rozstąpione morze zakorzeniony w panoramie ... - Świat Architektury
rozstąpione morze zakorzeniony w panoramie ... - Świat Architektury
rozstąpione morze zakorzeniony w panoramie ... - Świat Architektury
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
6 (36) / 2013<br />
ISSN: 2081-6413<br />
ROZSTĄPIONE MORZE<br />
Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie<br />
ZAKORZENIONY W PANORAMIE<br />
Sky Tower we Wrocławiu<br />
ARCHITEKTURA ZRÓWNOWAŻONA
CREATE THE DIFFERENCE.<br />
ARCHITEKTURA<br />
ZRÓWNOWAŻONA<br />
Krzywoliniowe płaszczyzny, płynne, miękkie ściany holu, rozcinające połyskliwą<br />
i rozświetloną bryłę, pełną ostrych kątów – Muzeum Historii Żydów Polskich<br />
w Warszawie budzi zachwyt i skłania do refleksji. W wywiadzie dla naszego<br />
miesięcznika projektant Marcin Ferenc z pracowni Kuryłowicz & Associates, która<br />
współpracowała z fińskimi projektantami z biura Lahdelma & Mahlamäki nad<br />
realizacją ich koncepcji, dzieli się spostrzeżeniami, obserwacjami i doświadczeniem.<br />
Polecam też Państwu artykuł o wrocławskim kompleksie Sky Tower, którego<br />
srebrnoszara wieża mocno zmieniła krajobraz Wrocławia. Bryła, fasady i aspekty<br />
realizacyjne przyciągają uwagę nie tylko krytyków.<br />
W nurt architektury dedykowanej rozwojowi technologii dla innowacyjnych<br />
firm wprowadzi Państwa artykuł traktujący o projekcie Zespołu Inkubatorów<br />
Wysokich Technologii w Poznaniu, gdzie dla budynków badawczych z zespołami<br />
laboratoriów oraz biurowych zastosowano optymalne rozwiązania funkcjonalne.<br />
Dlaczego architekt najbardziej zaawansowanej technologicznie sali<br />
widowiskowo-koncertowej w Polsce zdecydował się na odrzucenie sprawdzonych<br />
przez stulecia rozwiązań scenicznych, dowiedzą się Państwo z wywiadu z Maciejem<br />
Jacaszkiem na temat obiektu Suwalskiego Ośrodka Kultury.<br />
Polecam również dział Specjalizacje, w którym znajdą Państwo artykuły<br />
Magdaleny Muszyńskiej-Łanowy i Wacława Jedleckiego – na temat rozwiązań<br />
związanych z pozyskiwaniem prądu z odnawialnych źródeł energii, z wykorzystaniem<br />
ogniw fotowoltaicznych oraz architektonicznej integracji fotowoltaiki. Technologie<br />
te, uznawane za kluczowe dla energetyki XXI w., znajdują szczególnie szerokie<br />
zastosowanie w budownictwie.<br />
Zapraszam do czerwcowego świata architektury<br />
Patrycja Fabiańska<br />
Keystone Office, Prague I winner best architect award 2013 I ALUCOBOND ® Anodized Look C0/EV1 I EM2N Architekten AG, Zurich I © Simon Menges<br />
ALUG<br />
Lech Godlewski<br />
3A Composites Representative<br />
Tel +48 609 400 470<br />
Fax +48-22 741 9109<br />
lech.godlewski@alug.pl<br />
www.alucobond.com<br />
www.facebook.com/alucobond.europe
NOWY SYMBOL WROCŁAWIA<br />
Kompleks Sky Tower we Wrocławiu<br />
składa się z trzech połączonych obiektów.<br />
Wieża – najwyższy budynek w Polsce – ma<br />
wysokość 212 metrów (50 pięter). Na jej<br />
niższych kondygnacjach mieszczą się biura,<br />
a nad nimi – luksusowe apartamenty. Funkcję<br />
mieszkalno-biurową pełni także kaskadowy<br />
żagiel (19 pięter). Z kolei w podeście<br />
(3 piętra) znajduje się nowoczesna galeria<br />
handlowa (24 000 m 2 powierzchni) z częścią<br />
biurową oraz parkingi. Wszystkie te funkcje<br />
sprawiają, że w południowej części stolicy<br />
Dolnego Śląska powstało rozbudowane<br />
centrum usługowo-rekreacyjne.<br />
neutralnego szkła z lekkim odcieniem szarości.<br />
Sky Tower jest też jednym z najbardziej<br />
zaawansowanych technologicznie budynków<br />
w naszym kraju. Mieszkańcy 171 apartamentów<br />
mają do dyspozycji 38 wind, temperatura<br />
w każdym pomieszczeniu może<br />
być zmieniana według potrzeb, a ponadto<br />
obiekt jest wyposażony w zaawansowany<br />
system bezpieczeństwa, który składa się<br />
z instalacji przeciwpożarowej, monitoringu<br />
i kontroli dostępu.<br />
Zajmująca trzy kondygnacje galeria handlowa<br />
została zaaranżowana bardzo nowocześnie.<br />
Wnętrza ścian i posadzek wykonane<br />
są z materiałów w szarej kolorystyce. Uwagę<br />
przykuwają wyspowe sufity podwieszane,<br />
w moduły których zostały wmontowane<br />
oprawy oświetleniowe. W centralnej części<br />
umiejscowiono świetlik, który dobrze doświetla<br />
wnętrza światłem naturalnym. Przez jego<br />
dużą przezierną powierzchnię można również<br />
podziwiać najwyższy element założenia,<br />
czyli wieżę. Atrakcją centrum jest zapewne<br />
największa w Europie instalacja interaktywna,<br />
zajmującą łącznie powierzchnię 40 m 2 .<br />
W wystroju wnętrz galerii zauważalna jest<br />
dbałość w doborze rozwiązań materiałowych.<br />
Na uwagę zasługuje zastosowana w sanitariatach<br />
stolarka drzwiowa marki Porta KMI<br />
Poland. Zdecydowano się na drzwi techniczne<br />
z kolekcji Enduro w okleinie HPL Formica w kolorach<br />
czerwonym i zielonym. Rozwiązanie to<br />
dedykowane jest pomieszczeniom narażonym<br />
na intensywne użytkowanie, a z uwagi na<br />
wymagania wytrzymałościowe może być<br />
stosowane w warunkach odpowiadających<br />
III klasie wymagań wg PN-EN 1192:2001.<br />
Stolarka oferowana jest w wersji jedno- i dwuskrzydłowej<br />
– przylgowej i bezprzylgowej.<br />
Do wydzielenia stref przeciwpożarowych<br />
(przedsionki windowe) zastosowano natomiast<br />
drzwi o odporności ogniowej EI 60<br />
w okleinie naturalnej Dąb Select. Produkty<br />
z tej kolekcji stanowią doskonałą ochronę<br />
od ognia oraz szczególnie niebezpiecznego<br />
zjawiska zaczadzenia. Rama skrzydła została<br />
wykonana z klejonki drewna iglastego i dodatkowo<br />
wyposażona w uszczelkę puchnącą.<br />
Strefa handlowa to niejedyna powierzchnia,<br />
która została wyposażona w stolarkę<br />
marki Porta. W przeważającej części biur,<br />
głównie typu open space, zastosowano<br />
dwuskrzydłową stolarkę z kolekcji Drzwi<br />
Techniczne o izolacyjności akustycznej<br />
Rw=27 dB, w okleinie naturalnej Orzech<br />
Amerykański (lakier matowy). Dla potrzeb<br />
realizacji na skrzydłach pojawił się logotyp<br />
Sky Tower, wykonany ze stali nierdzewnej.<br />
Ponadto w strefie biurowej (w salach<br />
konferencyjnych, sanitariatach i pomieszczeniach<br />
gospodarczych) zastosowano<br />
stolarkę z kolekcji Porta Nova Natura w okleinie<br />
naturalnej Orzech Amerykański (lakier<br />
matowy). Produkt oferowany jest w wersji<br />
jedno- i dwuskrzydłowej, z możliwością<br />
wyboru usłojenia (pionowego, poziomego<br />
lub pionowo-poziomego albo w wersji<br />
z elegancką płyciną).<br />
Stolarka drzwiowa jako istotny element<br />
architektoniczny każdej realizacji powinny<br />
podlegać starannemu doborowi przez<br />
projektantów i inwestorów. Przykładem<br />
umiejętnego doboru jest wrocławska realizacja.<br />
Firma Porta, mając to na uwadze,<br />
wspiera architektów fachową poradą ekspertów<br />
w zakresie rozwiązań katalogowych<br />
i nietypowych.<br />
Odniesieniem dla galerii jest stojący 750<br />
metrów dalej budynek Arkad Wrocławskich<br />
– fasady obu obiektów są z piaskowca. Do<br />
budowy elewacji wieży zużyto 20 000 m 2<br />
www.portacad.eu<br />
Aby skontaktować się z Szefem Nadzoru Inwestycji Porta<br />
w wybranym regionie, proszę dzwonić pod numer telefonu:<br />
Region ZACHÓD (Poznań) – Dariusz Piechowiak: 601 994 396<br />
Region CENTRUM (Warszawa) – Mariusz Fijałkowski: 601 994 395<br />
Region POŁUDNIE (Wrocław) – Sławomir Wójs: 601 994 398
W numerze:<br />
12<br />
Fot. Wojciech Kryński<br />
Fot. Bartosz Makowski<br />
52<br />
WYDARZENIA 8<br />
DLA NAUKI I BIZNESU 52<br />
Zespół Inkubatorów Wysokich Technologii w Poznaniu<br />
NOWOŚCI PRODUKTOWE 10<br />
PEŁEN KOLORÓW 60<br />
Hotel Słoneczny Zdrój Medical Spa & Wellness w Busku-Zdroju<br />
PROJEKT Z OKŁADKI<br />
ODRZUCAJĄC KANONY 70<br />
Sala widowiskowo-koncertowa w Suwałkach<br />
ROZSTĄPIONE MORZE 12<br />
Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie<br />
SPECJALIZACJE<br />
REALIZACJE W POLSCE<br />
ZAKORZENIONY W PANORAMIE 30<br />
Sky Tower we Wrocławiu<br />
HARMONIJNE CENTRUM 44<br />
Galeria Veneda w Łomży<br />
30<br />
44<br />
Fot. Bartosz Makowski Fot. Lech Kwartowicz<br />
Fot. Bartosz Makowski<br />
Fot. archiwum ML System<br />
60<br />
78<br />
BIPV FOTOWOLTAIKA 78<br />
– REALIZACJE W POLSCE<br />
ARCHITEKTONICZNA INTEGRACJA 84<br />
FOTOWOLTAIKI<br />
6 7
WYDARZENIA<br />
WYDARZENIA<br />
Wroclove Design<br />
Europejska Fasada Roku<br />
9-12 maja 2013 r. we Wrocławiu odbyła<br />
się I edycja Międzynarodowego<br />
Festiwalu Dobrych Projektów „Wroclove<br />
Design”. Impreza zainaugurowała<br />
cykl całorocznych działań o charakterze<br />
wystawienniczym, edukacyjnym i happeningowym<br />
pod nazwą Laboratorium<br />
Designu i Sztuki – projektu realizowanego<br />
w ramach programu Europejskiej Stolicy<br />
Kultury Wrocław 2016. W interaktywnych<br />
strefach w Hali Stulecia, CRZ Krzywy Komin<br />
i przestrzeniach miejskich zaprezentowano<br />
design, obejmujący różnorodne<br />
dziedziny życia: od przedmiotów codziennego<br />
użytku, poprzez sztukę, przestrzeń<br />
w architekturze, po procesy biznesowe.<br />
Podczas festiwalu pokazano premiery<br />
polskiego designu, które miały miejsce<br />
na Salone del Mobile w Mediolanie<br />
w kwietniu, oraz efekty działań realizowanych<br />
w obszarze projektu „Aktywni<br />
i Kreatywni – Polacy w Europie” – wystawa<br />
prac ponad 20 twórców. Odbyła<br />
się również ekspozycja konkursowa<br />
„Design-Open Space”, podczas której<br />
zaprezentowano najwyżej ocenione<br />
projekty.<br />
www.wroclovedesign.pl<br />
Projektujesz! Zyskujesz!<br />
Konkurs Baumit Life Challenge rozgrywany<br />
będzie w czterech kategoriach:<br />
„Dom jednorodzinny”, „Dom wielorodzinny”,<br />
„Budynek niemieszkalny” oraz<br />
„Renowacja budynku zabytkowego”.<br />
Każdy kraj powinien stworzyć reprezentację<br />
składającą się z 12 obiektów (trzy<br />
realizacje przyporządkowane do każdej<br />
z kategorii). Ostateczny termin nadsyłania<br />
zgłoszeń mija 28.02.2014 r. Jeśli dany<br />
kraj organizuje konkurs Fasada Roku,<br />
to Life Challenge jest traktowany jako<br />
międzynarodowe rozszerzenie plebiscytu.<br />
Warto podkreślić, że obiekty zostaną<br />
dopuszczone do konkursu, jeśli spełnią<br />
podstawowe wymogi. Warunkiem<br />
koniecznym jest ukończenie realizacji<br />
do końca 2013 r., wykorzystanie podczas<br />
remontu elewacji produktów firmy Baumit<br />
oraz zakwalifikowanie projektu do jednej<br />
z czterech konkursowych kategorii. Zgłoszenie<br />
obiektu do konkursu wymaga dostarczenia<br />
dokumentacji zdjęciowej, obrazującej<br />
walory budynku, oraz opisu projektu sporządzonego<br />
przez architekta, który będzie<br />
przybliżać zamierzenia inwestora, filozofię<br />
wykonania oraz szczególne cechy przeprowadzonych<br />
prac. Konkursowe jury,<br />
złożone z siedmiu wybitnych architektów<br />
z Europy, wybierze spośród wszystkich<br />
zgłoszeń jednego zwycięzcę danej kategorii.<br />
Dodatkowo z grona czterech faworytów<br />
zostanie wybrany zdobywca Life<br />
Challenge Award, czyli bezapelacyjny<br />
zwycięzca międzynarodowej edycji konkursu<br />
Fasada Roku. Obrady jury odbędą<br />
się w Wenecji w lipcu 2014 r., podczas<br />
trwania 14. Biennale <strong>Architektury</strong>.<br />
www.fasadaroku.pl<br />
www.baumit.com<br />
Znamy już zwycięzców konkursu firmy<br />
Zehnder Polska, polegającego na<br />
zaprojektowaniu aranżacji wnętrza, której<br />
jednym z elementów będzie grzejnik<br />
Charleston – pierwowzór wszystkich<br />
grzejników stalowych i klasyk gatunku.<br />
Dzięki elastyczności umożliwia on ogromną<br />
różnorodność projektów. Występuje<br />
w wielu formach specjalnych: pod kątem,<br />
jako łuki, ścianki działowe, a także ławki,<br />
co pozwala na dopasowanie do prze-<br />
różnych typów wnętrz. Produkt ten jest<br />
dostępny w palecie ponad 50 kolorów<br />
oraz wariantów powierzchni. Podczas<br />
gali, która odbyła się w hotelu Platinum<br />
Palace we Wrocławiu, wręczono nagrody<br />
Annie Nowak-Paziewskiej (MAF Group<br />
Warszawa), Magdzie Piotrowskiej i Mariuszowi<br />
Wrzeszczowi oraz Marcie Praszczyk<br />
i Arturowi Borkowiczowi (Archiside).<br />
www.zehnder.pl<br />
Wnętrze z wyobraźnią<br />
1 czerwca 2013 r. wystartował konkurs<br />
„Wnętrze z wyobraźnią”, będący wspólną<br />
inicjatywą marek AMF i Heradesign, które<br />
od stycznia roku 2013 działają w ramach<br />
jednej organizacji biznesowej, wchodzącej<br />
w skład grupy Knauf. Ideą konkursu jest<br />
zaprojektowanie na zadany temat aranżacji<br />
wnętrza na podstawie dostarczonego przez<br />
organizatora zdjęcia. Nagradzane będą najbardziej<br />
kreatywne, nawet szalone pomysły<br />
projektowe. Jedynym ograniczeniem jest konieczność<br />
uwzględnienia w pracy przynajmniej<br />
jednego produktu z asortymentu marek AMF<br />
i Heradesign. Zabawa potrwa do 31 lipca br.<br />
W tym czasie na stronie www.wnetrzezwyobraznia.pl<br />
dostępne będą do pobrania zdjęcia<br />
przedstawiające różnego rodzaju niekompletne<br />
realizacje oraz tekstury wybranych produktów.<br />
Zwyciężą ci uczestnicy, którzy uzupełnią<br />
zdjęcia zgodnie z zaproponowaną tematyką,<br />
a przy tym wykażą się największą kreatywnością.<br />
Nagrodami w konkursie są tablety<br />
Galaxy Note 10.1 marki Samsung. Konkurs<br />
adresowany jest do architektów, projektantów<br />
wnętrz oraz studentów architektury.<br />
www.wnetrzezwyobraznia.pl<br />
Konferencje Virtus<br />
Wielkim zainteresowaniem cieszył się<br />
wiosenny cykl seminariów zorganizowany<br />
przez Virtus Studio. Inicjatywą tego<br />
przedsięwzięcia były firmy Equitone oraz<br />
Isover – producenci płyt włókno-cementowych<br />
i izolacji termicznych. Przedstawione<br />
rozwiązania Equitone w układzie pełnego<br />
systemu fasady wentylowanej z izolacją<br />
Isover, opisane w Aprobacie Technicznej,<br />
gwarantują estetyczny wygląd obiektu<br />
przez wiele lat, doskonałe parametry<br />
termiczne, umożliwiające zastosowanie<br />
systemu nawet w technologii pasywnej,<br />
a także uwzględniają wpływ punktowych<br />
mostków termicznych.<br />
Obliczenia przygotowane przez Instytut<br />
Techniki Budowlanej uniemożliwiają zmianę<br />
koncepcji architekta poprzez opisanie fasady<br />
jako systemu z Aprobatą Techniczną,<br />
dają więc pewność inwestorowi i architektowi,<br />
że fasada ta spełnia wszystkie<br />
wymagane prawem warunki techniczne,<br />
w tym przeciwpożarowe. Poruszane na<br />
spotkaniach zagadnienia fasady wentylowanej<br />
były dla projektantów na tyle<br />
interesujące, że temat ten będzie kontynuowany<br />
jesienią. Tym razem wszystkich<br />
zainteresowanych organizator zaprosi do<br />
Krakowa, Warszawy, Opola, Olsztyna<br />
i Szczecina.<br />
www.virtus.com.pl<br />
Dom Zeroenergetyczny Green Power<br />
Green Power to sposób na zmniejszenie<br />
zużycia energii w budynku poprzez<br />
zastosowanie energooszczędnych materiałów<br />
konstrukcyjnych i wysoko wydajnych<br />
instalacji produkujących energię<br />
na jego potrzeby. Budynek Green Power<br />
powstanie z materiałów budowlanych<br />
ogólnodostępnych, ale zdefiniowanych<br />
w formule domu energooszczędnego<br />
(20 kWh/m 2 /rok). Konstrukcja budynku<br />
zostanie postawiona na specjalnej płycie<br />
nośnej żelbetowej o współczynniku<br />
U=0,07 W/m 2 K. Modernistyczna bryła domu<br />
została podzielona na dwie osobne, niezależne<br />
energetycznie konstrukcje – jedna wykonana<br />
z ceramiki, a druga stalowa. Budynek<br />
będzie wyposażony w wiele innowacyjnych<br />
urządzeń, m.in.: wiatrak z turbiną, ustawiony<br />
na 8-metrowym maszcie i produkujący<br />
prąd na potrzeby c.w.u., system diodowy<br />
oświetlenia zewnętrznego i wewnętrznego,<br />
zasilany przez panele fotowoltaiczne, oraz<br />
system zarządzania energią w budynku,<br />
pompy ciepła i specjalne sondy promieniowe.<br />
System grzewczy budynku opiera<br />
się na innowacyjnych panelach sufitowych.<br />
www.domzeroenergetyczny.org.pl<br />
8 9
NOWOŚCI PRODUKTOWE<br />
NOWOŚCI PRODUKTOWE<br />
Konstrukcje harmonijkowe<br />
Wielkoformatowe drukarki<br />
Farba antykorozyjna<br />
Kostki Aspero<br />
Cement workowany<br />
Seria drzwi harmonijkowych jest najczęściej<br />
stosowana w hotelach, restauracjach,<br />
sklepach i prywatnych domach,<br />
gdzie istnieje konieczność otwarcia całej<br />
ściany, aby stworzyć więcej przestrzeni<br />
użytkowej, a także w zabudowach<br />
ogrodów zimowych. Producent zaprojektował<br />
nowe zintegrowane okucia,<br />
które poprawiają funkcjonalność konstrukcji:<br />
zawias z dolnym wózkiem, zawias<br />
z pochwytem oraz niskie klamki.<br />
System Visofold Panorama będzie dostępny<br />
w ofercie Aliplast do września<br />
br., a Visofold do końca 2013 r. Zostaną<br />
zastąpione przez nowy – Panorama.<br />
Firma HP przedstawiła dwie nowe oryginalnych atramentów HP i głowica HP<br />
drukarki z dostępem do internetu, przeznaczone<br />
dla architektów, projektantów rości, głęboką czerń i wyraziste kontury.<br />
gwarantują żywe kolory, neutralne sza-<br />
i inżynierów. Dzięki ergonomicznej budowie<br />
HP Designjet T920 i T1500 ePrinter zakładania roli papieru z przodu oraz po-<br />
Producent wprowadził nowy mechanizm<br />
usprawniają drukowanie materiałów wielkoformatowych<br />
i są bardziej przyjazne<br />
jemnik na gotowe wydruki.<br />
w użyciu. Ponadto mają intuicyjne, kolorowe<br />
wyświetlacze dotykowe, które zapewniają<br />
użytkownikom większą kontrolę<br />
nad procesem drukowania. Urządzenia<br />
umożliwiają zarządzanie kolejką zadań,<br />
śledzenie kosztów drukowania i wyświetlanie<br />
podglądu wydruku. Zestaw sześciu<br />
www.hp.pl<br />
Zaprawa klejąca<br />
Farba Silvermont zabezpiecza metalowe<br />
powierzchnie. Może być używana<br />
bezpośrednio na rdzę, bez wcześniejszego<br />
oczyszczania podłoża, a także służyć<br />
jako farba nawierzchniowa grunt oraz<br />
podkład. Dzięki specjalnej formule wiąże<br />
rdzę z powierzchni metalu, gruntując ją<br />
i poprawiając tym samym przyczepność<br />
dalszych warstw do malowanej struktury.<br />
Produkt występuje w wersjach<br />
młotkowy, półmat oraz połysk, z których<br />
każda ma bogatą gamę kolorów<br />
w standardzie RAL. Firma Den Braven<br />
daje 8-letnią gwarancję skuteczności.<br />
Wśród dekoracyjnych kostek brukowych<br />
Libet Decco pojawiła się nowa grupa<br />
produktów – kostki Aspero wyróżniają się<br />
lekko porowatą i szorstką powierzchnią<br />
śrutowano-szczotkowaną, dzięki czemu<br />
są antypoślizgowe. Bezfazowe krawędzie<br />
sprawiają, że przylegają one do siebie<br />
i tworzą równą nawierzchnię. Produkt<br />
został wzbogacony impregnatem już podczas<br />
procesu produkcji. Zastosowany<br />
system ALS (Anti Liquid System) uszczelnia<br />
kostki od wewnątrz, zmniejszając nasiąkliwość.<br />
ALS ogranicza powstawanie<br />
trwałych plam, wykwitów i zazielenień.<br />
Majster to cement remontowo-budowlany<br />
o uniwersalnym przeznaczeniu,<br />
dostępny w ergonomicznym opakowaniu<br />
z rączką, która umożliwia wygodne<br />
i bezpieczne przenoszenie. Produkt klasy<br />
32,5 o składzie zgodnym z wymaganiami<br />
normy PN-EN 197-1 wyróżnia się również<br />
mniejszą objętością worka – 20 kg. Dzięki<br />
parametrom technicznym sprawdza<br />
się przy większości prac remontowo-<br />
-budowlanych. Wśród wielu zalet, m.in.<br />
ogranicza konieczność stosowania wapna<br />
hydratyzowanego oraz ryzyko wystąpienia<br />
wykwitów węglanowych, a także<br />
poprawia komfort pracy dzięki dobrej<br />
urabialności i plastyczności zapraw i mieszanek<br />
betonowych.<br />
Oferta firmy quick-mix została rozszerzona<br />
o nowy produkt z grupy zapraw murarskich<br />
– DBM-10. To biała, cienkowarstwowa,<br />
modyfikowana polimerami zaprawa<br />
www.aliplast.pl<br />
Masy szpachlowe<br />
Systemy suchej zabudowy to najprostszy<br />
i najszybszy sposób budowy<br />
oraz wykończenia ścian. Świetnie w tego<br />
typu pracach sprawdzają się produkty<br />
gipsowo-włóknowe fermacell. Producent<br />
poleca masy szpachlowe (do spoinowania<br />
płyt), masy szpachlowe finalne<br />
(do ostatecznego wygładzania) oraz<br />
masy szpachlowe do szpachlowania<br />
powierzchniowego (do stosowania na<br />
całych powierzchniach ścian i stropów).<br />
www.fermacell.pl<br />
o zwiększonej przyczepności do murowania<br />
ścian z bloczków silikatowych. Jest łatwa<br />
w obróbce i zapobiega powstawaniu mostków<br />
technicznych. Przeznaczona jest do<br />
murowania warstwą o grubości do 3 mm,<br />
zapewnia zmniejszone zużycie zaprawy<br />
w stosunku do murowania metodami tradycyjnymi.<br />
Wytrzymałość na ściskanie wynosi<br />
10 N/mm 2 , a uziarnienie – 0-1,2 mm.<br />
www.quick-mix.pl<br />
Wentylatory Rimera<br />
Ta seria urządzeń o nowoczesnym wyglądzie<br />
dopełni wystrój łazienki, kuchni czy<br />
salonu kąpielowego. Urządzenia wyposażono<br />
w układ elektroniki, który na bieżąco<br />
kontroluje impulsy świetlne z zewnątrz,<br />
poziom wilgotności w pomieszczeniu oraz<br />
obroty silnika przystosowanego do pracy<br />
w dwóch konfiguracjach. Pierwsza z nich<br />
dostosowana jest do momentu, gdy zostanie<br />
przekroczony poziom wilgotności w powietrzu.<br />
Druga natomiast reaguje na pojawienie<br />
się impulsu światła. Oba rozwiązania<br />
pozwalają na dopasowanie ustawień do<br />
indywidulanych preferencji mieszkańców.<br />
www.dospel.com<br />
www.denbraven.pl<br />
www.libet.pl<br />
www.lafarge.pl<br />
10
PROJEKT Z OKŁADKI<br />
ROZSTĄPIONE MORZE<br />
Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie<br />
„Przygotowując złożony, ciekawy projekt i rozwiązując<br />
setki detali, nie można zapomnieć o ogólnej wizji budynku”<br />
– opowiada Marcin Ferenc z pracowni Kuryłowicz & Associates,<br />
która współpracowała z fińskimi projektantami z biura<br />
Lahdelma & Mahlamäki nad realizacją ich koncepcji.<br />
Fot. Wojciech Kryński<br />
• Obiekt w <strong>panoramie</strong> Warszawy<br />
12 13
Muzeum Historii Żydów Polskich powstało<br />
na warszawskim Muranowie, w sąsiedztwie<br />
pomnika Bohaterów Getta. Nadziemna<br />
część jest prostopadłościanem, pokrytym<br />
miedzianą blachą i szkłem, zaś bryłę niemal<br />
na całej wysokości budynku rozcinają dwie<br />
falujące ściany, które wyznaczają wejście<br />
główne i pomiędzy którymi znajduje się hol<br />
o wysokości 20 m. Powierzchnia użytkowa<br />
obiektu to 16 000 m 2 , z czego jedną czwartą<br />
zajmie wystawa główna, którą według<br />
koncepcji firmy Event Communications zaprojektowało<br />
i zrealizuje biuro Nizio Design<br />
International.<br />
Patrycja Fabiańska: Międzynarodowy<br />
konkurs na projekt muzeum i jego<br />
otoczenia wygrała w 2005 r. fińska pracownia<br />
Lahdelma & Mahlamäki.<br />
Marcin Ferenc: Profesor Rainer Mahlamäki<br />
na polskiego partnera do kontynuowania<br />
prac nad projektem wybrał<br />
wówczas Stefana Kuryłowicza i biuro<br />
Kuryłowicz & Associates. Tak rozpoczęła się<br />
nasza przygoda z tym budynkiem.<br />
PF: Jaka część prac przypadła polskiemu<br />
zespołowi?<br />
MF: W oparciu o szczegółowe wytyczne<br />
pokonkursowe przedstawicieli Muzeum,<br />
Stołecznego Zarządu Rozbudowy Miasta<br />
oraz Żydowskiego Instytutu Historycznego<br />
opracowaliśmy z fińskim biurem kolejną<br />
wersję koncepcji projektowej. W roku<br />
2007 został wykonany projekt budowlany,<br />
a rok później wykonawczy. Nam przypadło<br />
przygotowanie większej części dużych<br />
opracowań, takich jak rysunki plan zagospodarowania,<br />
rzuty i przekroje, natomiast<br />
nasi partnerzy z Finlandii opracowywali<br />
większość wytycznych dla wnętrz i nadali<br />
formy ścianom budynku. Rozwiązania obu<br />
stron były wspólnie dyskutowane, po czym<br />
ostateczną wersję dokumentacji tłumaczyliśmy<br />
na język polski.<br />
PF: Czy w trakcie tych prac koncepcja<br />
ulegała zmianom?<br />
MF: Były tylko niewielkie korekty dotyczące<br />
funkcji, wprowadzane w miarę tego,<br />
jak użytkownikowi krystalizowała się koncepcja<br />
funkcjonowania budynku. Jedyna<br />
większa zmiana wiązała się z tym, że w stosunku<br />
do projektu konkursowego nieco<br />
zmieniono układ zagospodarowania terenu<br />
– część komercyjna ostatecznie znalazła się<br />
na północnej części działki. Koncepcja była<br />
na tyle przemyślana, że stanowiła mocne<br />
oparcie dla projektu budowlanego. Gdy porówna<br />
się realizację – zwłaszcza w zakresie<br />
ukształtowania bryły i rozdysponowania<br />
funkcji – z ogólnymi założeniami konkursu,<br />
nie widać znacznych różnic.<br />
PF: Architekturę i rozkład funkcjonalno-przestrzenny<br />
podporządkowano<br />
ekspozycji głównej?<br />
MF: Budynek jest specyficzny, ponieważ<br />
został zaprojektowany pod wystawę,<br />
choć często bywa odwrotnie. Plany wobec<br />
przestrzeni ekspozycji były częścią założeń<br />
konkursowych. Przemyślanym pomysłem<br />
było zlokalizowanie jej na najniższym piętrze<br />
– przestrzeń wystawy głównej może tam<br />
wypełnić cały obrys głównej bryły. Wraz<br />
z zapleczem, pomieszczeniami konserwacji<br />
i warsztatami zajmuje ona blisko 1/3 powierzchni<br />
budynku – niemal całe podziemia.<br />
PF: Jak rozdysponowano pozostałe<br />
funkcje?<br />
MF: Na parterze znajduje się hol główny<br />
skomunikowany z restauracją, salą wystaw<br />
czasowych, biblioteką, pomieszczeniem<br />
opieki nad dziećmi oraz kilkoma pomieszczeniami<br />
sklepów i administracji. Na poziomie<br />
pierwszego piętra do strefy holu przylega<br />
audytorium na 480 widzów, ciąg sal projekcyjnych<br />
i wystawowych. Hol rozcina budynek<br />
niemal na całą wysokość i dzieli go na<br />
dwie części: w północnej (trzy kondygnacje<br />
nadziemne) mieszczą się pomieszczenia dostępne<br />
dla odwiedzających oraz magazyny<br />
i maszynownie, a w południowej (cztery<br />
kondygnacje nadziemne) – biura i zespół<br />
edukacyjny.<br />
PF: Najbardziej charakterystycznym<br />
elementem obiektu są krzywoliniowe,<br />
falujące ściany. Ta przestrzeń holu została<br />
nazwana „Yam Suf”, co w języku<br />
hebrajskim oznacza Morze Czerwone.<br />
MF: Inspiracją dla takiego sposobu określenia<br />
tej przestrzeni była historia narodu<br />
żydowskiego, związana z rozstąpieniem<br />
się Morza Czerwonego przed Izraelitami<br />
prowadzonymi przez Mojżesza.<br />
PF: Muzeum można więc odbierać<br />
dwojako – dosłownie, widząc przywołanie<br />
konkretnej historii, lub jako czystą<br />
abstrakcję…<br />
MF: Tak, ale nie tylko ta metafora była<br />
istotna. Wprowadzenie takiego ukształtowania<br />
holu pozwoliło fińskim autorom koncepcji<br />
na uwolnienie głównej przestrzeni budynku<br />
i skontrastowanie jej z prostopadłościenną<br />
bryłą zewnętrzną. Ta przestrzeń może kojarzyć<br />
się też z wnętrzem wąwozu. Ponadto<br />
rozcięcie budynku łączy przestrzeń placu<br />
pomnika Bohaterów Getta ze znajdującym<br />
się po drugiej stronie parkiem. W tym zabiegu<br />
też można doszukać się metafory<br />
– połączenia przeszłości, teraźniejszości<br />
i przyszłości. Tę ostatnią symbolizuje zieleń<br />
trawy i drzew zaglądających do holu przez<br />
duże zachodnie przeszklenie.<br />
PF: Dzięki rozcięciu budynek stał się<br />
bardziej przejrzysty?<br />
MF: Są punkty wokół budynku, skąd<br />
można dojrzeć teren po drugiej stronie.<br />
Przezierna jest też zewnętrzna powłoka<br />
elewacji, którą zbudowano ze szkła i miedzi<br />
perforowanej.<br />
PF: Jest tam złożony z łacińskich<br />
i hebrajskich liter napis „Polin” – Polska.<br />
MF: Litery formują abstrakcyjny ornament,<br />
nałożony na szkło techniką sitodruku.<br />
Został on zastosowany głównie ze<br />
względu na chęć zróżnicowania wyglądu<br />
pasów fasady i kontrolę stopnia jej przezierności.<br />
PF: Wyraz formy zewnętrznej nie oddaje<br />
funkcji tego budynku.<br />
• Dialog przestrzenny z placem<br />
i pomnikiem Bohaterów Getta<br />
144 15
MF: W miejscu, gdzie go zlokalizowano,<br />
PF: Charakter budynku zmienia się<br />
bardziej swobodnie, narysował odręczne<br />
istniało getto. Dzisiaj jest tam park otoczony<br />
w zależności od kąta patrzenia.<br />
krzywizny, które ją ukształtowały. Na tej<br />
modernistyczną zabudową z lat 50. i 60. XX<br />
MF: Rzeczywiście tak jest. Zewnętrz-<br />
podstawie wykonano pierwszy model, który<br />
wieku. Nowoczesna, prostopadłościenna<br />
ną powłokę muzeum tworzy zygzakowata<br />
w miarę postępu prac był podstawą nie<br />
bryła wpisuje się we współczesny kontekst<br />
struktura z pionowych paneli szklanych i mie-<br />
tylko do rysunków architektury – określone<br />
urbanistyczny, natomiast rozcięcie w nim<br />
dzianych, ustawionych do siebie pod ką-<br />
nim powierzchnie wyznaczały uwarunko-<br />
otwiera to miejsce na plac Pomnika Bo-<br />
tem prostym. Dzięki temu elewacja z jednej<br />
wania dla modelu konstrukcyjnego. Kon-<br />
haterów Getta, zapraszając do środka, ale<br />
strony budynku jest refleksyjna, a z drugiej<br />
strukcja ścian była też modelowana w 3D.<br />
i wiążąc budynek z historią tego miejsca.<br />
tworzy rdzawą, rozpływającą się mgiełkę.<br />
Model był stale awansowany, wyciągaliśmy<br />
PF: Proszę opowiedzieć o fasadach.<br />
PF: Falujące ściany w holu głównym<br />
z niego również zestawy współrzędnych<br />
MF: Prostopadłościan jest ze swej na-<br />
wykonano technologią natryskiwania<br />
geodezyjnych, które służyły do kontroli<br />
tury formą ciężką, dlatego aby uczynić ją<br />
betonu. Co zadecydowało o wyborze<br />
realizacji poszczególnych etapów: konstruk-<br />
nieco lżejszą i skontrastować z betonowymi<br />
tego sposobu?<br />
cji, kolejnych warstw ściany i jej krzywizny.<br />
ścianami holu, fasady wykończono szkłem<br />
MF: Najpierw zastanawialiśmy się nad<br />
Model towarzyszył więc projektowi od sa-<br />
i miedzią. Te materiały zostały ułożone na-<br />
betonem szalowanym, a potem nad prefa-<br />
mego początku i przetrwał zmiany koncepcji<br />
przemiennie w formie pionowych paneli<br />
brykowanymi płytami wieszanymi podczas<br />
wykonania tej ściany.<br />
– jedna ścianka to mocowane punktowo<br />
budowy. Ostatecznie wybraliśmy natrysk<br />
Zastanawialiśmy się nad szalowaniem,<br />
szkło hartowane, druga – perforowana<br />
betonowy, co pozwoliło wykonawcy działać<br />
po uzgodnieniu z konstruktorami przeszli-<br />
blacha miedziana. Płynne i miękkie ściany<br />
sprawnie i, w miarę konieczności, korygować<br />
śmy na system konstrukcji stalowej, na<br />
holu rozcinają bryłę, która z kolei jest pełna<br />
kształt ścian na bieżąco.<br />
którym miało być wieszane wykończenie.<br />
kątów ostrych, ale połyskliwa i rozświetlo-<br />
PF: Jak odbywał się proces ich wzno-<br />
Stanęło jednak na tym, że na konstrukcji<br />
na. Dzięki perforacjom miedzi oraz użyciu<br />
szenia i modelowania?<br />
stalowej zawisły wstępnie modelowane<br />
szkła refleksyjnego to wnętrze wydaje się,<br />
MF: Gdy na etapie koncepcji Rainer<br />
płyty OSB i na nich wykonano natrysk be-<br />
paradoksalnie, cięższe i poważniejsze od<br />
Mahlamäki stwierdził, że przestrzeń holu<br />
tonowy. Geodeci wyznaczali współrzędne,<br />
zewnętrza.<br />
głównego powinna być ukształtowana<br />
według których weryfikowano konstrukcję<br />
AGC GLASS EUROPE<br />
• Kompozycja i rozwiązania materiałowe fasady<br />
International<br />
Building<br />
Projects Team<br />
Wykorzystaj naszą sieć specjalistów<br />
do szkła architektonicznego<br />
AGC Glass Europe.<br />
AGC Flat Glass Polska Sp. z o.o.<br />
ul. Bysławska 73<br />
04-993 Warszawa<br />
tel.: + 48 22 872 02 23<br />
fax: + 48 22 872 97 60<br />
e-mail: dariusz.podobas@eu.agc.com<br />
www.YourGlass.com<br />
16
• Przezierna powłoka fasady: szkło i miedź<br />
• Rozcięcie prostopadłościennej bryły<br />
• Ujęcie z narożnika. Świetlista bryła pełna ostrych kątów<br />
18
SPRAWDZONA<br />
JAKOŚĆ<br />
• Klimat holu głównego<br />
• Falujące ściany, rysunek żłobień i mostek<br />
spinający dwie części kondygnacji +1<br />
nośną, układ zbrojenia rozproszonego i natrysku. Na samym końcu<br />
powierzchnię ścian modelowano ręcznie. Wykonawcy konsultowali<br />
się z geodetami, co do ich dokładnego przebiegu, i z nami<br />
– w kwestii rytmu zacierania, sposobu prowadzenia tekstury<br />
i niwelowania niedokładności.<br />
PF: Czy to był najbardziej pracochłonny element projektu?<br />
MF: Zdecydowanie. Ściany krzywoliniowe przechodzą przez całą<br />
wysokość i szerokość budynku, stanowiąc także część konstrukcji<br />
nośnej. To dla projektantów i wykonawców ogrom pracy.<br />
PF: Jaka kolorystyka buduje klimat wnętrz?<br />
MF: Posadzka holu głównego została wyłożona trawertynem,<br />
który swoim zgaszonym, przypominającym piaskowiec kolorem<br />
koresponduje z barwą natrysku betonowego. Posadzki w sali audytoryjnej,<br />
projekcyjnej i biurach są wyłożone parkietem dębowym.<br />
Fornir dębowy jest zastosowany również na ścianach poza przestrzenią<br />
wystawową. Natomiast w sali audytoryjnej po raz kolejny<br />
pojawia się miedź: ściany i sufit są wykończone siatką miedzianą.<br />
Ściany nie mogły być pełne, ze względu na znajdujące się za nimi<br />
kurtyny akustyczne. Skupiliśmy się na prostych zestawieniach,<br />
nie chcieliśmy mnożyć materiałów. Poza pojedynczymi akcentami<br />
kolorystycznymi większość ścian jest tynkowana na biało.<br />
PF: Muzeum ma obrazować 1000-letnią historię Żydów<br />
na ziemiach polskich. Wspomniał Pan, że aranżację wystawy<br />
głównej określono już na etapie konkursu.<br />
MF: Organizatorzy wiedzieli, jaki będzie mieć ona charakter<br />
i rozmiar. 4000 m 2 to olbrzymia powierzchnia w skali budynku, dlatego<br />
już na etapie konkursu podjęto decyzję, że cała kondygnacja<br />
podziemna zostanie zagospodarowana na ekspozycję. Po wejściu<br />
do holu głównego zwiedzający przejdą przez mostek rozpięty nad<br />
miejscem, gdzie posadzka opada miękkimi krzywiznami w dół,<br />
ukazując znajdujące się w podziemiu pierwsze galerie wystawy.<br />
Kolejne sale opowiadają o okresach współegzystencji Polaków<br />
i Żydów. Pozostałe funkcje budynku są zlokalizowane już nad ziemią.<br />
Koncepcja wystawy powstała w biurze Event Communications<br />
w Londynie, natomiast projekt kontynuuje warszawska pracownia<br />
Nizio Design, konsultując z Rainerem Mahlamäkim i naszym biurem<br />
rozwiązania, mogące wpłynąć na pozostałą część budynku.<br />
PF: Ważnym elementem architektonicznym muzeum i jednocześnie<br />
eksponatem jest rekonstrukcja dachu synagogi.<br />
MF: Wykonywano ją przez kilka lat. Zrekonstruowany dach,<br />
który od wewnątrz ma piękne polichromie, wychodzi z wystawy<br />
głównej przez otwór w stropie aż do przestrzeni parteru. Od strony<br />
wystawy widać więc jego spód, tak jak widzieli go ludzie zgromadzeni<br />
w synagodze w Gwoźdźcu. Na poziomie parteru widzimy<br />
odsłoniętą, ładną konstrukcję drewnianą.<br />
PF: Jak ukształtowano oświetlenie?<br />
MF: Koncepcja przyszła z Finlandii, potem, już wspólnie z wykonawcami,<br />
weryfikowaliśmy te założenia podczas prób na budynku.<br />
Obiekt ma trzy rodzaje iluminacji: oprawy w chodnikach podświetlają<br />
elewację wschodnią i zachodnią, reflektory na otaczających<br />
Płyty gipsowo-włóknowe FERMACELL<br />
Idealne rozwiązanie do<br />
efektywnej suchej zabudowy<br />
Płyta gipsowo-włóknowa do<br />
wszechstronnego zastosowania –<br />
od piwnicy aż po dach<br />
Już od ponad 40 lat firma FERMACELL przoduje<br />
w produkcji wysokiej jakości systemów suchej<br />
zabudowy a płyty FERMACELL,<br />
z uwagi na ich skład można stosować jako płyty<br />
budowlane, ognioodporne, dzwięko izolacyjne<br />
i odporne na wilgoć. Sprawdzono je pod względem<br />
biologiczno-budowlanym i wyróżniono certyfikatem<br />
ekologicznym.<br />
FERMACELL – oryginał wśród płyt gipsowo-<br />
-włóknowych<br />
Fermacell systemy suchej zabudowy<br />
ul. Migdałowa 4, 02-796 Warszawa<br />
Tel. +48-22-645 13 38,-9<br />
fermacell-pl@xella.com<br />
www.fermacell.pl www.budowaniedoskonale.pl<br />
Możliwość<br />
zastosowania w<br />
pomieszczeniach<br />
wilgotnych<br />
Wysoka nośność<br />
Przyjemny klimat<br />
wnętrz<br />
Łatwe w obróbce<br />
Najlepsza<br />
dostępna na<br />
rynku izolacja<br />
akustyczna<br />
Ochrona<br />
przeciwpożarowa<br />
Wysoka<br />
obciążalność<br />
Bezproblemowe<br />
spoinowanie<br />
TESTOWANE PRODUKTY<br />
20
obiekt słupach podkreślają rytm elewacji<br />
„zygzaka”, a pod fasadą szklaną, „skórą”<br />
budynku, znajdują się ciągi lamp LED, które<br />
w różnych kolorach mogą podświetlać<br />
elewację od wewnątrz.<br />
PF: Pierwotny projekt oświetlenia<br />
nie został zaakceptowany ze względu<br />
na przepisy ppoż.<br />
MF: Po zmianie koncepcji ścian krzywoliniowych<br />
musieliśmy odstąpić od pierwotnie<br />
zaprojektowanych rozwiązań. Ściany<br />
chcieliśmy wykonać z prefabrykowanych<br />
płyt – wewnątrz miały się znaleźć wnęki na<br />
oświetlenie. Gdy podjęto decyzję o użyciu<br />
technologii betonu natryskiwanego, okazało<br />
się, że wykonanie wnęk nie będzie możliwe<br />
z powodu braku miejsca między profilami<br />
podkonstrukcji. Wtedy zaczęliśmy się zastanawiać<br />
nad wprowadzeniem do holu ciągu<br />
świetlnego w postaci węża obłożonego<br />
półprzejrzystym materiałem. Jednak jego<br />
konstrukcja musiałaby być odpowiednio zabezpieczona<br />
przeciwpożarowo – miała nieść<br />
też oświetlenie awaryjne, co sprawiłoby, że<br />
pas oświetlenia (w zamierzeniu lekki) byłby<br />
dość solidny i ciężki.<br />
PF: Czy w budynku znalazły się jakieś<br />
niekonwencjonalne technologie?<br />
MF: Warte uwagi pod względem technicznym<br />
jest przeszklenie elewacji północnej.<br />
Jego konstrukcję tworzą szklane filary podwieszone<br />
do kratownicy w dachu. Przeszklenie<br />
nie opiera się więc na posadzce, a przechodząca<br />
przez cały budynek dylatacja wyprowadzona<br />
została na obwód tego przeszklenia,<br />
aby nie zaburzać rytmu podziałów szkła.<br />
PF: Jaką konstrukcję przyjęto?<br />
Rys. archiwum Architects Lahdelma & Mahlamäki<br />
• Szkice koncepcyjne<br />
MF: Budynek jest posadowiony na płycie<br />
dennej (o grubości od 60 do 80 cm) i oparty na<br />
słupach żelbetowych w module 9-metrowym.<br />
Hol główny jest zbudowany na konstrukcji<br />
stalowej, która przejmuje też część obciążeń<br />
stropów. Nad sekcjami technicznymi dach jest<br />
żelbetowy, m.in. ze względów akustycznych,<br />
a nad pozostałymi częściami budynku ma<br />
konstrukcję stalową. Między pasami konstrukcji<br />
mieliśmy możliwość przeprowadzenia<br />
instalacji. Pokrycie dachu to papa z białą<br />
posypką – jest on z widoczny z okolicznych<br />
budynków, dlatego nie chcieliśmy, aby był<br />
czarny. Ma charakter techniczno-użytkowy<br />
i nie jest dostępny dla zwiedzających.<br />
• Wnętrze „wąwozu” – Yam Suf<br />
Widoczne na zewnątrz części konstrukcji<br />
są zrealizowane w betonie architektonicznym<br />
rozbielonym tlenkiem tytanu. Konstrukcja<br />
ścian zewnętrznych jest żelbetowa, podobnie<br />
jak większość schodów, natomiast stalowe<br />
są konstrukcje ścian krzywoliniowych i mostek<br />
spinający przez hol główny dwie części<br />
kondygnacji +1. Oprócz ścian krzywoliniowych<br />
wyzwaniem dla konstruktorów było<br />
wpięcie w konstrukcję budynku wspomnianego<br />
już wiszącego przeszklenia, konstrukcja<br />
wejścia głównego oraz zadaszenie sali<br />
audytoryjnej strukturą, która z jednej strony<br />
mogłaby być rozpięta na całej jej szerokości,<br />
a z drugiej utrzymałaby wyposażenie techniczne<br />
tej przestrzeni.<br />
PF: Jak poradzili sobie Państwo z akustyką?<br />
MF: Problemem mogło być echo w wysokiej<br />
przestrzeni holu głównego. Sytuację<br />
polepszał fakt, że jego ściany nie tworzą<br />
prostych, wysokich powierzchni, lecz<br />
22 23
płynnie się gną. Oczywiście ryzyko z tym związane jest takie,<br />
że mogą się tworzyć tzw. kieszenie akustyczne, które potęgują<br />
hałas. Jednak materiał wprowadzony na ścianę nie jest gładki (natrysk<br />
ma przecież strukturę porowatą, jak ukruszony piaskowiec)<br />
i redukuje rewerberację. Ponadto w częściach niewidocznych<br />
dla zwiedzających, w górnej części ścian, natrysk betonowy<br />
zastąpiono akustycznym, czego nikt poza służbami technicznymi<br />
raczej nie ma szansy zobaczyć. To rozwiązanie znacznie wpływa<br />
na redukcję pogłosu. Ustroje akustyczne sali audytoryjnej zostały<br />
tak zaprojektowane, by umożliwić adaptację do różnych funkcji,<br />
co uzyskano poprzez możliwość regulacji rozwinięcia zespołu<br />
kurtyn, które pokrywają niemal wszystkie ściany i dosyć gęsto<br />
występują też w sufi cie.<br />
PF: W przestrzeni holu pojawi się aranżacja imitująca las.<br />
Dlaczego?<br />
MF: Projektanci wystawy w porozumieniu z radą muzeum<br />
chcieli nawiązać do czasów, gdy Żydzi przybyli na polskie ziemie.<br />
A wtedy nasz kraj był po prostu porośnięty lasami. Zostało to<br />
dość dosłownie zinterpretowane przez fi rmę Event. Pierwszą<br />
koncepcją było wprowadzenie jako pni słupów opatrzonych cytatami.<br />
Ostateczny wygląd aranżacji jest jeszcze przedmiotem<br />
dyskusji między projektantami wystawy a Rainerem Mahlamäkim.<br />
Profesorowi zależy, żeby wpisywała się ona w przestrzeń holu<br />
głównego.<br />
• Rozwiązania rozrzeźbionej przestrzeni holu<br />
Rys. archiwum Architects Lahdelma & Mahlamäki<br />
• Zagospodarowanie terenu<br />
24<br />
SELLA ul. Tarnowska 8, 85-375 Bydgoszcz; tel. +52 379 75 49; fax +52 379 83 09<br />
systemowe<br />
fotele<br />
widowiskowe<br />
audytoryjne<br />
kinowe<br />
www.krzesla.com.pl
PF: Czy kształtowali Państwo wnętrza<br />
ogólnodostępne?<br />
MF: Aranżacja holu głównego to nasz<br />
projekt. Hol przechodzi w przestrzeń wystawy<br />
w taki sposób, że kamień z parteru jest<br />
powtórzony w pierwszej galerii, do której<br />
wchodzą zwiedzający.<br />
PF: Jak powstał rysunek żłobień na<br />
ścianach holu?<br />
MF: W koncepcji konkursowej ściany<br />
miały rytm ukośnych linii, które podkreślały<br />
ich kształt. Oku łatwiej zinterpretować<br />
kształt przestrzeni, gdy istnieją na niej<br />
punkty czy linie odniesienia. Gdy doszliśmy<br />
do etapu nowego opracowania ściany, do<br />
technologii betonu natryskiwanego, pojawił<br />
się problem dylatacji materiałowych. Z jednej<br />
strony mieliśmy dylatacje konstrukcji<br />
głównej (musiały występować co kilkanaście<br />
metrów), z drugiej – pola natrysku<br />
nie mogły być zbyt duże, bo popękałyby.<br />
Ponieważ mieliśmy już zaplanowany rytm<br />
podziałów ukośnych, koordynowaliśmy je<br />
z podziałami pionowymi i poziomymi, które<br />
w większości wynikały z potrzeb konstrukcji<br />
materiału. Złożenie tego wszystkiego<br />
otworzyło dość skomplikowany rysunek,<br />
który teraz oglądamy na ścianach.<br />
PF: Z czego wynika ich kolorystyka?<br />
MF: W koncepcji ściany miały kolor<br />
piaskowca, co wynikało ze skojarzeń z wąwozem<br />
skalnym, ale też z tego, że Rainer<br />
Mahlamäki nie chciał kształtować tej przestrzeni<br />
jak betonowego bunkra.<br />
PF: Jesteśmy już przyzwyczajeni, że<br />
beton w muzeum żydowskim symbolizuje<br />
Holokaust. Tyle że to nie jest muzeum<br />
Holokaustu, ale całej historii Żydów na<br />
ziemiach polskich.<br />
MF: Dlatego z jednej strony wybrano<br />
formę przywodzącą na myśl naturalne ściany<br />
kamienne, a z drugiej zastosowano ciepły,<br />
pogodny odcień betonu, by uciec od najpopularniejszych<br />
skojarzeń. Gdy doszliśmy do<br />
momentu testowania powierzchni betonu<br />
natryskiwanego i sprawdzania mieszanki,<br />
która nadaje kolor, najbardziej byliśmy zadowoleni<br />
z barwy piaskowca.<br />
PF: Ściany nie mają jednak jednolitego<br />
koloru.<br />
MF: Nie sposób w ramach natrysku ściany<br />
o powierzchni 6000 m 2 utrzymać ten sam kolor.<br />
Nawet jeśli utrzyma się identyczny skład mieszanki,<br />
to zmiana temperatury czy wilgotności<br />
skutkuje innym kolorem gotowej powierzchni.<br />
W utrzymaniu spójności pomagają dylatacje.<br />
Poszczególne pola natrysku powstawały podczas<br />
realizacji kolejnych pól dylatacji, więc<br />
nie następowało zakłócenie ciągłości koloru.<br />
Jednak tak naprawdę nie zależało nam, żeby<br />
ta ściana była jednolita. Gdyby natryskiwany<br />
beton był wszędzie identyczny, wyglądałby<br />
jak tynk. Oczywiście czasem coś się nie udawało<br />
i trzeba było powierzchnię poprawiać,<br />
nakładać jeszcze raz. Tam, gdzie pojawiały<br />
się uszkodzenia punktowe, w celu zniwelowania<br />
rażących kontrastów, podmalowywano<br />
wierzchnią warstwę. W całej realizacji były to<br />
jednak pojedyncze miejsca.<br />
• Biel – dominująca barwa wnętrz muzeum<br />
26
Lokalizacja/adres<br />
Pracownie projektowe<br />
Architekt prowadzący<br />
Warszawa, ul. Anielewicza<br />
Architects Lahdelma & Mahlamäki<br />
Kuryłowicz & Associates<br />
Rainer Mahlamäki<br />
Architects Lahdelma & Mahlamäki:<br />
Rainer Mahlamäki, Riitta Id, Maritta Kukkonen, Miguel Silva,<br />
Jukka Savolainen, Markus Wikar, Mirja Sillanpää<br />
Architekci<br />
Kuryłowicz & Associates:<br />
Stefan Kuryłowicz , Ewa Kuryłowicz, Paweł Grodzicki,<br />
Marcin Ferenc, Piotr Kuczyński, Tomasz Kopeć,<br />
Michał Gratkowski, Magdalena Rostowska, Piotr Kudelski<br />
Data opracowania 2005-2008<br />
Data realizacji 2009-2013<br />
Inwestor<br />
Miasto Stołeczne Warszawa<br />
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego<br />
Powierzchnia całkowita 18 300 m 2<br />
Powierzchnia zabudowy 4400 m 2<br />
Kubatura brutto 123 000 m 3<br />
Generalny wykonawca<br />
Aluminiowy sufit rastrowy OPEN LINE 50x300x40 biały mat – 4800 m 2<br />
Szkło:<br />
– fasady: 12 ESG HST Planibel Clear i 10 ESG HST Planibel Clear<br />
– świetliki: 8 ESG HST Planibel Energy NT<br />
– podwójna skóra: 10 ESG HST Planibel Clear<br />
– mocowanie punktowe szkła: structura duo + 10 ESG HST Planibel Top NT<br />
– mocowanie punktowe szkła: żebra szklane + Stratobel 1919,4 ESG HST – folia Sentryglas Szkło<br />
Ochrona przeciwpożarowa oraz odciążenie konstrukcji ciągów komunikacyjnych – pomostów do<br />
zwiedzania, zawieszonych nad ekspozycją na poziomie -1, wykonanych w systemie konstrukcji stalowej<br />
i żelbetowej; zastosowano elementy jastrychowe 2E31 o wymiarach 1500x500x30 mm, na warstwie<br />
podsypki wyrównującej Fermacell – ok. 400 m 2<br />
Fotele kinowe i audytoryjne<br />
Wykonanie oraz montaż ścianek i okien stalowych przeciwpożarowych<br />
Modułowe centrale wentylacyjne EU<br />
Producent metalowych sufitów podwieszanych z siatki architektonicznej (materiał: miedź)<br />
Polimex-Mostostal SA<br />
BARWA SYSTEM sp. z o.o.<br />
AGC Polska sp. z o.o.<br />
Fermacell Systemy Suchej Zabudowy<br />
Sella s.c.<br />
OPEUS<br />
Fläkt Bovent sp. z o.o.<br />
Progress Eco SA<br />
• Zrekonstruowany dach synagogi<br />
• Audytorium na pierwszym piętrze<br />
PF: Taka ściana krzywoliniowa w tej technologii to unikalne<br />
rozwiązanie. Czy osiągnięcie takiego poziomu wykończenia<br />
było trudne?<br />
MF: Przygotowując złożony, ciekawy projekt i rozwiązując<br />
setki detali, nie można zapomnieć o ogólnej wizji budynku. We<br />
współpracy z utalentowanymi ludźmi większość problemów da<br />
się rozwiązać, rzecz polega na utrzymaniu spójnego charakteru<br />
wszystkich części obiektu. Jeśli chodzi o nadzór, trudne było opracowywanie<br />
i dyskutowanie niektórych rozwiązań wykonawczych<br />
– część z nich było wykonywanych w Polsce pierwszy raz. Ale też<br />
mieliśmy szczęście trafić na naprawdę dobrych wykonawców. Co<br />
dwa tygodnie z Finlandii przyjeżdżali Rainer Mahlamäki lub Maritta<br />
Kukkonen, która prowadziła z nami nadzory. Ze strony Kuryłowicz<br />
& Associates prace realizacyjne nadzorowałem ja oraz Piotr Kudelski<br />
i z czasem normą stały się dwie lub trzy wizyty w tygodniu.<br />
PF: Dziękuję za rozmowę.<br />
28
• Dominanta wysokościowa w <strong>panoramie</strong> Wrocławia<br />
REALIZACJE W POLSCE<br />
ZAKORZENIONY<br />
W PANORAMIE<br />
Sky Tower we Wrocławiu<br />
Kompleks, w którym mieszczą się apartamenty, biura oraz galeria handlowa, składa<br />
się z trzech połączonych budynków. Pierwszy projekt budowlany opracowała<br />
wrocławska pracownia Walas, jednak ostatecznie zrealizowano koncepcję Studia<br />
Architektonicznego Fold, która bazowała na konstrukcji projektu pierwotnego.<br />
O wyzwaniu opowiadają architekci Dariusz Dziubiński i Mariusz Korszorsz.<br />
Fot. archiwum LC Corp Sky Tower<br />
30 31
Patrycja Fabiańska: Gdy przejęli Panowie<br />
ten projekt, wiele decyzji zostało<br />
już podjętych.<br />
Dariusz Dziubiński: Tak, to prawda.<br />
Miasto sporządziło plan zagospodarowania<br />
tego terenu, który określał warunki dotyczące<br />
funkcji i gabarytu obiektu. Gdy powstał<br />
pierwszy projekt Sky Tower, sytuacja na rynku<br />
budowlanym była jeszcze stabilna. Były to lata<br />
2006-2007, natomiast od roku 2009 do dzisiaj<br />
to już zupełnie inne czasy. Decyzję o zatrzymaniu<br />
budowy i zmniejszeniu budynku inwestor<br />
podjął w wyniku zmiany sytuacji ekonomicznej.<br />
Nasza pracownia rozpoczęła prace, gdy były<br />
już zrealizowane dwie kondygnacje podziemne.<br />
PF: Liczba budynków została zredukowana<br />
z sześciu do trzech, zmieniono<br />
formę i elewacje. Były to decyzje czysto<br />
biznesowe?<br />
Mariusz Korszorsz: Tak, inwestor zmienił<br />
część funkcji i wielkości kubaturowe<br />
– z niemal 350 000 m 2 powierzchnię obiektu<br />
zredukowano do 170 000 m 2 . Pierwotne plany<br />
zakładały, że najwyższa wieża z iglicą będzie<br />
miała wysokość 258 m. Ostatecznie całkowita<br />
wysokość wynosi 212 m. Pod koniec kwietnia<br />
2010 r. wydano pozwolenie na budowę,<br />
a konstrukcja żelbetowa była gotowa we<br />
wrześniu 2011 r. Jej wysokość to 205,82 m.<br />
PF: Co się zmieniło w programie funkcjonalno-przestrzennym?<br />
MK: Od samego początku budynek był<br />
przeznaczony dla funkcji handlowej, usługowej,<br />
biurowej i mieszkalnej. To pozostało<br />
bez zmian, natomiast zmieniły się proporcje.<br />
DD: W stosunku do pierwotnej wersji<br />
zwiększyła się wielkość przestrzeni biurowych.<br />
Poza tym przy pierwszych koncepcjach<br />
i założeniach programowych mówiło<br />
się również o funkcjach publicznych, takich<br />
jak basen czy lodowisko. Zrezygnowano<br />
jednak z tego pomysłu.<br />
PF: Na dachu kompleksu została zrealizowana<br />
zielona przestrzeń rekreacyjna.<br />
MK: Budynek zajmuje całą działkę po<br />
obwodzie w linii zabudowy. Jednym z wymogów<br />
warunków technicznych była realizacja<br />
25% powierzchni biologicznie czynnej na<br />
terenie inwestycji. Z powodu braku innych<br />
możliwości zaplanowano zielone dachy, które<br />
mają charakter rekreacyjny. Jeden z nich<br />
przeznaczony jest wyłącznie dla mieszkańców<br />
apartamentów (jest tam plac zabaw), inny – na<br />
budynku B1, czyli galerii handlowej – zarówno<br />
dla mieszkańców, jak i pracowników biur.<br />
PF: Mieli Państwo jakiś wpływ na<br />
wyraz architektoniczny?<br />
MK: Wszystkie decyzje dotyczące konstrukcji<br />
i struktury budynku były podjęte przed<br />
naszym przystąpieniem do projektu. Zmieniliśmy<br />
układ niższego budynku, który został<br />
„zwrócony” do wieży. Dzięki temu stał się<br />
bardziej dynamiczny. Budynek wieży został<br />
skierowany wyższą częścią w stronę Rynku<br />
Starego Miasta. Poza doborem szkła na fasady<br />
budynków wysokościowych kluczowych wyborów<br />
dokonywał inwestor – decydowały jego<br />
preferencje materiałowe. Odniesieniem dla<br />
Sky Tower jest budynek Arkad Wrocławskich,<br />
który znajduje się 750 metrów dalej. Elewacje<br />
obu obiektów są z piaskowca.<br />
PF: Co więc było dla Państwa priorytetem<br />
podczas pracy?<br />
MK: Trudnością i wyzwaniem był czas,<br />
logistyka i zarządzanie projektem, przy którym<br />
pracuje łącznie z branżami od 60 do<br />
90 osób.<br />
DD: Chciałbym też podkreślić, że nowy<br />
projekt sporządzaliśmy w momencie, gdy<br />
realizowano jeszcze poprzedni. Musieliśmy<br />
więc uwzględnić wykonane już prace. Do<br />
rozwiązania mieliśmy problemy typowe<br />
dla obiektu wysokościowego, choć to akurat<br />
jedyny taki we Wrocławiu. Dotyczyły<br />
one również funkcjonowania budynku, np.<br />
ochrony ppoż., ewakuacji czy oddymiania. To<br />
ostatnie sporządzono jako bardzo nowatorskie<br />
i pilotażowe, podobnie jak fasady, które<br />
indywidualnie zaprojektowała Grupa Kęty.<br />
PF: Kompleks składa się z trzech połączonych<br />
budynków. Jaki jest rozkład<br />
funkcji na poszczególnych kondygnacjach?<br />
MK: Budynek B1 to 3-piętrowy podest,<br />
w którym znajdują się galeria handlowa z częścią<br />
biurową oraz parkingi. B3 to 19-piętrowy<br />
kaskadowy „żagiel”, gdzie mieszczą się biura<br />
(poziomy 4-10) i 52 apartamenty (poziomy<br />
11-19). Na jego dwóch ostatnich kondygnacjach<br />
znajduje się apartament dwupoziomowy.<br />
B2 to 50-piętrowa wieża, w której<br />
poziomy od 4 do 26 zajmują funkcje biurowe,<br />
a od 28 do 48 apartamenty w liczbie 179.<br />
Do tego mamy tam jeszcze pośrednie kondygnacje<br />
techniczne.<br />
PF: Jak wygląda układ komunikacyjny?<br />
DD: W budynku wieży jeden trzon wind<br />
obsługuje część biurową, a osobny wydzielono<br />
dla mieszkańców. W żaglu (budynek B3)<br />
wszystkie funkcje opierają się na jednym<br />
pionie. Są też oczywiście niezbędne windy<br />
pożarowe. W galerii handlowej mamy rzecz<br />
jasna schody ruchome i windy. Dostawcą<br />
dźwigów jest firma Schindler, z którą inwestor<br />
współpracował przy realizacji Arkad<br />
Wrocławskich.<br />
PF: A jak to wygląda w strefie zewnętrznej?<br />
MK: Budynek wypełnia cały teren, dlatego<br />
strefa parkingowa została zrealizowana<br />
z wjazdem od kondygnacji -1. Jest tam<br />
również wydzielona strefa dostaw (o powierzchni<br />
blisko 800 m 2 ) z rampami i windami<br />
towarowymi, przewidziano także miejsca<br />
postojowe dla rowerów. Mamy też sporo<br />
• Widok z lotu ptaka<br />
• Ujęcie od strony wejścia głównego do pasażu handlowego<br />
Fot. archiwum LC Corp Sky Tower<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
32 33
ezerwowych pomieszczeń i zespołów, więc<br />
istnieje możliwość zrealizowania np. szatni<br />
dla rowerzystów lub innych funkcji.<br />
PF: Co podyktowało dobór rozwiązań<br />
materiałowych dla fasad?<br />
DD: Zastosowaliśmy kolor zgodny z preferencjami<br />
inwestora, choć kolorystykę<br />
elewacji wyobrażaliśmy sobie nieco inną<br />
– ciemny, a nawet czarny kolor kamienia<br />
z żywymi, barwnymi akcentami. Ostatecznie<br />
zostały wybrane szare odcienie<br />
piaskowca.<br />
PF: Czym charakteryzuje się szkło?<br />
DD: Choć zazwyczaj dla tego typu budynków<br />
stosuje się szkło barwione, głównie<br />
ze względu na ograniczenie nasłonecznienia,<br />
to w tym przypadku użyto szkła neutralnego<br />
z lekkim odcieniem szarości.<br />
PF: Czy były problemy z posadowieniem<br />
obiektu?<br />
DD: Oczywiście fundament jest potężny,<br />
ale nie jest to ewenement. W naszych<br />
warunkach wykonanie go to jednak ogrom<br />
pracy i kosztów. Budynek posadowiony jest<br />
na palach i płycie fundamentowej. Wieża<br />
wznoszona była za pomocą ślizgowego szalunku,<br />
zaprojektowanego przez firmę PERI.<br />
Wykonywany był trzon, strop, a następnie<br />
rusztowanie – poszczególne elementy podnoszono<br />
do góry.<br />
PF: Wspomniał Pan, że specjalnie dla<br />
tego budynku zaprojektowano system<br />
oddymiania.<br />
DD: Skorzystaliśmy z propozycji firmy<br />
Smay. Ten system był wcześniej przećwiczony,<br />
testowany i przeanalizowany na budynku<br />
„Szkieletora” w Krakowie, gdzie miał ustawioną<br />
stację badawczą. Natomiast został<br />
wdrożony dopiero w Sky Tower.<br />
PF: Czy zastosowano nietypowe rozwiązania<br />
w konstrukcji?<br />
DD: Dla tego typu budynków stosuje się<br />
najczęściej konstrukcję stalową – lżejszą,<br />
bardziej otwierającą rzut. Jako kompromis<br />
między efektywnością wykorzystania powierzchni<br />
a bezpieczeństwem konstrukcji<br />
inwestor zdecydował się jednak na solidniejszą<br />
konstrukcję żelbetową.<br />
PF: Bez obliczeń numerycznych i programowania<br />
można zaprojektować taki<br />
obiekt?<br />
MK: Projekt konstrukcji opiera się na<br />
programach obliczeniowych. Przeprowadzane<br />
były symulacje w tunelach aerodynamicznych.<br />
Stan konstrukcji i odchyleń<br />
cały czas jest monitorowany geodezyjnie.<br />
W tym celu została zrealizowana stacja<br />
bazowa.<br />
PF: Jak wyposażono obiekt pod kątem<br />
technologicznym?<br />
MK: Można wymienić: pompy ciepła,<br />
centrale z rekuperatorami, oddymianie, wentylację<br />
pełną mechaniczną w całym budynku,<br />
klimatyzację, system BMS, SAP, DSO,<br />
kontrolę dostępu, monitorowanie i zliczanie<br />
osób, kontrolę parkingową, ewidencję miejsc<br />
parkingowych. W części biurowej okna są<br />
nieotwieralne, natomiast w apartamentowej<br />
wychylne, automatycznie zamykane czujką<br />
wiatru i deszczu; z możliwością otwierania,<br />
ale za zgodą zarządcy obiektu. Sufity akustyczne<br />
w przestrzeni galerii oraz w strefach<br />
ogólnodostępnych biur i apartamentów to<br />
płyty Ecophon. Tarasy apartamentów w budynku<br />
B3 są mocno osłonięte attyką.<br />
PF: Obiekt wyróżnia się w <strong>panoramie</strong><br />
dzięki swojej wysokości. Czy nie przewidywali<br />
Państwo bardziej rozbudowanego<br />
systemu iluminacji?<br />
DD: Iluminacja fasady dotyczyła głównie<br />
elewacji galerii, gdzie zaproponowaliśmy<br />
punkty rozmieszczenia, dobór świateł oraz<br />
symulacje. Choć były koncepcje i przymiarki,<br />
to ze względu na wysokie koszty iluminacji<br />
o funkcji dekoracyjnej nie zrealizowano.<br />
PF: Które wnętrza znalazły się w zakresie<br />
Państwa opracowania?<br />
DD: Części wspólne w pasażu handlowym<br />
i w strefach biurowych: korytarze,<br />
toalety, kuchnie.<br />
MK: Aranżacją apartamentów zajmowały<br />
się dwie firmy: CoolartDesign z Warszawy<br />
oraz Pracownia <strong>Architektury</strong> Wnętrz<br />
Jeżewska i Zakrawacz z Wrocławia. Ta<br />
druga projektowała też lobby wejściowe.<br />
Wszystkie projekty powstawały pod naszą<br />
koordynacją.<br />
PF: Jakie założenia estetyczne kierowały<br />
rozwiązaniem wnętrz galerii?<br />
MK: Nasza koncepcja zakładała, że każdy<br />
najemca będzie miał swoją fasadę i witrynę<br />
wejściową. Zrobiliśmy 2-3 projekty, jednak<br />
ostatni ujednolicił całość. W efekcie pasaż<br />
ma minimalistyczny wyraz, a kolorowe i ekspresyjne<br />
witryny najemców działają mocniej.<br />
Dla galerii handlowej było też przewidziane<br />
dynamiczne, bardziej kolorystyczne umeblowanie,<br />
ale na razie nie zostało to w pełni<br />
zrealizowane. Wprowadzony został tylko<br />
detal w postaci stali nierdzewnej i malowania<br />
w kolorach imitujących blachę. Mocne kolory<br />
charakteryzują tylko strefę toalet.<br />
Dzięki sufi towi, który został zdeterminowany<br />
przez warunki ochrony pożarowej,<br />
uzyskaliśmy dobrą jakość akustyczną. Zastosowano<br />
panele akustyczne, więc w galerii<br />
nie ma pogłosu, a słyszalność mowy też jest<br />
wyjątkowa, podobnie jak muzyki.<br />
PF: Strefa oddziaływania budynku<br />
jest stosunkowo duża. Czy cień rzucany<br />
przez wieżę, gdy zgodnie z polskim<br />
prawem w pomieszczeniach mieszkalnych<br />
w zabudowie śródmiejskiej należy<br />
zapewnić niezakłócony dopływ światła<br />
słonecznego przez co najmniej 90 minut,<br />
może naruszać przepisy?<br />
DD: Zacienienie budynku było badane,<br />
zanim przystąpiliśmy do projektu. Wszystkie<br />
warunki dla otaczającej zabudowy są<br />
spełnione.<br />
MK: Po przeprowadzeniu badań sprawdzających<br />
strefa oddziaływania, zwłaszcza hałasu,<br />
urządzeń technicznych znajdujących się na<br />
budynku jest poniżej dopuszczalnej normy.<br />
PF: W związku z powstaniem Sky<br />
Tower sąsiadujące osiedle mocno zmieniło<br />
swój charakter. Czy w tej strefie<br />
powstaną kolejne wysokie biurowce?<br />
• Ujęcie obiektu od strony ulicy Gwiaździstej<br />
• Wieża i żagiel<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
Fot. archiwum LC Corp Sky Tower<br />
34 35
WYPOWIEDŹ EKSPERTA<br />
Gerad Plaze - kierownik ds. promocji, PRESS GLASS SA<br />
• Styk obiektów kompleksu<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
Nasza firma dostarczyła do Sky Tower 70 000 m 2 szyb zespolonych.<br />
Produkowaliśmy szyby o wysokim stopniu przetworzenia<br />
i dużych wymiarach przez półtora roku. Proces wymagał więc zachowania<br />
wysokiej stabilności i jakości obsługi. Czas od otrzymania<br />
zamówienia do dostawy produktu na plac budowy był bardzo krótki,<br />
musieliśmy więc sprawnie działać.<br />
Zastosowane konstrukcje zawierały szyby poddane procesowi<br />
hartowania i testom termicznym HST oraz szyby laminowane, wytwarzane<br />
na wymiar w zakładach firmy. W procesie projektowania<br />
przeszkleń brano pod uwagę aspekty energetyczne, wytrzymało-<br />
• Kompozycja i rytm szklanej fasady budynku wieży<br />
ściowe, akustyczne, a także stabilność pracy szyb w długim okresie.<br />
Inwestor oraz projektanci szczególną wagę przywiązali również do<br />
estetyki fasady wykonanej ze szkła hartowanego. Hartowanie metodą<br />
tradycyjną – w piecach rolkowych – wywołuje efekt pofalowania<br />
powierzchni szyb, który objawia się w postaci zniekształceń odbitego<br />
obrazu. Dlatego zaproponowaliśmy inwestorowi hartowanie<br />
metodą PREMIUM ESG, co pozwoliło na wyeliminowanie tego<br />
niekorzystnego zjawiska.<br />
Budowa Sky Tower wymagała od dostawcy szyb dużego potencjału<br />
produkcyjnego i kooperacyjnego, szerokiego asortymentu,<br />
nowoczesnej logistyki i wykorzystywania najnowszych technologii.<br />
PRESS GLASS od momentu swojego powstania stawiał na stały<br />
rozwój i budowanie przewagi nad konkurencją właśnie w tych elementach.<br />
Doświadczenia zebrane przy budowie m.in. wrocławskiego<br />
wieżowca sprawiły, że firma jest gotowa do realizacji największych<br />
obiektów w całej Europie.<br />
• Ujęcie obiektu<br />
z dachu galerii<br />
Rys. archiwum Studio Architektoniczne Fold<br />
• Rzut kondygnacji ± 0,00, budynków B1, B2 i B3,<br />
skala 1:1050<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
36 37
Klimatyzacja w Sky Tower<br />
Rys. archiwum Studio Architektoniczne Fold<br />
• Rzut budynek B2 i B3 – rzut powtarzalnej kondygnacji biurowej,<br />
budynek B1 – rzut dachu, skala 1:800<br />
Efektowna i pozbawiona elementów akumulacyjnych szklana fasada<br />
Sky Tower wymusza od instalacji klimatyzacyjnej szybką reakcję na warunki<br />
powstające w pomieszczeniach. Przy wyborze instalacji chłodzącej dla<br />
tego typu obiektu nie bez znaczenia są ograniczenia techniczne dla układu,<br />
takie jak: przestrzeń montażowa, rozmieszenie źródła chłodu, ciśnienie<br />
panujące na wysokościach, przyszłe funkcje pomieszczeń oraz możliwe<br />
zmiany w aranżacji, a także ilość powierzchni, którą inwestor zamierza<br />
przeznaczyć dla takiego rozwiązania.<br />
Układy chłodnicze VRV III<br />
Po analizach i przeprowadzeniu symulacji uwzględniających powyższe kryteria<br />
i zadania stawiane przed instalacją wybrano system rozproszony w oparciu<br />
o układy bezpośredniego odparowania – VRV III firmy Daikin. System ten składa<br />
się z agregatu zewnętrznego, połączonego instalacją chłodniczą z jednostkami<br />
wewnętrznymi. Jego zaletą jest zminimalizowanie wymaganej przestrzeni<br />
montażowej, średnicy przewodów chłodniczych oraz przestrzeni potrzebnej na<br />
maszynownie. Układ rozproszony działa w taki sposób, że chłód nie wytwarza<br />
się w jednym miejscu, a jego źródła są rozproszone po budynku. W przypadku<br />
kompleksu Sky Tower zastosowano blisko 160 niezależnych układów chłodniczych,<br />
których podział zachodzi w obrębie kondygnacji. Rozwiązanie to redukuje do<br />
minimum straty wynikające z rozległych instalacji, a co za tym idzie – zwiększa<br />
efektywność energetyczną zarówno systemu klimatyzacji, jak i całego budynku.<br />
Jednostki kanałowe<br />
Dzięki kompleksowej ofercie firmy Daikin, w zależności od możliwości<br />
architektonicznych i wymogów inwestora, zastosowane zostały różne odbiorniki<br />
– jednostki wewnętrzne. Do budynku B3, czyli w żaglu, firma Daikin<br />
dostarczyła 180 sztuk jednostek kanałowych niskich FXDQ o wysokości<br />
198 mm. Ze względu na bardzo korzystny współczynnik mocy chłodniczej do<br />
wymiaru i emitowanego hałasu są to jedne z najbardziej pożądanych obecnie<br />
jednostek na rynku.<br />
W budynku B2, czyli w wieży, zastosowano 542 jednostki kanałowe<br />
FXSQ. Nowa generacja tych jednostek wyposażona została w wentylatory<br />
sterowane inwerterem, dzięki czemu można dopasować wymagany spręż<br />
dyspozycyjny do wykonanej instalacji, znacznie redukując hałas i podnosząc<br />
komfort użytkownika. W częściach wspólnych (korytarzach) zastosowano<br />
86 sztuk jednostek kasetonowych dwukierunkowych FXCQ, a dla przedsionków<br />
windowych – 22 sztuki jednostek kasetonowych FXZQ.<br />
Kompleks Sky Tower to także galeria handlowa. Dla wybranych przestrzeni<br />
handlowych firma Daikin dostarczyła wytwornicę wody lodowej oraz<br />
agregaty sprężarkowo skraplające ERQ, które współpracują z chłodnicami<br />
w centralach wentylacyjnych.<br />
W podziemiach kompleksu znajdują się stacje trafo, serwerownie<br />
i inne pomieszczenia techniczne. Pomieszczenia te są obsługiwane przez<br />
unikatowe rozwiązania, np. systemy VRV III HR Technical Cooling, które<br />
gwarantują prace układu w trybie chłodzenia przy temperaturach – 20 °C.<br />
Całości dostaw dopełnia instalacja kilkudziesięciu systemów Split oraz Sky<br />
Air, zamontowanych w różnych innych niezbędnych do funkcjonowania tak<br />
dużego obiektu pomieszczeniach. Łączna moc chłodnicza wynosi 5,3 MW.<br />
Centrale wentylacyjne VAM<br />
Nie mniej istotną decyzją było ustalenie sposobu realizacji dostaw świeżego<br />
powietrza. Wysokie budynki wymagają zupełnie innego podejścia do tego zagadnienia,<br />
co wynika z ciśnienia atmosferycznego oraz siły wiatru na wysokości<br />
100-200 m. Dla przestrzeni biurowych zdecydowano się na zastosowanie mak-<br />
symalnie elastycznego rozwiązania z wykorzystaniem podwieszanych central<br />
wentylacyjnych z odzyskiem ciepła VAM. Wybór takiego rozwiązania zapewnił<br />
odpowiedni komfort akustyczny, niezależność poszczególnych przestrzeni<br />
biurowych, możliwość sterowania i osiągnięcia wysokich współczynników<br />
efektywności energetycznych. Wszystkie przestrzenie biurowe w kompleksie<br />
obsługiwane są przez centralki wentylacyjne typu VAM. W sumie 300 centralek<br />
realizuje dostawy 140 400 m 3 powietrza na godzinę.<br />
Dlaczego Daikin<br />
Firma Daikin zaprezentowała pierwszy na świecie system VRV w 1982 r.<br />
Dzięki konsekwentnej polityce rozwoju produktu i wysokiej jakości dostarczanego<br />
sprzętu zyskała ona grono zadowolonych klientów, liczne obiekty<br />
referencyjne oraz doświadczenie, w tym również w stosowaniu układów<br />
VRV w obiektach wysokich. Obecnie mimo dużej konkurencji firma Daikin<br />
utrzymuje pozycję lidera na rynku europejskim. Jej wielką wartością jest<br />
szerokie grono autoryzowanych partnerów serwisowych, których poziom<br />
wiedzy technicznej i znajomość produktów są nieustannie podnoszone<br />
i aktualizowane poprzez kursy w centrach szkoleniowych.<br />
W zakresie urządzeń pracujących w oparciu o technologię bezpośredniego<br />
odparowania oferta Daikin zawiera takie urządzenia, jak:<br />
Split, Multi Split, Sky Air, VRV i agregaty sprężarkowo skraplające do<br />
central. W segmencie Aplied producent oferuje agregaty wody lodowej<br />
– chłodzone powietrzem o mocy do 2 MW, chłodzone wodą do<br />
10 MW. Ponadto Daikin oferuje centrale wentylacyjne, zarówno podwieszane<br />
w przestrzeni międzystropowej typu VAM, wyposażone w wymiennik krzyżowy,<br />
jak i tradycyjne – do wydatku powietrza osiągającego 180 000 m 3 /h. Całość<br />
oferty uzupełniają rozwiązania z segmentu Refrigerations oraz Heating.<br />
www.daikin.pl<br />
38 39
Fot. Lech Kwartowicz<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
• Akcenty kolorystyczne w galerii<br />
• Spokojny i elegancki klimat pasażu<br />
DD: Przy ulicy Powstańców Śląskich planowano<br />
rząd wyższych budynków biurowych<br />
i apartamentowych. Niestety pierwszy z nich,<br />
który jest realizowany od 2007 r., nie ma nic<br />
poza fundamentami. Tuż obok Sky Tower<br />
miała przebiegać obwodnica śródmiejska<br />
i przy wejściu głównym planowano zlokalizowanie<br />
przystanków tramwajowych. Miało<br />
powstać miejsce tętniące życiem, z dużą<br />
ilością przestrzeni publicznej, jednak na razie<br />
tylko Sky Tower sprzyja tym planom. Obecnym<br />
problemem tego obiektu jest więc to, że<br />
nie ma układu przestrzeni, który naprowadza<br />
strumień ludzi. Tak jak to się dzieje chociażby<br />
w przypadku Pasażu Grunwaldzkiego.<br />
PF: Kto jest pomysłodawcą umieszczenia<br />
przed wejściem do galerii rzeźby<br />
zaczerpniętej z obrazu Salvadora Dali?<br />
MK: To decyzja inwestora. Rzeźbę zakupiono<br />
już wcześniej i była tymczasowo<br />
wystawiana w Arkadach Wrocławskich. Były<br />
różne koncepcje dotyczące jej lokalizacji, ale<br />
ostatecznie stanęła od frontu.<br />
PF: Jak przebiegała realizacja?<br />
MK: Obiekt nie był realizowany przez<br />
generalnego wykonawcę, ale przez zespół<br />
inwestora, który kontraktował firmy na poszczególne<br />
partie robót. To już samo w sobie<br />
stanowi problem, ze względu na liczbę<br />
podmiotów, jaka się pojawia. Współpraca<br />
z kierownikiem budowy była na tyle dobra,<br />
że życzyłbym sobie, aby przy innych realizacjach<br />
było podobnie.<br />
DD: Sprzężenie było naprawdę duże.<br />
W takim systemie część pracy operacyjnej<br />
dotyczącej koordynacji budowy spadała na<br />
nas i projektantów branżowych. Nasz udział<br />
w procesie budowy okazał się niezbędny.<br />
PF: Wieża zbiera przychylne opinie,<br />
jednak krytykowane bywają proporcje<br />
najniższej części budynku, elewacja oraz<br />
ukształtowanie parteru. Jak Panowie<br />
oceniają realizację i przyjmują te opinie?<br />
DD: Nie śledzimy forów internetowych,<br />
natomiast rozrzut opinii w społeczeństwie<br />
jest zapewne duży. Z tego, co słyszałem<br />
od ludzi spoza branży, obiekt się podoba.<br />
Jeszcze jednak nie funkcjonuje, jak należy, bo<br />
nie ma Centrum Południowego, obwodnicy,<br />
mieszkańców ani pracowników w biurach.<br />
MK: Będzie ożywał stopniowo. Do końca<br />
roku potrwa zasiedlanie biur, trzeba je<br />
teraz aranżować pod konkretnego najemcę.<br />
W tej chwili w wieży pracuje ok. 1000 osób.<br />
Podobny proces dotyczy też apartamentów.<br />
DD: Obiekt nie jest szczytem moich ambicji<br />
i marzeń, ale odzwierciedla konkretne<br />
warunki czasowe i finansowe. W tych realiach<br />
staraliśmy się pracować jak najlepiej.<br />
Chcieliśmy, żeby kompleks w swojej wielkiej<br />
masie był w miarę neutralny, nie krzyczał<br />
elewacjami, nie był zbyt ekspresyjny. Ważniejsze<br />
było, jak działa, w sensie przyciągania<br />
ludzi, niż to, jak wygląda.<br />
O powodzeniu tego typu obiektu decyduje<br />
najczęściej parter. Namówiliśmy<br />
więc inwestora do otwarcia budynku na<br />
ulicę, co w przypadku galerii handlowej<br />
jest rzadkością. Co prawda kryzys nie<br />
pozwolił na skomercjalizowanie wszystkich<br />
przestrzeni od strony ul. Powstańców<br />
Śląskich, planowanych na funkcję<br />
gastronomiczną, ale wszystkie te lokale<br />
dostępne są z dwóch stron. Dzięki temu<br />
strefa wejścia na parterze „zaprasza”<br />
klienta do środka. Gdy pogoda dopisuje,<br />
najemcy mogą wystawić na zewnątrz<br />
stoliki, tak jak w Rynku.<br />
PF: Jak wspominają Panowie doświadczenia<br />
z pracy nad Sky Tower?<br />
• Owalny świetlik w galerii handlowej<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
40 41
MK: Praca przy tego typu obiekcie uczy sztuki kompromisu. Im<br />
mocniej coś jest przedyskutowane, tym podjęte decyzje okazują<br />
się bardziej trafne. To jest obiekt komercyjny, a takie generują dużo<br />
problemów. Na etapie projektu nie sposób przewidzieć wszystkich<br />
pomysłów, na które później wpada klient. Potem zmiany trzeba<br />
synchronizować z toczącą się równolegle budową i pilnować, aby<br />
realizacja zakończyła się w terminie.<br />
DD: Projektując, pełnimy przede wszystkim funkcję usługową<br />
– nie chcemy głównie zaspokajać swojego ego. Oczywiście są obiekty,<br />
dla których szuka się odpowiedniej rangi, np. muzea czy inne budynki<br />
użyteczności publicznej. W tym przypadku podejście było jednak<br />
zupełnie inne. Liczyły się zysk i rentowność inwestycji oraz jej walory<br />
użytkowe. Czasu było mało, a ze względu na zmieniające się warunki<br />
rynku oraz konieczność uwzględniania oczekiwań i wymogów klienta,<br />
które pojawiły się w trakcie realizacji, ilość zmian była olbrzymia. Cieszy<br />
nas, że po czterech latach udało się zakończyć pracę sukcesem.<br />
PF: Dziękuję za rozmowę.<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
• Strefa wejścia i monitoring<br />
• Recepcja biurowca<br />
Lokalizacja/adres<br />
Pracownia projektowa<br />
Architekci prowadzący<br />
Wrocław, ul. Powstańców Śląskich<br />
Studio Architektoniczne Fold s.c.<br />
Dariusz Dziubiński, Mariusz Korszorsz<br />
Kamil Salanyk, Paweł Orłowski,<br />
Katarzyna Rycerz, Piotr Korejwo,<br />
Dawid Urbaniak, Wojciech Szubiński,<br />
Paweł Wręczycki, Elżbieta Jabłońska,<br />
Agnieszka Marcinkowska,<br />
Artur Michurski, Marcin Czemplik,<br />
Architekci (opracowanie)<br />
Jakub Świerczyński. Marcin Perka,<br />
Bartosz Szczepański, Marcin Szymański,<br />
Wojciech Robak, Anna Drutko,<br />
Adam Kazuro, Dawid Huczyński,<br />
Adam Niburski, Agnieszka Jabłońska,<br />
Irena Dzierwa, Tadeusz Dziuganowski<br />
Data opracowania 2009/2010<br />
Data realizacji 2007-2013<br />
Inwestor<br />
LC Corp Sky Tower sp. z o.o.<br />
• Aranżacje wnętrz biurowych<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
Powierzchnia całkowita 171 900 m 2<br />
Powierzchnia zabudowy 19 100 m 2<br />
Kubatura brutto 788 000 m 3<br />
Sufity podwieszane:<br />
– część handlowa: wyspy akustyczne<br />
Ecophon Solo<br />
– część biurowa: sufity akustyczne<br />
Ecophon Advantage E, Ecophon<br />
Focus E, Ecophon Focus Dg<br />
Ecophon<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
Stolarka drzwiowa<br />
Szyby zespolone<br />
Dach parkingu, ochrona ppoż. do NRO,<br />
REI 60/EI 60 wg EN<br />
Dach z częścią nośną z blachy trapezowej:<br />
• przykrycie od góry: system podpodłogowy<br />
Fermacell typ 2E22<br />
+ system przykrycia EPDM<br />
pod tzw. dach zielony ułożony<br />
z warstwy ziemi<br />
• osłona od dołu: system samodzielnego<br />
sufitu o konstrukcji stalowej<br />
typ 2S11 wg EN,<br />
wykonawca: Zeman HDF<br />
Świętochłowice/Faber Gliwice<br />
Zastosowano ok. 10 000 m 2 płyt<br />
gipsowo-włóknowych FC 12,5 mm<br />
i FC 10 mm<br />
Klimatyzacja: system VRV III generacji<br />
– łączna moc chłodnicza 5,3 MW<br />
Wentylacja: centralki wentylacyjne<br />
typu VAM – 300 sztuk<br />
PORTA KMI POLAND SA<br />
PRESS GLASS SA<br />
Fermacell Systemy Suchej Zabudowy<br />
Daikin Airconditioning Poland sp. z o.o.<br />
• Sala konferencyjna<br />
Fot. Lech Kwartowicz<br />
42 43
• Strefa wejścia głównego<br />
REALIZACJE W POLSCE<br />
HARMONIJNE CENTRUM<br />
Galeria Veneda w Łomży<br />
Nazwa tego nowoczesnego obiektu handlowego wywodzi się<br />
z prastarej terminologii – słowem Veneda starożytni Germanie<br />
określali plemiona słowiańskie zamieszkujące obszary nad<br />
Wisłą i Bałtykiem. Projekt powstał w warszawskiej pracowni<br />
Mąka Sojka Architekci. Z architektem prowadzącym Pawłem<br />
Pyłką rozmawia Patrycja Fabiańska.<br />
Fot. Bartosz Makowski<br />
44 45
• Ujęcie nocne. Fasada od północy<br />
Patrycja Fabiańska: Zróżnicowany kontekst i topologia działki<br />
musiały sprawić, że stanęli Państwo przed nie lada wyzwaniem.<br />
Paweł Pyłka: Rzeczywiście tak było. Plan miejscowy definiował<br />
parametry zabudowy w sposób dosyć przewrotny: narożnik budynku,<br />
który zwykle jest podwyższany w celu utworzenia dominanty, miał<br />
pozostać odpowiednio niski, aby nie zasłaniał widoku na znajdujące<br />
się w sąsiedztwie Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Akcent wysokościowy<br />
budynku miał się więc znaleźć w głębi działki. Ponadto teren<br />
ma nieregularny kształt, a różnica poziomu terenu sięga kilku metrów.<br />
Te uwarunkowania znacznie utrudniły projektowanie na etapie koncepcji,<br />
ale narzuciły też horyzontalną formę „spinacza”, który dosłownie<br />
i w przenośni łączy okoliczne strefy zabudowy. Poruszaliśmy się<br />
w dość wąskich ramach, które należało wypełnić bryłą.<br />
PF: Ostatecznie architektura obiektu nie nawiązuje do<br />
otaczającej zabudowy.<br />
PP: Natomiast podkreśla ona funkcję obiektu. Działka położona<br />
jest na granicy różnych stref zabudowy miejskiej – intensywnej<br />
i ekstensywnej. Nasz budynek miał je połączyć – kubatura o funkcji<br />
handlowej idealnie do tego pasuje. Od strony południowej znajdują<br />
się park oraz kościół, którego ekspozycję należało uszanować, od<br />
zachodu osiedle domów jednorodzinnych i ruchliwe skrzyżowanie<br />
ulic Sikorskiego i Zawadzkiej, a tuż przy obiekcie – stacja benzynowa.<br />
Zaprojektowaliśmy obiekt, którego poszczególne części odróżniają<br />
się od siebie, ale zarazem łączą w harmonijną całość.<br />
PF: Czy przebudowano istniejący układ drogowy?<br />
PP: Tak, zakres był rozległy i obejmował fragmenty ulic Zawadzkiej,<br />
Sikorskiego i Katyńskiej wraz ze skrzyżowaniami oraz sygnalizacją<br />
świetlną. Przy okazji zrealizowano również ścieżki rowerowe,<br />
miejsca dla taksówek, wzdłuż modernizowanych ulic wykonano<br />
też granitowe krawężniki. Parking, do którego prowadzą dwa<br />
wjazdy, zaprojektowaliśmy pod budynkiem. Obiekt ma dwie strefy<br />
dostaw – jedną dla hipermarketu Tesco, a drugą dla pozostałych<br />
najemców.<br />
PF: Jakiego programu funkcjonalnego oczekiwał inwestor?<br />
PP: Należało przewidzieć określoną powierzchnię komercyjną,<br />
która pozwoliłaby na dokonanie podziałów i scaleń podczas komercjalizacji.<br />
Istotne było także sprawne wkomponowanie w przestrzeń<br />
galerii hipermarketu z własną strefą dostaw, a także możliwość<br />
wydzielenia części, która mogłaby funkcjonować 24 godziny<br />
na dobę. Te oczekiwania udało się spełnić.<br />
PF: Czy były jakieś inspiracje?<br />
PP: Bardziej można mówić o idei. Galeria handlowa to rodzaj<br />
maszyny działającej przez kilkanaście godzin dziennie niemal przez<br />
cały rok. Musi być widoczna w dzień i w nocy, a jej immanentną cechą<br />
jest zmienność. Należy przewidzieć miejsce na reklamy, ozdoby<br />
świąteczne, imprezy, koncerty, promocje i inne formy aktywności<br />
związane z handlem. Przy tym wszystkim istotne jest też zadbanie<br />
o odpowiednią oprawę obiektu.<br />
• Iluminacja obiektu. Strefa wjazdu do garażu<br />
• Rozwiązania kolorystyczne fasady z blachy perforowanej<br />
46 47
Rys. archiwum Mąka Sojka Architekci<br />
• Rzut parteru i zagospodarowanie terenu<br />
PF: Wnętrza bazują na kilku materiałach<br />
wykończeniowych i ograniczonej<br />
palecie barw. Ich stylistyka jest minimalistyczna,<br />
pozbawiona chaosu. Co<br />
stanowiło priorytet dla aranżacji przestrzeni<br />
ogólnodostępnych?<br />
PP: Projekt wnętrz powstał we współpracy<br />
z zespołem architektów Echo Investment.<br />
Pomysły rodziły się podczas długich dyskusji<br />
oraz naszych doświadczeń z wyjazdów,<br />
dzięki którym poznaliśmy aktualne trendy<br />
w projektowaniu podobnych obiektów na<br />
świecie. Zależało nam na tym, aby przestrzeń<br />
wewnętrzna była elegancka i monochromatyczna,<br />
z nutą ożywiającego koloru – zieleni.<br />
Dopełnienie wnętrza stanowią elementy małej<br />
architektury z naturalnego drewna. Byliśmy<br />
świadomi, że inwencja projektantów witryn<br />
będzie trudna do poskromienia, dlatego staraliśmy<br />
się, by wnętrza galerii były stonowane<br />
i stanowiły dla sklepów jedynie ramę. Stąd<br />
wzięło się użycie ograniczonej palety kolorów<br />
i materiałów. Efekt jest satysfakcjonujący,<br />
a różnorodność i ewentualna zmienność<br />
witryn wręcz pożądana. Zdecydowane kolory<br />
pojawiają się tylko w strefach wejść do budynku,<br />
będąc także elementem identyfikacji<br />
i orientacji w przestrzeni obiektu.<br />
PF: Powierzchnia fasady została przyszykowana<br />
pod kątem montażu reklam.<br />
Z jakich materiałów wykończeniowych<br />
ją zaprojektowano?<br />
PP: Wybraliśmy formę, w której reklamy<br />
korespondują ze szkłem. Stało się tak<br />
z dwóch powodów. Po pierwsze – by reklamy<br />
były w budynku, a nie na nim. Po<br />
drugie – pozwala to bez szkody dla obiektu<br />
na ewentualne zmiany podczas użytkowania.<br />
W obecnej formie dodatkowa reklama może<br />
zostać zainstalowana w dowolnym momencie.<br />
Pozostałe elewacje zostały wykonane<br />
z blachy perforowanej o różnych stopniach<br />
perforacji i różnych kolorach.<br />
PF: Sufity zwracają uwagę ciekawie<br />
zaaranżowanymi powierzchniami i licznymi<br />
świetlikami, co wpływa na klimat<br />
wnętrz.<br />
PP: Ażurowy sufit zestawiliśmy z gładkimi,<br />
białymi świetlikami, uzyskując estetyczny<br />
efekt kompozycyjny. Świetliki są powiązane<br />
z przestrzeniami, którym towarzyszą. Charakterystyczny<br />
jest zwłaszcza ten, który znajduje się<br />
przy głównym wejściu. Jest rozległy, trójkątny,<br />
porządkuje przestrzeń, organizując kilka kierunków<br />
ruchu krzyżujących się w tym miejscu. jest niezależnie poprzez system BMS.<br />
stronach wejścia. Każda z grup sterowana<br />
Efektowne są również okrągłe świetliki, które PF: Czy wprowadzono nowoczesne<br />
doświetlają pasaże. Oprawy umieszczone technologie, pozwalające na oszczędność<br />
energii?<br />
w ich wnętrzu oraz wokół nich pozwalają na<br />
zmianę charakteru światła w rytmie dobowym. PP: Instalacje zostały zaprojektowane<br />
PF: Dlaczego zaprojektowali Państwo w sposób, który pozwoli zminimalizować<br />
kilka grup oświetlenia iluminacyjnego? koszty eksploatacji. Woda w częściach sanitarnych<br />
jest ogrzewana energią odzyskaną<br />
PP: Aby stworzyć możliwość nadawania<br />
obiektowi różnego charakteru. Zastosowaliśmy<br />
reflektory punktowe z soczewkami połączonych wewnętrzną magistralą i zarzą-<br />
ze zużytego powietrza. System pomp ciepła<br />
Fresnela do oświetlenia logo obiektu, reflektory<br />
o bardzo szerokim kącie świecenia, nie energii z oświetlenia i przekazywanie jej<br />
dzanych przez BMS pozwala na odzyskiwa-<br />
oświetlające kolorową elewację z blachy perforowanej,<br />
oraz linie świetlne na bazie LED, PF: Jak wyglądała współpraca z in-<br />
w miejsca niedoboru.<br />
oświetlające podwójną fasadę po dwóch westorem i wykonawcą?<br />
• Zestawienia kolorystyczne i rozwiązania materiałowe<br />
48 49
PP: Inwestor ma wypracowane standardy i duże doświadczenie<br />
w realizacji centrów handlowych. Oczekiwania były jasno wyrażone,<br />
nie traciliśmy więc czasu na dyskusje, tylko skupiliśmy się na projekcie.<br />
Jesteśmy zadowoleni ze współpracy, była ona inspirująca. Cieszy nas<br />
ostateczny efekt i pochlebne recenzje użytkowników.<br />
PF: Kontekst sąsiedniej zabudowy i topologia działki to<br />
jedyne wyzwania, czy były też inne?<br />
PP: W tego typu obiektach zawsze wyzwaniem jest skoordynowanie<br />
projektów przestrzeni najemców – zmieniają się one niemal do dnia otwarcia.<br />
Tak też było w Łomży. Na przykład część najemców wyrażała chęć<br />
zwiększenia pierwotnie planowanych powierzchni. Projekt został więc na<br />
tyle elastycznie wykonany, aby wprowadzanie takich zmian było możliwe.<br />
PF: Dziękuję za rozmowę.<br />
Lokalizacja/adres<br />
Pracownia projektowa<br />
Projektanci generalni<br />
Architekci prowadzący<br />
Architekci<br />
Współpraca<br />
Data opracowania 2012<br />
Łomża, ul. Zawadzka<br />
Mąka Sojka Architekci<br />
Data realizacji 2012/2013<br />
Maciej Mąka, Radosław Sojka<br />
Artur Paczkowski, Paweł Pyłka<br />
Dagmara Witczak, Kacper Matysiak,<br />
Aleksandra Rutecka, Małgorzata Trybulska,<br />
Adam Baczewski, Paweł Balcerzak,<br />
Dariusz Anisiewicz, Krzysztof Giemza,<br />
Milena Sabat<br />
Rafał Gołębiewski, Jakub Kalinowski,<br />
Grzegorz Madejski, Piotr Straszak,<br />
Wojciech Sosnowski<br />
Inwestor<br />
Echo Investment<br />
Powierzchnia całkowita 39 694 m 2<br />
Powierzchnia zabudowy 19 981 m 2<br />
Kubatura brutto 230 831 m 3<br />
Generalny wykonawca<br />
Instal Białystok SA<br />
Farba lateksowa PROLATEX<br />
oraz farba dyspersyjna,<br />
akrylowa BUGOFLEX<br />
Farby KABE Polska sp. z o.o.<br />
Sufity rastrowe – 2600 m 2<br />
Punto Pruszyński sp. z o.o.<br />
• Przestronny, doświetlony pasaż<br />
Płyty warstwowe ścienne<br />
(KS1000 AWP, KS1000 RW)<br />
Kingspan sp. z o.o.<br />
• Przeszklona winda osobowa<br />
• Świetlik nad centralną częścią i ażurowy sufit<br />
METALOWE SUFITY PODWIESZANE<br />
PANELOWE ELEWACJE LISTWOWE<br />
ŚCIANY LAMELOWE (ŻALUZJOWE)<br />
PROFILE DO G-K<br />
BLACHA TYTANIUM „NA RĄBEK STOJĄCY”<br />
• Wnętrze Galerii Veneda w Łomży<br />
PUNTO PRUSZYŃSKI SP. Z O.O. Al. JEROZOLIMSKIE 268, 05-816 MICHAŁOWICE punto@punto.pl, tel. (22) 753 25 34-45<br />
50<br />
www.punto.pl
REALIZACJE W POLSCE<br />
DLA NAUKI<br />
I BIZNESU<br />
Zespół Inkubatorów Wysokich<br />
Technologii w Poznaniu<br />
• Ujęcie nocne kompleksu<br />
To największy w stolicy Wielkopolski<br />
kompleks laboratoryjny dla innowacyjnych<br />
firm. Zostały w nim wyodrębnione cztery<br />
strefy: informatyki, biotechnologii, chemii<br />
oraz pomieszczeń ogólnoużytkowych.<br />
Fot. Bartosz Makowski<br />
52 53
Oprócz nowoczesnej infrastruktury<br />
przedsiębiorstwa będą miały dostęp do<br />
pakietu usług wspierających rozwój, takich<br />
jak doradztwo, szkolenia czy usługi<br />
badawcze. Nowo powstałym firmom park<br />
oferuje działania inkubacyjne, ułatwiające<br />
przetrwanie wstępnej fazy funkcjonowania,<br />
i dalszy rozwój. Na temat obiektu rozmawiamy<br />
z architektem Filipem Buszkiewiczem<br />
z pracowni H.J. Buszkiewicz.<br />
Patrycja Fabiańska: Obiekt, będący<br />
największą inwestycją PPNT, powstał<br />
na podstawie konkursowego projektu.<br />
Jakie były jego wytyczne?<br />
Filip Buszkiewicz: Miał powstać kompleks,<br />
obejmujący cztery strefy funkcjonalne<br />
– budynki badawcze z zespołami laboratoriów<br />
o profilu biotechnologicznym, chemicznym<br />
i informatycznym, a także obiekt o funkcji biurowej<br />
z pomieszczeniami ogólnoużytkowymi.<br />
PF: Został on zlokalizowany w pobliżu<br />
Kampusu Morasko UAM oraz Wielkopolskiego<br />
Centrum Zaawansowanych Technologii<br />
– multidyscyplinarnego ośrodka<br />
grupującego najlepszych specjalistów<br />
z nauk ścisłych, przyrodniczych i technicznych,<br />
skoncentrowanego na tworzeniu<br />
najnowocześniejszych technologii.<br />
FB: Teren inwestycji znajduje się też<br />
w sąsiedztwie jednorodzinnej zabudowy<br />
mieszkalnej, dlatego obiekt zaprojektowaliśmy<br />
o podobnych gabarytach, jako<br />
dwukondygnacyjny. Natomiast do budynków<br />
przemysłowo-gospodarczych fundacji<br />
UAM nawiązujemy poprzez użyty materiał.<br />
PF: Skąd czerpali Państwo inspiracje?<br />
FB: Nasze założenia wynikały z doświadczenia<br />
w projektowaniu budynków<br />
laboratoryjnych – po Wydziale Chemii UAM<br />
i budynku UMCS w Lublinie to już nasz trzeci<br />
obiekt tego typu. Ponadto próbowaliśmy<br />
wykorzystać specyfikę miejsca i jego klimat<br />
przemysłowo-mieszkaniowy.<br />
PF: Pod względem architektonicznym<br />
budynek zawiera optymalne rozwiązania<br />
funkcjonalne – możliwość akredytacji<br />
laboratoriów, dostęp do gazów technicznych,<br />
dygestoriów, mebli, wyposażenia<br />
oraz usług dodatkowych. W jaki sposób<br />
rozdysponowano powierzchnie?<br />
FB: Program funkcjonalno-przestrzenny<br />
był określony przez inwestora już na etapie<br />
konkursu. Kompleks składa się z dwóch budynków,<br />
które są połączone przeszklonym holem.<br />
W mniejszym obiekcie znajdują się pomieszczenia<br />
związane z laboratoriami informatycznymi<br />
i serwerownią, natomiast w większym<br />
mieszczą się laboratoria biologiczno-chemiczne,<br />
magazyny chemiczne i dwukondygnacyjna<br />
hala maszyn (przeznaczona do specyficznych<br />
badań, wymagających większej przestrzeni)<br />
oraz pomieszczenia biurowe. Cały program<br />
jest uzupełniony o zlokalizowaną blisko holu<br />
salę konferencyjną na 100 osób, z małym<br />
bufetem oraz zapleczem gastronomicznym.<br />
Strefa informatyczna to zespół serwerowni<br />
oraz pracownie o łącznej powierzchni 534 m 2 .<br />
Serwerownia obejmuje przestrzeń około 120 m 2 .<br />
W części biotechnologicznej znajdują się<br />
powierzchnie laboratoryjne, biurowe i magazynowe<br />
o łącznej powierzchni 1025 m 2 oraz<br />
laboratorium mikrobiologiczne o pow. 150 m 2 .<br />
Strefa chemiczna ma powierzchnię o wielkości<br />
1040 m 2 , wyposażona jest w przestrzenie<br />
laboratoryjne, biurowe i magazynowe. W części<br />
tej strefy utworzona została również hala<br />
technologiczna o powierzchni 164 m 2 .<br />
PF: Inwestor chciał stworzyć platformę<br />
dla różnych grup badawczych.<br />
FB: W niektórych zakresach inwestor już<br />
na etapie konkursu miał dobranych przyszłych<br />
użytkowników, np. dla części informatycznej.<br />
Pozostali najemcy pojawią się w momencie,<br />
gdy obiekt będzie skończony – wtedy ocenią,<br />
czy im odpowiada, i podejmą decyzję o wynajmie.<br />
W związku z tym inwestor poczynił<br />
ogólne założenia, a my, bazując na doświadczeniu,<br />
rozwinęliśmy je.<br />
PF: Na czym polega kreowanie przyjaznego<br />
środowiska dla rozwoju nowoczesnych<br />
technologii?<br />
FB: W Poznaniu pojawiło się ostatnio<br />
dużo obiektów, które funkcjonują na podobnej<br />
zasadzie, jak Zespół Inkubatorów Wysokich<br />
Technologii – jako elastyczne laboratoria przeznaczone<br />
na wynajem. Szczerze mówiąc, nie<br />
oglądałem pozostałych, bo niemal wszystkie<br />
powstawały jednocześnie. My założyliśmy, że<br />
architektura będzie spokojna, zrównoważona<br />
i logiczna, bez awangardowych rozwiązań.<br />
Ze względu na specyficzną funkcję ważne<br />
było stworzenie pracownikom właściwego<br />
klimatu i komfortowych warunków. Staraliśmy<br />
się czerpać ze skandynawskich rozwiązań.<br />
PF: Charakter fasad wynika tylko z kontekstu<br />
przemysłowo-mieszkaniowego?<br />
FB: Staramy się projektować fasady ponadczasowe,<br />
które szybko się nie pobrudzą<br />
i nie zniszczą. W związku z tym użyte materiały,<br />
np. beton, stanowiący większą część elewacji,<br />
są odporne na działanie czasu. Ponadto beton<br />
kojarzy się z klimatem industrialnym, a jednocześnie<br />
ze spokojną pracą laboratoryjną.<br />
PF: Dobór specjalistycznego oświetlenia<br />
wszedł w zakres Państwa prac?<br />
FB: Tak, wybór był jednak bardzo ograniczony,<br />
ponieważ oświetlenie musiało mieć<br />
odpowiednie zabezpieczenie związane z użytkowaniem<br />
w laboratoriach. Kolejnym aspektem<br />
było właściwe oświetlenie pracowni i wnętrz<br />
specjalistycznych. Oprawy w tych pomieszczeniach<br />
miały być skromne, estetyczne<br />
i ekonomiczne. W przestrzeniach wspólnych<br />
– np. w holach i korytarzach – również nie<br />
stosowaliśmy wysublimowanych rozwiązań.<br />
• Narzucony kontekstem, mieszkaniowo-przemysłowym, spokojny klimat obiektu<br />
• „Atrium” utworzone przez skrzydła połączonych budynków<br />
54 55
Rys. archiwum Pracownia Autorska i Biuro Prawne H.J. Buszkiewicz<br />
• Rzut kondygnacji ± 0,00, skala 1:560<br />
56 57
PF: Czy kompleks wymagał specjalistycznych<br />
rozwiązań?<br />
FB: Obiekt został zaprojektowany zgodnie<br />
ze standardami inteligentnego budownictwa.<br />
Jest zarządzany za pomocą zintegrowanego<br />
systemu sterującego, któremu podlegają:<br />
instalacje elektryczne, alarmowe, wentylacji,<br />
kontroli dostępu, audio-wideo, sterowania<br />
ogrzewaniem, roletami, monitoring, sieć<br />
teleinformatyczna. Na zewnątrz jest zlokalizowany<br />
sterowalny agregat prądotwórczy,<br />
który zapewnia ciągłość pracy w serwerowni.<br />
PF: Co podyktowało kolorystykę i wyposażenie<br />
wnętrz?<br />
FB: Zastosowaliśmy białoszarą gamę<br />
kolorów, ponieważ naszym zamiarem w aranżacji<br />
wnętrz laboratoriów i pomieszczeń biurowych<br />
było uzyskanie neutralności tych<br />
pomieszczeń. Jednak nie wszystko udało się<br />
w tym klimacie utrzymać, gdyż część mebli<br />
laboratoryjnych nie była projektowana przez<br />
nas i względem projektu pojawiły się pewne<br />
odstępstwa w zakresie kolorystyki mebli.<br />
PF: Nie ma przeciwwskazań, żeby<br />
w obiekcie mogli pracować niepełnosprawni?<br />
FB: Żadnych – budynek nie jest wyniesiony<br />
nad teren, znajdują się w nim windy,<br />
odpowiednie toalety, są także wydzielone<br />
miejsca parkingowe. Gdy projektowaliśmy<br />
Wydział Chemii UAM, dowiedzieliśmy się,<br />
że ze względu na specyfikę tej dziedziny naukowej<br />
liczba studentów niepełnosprawnych<br />
jest znikoma. Natomiast w przypadku branży<br />
informatycznej jest trochę inaczej – zatrudnia<br />
się więcej osób o obniżonej sprawności.<br />
Dlatego mam nadzieję, że będą czuli się oni<br />
dobrze podczas pracy w tym kompleksie.<br />
PF: Centralnym miejscem założenia<br />
jest hol wejściowy – szklana kostka łącząca<br />
dwa obiekty.<br />
FB: Hol znajduje się pośrodku pasażu<br />
biegnącego przez całą działkę, leży więc na<br />
przebiegu ciągu komunikacji pieszej. Prowadzi<br />
z niego dosyć czytelny układ obwodowych<br />
korytarzy. W większym budynku, ze względu<br />
na jego szerokość, korytarze są dodatkowo<br />
doświetlone poprzez dwa patia. Do szklanej<br />
kostki holu wchodzi się od frontu (od strony<br />
ulicy) lub od tyłu (od strony parkingu). Z łącznika<br />
można się skierować do obu budynków.<br />
PF: Jak została rozwiązana komunikacja<br />
zewnętrzna?<br />
FB: Zapewniono niezbędną ilość miejsc<br />
postojowych, natomiast strefa dostaw znajduje<br />
się z tyłu i ma specjalny podjazd, z którego<br />
mogą korzystać zarówno laboratoria,<br />
jak i hala maszyn. Do pozostałych dostaw<br />
służy oddzielna brama.<br />
PF: Jakie elementy projektu uważa<br />
Pan za szczególnie ważne?<br />
FB: Przestrzeń przeznaczona pod wynajem<br />
powinna być tania w eksploatacji i racjonalnie<br />
zaprojektowana, tzn. elastyczna, jeśli chodzi<br />
o zakres możliwych zmian. Ważne jest też<br />
przygotowanie techniczne, aby obiekt umożliwiał<br />
przeprowadzanie różnego rodzaju badań.<br />
PF: Jak przebiegała współpraca z inwestorem?<br />
FB: Bezbłędnie, mieliśmy duży kredyt<br />
zaufania. Na etapie budowy inwestor nie<br />
zawsze był w stanie pewne rzeczy sobie<br />
wyobrazić, ale wystarczyło zapewnienie<br />
z naszej strony, że wszystko jest w porządku.<br />
PF: Czy projektowanie tego obiektu<br />
było zadaniem wymagającym?<br />
FB: Nie jest on skomplikowany, więc nie<br />
stanowił szczególnego wyzwania w sensie<br />
projektowym. Natomiast było nim zapewnienie<br />
odpowiedniej jakości prefabrykatów<br />
betonowych i nadzór nad ich dobrym wykonaniem.<br />
Niepokoiliśmy się, ale ostatecznie<br />
wszystko się udało.<br />
PF: Co dało Panu największą satysfakcję?<br />
FB: Pierwszym najemcą został klient z zagranicy,<br />
który poszukiwał pomieszczeń laboratoryjnych<br />
do specyficznych badań. Najpierw<br />
przejrzał ofertę, a po jakimś czasie wrócił do<br />
naszego obiektu, stwierdzając, że jest tutaj tak<br />
dobrze, jak u niego w kraju. Ucieszyło mnie to.<br />
PF: Dziękuję za rozmowę.<br />
Lokalizacja/adres<br />
Pracownia projektowa<br />
Architekt prowadzący<br />
Architekci<br />
Data opracowania 2009<br />
Data realizacji 2012<br />
Inwestor<br />
Poznań, ul. Rubież<br />
Pracownia Autorska i Biuro Prawne H.J. Buszkiewicz sp. z o.o.<br />
Jacek Buszkiewicz<br />
Powierzchnia całkowita 5710 m 2<br />
Powierzchnia zabudowy 3110 m 2<br />
Kubatura brutto 27 251 m 3<br />
Generalny wykonawca<br />
Wykonanie oraz montaż:<br />
• fasad aluminiowych<br />
• drzwi i ścianek aluminiowych<br />
przeciwpożarowych<br />
• aluminiowych świetlików dachowych<br />
Filip Buszkiewicz, Piotr Ostrowski<br />
Fundacja Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu<br />
Budimex SA<br />
OPEUS<br />
• Strefa wejścia głównego<br />
• Przeszklona „kostka” holu wejściowego.<br />
Design i rozwiązania materiałowe<br />
58 59
• Ujęcie resortu od strony wejścia głównego<br />
REALIZACJE W POLSCE<br />
PEŁEN KOLORÓW<br />
Hotel Słoneczny Zdrój Medical Spa & Wellness<br />
w Busku-Zdroju<br />
Bryła tego czterogwiazdkowego hotelu przykuwa uwagę.<br />
Obok sektora konferencyjnego atutem obiektu jest centrum<br />
balneologiczne, wellness i spa. O wyzwaniach związanych<br />
z projektem i realizacją rozmawiamy z Katarzyną Kowalską<br />
i Borysem Czarakcziewem.<br />
Fot. Bartosz Makowski<br />
60 61
• Fasada części hotelowej<br />
Patrycja Fabiańska: Słyszałam, że początkowo miało to<br />
być małe założenie hotelowe.<br />
Borys Czarakcziew: Rzeczywiście, inwestor życzył sobie,<br />
żeby w jego zakresie znalazły się baza noclegowa i centrum konferencyjne.<br />
Jednak ze względu na unikatowe walory Buska-Zdroju<br />
zdecydowano się poszerzyć program o funkcje spa i balneologii.<br />
PF: Co miało wpływ na kształt zabudowy?<br />
BC: Inwestycja była realizowana na podstawie decyzji o warunkach<br />
zabudowy. Przyznam, że byłoby nam dużo łatwiej, gdyby<br />
istniał plan zagospodarowania przestrzennego, który być może<br />
przesądzałby o pewnych gabarytach budynku, niewynikających<br />
z bezpośredniego sąsiedztwa.<br />
Katarzyna Kowalska: Ze względu na sąsiedztwo pojawiło się<br />
poważne ograniczenie wysokościowe, gdyż jedynym większym<br />
budynkiem w pobliżu jest market budowlany. Poza nim istnieje tu<br />
tylko zabudowa jednorodzinna.<br />
BC: Budynek został więc wtopiony w teren, choć wyglądałby<br />
znacznie lepiej i byłby prostszy w realizacji, gdyby go podniesiono<br />
o metr lub półtora. Ze względu na zapisy w warunkach zabudowy,<br />
gdzie określono wysokość względną, nie wygląda tak, jakbyśmy<br />
chcieli.<br />
PF: Czy wpasowanie obiektu w teren wpłynęło na rozkład<br />
funkcji?<br />
KK: Pokoje hotelowe zostały zlokalizowane od nasłonecznionej<br />
strony, natomiast wszystkie funkcje towarzyszące, takie<br />
jak kawiarnia, balneologia czy spa, umiejscowiono w przyziemiu<br />
i doświetlono tylko niewielkimi świetlikami oraz przeszkleniami<br />
od strony ogrodu, gdzie teren został celowo obniżony.<br />
BC: Od frontu działki, czyli ulicy Bohaterów Warszawy, istniał<br />
naturalny spadek, więc od tej strony obiekt jest dwukondygnacyjny,<br />
z użytkowym poddaszem, natomiast od strony zaplecza i ogrodu<br />
ma trzy kondygnacje.<br />
PF: Co podyktowało sposób zagospodarowania terenu?<br />
BC: Funkcja. Trudno było rozwiązać kwestie odwodnienia terenu,<br />
które narzucały rzędne. Charakterystyczny dla gmin rozwijających<br />
się jest brak infrastruktury kanalizacyjnej. Mieliśmy problem ze<br />
zrzutem wody opadowej – nasz pomysł, by robić to do szczelnego<br />
zbiornika, zaowocował powstaniem oczka wodnego.<br />
KK: Inwestor bierze udział w programie „Hotel przyjazny<br />
rodzinie”, więc rekreacja miała być dedykowana każdemu jej<br />
członkowi. Ta funkcja znalazła się od strony południowej, a jej<br />
atutem jest widok na Dolinę Nidy. Nie wszystkie elementy są<br />
już zrealizowane, bo pojawią się jeszcze szachy terenowe, bule<br />
i plac zabaw. Ponadto inwestor jest właścicielem działek wokół<br />
hotelu i ma w planach realizację części grillowej, kortów tenisowych<br />
oraz innych funkcji towarzyszących. Odrębny projekt<br />
poświęcono również zieleni – po jego realizacji estetyka tego<br />
miejsca jeszcze się poprawi.<br />
PF: Jak rozwiązali Państwo fasady?<br />
BC: Chcieliśmy użyć materiałów estetycznych i trwałych,<br />
dlatego niemal na całej elewacji zaprojektowaliśmy okładzinę<br />
z cegły klinkierowej, a niektóre fasady ze szkła. Przewidzieliśmy<br />
szkło niskoemisyjne oraz lekko przyciemniane – w zależności<br />
od strony świata. Aby to wszystko ożywić, pasmowo zastosowaliśmy<br />
kolor.<br />
PF: Właśnie, hotel jest pełen kolorów. Z czego wynikają<br />
barwy na fasadach i we wnętrzach?<br />
KK: Aranżacja wynikała z przyjętej konwencji hotelu. Inwestor<br />
nazwał obiekt „Słoneczny Zdrój” i stąd wzięło się zastosowanie<br />
ciepłych kolorów w holu i na elewacjach.<br />
BC: Gdy wprowadzaliśmy te żywe, radosne kolory trochę się<br />
niepokoiliśmy, jaki będzie odbiór tej dość śmiałej aranżacji.<br />
PF: Barwne światło sprawia, że hotel żyje.<br />
BC: Po raz pierwszy zastosowaliśmy na taką skalę światło ledowe.<br />
Dzięki współpracy z firmą ES-System w budynku znalazło się<br />
rozwiązanie, umożliwiające w większości pomieszczeń wspólnych<br />
regulację koloru światła, które może być pomarańczowe, zielone czy<br />
niebieskie. Choć początkowo odnosiliśmy się do tego sceptycznie,<br />
to inwestor i personel hotelu chwalą sobie ten pomysł.<br />
• Kontekst przestrzenny i zagospodarowanie terenu. Fasada północna<br />
• Fasady południowe kompleksu<br />
62 63
PF: Program funkcjonalny był z góry<br />
określony przez inwestora?<br />
BC: Mieliśmy świadomego partnera.<br />
Dyrektor Agnieszka Dąbrowska od lat pracuje<br />
w branży hotelarskiej i trzeba przyznać, że na<br />
udany efekt końcowy złożyło się połączenie<br />
naszej wizji wnętrza z jej pragmatycznym<br />
spojrzeniem. Program ciągle ewoluował<br />
– od kilkupokojowego obiektu dla osób<br />
przyjeżdżających na szkolenia przez hotel<br />
trzygwiazdkowy aż do czterogwiazdkowego<br />
ze spa i balneologią.<br />
PF: Budynek tworzą trzy segmenty,<br />
które różnią się przeznaczeniem i programem<br />
użytkowym. Proszę przybliżyć<br />
najważniejsze rozwiązania funkcjonalno-<br />
-przestrzenne.<br />
• Patio przed obiektem. Strefa rekreacji i wypoczynku<br />
• Zestawienia kolorystyczne widoczne dzięki przeszkleniom<br />
KK: Część główna obiektu to reprezentacyjna<br />
strefa wejściowa w segmencie A,<br />
który został zaprojektowany w układzie<br />
korytarzowym. Znajdują się w nim pokoje<br />
hotelowe (na parterze, pierwszym piętrze i na<br />
poddaszu) oraz pomieszczenia biurowe (na<br />
parterze), a w części przyziemia ulokowano<br />
inne funkcje, takie jak: studium rehabilitacyjne,<br />
pomieszczenia magazynowe, kotłownia,<br />
maszynownia czy hydrofornia. Z holu przez<br />
przeszklony łącznik zapewniony jest dostęp<br />
do każdego piętra.<br />
W parterze segmentu B znajduje się hol<br />
główny, z którego można dojść do części<br />
hotelowej, studium rehabilitacyjnego i restauracji,<br />
mającej także osobne wejście. Stanowi<br />
on trzon komunikacyjny całego założenia.<br />
W przyziemiu znajduje się klub z bilardem<br />
i bowlingiem, który połączyliśmy z zapleczem<br />
kuchni, dzięki czemu można serwować<br />
w nim ciepłe posiłki. Pierwsze piętro i część<br />
poddasza przeznaczono na 18 pokoi biznesowych<br />
i cztery apartamenty, na poddaszu<br />
są także sale wielofunkcyjne, w tym trzy<br />
konferencyjne.<br />
Segment C składa się z dwóch części<br />
o odrębnych funkcjach. Od strony wschodniej<br />
jest zlokalizowana niższa część obiektu,<br />
w której ulokowano zaplecze kuchni. Tam też<br />
znajdują się wejścia dla personelu restauracji<br />
oraz strefa dostaw. Od strony ogrodu mieści<br />
się przeszklona bryła główna budynku – z halą<br />
basenową, jacuzzi, zespołem saun i słonecznym<br />
tarasem. W przyziemiu będą się znajdo-<br />
PP6<br />
• Rzut kondygnacji parteru, skala 1:660<br />
• Przekrój PP6, skala 1:660<br />
PP6<br />
Rys. archiwum GPP Grupa Projektowa<br />
64 65
• Hol komunikacyjny<br />
• Miękki i przyjemny klimat wnętrz<br />
wały gabinety odnowy biologicznej i spa oraz pomieszczenia zaplecza<br />
technicznego basenu.<br />
PF: Od stron południowej i północnej zaprojektowano<br />
przeszklone elewacje hali basenowej.<br />
BC: Z tym że od północnej, przylegającej do oranżerii, mamy<br />
zamontowany system żaluzji. Dzięki temu została zachowana prywatność<br />
osób korzystających z oranżerii i przylegającej do basenu<br />
restauracji, a jednocześnie wnętrze jest lekkie i wieloplanowe.<br />
PF: Czy podczas powstawania projektu dla stref programu<br />
uzupełniającego konsultowali się Państwo ze specjalistami?<br />
BC: Oczywiście, to było niezbędne, szczególnie do opracowania<br />
balneologii. Z usług profesjonalnych fi rm korzystaliśmy<br />
w kwestiach związanych z lecznictwem oraz technologią kuchni<br />
i wyposażenia pomieszczeń gastronomicznych.<br />
PF: Jaka jest konstrukcja obiektu?<br />
BC: Stropy są żelbetowe, w części wyższej zastosowaliśmy<br />
konstrukcję słupowo-płytową. Budynek jest niski, więc w większości<br />
ściany są z sylikatów. Natomiast w samym basenie<br />
mamy konstrukcję z drewna klejonego oraz elementy wsparte<br />
i przykryte konstrukcją stalową. Dach jest pokryty blachą tytanowo-cynkową.<br />
PF: Czy do obiektu wprowadzono nowoczesne technologie?<br />
BC: Zastosowaliśmy nową generację oświetlenia – wszędzie<br />
zainstalowano ledy, zarówno pokojach, jak i w częściach ogólnodostępnych.<br />
KK: Do podgrzewania wody basenowej służy system solarów.<br />
Budynek jest też wyposażony w system kontroli.<br />
PF: Jaka idea przyświecała kreowaniu stylistyki wnętrz?<br />
KK: Wnętrza miały budować przyjemny i miękki klimat, a pomogły<br />
nam w tym tapety o różnych strukturach – zarówno płaskie,<br />
jak i 3D. Inwestor chciał stworzyć przestrzeń, w której przyjemnie<br />
spędzą czas różne grupy osób. W strefi e rekreacji oprócz<br />
części ogólnej powstały klub męski i damski, pijalnia wina. Te<br />
pomieszczenia mają odmienny charakter, różnią się rozwiązaniami<br />
technologicznymi, designem i wykończeniem. Pijalnia wina została<br />
utrzymana w tonacji bordowej, jest częściowo wykończona<br />
drewnem i imitacją korków. Klub męski jest utrzymany w chłodnej<br />
szaro-fioletowej stylistyce, natomiast damski – w ciepłej złotobursztynowej.<br />
W klubach jest dość nisko, dlatego, aby stworzyć<br />
wrażenie przestrzenności, zastosowaliśmy czarne sufity napinane,<br />
dające efekt lustra, i panele gipsowe 3D, które zmieniają charakter<br />
pomieszczenia.<br />
BC: Nie baliśmy się też dość śmiałych zestawień kolorystycznych,<br />
np. obudowy całego trzonu windowego, znajdującego się<br />
w samym sercu hotelu. To mocny akcent, widoczny z zewnątrz<br />
przez szklaną ścianę doświetlającą hol wejściowy, główny korytarz<br />
i klatki schodowe na wszystkich kondygnacjach.<br />
PF: Jak zaaranżowano apartamenty?<br />
KK: Składają się one z sypialni, dużego pokoju wypoczynkowego,<br />
garderoby, łazienki i toalety. Każdy apartament ma inny<br />
odcień i dodatki utrzymane wyrazistych kolorach oraz w tonacji<br />
biało-brązowej.<br />
• Restauracja<br />
• Liczne przeszklenia doskonale<br />
doświetlające wnętrza<br />
66 67
Knauf AMF Sp. z o.o.<br />
Al. Jerozolimskie 195B<br />
02-222 Warszawa<br />
e-mail: info@knaufamf.pl www.knaufamf.pl<br />
• Aranżacja recepcji<br />
Lokalizacja/adres<br />
Pracownia projektowa<br />
Architekt prowadzący<br />
Busko-Zdrój, ul. Bohaterów Warszawy<br />
GPP Grupa Projektowa sp. z o.o.<br />
Borysław Czarakcziew<br />
Sławomir Kogut, Katarzyna Kowalska, Maciej Kociołek,<br />
Architekci<br />
Monika Czubińska-Kwiatkowska, Magdalena Budzoń,<br />
Magdalena Zygier, Kinga Trąbińska, Mikołaj Iwańczuk<br />
Data opracowania 2009-2011<br />
Data realizacji 2013<br />
Inwestor<br />
Słoneczny Zdrój SA<br />
Powierzchnia całkowita 10 013 m²<br />
Powierzchnia zabudowy 2765 m²<br />
Kubatura brutto 38 879 m 3<br />
Generalny wykonawca<br />
Sufity podwieszane:<br />
• AMF – THERMATEX Acoustic,<br />
SK (przestrzenie korytarzowe)<br />
• AMF – THERMATEX Varioline<br />
Motiv (sauna – strefa wypoczynku)<br />
• Heradesign Superfine, AK-01<br />
(nad halą basenową)<br />
• Strefa SPA z basenem<br />
Condite sp. z o.o. SKA<br />
Knauf AMF sp. z o.o.<br />
PF: Co według Państwa wyróżnia ten<br />
obiekt i stanowi o jego wyjątkowości?<br />
BC: Inwestycja wprowadziła nową jakość<br />
w Busku-Zdroju – to pierwszy w tym<br />
mieście hotel czterogwiazdkowy. Cieszy<br />
nas jego przyjazny odbiór i słowa, że to<br />
radosny obiekt pełen kolorów i optymizmu.<br />
KK: Z punktu widzenia użytkowego stanowi<br />
miejsce, gdzie czas może spędzić<br />
cała rodzina. W Busku-Zdroju mieszczą się<br />
sanatoria kierowane tylko do pacjentów,<br />
którym przepisano świadczenia medyczne.<br />
W naszym hotelu wszyscy mogą zażywać<br />
kąpieli solankowych i brać udział w zajęciach<br />
rehabilitacyjnych.<br />
BC: Jeszcze jedna ciekawostka: patrząc<br />
z zewnątrz, trudno poprawnie ocenić powierzchnię<br />
i kubaturę tego obiektu. Wydaje<br />
się, że są dużo mniejsze.<br />
PF: Z czego wynika to złudzenie?<br />
KK: Z podziału hotelu na segmenty,<br />
ukrycia pewnych jego części (np. jednej<br />
kondygnacji od strony frontu) i przełamania<br />
bryły. Są miejsca, z których pewnych części<br />
obiektu nie widać.<br />
PF: Co sprawiło największą trudność<br />
w pracy nad tą inwestycją?<br />
BC: O problemach z odwodnieniem<br />
już wspominałem, na dodatek po obfi tych<br />
opadach deszczu uaktywniał się spływ<br />
wody. Woda pojawiała się w szczelinach<br />
warstw skalnych, na których hotel jest posadowiony.<br />
Po dłuższym kontakcie z wodą<br />
te skały ulegają uplastycznieniu, dlatego<br />
zastosowany został dodatkowy system<br />
odwodnienia, z przepompowniami. Z technicznego<br />
punktu widzenia nieproste było<br />
kotwienie ściany z okładziny klinkierowej<br />
montowanej jak cegła.<br />
PF: Najwięcej satysfakcji sprawiło...<br />
KK: …projektowanie wnętrz przestrzeni<br />
wspólnych i wizyty na budowie, gdy widzieliśmy,<br />
jak wszystko się urzeczywistnia.<br />
BC: Byliśmy pod wrażeniem firmy budowlanej,<br />
która z wyjątkową precyzją ułożyła<br />
bardzo drobną mozaikę, rozrysowaną<br />
w przestrzeni basenu. Był to trudny melanż<br />
czterech kolorów: ciemnego, niebieskiego,<br />
jasnego i szarego.<br />
PF: Dziękuję za rozmowę.<br />
<br />
68
• Fasada frontowa i aranżacja strefy wejściowej<br />
REALIZACJE W POLSCE<br />
ODRZUCAJĄC<br />
KANONY<br />
Sala widowiskowo-koncertowa<br />
w Suwałkach<br />
W obiekcie Suwalskiego Ośrodka Kultury zastosowano najnowocześniejsze<br />
rozwiązania sceniczne w kraju, a sala główna na 700 miejsc robi olbrzymie<br />
wrażenie. O inwestycji opowiada autor projektu Maciej Jacaszek.<br />
Fot. Bartosz Makowski<br />
70 71
Patrycja Fabiańska: Przełamali Państwo<br />
stereotypy projektowania teatrów<br />
w Polsce.<br />
Maciej Jacaszek: Rzeczywiście, to<br />
było największe wyzwanie tego projektu.<br />
Główne elementy sceniczne zostały zrealizowane<br />
wbrew pewnym kanonom. Znacznie<br />
powiększyliśmy okno sceniczne (wysokość<br />
i szerokość) w proporcji do sceny i widowni,<br />
nie wydzieliliśmy też ścianami kieszeni<br />
bocznych przy scenie. Takie rozwiązania<br />
powiększają pole działań artystycznych<br />
i multifunkcjonalność obiektu. Staraliśmy<br />
się likwidować jak najwięcej stałych elementów<br />
konstrukcyjnych, które mogłyby<br />
stanowić barierę w realizacji artystycznych<br />
wydarzeń. Funkcję kadrowania okna<br />
scenicznego, zamykania niepożądanych<br />
wglądów w głąb sceny i kieszeni bocznych<br />
pełni nowoczesna technologia sceniczna.<br />
Wyszliśmy z założenia, że konstrukcja<br />
obiektu ma odgrywać rolę służebną wobec<br />
wyobraźni artystów. Dzięki konsekwentnym<br />
decyzjom projektowym można sobie np.<br />
wyobrazić wydarzenie artystyczne, które<br />
widzowie oglądają z mobilnych trybun<br />
zlokalizowanych w kieszeniach bocznych.<br />
PF: To pierwszy obiekt w naszym<br />
kraju z tak zaawansowaną mechaniką<br />
sceny.<br />
MJ: Rozwiązania sali widowiskowo-koncertowej<br />
są z założenia oparte<br />
na działalności impresaryjnej, która polega<br />
na prezentowaniu spektakli przez różne<br />
zespoły teatralne z Polski i zagranicy.<br />
Będą tu organizowane przedstawienia<br />
teatrów dramatycznych, teatrów tańca,<br />
koncerty (w tym filharmoniczne) i wystawy.<br />
W obiekcie będzie także możliwość<br />
organizowania konferencji, festiwali<br />
lokalnych i międzynarodowych, a także<br />
widowisk telewizyjnych.<br />
PF: Budynek, a w szczególności scena,<br />
musiał być zatem wielofunkcyjny.<br />
MJ: I technologicznie przygotowany do<br />
organizacji, często w krótkim czasie, różnych<br />
wydarzeń.<br />
PF: Były jakieś wzorce przy podejmowaniu<br />
decyzji projektowych?<br />
PF: Dobrym przykładem były dla nas<br />
realizacje tego typu obiektów w krajach<br />
Beneluksu. Tam standardem jest organizacja<br />
nawet 300 różnorodnych spektakli, koncertów<br />
i konferencji rocznie. Najważniejszą<br />
decyzją było wykonanie mechaniki sceny<br />
w standardzie europejskim. W Polsce jest<br />
to technologia nowatorska, która oznacza<br />
realizację sztankietów w module co 20 cm,<br />
obsługiwanych przez specjalistyczne napędy<br />
o odpowiednim udźwigu, prędkości<br />
i standardzie akustycznym. Dzięki temu<br />
zespoły artystyczne, realizując jakikolwiek<br />
spektakl w Suwalskim Ośrodku Kultury,<br />
będą funkcjonowały w takich samych ramach<br />
technologicznych, jakie znajdujemy<br />
na scenach holenderskich, belgijskich,<br />
niemieckich czy angielskich. Daje to możliwość<br />
sprawnej i szybkiej organizacji oraz<br />
zaplanowania różnorodnego i międzynarodowego<br />
programu artystycznego.<br />
PF: Jak zatem została wyposażona<br />
sala główna?<br />
MJ: W oparciu o rozwiązania holenderskiej<br />
firmy Trekwerk salę wyposażono w 45<br />
sztankietów głównych, cztery sztankiety<br />
boczne, trzy sztankiety prosceniowe i jeden<br />
zerowy – wszystkie są obsługiwane przez<br />
zespoły napędowe o prędkości podnoszenia<br />
od 0 do 2 m/s ciężaru do 500 kg,<br />
sterowane synchronicznie drogą radiową<br />
ze zdalnego pulpitu. Daje to nieograniczone<br />
możliwości techniczne. Przewidzieliśmy<br />
także realizację wież i mostu portalowego,<br />
muszlę koncertową, fosę dla orkiestry<br />
z demontowalnym podestem scenicznym,<br />
odpowiednie okotarowanie, przedzielenie<br />
widowni mobilną kurtyną (w przypadku<br />
imprez dla mniejszej widowni). Natomiast<br />
wyposażenie sal edukacyjnych, czyli tanecznej<br />
i muzycznej, pozostało w gestii<br />
Suwalskiego Ośrodka Kultury.<br />
PF: Akustyka to również doskonale<br />
opracowany element przedsięwzięcia. Który<br />
aspekt z tej dziedziny był najistotniejszy?<br />
MJ: Niezwykle istotną cechą każdego<br />
systemu nagłośnieniowego w pomieszczeniach<br />
zamkniętych jest parametr określający<br />
zrozumiałość mowy STI (ang. Speech<br />
Transmission Index). System zrealizowany<br />
w suwalskim obiekcie charakteryzuje się<br />
wysokim współczynnikiem STI – jego średnia<br />
wartość osiąga 0,67, co klasyfikuje się jako<br />
dobrą zrozumiałość mowy dla pomieszczeń<br />
teatralnych z przeznaczeniem wielofunkcyjnym.<br />
Z kolei wartość przejrzystości brzmienia<br />
wskazuje na uniwersalność akustyki<br />
pomieszczenia oraz systemu nagłośnieniowego<br />
– uzyskano kompromis pomiędzy krótkim<br />
a długim czasem pogłosu. Dzięki temu<br />
obydwie funkcje sali – teatralna ze słowem<br />
mówionym oraz koncertowa z muzyką na<br />
żywo – sprawdzają się doskonale.<br />
Na głównej scenie zastosowano system<br />
nagłośnienia GeoS12 firmy NEXO, który zapewnia<br />
doskonałą jakość dźwięku na całej<br />
widowni. Dzięki dużej elastyczności systemu<br />
(charakterystyka promieniowania grona<br />
głośników) można optymalnie nagłośnić<br />
zarówno balkon, jak i pierwsze rzędy.<br />
PF: Kompozycja przestrzeni urbanistycznej,<br />
stanowiącej przedpole dla Suwalskiego<br />
Ośrodka Kultury, podkreśla<br />
rangę obiektu. Mieli Państwo spory teren<br />
do zagospodarowania.<br />
MJ: Tak się złożyło, że nasz zespół<br />
wygrał dwa konkursy architektoniczne na<br />
sąsiadujące ze sobą obiekty użyteczności<br />
publicznej – aquapark i salę widowiskowo-<br />
-koncertową. Dlatego zaprojektowaliśmy<br />
większy fragment miasta, z jego nowym<br />
centrum rekreacyjno-kulturalnym. Na etapie<br />
konkursowej koncepcji, analizując układ urba-<br />
• Subtelna iluminacja. Ujęcie z narożnika<br />
• Kompozycje i rozwiązania materiałowe fasady<br />
72 73
• Klatka schodowa. Rozwiązania materiałowe<br />
nistyczny otoczenia, wykształciliśmy główne osie kompozycyjne,<br />
ciągi piesze i reprezentacyjny plac teatralny. Zaprojektowaliśmy<br />
fontannę naprowadzającą na wejście do Suwalskiego Ośrodka<br />
Kultury, a w celu podkreślenia rangi sali przed elewacją frontową<br />
zróżnicowaliśmy poziomy placu, tworząc kamienny podest.<br />
PF: Udało się stworzyć przestrzeń przyjazną i żywą.<br />
MJ: Dodatkowo wzbogacają ją rzeźby artystów z Polski, Białorusi<br />
i Litwy, które powstały z inicjatywy Jana i Rafała Strumiłłów.<br />
Zorganizowali oni warsztaty artystyczne, podczas których powstały<br />
wielkogabarytowe kamienne rzeźby wkomponowane w przestrzeń<br />
przed SOK.<br />
PF: Czy to kontekst podyktował charakter fasady wykonanej<br />
z jasnego piaskowca?<br />
MJ: Tak, stanowił główną inspirację. Z jednej strony z inwestycją<br />
sąsiadują zabytkowe obiekty koszarowe o charakterystycznej architekturze,<br />
z drugiej wspomniany aquapark, który zaprojektowaliśmy<br />
dwa lata przed salą. Do ich kolorystyki (budynki koszarowe to żółta<br />
cegła klinkierowa, a aquapark beżowo-szare płyty włókno-cementowe)<br />
nawiązaliśmy poprzez użycie na elewacji specyficznego piaskowca<br />
Luna. Ten neutralny, jasny materiał został uzupełniony dominantą kolorystyczną<br />
drewnopodobnych płyt HPL Akro Rubin firmy Fundermax.<br />
PF: Jaka idea determinowała aranżację wnętrz?<br />
MJ: Jednym z ważniejszym czynników kształtujących jakość przestrzeni<br />
jest spójność i czytelność. Pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem<br />
musi istnieć zaplanowana relacja. Chcieliśmy podkreślić widownię<br />
oraz scenę zarówno w bryle, jak i we wnętrzach. Przenikająca się<br />
z wielopoziomowym foyer bryła widowni jest wyraźnie wyeksponowana<br />
i stanowi centralny element całego założenia. Sama widownia<br />
została zrealizowana w ciemnych barwach, z wykorzystaniem naturalnego<br />
drewna wenge, uzupełnianego dominantą kolorystyczną<br />
– barwą pomiędzy czerwienią a różem. Dzięki ograniczeniu się do<br />
tych dwóch kolorów stworzono stonowane i eleganckie wnętrze<br />
o wyraźnej i czytelnej koncepcji. Te kolory i materiał powtarzają się<br />
w całym obiekcie w postaci różnorodnych detali.<br />
PF: W kolejnej ważnej przestrzeni, którą jest atrium w części<br />
edukacyjnej, przewidzieli Państwo hol doświetlony przeszklonym<br />
dachem.<br />
MJ: Pełni on również funkcję galerii sztuki. Ściany przestrzeni<br />
wystawienniczej zrealizowano w jasnych, neutralnych barwach,<br />
aby stanowiły odpowiednie tło dla dzieł sztuki. W kontrze do ścian<br />
zaprojektowaliśmy posadzki – naturalne linoleum w kolorze ciemnego<br />
grafitu wyraźnie odcina się od pionowych płaszczyzn. Funkcję<br />
dominanty przestrzennej we wnętrzach pełnią główne klatki schodowe<br />
– monolityczne, wykończone naturalnym drewnem wenge.<br />
PF: Proszę przybliżyć najistotniejsze rozwiązania konstrukcyjne.<br />
MJ: Obiekt zaprojektowano w konstrukcji monolitycznej żelbetowej,<br />
co jest standardem dla sal koncertowych. Nad atrium<br />
• Przestrzeń wystawowa w holu<br />
• Hol komunikacyjny<br />
• Sala ćwiczeń. Rozwiązania techniczne i wyposażenie<br />
74 75
• Fragment widowni<br />
zrealizowano szklany stropodach w systemie aluminiowym na<br />
podkonstrukcji drewnianej z cięgnami stalowymi. Z uwagi na akustykę<br />
stropodach nad widownią to płyta żelbetowa podwieszana<br />
do stalowej kratownicy. Z kolei nad samą sceną zaprojektowaliśmy<br />
stalową kratownicę, której górny pas stanowi konstrukcję stropodachu,<br />
a dolny jest elementem konstrukcyjnym stropu technicznego,<br />
na którym zlokalizowano urządzenia mechaniki sceny.<br />
PF: Co stanowiło główną wytyczną projektowania?<br />
MJ: Stworzenie obiektu, który stanowiłby jedną, integralną<br />
bryłę. Dla podkreślenia podziału funkcjonalnego zaprojektowano<br />
dwa wejścia główne. Jedno służy widzom, którzy udają się do sali<br />
głównej, drugie – osobom korzystającym z sal kameralnych oraz<br />
domu edukacji w zakresie jego codziennej działalności. W ramach<br />
funkcji sali widowiskowo-koncertowej przewidziano widownię, wielopoziomowe<br />
foyer, scenę, kieszenie boczne, zascenie, garderoby i sale<br />
prób teatralnych. Z kolei w części edukacyjnej zaprojektowaliśmy<br />
wielofunkcyjną salę kameralną, salę kameralną koncertową, sale<br />
muzyczne, sale taneczne, galerię oraz biura. Funkcje te uzupełniane<br />
są pomieszczeniami socjalnymi, sanitarnymi i technicznymi.<br />
PF: Jak skomunikowano główne kubatury użytkowe obiektu?<br />
MJ: Chodziło przede wszystkim o funkcjonalność. Komunikacja<br />
w obiekcie musi być zaprzeczeniem labiryntu. Należy zapewnić wzajemne<br />
przenikanie się różnych funkcji i widoków, aby adepci sztuk<br />
artystycznych mogli z przestrzeni ogólnodostępnych podpatrywać<br />
profesjonalnych aktorów i tancerzy ćwiczących w salach prób.<br />
PF: Jak z perspektywy czasu ocenia Pan to wyzwanie<br />
projektowe i realizacyjne?<br />
MJ: W trakcie dwóch lat prowadzenia nadzoru autorskiego<br />
musieliśmy podejmować stresujące decyzje, często sprzeciwiając<br />
się proponowanym zmianom w projekcie. Wykonawca forsował<br />
rozwiązania zamienne w technologii mechaniki sceny. Do końca<br />
pracowaliśmy też nad kolorystyką wnętrz obiektu i dopracowywaliśmy<br />
różne detale. W trakcie spektaklu Teatru Muzycznego<br />
z Gdyni, którego występ uświetnił ceremonię otwarcia obiektu,<br />
uświadomiłem sobie, że w całym tym procesie niemal straciłem<br />
z pola widzenia cel naszej pracy. Skoncentrowany byłem na zagadnieniach<br />
technicznych, inżynieryjnych i estetycznych. Dopiero gdy<br />
zobaczyłem na scenie artystów, dotarło do mnie, po co to wszystko<br />
robiliśmy. Była to naprawdę wielka satysfakcja.<br />
PF: Dziękuję za rozmowę.<br />
Lokalizacja/adres<br />
Pracownia projektowa<br />
Architekci prowadzący<br />
Architekci<br />
Data opracowania 2009<br />
Data realizacji 2013<br />
Inwestor<br />
Suwałki, ul. Jana Pawła II<br />
Restudio <strong>Architektury</strong><br />
Rafał Jacaszek, Maciej Jacaszek<br />
Grzegorz Porębski, Roland Kwaśny,<br />
Bartosz Zamorski, Jarosław Folwarski<br />
Miasto Suwałki<br />
Powierzchnia całkowita 6539 m 2<br />
Powierzchnia zabudowy 2918 m 2<br />
Kubatura brutto 47 738 m 3<br />
Fotele kinowe i audytoryjne<br />
Sella s.c.<br />
• Sala główna. Widok na scenę<br />
• Sala kameralna<br />
76 77
SPECJALIZACJE<br />
Fot. archiwum ML System<br />
BIPV FOTOWOLTAIKA<br />
REALIZACJE W POLSCE<br />
Ostatnie lata przyniosły niewątpliwy wzrost świadomości ekologicznej społeczeństwa,<br />
a co za tym idzie - zwiększenie zainteresowania nowoczesnymi rozwiązaniami, zwłaszcza<br />
w zakresie pozyskiwania prądu z odnawialnych źródeł energii, z wykorzystaniem<br />
ogniw fotowoltaicznych. Brak w Polsce przepisów w tym zakresie powoduje, że<br />
z niecierpliwością oczekiwana jest ustawa OZE (Odnawialne Źródła Energii). Powoli<br />
nadchodzi również czas, gdy trzeba będzie stosować dyrektywę UE (2010/31/UE).<br />
Do tej pory stosowanie ogniw fotowoltaicznych<br />
kojarzone było z nieco ograniczonymi<br />
możliwościami ich montażu, głównie do<br />
dachów budynków czy tzw. wolno stojących<br />
farm słonecznych. Rozwiązania, jakie<br />
przynoszą możliwości zastosowania ogniw<br />
BIPV (Building Integrated Photovoltaics), są<br />
wszechstronne i chcąc się z nimi zapoznać,<br />
• Moduły polikrystaliczne WSPiA w Rzeszowie<br />
nie trzeba uciekać się do przykładów zagranicznych,<br />
gdyż w Polsce można już znaleźć<br />
sporo realizacji.<br />
Wyższa Szkoła Prawa i Administracji<br />
w Rzeszowie przy ul. Cegielnianej zrealizowana<br />
została w latach 2010-2011. Wykonane<br />
zostały tam instalacje fotowoltaiczne<br />
w kilku częściach o łącznej mocy 24774<br />
Wp. W ich skład wchodzą:<br />
– moduły elewacyjne – wykorzystano panele<br />
elewacyjne typu ML 3020L, wytworzone<br />
w technologii cienkowarstwowej<br />
z krzemu amorficznego. Panele składają<br />
się z połączonych szeregowo/równolegle<br />
ogniw, zespolonych z obu stron szkłem o ni-<br />
skiej zawartości żelaza. Całość mocowana<br />
jest punktowo do elewacji na podkonstrukcji<br />
ze stali nierdzewnej. Moc nominalna<br />
panelu P mpp<br />
= 62 Wp, napięcie nominalne<br />
U mpp<br />
= 42 V. Wielkość paneli wynosi<br />
900 x 1920 mm, a ogniw 630 x 1670 mm.<br />
Dzięki mocowaniu punktowemu i zastosowaniu<br />
przeziernych ogniw (20% przezierności)<br />
uzyskano ciekawy efekt architektoniczny,<br />
wrażenie lekkości oraz grę światłocienia,<br />
w zależności od punktu patrzenia. Stosując<br />
podobne rozwiązanie, wykonano część<br />
„balustrad” zwieńczających attyki, co zaowocowało<br />
uzyskaniem nie tylko akcentu<br />
architektonicznego, ale również pozwoliło<br />
zamaskować urządzenia techniczne zainstalowane<br />
na dachu. Z zastosowaniem<br />
ogniw o mocy nominalnej panelu P mpp<br />
=<br />
149 Wp, napięciu nominalnym U mpp<br />
= 195 V<br />
wykonane zostały „balustrady”, stanowiące<br />
wykończenie ściany nad elewacją z żaluzjami<br />
przeciwsłonecznymi. W tym przypadku<br />
ogniwa wykonano z zastosowaniem ramki<br />
aluminiowej umieszczonej wokół. Obecnie<br />
w technologii cienkowarstwowej z krzemu<br />
amorficznego można wykonywać moduły<br />
o wymiarach 2200 x 2600 mm (pojedynczy<br />
moduł) jako nieprzezierne lub przezierne<br />
o stopniu przezierności od 10 do 40%;<br />
– ogniwa fotowoltaiczne, stanowiące<br />
wypełnienie nieprzezierne fasad słupoworyglowych.<br />
W tym przypadku zastosowane<br />
zostały również ogniwa cienkowarstwowe<br />
amorficzne. Ich moc nominalna wahała się<br />
w przedziale 14-63 Wp, a napięcie nominalne<br />
23-83 V, w zależności od wielkości<br />
wypełnienia. Łącznie wypełnionych zostało<br />
prawie 99 m 2 fasad. W tego typu rozwiązaniach<br />
stosowanie ogniw jest praktycznie<br />
nieograniczone (uwzględniając oczywiście<br />
nasłonecznienie). Można je wykorzystać<br />
w każdym rozwiązaniu, w którym istnieje<br />
możliwość wypełnienia szkłem. Dotyczy<br />
to zarówno rozwiązań nieprzeziernych<br />
(w tym rozwiązań stosowanych jako pasy<br />
oddzielenia ppoż.), jak i przeziernych.<br />
W tym przypadku ograniczeniem może<br />
być tylko przezierność celek fotowoltaicznych.<br />
W przypadku rozwiązań opartych<br />
na ogniwach amorficznych, można uzyskać<br />
przezierność na poziomie 10-40%.<br />
Natomiast w przypadku ogniw monokrystalicznych<br />
i polikrystalicznych przezierność<br />
można regulować, zwiększając lub<br />
zmniejszając odległość pomiędzy celkami<br />
(standardowo ich wymiar wynosi 5 x 5 lub<br />
6 x 6 cala). Wpływa to jednak na moc uzyskiwaną<br />
z m 2 powierzchni. Same szyby<br />
mogą być wykonywane zarówno jako zestawy<br />
jednoszybowe (zimne), jak i dwuszybowe<br />
czy trójszybowe (ciepłe), osiągając<br />
współczynnik przenikania ciepła na<br />
• Moduły cienkowarstwowe amorficzne<br />
(ściana). WSPiA w Rzeszowie<br />
poziomie odpowiednio 1,0 i 0,6 W/m 2 K.<br />
Na budynku WSPiA moduły fotowoltaiczne<br />
zamocowane zostały w fasadzie słupowo-<br />
-ryglowej ze szkleniem zarówno standardowym<br />
(z wykorzystaniem zewnętrznych<br />
klipsów), jak i strukturalnym. Jest to rozwiązanie,<br />
które wymaga szczególnej uwagi<br />
i doświadczenia przy projektowaniu i realizacji.<br />
Wynika to między innymi z faktu,<br />
że szyba mocowana jest wewnątrz, gdzie<br />
• Lampy monokrystaliczne. WSPiA w Rzeszowie<br />
78 79
• Moduły monokrystaliczne.<br />
Budynek Zarządu Dróg Miejskich w Gliwicach<br />
nad lampą ładuje akumulator znajdujący<br />
się w szafie automatyki. Inwerter solarny<br />
kontroluje ładowanie akumulatora. Automatyka<br />
(miniukład SZR z priorytetem)<br />
przełącza zasilanie lampy pomiędzy zasilaniem<br />
bateryjnym a sieciowym. Lampa<br />
załącza się wraz z pojawieniem się napięcia<br />
sieciowego. Automatyka załącza lampę<br />
na pracę z baterii. Oświetlenie pracuje<br />
na baterii, aż do rozładowania akumulatora<br />
(proces rozładowania akumulatora jest<br />
kontrolowany przez inwerter solarny). Po<br />
kontrolowanym rozładowaniu akumulatora<br />
następuje przełączenie na pracę z sieci<br />
energetycznej.<br />
Dachowe i fasadowe moduły fotowoltaiczne<br />
spięte zostały z siecią energetyczną<br />
za pomocą inwerterów z serii Powador<br />
o zakresie napięcia wejściowego<br />
125-600 V, dzięki czemu są duże możliwości<br />
konfiguracji modułów, w celu osiągnięcia<br />
maksymalnej efektywności pracy.<br />
Każdy inwerter ma izolację galwaniczną<br />
strony AC od DC. Mają one również autonomiczną<br />
akwizycję danych. Instalacja inwerterów<br />
została dobezpieczona poprzez<br />
SolarBoxy. Średnia sprawność inwerterów<br />
wynosi 96%.<br />
tyce mamy do czynienia z całą gamą różnych<br />
warunków, nieraz znacznie odbiegających<br />
od parametrów wyjściowych.<br />
OPROGRAMOWANIE<br />
MONITORUJĄCE<br />
Elementem wartym uwagi, a często pomijanym<br />
jest sprawa oprogramowania<br />
monitorującego. W tym przypadku zastosowany<br />
został autorski program firmy ML<br />
System wizualizujący on-line uzysk energetyczny<br />
z instalacji fotowoltaicznej oraz<br />
innych systemów, mający zdolność komunikacji<br />
z systemem nadrzędnym. Udostępnia<br />
on monitoring oraz sterowanie instalacją<br />
fotowoltaiczną (System Zarządzania<br />
Energią) dla służb technicznych budynku.<br />
Trzon systemu stanowi stacja serwerowa,<br />
która bezpośrednio komunikuje się ze sterownikami<br />
obiektowymi. Za pomocą protokołu<br />
TCP/IP i sieci Ethernet można też monitorować<br />
i zarządzać obiektami poprzez<br />
łącza WAN. Używając oprogramowania<br />
SZE z poziomu centrów nadzoru, można<br />
uzyskać dostęp do instalacji w czasie rzeczywistym.<br />
System haseł i zabezpieczenia<br />
systemowe z wykorzystaniem protokołu<br />
TCP/IP gwarantują, że tylko osoby uprawnione,<br />
znające hasło, będą miały dostęp<br />
do danej instalacji.<br />
System Zarządzania Energią synchronizuje<br />
energię dostarczaną do sieci energetycznej<br />
budynku poprzez sterowanie cos<br />
energii oraz redukcję mocy czynnej i biernej<br />
w systemie inwerterów. SZE nadzoruje<br />
sektorowe odladzanie paneli grzewczo-fotowoltaicznych<br />
(jeżeli taka opcja<br />
jest zainstalowana). Sewer systemu ma<br />
centralną szafę automatyki/diagnostyki.<br />
Komunikacja z sterownikami obiektowymi<br />
może się odbywać poprzez medium<br />
światłowodowe lub miedziane z prędkością<br />
50 Mb/s.<br />
MODUŁY FOTOWOLTAICZNE<br />
W FORMIE ŻALUZJI<br />
PRZECIWSŁONECZNYCH<br />
Innym ciekawym przykładem zastosowania<br />
BIPV może być realizacja przejścia granicznego<br />
w Budomierzu, biurowiec Zarządu<br />
Dróg Miejskich w Gliwicach czy Instytut<br />
Teologiczno-Pastoralny w Rzeszowie.<br />
W Budomierzu i Gliwicach zastosowano<br />
moduły fotowoltaiczne w formie żaluzji<br />
przeciwsłonecznych w systemie ML System-P<br />
solar. Jest to kompletny system żaluzji,<br />
wykonany ze stopu aluminium AW-6060.<br />
Kształt wszystkich profili bazuje na przekroju<br />
prostokątnym z wyoblonymi krawędziami<br />
o promieniu 10 mm. Elementem nośnym<br />
są słupy aluminiowe, pomiędzy którymi<br />
rozpięte są poziome profile aluminiowe,<br />
stanowiące podstawę pod panele PV. Panele<br />
PV mocowane są za pośrednictwem<br />
wsporników aluminiowych. Okablowanie<br />
• Moduły monokrystaliczne.<br />
Budynek Zarządu Dróg Miejskich w Gliwicach<br />
w niewielkiej przestrzeni trzeba zmieścić<br />
nie tylko mocowanie szkła i uszczelnienie<br />
silikonem, ale również okablowanie;<br />
– moduły polikrystaliczne, zastosowane<br />
na dachu płaskim. Mają moc nominalną<br />
panelu P mpp<br />
= 233 Wp i napięcie nominalne<br />
U mpp<br />
= 29,5 V. Sprawność pojedynczego<br />
ogniwa wynosi 16%, sprawność całego modułu<br />
14,3%. Jako mocowanie wykorzystana<br />
została konstrukcja tworzywowa z mocowaniem<br />
mechanicznym o nachyleniu 12,5°,<br />
co pozwoliło na ograniczenie obciążenia<br />
połaci dachowej. Dzięki szeregowemu połączeniu<br />
elementów konstrukcji ograniczona<br />
została ilość łączników z dachem;<br />
– zewnętrzne lampy solarne, zaadaptowane<br />
indywidualnie pod projekt. Wykonane<br />
zostały moduły fotowoltaiczne laminowane<br />
w szkle dwustronnym o niskiej<br />
zawartości żelaza, z wykorzystaniem celek<br />
monokrystalicznych. Lampy wyposażone<br />
zostały w diody LED i charakteryzują<br />
się dookólną dystrybucją światła. Każda<br />
lampa została wyposażona w zestaw<br />
automatyki do pracy bateryjnej. W ciągu<br />
dnia panel fotowoltaiczny umieszczony<br />
Instalacja na omawianym obiekcie zajęła<br />
łącznie 263,21 m 2 . W praktyce, dzięki<br />
w pełni konfi gurowalnemu i elastycznemu<br />
połączeniu, udało się uzyskać<br />
efektywność na poziomie 90% projektowanych<br />
rocznych uzysków energii.<br />
W trakcie eksploatacji prowadzona była<br />
optymalizacja ustawień. Było to możliwe,<br />
jak wcześniej wspomniano , dzięki<br />
elastycznemu i konfi gurowalnemu wykonaniu<br />
projektu instalacji fotowoltaicznej.<br />
Niewątpliwie wielu osobom nasuwa<br />
się pytanie, dlaczego nie 100%? Na<br />
odpowiedź składa się kilka czynników.<br />
Przede wszystkim warunki pogodowe –<br />
pomimo powtarzalności, nie są co roku<br />
identyczne. Poza tym parametry ogniw<br />
fotowoltaicznych podawane są dla założonych<br />
warunków dotyczących temperatury<br />
i nasłonecznienia (do celów badań<br />
laboratoryjno-porównawczych), w prak-<br />
80 81
paneli prowadzone jest wzdłuż słupów<br />
w specjalnie zaprojektowanych korytach<br />
zakrywanych klipsem maskującym. Wykończeniem<br />
profili aluminiowych jest powłoka<br />
lakiernicza, zgodna (w kolorach RAL) z wymogami<br />
technicznymi Qualicoat. Wszystkie<br />
elementy złączne wykonane są ze stali nierdzewnej<br />
A2.<br />
Żaluzje łączą w sobie dwie funkcje ochrony<br />
przeciwsłonecznej pomieszczeń oraz produkcji<br />
energii elektrycznej. Wymiary żaluzji<br />
można swobodnie dostosowywać do wymagań<br />
projektu. Jedynym parametrem<br />
stałym jest szerokość lameli wynosząca<br />
380 mm. Na obiekcie w Gliwicach zastosowane<br />
były lamele o długości 1499 mm<br />
i 1544 mm, natomiast w przypadku Budomierza<br />
ich długość mieściła się w przedziale<br />
1460-2405 mm. W obu przypadkach<br />
w modułach fotowoltaicznych zastosowane<br />
zostały celki monokrystaliczne Back<br />
Contact. Charakteryzują się one bardzo<br />
wysoką sprawnością na poziomie 22,5%<br />
oraz działaniem w szerszym zakresie długości<br />
fal. Możliwe jest to między innymi<br />
dzięki wyprowadzeniu elektrody na tył<br />
ogniwa, dzięki czemu większa jest powierzchnia<br />
aktywna warstwy wierzchniej.<br />
W DPG Budomierz wykonano 107 m 2<br />
modułów fotowoltaicznych, moc zainstalowana<br />
wyniosła 10839 Wp, przewidywany<br />
roczny uzysk energii to 9200 kWh.<br />
W Gliwicach, odpowiednio, powierzchnia<br />
modułów wyniosła 90,99 m 2 , moc zainstalowana<br />
to 10910 Wp, natomiast przewidywany<br />
roczny uzysk energii jest na poziomie<br />
6700 kWh. Na przykładzie obu realizacji<br />
warto zwrócić uwagę na kilka wartości.<br />
Firma ML System produkuje moduły fotowoltaiczne,<br />
uwzględniając oczekiwania<br />
inwestora oraz wymagania konkretnych<br />
realizacji. Tak więc np. w Gliwicach, pomimo<br />
mniejszej powierzchni modułów niż<br />
w Budomierzu, osiągnięta została wyższa<br />
moc zainstalowana. Wynika to z innego<br />
rozstawu celek fotowoltaicznych w modułach,<br />
który podyktowany był oczekiwanym<br />
przez inwestora stopniem przezierności<br />
(zacienienia) lameli przeciwsłonecznych.<br />
Natomiast przewidywany roczny uzysk<br />
energii przewidywany jest większy w Budomierzu<br />
(odwrotnie niż z zainstalowaną<br />
mocą), a wynika to z większego nasłonecznienia<br />
w porównaniu z Gliwicami.<br />
MODUŁ FOTOWOLTAICZNY<br />
NO FROST<br />
Instytut Teologiczno-Pastoralny w Rzeszowie<br />
jest przykładem realizacji, gdzie zastosowano<br />
inne ciekawe rozwiązanie, jakim<br />
jest moduł fotowoltaiczny No Frost – z funkcją<br />
zapobiegania powstawania pokrywy<br />
śnieżnej i szronu. Dzięki temu znacznie<br />
zwiększa się efektywność instalacji fotowoltaicznej.<br />
Moduły mogą być także używane<br />
do „odśnieżania” połaci dachowych,<br />
świetlików, żaluzji itp. Takie rozwiązanie<br />
może być również źródłem ogrzewania/<br />
dogrzewania pomieszczeń oraz przeciwdziałać<br />
zaparowaniu fasad szklanych (np.<br />
baseny). Dzięki zastosowanej technologii<br />
rozwiązanie to nie wpływa na przezierność<br />
szyb, nie pojawiają się na jej powierzchni<br />
żadne dodatkowe elementy, które mogłyby<br />
wpłynąć na estetykę. Podgrzewana jest<br />
równomiernie cała powierzchnia szyby, co<br />
zwiększa skuteczność działania, ograniczając<br />
zużycie energii elektrycznej. Pobór<br />
mocy standardowo waha się w granicach<br />
150-300 W/m 2 , w zależności od przyjętych<br />
ustawień i warunków pracy.<br />
ZASTOSOWANIA DLA<br />
MAŁEJ ARCHITEKTURY<br />
Ostatnim rozwiązaniem, które warto przedstawić,<br />
jest zastosowanie ogniw fotowoltaicznych<br />
w małej architekturze. Przykładem<br />
może być Filharmonia Rzeszowska, gdzie<br />
z paneli fotowoltaicznych wykonano zadaszenie<br />
nad zejściem do parkingu podziemnego.<br />
W tym wypadku skonstruowano przestrzenną<br />
konstrukcję ze stali nierdzewnej, na<br />
której zamocowano punktowo szkło o wymiarach<br />
do 1790 x 3380 mm, z ogniwami<br />
fotowoltaicznymi. Łączna powierzchnia<br />
przeszklenia wynosi 115 m 2 . Celki fotowoltaiczne<br />
w szkle rozmieszczone zostały w taki<br />
sposób, aby zmniejszyć nasłonecznienie<br />
wewnątrz parkingu, jednocześnie nie zacieniając<br />
go zbyt mocno. Wykorzystane zostały<br />
ogniwa monokrystaliczne o łącznej mocy<br />
8100 Wp i przewidywanym rocznym uzysku<br />
energii na poziomie 4920 kWh.<br />
Dużo nowych możliwości stosowania<br />
BIPV otworzy wprowadzenie do produkcji<br />
ogniw typu DSSC (Dye Sensitized Solar<br />
Cells). Są to ogniwa barwnikowe, których<br />
działanie oparte jest na zasadzie sztucznej<br />
fotosyntezy. Będą one umożliwiały dobór<br />
barwy i wzorów oraz charakteryzowały<br />
się wysoką transparentnością, działaniem<br />
w obniżonych warunkach promieniowania,<br />
w świetle rozproszonym i odbitym (będzie<br />
można je stosować na każdej elewacji,<br />
również w miejscach zacienionych).<br />
Wacław Jedlecki<br />
ML System<br />
• Moduły w formie żaluzji przeciwsłonecznych. Przejście graniczne w Budomierzu<br />
• Moduły monokrystaliczne. Budomierz<br />
82 83
SPECJALIZACJE<br />
ARCHITEKTONICZNA<br />
INTEGRACJA FOTOWOLTAIKI<br />
Fotowoltaika (PV) umożliwia bezpośrednią<br />
konwersję promieniowania słonecznego<br />
w elektryczność. Na miejscu, bez hałasu, bez<br />
szkodliwych emisji i zanieczyszczeń. Technologia<br />
ta, uznawana za jedną z kluczowych dla<br />
energetyki XXI w., jest szczególnie odpowiednia<br />
do zastosowań w środowisku zabudowanym.<br />
Wprowadzona w świat architektury<br />
Musimy rozumieć i stosować technologię, musimy tworzyć budynki bezpieczne i trwałe,<br />
pełne poszanowania dla kontekstu i otoczenia, musimy stawiać czoło tysiącom<br />
problemów odpowiedzialności społecznej, a nawet podobać się klientowi.<br />
może brać udział w rozwiązywaniu różnych<br />
problemów związanych z funkcjonowaniem budynków<br />
i ich oddziaływaniem na środowisko.<br />
Jeszcze całkiem niedawno fotowoltaika<br />
nie wzbudzała wśród architektów większego<br />
zainteresowania ani akceptacji. Początkowo<br />
instalacje solarne projektowano wyłącznie<br />
w jednym celu – generowania czystej energii.<br />
Frank Gehry<br />
Typowe rozwiązania, polegające na nakładaniu<br />
standardowych paneli na dachy lub<br />
elewacje budynków, były problematyczne<br />
zarówno pod względem techniczno-konstrukcyjnym,<br />
jak i estetycznym. Przełom nastąpił<br />
na początku lat 90. wieku XX, gdy po raz<br />
pierwszy zintegrowano system fotowoltaiczny<br />
bezpośrednio ze skórą budynku. Innowacyjna<br />
metoda, nazwana BiPV (Building Integrated<br />
Photovoltaics) efektywnie połączyła różne<br />
światy zaawansowanych technologii, ochrony<br />
środowiska i nowoczesnej architektury. Materiały<br />
fotowoltaiczne stały się integralnym,<br />
wielofunkcyjnym komponentem struktury<br />
budynku, który produkując energię prosto<br />
ze Słońca, jednocześnie chroni przed warunkami<br />
atmosferycznymi, reguluje widoczność<br />
i przepływ energii przez powłokę, kształtuje<br />
estetykę. Postęp technologiczny, nowe uregulowania<br />
prawne oraz systemy wsparcia<br />
finansowego przyczyniły się w ostatnich<br />
latach do silnego wzrostu popularności systemów<br />
zintegrowanych.<br />
TECHNOLOGIE<br />
I MATERIAŁY<br />
Najważniejszym elementem technologii<br />
PV jest ogniwo fotowoltaiczne, które wystawione<br />
na działanie promieni słonecznych<br />
wytwarza prąd elektryczny. Większe struktury<br />
ogniw osadzone w transparentnym materiale<br />
i zamknięte w hermetycznej obudowie<br />
ochronnej tworzą podstawowy element dla<br />
integracji z budynkiem – moduł PV. Kompletny<br />
system fotowoltaiczny składa się z większej<br />
ilości modułów połączonych w panele oraz<br />
dodatkowych komponentów instalacji elektrycznej<br />
(elektryczne skrzynki przyłączowe,<br />
okablowanie, falowniki, regulatory napięcia,<br />
w niektórych wypadkach akumulatory).<br />
Z architektonicznego punktu widzenia<br />
użycie modułów PV stanowi interesującą<br />
alternatywę dla tradycyjnych rozwiązań.<br />
W wielu wypadkach mogą one bez problemu<br />
zastąpić niektóre komponenty powłoki, częściowo<br />
przejmując ich funkcje. Szczególnie<br />
atrakcyjna jest możliwość wyprodukowania<br />
modułów w postaci trwale zintegrowanej<br />
z konwencjonalnym tworzywem budowlanym.<br />
Rezultatem są prawdziwie wielofunkcyjne<br />
materiały BiPV, takie jak szkło<br />
fotowoltaiczne, solarne dachówki, membrany<br />
dachowe czy płyty warstwowe.<br />
Materiały solarne są dostępne na rynku<br />
komercyjnym tak samo, jak każdy inny<br />
materiał budowlany. Z roku na rok paleta<br />
produktów jest coraz bardziej zróżnicowana.<br />
Najbardziej powszechne i najtańsze są<br />
masowo produkowane standardowe moduły<br />
PV, jednak ich cechy często nie spełniają<br />
kompleksowych wymagań projektantów.<br />
Do integracji architektonicznej częściej wykorzystuje<br />
się moduły specjalne (masowo<br />
produkowane dla określonych zastosowań<br />
budowlanych) lub materiały specjalistyczne<br />
o indywidualnie dobieranych parametrach.<br />
Moduły PV mają międzynarodowe certyfi -<br />
katy jakości i bezpieczeństwa, muszą także<br />
spełniać odpowiednie normy i standardy<br />
lokalnego prawa budowlanego. Materiały<br />
specjalistyczne wymagają zazwyczaj indywidualnych<br />
uzgodnień i aprobat technicznych.<br />
Parametry modułów można dopasować<br />
do konkretnych potrzeb poprzez wybór:<br />
• materiału i struktury ogniw, ich wielkości,<br />
kształtu, koloru, układu w module,<br />
• struktury i koloru układów elektrycznych,<br />
• budowy modułu, jego kształtu, wielkości<br />
i ciężaru,<br />
• Szklane lamele zacieniające z ogniwami PV SCHEUTEN SOLAR, Gelsenkirchen<br />
Fot. Magdalena Muszyńska-Łanowy<br />
• Nieprzezroczysta ściana osłonowa,<br />
semitransparentna okna i nachylona szklana<br />
struktura BiPV SCHEUTEN SOLAR, Gelsenkirchen<br />
84 85
• rodzaju materiału laminującego ogniwa,<br />
• rodzaju przedniej i tylnej obudowy modułu,<br />
• okablowania i systemu złączy elektrycznych,<br />
• mocy modułu.<br />
Najbardziej popularnym materiałem<br />
ogniw jest krzem krystaliczny. Monokrystaliczne<br />
(m-Si) i polikrystaliczne (p-Si) ogniwa<br />
osiągają najwyższe sprawności energetyczne<br />
rzędu 11-20%. Zalaminowane w transparentnej<br />
folii termoplastycznej (EVA, PVB) lub<br />
płynnej żywicy obudowane są z obu stron<br />
szkłem (moduły typu szkło-szkło) lub szkłem<br />
i materiałem polimerowym (laminaty szkło-<br />
-folia). Ogniwa można zintegrować z wieloma<br />
rodzajami szkła budowlanego, np. izolacyjnym,<br />
laminowanym, antywłamaniowym,<br />
kuloodpornym, a nawet giętkim. Szklany<br />
moduł może też zastąpić zewnętrzną taflę<br />
szkła w szybach zespolonych. Szczególnie<br />
atrakcyjne dla zastosowań architektonicznych<br />
są materiały semitransparentne. <strong>Świat</strong>ło<br />
przedostaje się przez wolne przestrzenie<br />
pomiędzy rozstawionymi ogniwami, które<br />
z natury są nieprzezroczyste, ale można je<br />
dodatkowo perforować. Transparentność<br />
szklanego modułu zazwyczaj kształtuje się<br />
na poziomie 5-30%. Standardowo produkowane<br />
w formie prostokątów moduły mogą<br />
mieć też inne kształty. Wymiary są takie<br />
same, jak dla zwykłego szkła budowlanego.<br />
Niektórzy dostarczają większe elementy<br />
zbudowane z kilku bazowych modułów<br />
– tzw. patchworki.<br />
Inną grupę ogniw stanowią materiały<br />
cienkowarstwowe – głównie krzem amorficzny<br />
(a-Si) i selenek indowo-miedziowy (CIS).<br />
Ogniwa tego typu w trakcie produkcji osadzane<br />
są na specjalnym podłożu, a następnie<br />
zalaminowane z drugą warstwą obudowy.<br />
Materiałem nośnym może być szkło, giętkie<br />
taśmy stalowe lub plastikowe. Pomimo niższych<br />
sprawności energetycznych (5-13%)<br />
moduły cienkowarstwowe są szczególnie<br />
korzystne dla integracji z budynkiem. Lekkie,<br />
cienkie, mogą być częściowo transparentne<br />
i przybierać zakrzywione kształty, dobrze<br />
funkcjonują w gorszych warunkach nasłonecznienia.<br />
Rewolucji na rynku materiałów BiPV<br />
dokonały giętkie laminaty Uni-Solar ® z trójzłączowymi<br />
ogniwami a-Si. Cienki, rolowany<br />
materiał jest półproduktem, który wykorzystują<br />
producenci materiałów budowlanych,<br />
trwale łącząc go za pomocą specjalnych substancji<br />
klejących ze swoim standardowym<br />
materiałem – blachą (stalową, aluminiową,<br />
cynkowo-tytanową), płytą warstwową, tworzywem<br />
sztucznym, materiałem bitumicznym,<br />
kompozytowym.<br />
Przykładowe materiały BiPV dostępne<br />
na rynku komercyjnym:<br />
• szkło fotowoltaiczne OPTISOL ® , prod.<br />
Scheuten Solar,<br />
• membrana dachowa EVALON ® Solar,<br />
prod. Alwitra,<br />
• płyta warstwowa METENERGY ® , prod.<br />
Metecno Industrie,<br />
• blacha aluminiowa Kalzip ® AluPlusSolar,<br />
prod. Corus Bausysteme,<br />
• dachówka C21 Solar Roof Tile, prod.<br />
Solarcentury.<br />
METODY INTEGRACJI<br />
Projektowanie systemów BiPV jest procesem<br />
złożonym i skomplikowanym, łączy<br />
bowiem aspekty techniczne, funkcjonalne,<br />
estetyczne, prawne, finansowe i wiele innych.<br />
Osiągnięcie odpowiedniego rezultatu<br />
wymaga wiedzy i synergii działań specjalistów<br />
różnych branż, najlepiej już na etapie<br />
planowania i projektowania inwestycji. Dla<br />
architektów szczególnie ważne są aspekty<br />
estetyczne i konstrukcyjne, dlatego mogą<br />
oni preferować pewne rozwiązania dotyczące<br />
doboru materiałów czy sposobu ich<br />
integracji. Jednak w każdym przypadku BiPV<br />
to urządzenia elektryczne, które dla sprawnego<br />
funkcjonowania wymagają spełnienia<br />
konkretnych warunków.<br />
Każda powierzchnia skóry budynku, dobrze<br />
wyeksponowana na działanie promieni<br />
słonecznych, może być miejscem dla integracji<br />
systemu fotowoltaicznego. Ilość wygenerowanej<br />
przez moduły energii zależy od<br />
ich orientacji i nachylenia względem słońca,<br />
co wiąże się z odpowiednim ukształtowaniem<br />
solarnej powłoki. Optymalne warunki<br />
zapewni orientacja w stronę równika, ale<br />
niewielkie odchylenia w kierunku zachodnim<br />
lub wschodnim będą również korzystne. Nachylenie<br />
powierzchni recepcyjnej modułów<br />
pod kątem odpowiadającym szerokości geograficznej<br />
lokalizacji budynku pozwoli lepiej<br />
wykorzystać promieniowanie bezpośrednie<br />
(najważniejsze dla konwersji PV). Należy<br />
pamiętać, że zyski energii solarnej ulegają<br />
zmianom w cyklu dobowym i sezonowym.<br />
Cień i wysoka temperatura to czynniki<br />
redukujące efektywność energetyczną systemu<br />
fotowoltaicznego. Zacienienia ogniw,<br />
nawet częściowego, należy unikać. Wymaga<br />
to zwrócenia uwagi na sąsiedztwo innych<br />
budynków, zieleni, instalacji technicznych,<br />
ale też na konstrukcję samej powłoki BiPV.<br />
Cień może być spowodowany osadzającym<br />
się na powierzchni modułu brudem czy zalegającym<br />
śniegiem, nachylenie struktury ułatwi<br />
jej samooczyszczanie. Najmniej czułe na<br />
cień są materiały cienkowarstwowe, bardzo<br />
dobrze wykorzystujące światło rozproszone.<br />
Parametry modułów optymalizowane są<br />
dla warunków standardowych, które zakładają<br />
temperaturę +25 °C. W praktyce ogniwa<br />
pracują w znacznie wyższych temperaturach,<br />
co powoduje spadek ich wydajności.<br />
• Zadaszenie BiPV. SMA SOLAR TECHNOLOGY AG, Niestetal<br />
• Szklany dach BiPV. Akademia Mont-Cenis, Herne<br />
86 87
• Semitransparentne okna i nachylona szklana<br />
struktura BiPV. SCHEUTEN SOLAR, Gelsenkirchen<br />
• Szklana fasada BiPV (widok z wnętrza).<br />
SMA SOLAR TECHNOLOGY AG, Niestetal<br />
Problem dotyczy w szczególności materiałów krystalicznych. Przy<br />
wyborze tej technologii najkorzystniejsze dla integracji są zatem<br />
konstrukcje wielowarstwowe, wentylowane. Przepływ powietrza<br />
chłodzi wówczas moduły, zapobiegając jednocześnie nadmiernemu<br />
nagrzewaniu się całej przegrody.<br />
Możliwości integracji jest wiele. BiPV wykorzystuje się zarówno<br />
w nowo projektowanych budynkach, jak i tych istniejących, nawet<br />
o charakterze historycznym (np. w ramach rewitalizacji, termomodernizacji).<br />
Ogólnie techniki konstrukcyjne mogą polegać na:<br />
nałożeniu, zastąpieniu lub bezpośrednim połączeniu materiałów<br />
fotowoltaicznych z elementami powłoki. Preferowane są rozwiązania,<br />
które pozwolą w harmonijny sposób połączyć funkcje energetyczne<br />
z projektem architektonicznym.<br />
Miejscem najczęściej wykorzystywanym dla instalacji fotowoltaicznych<br />
są dachy. Znaczący potencjał powierzchni oferują budynki<br />
halowe (fabryki, centra komercyjne, magazyny itp.), których płaskie<br />
przekrycia zapewniają dużo wolnego miejsca i dobre warunki. Na<br />
rozległych płaszczyznach instalowane są nawet dziesiątki tysięcy<br />
modułów. Interesującym rozwiązaniem dla płaskich dachów jest lekka,<br />
rolowana polimerowa membrana BiPV, po której można chodzić.<br />
Dobre zyski energii solarnej zapewniają dachy spadziste, których<br />
konstrukcja determinuje nachylenie i orientację modułów<br />
PV. W praktyce bardzo często wykorzystuje się odpowiednio<br />
zorientowane połacie dachowe budynków mieszkalnych, w sektorze<br />
industrialnym konstrukcje szedowe. Na rynku komercyjnym<br />
pojawiło się wiele materiałów oraz systemów mocujących – od<br />
małych dachówek, gontów, łupków solarnych po elementy dużego<br />
formatu typu blachy dachowe, izolowane płyty warstwowe itd. BiPV<br />
mogą tworzyć wodoszczelne pokrycie dachu, wówczas w zależności<br />
od zastosowanej technologii układane są np. na zakładkę lub<br />
osadzane w plastikowej obudowie z listwami maskującymi. Innym<br />
rozwiązaniem jest mechaniczne przytwierdzenie modułów PV do<br />
istniejącego pokrycia za pomocą specjalnych szyn montażowych,<br />
haków, klipsów, wsporników itp.<br />
W konstrukcjach transparentnych typu atria, świetliki czy szklane<br />
zadaszenia zazwyczaj bez problemu można zastąpić konwencjonalne<br />
panele semitransparentnym modułem. Struktury zawieszone nad<br />
głową (nawet dużej powierzchni szklane fasady) wymagają zastosowania<br />
specjalnych materiałów z laminowanym szkłem bezpiecznym.<br />
Niezależnie od metody integracji i rodzaju konstrukcji dachu należy<br />
zapewnić do niego dostęp, jak również swobodny odpływ wody<br />
opadowej oraz usuwanie śniegu.<br />
W ostatnich latach rośnie liczba fasadowych instalacji BiPV.<br />
Dobrze widoczne dla obserwatora wymagają dużej staranności<br />
wykonania i odpowiednich rozwiązań technicznych, tym bardziej że<br />
często wykorzystywane są do celów marketingowych lub edukacyjnych.<br />
Różnego rodzaju struktury będą odpowiednie dla integracji<br />
z modułami PV. Wszystkie muszą być właściwie zorientowane<br />
w stronę słońca i wolne od cienia. Większość zewnętrznych ścian<br />
stanowią wertykalne konstrukcje, które nie są idealne z punktu<br />
widzenia zysków solarnych. Ich wady kompensuje wielofunkcyjność<br />
fotowoltaicznej przegrody. Nachylenie całej struktury pozwala<br />
lepiej wykorzystać promieniowanie słoneczne, zarówno w sposób<br />
aktywny, jak i pasywny, dlatego mimo wyższych kosztów budowy<br />
jest to korzystne rozwiązanie, chętnie stosowane. W nowoczesnych<br />
powłokach o coraz bardziej wyszukanych kształtach czasami zaciera<br />
się granica pomiędzy ścianą a dachem. Integracja ze strukturą<br />
zakrzywioną jest skomplikowana z uwagi na różne kąty nachylenia<br />
modułów, ale możliwa do wykonania. Nowej generacji materiały<br />
BiPV, takie jak giętkie laminaty na taśmach stalowych czy plastiku,<br />
mogą być stosowane na powierzchniach każdego kształtu, nawet<br />
wklęsłych czy wypukłych.<br />
Najprostszą metodą wykorzystania modułów PV na fasadach<br />
jest ich użycie w roli zewnętrznej okładziny w konstrukcjach wentylowanych.<br />
Tak jak w zwykłych systemach ścian osłonowych, mocuje<br />
się je na lekkiej podkonstrukcji. Cyrkulacja powietrza w pustej<br />
przestrzeni chłodzi moduły, zwiększając ich wydajność, zapobiega<br />
kondensacji wilgoci. Najczęściej stosuje się laminaty typu szkłofolia<br />
z ogniwami krystalicznymi, choć ostatnio popularne stają się<br />
też szklane okładziny (a-Si, CIS). Mogą pokrywać całe powierzchnie<br />
ścian lub ich mniejsze fragmenty, np. pasy między kondygnacjami.<br />
W fasadach ciepłych, pełniących funkcję izolacji termicznej,<br />
wykorzystuje się różnego typu materiały BiPV, nieprzezroczyste i częściowo<br />
transparentne. Mogą to być nowoczesne płyty warstwowe<br />
zintegrowane z cienkowarstwowym laminatem fotowoltaicznym lub<br />
szklane moduły o złożonej, wielowarstwowej konstrukcji (szyby zespolone,<br />
szkło izolacyjne itd.). W strukturach ciepło-zimnych moduły<br />
PV mogą być użyte zarówno w oknach, jak i w postaci spandreli.<br />
Jednym z najczęściej stosowanych systemów fasadowych<br />
są konstrukcje słupowo-ryglowe, gdzie materiały BiPV tworzą<br />
wypełnienie aluminiowego szkieletu. Z kolei w fasadach strukturalnych<br />
moduły klejone są na rantach do profili nośnych specjalnym<br />
szczeliwem silikonowym i dodatkowo mocowane mechanicznie ze<br />
względów bezpieczeństwa. W przypadku mocowania punktowego<br />
laminaty przytwierdzane są do znajdującej się z tyłu konstrukcji<br />
nośnej. Niezależnie od wyboru technologii PV i konstrukcji fasady<br />
trzeba pamiętać o takich kwestiach, jak dodatkowe obciążenie (np.<br />
szkło fotowoltaiczne jest zazwyczaj cięższe i grubsze od zwykłego)<br />
czy zabezpieczenie elementów instalacji elektrycznej. Okablowanie<br />
zintegrowane w sposób zapewniający bezpieczeństwo, ochronę od<br />
• Standardowe panele PV na<br />
dachu budynku mieszkalnego<br />
88 89
wilgoci i UV ze względów estetycznych ukrywa<br />
się w metalowych profilach konstrukcji<br />
lub pod listwami maskującymi.<br />
Poza typowymi konstrukcjami dachów<br />
i fasad są też inne miejsca odpowiednie<br />
dla integracji z fotowoltaiką – zewnętrzne<br />
struktury osadzone na powłoce budynku,<br />
takie jak markizy, balustrady czy systemy<br />
zacieniające, zazwyczaj bardzo dobrze wyeksponowane<br />
w kierunku słońca. Mogą<br />
być interesującym rozwiązaniem do zastosowania<br />
zarówno w obiektach nowych, jak<br />
i istniejących.<br />
Szczególnie efektywne jest wykorzystanie<br />
zewnętrznych systemów przeciwsłonecznych:<br />
systemów brise-soleil, żaluzji,<br />
okiennic, ekranów, zadaszeń nad oknami<br />
i wejściami do budynku. Oprócz indywidualnych<br />
koncepcji, na rynku dostępnych jest<br />
szereg rozwiązań standardowych, które<br />
pozwalają na wymienne użycie materiałów<br />
konwencjonalnych i BiPV. Elementy systemu<br />
• SCHEUTEN SOLAR, Gelsenkirchen<br />
mocowane w różnym układzie (wertykalnym,<br />
horyzontalnym, w różnej odległości<br />
od powłoki) mogą być nieruchome lub<br />
mobilne. Systemy śledzące ruch słońca są<br />
z pewnością najbardziej efektywne, ale dość<br />
kosztowne. Poszczególne lamele obraca<br />
się osiowo w taki sposób, aby na ogniwa<br />
padało promieniowanie bezpośrednie. Ruch<br />
można generować za pomocą systemów<br />
termohydraulicznych, które nie wymagają<br />
dodatkowego zasilania.<br />
EKOLOGIA<br />
Sam proces konwersji fotowoltaicznej<br />
jest czysty, bezpieczny, nieszkodliwy dla<br />
człowieka i środowiska. Wykorzystuje darmowe,<br />
w skali ludzkiej niewyczerpywalne,<br />
odnawialne źródło energii. Analizy cyklu życia<br />
technologii PV wykazują, że większych zagrożeń<br />
dla środowiska nie ma, choć jednym<br />
z największych problemów pozostaje recykling<br />
i zagospodarowanie zużytych materiałów.<br />
W tym celu prowadzonych jest aktualnie<br />
szereg działań na arenie międzynarodowej.<br />
W kontekście wpływu na środowisko<br />
systemy zintegrowane są efektywniejsze<br />
niż dodane do budynku, ponieważ pozwalają<br />
zredukować ilość zużytych materiałów,<br />
przestrzeń, energię i koszty. Dzięki integracji<br />
z fotowoltaiką budynek przestaje być<br />
wyłącznie konsumentem energii, staje się<br />
jej producentem. Powłoka BiPV jest solarną<br />
elektrownią generującą zieloną energię<br />
elektryczną, która w zależności od potrzeb<br />
może być użyta na miejscu lub sprzedana<br />
do sieci.<br />
Integracja fotowoltaiki pozytywnie wpływa<br />
na bilans energetyczny budynku oraz<br />
komfort jego użytkowników. Systemy BiPV<br />
wykorzystują promieniowanie słoneczne nie<br />
tylko do konwersji PV, ale także do oświetlenia<br />
światłem dziennym i zysków z energii<br />
cieplnej. Najbardziej wielofunkcyjne są<br />
• Szklany moduł OPTISOL ®<br />
materiały semitransparentne. Odpowiednio<br />
zaprojektowane regulują przepływ energii<br />
przez przegrodę, wpływając na optymalizację<br />
komfortu wewnątrz budynku: zapewniają<br />
widoczność, kontrolują nasłonecznienie,<br />
ruch powietrza, temperaturę, oświetlenie.<br />
Jednocześnie pozwalają ograniczyć zużycie<br />
energii konwencjonalnej wykorzystywanej<br />
w mechanicznych systemach (chłodzenia,<br />
ogrzewania, wentylacji, oświetlenia).<br />
PODSUMOWANIE<br />
Instalacje zintegrowane pozwalają budynkom<br />
uzyskać wyższy poziom wydajności<br />
energetycznej, wykorzystać potencjał generowania<br />
energii ze źródeł odnawialnych na<br />
miejscu i zaopatrywać sieć energetyczną.<br />
Zastosowanie technologii BiPV wiąże się<br />
nie tylko z szeroko pojętą ochroną środowiska,<br />
ale też z pojawieniem się nowego<br />
narzędzia projektowego dla kształtowania<br />
rozwiązań materiałowych, konstrukcyjnych<br />
czy estetycznych. Ponieważ BiPV wchodzą<br />
w interakcję nie tylko z samym budynkiem<br />
i jego użytkownikiem, ale też otoczeniem,<br />
dlatego oprócz aspektów funkcjonalnych niezwykle<br />
ważna jest kwestia wyglądu solarnej<br />
powłoki. Lepsza jakość architektoniczna korzystnie<br />
wpływa na wzrost zainteresowania<br />
technologią, często też symbolicznie kreuje<br />
pozytywny, nowoczesny image inwestora.<br />
Z roku na rok materiały BiPV są coraz<br />
bardziej dostępne i zróżnicowane, jednak ich<br />
ceny nadal wysokie. Niezbędne są systemy<br />
wsparcia dla inwestorów (taryfy feed-in, preferencyjne<br />
kredyty, ulgi podatkowe), które<br />
stymulują budowę i efektywne działanie instalacji<br />
zintegrowanych. Przykładowo we Francji,<br />
po wprowadzeniu w 2006 r. korzystnych taryf<br />
skupu i sprzedaży energii faworyzujących<br />
systemy BiPV, już w 2009 r. stanowiły one<br />
59% francuskiego rynku PV. Wg różnych<br />
raportów rynek BiPV, choć wciąż niewielki,<br />
w najbliższych latach osiągnie znaczący<br />
wzrost, szczególnie w krajach europejskich.<br />
dr Magdalena Muszyńska-Łanowy<br />
Politechnika Wrocławska<br />
Bibliografia:<br />
• Sj Fassadensysteme. ThyssenKrupp, Gelsenkirchen<br />
[1] HAGEMANN I.B., Gebäudeintegrierte<br />
Photovoltaik. Architektonische<br />
Inte gration der Photovoltaik in die<br />
Gebäudehülle, Müller, Köln 2002.<br />
[2] MARTÍN CHIVELET N., FERNÁN-<br />
DEZ SOLLA I., La envolvente fotovoltaica<br />
en la arquitectura, Editorial<br />
Reverté, Barcelona 2007.<br />
[3] MUSZYŃSKA-ŁANOWY M.,<br />
Energooszczędność, komfort i efekty<br />
specjalne: Szkło z elementami fotowoltaicznymi,<br />
<strong>Świat</strong> Szkła nr 1/2012.<br />
[4] PRASAD D., SNOW M. (eds.), Designing<br />
with solar power. A Source Book<br />
for Building Integrated Photovoltaics<br />
(BIPV), Images Publishing, Mulgrave,<br />
Earthscan, London, Sterling 2005.<br />
[5] http://www.epia.org/<br />
90 91
6 (36) / 2013<br />
Wydawca:<br />
W.A. sp. z o.o.<br />
ISSN: 2081-6413<br />
Adres Wydawcy i Redakcji:<br />
ul. Krakowska 19-23, 50-424 Wrocław<br />
tel. 71 369 93 49<br />
fax 71 369 93 31<br />
Redaktor naczelna:<br />
Patrycja Fabiańska<br />
Sekretarz redakcji:<br />
Szymon Ciach<br />
tel. 71 369 93 49<br />
sz.ciach@swiatarchitektury.com<br />
Korekta:<br />
Małgorzata Wieliczko<br />
ROZSTĄPIONE MORZE<br />
Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie<br />
ZAKORZENIONY W PANORAMIE<br />
Sky Tower we Wrocławiu<br />
ARCHITEKTURA ZRÓWNOWAŻONA<br />
„świat architektury”<br />
miesięcznik dla architektów<br />
OTWARTA PRZESTRZEŃ DLA TWOICH POMYSŁÓW!<br />
Jesteś autorem ciekawego projektu, którego realizacja<br />
została już ukończona, i chcesz go opublikować bezpłatnie<br />
na naszych łamach? Chciałbyś otrzymywać nieodpłatnie<br />
miesięcznik „świat architektury”?<br />
Skontaktuj się z nami!<br />
biuro@swiatarchitektury.com<br />
tel. 71 369 93 30<br />
„świat architektury” to miesięcznik<br />
dla architektów, w którym prezentujemy<br />
najnowsze realizacje polskich biur projektowych.<br />
Magazyn dystrybuowany jest do biur<br />
architektonicznych, jak również inwestorów,<br />
właścicieli firm budowlanych i deweloperskich,<br />
wydziałów architektury urzędów miast oraz banków.<br />
Redakcja językowa:<br />
Adam Osiński<br />
Dział marketingu i reklamy:<br />
Szymon Ciach<br />
tel. 71 369 93 49<br />
sz.ciach@swiatarchitektury.com<br />
Paweł Cząstkiewicz<br />
tel. 71 369 93 48<br />
p.czastkiewicz@swiatarchitektury.com<br />
Koordynacja produkcji:<br />
Ewa Skowron<br />
Agnieszka Zienkiewicz<br />
Redaktor techniczny:<br />
Tomasz Głowicki<br />
Współpracownicy:<br />
Anna Bocian, Błażej Ciarkowski, Marta Głowacka,<br />
Ewa Gwóźdź, Magdalena Hoppe, Joanna Jabłońska,<br />
Paweł Kraus, Ołeksij Kopyłow, Grzegorz Mazur,<br />
Adam Osiński, Katarzyna Sobuś, Paweł Sulik,<br />
Marcin Szczelina, Krzysztof Szozda, Marcin Twardowski,<br />
Katarzyna Walaszek, Radosław Żubrycki<br />
Fot. okładka:<br />
Wojciech Kryński<br />
Druk:<br />
MeCo Media Communications GmbH<br />
Wiedeń, Austria<br />
Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania<br />
i adiustacji tekstów, zmiany tytułów oraz<br />
niepublikowania ich bez podania przyczyny.<br />
Wszystkie materiały publikowane na łamach<br />
„świata architektury” objęte są prawem autorskim.<br />
Przedruk i udostępnianie wyłącznie<br />
po uzyskaniu zgody redakcji.<br />
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności<br />
za treść zamieszczanych ogłoszeń i reklam.<br />
©Wszelkie prawa zastrzeżone W.A. sp. z o.o.<br />
Wrocław 2013<br />
92
Wielofunkcyjny budynek mieszkalny na ulicy Mosfılmowskaja w Moskwie, Rosja | Sergey Skuratov Architects | www.skuratov-arch.ru | Foto © Ilya Ivanov<br />
ArchiCAD 17 to unikalne środowisko projektowania, ustanawiające nowe<br />
standardy technologii BIM. Możliwość przestrzennego zobrazowania detali<br />
konstrukcji, instalacji i wyposażenia ułatwia przygotowanie najbardziej<br />
szczegółowej dokumentacji. Zintegrowanie informacji o budynku w formie<br />
inteligentnego modelu BIM zapewnia samoczynne zachowanie aktualności<br />
projektu w każdej fazie jego wykonywania.<br />
www.archicad.pl