Sama świadomość nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya

co nazywamy właściwym nastawieniem nie polega na wkładaniu zbytniej energii w
to co robimy, a raczej oznacza praktykę cierpliwości i tolerancji.
Vipassanā to praktyka, którą należy stosować przez całe życie. Nie można się
zatrzymać i odpocząć. Natomiast jeśli zużyje się zbyt dużo energii, nie będzie
możliwe kontynuowanie medytacji przez długi okres czasu. Musisz zdawać sobie
sprawę z perspektywy czasu, gdyż praktyka ta ma charakter długoterminowy, więc
powinna być wykonywana w sposób zrównoważony.
Zbyt duży wysiłek nie pozwoli na to, by utrzymać praktykę na odpowiednim
poziomie. Nie pojawi się żaden wgląd mimo sporadycznego uczestniczenia w
licznych odosobnieniach nawet przez wiele lat. Podobnie jak w życiu, jeśli
pracujemy nad czymś przez długi okres czasu, jesteśmy w stanie nauczyć się wiele
w danej sferze. Gdy będziemy się angażować w ten sam rodzaj pracy, jednak tylko
od okazji do okazji, przez krótkie okresy czasu, nie będziemy biegli w tej konkretnej
dyscyplinie.
Vipassanā to proces uczenia się. Rzeczywiste zrozumienie może nastąpić dopiero
wówczas, gdy będziemy badać konkretny obiekt przez długi okres czasu. Jeśli
będziemy tylko zerkać na coś przez krótką chwilę, taki rodzaj wiedzy nie będzie
głęboki a jedynie powierzchowny, płytki. Ponieważ mamy praktykować przez długi
okres czasu, zatem musimy nauczyć się jak to robić nieustannie. Właściwy wysiłek
cechuje się wytrwałością. Powinniśmy zrozumieć, że ten rodzaj medytacji jest po
prawdzie dla nas dobrodziejstwem i posiada ogromną wartość, zatem powinniśmy
ją wykonywać nieustępliwie i z determinacją. Właściwy wysiłek jest „właściwy”
dlatego, że zawiera w sobie mądrość.
Umysł, który wie
Jogin: Gdy nie jesteśmy świadomi, umysł nadal wie. Możesz powiedzieć coś więcej
o tym wiedzącym umyśle, mimo braku świadomości?
SUT: To całkiem naturalny proces, jest to coś, co umysł potrafi i to robi. W
zachodniej psychologii umysł ten zwany jest nieświadomym, albo podświadomym,
jednak w ramach praktyki będzie to tylko proces, który już sobie uświadomiliśmy,
bądź jeszcze nie staliśmy się go w pełni świadomi. Proces ten odbywa się
nieustannie, albo zdajemy sobie z niego sprawę, albo nie.
Jogin: Ale jest to coś znacznie większego niż nasza świadomość.
SUT: Tak, to nieco inny i osobliwy rodzaj umysłu.
Jogin: Czy tak jest zawsze, że to co nazywamy nieświadomością jest zawsze
potężniejsze albo większe od naszego świadomego umysłu?
SUT: Proces ten zdaje się być potężny, ponieważ jest naturalny, mimowolny i
samoczynny. Spójrzmy na przykład na ból. Umysł doświadcza oporu, czuje niechęć
91