Dómur Hæstaréttar Íslands í máli nr. 214/1978 - Ríkissaksóknari

Eftir nokkra stand komu þeir Kristján Viðar og Sævar Marinó aftur. Var þá einhver æsingur kominn, í
Sævar Marinó, vegna þess að tíminn var orðinn af naumur til að hitta manninn og hann e. t. v. farinn
af stað þeim, sem ákveðið hafði verið að hitta hann. Þá taldi Sævar Marinó, að þeir væru komnir af
nærri lögreglustöðinni. Ákærði er því ekki viss um, að hið síðarnefnda hafi verið nefnt.
Því næst var ekið aftur eftir aðalgötunni og beygt til hægri að bensínsölustöð. Var numið þar staðar,
og fór Sævar Marinó inn og keypti eitthvað. Ákærði veit ekki, hvort Sævar Marinó ætlaði að hringja,
en hann sagði, að margt fólk hefði verið þarna inni. Eftir þetta var ekið yfir aðalgötuna, eftir götu,
sem liggur í átt að höfninni, fram hjá Hafnarbúðinni og kaupfélaginu, í boga að aðal.götunni aftur og
að bensínstöð, sem þar er. Numið var staðar þar, og tók ákærði bensín á bifreiðina. Greiddi Sævar
Marinó bensínið. Því næst var ekið áleiðis að Hafnarbúðinni og numið staðar í grennd við hana.
Í lögregluskýrslunni segir ákærði, að eftir þetta hafi hann ekið til baka eftir aðalgötunni og beygt svo
til vinstri að bensínstöð, sem þar er. Þá hafði komið upp sú spurning, hvort nægjanlegt bensín væri á
bifreiðinni. Ákærði man ekki betur en hann hafi sjálfur sett bensínið á bifreiðina. Eftir þetta hafi verið
ekið þessa götu áfram í átt að sjóum og beygt til hægri. Hugsanlega hafi verið numið staðar þar til að
gá að manninum, sem þau ætluðu að hitta, en þetta atriði muni hann ekki alveg fyrir víst. Ákærði ók
áfram og aftur inn á aðalgötuna, en beygði þar til vinstri. Þar ók hann að „sjoppu", sem bensíndælur
eru við. Ákærði hefur þekkt „sjoppu" þessa aftur sem „sjoppuna" við aðalstöðina. Sævar Marinó fór
þar inn, en þegar hann kom aftur, talaði hann um, að ekki hefði verið hægt að hringja. Ákærði getur
ekki fullyrt, hver ástæðan var, en hann man, að í „sjoppunni" var töluvert af fólki. Í þessari „sjoppu"
keypti Sævar 112arinó vindlinga og ef til vill fleira. Eftir þetta var ekið til baka, aftur beygt til hægri og
stöðvað í grennd við Hafnarbúðina.
Ákærði hafði ekki áður heyrt Hafnarbúðina nefnda, og ekki var minnst á hana þarna. Ákærði telur, að
hann hafi numið staðar 100--2a0 metra frá Hafnarbúðinni. Hann minnir, að þeir Sævar Marinó og
Kristján Viðar hafi farið þar úr bifreiðinni. Ákærði man ekki, að minnst hafi verið á, að Kristján Viðar
ætti að hringja í Hafnarbúðinni. Hann man ekki eftir, að Sævar Marinó hafi látið sig fá neinn miða,
áður en farið var til Keflavíkur. Hann var þó ekki frá því, að minnst hefði verið á einhvern miða, áður
en þeir Kristján Viðar og Sævar Marinó fóru úr bifreiðinni, en hann getur ekki staðhæft, hvort þessi
miði hafi fundist hjá sér. Ákærði veit ekki um, hvert þeir Sævar Marinó og Kristján Viðar fóru. Giskar
hann á, að þeir hafi verið í burtu í um 10 mínútur. Hvorugur þeirra minntist á, þegar þeir komu aftur,
að hringt hefði verið í manninn. Ákærða minnir þó, að annar hvor þeirra hafi sagt eitthvað á þá leið:
„Hann kemur".
Í lögregluskýrslunni segir ákærði þannig frá þessu, að farþegi úr aftursætinu hafi farið út til að hringja,
það er að segja Kristján Viðar. Sævar Marinó hafi talað við Kristján Viðar um erindið, sem ákærði man
ekki að greina frá. Ákærða rámar í að hafa verið spurður um miða, sem Sævar Marinó hafði áður látið
hann fá og hann hefur sagt frá, að hann hafi afhent miðann þarna. Kristján Viðar fór brott, og þegar
hann kom aftur, sagði hann, að maðurinn kæmi. Sævar Marinó fór eitthvað frá bifreiðinni, en ákærði
veit ekki, hvort hann fór með Kristjáni Viðari alla leið. Ákærða minnir, að hann hafi fært bifreiðina
eitthvað til, og þegar hann hafi nú síðar reynt að átta sig á staðháttum :þarna, telji hann, að hún hafi
staðið nokkuð nærri kaupfélaginu.
Síðan segir áfram í dómskýrslunni, að ákærði giski á, að aðrar 10 mínútur hafi liðið, þar til maður, sem
hann þekkti ekki, kom að bifreiðinni. Sævar Marinó fór út og :hleypti manninum inn. Maðurinn settist
í aftursæti, en hvar, getur ákærði ekki sagt um. Þó sé eðlilegast, að hann hafi lest fyrir aftan Sævar
263