Sama świadomość nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya

pierwszej tj. gdy dostrzegamy separację obserwatora od obiektu, następuje pewien
stopień konceptualizacji naszego doświadczenia.
Jogin: Tak, teraz rozumiem. Zauważyłem, że ten drugi rodzaj obserwowania
następuje w momencie gdy umysł jest cichy i zrównoważony.
~~~ ☸ ~~~
Jogin: Co najlepiej robić gdy umysł stanie się naprawdę wyciszony?
SUT: Nie staraj się patrzeć głębiej w ten wyciszony stan, a tylko pozostań ze
świadomym umysłem.
Jogin: Ale umysł ma tendencję do tego by przylegać do tej ciszy i przywiązywać
się do niej.
SUT: Gdy tak się dzieje wtedy przestajesz już medytować. Zaczynasz wtedy
cieszyć się z konkretnego stanu umysłu. Twoja uwaga powinna być skierowana na
świadomość a nie na obiekt. Musisz sprawdzać się czy nadal pozostajesz świadomy
tego co się dzieje oraz – co równie istotne – czy posiadasz właściwy pogląd.
~~~ ☸ ~~~
Jogin: Kto lub co jest świadome wszystkich moich doświadczeń jak widzenie,
słyszenie itd? Mam poczucie, że istnieje coś co odbiera to wszystko, coś co jest
świadome tego wszystkiego. Czy to prawda?
SUT: No właśnie. Kto według ciebie może to być? Zdajesz sobie sprawę, że jest
świadomość i że jest to coś, co jest świadome tego, co się dzieje, nieprawdaż?
Jogin: Nie wiem. Gdy widzę albo czuję coś, wydaje mi się jakbym odczuwał
świadomość siebie. To tylko przykład mojego doświadczenia z momentu na
moment.
SUT: OK, w porządku.
Jogin: Więc czy jest konkretne miejsce, w które należy patrzeć? Czy jest gdzieś
rejon, w którym przebywa świadomość?
SUT: Już jest dostrzeżona, nie musisz niczego specjalnie robić. Gdy zaczniesz
umyślnie coś robić, wtedy ta jakość umysłu zniknie. Świadomość to jedna z cech
bądź funkcji umysłu. Jeśli nadal będziesz tylko obserwował aktywności umysłowe to
twoje zrozumienie tych wszystkich procesów będzie mogło nadal wzrastać.
36