Dómur Hæstaréttar Íslands í máli nr. 214/1978 - Ríkissaksóknari

Lögreglumennirnir Sigurbjörn Víðir Eggertsson og Haraldur Árnason hafa skýrt frá því, að þeir hafi
farið með Sigurð Óttar Hreinsson til sprautugjafar á lækningastofu Jóns Guðgeirssonar hinn 14.
desember 1976 milli kl. 1600 og 1700. Vitnið Sigurbjörn Víðir telur, að klukkan hafi verið um 1715 til
1730, þó frekar nær síðari tímasetningunni, þegar þeir fóru frá lækninum.
Jón Guðgeirsson húðsjúkdómalæknir, Domus Medica, hefur staðfest með vottorði, að Sigurður Óttar
hafi komið á stofuna til hans 14. desember 1976 milli kl. 17 og 19. Tvær starfsstúlkur á stofunni hafa
og staðfest, að rannsóknarlögreglumenn hafi komið þangað um kl. 1700 með mann, sem átti að fá
ofnæmissprautu, og önnur nefnir í því sambandi Sigurð.
Vitninu var bent á vottorð Jóns Guðgeirssonar læknis, vitnaframburði og endurrit úr sakadómsbók
Reykjavíkur, en samkvæmt endurritinu kom vitnið fyrir dóm kl. 1800 og vék frá kl. 1810. Vitnið var í
tilefni af þessu spurt, hvernig standi á fullyrðingum þess um lengd skýrslutökunnar. Það svaraði þessu
á þá leið, að því finnist þetta hafa verið svo langur tími, og eftir að það kom úr sprautunni frá Jóni
Guðgeirssyni „gekk dælan áfram, áður en ég var settur inn". Þá skýrir vitnið frá því, að Karl Schiitz hafi
ekki yfirheyrt það, eftir að það kom úr sprautunni, heldur aðrir.
Rannsóknarlögreglumenn höfðu tat af vitninu Jóni Þorvaldi Walterssyni, Hjarðarhaga 17 hér í borg,
hinn 14. desember 1976. Vitnið er starfsmaður verslunarinnar Húsmuna við Hverfisgötu. Vitnið
staðfesti, að það hefði verið eigandi sendibifreiðarinnar R 40045 og að Sigurður Óttar Hreinsson hefði
ekið henni af Sendibílastöðinni h/f sumarið 1974. Bifreið þessi er af tegundinni Mercedes Benz,
árgerð 1971, gul að lit og mjög ljós. Vitnið kvað Guðmund Valdimarsson, Skólavörðustíg 9, hafa tekið
við akstri bifreiðarinnar af Sigurði Óttari og verið ökumaður hennar allan nóvember árið 1974. Vitnið
sagðist oftar en einu sinni hafa lánað :Sigurði Óttari sendibifreið, eftir að hann hætti akstri hjá því,
aðallega vegna þess að hann vann ýmislegt fyrir það í sambandi við viðhald sendibifreiða þess. Vitnið
gat ekki sagt til um, hve oft það hefði lánað Sigurði Óttari bifreiðina eða hvenær það hefði verið. Það
gæti allt eins hafa verið hinn 19. nóvember 1974 eins og á öðrum tíma. Að Sögn vitnisins voru ekki til
lyklar að dyrum bifreiðarinnar, meðan hún var í eigu þess, og hægt var að gangsetja hana með ýmsu
öðru en lykli. Dyrum bifreiðarinnar var læst innan frá og opnaðar með því að teygja hönd inn um
hliðarglugga.
Í skýrslu hjá rannsóknarlögreglu hinn 24: október sl. kveðst vitnið muna, að komið hafi í ljós við
athugun árið 1976, að Guðmundur Valdimarsson hafi verið með bifreiðina í fastri vinnu hjá
Félagsmálastofnun Reykjavíkur í nóvember 1974.
Vitnið kveðst hafa hitt Sigurð Óttar að máli á skrifstofu rannsóknarlögreglunnar að lögreglumönnum
viðstöddum milli kl. 1900 og 1930, að það minnir, hinn 14, desember 1976. Hafi það spurt hann að
því, hvort hann hefði tekið bifreiðina framangreint sinn, og man það ekki betur en hann hafi Svarað
því játandi. Það spurði og Sigurð Óttar að því, hvort hann hefði sett olíu á bifreiðina, og sagðist hann
hafa gert það á Umferðarmiðstöðinni. Vitnið kveður Sigurð Óttar hafa komið til þess á skrifstofuna
daginn eftir og hafi það spurt hann um málið, m. a. hvort hann hefði farið umrædda ferð til
Keflavíkur, en hann hafi neitað því. Sagðist hann ekki hafa farið, en hafði þó áður verið á báðum
áttum með það.
Vitnið Guðmundur Valdimarsson fangavörður var yfirheyrt hjá rannsóknarlögreglunni hinn 14.
desember 1976. Vitnið kvaðst hafa ekið sendibifreiðinni R 40045 á Sendibílastöðinni h/f frá því um
mánaðamótin september-október árið 1974 fram undir næstu áramót. Bifreið þessi var af gerðinni
313