rosyjskiej i ich zainteresowanie
literaturą polską (rekonesans) w: „Acta Polono- Ruthenica, t. XIII, 2008, s. 273 (wersja elektroniczna:
http://wydawnictwo.uwm.edu.pl/uploads/documents/czytelnia/acta/Acta13.pdf ; dostęp:
4.10.2012).
J. Łabyncew, L. Szczawinskaja, Russkoje zarubieże mieżwojennoj Polszy i o. Terentij Teodorowicz w: R.
Paradowski, Sz. Ossowski (red.); Polska w Rosji- Rosja w Polsce. Dialog kultur, Poznań 2003, s. 32.
J. Choiński, art. cyt., s. 149.
Więcej na temat T. Teodorowicza w: J. Łabyncew, L. Szczawinskaja; Żurnał „Woskriesnoje Cztienije”,
strona internetowa pravoslavie.ru z 5.11.2002 r. ,
http://www.pravoslavie.ru/orthodoxchurches/40240.html (dostęp: 1.01.2013 )
www.emigrantica.ru... ; http://www.emigrantika.ru/cat2010/706-bookiv (dostęp 3.01.2013 r.).
www.emigrantica.ru...
Tamże; http://www.emigrantika.ru/cat2010/710-bookiv (dostęp 3.01.2013 r.).
A. R. Mochola i P. Ławryniec podają błędną informację jakoby ukazał się tylko 1 numer tego pisma. Zob.
www.mochola.org... Z kolei A. Kuryłowicz podaje błędną informację, jakoby pismo ukazywało się
w roku 1938. Zob. A. Kuryłowicz, art. cyt., s. 204.
Kultura – Media – Teologia 10/2012 63