Dómur Hæstaréttar Íslands í máli nr. 214/1978 - Ríkissaksóknari

d) Á Valdimar Olsen fyrir rannsóknarlögreglu 22., 25. og 27. janúar, 10. febrúar og 8. maí og á
dómþingi sakadóms 1. apríl.
Ákærðu Erlu Balladóttur er gefið að sök að hafa borið þessar sakir á sömu menn sem hér Segir:
a) Á Einar Gunnar Bollason fyrir rannsóknarlögreglu 23. janúar, 3. og 10. febrúar, 3. mars, 4. maí og 1.
september og á dómþingi sakadóms 30. mars.
b) Á Magnús Leópoldsson fyrir rannsóknarlögreglu 23. janúar, 3. og 10. febrúar, 4. maí og 1.
september og á dómþingi sakadóms 30. mars og 7. apríl.
c) Á Sigurbjörn Eiríksson fyrir rannsóknarlögreglu 3. og 10. febrúar og 1. september og á dómþingi
sakadóms 30. mars.
d) Á Valdimar Olsen fyrir rannsóknarlögreglu 3. febrúar og 1. september.
Þykja ákærðu með framangreindum Sakargiftum, svo sem rakið hefur verið í þessum kafla
ákærunnar, öll hafa gerst brotleg við 1. mgr. 148. gr. almennra hegningarlaga.
III. Dómkröfur.
Þess er krafist, að ákærðu verði dæmd til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar. Dæma skal um
fjárkröfur, Sem uppi kunna að vera hafðar í málinu, og um kröfur til birtingar dóms samkvæmt 2. mgr.
148. gr. hegningarlaganna".
Málavextir eru þessir:
Ákæra, dags. 8. desember 1976. I. A. Að morgni þriðjudagsins 29. janúar 1974 kom Einar Baldursson
verkamaður, Hraunprýði, Blesugróf, Reykjavik, á skrifstofu rannsóknarlögreglunnar þar og greindi frá
því, að laugardagskvöldið 26. sama mánaðar hefði Guðmundur sonur hans farið að heiman klukkan
um 2000, en síðan hefði ekkert til hans spurst. Kvað hann Guðmund aldrei fyrr hafa verið í burtu
nóttu lengur án þess að láta foreldra sína vita. Daginn áður hefði verið auglýst eftir honum og vinir
hans leitað hans, en enginn árangur orðið.
Rannsóknarlögreglan tilkynnti hvarf Guðmundar Einarssonar þegar í stað Slysavarnarfélagi Íslands
sem og lögreglunni í Reykjavik, Kópavogi og Hafnarfirði. Jafnframt hófu 10-12 sveitir skáta og manna
frá Slysavarnarfélagi Íslands leit að Guðmundi frá Fossvogi og suður um Hafnarfjörð, en þar sem um
60 cm snjólag var yfir öllu, var ekki unnt að leita í hrauninu eða á óbyggðum svæðum utan vega.
Sunnudaginn 2. febrúar 1974 var Guðmundar enn leitað, en þótt nokkuð hefði þá rignt, voru
leitarskilyrði ekki góð, að því er í lögregluskýrslu greinir. Leitirnar báru engan árangur.
Myndir birtust af Guðmundi Einarssyni í dagblöðum 30. og 31. janúar 1974, þar sem einnig var skýrt
frá hvarfi hans. Samkvæmt vottorði Veðurstofu Íslands var veður í Straumsvík þann 26. janúar 1974,
klukkan 2100: aust- norðaustan 3-8 vindstig, 3.8 gráðu hiti og úði á síðustu 6 klukkustundum, en þann
27. janúar 1974, klukkan 0900: sunnan 9-10 vindstig, 0.9 gráðu hiti og snjókoma. Úrkomumagnið á
sama stað var 15.8 mm frá klukkan 0900 hinn 26. janúar 1974 til sama tíma næsta dags og 4.6 mm frá
klukkan 0900 hinn 27. janúar 1974 til sama tíma næsta dags.
37