swiat 21 - Świat Architektury

• Reprezentacyjna fasada
Realizacje w Polsce
ZACHOWUJĄC
ZIELEŃ
Apartamenty Puławska 111
w Warszawie
O wyzwaniach związanych z realizacją apartamentowca mieszczącego
się w prestiżowej dzielnicy Stary Mokotów, zawierającego
zróżnicowaną ofertę mieszkaniową, opowiada architekt Michał
Kazimierski z pracowni Kazimierski i Ryba – Architekci.
Fot. archiwum Karmar
Zgodnie z zapisami zawartymi w decyzji
o warunkach zabudowy wydanej dla tego terenu
w roku 2005 zdecydowaliśmy się pozostawić na
działce przeznaczonej pod zabudowę dużą część
starodrzewu o charakterze parkowym. Nie było
to łatwe, biorąc pod uwagę fakt, że inwestor planował
wykorzystanie dostępnego terenu w stopniu
maksymalnym. Projektując przed budynkiem
plac w obszarze największego skupiska zieleni oraz
przesadzając kilka wartościowych drzew z innych
rejonów działki, udało nam się przekonać go, że
rezygnując z niewielkiej powierzchni, znacznie
polepszy walory użytkowe i estetyczne realizowanej
inwestycji.
LOKALIZACJA
Dodatkowym argumentem, przemawiającym za
pozostawieniem placyku, było historyczne ukształtowanie
ul. Puławskiej. W pierwotnym zamyśle
urbanistycznym ulica ta jest w wielu miejscach
w sposób przemyślany poszerzona poprzez wprowadzenie
placów. Dodatkowo, charakterystyczną
formą dla przekroju urbanistycznego przez tę okolicę
są skwery i założenia parkowe – park Arkadia,
skwery Małkowskich oraz Grupy AK „Granat”, park
Morskie Oko oraz zieleńce przy ul. Merliniego.
Kształt działki, możliwie optymalna orientacja
budynku wobec stron świata oraz chęć stworzenia
placu spowodowały, że ok. 15% zaprojektowanych
w tym obiekcie mieszkań nie spełnia dzisiejszych
wymogów przesłaniania i/lub nasłonecznienia.
Warto jednak zauważyć, że obowiązujących obecnie
ostrych wymogów w zakresie doświetlenia lokali
mieszkalnych nie spełniają chyba wszystkie starsze
kamienice przy ul. Puławskiej, w tym również takie
słynne obiekty, jak kamienica Jana Wedla z 1935 r.
projektu Juliusza Żórawskiego oraz kamienica przy
ul. Puławskiej 20, wzniesiona w 1938 r. według
projektu Zygmunta Platera-Zyberka. W studium
zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru
drugą stronę ul. Puławskiej potraktowano w całości
jako zabudowę śródmiejską, w której wymogi
przesłaniania i nasłonecznienia są odpowiednio
złagodzone. Gdyby projektowany obiekt potraktować
również w ten sposób, mieszkań niespełniających
wymogu przesłaniania nie byłoby w ogóle,
a mieszkań niespełniających wymogu nasłonecznienia
byłoby zaledwie kilka.
O ile sąsiedztwo miejskich obszarów zorganizowanej
zieleni jest niewątpliwym walorem tego
terenu, o tyle niekorzystny wpływ na jego odbiór
estetyczny ma istniejąca w pobliżu szkoła oraz
wielkopłytowe, jedenastokondygnacyjne bloki.
Największym problemem projektowym związanym
z tą lokalizacją jest jednak hałas panujący na
ul. Puławskiej. Mimo przeprowadzonego niedawno
remontu, polegającego m.in. na wymianie szyn
i podkładów tramwajowych na nowoczesne, a co
za tym idzie – ciche, nadal jest to jedna z głośniejszych
arterii w Warszawie. Staraliśmy się ograniczyć hałas,
60
61