swiat 21 - Świat Architektury
swiat 21 - Świat Architektury
swiat 21 - Świat Architektury
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Krystian Skrzypczyński: Proszę opowiedzieć<br />
o najważniejszej idei tego projektu.<br />
Krzysztof Zalewski: Pierwszy pomysł nasunął<br />
się po przeprowadzeniu wizji lokalnej. Stwierdziliśmy,<br />
że istniejące aule są pozbawione wyrazu.<br />
Sale muszą być przede wszystkim funkcjonalne,<br />
ale z drugiej strony – warto wprowadzić elementy,<br />
które umożliwiają ich łatwą identyfikację.<br />
Stanęliśmy więc przed następującym zadaniem:<br />
chcieliśmy zapewnić jak najlepsze warunki do<br />
prowadzenia wykładów, m.in. żeby nie rozpraszać<br />
studentów i pozwolić wykładowcom na sprawne<br />
prowadzenie zajęć, ale także jednocześnie sprawić,<br />
aby sale były charakterystyczne. Fakt, że do<br />
zaprojektowania były trzy audytoria, spowodował,<br />
że od początku traktowaliśmy je jak zespół<br />
pomieszczeń – ich odbiór jako całości powinien<br />
nasuwać więc wrażenie spójności. Stąd z jednej<br />
strony wzięła się decyzja o wprowadzeniu energetyzującego<br />
kolorystycznego „kodu” dla audytoriów,<br />
z drugiej – o stonowaniu go. Drewniana połać<br />
obudowy ścian i sufitu, która odgrywa rolę „tła”,<br />
pozwoliła na osiągnięcie takiego efektu.<br />
KS: Czyli ta powtarzająca się we wszystkich<br />
pomieszczeniach struktura unifikuje<br />
ich przestrzeń?<br />
KZ: Tak, w tym sensie, że ona rzeczywiście<br />
pozwala studentowi skupić się na wykładzie.<br />
Natomiast dolna, barwna część auli jest właśnie<br />
tym elementem, który powoduje, że sale mają<br />
indywidualny charakter. Kolor, inny dla każdego<br />
z audytoriów, jest właśnie znakiem rozpoznawczym.<br />
Jednak uwaga słuchacza na wykładzie<br />
nie jest zaabsorbowana barwą. Dla jego pola<br />
widzenia jest ona peryferyjna.<br />
KS: Poszczególne rozwiązania są więc<br />
różne od siebie, natomiast zasada, która spaja<br />
wszystkie trzy przestrzenie, jest wspólna.<br />
KZ: Takie było założenie. Aule różnią się<br />
zastosowanymi detalami – wcięciami w panelach<br />
i oprawami oświetleniowymi. W jednej<br />
elementy doświetlające są podłużne, w drugiej<br />
są okrągłe, w trzeciej, największej, są wycięciami<br />
w suficie. To jest widoczne, chociaż nie wszyscy<br />
pewnie zwrócą na to uwagę. W pewnym sensie<br />
jest to element różnorodności w jedności.<br />
Najbardziej zaawansowany pod względem<br />
geometrycznym jest system nacięć i zagłębień<br />
w panelach w auli zielonej, największej. Tak<br />
powstały wnęki, w których ukryte są oprawy.<br />
Dzięki temu sufit i ściany świecą niemal wyłącznie<br />
światłem odbitym. Natomiast w dwóch<br />
mniejszych aulach oprawy są montowane bezpośrednio<br />
do stropu. We wszystkich salach<br />
zastosowaliśmy kilka trybów oświetlania, również<br />
oświetlenie aranżacyjne, które może być<br />
używane w trakcie wykładów, w momencie gdy<br />
główne oświetlenie jest wyłączone. Znajduje<br />
się ono we wnękach ścian bocznych i wzdłuż<br />
krawędzi drewnianych obudów.<br />
KS: Ciekawy efekt kolorystyczny został<br />
osiągnięty dzięki zastosowaniu wykładzin<br />
o różnych barwach i fakturach. Proszę o nich<br />
opowiedzieć.<br />
KZ: Decyzja o doborze zdeterminowana<br />
była gamą kolorystyczną i strukturą, dostępną<br />
w ramach jednej kolekcji wykładzin. Zastosowaliśmy<br />
wykładziny obiektowe, w formie<br />
„płytek”, co umożliwia ich naprzemienne układanie<br />
– obracanie o 90 stopni w stosunku do<br />
siebie. To powoduje, że ich faktura różnicuje<br />
krytą powierzchnię – światło układa się inaczej.<br />
Ta sama wykładzina jest zastosowana na<br />
podłodze oraz na ścianach. Przyjęliśmy zasadę<br />
kształtowania wnętrza za pomocą minimalnego<br />
zestawu rozwiązań formalnych. Istotne<br />
są dwa elementy: kolor i drewno. Tworzą<br />
one powierzchnie zazębiające się ze sobą.<br />
Drewno obejmuje ściany i sufit, zaś kolor (czyli<br />
wykładzina) ściany i podłogę. Dzięki temu nie<br />
ma jednoznacznego rozróżnienia pomiędzy<br />
elementami budynku, takimi jak posadzka,<br />
ściana, sufit – jest przenikanie płaszczyzn i spójność<br />
przestrzeni.<br />
KS: Czy we wszystkich salach zastosowano<br />
te same panele?<br />
KZ: Tak. To są fornirowane panele klonowe.<br />
KS: Czy projektując te wnętrza, stanęli<br />
Państwo przed zadaniami związanymi<br />
z odpowiednim zaprojektowaniem instalacji,<br />
potrzebnych np. do stworzenia prezentacji<br />
multimedialnych?<br />
• Wnętrze zielonej auli<br />
• Krawędź styku fornirowanych paneli z wykładziną<br />
• Detal paneli z wycięciami, w których znajduje się oświetlenie<br />
102<br />
103