Dómur Hæstaréttar Íslands í máli nr. 214/1978 - Ríkissaksóknari

seðlabúntið, en hann var eitthvað tregur til að taka við því. Hann lét þó tilleiðast að lokum og tók við
seðlunum. Ákærði veit ekki, í hvaða skyni Sævar Marinó rétti manninum seðlana. Maðurinn fleygði
seðlunum fljótlega frá sér, og lentu þeir á gólfinu við aftursæti og á milli framsæta. Ákærði var
hálfsofandi og hrökk upp við þetta. Hann kveðst hafa sagt við manninn eitthvað á þessa leið: „Hvaða
fíflalæti eru þetta, hvað á þetta að þýða? Ef þú ætlar að láta eins og fífl hérna, skaltu koma þér út".
Ákærði kveður þetta hafa gerst annað hvort rétt áður en komið var í Dráttarbrautina eða rétt eftir að
bifreiðin hafði numið staðar. Sævar Marinó hélt áfram að rífast við manninn, en rétt eftir að bifreiðin
hafði numið staðar, fóru þau öll út úr henni nema Erla, a. m. k. minntist ákærði þess ekki að hafa séð
hana fyrir utan bifreiðina. Sævar Marinó fór fyrstur út úr bifreiðinni, en síðan þeir ákærði og Guðjón.
Rifrildið milli mannsins og Sævars Marinós hélt áfram, eftir að komið var út úr bifreiðinni. Ákærði
man, að maðurinn sagðist þekkja „þessa Klúbbmenn". Nefndi hann Magnús í því sambandi og
einhverja fleiri.
Þegar þeir voru komnir 3-4 metra frá bifreiðinni, ætlaði maðurinn að fara burtu. Ákærði stóð í vegi
fyrir honum. Ákærði man, að hann bað manninn um skýringu á þessu, og sagði maðurinn þá eitthvað
á þá leið: „Ég hef ekkert meira við ykkur að tala". Ákærði man, að Guðjón sagði: „Við skulum taka
hann í gegn". Ákærði kveðst hafa jánkað því. Eftir það hófust átökin við manninn. Átökin fóru fram
með miklum ofsa og tóku svo skamman tíma, að ákærði kveður erfitt að átta sig á atburðarásinni.
Maðurinn hrinti ákærða frá, þegar hann ætlaði burt. Ákærði sló til mannsins með krepptum hnefa.
Lenti höggið í andliti mannsins, að ákærði telur, en þó geti það eins hafa lent á hálsi hams eða brjósti.
Ákærði kveður Sævar Marinó hafa veist að manninum og slegið til hans. Ákærði veit ekki, hvar höggin
lentu, en hann man, að maðurinn greip í Sævar Marinó og kastaði honum frá sér nokkra metra.
Ákærða finnst Guðjón hafa tekið þátt í þessu í byrjun, en hver þáttur hams var, .getur hann ekki
staðhæft.
Í lögregluskýrslu segir ákærði, að Guðjón hafi blandað sér í átökin. Hafi annað hvort ákærði sjálfur eða
Guðjón tekið Geirfinn hálstaki, en hann man ekki, hvernig að því hafi verið staðið.
Ákærði kveðst hafa tekið Geirfinn hálstaki aftan frá. Var það í framhaldi af því, þegar Geirfinnur hafði
kastað Sævari Marinó frá sér og snúið gegn ákærða. Í þessu kom Sævar Marinó æðandi að með
ferkantaða spýtu, tæpan metra á lengd, en ekki mjög svera. Sló hann manninn með spýtunni nokkuð
oft bæði á brjóst, maga og fætur. Maðurinn gat litla mótspyrnu veitt, þar sem ákærði hélt honum
hálstaki. Ákærði sleppti nú hálstakinu, og hafi þá Sævar Marinó hlaupið frá og hent spýtunni. Maðurinn
var mjög reiður. Hann sneri sér að ákærða og sagðist ætla að jafna um hann. Ákærði hörfaði frá
manninum. Ákærði gat náð í spýtuna, sem Sævar Marinó hafði verið með. Ákærði sló manninn eitt
högg þvert yfir brjóstið með spýtunni. Maðurinn féll aftur á bak við höggið. lá hann í mölinni á vinstri
hliðinni á eftir. Heyrði ákærði hann gefa frá sér sársaukastunur og taka með höndunum um brjóstið.
Ákærði kveðst hafa staðið yfir manninum með spýtuna og bankaði í hann með henni bæði á brjóst og
kjálka vinstra megin. Ákærði veit ekki nánar um þátt Guðjóns í átökunum, en að þeim loknum sá
ákærði hann ganga frá þeim stað, þar sem átökin höfðu verið, í átt að bifreiðinni.
Í lögregluskýrslunni kveðst ákærði hafa verið orðinn mjög reiður og slegið Geirfinn með spýtunni
tvisvar í brjóstið og einu sinni í höfuðið, þar sem hann lá, en það hafi ekki verið þung högg. Minnir
ákærða, að Guðjón hafi eitthvað veist að Geirfinni 3íka, en er þó ekki fullviss um .það.
Ákærði kveðst ekki muna, hvernig maðurinn lá að átökunum afstöðnum. .4kærða var ekki ljóst, hvort
maðurinn var lífs eða liðinn. Ákærði sagði Sævari Marinó að fara til Erlu og segja henni að fara n
234