Dómur Hæstaréttar Íslands í máli nr. 214/1978 - Ríkissaksóknari

hann væri ekki viss um réttmæti þessarar fullyrðingar sinnar og styðji það við það, að hann hélt áfram
á bifreið sinni. Ákærði telur sig hafa séð mann fara út úr Volkswagen bifreiðinni, sem Erla ók, og fara
inn í „sjoppuna" á horninu.
Ákærði var spurður, hvert hann hefði ekið frá Ásvallagötu og hvort Sævar Marinó hafi verið með
honum í bifreiðinni. Hann kvaðst vísa til lögregluskýrslunnar um þetta atriði. Hann heldur, að Sævar
Marinó hafi ekki verið með sér í bifreiðinni.
Vegna þessa framburðar ákærða þykir rétt að rekja .það, sem hann skýrir frá um þetta í
lögregluskýrslu. Ákærði kveðst hafa farið að heiman frá sér á Fiat bifreið tengdamóður sinnar hinn 19.
nóvember að Lambhóli við Starhaga til Rafns Guðmundssonar og muni klukkan hafa verið um 2000 til
2030. Ákærði var búinn að dveljast talsverða stand hjá Rafni, áður en Sævar Marinó kom þangað.
Ákærða minnir, að Rafn hafi verið einn heima. Eftir að Geirfinnsmálið komst aftur í hámæli, hafi hann
spurt Rafn, hvort verið geti, að hann hafi komið til hans kvöldið 19. nóvember 1974 og hitt Sævar
Marinó þar. Rafn hafi svarað: „hver man það?" Ákærði telur, að hann hafi verið búinn að dveljast hjá
Rafni í 30 til 45 mínútur, þegar barið var að dyrum. Rafn fór til dyra og sagði ákærða, að samtal væri
við hann. Ákærði fór fram, og man hann, að Rafn hálfstjakaði honum út, en það lá eitthvað illa á
honum. Á:kærði man ekki eftir, að talað hafi verið um Keflavíkurferðina innan dyra eða að annað hafi
verið rætt. Ákærði kveðst áður hafa sagt, að þarna hafi verið maður með þeim Sævari Marinó og Erlu.
Þetta atriði sé hann ekki viss um. Geti verið, að þar rugli hann einhverju saman og þau hafi komið tvö
ein. áævar Marinó bað ákærða að koma með honum í Keflavíkurferðina, en sagði ákærða ekki meira
um tilgang fararinnar. Sævar Marinó fór með ákærða í Fiat bifreiðinni, en Erla ók Volkswagen
bifreiðinni, sem þau höfðu komið á. Sævar Marinó talaði um í bifreiðinni, að hann treysti ekki Erlu til
að aka, og bað ákærða að aka í Keflavíkurferðinni. t,kærði var með úrtölur og sagðist ekki mega vera
að því að fara. Ákærði telur sig hafa ekið frá Lambhóli til vinstri vestur Ægisíðu, til hægri norður
Hofsvallagötu og inn á Ásvallagötu, þar sem hann stöðvaði við hornið á Bræðraborgarstíg. Hann
minnir, að Erla hafi komið á Volkswagen bifreiðinni og stöðvað hinum megin við hornið á
Bræðraborgarstig við „sjoppuna". Ákærði hafði þarna í huga að taka allt eins ekki þátt í ferðinni.
Ákærði man ekki eftir frekari orðaskiptum þeirra Sævars Marinós og hvort hann sagði ákærða nokkuð
meira um fyrirætlanir sínar. Hann man ekki, hvað réð ákvörðun hans, en þarna tók hann ákvörðun
um að fara með Sævari Marinó í þessa ferð. Muni hafa ráðíð að nokkru forvitni ákærða og einnig
greiðasemi við Sævar Marinó. Ákærði fór ekki inn heima hjá sér og man ekki til, að annað hafi verið
gert. Þarna kom til álita, hvar ætti að skilja Fiat bifreiðina eftir, þar sem ákærði hafði ákveðið að taka
að sér að aka Volksvagen bifreiðinni til Keflavíkur. Ákærða minnir, að Sævar Marinó hafi farið yfir í
bifreiðina til Erlu. Það hafi orðið ofan á, að ákærði æki Fiat bifreiðinni á Vatnsstíg eða í grennd við
hann.
,Síðan segir áfram í dómskýrslunni, að ákærði muni ekki ljóst, hvort hann hafi skilið bifreiðina eftir á
Vatnsstíg, og vísaði hann til lögregluskýrslunnar um þetta atriði.
Aðspurður um, hvort ákærði hafi séð Volkswagen bifreiðina á Vatnsstíg, svaraði hann á þá leið, að í
þessu efni hefði hann ekki neinu að bæta við lögregluskýrsluna. Hann svaraði þeirri spurningu
neitandi, hvort hann myndi eftir sendibifreið á Vatnsstíg.
Lesið var upp úr lögregluskýrslunni það, sem ákærði hefur greint frá, þegar hann kom á Vatnsstíg, en
þar segir ákærði, að hann muni ekki alveg fyrir víst, hvar hann hafi skilið við bifreiðina, þegar þangað
kom, en minni helst, að .það hafi verið á sjálfum Vatnsstígnum. Þegar ákærði kom á Vatnsstíginn, sá
260