Sama świadomość nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya

prawdomówności, mówiąc na przykład: „To prawda, że właśnie skłamałem mojej
matce, oby moc tej prawdy pomogła mojej cioci w powrocie do zdrowia.”
Najwyraźniej to działa, choć oczywiście ma znacznie mniejszą moc w porównaniu z
czystą prawdomównością, bez żadnego zanieczyszczenia.
Własna natura
Jogin: Nauczyciel z chińskiej tradycji Chan wspomina o odprężeniu się w naturze,
w swej własnej naturze. Jakie jest twoje rozumienie dostrzegania własnej natury,
patrzenia w swoją własną naturę?
SUT: Moje rozumienie tego jest takie, że sami stworzyliśmy coś, co faktycznie jest
naturą, zamieniając to w „siebie”. Jeśli tylko zrozumiemy, że zamieniamy naturę w
siebie, że tworzymy kolejne pojęcie, wtedy to, co powiedziałeś będzie miało sens i
wtedy rozumiejąc naturę zrozumiemy także „siebie”. Tak można to opisać słowami.
Czasem pytam się joginów: „ Kim jesteś? Czym jesteś?”
Nie widzę żadnego „ja”– to tylko słowo i jest jedynie desygnatem, którego ludzie
często używają. Nie można się komunikować bez użycia słów odnoszących się do
„siebie”. Buddha mawiał, że nie ma atta, ale powiedział także „musicie polegać tylko
na sobie”. Gdy mówimy o zdawaniu się tylko na nas samych, powinniśmy wiedzieć,
że chodzi o poleganie na odpowiednich właściwościach jak świadomość,
koncentracja, mądrość, etc.
Jogin: Moje rozumienie tego jest takie, że wyrażenie „własna natura” wskazuje na
odprężenie się w Nieuwarunkowanym, jak też posiadaniu takiej postawy w
praktyce.
SUT: Jeśli to jest Nieuwarunkowane, to wtedy nie ma potrzeby się odprężać! Jeśli
mowa jest o tym, co jest poza jakimikolwiek uwarunkowaniami wtedy umysł jest już
wyzwolony, więc nie ma potrzeby by cokolwiek puszczać. Tylko jeśli istnieje „ja”,
które wymaga puszczenia, wtedy będzie potrzeba na to, by się odprężyć.
Anattā
Jogin: Często zachęcasz joginów by nieustannie przypominali sobie, że wszystko
czego doświadczają jest jedynie „naturą”. W jakim celu chcesz, byśmy parzyli na
nasze doświadczenia w stylu „to wszystko to tylko naturalne zjawiska”, a nie
zachęcasz nas do kontemplowania „braku jaźni”?
SUT: Termin „brak jaźni” bądź też anattā jest dość często mylnie interpretowany.
Większość ludzi rozumie go w kategoriach nieobecności osoby jako takiej, tworząc
w ten sposób nowe pojęcie „bezosobowości”. W rzeczywistości nie ma czegoś
takiego jak „osoba” czy też „ja” - co więcej, nigdy nie istniało coś takiego! Lepiej jest
zatem myśleć o wszystkich naszych doświadczeniach w kategoriach „to są jedynie
113