rozstąpione morze zakorzeniony w panoramie ... - Świat Architektury

• Ujęcie nocne. Fasada od północy
Patrycja Fabiańska: Zróżnicowany kontekst i topologia działki
musiały sprawić, że stanęli Państwo przed nie lada wyzwaniem.
Paweł Pyłka: Rzeczywiście tak było. Plan miejscowy definiował
parametry zabudowy w sposób dosyć przewrotny: narożnik budynku,
który zwykle jest podwyższany w celu utworzenia dominanty, miał
pozostać odpowiednio niski, aby nie zasłaniał widoku na znajdujące
się w sąsiedztwie Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Akcent wysokościowy
budynku miał się więc znaleźć w głębi działki. Ponadto teren
ma nieregularny kształt, a różnica poziomu terenu sięga kilku metrów.
Te uwarunkowania znacznie utrudniły projektowanie na etapie koncepcji,
ale narzuciły też horyzontalną formę „spinacza”, który dosłownie
i w przenośni łączy okoliczne strefy zabudowy. Poruszaliśmy się
w dość wąskich ramach, które należało wypełnić bryłą.
PF: Ostatecznie architektura obiektu nie nawiązuje do
otaczającej zabudowy.
PP: Natomiast podkreśla ona funkcję obiektu. Działka położona
jest na granicy różnych stref zabudowy miejskiej – intensywnej
i ekstensywnej. Nasz budynek miał je połączyć – kubatura o funkcji
handlowej idealnie do tego pasuje. Od strony południowej znajdują
się park oraz kościół, którego ekspozycję należało uszanować, od
zachodu osiedle domów jednorodzinnych i ruchliwe skrzyżowanie
ulic Sikorskiego i Zawadzkiej, a tuż przy obiekcie – stacja benzynowa.
Zaprojektowaliśmy obiekt, którego poszczególne części odróżniają
się od siebie, ale zarazem łączą w harmonijną całość.
PF: Czy przebudowano istniejący układ drogowy?
PP: Tak, zakres był rozległy i obejmował fragmenty ulic Zawadzkiej,
Sikorskiego i Katyńskiej wraz ze skrzyżowaniami oraz sygnalizacją
świetlną. Przy okazji zrealizowano również ścieżki rowerowe,
miejsca dla taksówek, wzdłuż modernizowanych ulic wykonano
też granitowe krawężniki. Parking, do którego prowadzą dwa
wjazdy, zaprojektowaliśmy pod budynkiem. Obiekt ma dwie strefy
dostaw – jedną dla hipermarketu Tesco, a drugą dla pozostałych
najemców.
PF: Jakiego programu funkcjonalnego oczekiwał inwestor?
PP: Należało przewidzieć określoną powierzchnię komercyjną,
która pozwoliłaby na dokonanie podziałów i scaleń podczas komercjalizacji.
Istotne było także sprawne wkomponowanie w przestrzeń
galerii hipermarketu z własną strefą dostaw, a także możliwość
wydzielenia części, która mogłaby funkcjonować 24 godziny
na dobę. Te oczekiwania udało się spełnić.
PF: Czy były jakieś inspiracje?
PP: Bardziej można mówić o idei. Galeria handlowa to rodzaj
maszyny działającej przez kilkanaście godzin dziennie niemal przez
cały rok. Musi być widoczna w dzień i w nocy, a jej immanentną cechą
jest zmienność. Należy przewidzieć miejsce na reklamy, ozdoby
świąteczne, imprezy, koncerty, promocje i inne formy aktywności
związane z handlem. Przy tym wszystkim istotne jest też zadbanie
o odpowiednią oprawę obiektu.
• Iluminacja obiektu. Strefa wjazdu do garażu
• Rozwiązania kolorystyczne fasady z blachy perforowanej
46 47