swiat 21 - Świat Architektury

• Plac targowy – Kauppatori
• Budynek Parlamentu nocą
• Alvar Aalto_Acedemic Book Store
– Księgarnia akademicka
Bibliografia:
1. Gossel P., Leuthauser G., Architektura
XX wieku. Tom 1, Taschen/TMC Art, 2010.
2. Gossel P., Leuthauser G., Architektura
XX wieku. Tom 2, Taschen/TMC Art, 2010.
• Cerkiew Soboru Uspienskiego
Pater wyróżniono za pomocą wysokich w pełni
przeszklonych witryn, a pierwsze piętro dzięki
zastosowaniu okien łączących dwa moduły
fasady. Kolejne kondygnacje otrzymały tafle
prostokątnych przeszkleń o asymetrycznym
podziale pionowym, zbliżonym charakterem do
omawianego w biurowcu. Do wnętrza budynku,
za pomocą szeregu okrągłych świetlików Aalto
wpuścił światło naturalne. Elementy te dekorują
surowo wyglądające atrium, wokół którego rozmieszczono
trakty komunikacyjne. Są to galerie
z zabudowanymi, monolitycznymi balustradami.
W podobnym charakterze architekt utrzymał
księgarnię akademicką, której realizacja miała
miejsce w latach 1961-1969. Koncepcja przygotowana
została w ramach konkursu ogłoszonego
przez przedsiębiorstwo Oy Stockmann
Ab. Ten dziesięciokondygnacyjny obiekt, którego
cztery poziomy usytuowano pod ziemią,
został również pokryty miedzią i szkłem. Parter
wyeksponowano za pomocą szerokich witryn
• Katedra Tuomiokirkko – kolumnada wschodnia
wystawowych, przez które można zajrzeć do
środka, co zachęca kupujących. Mniej przystępne
wydają się kolejne piętra, gdzie zlokalizowano
biura. Regularne i prostokątne podziały okien
zostały wyznaczone za pomocą szerokich
pionowych pasów o poziomym ryflowaniu.
W stosunku do nich wycofano pasma między
kondygnacyjne, które asymetrycznie podzielono
z użyciem trzech wysuniętych żeber. Nieco „cięższa”
w stosunku do Rautatalo kompozycja fasady
księgarni akademickiej doskonale harmonizuje
z sąsiadującymi budynkami firmy Stockmann
o dość monumentalnym charakterze. Warto
zajrzeć do środka, gdzie w atrium podziwiać
można świetliki o kształtach pryzmatu.
––––––––––––––
Wpływy rosyjskie w architekturze stolicy
Finlandii są dobrze widoczne do dziś. Przekładają
się zarówno na rozwiązania rzutów i fasad
budynków, jak i sposób kształtowania terenów
do nich przyległych, placów miejskich i ciągów
komunikacyjnych. Specyficzne warunki gruntowe
sprzyjały potęgowaniu efektu monumentalności
i majestatu obiektów użyteczności publicznej.
Sytuowano je na wyeksponowanych skałach,
a szerokie schody umożliwiały pokonywanie
różnic terenu. Architekci pracujący w niepodległej
stolicy próbowali łagodzić te wrażenia. Alvar
Aalto proponował prostopadłościenne bryły
o fasadach z lekkimi geometrycznymi podziałami,
które z czasem coraz bardziej nawiązywały
do przyrody. Kolejni projektanci rozwijali te
idee, czasem wręcz „chowając” budynki wśród
naturalnego ukształtowania terenu… A o tych
rozwiązaniach będą mogli Państwo przeczytać
w drugiej części artykułu.
dr inż. arch. Joanna Jabłońska,
Wydział Architektury
Politechniki Wrocławskiej
3. Hugo Häring w jego czasach. Budowanie w naszych
czasach, tłum. Wroński J., Wrońska E., koord. Otto Ch.,
tłum. 1992, wyd. Miasto Biberach/Ri, Niemcy Nadburmistrz
Hoffmann C. W., Biberach 1982.
4. Piprek M., Alvar Aalto, Wydawnictwo Arkady,
Warszawa 1987.
5. Piprek M., Architektura Finlandii, Wydawnictwo
Arkady, Warszawa 1988.
6. Weston R., Willa Mairea. Alvar Aalto,
Phaidon Press Limited, Hong Kong 1992.
www.alvaraalto.fi
(dostęp: 16.12.2012)
www.aalto.fi/en/about/history/tkk/
(dostęp: 19.12.2012)
www.travel.mapsofworld.com
(dostęp: 11.02.2012)
www.sacred-destinations.com
(dostęp: 05.02.2012)
• Budynek Parlamentu
130 131