Dómur Hæstaréttar Íslands í máli nr. 214/1978 - Ríkissaksóknari

Skýrði vitni þetta svo frá, að haustið 1979 hefði það fengið bréf frá ákærða Sævari, þar sem hann
hefði farið þess á lent, að það kæmi austur að Litla-Hrauni, þar sem ákærði var í gæsluvarðhaldi, „og
ræddi málin við sig". ekki sinnti vitnið þessu og kvaðst hafa rifið bréfið og hent því.
Í október eða nóvember 1979, eftir að því barst greint bréf, kvað það Andrea Þórðardóttur
húsmóður, Langeyrarvegi 11 A í Hafnarfirði, sér með öllu ókunnuga, hafa hringt til sín. Hafi Andrea
sagt, að ákærði Sævar ætti bágt og „væri langt niðri". Hafi Andrea borið sér þau skilaboð frá ákærða,
að vitnið breytti framburði sínum á þann veg, að ákærði Sævar hefði að kvöldi 26. janúar 1974 komið
í starfsmannahús Kópavogshælis og dvalist þar óslitið alla nóttina. Gat vitnið þess í framburði
þessum, að ákærði Sævar hefði fyrrgreint kvöld farið frá Kópavogshæli um klukkan 2330 c komið
þangað aftur um klukkan 0434 um nóttina.
Andrea Þórðardóttir kom einnig fyrir sakadóm. Kvaðst hún hafa flutt fræðsluerindi og staðið fyrir
skemmtunum að vinnuhælinu að Litla-Hrauni. Sagði hún ákærða Sævar hafa komið að máli við sig og
beðið sig um að koma boðum til Helgu Gísladóttur um, að hún skrifaði ákærða bréf og staðfesti, að
hann hefði dvalist hjá henni alla aðfaranótt 27, janúar 1974. Kvaðst Andrea hafa hringt til Helgu og
flutt henni þessi skilaboð, en Helga hefði ekki viljað sinna þessu og talið málinu lakið hvað sig varðaði.
Minnti Andrea, að símtal þetta hefði farið fram vorið 1979, en örugglega ekki um haustið það ár.
C.
Fyrir Hæstarétt hefur verið lögð fram skrifleg yfirlýsing Páls Konráðs Konráðssonar Þormar, dags. 10.
janúar 1980, til ríkissaksóknara, þar sem Páll Konráð segist ekki geta staðið við framburð sinn í máli
þessu.
Ekki hefur Páll Konráð koxnið fyrir dóm, eftir að hann gaf yfirlýsingu þessa.
D.
Í héraðsdómi eru rakin rækilega gögn málsins, er lúta að I. kafla, 1. tölulið, ákæru 8. desember 1976.
Guðmundur Einarsson fór frá heimili sinu að Hraunprýði, Blesugróf í Reykjavík, að kvöldi
laugardagsins 26. janúar 1974. Með gögnum máls er lent í ljós, að hann fór þá með félögum sínum á
dansleik í Alþýðuhúsinu í Hafnarfirði. Varð hann viðskila við félaga sína, er fóru til Reykjavíkur án þess
að hafa upp á honum.
Með vættisburði þriggja vitna, sem greinir í Héraðsdómi, er sannað, að Guðmundur Einarsson var á
götu í Hafnarfirði aðfaranótt 27. janúar 1974 ásamt manni, er tvö vitni telja hafa verið ákærða
Kristján. Að sögn vitnanna reyndu þeir að stöðva bifreiðar, er óku þar um, sýnilega í því skyni að fá sér
far með þeim.
Ákærði Kristján var kunnugur Guðmundi Einarssyni frá því er þeir voru saman í skóla. Lýsti hann því í
skýrslu sinni snemma í rannsókn málsins, þegar hinn 3. janúar 1976 fyrir rannsóknarlögneglu,
staðfestri í sakadómi Reykjavíkur hinn 11. janúar s. á., að þeir tveir á samt ákærða Tryggva hefðu
reynt að verða sér úti um far með bifreiðum t>I Reykjavíkur þá um nóttina. Er það tókst ekki, hafi þeir
5