01.05.2015 Views

rozstąpione morze zakorzeniony w panoramie ... - Świat Architektury

rozstąpione morze zakorzeniony w panoramie ... - Świat Architektury

rozstąpione morze zakorzeniony w panoramie ... - Świat Architektury

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

6 (36) / 2013<br />

ISSN: 2081-6413<br />

ROZSTĄPIONE MORZE<br />

Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie<br />

ZAKORZENIONY W PANORAMIE<br />

Sky Tower we Wrocławiu<br />

ARCHITEKTURA ZRÓWNOWAŻONA


CREATE THE DIFFERENCE.<br />

ARCHITEKTURA<br />

ZRÓWNOWAŻONA<br />

Krzywoliniowe płaszczyzny, płynne, miękkie ściany holu, rozcinające połyskliwą<br />

i rozświetloną bryłę, pełną ostrych kątów – Muzeum Historii Żydów Polskich<br />

w Warszawie budzi zachwyt i skłania do refleksji. W wywiadzie dla naszego<br />

miesięcznika projektant Marcin Ferenc z pracowni Kuryłowicz & Associates, która<br />

współpracowała z fińskimi projektantami z biura Lahdelma & Mahlamäki nad<br />

realizacją ich koncepcji, dzieli się spostrzeżeniami, obserwacjami i doświadczeniem.<br />

Polecam też Państwu artykuł o wrocławskim kompleksie Sky Tower, którego<br />

srebrnoszara wieża mocno zmieniła krajobraz Wrocławia. Bryła, fasady i aspekty<br />

realizacyjne przyciągają uwagę nie tylko krytyków.<br />

W nurt architektury dedykowanej rozwojowi technologii dla innowacyjnych<br />

firm wprowadzi Państwa artykuł traktujący o projekcie Zespołu Inkubatorów<br />

Wysokich Technologii w Poznaniu, gdzie dla budynków badawczych z zespołami<br />

laboratoriów oraz biurowych zastosowano optymalne rozwiązania funkcjonalne.<br />

Dlaczego architekt najbardziej zaawansowanej technologicznie sali<br />

widowiskowo-koncertowej w Polsce zdecydował się na odrzucenie sprawdzonych<br />

przez stulecia rozwiązań scenicznych, dowiedzą się Państwo z wywiadu z Maciejem<br />

Jacaszkiem na temat obiektu Suwalskiego Ośrodka Kultury.<br />

Polecam również dział Specjalizacje, w którym znajdą Państwo artykuły<br />

Magdaleny Muszyńskiej-Łanowy i Wacława Jedleckiego – na temat rozwiązań<br />

związanych z pozyskiwaniem prądu z odnawialnych źródeł energii, z wykorzystaniem<br />

ogniw fotowoltaicznych oraz architektonicznej integracji fotowoltaiki. Technologie<br />

te, uznawane za kluczowe dla energetyki XXI w., znajdują szczególnie szerokie<br />

zastosowanie w budownictwie.<br />

Zapraszam do czerwcowego świata architektury<br />

Patrycja Fabiańska<br />

Keystone Office, Prague I winner best architect award 2013 I ALUCOBOND ® Anodized Look C0/EV1 I EM2N Architekten AG, Zurich I © Simon Menges<br />

ALUG<br />

Lech Godlewski<br />

3A Composites Representative<br />

Tel +48 609 400 470<br />

Fax +48-22 741 9109<br />

lech.godlewski@alug.pl<br />

www.alucobond.com<br />

www.facebook.com/alucobond.europe


NOWY SYMBOL WROCŁAWIA<br />

Kompleks Sky Tower we Wrocławiu<br />

składa się z trzech połączonych obiektów.<br />

Wieża – najwyższy budynek w Polsce – ma<br />

wysokość 212 metrów (50 pięter). Na jej<br />

niższych kondygnacjach mieszczą się biura,<br />

a nad nimi – luksusowe apartamenty. Funkcję<br />

mieszkalno-biurową pełni także kaskadowy<br />

żagiel (19 pięter). Z kolei w podeście<br />

(3 piętra) znajduje się nowoczesna galeria<br />

handlowa (24 000 m 2 powierzchni) z częścią<br />

biurową oraz parkingi. Wszystkie te funkcje<br />

sprawiają, że w południowej części stolicy<br />

Dolnego Śląska powstało rozbudowane<br />

centrum usługowo-rekreacyjne.<br />

neutralnego szkła z lekkim odcieniem szarości.<br />

Sky Tower jest też jednym z najbardziej<br />

zaawansowanych technologicznie budynków<br />

w naszym kraju. Mieszkańcy 171 apartamentów<br />

mają do dyspozycji 38 wind, temperatura<br />

w każdym pomieszczeniu może<br />

być zmieniana według potrzeb, a ponadto<br />

obiekt jest wyposażony w zaawansowany<br />

system bezpieczeństwa, który składa się<br />

z instalacji przeciwpożarowej, monitoringu<br />

i kontroli dostępu.<br />

Zajmująca trzy kondygnacje galeria handlowa<br />

została zaaranżowana bardzo nowocześnie.<br />

Wnętrza ścian i posadzek wykonane<br />

są z materiałów w szarej kolorystyce. Uwagę<br />

przykuwają wyspowe sufity podwieszane,<br />

w moduły których zostały wmontowane<br />

oprawy oświetleniowe. W centralnej części<br />

umiejscowiono świetlik, który dobrze doświetla<br />

wnętrza światłem naturalnym. Przez jego<br />

dużą przezierną powierzchnię można również<br />

podziwiać najwyższy element założenia,<br />

czyli wieżę. Atrakcją centrum jest zapewne<br />

największa w Europie instalacja interaktywna,<br />

zajmującą łącznie powierzchnię 40 m 2 .<br />

W wystroju wnętrz galerii zauważalna jest<br />

dbałość w doborze rozwiązań materiałowych.<br />

Na uwagę zasługuje zastosowana w sanitariatach<br />

stolarka drzwiowa marki Porta KMI<br />

Poland. Zdecydowano się na drzwi techniczne<br />

z kolekcji Enduro w okleinie HPL Formica w kolorach<br />

czerwonym i zielonym. Rozwiązanie to<br />

dedykowane jest pomieszczeniom narażonym<br />

na intensywne użytkowanie, a z uwagi na<br />

wymagania wytrzymałościowe może być<br />

stosowane w warunkach odpowiadających<br />

III klasie wymagań wg PN-EN 1192:2001.<br />

Stolarka oferowana jest w wersji jedno- i dwuskrzydłowej<br />

– przylgowej i bezprzylgowej.<br />

Do wydzielenia stref przeciwpożarowych<br />

(przedsionki windowe) zastosowano natomiast<br />

drzwi o odporności ogniowej EI 60<br />

w okleinie naturalnej Dąb Select. Produkty<br />

z tej kolekcji stanowią doskonałą ochronę<br />

od ognia oraz szczególnie niebezpiecznego<br />

zjawiska zaczadzenia. Rama skrzydła została<br />

wykonana z klejonki drewna iglastego i dodatkowo<br />

wyposażona w uszczelkę puchnącą.<br />

Strefa handlowa to niejedyna powierzchnia,<br />

która została wyposażona w stolarkę<br />

marki Porta. W przeważającej części biur,<br />

głównie typu open space, zastosowano<br />

dwuskrzydłową stolarkę z kolekcji Drzwi<br />

Techniczne o izolacyjności akustycznej<br />

Rw=27 dB, w okleinie naturalnej Orzech<br />

Amerykański (lakier matowy). Dla potrzeb<br />

realizacji na skrzydłach pojawił się logotyp<br />

Sky Tower, wykonany ze stali nierdzewnej.<br />

Ponadto w strefie biurowej (w salach<br />

konferencyjnych, sanitariatach i pomieszczeniach<br />

gospodarczych) zastosowano<br />

stolarkę z kolekcji Porta Nova Natura w okleinie<br />

naturalnej Orzech Amerykański (lakier<br />

matowy). Produkt oferowany jest w wersji<br />

jedno- i dwuskrzydłowej, z możliwością<br />

wyboru usłojenia (pionowego, poziomego<br />

lub pionowo-poziomego albo w wersji<br />

z elegancką płyciną).<br />

Stolarka drzwiowa jako istotny element<br />

architektoniczny każdej realizacji powinny<br />

podlegać starannemu doborowi przez<br />

projektantów i inwestorów. Przykładem<br />

umiejętnego doboru jest wrocławska realizacja.<br />

Firma Porta, mając to na uwadze,<br />

wspiera architektów fachową poradą ekspertów<br />

w zakresie rozwiązań katalogowych<br />

i nietypowych.<br />

Odniesieniem dla galerii jest stojący 750<br />

metrów dalej budynek Arkad Wrocławskich<br />

– fasady obu obiektów są z piaskowca. Do<br />

budowy elewacji wieży zużyto 20 000 m 2<br />

www.portacad.eu<br />

Aby skontaktować się z Szefem Nadzoru Inwestycji Porta<br />

w wybranym regionie, proszę dzwonić pod numer telefonu:<br />

Region ZACHÓD (Poznań) – Dariusz Piechowiak: 601 994 396<br />

Region CENTRUM (Warszawa) – Mariusz Fijałkowski: 601 994 395<br />

Region POŁUDNIE (Wrocław) – Sławomir Wójs: 601 994 398


W numerze:<br />

12<br />

Fot. Wojciech Kryński<br />

Fot. Bartosz Makowski<br />

52<br />

WYDARZENIA 8<br />

DLA NAUKI I BIZNESU 52<br />

Zespół Inkubatorów Wysokich Technologii w Poznaniu<br />

NOWOŚCI PRODUKTOWE 10<br />

PEŁEN KOLORÓW 60<br />

Hotel Słoneczny Zdrój Medical Spa & Wellness w Busku-Zdroju<br />

PROJEKT Z OKŁADKI<br />

ODRZUCAJĄC KANONY 70<br />

Sala widowiskowo-koncertowa w Suwałkach<br />

ROZSTĄPIONE MORZE 12<br />

Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie<br />

SPECJALIZACJE<br />

REALIZACJE W POLSCE<br />

ZAKORZENIONY W PANORAMIE 30<br />

Sky Tower we Wrocławiu<br />

HARMONIJNE CENTRUM 44<br />

Galeria Veneda w Łomży<br />

30<br />

44<br />

Fot. Bartosz Makowski Fot. Lech Kwartowicz<br />

Fot. Bartosz Makowski<br />

Fot. archiwum ML System<br />

60<br />

78<br />

BIPV FOTOWOLTAIKA 78<br />

– REALIZACJE W POLSCE<br />

ARCHITEKTONICZNA INTEGRACJA 84<br />

FOTOWOLTAIKI<br />

6 7


WYDARZENIA<br />

WYDARZENIA<br />

Wroclove Design<br />

Europejska Fasada Roku<br />

9-12 maja 2013 r. we Wrocławiu odbyła<br />

się I edycja Międzynarodowego<br />

Festiwalu Dobrych Projektów „Wroclove<br />

Design”. Impreza zainaugurowała<br />

cykl całorocznych działań o charakterze<br />

wystawienniczym, edukacyjnym i happeningowym<br />

pod nazwą Laboratorium<br />

Designu i Sztuki – projektu realizowanego<br />

w ramach programu Europejskiej Stolicy<br />

Kultury Wrocław 2016. W interaktywnych<br />

strefach w Hali Stulecia, CRZ Krzywy Komin<br />

i przestrzeniach miejskich zaprezentowano<br />

design, obejmujący różnorodne<br />

dziedziny życia: od przedmiotów codziennego<br />

użytku, poprzez sztukę, przestrzeń<br />

w architekturze, po procesy biznesowe.<br />

Podczas festiwalu pokazano premiery<br />

polskiego designu, które miały miejsce<br />

na Salone del Mobile w Mediolanie<br />

w kwietniu, oraz efekty działań realizowanych<br />

w obszarze projektu „Aktywni<br />

i Kreatywni – Polacy w Europie” – wystawa<br />

prac ponad 20 twórców. Odbyła<br />

się również ekspozycja konkursowa<br />

„Design-Open Space”, podczas której<br />

zaprezentowano najwyżej ocenione<br />

projekty.<br />

www.wroclovedesign.pl<br />

Projektujesz! Zyskujesz!<br />

Konkurs Baumit Life Challenge rozgrywany<br />

będzie w czterech kategoriach:<br />

„Dom jednorodzinny”, „Dom wielorodzinny”,<br />

„Budynek niemieszkalny” oraz<br />

„Renowacja budynku zabytkowego”.<br />

Każdy kraj powinien stworzyć reprezentację<br />

składającą się z 12 obiektów (trzy<br />

realizacje przyporządkowane do każdej<br />

z kategorii). Ostateczny termin nadsyłania<br />

zgłoszeń mija 28.02.2014 r. Jeśli dany<br />

kraj organizuje konkurs Fasada Roku,<br />

to Life Challenge jest traktowany jako<br />

międzynarodowe rozszerzenie plebiscytu.<br />

Warto podkreślić, że obiekty zostaną<br />

dopuszczone do konkursu, jeśli spełnią<br />

podstawowe wymogi. Warunkiem<br />

koniecznym jest ukończenie realizacji<br />

do końca 2013 r., wykorzystanie podczas<br />

remontu elewacji produktów firmy Baumit<br />

oraz zakwalifikowanie projektu do jednej<br />

z czterech konkursowych kategorii. Zgłoszenie<br />

obiektu do konkursu wymaga dostarczenia<br />

dokumentacji zdjęciowej, obrazującej<br />

walory budynku, oraz opisu projektu sporządzonego<br />

przez architekta, który będzie<br />

przybliżać zamierzenia inwestora, filozofię<br />

wykonania oraz szczególne cechy przeprowadzonych<br />

prac. Konkursowe jury,<br />

złożone z siedmiu wybitnych architektów<br />

z Europy, wybierze spośród wszystkich<br />

zgłoszeń jednego zwycięzcę danej kategorii.<br />

Dodatkowo z grona czterech faworytów<br />

zostanie wybrany zdobywca Life<br />

Challenge Award, czyli bezapelacyjny<br />

zwycięzca międzynarodowej edycji konkursu<br />

Fasada Roku. Obrady jury odbędą<br />

się w Wenecji w lipcu 2014 r., podczas<br />

trwania 14. Biennale <strong>Architektury</strong>.<br />

www.fasadaroku.pl<br />

www.baumit.com<br />

Znamy już zwycięzców konkursu firmy<br />

Zehnder Polska, polegającego na<br />

zaprojektowaniu aranżacji wnętrza, której<br />

jednym z elementów będzie grzejnik<br />

Charleston – pierwowzór wszystkich<br />

grzejników stalowych i klasyk gatunku.<br />

Dzięki elastyczności umożliwia on ogromną<br />

różnorodność projektów. Występuje<br />

w wielu formach specjalnych: pod kątem,<br />

jako łuki, ścianki działowe, a także ławki,<br />

co pozwala na dopasowanie do prze-<br />

różnych typów wnętrz. Produkt ten jest<br />

dostępny w palecie ponad 50 kolorów<br />

oraz wariantów powierzchni. Podczas<br />

gali, która odbyła się w hotelu Platinum<br />

Palace we Wrocławiu, wręczono nagrody<br />

Annie Nowak-Paziewskiej (MAF Group<br />

Warszawa), Magdzie Piotrowskiej i Mariuszowi<br />

Wrzeszczowi oraz Marcie Praszczyk<br />

i Arturowi Borkowiczowi (Archiside).<br />

www.zehnder.pl<br />

Wnętrze z wyobraźnią<br />

1 czerwca 2013 r. wystartował konkurs<br />

„Wnętrze z wyobraźnią”, będący wspólną<br />

inicjatywą marek AMF i Heradesign, które<br />

od stycznia roku 2013 działają w ramach<br />

jednej organizacji biznesowej, wchodzącej<br />

w skład grupy Knauf. Ideą konkursu jest<br />

zaprojektowanie na zadany temat aranżacji<br />

wnętrza na podstawie dostarczonego przez<br />

organizatora zdjęcia. Nagradzane będą najbardziej<br />

kreatywne, nawet szalone pomysły<br />

projektowe. Jedynym ograniczeniem jest konieczność<br />

uwzględnienia w pracy przynajmniej<br />

jednego produktu z asortymentu marek AMF<br />

i Heradesign. Zabawa potrwa do 31 lipca br.<br />

W tym czasie na stronie www.wnetrzezwyobraznia.pl<br />

dostępne będą do pobrania zdjęcia<br />

przedstawiające różnego rodzaju niekompletne<br />

realizacje oraz tekstury wybranych produktów.<br />

Zwyciężą ci uczestnicy, którzy uzupełnią<br />

zdjęcia zgodnie z zaproponowaną tematyką,<br />

a przy tym wykażą się największą kreatywnością.<br />

Nagrodami w konkursie są tablety<br />

Galaxy Note 10.1 marki Samsung. Konkurs<br />

adresowany jest do architektów, projektantów<br />

wnętrz oraz studentów architektury.<br />

www.wnetrzezwyobraznia.pl<br />

Konferencje Virtus<br />

Wielkim zainteresowaniem cieszył się<br />

wiosenny cykl seminariów zorganizowany<br />

przez Virtus Studio. Inicjatywą tego<br />

przedsięwzięcia były firmy Equitone oraz<br />

Isover – producenci płyt włókno-cementowych<br />

i izolacji termicznych. Przedstawione<br />

rozwiązania Equitone w układzie pełnego<br />

systemu fasady wentylowanej z izolacją<br />

Isover, opisane w Aprobacie Technicznej,<br />

gwarantują estetyczny wygląd obiektu<br />

przez wiele lat, doskonałe parametry<br />

termiczne, umożliwiające zastosowanie<br />

systemu nawet w technologii pasywnej,<br />

a także uwzględniają wpływ punktowych<br />

mostków termicznych.<br />

Obliczenia przygotowane przez Instytut<br />

Techniki Budowlanej uniemożliwiają zmianę<br />

koncepcji architekta poprzez opisanie fasady<br />

jako systemu z Aprobatą Techniczną,<br />

dają więc pewność inwestorowi i architektowi,<br />

że fasada ta spełnia wszystkie<br />

wymagane prawem warunki techniczne,<br />

w tym przeciwpożarowe. Poruszane na<br />

spotkaniach zagadnienia fasady wentylowanej<br />

były dla projektantów na tyle<br />

interesujące, że temat ten będzie kontynuowany<br />

jesienią. Tym razem wszystkich<br />

zainteresowanych organizator zaprosi do<br />

Krakowa, Warszawy, Opola, Olsztyna<br />

i Szczecina.<br />

www.virtus.com.pl<br />

Dom Zeroenergetyczny Green Power<br />

Green Power to sposób na zmniejszenie<br />

zużycia energii w budynku poprzez<br />

zastosowanie energooszczędnych materiałów<br />

konstrukcyjnych i wysoko wydajnych<br />

instalacji produkujących energię<br />

na jego potrzeby. Budynek Green Power<br />

powstanie z materiałów budowlanych<br />

ogólnodostępnych, ale zdefiniowanych<br />

w formule domu energooszczędnego<br />

(20 kWh/m 2 /rok). Konstrukcja budynku<br />

zostanie postawiona na specjalnej płycie<br />

nośnej żelbetowej o współczynniku<br />

U=0,07 W/m 2 K. Modernistyczna bryła domu<br />

została podzielona na dwie osobne, niezależne<br />

energetycznie konstrukcje – jedna wykonana<br />

z ceramiki, a druga stalowa. Budynek<br />

będzie wyposażony w wiele innowacyjnych<br />

urządzeń, m.in.: wiatrak z turbiną, ustawiony<br />

na 8-metrowym maszcie i produkujący<br />

prąd na potrzeby c.w.u., system diodowy<br />

oświetlenia zewnętrznego i wewnętrznego,<br />

zasilany przez panele fotowoltaiczne, oraz<br />

system zarządzania energią w budynku,<br />

pompy ciepła i specjalne sondy promieniowe.<br />

System grzewczy budynku opiera<br />

się na innowacyjnych panelach sufitowych.<br />

www.domzeroenergetyczny.org.pl<br />

8 9


NOWOŚCI PRODUKTOWE<br />

NOWOŚCI PRODUKTOWE<br />

Konstrukcje harmonijkowe<br />

Wielkoformatowe drukarki<br />

Farba antykorozyjna<br />

Kostki Aspero<br />

Cement workowany<br />

Seria drzwi harmonijkowych jest najczęściej<br />

stosowana w hotelach, restauracjach,<br />

sklepach i prywatnych domach,<br />

gdzie istnieje konieczność otwarcia całej<br />

ściany, aby stworzyć więcej przestrzeni<br />

użytkowej, a także w zabudowach<br />

ogrodów zimowych. Producent zaprojektował<br />

nowe zintegrowane okucia,<br />

które poprawiają funkcjonalność konstrukcji:<br />

zawias z dolnym wózkiem, zawias<br />

z pochwytem oraz niskie klamki.<br />

System Visofold Panorama będzie dostępny<br />

w ofercie Aliplast do września<br />

br., a Visofold do końca 2013 r. Zostaną<br />

zastąpione przez nowy – Panorama.<br />

Firma HP przedstawiła dwie nowe oryginalnych atramentów HP i głowica HP<br />

drukarki z dostępem do internetu, przeznaczone<br />

dla architektów, projektantów rości, głęboką czerń i wyraziste kontury.<br />

gwarantują żywe kolory, neutralne sza-<br />

i inżynierów. Dzięki ergonomicznej budowie<br />

HP Designjet T920 i T1500 ePrinter zakładania roli papieru z przodu oraz po-<br />

Producent wprowadził nowy mechanizm<br />

usprawniają drukowanie materiałów wielkoformatowych<br />

i są bardziej przyjazne<br />

jemnik na gotowe wydruki.<br />

w użyciu. Ponadto mają intuicyjne, kolorowe<br />

wyświetlacze dotykowe, które zapewniają<br />

użytkownikom większą kontrolę<br />

nad procesem drukowania. Urządzenia<br />

umożliwiają zarządzanie kolejką zadań,<br />

śledzenie kosztów drukowania i wyświetlanie<br />

podglądu wydruku. Zestaw sześciu<br />

www.hp.pl<br />

Zaprawa klejąca<br />

Farba Silvermont zabezpiecza metalowe<br />

powierzchnie. Może być używana<br />

bezpośrednio na rdzę, bez wcześniejszego<br />

oczyszczania podłoża, a także służyć<br />

jako farba nawierzchniowa grunt oraz<br />

podkład. Dzięki specjalnej formule wiąże<br />

rdzę z powierzchni metalu, gruntując ją<br />

i poprawiając tym samym przyczepność<br />

dalszych warstw do malowanej struktury.<br />

Produkt występuje w wersjach<br />

młotkowy, półmat oraz połysk, z których<br />

każda ma bogatą gamę kolorów<br />

w standardzie RAL. Firma Den Braven<br />

daje 8-letnią gwarancję skuteczności.<br />

Wśród dekoracyjnych kostek brukowych<br />

Libet Decco pojawiła się nowa grupa<br />

produktów – kostki Aspero wyróżniają się<br />

lekko porowatą i szorstką powierzchnią<br />

śrutowano-szczotkowaną, dzięki czemu<br />

są antypoślizgowe. Bezfazowe krawędzie<br />

sprawiają, że przylegają one do siebie<br />

i tworzą równą nawierzchnię. Produkt<br />

został wzbogacony impregnatem już podczas<br />

procesu produkcji. Zastosowany<br />

system ALS (Anti Liquid System) uszczelnia<br />

kostki od wewnątrz, zmniejszając nasiąkliwość.<br />

ALS ogranicza powstawanie<br />

trwałych plam, wykwitów i zazielenień.<br />

Majster to cement remontowo-budowlany<br />

o uniwersalnym przeznaczeniu,<br />

dostępny w ergonomicznym opakowaniu<br />

z rączką, która umożliwia wygodne<br />

i bezpieczne przenoszenie. Produkt klasy<br />

32,5 o składzie zgodnym z wymaganiami<br />

normy PN-EN 197-1 wyróżnia się również<br />

mniejszą objętością worka – 20 kg. Dzięki<br />

parametrom technicznym sprawdza<br />

się przy większości prac remontowo-<br />

-budowlanych. Wśród wielu zalet, m.in.<br />

ogranicza konieczność stosowania wapna<br />

hydratyzowanego oraz ryzyko wystąpienia<br />

wykwitów węglanowych, a także<br />

poprawia komfort pracy dzięki dobrej<br />

urabialności i plastyczności zapraw i mieszanek<br />

betonowych.<br />

Oferta firmy quick-mix została rozszerzona<br />

o nowy produkt z grupy zapraw murarskich<br />

– DBM-10. To biała, cienkowarstwowa,<br />

modyfikowana polimerami zaprawa<br />

www.aliplast.pl<br />

Masy szpachlowe<br />

Systemy suchej zabudowy to najprostszy<br />

i najszybszy sposób budowy<br />

oraz wykończenia ścian. Świetnie w tego<br />

typu pracach sprawdzają się produkty<br />

gipsowo-włóknowe fermacell. Producent<br />

poleca masy szpachlowe (do spoinowania<br />

płyt), masy szpachlowe finalne<br />

(do ostatecznego wygładzania) oraz<br />

masy szpachlowe do szpachlowania<br />

powierzchniowego (do stosowania na<br />

całych powierzchniach ścian i stropów).<br />

www.fermacell.pl<br />

o zwiększonej przyczepności do murowania<br />

ścian z bloczków silikatowych. Jest łatwa<br />

w obróbce i zapobiega powstawaniu mostków<br />

technicznych. Przeznaczona jest do<br />

murowania warstwą o grubości do 3 mm,<br />

zapewnia zmniejszone zużycie zaprawy<br />

w stosunku do murowania metodami tradycyjnymi.<br />

Wytrzymałość na ściskanie wynosi<br />

10 N/mm 2 , a uziarnienie – 0-1,2 mm.<br />

www.quick-mix.pl<br />

Wentylatory Rimera<br />

Ta seria urządzeń o nowoczesnym wyglądzie<br />

dopełni wystrój łazienki, kuchni czy<br />

salonu kąpielowego. Urządzenia wyposażono<br />

w układ elektroniki, który na bieżąco<br />

kontroluje impulsy świetlne z zewnątrz,<br />

poziom wilgotności w pomieszczeniu oraz<br />

obroty silnika przystosowanego do pracy<br />

w dwóch konfiguracjach. Pierwsza z nich<br />

dostosowana jest do momentu, gdy zostanie<br />

przekroczony poziom wilgotności w powietrzu.<br />

Druga natomiast reaguje na pojawienie<br />

się impulsu światła. Oba rozwiązania<br />

pozwalają na dopasowanie ustawień do<br />

indywidulanych preferencji mieszkańców.<br />

www.dospel.com<br />

www.denbraven.pl<br />

www.libet.pl<br />

www.lafarge.pl<br />

10


PROJEKT Z OKŁADKI<br />

ROZSTĄPIONE MORZE<br />

Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie<br />

„Przygotowując złożony, ciekawy projekt i rozwiązując<br />

setki detali, nie można zapomnieć o ogólnej wizji budynku”<br />

– opowiada Marcin Ferenc z pracowni Kuryłowicz & Associates,<br />

która współpracowała z fińskimi projektantami z biura<br />

Lahdelma & Mahlamäki nad realizacją ich koncepcji.<br />

Fot. Wojciech Kryński<br />

• Obiekt w <strong>panoramie</strong> Warszawy<br />

12 13


Muzeum Historii Żydów Polskich powstało<br />

na warszawskim Muranowie, w sąsiedztwie<br />

pomnika Bohaterów Getta. Nadziemna<br />

część jest prostopadłościanem, pokrytym<br />

miedzianą blachą i szkłem, zaś bryłę niemal<br />

na całej wysokości budynku rozcinają dwie<br />

falujące ściany, które wyznaczają wejście<br />

główne i pomiędzy którymi znajduje się hol<br />

o wysokości 20 m. Powierzchnia użytkowa<br />

obiektu to 16 000 m 2 , z czego jedną czwartą<br />

zajmie wystawa główna, którą według<br />

koncepcji firmy Event Communications zaprojektowało<br />

i zrealizuje biuro Nizio Design<br />

International.<br />

Patrycja Fabiańska: Międzynarodowy<br />

konkurs na projekt muzeum i jego<br />

otoczenia wygrała w 2005 r. fińska pracownia<br />

Lahdelma & Mahlamäki.<br />

Marcin Ferenc: Profesor Rainer Mahlamäki<br />

na polskiego partnera do kontynuowania<br />

prac nad projektem wybrał<br />

wówczas Stefana Kuryłowicza i biuro<br />

Kuryłowicz & Associates. Tak rozpoczęła się<br />

nasza przygoda z tym budynkiem.<br />

PF: Jaka część prac przypadła polskiemu<br />

zespołowi?<br />

MF: W oparciu o szczegółowe wytyczne<br />

pokonkursowe przedstawicieli Muzeum,<br />

Stołecznego Zarządu Rozbudowy Miasta<br />

oraz Żydowskiego Instytutu Historycznego<br />

opracowaliśmy z fińskim biurem kolejną<br />

wersję koncepcji projektowej. W roku<br />

2007 został wykonany projekt budowlany,<br />

a rok później wykonawczy. Nam przypadło<br />

przygotowanie większej części dużych<br />

opracowań, takich jak rysunki plan zagospodarowania,<br />

rzuty i przekroje, natomiast<br />

nasi partnerzy z Finlandii opracowywali<br />

większość wytycznych dla wnętrz i nadali<br />

formy ścianom budynku. Rozwiązania obu<br />

stron były wspólnie dyskutowane, po czym<br />

ostateczną wersję dokumentacji tłumaczyliśmy<br />

na język polski.<br />

PF: Czy w trakcie tych prac koncepcja<br />

ulegała zmianom?<br />

MF: Były tylko niewielkie korekty dotyczące<br />

funkcji, wprowadzane w miarę tego,<br />

jak użytkownikowi krystalizowała się koncepcja<br />

funkcjonowania budynku. Jedyna<br />

większa zmiana wiązała się z tym, że w stosunku<br />

do projektu konkursowego nieco<br />

zmieniono układ zagospodarowania terenu<br />

– część komercyjna ostatecznie znalazła się<br />

na północnej części działki. Koncepcja była<br />

na tyle przemyślana, że stanowiła mocne<br />

oparcie dla projektu budowlanego. Gdy porówna<br />

się realizację – zwłaszcza w zakresie<br />

ukształtowania bryły i rozdysponowania<br />

funkcji – z ogólnymi założeniami konkursu,<br />

nie widać znacznych różnic.<br />

PF: Architekturę i rozkład funkcjonalno-przestrzenny<br />

podporządkowano<br />

ekspozycji głównej?<br />

MF: Budynek jest specyficzny, ponieważ<br />

został zaprojektowany pod wystawę,<br />

choć często bywa odwrotnie. Plany wobec<br />

przestrzeni ekspozycji były częścią założeń<br />

konkursowych. Przemyślanym pomysłem<br />

było zlokalizowanie jej na najniższym piętrze<br />

– przestrzeń wystawy głównej może tam<br />

wypełnić cały obrys głównej bryły. Wraz<br />

z zapleczem, pomieszczeniami konserwacji<br />

i warsztatami zajmuje ona blisko 1/3 powierzchni<br />

budynku – niemal całe podziemia.<br />

PF: Jak rozdysponowano pozostałe<br />

funkcje?<br />

MF: Na parterze znajduje się hol główny<br />

skomunikowany z restauracją, salą wystaw<br />

czasowych, biblioteką, pomieszczeniem<br />

opieki nad dziećmi oraz kilkoma pomieszczeniami<br />

sklepów i administracji. Na poziomie<br />

pierwszego piętra do strefy holu przylega<br />

audytorium na 480 widzów, ciąg sal projekcyjnych<br />

i wystawowych. Hol rozcina budynek<br />

niemal na całą wysokość i dzieli go na<br />

dwie części: w północnej (trzy kondygnacje<br />

nadziemne) mieszczą się pomieszczenia dostępne<br />

dla odwiedzających oraz magazyny<br />

i maszynownie, a w południowej (cztery<br />

kondygnacje nadziemne) – biura i zespół<br />

edukacyjny.<br />

PF: Najbardziej charakterystycznym<br />

elementem obiektu są krzywoliniowe,<br />

falujące ściany. Ta przestrzeń holu została<br />

nazwana „Yam Suf”, co w języku<br />

hebrajskim oznacza Morze Czerwone.<br />

MF: Inspiracją dla takiego sposobu określenia<br />

tej przestrzeni była historia narodu<br />

żydowskiego, związana z rozstąpieniem<br />

się Morza Czerwonego przed Izraelitami<br />

prowadzonymi przez Mojżesza.<br />

PF: Muzeum można więc odbierać<br />

dwojako – dosłownie, widząc przywołanie<br />

konkretnej historii, lub jako czystą<br />

abstrakcję…<br />

MF: Tak, ale nie tylko ta metafora była<br />

istotna. Wprowadzenie takiego ukształtowania<br />

holu pozwoliło fińskim autorom koncepcji<br />

na uwolnienie głównej przestrzeni budynku<br />

i skontrastowanie jej z prostopadłościenną<br />

bryłą zewnętrzną. Ta przestrzeń może kojarzyć<br />

się też z wnętrzem wąwozu. Ponadto<br />

rozcięcie budynku łączy przestrzeń placu<br />

pomnika Bohaterów Getta ze znajdującym<br />

się po drugiej stronie parkiem. W tym zabiegu<br />

też można doszukać się metafory<br />

– połączenia przeszłości, teraźniejszości<br />

i przyszłości. Tę ostatnią symbolizuje zieleń<br />

trawy i drzew zaglądających do holu przez<br />

duże zachodnie przeszklenie.<br />

PF: Dzięki rozcięciu budynek stał się<br />

bardziej przejrzysty?<br />

MF: Są punkty wokół budynku, skąd<br />

można dojrzeć teren po drugiej stronie.<br />

Przezierna jest też zewnętrzna powłoka<br />

elewacji, którą zbudowano ze szkła i miedzi<br />

perforowanej.<br />

PF: Jest tam złożony z łacińskich<br />

i hebrajskich liter napis „Polin” – Polska.<br />

MF: Litery formują abstrakcyjny ornament,<br />

nałożony na szkło techniką sitodruku.<br />

Został on zastosowany głównie ze<br />

względu na chęć zróżnicowania wyglądu<br />

pasów fasady i kontrolę stopnia jej przezierności.<br />

PF: Wyraz formy zewnętrznej nie oddaje<br />

funkcji tego budynku.<br />

• Dialog przestrzenny z placem<br />

i pomnikiem Bohaterów Getta<br />

144 15


MF: W miejscu, gdzie go zlokalizowano,<br />

PF: Charakter budynku zmienia się<br />

bardziej swobodnie, narysował odręczne<br />

istniało getto. Dzisiaj jest tam park otoczony<br />

w zależności od kąta patrzenia.<br />

krzywizny, które ją ukształtowały. Na tej<br />

modernistyczną zabudową z lat 50. i 60. XX<br />

MF: Rzeczywiście tak jest. Zewnętrz-<br />

podstawie wykonano pierwszy model, który<br />

wieku. Nowoczesna, prostopadłościenna<br />

ną powłokę muzeum tworzy zygzakowata<br />

w miarę postępu prac był podstawą nie<br />

bryła wpisuje się we współczesny kontekst<br />

struktura z pionowych paneli szklanych i mie-<br />

tylko do rysunków architektury – określone<br />

urbanistyczny, natomiast rozcięcie w nim<br />

dzianych, ustawionych do siebie pod ką-<br />

nim powierzchnie wyznaczały uwarunko-<br />

otwiera to miejsce na plac Pomnika Bo-<br />

tem prostym. Dzięki temu elewacja z jednej<br />

wania dla modelu konstrukcyjnego. Kon-<br />

haterów Getta, zapraszając do środka, ale<br />

strony budynku jest refleksyjna, a z drugiej<br />

strukcja ścian była też modelowana w 3D.<br />

i wiążąc budynek z historią tego miejsca.<br />

tworzy rdzawą, rozpływającą się mgiełkę.<br />

Model był stale awansowany, wyciągaliśmy<br />

PF: Proszę opowiedzieć o fasadach.<br />

PF: Falujące ściany w holu głównym<br />

z niego również zestawy współrzędnych<br />

MF: Prostopadłościan jest ze swej na-<br />

wykonano technologią natryskiwania<br />

geodezyjnych, które służyły do kontroli<br />

tury formą ciężką, dlatego aby uczynić ją<br />

betonu. Co zadecydowało o wyborze<br />

realizacji poszczególnych etapów: konstruk-<br />

nieco lżejszą i skontrastować z betonowymi<br />

tego sposobu?<br />

cji, kolejnych warstw ściany i jej krzywizny.<br />

ścianami holu, fasady wykończono szkłem<br />

MF: Najpierw zastanawialiśmy się nad<br />

Model towarzyszył więc projektowi od sa-<br />

i miedzią. Te materiały zostały ułożone na-<br />

betonem szalowanym, a potem nad prefa-<br />

mego początku i przetrwał zmiany koncepcji<br />

przemiennie w formie pionowych paneli<br />

brykowanymi płytami wieszanymi podczas<br />

wykonania tej ściany.<br />

– jedna ścianka to mocowane punktowo<br />

budowy. Ostatecznie wybraliśmy natrysk<br />

Zastanawialiśmy się nad szalowaniem,<br />

szkło hartowane, druga – perforowana<br />

betonowy, co pozwoliło wykonawcy działać<br />

po uzgodnieniu z konstruktorami przeszli-<br />

blacha miedziana. Płynne i miękkie ściany<br />

sprawnie i, w miarę konieczności, korygować<br />

śmy na system konstrukcji stalowej, na<br />

holu rozcinają bryłę, która z kolei jest pełna<br />

kształt ścian na bieżąco.<br />

którym miało być wieszane wykończenie.<br />

kątów ostrych, ale połyskliwa i rozświetlo-<br />

PF: Jak odbywał się proces ich wzno-<br />

Stanęło jednak na tym, że na konstrukcji<br />

na. Dzięki perforacjom miedzi oraz użyciu<br />

szenia i modelowania?<br />

stalowej zawisły wstępnie modelowane<br />

szkła refleksyjnego to wnętrze wydaje się,<br />

MF: Gdy na etapie koncepcji Rainer<br />

płyty OSB i na nich wykonano natrysk be-<br />

paradoksalnie, cięższe i poważniejsze od<br />

Mahlamäki stwierdził, że przestrzeń holu<br />

tonowy. Geodeci wyznaczali współrzędne,<br />

zewnętrza.<br />

głównego powinna być ukształtowana<br />

według których weryfikowano konstrukcję<br />

AGC GLASS EUROPE<br />

• Kompozycja i rozwiązania materiałowe fasady<br />

International<br />

Building<br />

Projects Team<br />

Wykorzystaj naszą sieć specjalistów<br />

do szkła architektonicznego<br />

AGC Glass Europe.<br />

AGC Flat Glass Polska Sp. z o.o.<br />

ul. Bysławska 73<br />

04-993 Warszawa<br />

tel.: + 48 22 872 02 23<br />

fax: + 48 22 872 97 60<br />

e-mail: dariusz.podobas@eu.agc.com<br />

www.YourGlass.com<br />

16


• Przezierna powłoka fasady: szkło i miedź<br />

• Rozcięcie prostopadłościennej bryły<br />

• Ujęcie z narożnika. Świetlista bryła pełna ostrych kątów<br />

18


SPRAWDZONA<br />

JAKOŚĆ<br />

• Klimat holu głównego<br />

• Falujące ściany, rysunek żłobień i mostek<br />

spinający dwie części kondygnacji +1<br />

nośną, układ zbrojenia rozproszonego i natrysku. Na samym końcu<br />

powierzchnię ścian modelowano ręcznie. Wykonawcy konsultowali<br />

się z geodetami, co do ich dokładnego przebiegu, i z nami<br />

– w kwestii rytmu zacierania, sposobu prowadzenia tekstury<br />

i niwelowania niedokładności.<br />

PF: Czy to był najbardziej pracochłonny element projektu?<br />

MF: Zdecydowanie. Ściany krzywoliniowe przechodzą przez całą<br />

wysokość i szerokość budynku, stanowiąc także część konstrukcji<br />

nośnej. To dla projektantów i wykonawców ogrom pracy.<br />

PF: Jaka kolorystyka buduje klimat wnętrz?<br />

MF: Posadzka holu głównego została wyłożona trawertynem,<br />

który swoim zgaszonym, przypominającym piaskowiec kolorem<br />

koresponduje z barwą natrysku betonowego. Posadzki w sali audytoryjnej,<br />

projekcyjnej i biurach są wyłożone parkietem dębowym.<br />

Fornir dębowy jest zastosowany również na ścianach poza przestrzenią<br />

wystawową. Natomiast w sali audytoryjnej po raz kolejny<br />

pojawia się miedź: ściany i sufit są wykończone siatką miedzianą.<br />

Ściany nie mogły być pełne, ze względu na znajdujące się za nimi<br />

kurtyny akustyczne. Skupiliśmy się na prostych zestawieniach,<br />

nie chcieliśmy mnożyć materiałów. Poza pojedynczymi akcentami<br />

kolorystycznymi większość ścian jest tynkowana na biało.<br />

PF: Muzeum ma obrazować 1000-letnią historię Żydów<br />

na ziemiach polskich. Wspomniał Pan, że aranżację wystawy<br />

głównej określono już na etapie konkursu.<br />

MF: Organizatorzy wiedzieli, jaki będzie mieć ona charakter<br />

i rozmiar. 4000 m 2 to olbrzymia powierzchnia w skali budynku, dlatego<br />

już na etapie konkursu podjęto decyzję, że cała kondygnacja<br />

podziemna zostanie zagospodarowana na ekspozycję. Po wejściu<br />

do holu głównego zwiedzający przejdą przez mostek rozpięty nad<br />

miejscem, gdzie posadzka opada miękkimi krzywiznami w dół,<br />

ukazując znajdujące się w podziemiu pierwsze galerie wystawy.<br />

Kolejne sale opowiadają o okresach współegzystencji Polaków<br />

i Żydów. Pozostałe funkcje budynku są zlokalizowane już nad ziemią.<br />

Koncepcja wystawy powstała w biurze Event Communications<br />

w Londynie, natomiast projekt kontynuuje warszawska pracownia<br />

Nizio Design, konsultując z Rainerem Mahlamäkim i naszym biurem<br />

rozwiązania, mogące wpłynąć na pozostałą część budynku.<br />

PF: Ważnym elementem architektonicznym muzeum i jednocześnie<br />

eksponatem jest rekonstrukcja dachu synagogi.<br />

MF: Wykonywano ją przez kilka lat. Zrekonstruowany dach,<br />

który od wewnątrz ma piękne polichromie, wychodzi z wystawy<br />

głównej przez otwór w stropie aż do przestrzeni parteru. Od strony<br />

wystawy widać więc jego spód, tak jak widzieli go ludzie zgromadzeni<br />

w synagodze w Gwoźdźcu. Na poziomie parteru widzimy<br />

odsłoniętą, ładną konstrukcję drewnianą.<br />

PF: Jak ukształtowano oświetlenie?<br />

MF: Koncepcja przyszła z Finlandii, potem, już wspólnie z wykonawcami,<br />

weryfikowaliśmy te założenia podczas prób na budynku.<br />

Obiekt ma trzy rodzaje iluminacji: oprawy w chodnikach podświetlają<br />

elewację wschodnią i zachodnią, reflektory na otaczających<br />

Płyty gipsowo-włóknowe FERMACELL<br />

Idealne rozwiązanie do<br />

efektywnej suchej zabudowy<br />

Płyta gipsowo-włóknowa do<br />

wszechstronnego zastosowania –<br />

od piwnicy aż po dach<br />

Już od ponad 40 lat firma FERMACELL przoduje<br />

w produkcji wysokiej jakości systemów suchej<br />

zabudowy a płyty FERMACELL,<br />

z uwagi na ich skład można stosować jako płyty<br />

budowlane, ognioodporne, dzwięko izolacyjne<br />

i odporne na wilgoć. Sprawdzono je pod względem<br />

biologiczno-budowlanym i wyróżniono certyfikatem<br />

ekologicznym.<br />

FERMACELL – oryginał wśród płyt gipsowo-<br />

-włóknowych<br />

Fermacell systemy suchej zabudowy<br />

ul. Migdałowa 4, 02-796 Warszawa<br />

Tel. +48-22-645 13 38,-9<br />

fermacell-pl@xella.com<br />

www.fermacell.pl www.budowaniedoskonale.pl<br />

Możliwość<br />

zastosowania w<br />

pomieszczeniach<br />

wilgotnych<br />

Wysoka nośność<br />

Przyjemny klimat<br />

wnętrz<br />

Łatwe w obróbce<br />

Najlepsza<br />

dostępna na<br />

rynku izolacja<br />

akustyczna<br />

Ochrona<br />

przeciwpożarowa<br />

Wysoka<br />

obciążalność<br />

Bezproblemowe<br />

spoinowanie<br />

TESTOWANE PRODUKTY<br />

20


obiekt słupach podkreślają rytm elewacji<br />

„zygzaka”, a pod fasadą szklaną, „skórą”<br />

budynku, znajdują się ciągi lamp LED, które<br />

w różnych kolorach mogą podświetlać<br />

elewację od wewnątrz.<br />

PF: Pierwotny projekt oświetlenia<br />

nie został zaakceptowany ze względu<br />

na przepisy ppoż.<br />

MF: Po zmianie koncepcji ścian krzywoliniowych<br />

musieliśmy odstąpić od pierwotnie<br />

zaprojektowanych rozwiązań. Ściany<br />

chcieliśmy wykonać z prefabrykowanych<br />

płyt – wewnątrz miały się znaleźć wnęki na<br />

oświetlenie. Gdy podjęto decyzję o użyciu<br />

technologii betonu natryskiwanego, okazało<br />

się, że wykonanie wnęk nie będzie możliwe<br />

z powodu braku miejsca między profilami<br />

podkonstrukcji. Wtedy zaczęliśmy się zastanawiać<br />

nad wprowadzeniem do holu ciągu<br />

świetlnego w postaci węża obłożonego<br />

półprzejrzystym materiałem. Jednak jego<br />

konstrukcja musiałaby być odpowiednio zabezpieczona<br />

przeciwpożarowo – miała nieść<br />

też oświetlenie awaryjne, co sprawiłoby, że<br />

pas oświetlenia (w zamierzeniu lekki) byłby<br />

dość solidny i ciężki.<br />

PF: Czy w budynku znalazły się jakieś<br />

niekonwencjonalne technologie?<br />

MF: Warte uwagi pod względem technicznym<br />

jest przeszklenie elewacji północnej.<br />

Jego konstrukcję tworzą szklane filary podwieszone<br />

do kratownicy w dachu. Przeszklenie<br />

nie opiera się więc na posadzce, a przechodząca<br />

przez cały budynek dylatacja wyprowadzona<br />

została na obwód tego przeszklenia,<br />

aby nie zaburzać rytmu podziałów szkła.<br />

PF: Jaką konstrukcję przyjęto?<br />

Rys. archiwum Architects Lahdelma & Mahlamäki<br />

• Szkice koncepcyjne<br />

MF: Budynek jest posadowiony na płycie<br />

dennej (o grubości od 60 do 80 cm) i oparty na<br />

słupach żelbetowych w module 9-metrowym.<br />

Hol główny jest zbudowany na konstrukcji<br />

stalowej, która przejmuje też część obciążeń<br />

stropów. Nad sekcjami technicznymi dach jest<br />

żelbetowy, m.in. ze względów akustycznych,<br />

a nad pozostałymi częściami budynku ma<br />

konstrukcję stalową. Między pasami konstrukcji<br />

mieliśmy możliwość przeprowadzenia<br />

instalacji. Pokrycie dachu to papa z białą<br />

posypką – jest on z widoczny z okolicznych<br />

budynków, dlatego nie chcieliśmy, aby był<br />

czarny. Ma charakter techniczno-użytkowy<br />

i nie jest dostępny dla zwiedzających.<br />

• Wnętrze „wąwozu” – Yam Suf<br />

Widoczne na zewnątrz części konstrukcji<br />

są zrealizowane w betonie architektonicznym<br />

rozbielonym tlenkiem tytanu. Konstrukcja<br />

ścian zewnętrznych jest żelbetowa, podobnie<br />

jak większość schodów, natomiast stalowe<br />

są konstrukcje ścian krzywoliniowych i mostek<br />

spinający przez hol główny dwie części<br />

kondygnacji +1. Oprócz ścian krzywoliniowych<br />

wyzwaniem dla konstruktorów było<br />

wpięcie w konstrukcję budynku wspomnianego<br />

już wiszącego przeszklenia, konstrukcja<br />

wejścia głównego oraz zadaszenie sali<br />

audytoryjnej strukturą, która z jednej strony<br />

mogłaby być rozpięta na całej jej szerokości,<br />

a z drugiej utrzymałaby wyposażenie techniczne<br />

tej przestrzeni.<br />

PF: Jak poradzili sobie Państwo z akustyką?<br />

MF: Problemem mogło być echo w wysokiej<br />

przestrzeni holu głównego. Sytuację<br />

polepszał fakt, że jego ściany nie tworzą<br />

prostych, wysokich powierzchni, lecz<br />

22 23


płynnie się gną. Oczywiście ryzyko z tym związane jest takie,<br />

że mogą się tworzyć tzw. kieszenie akustyczne, które potęgują<br />

hałas. Jednak materiał wprowadzony na ścianę nie jest gładki (natrysk<br />

ma przecież strukturę porowatą, jak ukruszony piaskowiec)<br />

i redukuje rewerberację. Ponadto w częściach niewidocznych<br />

dla zwiedzających, w górnej części ścian, natrysk betonowy<br />

zastąpiono akustycznym, czego nikt poza służbami technicznymi<br />

raczej nie ma szansy zobaczyć. To rozwiązanie znacznie wpływa<br />

na redukcję pogłosu. Ustroje akustyczne sali audytoryjnej zostały<br />

tak zaprojektowane, by umożliwić adaptację do różnych funkcji,<br />

co uzyskano poprzez możliwość regulacji rozwinięcia zespołu<br />

kurtyn, które pokrywają niemal wszystkie ściany i dosyć gęsto<br />

występują też w sufi cie.<br />

PF: W przestrzeni holu pojawi się aranżacja imitująca las.<br />

Dlaczego?<br />

MF: Projektanci wystawy w porozumieniu z radą muzeum<br />

chcieli nawiązać do czasów, gdy Żydzi przybyli na polskie ziemie.<br />

A wtedy nasz kraj był po prostu porośnięty lasami. Zostało to<br />

dość dosłownie zinterpretowane przez fi rmę Event. Pierwszą<br />

koncepcją było wprowadzenie jako pni słupów opatrzonych cytatami.<br />

Ostateczny wygląd aranżacji jest jeszcze przedmiotem<br />

dyskusji między projektantami wystawy a Rainerem Mahlamäkim.<br />

Profesorowi zależy, żeby wpisywała się ona w przestrzeń holu<br />

głównego.<br />

• Rozwiązania rozrzeźbionej przestrzeni holu<br />

Rys. archiwum Architects Lahdelma & Mahlamäki<br />

• Zagospodarowanie terenu<br />

24<br />

SELLA ul. Tarnowska 8, 85-375 Bydgoszcz; tel. +52 379 75 49; fax +52 379 83 09<br />

systemowe<br />

fotele<br />

widowiskowe<br />

audytoryjne<br />

kinowe<br />

www.krzesla.com.pl


PF: Czy kształtowali Państwo wnętrza<br />

ogólnodostępne?<br />

MF: Aranżacja holu głównego to nasz<br />

projekt. Hol przechodzi w przestrzeń wystawy<br />

w taki sposób, że kamień z parteru jest<br />

powtórzony w pierwszej galerii, do której<br />

wchodzą zwiedzający.<br />

PF: Jak powstał rysunek żłobień na<br />

ścianach holu?<br />

MF: W koncepcji konkursowej ściany<br />

miały rytm ukośnych linii, które podkreślały<br />

ich kształt. Oku łatwiej zinterpretować<br />

kształt przestrzeni, gdy istnieją na niej<br />

punkty czy linie odniesienia. Gdy doszliśmy<br />

do etapu nowego opracowania ściany, do<br />

technologii betonu natryskiwanego, pojawił<br />

się problem dylatacji materiałowych. Z jednej<br />

strony mieliśmy dylatacje konstrukcji<br />

głównej (musiały występować co kilkanaście<br />

metrów), z drugiej – pola natrysku<br />

nie mogły być zbyt duże, bo popękałyby.<br />

Ponieważ mieliśmy już zaplanowany rytm<br />

podziałów ukośnych, koordynowaliśmy je<br />

z podziałami pionowymi i poziomymi, które<br />

w większości wynikały z potrzeb konstrukcji<br />

materiału. Złożenie tego wszystkiego<br />

otworzyło dość skomplikowany rysunek,<br />

który teraz oglądamy na ścianach.<br />

PF: Z czego wynika ich kolorystyka?<br />

MF: W koncepcji ściany miały kolor<br />

piaskowca, co wynikało ze skojarzeń z wąwozem<br />

skalnym, ale też z tego, że Rainer<br />

Mahlamäki nie chciał kształtować tej przestrzeni<br />

jak betonowego bunkra.<br />

PF: Jesteśmy już przyzwyczajeni, że<br />

beton w muzeum żydowskim symbolizuje<br />

Holokaust. Tyle że to nie jest muzeum<br />

Holokaustu, ale całej historii Żydów na<br />

ziemiach polskich.<br />

MF: Dlatego z jednej strony wybrano<br />

formę przywodzącą na myśl naturalne ściany<br />

kamienne, a z drugiej zastosowano ciepły,<br />

pogodny odcień betonu, by uciec od najpopularniejszych<br />

skojarzeń. Gdy doszliśmy do<br />

momentu testowania powierzchni betonu<br />

natryskiwanego i sprawdzania mieszanki,<br />

która nadaje kolor, najbardziej byliśmy zadowoleni<br />

z barwy piaskowca.<br />

PF: Ściany nie mają jednak jednolitego<br />

koloru.<br />

MF: Nie sposób w ramach natrysku ściany<br />

o powierzchni 6000 m 2 utrzymać ten sam kolor.<br />

Nawet jeśli utrzyma się identyczny skład mieszanki,<br />

to zmiana temperatury czy wilgotności<br />

skutkuje innym kolorem gotowej powierzchni.<br />

W utrzymaniu spójności pomagają dylatacje.<br />

Poszczególne pola natrysku powstawały podczas<br />

realizacji kolejnych pól dylatacji, więc<br />

nie następowało zakłócenie ciągłości koloru.<br />

Jednak tak naprawdę nie zależało nam, żeby<br />

ta ściana była jednolita. Gdyby natryskiwany<br />

beton był wszędzie identyczny, wyglądałby<br />

jak tynk. Oczywiście czasem coś się nie udawało<br />

i trzeba było powierzchnię poprawiać,<br />

nakładać jeszcze raz. Tam, gdzie pojawiały<br />

się uszkodzenia punktowe, w celu zniwelowania<br />

rażących kontrastów, podmalowywano<br />

wierzchnią warstwę. W całej realizacji były to<br />

jednak pojedyncze miejsca.<br />

• Biel – dominująca barwa wnętrz muzeum<br />

26


Lokalizacja/adres<br />

Pracownie projektowe<br />

Architekt prowadzący<br />

Warszawa, ul. Anielewicza<br />

Architects Lahdelma & Mahlamäki<br />

Kuryłowicz & Associates<br />

Rainer Mahlamäki<br />

Architects Lahdelma & Mahlamäki:<br />

Rainer Mahlamäki, Riitta Id, Maritta Kukkonen, Miguel Silva,<br />

Jukka Savolainen, Markus Wikar, Mirja Sillanpää<br />

Architekci<br />

Kuryłowicz & Associates:<br />

Stefan Kuryłowicz , Ewa Kuryłowicz, Paweł Grodzicki,<br />

Marcin Ferenc, Piotr Kuczyński, Tomasz Kopeć,<br />

Michał Gratkowski, Magdalena Rostowska, Piotr Kudelski<br />

Data opracowania 2005-2008<br />

Data realizacji 2009-2013<br />

Inwestor<br />

Miasto Stołeczne Warszawa<br />

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego<br />

Powierzchnia całkowita 18 300 m 2<br />

Powierzchnia zabudowy 4400 m 2<br />

Kubatura brutto 123 000 m 3<br />

Generalny wykonawca<br />

Aluminiowy sufit rastrowy OPEN LINE 50x300x40 biały mat – 4800 m 2<br />

Szkło:<br />

– fasady: 12 ESG HST Planibel Clear i 10 ESG HST Planibel Clear<br />

– świetliki: 8 ESG HST Planibel Energy NT<br />

– podwójna skóra: 10 ESG HST Planibel Clear<br />

– mocowanie punktowe szkła: structura duo + 10 ESG HST Planibel Top NT<br />

– mocowanie punktowe szkła: żebra szklane + Stratobel 1919,4 ESG HST – folia Sentryglas Szkło<br />

Ochrona przeciwpożarowa oraz odciążenie konstrukcji ciągów komunikacyjnych – pomostów do<br />

zwiedzania, zawieszonych nad ekspozycją na poziomie -1, wykonanych w systemie konstrukcji stalowej<br />

i żelbetowej; zastosowano elementy jastrychowe 2E31 o wymiarach 1500x500x30 mm, na warstwie<br />

podsypki wyrównującej Fermacell – ok. 400 m 2<br />

Fotele kinowe i audytoryjne<br />

Wykonanie oraz montaż ścianek i okien stalowych przeciwpożarowych<br />

Modułowe centrale wentylacyjne EU<br />

Producent metalowych sufitów podwieszanych z siatki architektonicznej (materiał: miedź)<br />

Polimex-Mostostal SA<br />

BARWA SYSTEM sp. z o.o.<br />

AGC Polska sp. z o.o.<br />

Fermacell Systemy Suchej Zabudowy<br />

Sella s.c.<br />

OPEUS<br />

Fläkt Bovent sp. z o.o.<br />

Progress Eco SA<br />

• Zrekonstruowany dach synagogi<br />

• Audytorium na pierwszym piętrze<br />

PF: Taka ściana krzywoliniowa w tej technologii to unikalne<br />

rozwiązanie. Czy osiągnięcie takiego poziomu wykończenia<br />

było trudne?<br />

MF: Przygotowując złożony, ciekawy projekt i rozwiązując<br />

setki detali, nie można zapomnieć o ogólnej wizji budynku. We<br />

współpracy z utalentowanymi ludźmi większość problemów da<br />

się rozwiązać, rzecz polega na utrzymaniu spójnego charakteru<br />

wszystkich części obiektu. Jeśli chodzi o nadzór, trudne było opracowywanie<br />

i dyskutowanie niektórych rozwiązań wykonawczych<br />

– część z nich było wykonywanych w Polsce pierwszy raz. Ale też<br />

mieliśmy szczęście trafić na naprawdę dobrych wykonawców. Co<br />

dwa tygodnie z Finlandii przyjeżdżali Rainer Mahlamäki lub Maritta<br />

Kukkonen, która prowadziła z nami nadzory. Ze strony Kuryłowicz<br />

& Associates prace realizacyjne nadzorowałem ja oraz Piotr Kudelski<br />

i z czasem normą stały się dwie lub trzy wizyty w tygodniu.<br />

PF: Dziękuję za rozmowę.<br />

28


• Dominanta wysokościowa w <strong>panoramie</strong> Wrocławia<br />

REALIZACJE W POLSCE<br />

ZAKORZENIONY<br />

W PANORAMIE<br />

Sky Tower we Wrocławiu<br />

Kompleks, w którym mieszczą się apartamenty, biura oraz galeria handlowa, składa<br />

się z trzech połączonych budynków. Pierwszy projekt budowlany opracowała<br />

wrocławska pracownia Walas, jednak ostatecznie zrealizowano koncepcję Studia<br />

Architektonicznego Fold, która bazowała na konstrukcji projektu pierwotnego.<br />

O wyzwaniu opowiadają architekci Dariusz Dziubiński i Mariusz Korszorsz.<br />

Fot. archiwum LC Corp Sky Tower<br />

30 31


Patrycja Fabiańska: Gdy przejęli Panowie<br />

ten projekt, wiele decyzji zostało<br />

już podjętych.<br />

Dariusz Dziubiński: Tak, to prawda.<br />

Miasto sporządziło plan zagospodarowania<br />

tego terenu, który określał warunki dotyczące<br />

funkcji i gabarytu obiektu. Gdy powstał<br />

pierwszy projekt Sky Tower, sytuacja na rynku<br />

budowlanym była jeszcze stabilna. Były to lata<br />

2006-2007, natomiast od roku 2009 do dzisiaj<br />

to już zupełnie inne czasy. Decyzję o zatrzymaniu<br />

budowy i zmniejszeniu budynku inwestor<br />

podjął w wyniku zmiany sytuacji ekonomicznej.<br />

Nasza pracownia rozpoczęła prace, gdy były<br />

już zrealizowane dwie kondygnacje podziemne.<br />

PF: Liczba budynków została zredukowana<br />

z sześciu do trzech, zmieniono<br />

formę i elewacje. Były to decyzje czysto<br />

biznesowe?<br />

Mariusz Korszorsz: Tak, inwestor zmienił<br />

część funkcji i wielkości kubaturowe<br />

– z niemal 350 000 m 2 powierzchnię obiektu<br />

zredukowano do 170 000 m 2 . Pierwotne plany<br />

zakładały, że najwyższa wieża z iglicą będzie<br />

miała wysokość 258 m. Ostatecznie całkowita<br />

wysokość wynosi 212 m. Pod koniec kwietnia<br />

2010 r. wydano pozwolenie na budowę,<br />

a konstrukcja żelbetowa była gotowa we<br />

wrześniu 2011 r. Jej wysokość to 205,82 m.<br />

PF: Co się zmieniło w programie funkcjonalno-przestrzennym?<br />

MK: Od samego początku budynek był<br />

przeznaczony dla funkcji handlowej, usługowej,<br />

biurowej i mieszkalnej. To pozostało<br />

bez zmian, natomiast zmieniły się proporcje.<br />

DD: W stosunku do pierwotnej wersji<br />

zwiększyła się wielkość przestrzeni biurowych.<br />

Poza tym przy pierwszych koncepcjach<br />

i założeniach programowych mówiło<br />

się również o funkcjach publicznych, takich<br />

jak basen czy lodowisko. Zrezygnowano<br />

jednak z tego pomysłu.<br />

PF: Na dachu kompleksu została zrealizowana<br />

zielona przestrzeń rekreacyjna.<br />

MK: Budynek zajmuje całą działkę po<br />

obwodzie w linii zabudowy. Jednym z wymogów<br />

warunków technicznych była realizacja<br />

25% powierzchni biologicznie czynnej na<br />

terenie inwestycji. Z powodu braku innych<br />

możliwości zaplanowano zielone dachy, które<br />

mają charakter rekreacyjny. Jeden z nich<br />

przeznaczony jest wyłącznie dla mieszkańców<br />

apartamentów (jest tam plac zabaw), inny – na<br />

budynku B1, czyli galerii handlowej – zarówno<br />

dla mieszkańców, jak i pracowników biur.<br />

PF: Mieli Państwo jakiś wpływ na<br />

wyraz architektoniczny?<br />

MK: Wszystkie decyzje dotyczące konstrukcji<br />

i struktury budynku były podjęte przed<br />

naszym przystąpieniem do projektu. Zmieniliśmy<br />

układ niższego budynku, który został<br />

„zwrócony” do wieży. Dzięki temu stał się<br />

bardziej dynamiczny. Budynek wieży został<br />

skierowany wyższą częścią w stronę Rynku<br />

Starego Miasta. Poza doborem szkła na fasady<br />

budynków wysokościowych kluczowych wyborów<br />

dokonywał inwestor – decydowały jego<br />

preferencje materiałowe. Odniesieniem dla<br />

Sky Tower jest budynek Arkad Wrocławskich,<br />

który znajduje się 750 metrów dalej. Elewacje<br />

obu obiektów są z piaskowca.<br />

PF: Co więc było dla Państwa priorytetem<br />

podczas pracy?<br />

MK: Trudnością i wyzwaniem był czas,<br />

logistyka i zarządzanie projektem, przy którym<br />

pracuje łącznie z branżami od 60 do<br />

90 osób.<br />

DD: Chciałbym też podkreślić, że nowy<br />

projekt sporządzaliśmy w momencie, gdy<br />

realizowano jeszcze poprzedni. Musieliśmy<br />

więc uwzględnić wykonane już prace. Do<br />

rozwiązania mieliśmy problemy typowe<br />

dla obiektu wysokościowego, choć to akurat<br />

jedyny taki we Wrocławiu. Dotyczyły<br />

one również funkcjonowania budynku, np.<br />

ochrony ppoż., ewakuacji czy oddymiania. To<br />

ostatnie sporządzono jako bardzo nowatorskie<br />

i pilotażowe, podobnie jak fasady, które<br />

indywidualnie zaprojektowała Grupa Kęty.<br />

PF: Kompleks składa się z trzech połączonych<br />

budynków. Jaki jest rozkład<br />

funkcji na poszczególnych kondygnacjach?<br />

MK: Budynek B1 to 3-piętrowy podest,<br />

w którym znajdują się galeria handlowa z częścią<br />

biurową oraz parkingi. B3 to 19-piętrowy<br />

kaskadowy „żagiel”, gdzie mieszczą się biura<br />

(poziomy 4-10) i 52 apartamenty (poziomy<br />

11-19). Na jego dwóch ostatnich kondygnacjach<br />

znajduje się apartament dwupoziomowy.<br />

B2 to 50-piętrowa wieża, w której<br />

poziomy od 4 do 26 zajmują funkcje biurowe,<br />

a od 28 do 48 apartamenty w liczbie 179.<br />

Do tego mamy tam jeszcze pośrednie kondygnacje<br />

techniczne.<br />

PF: Jak wygląda układ komunikacyjny?<br />

DD: W budynku wieży jeden trzon wind<br />

obsługuje część biurową, a osobny wydzielono<br />

dla mieszkańców. W żaglu (budynek B3)<br />

wszystkie funkcje opierają się na jednym<br />

pionie. Są też oczywiście niezbędne windy<br />

pożarowe. W galerii handlowej mamy rzecz<br />

jasna schody ruchome i windy. Dostawcą<br />

dźwigów jest firma Schindler, z którą inwestor<br />

współpracował przy realizacji Arkad<br />

Wrocławskich.<br />

PF: A jak to wygląda w strefie zewnętrznej?<br />

MK: Budynek wypełnia cały teren, dlatego<br />

strefa parkingowa została zrealizowana<br />

z wjazdem od kondygnacji -1. Jest tam<br />

również wydzielona strefa dostaw (o powierzchni<br />

blisko 800 m 2 ) z rampami i windami<br />

towarowymi, przewidziano także miejsca<br />

postojowe dla rowerów. Mamy też sporo<br />

• Widok z lotu ptaka<br />

• Ujęcie od strony wejścia głównego do pasażu handlowego<br />

Fot. archiwum LC Corp Sky Tower<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

32 33


ezerwowych pomieszczeń i zespołów, więc<br />

istnieje możliwość zrealizowania np. szatni<br />

dla rowerzystów lub innych funkcji.<br />

PF: Co podyktowało dobór rozwiązań<br />

materiałowych dla fasad?<br />

DD: Zastosowaliśmy kolor zgodny z preferencjami<br />

inwestora, choć kolorystykę<br />

elewacji wyobrażaliśmy sobie nieco inną<br />

– ciemny, a nawet czarny kolor kamienia<br />

z żywymi, barwnymi akcentami. Ostatecznie<br />

zostały wybrane szare odcienie<br />

piaskowca.<br />

PF: Czym charakteryzuje się szkło?<br />

DD: Choć zazwyczaj dla tego typu budynków<br />

stosuje się szkło barwione, głównie<br />

ze względu na ograniczenie nasłonecznienia,<br />

to w tym przypadku użyto szkła neutralnego<br />

z lekkim odcieniem szarości.<br />

PF: Czy były problemy z posadowieniem<br />

obiektu?<br />

DD: Oczywiście fundament jest potężny,<br />

ale nie jest to ewenement. W naszych<br />

warunkach wykonanie go to jednak ogrom<br />

pracy i kosztów. Budynek posadowiony jest<br />

na palach i płycie fundamentowej. Wieża<br />

wznoszona była za pomocą ślizgowego szalunku,<br />

zaprojektowanego przez firmę PERI.<br />

Wykonywany był trzon, strop, a następnie<br />

rusztowanie – poszczególne elementy podnoszono<br />

do góry.<br />

PF: Wspomniał Pan, że specjalnie dla<br />

tego budynku zaprojektowano system<br />

oddymiania.<br />

DD: Skorzystaliśmy z propozycji firmy<br />

Smay. Ten system był wcześniej przećwiczony,<br />

testowany i przeanalizowany na budynku<br />

„Szkieletora” w Krakowie, gdzie miał ustawioną<br />

stację badawczą. Natomiast został<br />

wdrożony dopiero w Sky Tower.<br />

PF: Czy zastosowano nietypowe rozwiązania<br />

w konstrukcji?<br />

DD: Dla tego typu budynków stosuje się<br />

najczęściej konstrukcję stalową – lżejszą,<br />

bardziej otwierającą rzut. Jako kompromis<br />

między efektywnością wykorzystania powierzchni<br />

a bezpieczeństwem konstrukcji<br />

inwestor zdecydował się jednak na solidniejszą<br />

konstrukcję żelbetową.<br />

PF: Bez obliczeń numerycznych i programowania<br />

można zaprojektować taki<br />

obiekt?<br />

MK: Projekt konstrukcji opiera się na<br />

programach obliczeniowych. Przeprowadzane<br />

były symulacje w tunelach aerodynamicznych.<br />

Stan konstrukcji i odchyleń<br />

cały czas jest monitorowany geodezyjnie.<br />

W tym celu została zrealizowana stacja<br />

bazowa.<br />

PF: Jak wyposażono obiekt pod kątem<br />

technologicznym?<br />

MK: Można wymienić: pompy ciepła,<br />

centrale z rekuperatorami, oddymianie, wentylację<br />

pełną mechaniczną w całym budynku,<br />

klimatyzację, system BMS, SAP, DSO,<br />

kontrolę dostępu, monitorowanie i zliczanie<br />

osób, kontrolę parkingową, ewidencję miejsc<br />

parkingowych. W części biurowej okna są<br />

nieotwieralne, natomiast w apartamentowej<br />

wychylne, automatycznie zamykane czujką<br />

wiatru i deszczu; z możliwością otwierania,<br />

ale za zgodą zarządcy obiektu. Sufity akustyczne<br />

w przestrzeni galerii oraz w strefach<br />

ogólnodostępnych biur i apartamentów to<br />

płyty Ecophon. Tarasy apartamentów w budynku<br />

B3 są mocno osłonięte attyką.<br />

PF: Obiekt wyróżnia się w <strong>panoramie</strong><br />

dzięki swojej wysokości. Czy nie przewidywali<br />

Państwo bardziej rozbudowanego<br />

systemu iluminacji?<br />

DD: Iluminacja fasady dotyczyła głównie<br />

elewacji galerii, gdzie zaproponowaliśmy<br />

punkty rozmieszczenia, dobór świateł oraz<br />

symulacje. Choć były koncepcje i przymiarki,<br />

to ze względu na wysokie koszty iluminacji<br />

o funkcji dekoracyjnej nie zrealizowano.<br />

PF: Które wnętrza znalazły się w zakresie<br />

Państwa opracowania?<br />

DD: Części wspólne w pasażu handlowym<br />

i w strefach biurowych: korytarze,<br />

toalety, kuchnie.<br />

MK: Aranżacją apartamentów zajmowały<br />

się dwie firmy: CoolartDesign z Warszawy<br />

oraz Pracownia <strong>Architektury</strong> Wnętrz<br />

Jeżewska i Zakrawacz z Wrocławia. Ta<br />

druga projektowała też lobby wejściowe.<br />

Wszystkie projekty powstawały pod naszą<br />

koordynacją.<br />

PF: Jakie założenia estetyczne kierowały<br />

rozwiązaniem wnętrz galerii?<br />

MK: Nasza koncepcja zakładała, że każdy<br />

najemca będzie miał swoją fasadę i witrynę<br />

wejściową. Zrobiliśmy 2-3 projekty, jednak<br />

ostatni ujednolicił całość. W efekcie pasaż<br />

ma minimalistyczny wyraz, a kolorowe i ekspresyjne<br />

witryny najemców działają mocniej.<br />

Dla galerii handlowej było też przewidziane<br />

dynamiczne, bardziej kolorystyczne umeblowanie,<br />

ale na razie nie zostało to w pełni<br />

zrealizowane. Wprowadzony został tylko<br />

detal w postaci stali nierdzewnej i malowania<br />

w kolorach imitujących blachę. Mocne kolory<br />

charakteryzują tylko strefę toalet.<br />

Dzięki sufi towi, który został zdeterminowany<br />

przez warunki ochrony pożarowej,<br />

uzyskaliśmy dobrą jakość akustyczną. Zastosowano<br />

panele akustyczne, więc w galerii<br />

nie ma pogłosu, a słyszalność mowy też jest<br />

wyjątkowa, podobnie jak muzyki.<br />

PF: Strefa oddziaływania budynku<br />

jest stosunkowo duża. Czy cień rzucany<br />

przez wieżę, gdy zgodnie z polskim<br />

prawem w pomieszczeniach mieszkalnych<br />

w zabudowie śródmiejskiej należy<br />

zapewnić niezakłócony dopływ światła<br />

słonecznego przez co najmniej 90 minut,<br />

może naruszać przepisy?<br />

DD: Zacienienie budynku było badane,<br />

zanim przystąpiliśmy do projektu. Wszystkie<br />

warunki dla otaczającej zabudowy są<br />

spełnione.<br />

MK: Po przeprowadzeniu badań sprawdzających<br />

strefa oddziaływania, zwłaszcza hałasu,<br />

urządzeń technicznych znajdujących się na<br />

budynku jest poniżej dopuszczalnej normy.<br />

PF: W związku z powstaniem Sky<br />

Tower sąsiadujące osiedle mocno zmieniło<br />

swój charakter. Czy w tej strefie<br />

powstaną kolejne wysokie biurowce?<br />

• Ujęcie obiektu od strony ulicy Gwiaździstej<br />

• Wieża i żagiel<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

Fot. archiwum LC Corp Sky Tower<br />

34 35


WYPOWIEDŹ EKSPERTA<br />

Gerad Plaze - kierownik ds. promocji, PRESS GLASS SA<br />

• Styk obiektów kompleksu<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

Nasza firma dostarczyła do Sky Tower 70 000 m 2 szyb zespolonych.<br />

Produkowaliśmy szyby o wysokim stopniu przetworzenia<br />

i dużych wymiarach przez półtora roku. Proces wymagał więc zachowania<br />

wysokiej stabilności i jakości obsługi. Czas od otrzymania<br />

zamówienia do dostawy produktu na plac budowy był bardzo krótki,<br />

musieliśmy więc sprawnie działać.<br />

Zastosowane konstrukcje zawierały szyby poddane procesowi<br />

hartowania i testom termicznym HST oraz szyby laminowane, wytwarzane<br />

na wymiar w zakładach firmy. W procesie projektowania<br />

przeszkleń brano pod uwagę aspekty energetyczne, wytrzymało-<br />

• Kompozycja i rytm szklanej fasady budynku wieży<br />

ściowe, akustyczne, a także stabilność pracy szyb w długim okresie.<br />

Inwestor oraz projektanci szczególną wagę przywiązali również do<br />

estetyki fasady wykonanej ze szkła hartowanego. Hartowanie metodą<br />

tradycyjną – w piecach rolkowych – wywołuje efekt pofalowania<br />

powierzchni szyb, który objawia się w postaci zniekształceń odbitego<br />

obrazu. Dlatego zaproponowaliśmy inwestorowi hartowanie<br />

metodą PREMIUM ESG, co pozwoliło na wyeliminowanie tego<br />

niekorzystnego zjawiska.<br />

Budowa Sky Tower wymagała od dostawcy szyb dużego potencjału<br />

produkcyjnego i kooperacyjnego, szerokiego asortymentu,<br />

nowoczesnej logistyki i wykorzystywania najnowszych technologii.<br />

PRESS GLASS od momentu swojego powstania stawiał na stały<br />

rozwój i budowanie przewagi nad konkurencją właśnie w tych elementach.<br />

Doświadczenia zebrane przy budowie m.in. wrocławskiego<br />

wieżowca sprawiły, że firma jest gotowa do realizacji największych<br />

obiektów w całej Europie.<br />

• Ujęcie obiektu<br />

z dachu galerii<br />

Rys. archiwum Studio Architektoniczne Fold<br />

• Rzut kondygnacji ± 0,00, budynków B1, B2 i B3,<br />

skala 1:1050<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

36 37


Klimatyzacja w Sky Tower<br />

Rys. archiwum Studio Architektoniczne Fold<br />

• Rzut budynek B2 i B3 – rzut powtarzalnej kondygnacji biurowej,<br />

budynek B1 – rzut dachu, skala 1:800<br />

Efektowna i pozbawiona elementów akumulacyjnych szklana fasada<br />

Sky Tower wymusza od instalacji klimatyzacyjnej szybką reakcję na warunki<br />

powstające w pomieszczeniach. Przy wyborze instalacji chłodzącej dla<br />

tego typu obiektu nie bez znaczenia są ograniczenia techniczne dla układu,<br />

takie jak: przestrzeń montażowa, rozmieszenie źródła chłodu, ciśnienie<br />

panujące na wysokościach, przyszłe funkcje pomieszczeń oraz możliwe<br />

zmiany w aranżacji, a także ilość powierzchni, którą inwestor zamierza<br />

przeznaczyć dla takiego rozwiązania.<br />

Układy chłodnicze VRV III<br />

Po analizach i przeprowadzeniu symulacji uwzględniających powyższe kryteria<br />

i zadania stawiane przed instalacją wybrano system rozproszony w oparciu<br />

o układy bezpośredniego odparowania – VRV III firmy Daikin. System ten składa<br />

się z agregatu zewnętrznego, połączonego instalacją chłodniczą z jednostkami<br />

wewnętrznymi. Jego zaletą jest zminimalizowanie wymaganej przestrzeni<br />

montażowej, średnicy przewodów chłodniczych oraz przestrzeni potrzebnej na<br />

maszynownie. Układ rozproszony działa w taki sposób, że chłód nie wytwarza<br />

się w jednym miejscu, a jego źródła są rozproszone po budynku. W przypadku<br />

kompleksu Sky Tower zastosowano blisko 160 niezależnych układów chłodniczych,<br />

których podział zachodzi w obrębie kondygnacji. Rozwiązanie to redukuje do<br />

minimum straty wynikające z rozległych instalacji, a co za tym idzie – zwiększa<br />

efektywność energetyczną zarówno systemu klimatyzacji, jak i całego budynku.<br />

Jednostki kanałowe<br />

Dzięki kompleksowej ofercie firmy Daikin, w zależności od możliwości<br />

architektonicznych i wymogów inwestora, zastosowane zostały różne odbiorniki<br />

– jednostki wewnętrzne. Do budynku B3, czyli w żaglu, firma Daikin<br />

dostarczyła 180 sztuk jednostek kanałowych niskich FXDQ o wysokości<br />

198 mm. Ze względu na bardzo korzystny współczynnik mocy chłodniczej do<br />

wymiaru i emitowanego hałasu są to jedne z najbardziej pożądanych obecnie<br />

jednostek na rynku.<br />

W budynku B2, czyli w wieży, zastosowano 542 jednostki kanałowe<br />

FXSQ. Nowa generacja tych jednostek wyposażona została w wentylatory<br />

sterowane inwerterem, dzięki czemu można dopasować wymagany spręż<br />

dyspozycyjny do wykonanej instalacji, znacznie redukując hałas i podnosząc<br />

komfort użytkownika. W częściach wspólnych (korytarzach) zastosowano<br />

86 sztuk jednostek kasetonowych dwukierunkowych FXCQ, a dla przedsionków<br />

windowych – 22 sztuki jednostek kasetonowych FXZQ.<br />

Kompleks Sky Tower to także galeria handlowa. Dla wybranych przestrzeni<br />

handlowych firma Daikin dostarczyła wytwornicę wody lodowej oraz<br />

agregaty sprężarkowo skraplające ERQ, które współpracują z chłodnicami<br />

w centralach wentylacyjnych.<br />

W podziemiach kompleksu znajdują się stacje trafo, serwerownie<br />

i inne pomieszczenia techniczne. Pomieszczenia te są obsługiwane przez<br />

unikatowe rozwiązania, np. systemy VRV III HR Technical Cooling, które<br />

gwarantują prace układu w trybie chłodzenia przy temperaturach – 20 °C.<br />

Całości dostaw dopełnia instalacja kilkudziesięciu systemów Split oraz Sky<br />

Air, zamontowanych w różnych innych niezbędnych do funkcjonowania tak<br />

dużego obiektu pomieszczeniach. Łączna moc chłodnicza wynosi 5,3 MW.<br />

Centrale wentylacyjne VAM<br />

Nie mniej istotną decyzją było ustalenie sposobu realizacji dostaw świeżego<br />

powietrza. Wysokie budynki wymagają zupełnie innego podejścia do tego zagadnienia,<br />

co wynika z ciśnienia atmosferycznego oraz siły wiatru na wysokości<br />

100-200 m. Dla przestrzeni biurowych zdecydowano się na zastosowanie mak-<br />

symalnie elastycznego rozwiązania z wykorzystaniem podwieszanych central<br />

wentylacyjnych z odzyskiem ciepła VAM. Wybór takiego rozwiązania zapewnił<br />

odpowiedni komfort akustyczny, niezależność poszczególnych przestrzeni<br />

biurowych, możliwość sterowania i osiągnięcia wysokich współczynników<br />

efektywności energetycznych. Wszystkie przestrzenie biurowe w kompleksie<br />

obsługiwane są przez centralki wentylacyjne typu VAM. W sumie 300 centralek<br />

realizuje dostawy 140 400 m 3 powietrza na godzinę.<br />

Dlaczego Daikin<br />

Firma Daikin zaprezentowała pierwszy na świecie system VRV w 1982 r.<br />

Dzięki konsekwentnej polityce rozwoju produktu i wysokiej jakości dostarczanego<br />

sprzętu zyskała ona grono zadowolonych klientów, liczne obiekty<br />

referencyjne oraz doświadczenie, w tym również w stosowaniu układów<br />

VRV w obiektach wysokich. Obecnie mimo dużej konkurencji firma Daikin<br />

utrzymuje pozycję lidera na rynku europejskim. Jej wielką wartością jest<br />

szerokie grono autoryzowanych partnerów serwisowych, których poziom<br />

wiedzy technicznej i znajomość produktów są nieustannie podnoszone<br />

i aktualizowane poprzez kursy w centrach szkoleniowych.<br />

W zakresie urządzeń pracujących w oparciu o technologię bezpośredniego<br />

odparowania oferta Daikin zawiera takie urządzenia, jak:<br />

Split, Multi Split, Sky Air, VRV i agregaty sprężarkowo skraplające do<br />

central. W segmencie Aplied producent oferuje agregaty wody lodowej<br />

– chłodzone powietrzem o mocy do 2 MW, chłodzone wodą do<br />

10 MW. Ponadto Daikin oferuje centrale wentylacyjne, zarówno podwieszane<br />

w przestrzeni międzystropowej typu VAM, wyposażone w wymiennik krzyżowy,<br />

jak i tradycyjne – do wydatku powietrza osiągającego 180 000 m 3 /h. Całość<br />

oferty uzupełniają rozwiązania z segmentu Refrigerations oraz Heating.<br />

www.daikin.pl<br />

38 39


Fot. Lech Kwartowicz<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

• Akcenty kolorystyczne w galerii<br />

• Spokojny i elegancki klimat pasażu<br />

DD: Przy ulicy Powstańców Śląskich planowano<br />

rząd wyższych budynków biurowych<br />

i apartamentowych. Niestety pierwszy z nich,<br />

który jest realizowany od 2007 r., nie ma nic<br />

poza fundamentami. Tuż obok Sky Tower<br />

miała przebiegać obwodnica śródmiejska<br />

i przy wejściu głównym planowano zlokalizowanie<br />

przystanków tramwajowych. Miało<br />

powstać miejsce tętniące życiem, z dużą<br />

ilością przestrzeni publicznej, jednak na razie<br />

tylko Sky Tower sprzyja tym planom. Obecnym<br />

problemem tego obiektu jest więc to, że<br />

nie ma układu przestrzeni, który naprowadza<br />

strumień ludzi. Tak jak to się dzieje chociażby<br />

w przypadku Pasażu Grunwaldzkiego.<br />

PF: Kto jest pomysłodawcą umieszczenia<br />

przed wejściem do galerii rzeźby<br />

zaczerpniętej z obrazu Salvadora Dali?<br />

MK: To decyzja inwestora. Rzeźbę zakupiono<br />

już wcześniej i była tymczasowo<br />

wystawiana w Arkadach Wrocławskich. Były<br />

różne koncepcje dotyczące jej lokalizacji, ale<br />

ostatecznie stanęła od frontu.<br />

PF: Jak przebiegała realizacja?<br />

MK: Obiekt nie był realizowany przez<br />

generalnego wykonawcę, ale przez zespół<br />

inwestora, który kontraktował firmy na poszczególne<br />

partie robót. To już samo w sobie<br />

stanowi problem, ze względu na liczbę<br />

podmiotów, jaka się pojawia. Współpraca<br />

z kierownikiem budowy była na tyle dobra,<br />

że życzyłbym sobie, aby przy innych realizacjach<br />

było podobnie.<br />

DD: Sprzężenie było naprawdę duże.<br />

W takim systemie część pracy operacyjnej<br />

dotyczącej koordynacji budowy spadała na<br />

nas i projektantów branżowych. Nasz udział<br />

w procesie budowy okazał się niezbędny.<br />

PF: Wieża zbiera przychylne opinie,<br />

jednak krytykowane bywają proporcje<br />

najniższej części budynku, elewacja oraz<br />

ukształtowanie parteru. Jak Panowie<br />

oceniają realizację i przyjmują te opinie?<br />

DD: Nie śledzimy forów internetowych,<br />

natomiast rozrzut opinii w społeczeństwie<br />

jest zapewne duży. Z tego, co słyszałem<br />

od ludzi spoza branży, obiekt się podoba.<br />

Jeszcze jednak nie funkcjonuje, jak należy, bo<br />

nie ma Centrum Południowego, obwodnicy,<br />

mieszkańców ani pracowników w biurach.<br />

MK: Będzie ożywał stopniowo. Do końca<br />

roku potrwa zasiedlanie biur, trzeba je<br />

teraz aranżować pod konkretnego najemcę.<br />

W tej chwili w wieży pracuje ok. 1000 osób.<br />

Podobny proces dotyczy też apartamentów.<br />

DD: Obiekt nie jest szczytem moich ambicji<br />

i marzeń, ale odzwierciedla konkretne<br />

warunki czasowe i finansowe. W tych realiach<br />

staraliśmy się pracować jak najlepiej.<br />

Chcieliśmy, żeby kompleks w swojej wielkiej<br />

masie był w miarę neutralny, nie krzyczał<br />

elewacjami, nie był zbyt ekspresyjny. Ważniejsze<br />

było, jak działa, w sensie przyciągania<br />

ludzi, niż to, jak wygląda.<br />

O powodzeniu tego typu obiektu decyduje<br />

najczęściej parter. Namówiliśmy<br />

więc inwestora do otwarcia budynku na<br />

ulicę, co w przypadku galerii handlowej<br />

jest rzadkością. Co prawda kryzys nie<br />

pozwolił na skomercjalizowanie wszystkich<br />

przestrzeni od strony ul. Powstańców<br />

Śląskich, planowanych na funkcję<br />

gastronomiczną, ale wszystkie te lokale<br />

dostępne są z dwóch stron. Dzięki temu<br />

strefa wejścia na parterze „zaprasza”<br />

klienta do środka. Gdy pogoda dopisuje,<br />

najemcy mogą wystawić na zewnątrz<br />

stoliki, tak jak w Rynku.<br />

PF: Jak wspominają Panowie doświadczenia<br />

z pracy nad Sky Tower?<br />

• Owalny świetlik w galerii handlowej<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

40 41


MK: Praca przy tego typu obiekcie uczy sztuki kompromisu. Im<br />

mocniej coś jest przedyskutowane, tym podjęte decyzje okazują<br />

się bardziej trafne. To jest obiekt komercyjny, a takie generują dużo<br />

problemów. Na etapie projektu nie sposób przewidzieć wszystkich<br />

pomysłów, na które później wpada klient. Potem zmiany trzeba<br />

synchronizować z toczącą się równolegle budową i pilnować, aby<br />

realizacja zakończyła się w terminie.<br />

DD: Projektując, pełnimy przede wszystkim funkcję usługową<br />

– nie chcemy głównie zaspokajać swojego ego. Oczywiście są obiekty,<br />

dla których szuka się odpowiedniej rangi, np. muzea czy inne budynki<br />

użyteczności publicznej. W tym przypadku podejście było jednak<br />

zupełnie inne. Liczyły się zysk i rentowność inwestycji oraz jej walory<br />

użytkowe. Czasu było mało, a ze względu na zmieniające się warunki<br />

rynku oraz konieczność uwzględniania oczekiwań i wymogów klienta,<br />

które pojawiły się w trakcie realizacji, ilość zmian była olbrzymia. Cieszy<br />

nas, że po czterech latach udało się zakończyć pracę sukcesem.<br />

PF: Dziękuję za rozmowę.<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

• Strefa wejścia i monitoring<br />

• Recepcja biurowca<br />

Lokalizacja/adres<br />

Pracownia projektowa<br />

Architekci prowadzący<br />

Wrocław, ul. Powstańców Śląskich<br />

Studio Architektoniczne Fold s.c.<br />

Dariusz Dziubiński, Mariusz Korszorsz<br />

Kamil Salanyk, Paweł Orłowski,<br />

Katarzyna Rycerz, Piotr Korejwo,<br />

Dawid Urbaniak, Wojciech Szubiński,<br />

Paweł Wręczycki, Elżbieta Jabłońska,<br />

Agnieszka Marcinkowska,<br />

Artur Michurski, Marcin Czemplik,<br />

Architekci (opracowanie)<br />

Jakub Świerczyński. Marcin Perka,<br />

Bartosz Szczepański, Marcin Szymański,<br />

Wojciech Robak, Anna Drutko,<br />

Adam Kazuro, Dawid Huczyński,<br />

Adam Niburski, Agnieszka Jabłońska,<br />

Irena Dzierwa, Tadeusz Dziuganowski<br />

Data opracowania 2009/2010<br />

Data realizacji 2007-2013<br />

Inwestor<br />

LC Corp Sky Tower sp. z o.o.<br />

• Aranżacje wnętrz biurowych<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

Powierzchnia całkowita 171 900 m 2<br />

Powierzchnia zabudowy 19 100 m 2<br />

Kubatura brutto 788 000 m 3<br />

Sufity podwieszane:<br />

– część handlowa: wyspy akustyczne<br />

Ecophon Solo<br />

– część biurowa: sufity akustyczne<br />

Ecophon Advantage E, Ecophon<br />

Focus E, Ecophon Focus Dg<br />

Ecophon<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

Stolarka drzwiowa<br />

Szyby zespolone<br />

Dach parkingu, ochrona ppoż. do NRO,<br />

REI 60/EI 60 wg EN<br />

Dach z częścią nośną z blachy trapezowej:<br />

• przykrycie od góry: system podpodłogowy<br />

Fermacell typ 2E22<br />

+ system przykrycia EPDM<br />

pod tzw. dach zielony ułożony<br />

z warstwy ziemi<br />

• osłona od dołu: system samodzielnego<br />

sufitu o konstrukcji stalowej<br />

typ 2S11 wg EN,<br />

wykonawca: Zeman HDF<br />

Świętochłowice/Faber Gliwice<br />

Zastosowano ok. 10 000 m 2 płyt<br />

gipsowo-włóknowych FC 12,5 mm<br />

i FC 10 mm<br />

Klimatyzacja: system VRV III generacji<br />

– łączna moc chłodnicza 5,3 MW<br />

Wentylacja: centralki wentylacyjne<br />

typu VAM – 300 sztuk<br />

PORTA KMI POLAND SA<br />

PRESS GLASS SA<br />

Fermacell Systemy Suchej Zabudowy<br />

Daikin Airconditioning Poland sp. z o.o.<br />

• Sala konferencyjna<br />

Fot. Lech Kwartowicz<br />

42 43


• Strefa wejścia głównego<br />

REALIZACJE W POLSCE<br />

HARMONIJNE CENTRUM<br />

Galeria Veneda w Łomży<br />

Nazwa tego nowoczesnego obiektu handlowego wywodzi się<br />

z prastarej terminologii – słowem Veneda starożytni Germanie<br />

określali plemiona słowiańskie zamieszkujące obszary nad<br />

Wisłą i Bałtykiem. Projekt powstał w warszawskiej pracowni<br />

Mąka Sojka Architekci. Z architektem prowadzącym Pawłem<br />

Pyłką rozmawia Patrycja Fabiańska.<br />

Fot. Bartosz Makowski<br />

44 45


• Ujęcie nocne. Fasada od północy<br />

Patrycja Fabiańska: Zróżnicowany kontekst i topologia działki<br />

musiały sprawić, że stanęli Państwo przed nie lada wyzwaniem.<br />

Paweł Pyłka: Rzeczywiście tak było. Plan miejscowy definiował<br />

parametry zabudowy w sposób dosyć przewrotny: narożnik budynku,<br />

który zwykle jest podwyższany w celu utworzenia dominanty, miał<br />

pozostać odpowiednio niski, aby nie zasłaniał widoku na znajdujące<br />

się w sąsiedztwie Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Akcent wysokościowy<br />

budynku miał się więc znaleźć w głębi działki. Ponadto teren<br />

ma nieregularny kształt, a różnica poziomu terenu sięga kilku metrów.<br />

Te uwarunkowania znacznie utrudniły projektowanie na etapie koncepcji,<br />

ale narzuciły też horyzontalną formę „spinacza”, który dosłownie<br />

i w przenośni łączy okoliczne strefy zabudowy. Poruszaliśmy się<br />

w dość wąskich ramach, które należało wypełnić bryłą.<br />

PF: Ostatecznie architektura obiektu nie nawiązuje do<br />

otaczającej zabudowy.<br />

PP: Natomiast podkreśla ona funkcję obiektu. Działka położona<br />

jest na granicy różnych stref zabudowy miejskiej – intensywnej<br />

i ekstensywnej. Nasz budynek miał je połączyć – kubatura o funkcji<br />

handlowej idealnie do tego pasuje. Od strony południowej znajdują<br />

się park oraz kościół, którego ekspozycję należało uszanować, od<br />

zachodu osiedle domów jednorodzinnych i ruchliwe skrzyżowanie<br />

ulic Sikorskiego i Zawadzkiej, a tuż przy obiekcie – stacja benzynowa.<br />

Zaprojektowaliśmy obiekt, którego poszczególne części odróżniają<br />

się od siebie, ale zarazem łączą w harmonijną całość.<br />

PF: Czy przebudowano istniejący układ drogowy?<br />

PP: Tak, zakres był rozległy i obejmował fragmenty ulic Zawadzkiej,<br />

Sikorskiego i Katyńskiej wraz ze skrzyżowaniami oraz sygnalizacją<br />

świetlną. Przy okazji zrealizowano również ścieżki rowerowe,<br />

miejsca dla taksówek, wzdłuż modernizowanych ulic wykonano<br />

też granitowe krawężniki. Parking, do którego prowadzą dwa<br />

wjazdy, zaprojektowaliśmy pod budynkiem. Obiekt ma dwie strefy<br />

dostaw – jedną dla hipermarketu Tesco, a drugą dla pozostałych<br />

najemców.<br />

PF: Jakiego programu funkcjonalnego oczekiwał inwestor?<br />

PP: Należało przewidzieć określoną powierzchnię komercyjną,<br />

która pozwoliłaby na dokonanie podziałów i scaleń podczas komercjalizacji.<br />

Istotne było także sprawne wkomponowanie w przestrzeń<br />

galerii hipermarketu z własną strefą dostaw, a także możliwość<br />

wydzielenia części, która mogłaby funkcjonować 24 godziny<br />

na dobę. Te oczekiwania udało się spełnić.<br />

PF: Czy były jakieś inspiracje?<br />

PP: Bardziej można mówić o idei. Galeria handlowa to rodzaj<br />

maszyny działającej przez kilkanaście godzin dziennie niemal przez<br />

cały rok. Musi być widoczna w dzień i w nocy, a jej immanentną cechą<br />

jest zmienność. Należy przewidzieć miejsce na reklamy, ozdoby<br />

świąteczne, imprezy, koncerty, promocje i inne formy aktywności<br />

związane z handlem. Przy tym wszystkim istotne jest też zadbanie<br />

o odpowiednią oprawę obiektu.<br />

• Iluminacja obiektu. Strefa wjazdu do garażu<br />

• Rozwiązania kolorystyczne fasady z blachy perforowanej<br />

46 47


Rys. archiwum Mąka Sojka Architekci<br />

• Rzut parteru i zagospodarowanie terenu<br />

PF: Wnętrza bazują na kilku materiałach<br />

wykończeniowych i ograniczonej<br />

palecie barw. Ich stylistyka jest minimalistyczna,<br />

pozbawiona chaosu. Co<br />

stanowiło priorytet dla aranżacji przestrzeni<br />

ogólnodostępnych?<br />

PP: Projekt wnętrz powstał we współpracy<br />

z zespołem architektów Echo Investment.<br />

Pomysły rodziły się podczas długich dyskusji<br />

oraz naszych doświadczeń z wyjazdów,<br />

dzięki którym poznaliśmy aktualne trendy<br />

w projektowaniu podobnych obiektów na<br />

świecie. Zależało nam na tym, aby przestrzeń<br />

wewnętrzna była elegancka i monochromatyczna,<br />

z nutą ożywiającego koloru – zieleni.<br />

Dopełnienie wnętrza stanowią elementy małej<br />

architektury z naturalnego drewna. Byliśmy<br />

świadomi, że inwencja projektantów witryn<br />

będzie trudna do poskromienia, dlatego staraliśmy<br />

się, by wnętrza galerii były stonowane<br />

i stanowiły dla sklepów jedynie ramę. Stąd<br />

wzięło się użycie ograniczonej palety kolorów<br />

i materiałów. Efekt jest satysfakcjonujący,<br />

a różnorodność i ewentualna zmienność<br />

witryn wręcz pożądana. Zdecydowane kolory<br />

pojawiają się tylko w strefach wejść do budynku,<br />

będąc także elementem identyfikacji<br />

i orientacji w przestrzeni obiektu.<br />

PF: Powierzchnia fasady została przyszykowana<br />

pod kątem montażu reklam.<br />

Z jakich materiałów wykończeniowych<br />

ją zaprojektowano?<br />

PP: Wybraliśmy formę, w której reklamy<br />

korespondują ze szkłem. Stało się tak<br />

z dwóch powodów. Po pierwsze – by reklamy<br />

były w budynku, a nie na nim. Po<br />

drugie – pozwala to bez szkody dla obiektu<br />

na ewentualne zmiany podczas użytkowania.<br />

W obecnej formie dodatkowa reklama może<br />

zostać zainstalowana w dowolnym momencie.<br />

Pozostałe elewacje zostały wykonane<br />

z blachy perforowanej o różnych stopniach<br />

perforacji i różnych kolorach.<br />

PF: Sufity zwracają uwagę ciekawie<br />

zaaranżowanymi powierzchniami i licznymi<br />

świetlikami, co wpływa na klimat<br />

wnętrz.<br />

PP: Ażurowy sufit zestawiliśmy z gładkimi,<br />

białymi świetlikami, uzyskując estetyczny<br />

efekt kompozycyjny. Świetliki są powiązane<br />

z przestrzeniami, którym towarzyszą. Charakterystyczny<br />

jest zwłaszcza ten, który znajduje się<br />

przy głównym wejściu. Jest rozległy, trójkątny,<br />

porządkuje przestrzeń, organizując kilka kierunków<br />

ruchu krzyżujących się w tym miejscu. jest niezależnie poprzez system BMS.<br />

stronach wejścia. Każda z grup sterowana<br />

Efektowne są również okrągłe świetliki, które PF: Czy wprowadzono nowoczesne<br />

doświetlają pasaże. Oprawy umieszczone technologie, pozwalające na oszczędność<br />

energii?<br />

w ich wnętrzu oraz wokół nich pozwalają na<br />

zmianę charakteru światła w rytmie dobowym. PP: Instalacje zostały zaprojektowane<br />

PF: Dlaczego zaprojektowali Państwo w sposób, który pozwoli zminimalizować<br />

kilka grup oświetlenia iluminacyjnego? koszty eksploatacji. Woda w częściach sanitarnych<br />

jest ogrzewana energią odzyskaną<br />

PP: Aby stworzyć możliwość nadawania<br />

obiektowi różnego charakteru. Zastosowaliśmy<br />

reflektory punktowe z soczewkami połączonych wewnętrzną magistralą i zarzą-<br />

ze zużytego powietrza. System pomp ciepła<br />

Fresnela do oświetlenia logo obiektu, reflektory<br />

o bardzo szerokim kącie świecenia, nie energii z oświetlenia i przekazywanie jej<br />

dzanych przez BMS pozwala na odzyskiwa-<br />

oświetlające kolorową elewację z blachy perforowanej,<br />

oraz linie świetlne na bazie LED, PF: Jak wyglądała współpraca z in-<br />

w miejsca niedoboru.<br />

oświetlające podwójną fasadę po dwóch westorem i wykonawcą?<br />

• Zestawienia kolorystyczne i rozwiązania materiałowe<br />

48 49


PP: Inwestor ma wypracowane standardy i duże doświadczenie<br />

w realizacji centrów handlowych. Oczekiwania były jasno wyrażone,<br />

nie traciliśmy więc czasu na dyskusje, tylko skupiliśmy się na projekcie.<br />

Jesteśmy zadowoleni ze współpracy, była ona inspirująca. Cieszy nas<br />

ostateczny efekt i pochlebne recenzje użytkowników.<br />

PF: Kontekst sąsiedniej zabudowy i topologia działki to<br />

jedyne wyzwania, czy były też inne?<br />

PP: W tego typu obiektach zawsze wyzwaniem jest skoordynowanie<br />

projektów przestrzeni najemców – zmieniają się one niemal do dnia otwarcia.<br />

Tak też było w Łomży. Na przykład część najemców wyrażała chęć<br />

zwiększenia pierwotnie planowanych powierzchni. Projekt został więc na<br />

tyle elastycznie wykonany, aby wprowadzanie takich zmian było możliwe.<br />

PF: Dziękuję za rozmowę.<br />

Lokalizacja/adres<br />

Pracownia projektowa<br />

Projektanci generalni<br />

Architekci prowadzący<br />

Architekci<br />

Współpraca<br />

Data opracowania 2012<br />

Łomża, ul. Zawadzka<br />

Mąka Sojka Architekci<br />

Data realizacji 2012/2013<br />

Maciej Mąka, Radosław Sojka<br />

Artur Paczkowski, Paweł Pyłka<br />

Dagmara Witczak, Kacper Matysiak,<br />

Aleksandra Rutecka, Małgorzata Trybulska,<br />

Adam Baczewski, Paweł Balcerzak,<br />

Dariusz Anisiewicz, Krzysztof Giemza,<br />

Milena Sabat<br />

Rafał Gołębiewski, Jakub Kalinowski,<br />

Grzegorz Madejski, Piotr Straszak,<br />

Wojciech Sosnowski<br />

Inwestor<br />

Echo Investment<br />

Powierzchnia całkowita 39 694 m 2<br />

Powierzchnia zabudowy 19 981 m 2<br />

Kubatura brutto 230 831 m 3<br />

Generalny wykonawca<br />

Instal Białystok SA<br />

Farba lateksowa PROLATEX<br />

oraz farba dyspersyjna,<br />

akrylowa BUGOFLEX<br />

Farby KABE Polska sp. z o.o.<br />

Sufity rastrowe – 2600 m 2<br />

Punto Pruszyński sp. z o.o.<br />

• Przestronny, doświetlony pasaż<br />

Płyty warstwowe ścienne<br />

(KS1000 AWP, KS1000 RW)<br />

Kingspan sp. z o.o.<br />

• Przeszklona winda osobowa<br />

• Świetlik nad centralną częścią i ażurowy sufit<br />

METALOWE SUFITY PODWIESZANE<br />

PANELOWE ELEWACJE LISTWOWE<br />

ŚCIANY LAMELOWE (ŻALUZJOWE)<br />

PROFILE DO G-K<br />

BLACHA TYTANIUM „NA RĄBEK STOJĄCY”<br />

• Wnętrze Galerii Veneda w Łomży<br />

PUNTO PRUSZYŃSKI SP. Z O.O. Al. JEROZOLIMSKIE 268, 05-816 MICHAŁOWICE punto@punto.pl, tel. (22) 753 25 34-45<br />

50<br />

www.punto.pl


REALIZACJE W POLSCE<br />

DLA NAUKI<br />

I BIZNESU<br />

Zespół Inkubatorów Wysokich<br />

Technologii w Poznaniu<br />

• Ujęcie nocne kompleksu<br />

To największy w stolicy Wielkopolski<br />

kompleks laboratoryjny dla innowacyjnych<br />

firm. Zostały w nim wyodrębnione cztery<br />

strefy: informatyki, biotechnologii, chemii<br />

oraz pomieszczeń ogólnoużytkowych.<br />

Fot. Bartosz Makowski<br />

52 53


Oprócz nowoczesnej infrastruktury<br />

przedsiębiorstwa będą miały dostęp do<br />

pakietu usług wspierających rozwój, takich<br />

jak doradztwo, szkolenia czy usługi<br />

badawcze. Nowo powstałym firmom park<br />

oferuje działania inkubacyjne, ułatwiające<br />

przetrwanie wstępnej fazy funkcjonowania,<br />

i dalszy rozwój. Na temat obiektu rozmawiamy<br />

z architektem Filipem Buszkiewiczem<br />

z pracowni H.J. Buszkiewicz.<br />

Patrycja Fabiańska: Obiekt, będący<br />

największą inwestycją PPNT, powstał<br />

na podstawie konkursowego projektu.<br />

Jakie były jego wytyczne?<br />

Filip Buszkiewicz: Miał powstać kompleks,<br />

obejmujący cztery strefy funkcjonalne<br />

– budynki badawcze z zespołami laboratoriów<br />

o profilu biotechnologicznym, chemicznym<br />

i informatycznym, a także obiekt o funkcji biurowej<br />

z pomieszczeniami ogólnoużytkowymi.<br />

PF: Został on zlokalizowany w pobliżu<br />

Kampusu Morasko UAM oraz Wielkopolskiego<br />

Centrum Zaawansowanych Technologii<br />

– multidyscyplinarnego ośrodka<br />

grupującego najlepszych specjalistów<br />

z nauk ścisłych, przyrodniczych i technicznych,<br />

skoncentrowanego na tworzeniu<br />

najnowocześniejszych technologii.<br />

FB: Teren inwestycji znajduje się też<br />

w sąsiedztwie jednorodzinnej zabudowy<br />

mieszkalnej, dlatego obiekt zaprojektowaliśmy<br />

o podobnych gabarytach, jako<br />

dwukondygnacyjny. Natomiast do budynków<br />

przemysłowo-gospodarczych fundacji<br />

UAM nawiązujemy poprzez użyty materiał.<br />

PF: Skąd czerpali Państwo inspiracje?<br />

FB: Nasze założenia wynikały z doświadczenia<br />

w projektowaniu budynków<br />

laboratoryjnych – po Wydziale Chemii UAM<br />

i budynku UMCS w Lublinie to już nasz trzeci<br />

obiekt tego typu. Ponadto próbowaliśmy<br />

wykorzystać specyfikę miejsca i jego klimat<br />

przemysłowo-mieszkaniowy.<br />

PF: Pod względem architektonicznym<br />

budynek zawiera optymalne rozwiązania<br />

funkcjonalne – możliwość akredytacji<br />

laboratoriów, dostęp do gazów technicznych,<br />

dygestoriów, mebli, wyposażenia<br />

oraz usług dodatkowych. W jaki sposób<br />

rozdysponowano powierzchnie?<br />

FB: Program funkcjonalno-przestrzenny<br />

był określony przez inwestora już na etapie<br />

konkursu. Kompleks składa się z dwóch budynków,<br />

które są połączone przeszklonym holem.<br />

W mniejszym obiekcie znajdują się pomieszczenia<br />

związane z laboratoriami informatycznymi<br />

i serwerownią, natomiast w większym<br />

mieszczą się laboratoria biologiczno-chemiczne,<br />

magazyny chemiczne i dwukondygnacyjna<br />

hala maszyn (przeznaczona do specyficznych<br />

badań, wymagających większej przestrzeni)<br />

oraz pomieszczenia biurowe. Cały program<br />

jest uzupełniony o zlokalizowaną blisko holu<br />

salę konferencyjną na 100 osób, z małym<br />

bufetem oraz zapleczem gastronomicznym.<br />

Strefa informatyczna to zespół serwerowni<br />

oraz pracownie o łącznej powierzchni 534 m 2 .<br />

Serwerownia obejmuje przestrzeń około 120 m 2 .<br />

W części biotechnologicznej znajdują się<br />

powierzchnie laboratoryjne, biurowe i magazynowe<br />

o łącznej powierzchni 1025 m 2 oraz<br />

laboratorium mikrobiologiczne o pow. 150 m 2 .<br />

Strefa chemiczna ma powierzchnię o wielkości<br />

1040 m 2 , wyposażona jest w przestrzenie<br />

laboratoryjne, biurowe i magazynowe. W części<br />

tej strefy utworzona została również hala<br />

technologiczna o powierzchni 164 m 2 .<br />

PF: Inwestor chciał stworzyć platformę<br />

dla różnych grup badawczych.<br />

FB: W niektórych zakresach inwestor już<br />

na etapie konkursu miał dobranych przyszłych<br />

użytkowników, np. dla części informatycznej.<br />

Pozostali najemcy pojawią się w momencie,<br />

gdy obiekt będzie skończony – wtedy ocenią,<br />

czy im odpowiada, i podejmą decyzję o wynajmie.<br />

W związku z tym inwestor poczynił<br />

ogólne założenia, a my, bazując na doświadczeniu,<br />

rozwinęliśmy je.<br />

PF: Na czym polega kreowanie przyjaznego<br />

środowiska dla rozwoju nowoczesnych<br />

technologii?<br />

FB: W Poznaniu pojawiło się ostatnio<br />

dużo obiektów, które funkcjonują na podobnej<br />

zasadzie, jak Zespół Inkubatorów Wysokich<br />

Technologii – jako elastyczne laboratoria przeznaczone<br />

na wynajem. Szczerze mówiąc, nie<br />

oglądałem pozostałych, bo niemal wszystkie<br />

powstawały jednocześnie. My założyliśmy, że<br />

architektura będzie spokojna, zrównoważona<br />

i logiczna, bez awangardowych rozwiązań.<br />

Ze względu na specyficzną funkcję ważne<br />

było stworzenie pracownikom właściwego<br />

klimatu i komfortowych warunków. Staraliśmy<br />

się czerpać ze skandynawskich rozwiązań.<br />

PF: Charakter fasad wynika tylko z kontekstu<br />

przemysłowo-mieszkaniowego?<br />

FB: Staramy się projektować fasady ponadczasowe,<br />

które szybko się nie pobrudzą<br />

i nie zniszczą. W związku z tym użyte materiały,<br />

np. beton, stanowiący większą część elewacji,<br />

są odporne na działanie czasu. Ponadto beton<br />

kojarzy się z klimatem industrialnym, a jednocześnie<br />

ze spokojną pracą laboratoryjną.<br />

PF: Dobór specjalistycznego oświetlenia<br />

wszedł w zakres Państwa prac?<br />

FB: Tak, wybór był jednak bardzo ograniczony,<br />

ponieważ oświetlenie musiało mieć<br />

odpowiednie zabezpieczenie związane z użytkowaniem<br />

w laboratoriach. Kolejnym aspektem<br />

było właściwe oświetlenie pracowni i wnętrz<br />

specjalistycznych. Oprawy w tych pomieszczeniach<br />

miały być skromne, estetyczne<br />

i ekonomiczne. W przestrzeniach wspólnych<br />

– np. w holach i korytarzach – również nie<br />

stosowaliśmy wysublimowanych rozwiązań.<br />

• Narzucony kontekstem, mieszkaniowo-przemysłowym, spokojny klimat obiektu<br />

• „Atrium” utworzone przez skrzydła połączonych budynków<br />

54 55


Rys. archiwum Pracownia Autorska i Biuro Prawne H.J. Buszkiewicz<br />

• Rzut kondygnacji ± 0,00, skala 1:560<br />

56 57


PF: Czy kompleks wymagał specjalistycznych<br />

rozwiązań?<br />

FB: Obiekt został zaprojektowany zgodnie<br />

ze standardami inteligentnego budownictwa.<br />

Jest zarządzany za pomocą zintegrowanego<br />

systemu sterującego, któremu podlegają:<br />

instalacje elektryczne, alarmowe, wentylacji,<br />

kontroli dostępu, audio-wideo, sterowania<br />

ogrzewaniem, roletami, monitoring, sieć<br />

teleinformatyczna. Na zewnątrz jest zlokalizowany<br />

sterowalny agregat prądotwórczy,<br />

który zapewnia ciągłość pracy w serwerowni.<br />

PF: Co podyktowało kolorystykę i wyposażenie<br />

wnętrz?<br />

FB: Zastosowaliśmy białoszarą gamę<br />

kolorów, ponieważ naszym zamiarem w aranżacji<br />

wnętrz laboratoriów i pomieszczeń biurowych<br />

było uzyskanie neutralności tych<br />

pomieszczeń. Jednak nie wszystko udało się<br />

w tym klimacie utrzymać, gdyż część mebli<br />

laboratoryjnych nie była projektowana przez<br />

nas i względem projektu pojawiły się pewne<br />

odstępstwa w zakresie kolorystyki mebli.<br />

PF: Nie ma przeciwwskazań, żeby<br />

w obiekcie mogli pracować niepełnosprawni?<br />

FB: Żadnych – budynek nie jest wyniesiony<br />

nad teren, znajdują się w nim windy,<br />

odpowiednie toalety, są także wydzielone<br />

miejsca parkingowe. Gdy projektowaliśmy<br />

Wydział Chemii UAM, dowiedzieliśmy się,<br />

że ze względu na specyfikę tej dziedziny naukowej<br />

liczba studentów niepełnosprawnych<br />

jest znikoma. Natomiast w przypadku branży<br />

informatycznej jest trochę inaczej – zatrudnia<br />

się więcej osób o obniżonej sprawności.<br />

Dlatego mam nadzieję, że będą czuli się oni<br />

dobrze podczas pracy w tym kompleksie.<br />

PF: Centralnym miejscem założenia<br />

jest hol wejściowy – szklana kostka łącząca<br />

dwa obiekty.<br />

FB: Hol znajduje się pośrodku pasażu<br />

biegnącego przez całą działkę, leży więc na<br />

przebiegu ciągu komunikacji pieszej. Prowadzi<br />

z niego dosyć czytelny układ obwodowych<br />

korytarzy. W większym budynku, ze względu<br />

na jego szerokość, korytarze są dodatkowo<br />

doświetlone poprzez dwa patia. Do szklanej<br />

kostki holu wchodzi się od frontu (od strony<br />

ulicy) lub od tyłu (od strony parkingu). Z łącznika<br />

można się skierować do obu budynków.<br />

PF: Jak została rozwiązana komunikacja<br />

zewnętrzna?<br />

FB: Zapewniono niezbędną ilość miejsc<br />

postojowych, natomiast strefa dostaw znajduje<br />

się z tyłu i ma specjalny podjazd, z którego<br />

mogą korzystać zarówno laboratoria,<br />

jak i hala maszyn. Do pozostałych dostaw<br />

służy oddzielna brama.<br />

PF: Jakie elementy projektu uważa<br />

Pan za szczególnie ważne?<br />

FB: Przestrzeń przeznaczona pod wynajem<br />

powinna być tania w eksploatacji i racjonalnie<br />

zaprojektowana, tzn. elastyczna, jeśli chodzi<br />

o zakres możliwych zmian. Ważne jest też<br />

przygotowanie techniczne, aby obiekt umożliwiał<br />

przeprowadzanie różnego rodzaju badań.<br />

PF: Jak przebiegała współpraca z inwestorem?<br />

FB: Bezbłędnie, mieliśmy duży kredyt<br />

zaufania. Na etapie budowy inwestor nie<br />

zawsze był w stanie pewne rzeczy sobie<br />

wyobrazić, ale wystarczyło zapewnienie<br />

z naszej strony, że wszystko jest w porządku.<br />

PF: Czy projektowanie tego obiektu<br />

było zadaniem wymagającym?<br />

FB: Nie jest on skomplikowany, więc nie<br />

stanowił szczególnego wyzwania w sensie<br />

projektowym. Natomiast było nim zapewnienie<br />

odpowiedniej jakości prefabrykatów<br />

betonowych i nadzór nad ich dobrym wykonaniem.<br />

Niepokoiliśmy się, ale ostatecznie<br />

wszystko się udało.<br />

PF: Co dało Panu największą satysfakcję?<br />

FB: Pierwszym najemcą został klient z zagranicy,<br />

który poszukiwał pomieszczeń laboratoryjnych<br />

do specyficznych badań. Najpierw<br />

przejrzał ofertę, a po jakimś czasie wrócił do<br />

naszego obiektu, stwierdzając, że jest tutaj tak<br />

dobrze, jak u niego w kraju. Ucieszyło mnie to.<br />

PF: Dziękuję za rozmowę.<br />

Lokalizacja/adres<br />

Pracownia projektowa<br />

Architekt prowadzący<br />

Architekci<br />

Data opracowania 2009<br />

Data realizacji 2012<br />

Inwestor<br />

Poznań, ul. Rubież<br />

Pracownia Autorska i Biuro Prawne H.J. Buszkiewicz sp. z o.o.<br />

Jacek Buszkiewicz<br />

Powierzchnia całkowita 5710 m 2<br />

Powierzchnia zabudowy 3110 m 2<br />

Kubatura brutto 27 251 m 3<br />

Generalny wykonawca<br />

Wykonanie oraz montaż:<br />

• fasad aluminiowych<br />

• drzwi i ścianek aluminiowych<br />

przeciwpożarowych<br />

• aluminiowych świetlików dachowych<br />

Filip Buszkiewicz, Piotr Ostrowski<br />

Fundacja Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu<br />

Budimex SA<br />

OPEUS<br />

• Strefa wejścia głównego<br />

• Przeszklona „kostka” holu wejściowego.<br />

Design i rozwiązania materiałowe<br />

58 59


• Ujęcie resortu od strony wejścia głównego<br />

REALIZACJE W POLSCE<br />

PEŁEN KOLORÓW<br />

Hotel Słoneczny Zdrój Medical Spa & Wellness<br />

w Busku-Zdroju<br />

Bryła tego czterogwiazdkowego hotelu przykuwa uwagę.<br />

Obok sektora konferencyjnego atutem obiektu jest centrum<br />

balneologiczne, wellness i spa. O wyzwaniach związanych<br />

z projektem i realizacją rozmawiamy z Katarzyną Kowalską<br />

i Borysem Czarakcziewem.<br />

Fot. Bartosz Makowski<br />

60 61


• Fasada części hotelowej<br />

Patrycja Fabiańska: Słyszałam, że początkowo miało to<br />

być małe założenie hotelowe.<br />

Borys Czarakcziew: Rzeczywiście, inwestor życzył sobie,<br />

żeby w jego zakresie znalazły się baza noclegowa i centrum konferencyjne.<br />

Jednak ze względu na unikatowe walory Buska-Zdroju<br />

zdecydowano się poszerzyć program o funkcje spa i balneologii.<br />

PF: Co miało wpływ na kształt zabudowy?<br />

BC: Inwestycja była realizowana na podstawie decyzji o warunkach<br />

zabudowy. Przyznam, że byłoby nam dużo łatwiej, gdyby<br />

istniał plan zagospodarowania przestrzennego, który być może<br />

przesądzałby o pewnych gabarytach budynku, niewynikających<br />

z bezpośredniego sąsiedztwa.<br />

Katarzyna Kowalska: Ze względu na sąsiedztwo pojawiło się<br />

poważne ograniczenie wysokościowe, gdyż jedynym większym<br />

budynkiem w pobliżu jest market budowlany. Poza nim istnieje tu<br />

tylko zabudowa jednorodzinna.<br />

BC: Budynek został więc wtopiony w teren, choć wyglądałby<br />

znacznie lepiej i byłby prostszy w realizacji, gdyby go podniesiono<br />

o metr lub półtora. Ze względu na zapisy w warunkach zabudowy,<br />

gdzie określono wysokość względną, nie wygląda tak, jakbyśmy<br />

chcieli.<br />

PF: Czy wpasowanie obiektu w teren wpłynęło na rozkład<br />

funkcji?<br />

KK: Pokoje hotelowe zostały zlokalizowane od nasłonecznionej<br />

strony, natomiast wszystkie funkcje towarzyszące, takie<br />

jak kawiarnia, balneologia czy spa, umiejscowiono w przyziemiu<br />

i doświetlono tylko niewielkimi świetlikami oraz przeszkleniami<br />

od strony ogrodu, gdzie teren został celowo obniżony.<br />

BC: Od frontu działki, czyli ulicy Bohaterów Warszawy, istniał<br />

naturalny spadek, więc od tej strony obiekt jest dwukondygnacyjny,<br />

z użytkowym poddaszem, natomiast od strony zaplecza i ogrodu<br />

ma trzy kondygnacje.<br />

PF: Co podyktowało sposób zagospodarowania terenu?<br />

BC: Funkcja. Trudno było rozwiązać kwestie odwodnienia terenu,<br />

które narzucały rzędne. Charakterystyczny dla gmin rozwijających<br />

się jest brak infrastruktury kanalizacyjnej. Mieliśmy problem ze<br />

zrzutem wody opadowej – nasz pomysł, by robić to do szczelnego<br />

zbiornika, zaowocował powstaniem oczka wodnego.<br />

KK: Inwestor bierze udział w programie „Hotel przyjazny<br />

rodzinie”, więc rekreacja miała być dedykowana każdemu jej<br />

członkowi. Ta funkcja znalazła się od strony południowej, a jej<br />

atutem jest widok na Dolinę Nidy. Nie wszystkie elementy są<br />

już zrealizowane, bo pojawią się jeszcze szachy terenowe, bule<br />

i plac zabaw. Ponadto inwestor jest właścicielem działek wokół<br />

hotelu i ma w planach realizację części grillowej, kortów tenisowych<br />

oraz innych funkcji towarzyszących. Odrębny projekt<br />

poświęcono również zieleni – po jego realizacji estetyka tego<br />

miejsca jeszcze się poprawi.<br />

PF: Jak rozwiązali Państwo fasady?<br />

BC: Chcieliśmy użyć materiałów estetycznych i trwałych,<br />

dlatego niemal na całej elewacji zaprojektowaliśmy okładzinę<br />

z cegły klinkierowej, a niektóre fasady ze szkła. Przewidzieliśmy<br />

szkło niskoemisyjne oraz lekko przyciemniane – w zależności<br />

od strony świata. Aby to wszystko ożywić, pasmowo zastosowaliśmy<br />

kolor.<br />

PF: Właśnie, hotel jest pełen kolorów. Z czego wynikają<br />

barwy na fasadach i we wnętrzach?<br />

KK: Aranżacja wynikała z przyjętej konwencji hotelu. Inwestor<br />

nazwał obiekt „Słoneczny Zdrój” i stąd wzięło się zastosowanie<br />

ciepłych kolorów w holu i na elewacjach.<br />

BC: Gdy wprowadzaliśmy te żywe, radosne kolory trochę się<br />

niepokoiliśmy, jaki będzie odbiór tej dość śmiałej aranżacji.<br />

PF: Barwne światło sprawia, że hotel żyje.<br />

BC: Po raz pierwszy zastosowaliśmy na taką skalę światło ledowe.<br />

Dzięki współpracy z firmą ES-System w budynku znalazło się<br />

rozwiązanie, umożliwiające w większości pomieszczeń wspólnych<br />

regulację koloru światła, które może być pomarańczowe, zielone czy<br />

niebieskie. Choć początkowo odnosiliśmy się do tego sceptycznie,<br />

to inwestor i personel hotelu chwalą sobie ten pomysł.<br />

• Kontekst przestrzenny i zagospodarowanie terenu. Fasada północna<br />

• Fasady południowe kompleksu<br />

62 63


PF: Program funkcjonalny był z góry<br />

określony przez inwestora?<br />

BC: Mieliśmy świadomego partnera.<br />

Dyrektor Agnieszka Dąbrowska od lat pracuje<br />

w branży hotelarskiej i trzeba przyznać, że na<br />

udany efekt końcowy złożyło się połączenie<br />

naszej wizji wnętrza z jej pragmatycznym<br />

spojrzeniem. Program ciągle ewoluował<br />

– od kilkupokojowego obiektu dla osób<br />

przyjeżdżających na szkolenia przez hotel<br />

trzygwiazdkowy aż do czterogwiazdkowego<br />

ze spa i balneologią.<br />

PF: Budynek tworzą trzy segmenty,<br />

które różnią się przeznaczeniem i programem<br />

użytkowym. Proszę przybliżyć<br />

najważniejsze rozwiązania funkcjonalno-<br />

-przestrzenne.<br />

• Patio przed obiektem. Strefa rekreacji i wypoczynku<br />

• Zestawienia kolorystyczne widoczne dzięki przeszkleniom<br />

KK: Część główna obiektu to reprezentacyjna<br />

strefa wejściowa w segmencie A,<br />

który został zaprojektowany w układzie<br />

korytarzowym. Znajdują się w nim pokoje<br />

hotelowe (na parterze, pierwszym piętrze i na<br />

poddaszu) oraz pomieszczenia biurowe (na<br />

parterze), a w części przyziemia ulokowano<br />

inne funkcje, takie jak: studium rehabilitacyjne,<br />

pomieszczenia magazynowe, kotłownia,<br />

maszynownia czy hydrofornia. Z holu przez<br />

przeszklony łącznik zapewniony jest dostęp<br />

do każdego piętra.<br />

W parterze segmentu B znajduje się hol<br />

główny, z którego można dojść do części<br />

hotelowej, studium rehabilitacyjnego i restauracji,<br />

mającej także osobne wejście. Stanowi<br />

on trzon komunikacyjny całego założenia.<br />

W przyziemiu znajduje się klub z bilardem<br />

i bowlingiem, który połączyliśmy z zapleczem<br />

kuchni, dzięki czemu można serwować<br />

w nim ciepłe posiłki. Pierwsze piętro i część<br />

poddasza przeznaczono na 18 pokoi biznesowych<br />

i cztery apartamenty, na poddaszu<br />

są także sale wielofunkcyjne, w tym trzy<br />

konferencyjne.<br />

Segment C składa się z dwóch części<br />

o odrębnych funkcjach. Od strony wschodniej<br />

jest zlokalizowana niższa część obiektu,<br />

w której ulokowano zaplecze kuchni. Tam też<br />

znajdują się wejścia dla personelu restauracji<br />

oraz strefa dostaw. Od strony ogrodu mieści<br />

się przeszklona bryła główna budynku – z halą<br />

basenową, jacuzzi, zespołem saun i słonecznym<br />

tarasem. W przyziemiu będą się znajdo-<br />

PP6<br />

• Rzut kondygnacji parteru, skala 1:660<br />

• Przekrój PP6, skala 1:660<br />

PP6<br />

Rys. archiwum GPP Grupa Projektowa<br />

64 65


• Hol komunikacyjny<br />

• Miękki i przyjemny klimat wnętrz<br />

wały gabinety odnowy biologicznej i spa oraz pomieszczenia zaplecza<br />

technicznego basenu.<br />

PF: Od stron południowej i północnej zaprojektowano<br />

przeszklone elewacje hali basenowej.<br />

BC: Z tym że od północnej, przylegającej do oranżerii, mamy<br />

zamontowany system żaluzji. Dzięki temu została zachowana prywatność<br />

osób korzystających z oranżerii i przylegającej do basenu<br />

restauracji, a jednocześnie wnętrze jest lekkie i wieloplanowe.<br />

PF: Czy podczas powstawania projektu dla stref programu<br />

uzupełniającego konsultowali się Państwo ze specjalistami?<br />

BC: Oczywiście, to było niezbędne, szczególnie do opracowania<br />

balneologii. Z usług profesjonalnych fi rm korzystaliśmy<br />

w kwestiach związanych z lecznictwem oraz technologią kuchni<br />

i wyposażenia pomieszczeń gastronomicznych.<br />

PF: Jaka jest konstrukcja obiektu?<br />

BC: Stropy są żelbetowe, w części wyższej zastosowaliśmy<br />

konstrukcję słupowo-płytową. Budynek jest niski, więc w większości<br />

ściany są z sylikatów. Natomiast w samym basenie<br />

mamy konstrukcję z drewna klejonego oraz elementy wsparte<br />

i przykryte konstrukcją stalową. Dach jest pokryty blachą tytanowo-cynkową.<br />

PF: Czy do obiektu wprowadzono nowoczesne technologie?<br />

BC: Zastosowaliśmy nową generację oświetlenia – wszędzie<br />

zainstalowano ledy, zarówno pokojach, jak i w częściach ogólnodostępnych.<br />

KK: Do podgrzewania wody basenowej służy system solarów.<br />

Budynek jest też wyposażony w system kontroli.<br />

PF: Jaka idea przyświecała kreowaniu stylistyki wnętrz?<br />

KK: Wnętrza miały budować przyjemny i miękki klimat, a pomogły<br />

nam w tym tapety o różnych strukturach – zarówno płaskie,<br />

jak i 3D. Inwestor chciał stworzyć przestrzeń, w której przyjemnie<br />

spędzą czas różne grupy osób. W strefi e rekreacji oprócz<br />

części ogólnej powstały klub męski i damski, pijalnia wina. Te<br />

pomieszczenia mają odmienny charakter, różnią się rozwiązaniami<br />

technologicznymi, designem i wykończeniem. Pijalnia wina została<br />

utrzymana w tonacji bordowej, jest częściowo wykończona<br />

drewnem i imitacją korków. Klub męski jest utrzymany w chłodnej<br />

szaro-fioletowej stylistyce, natomiast damski – w ciepłej złotobursztynowej.<br />

W klubach jest dość nisko, dlatego, aby stworzyć<br />

wrażenie przestrzenności, zastosowaliśmy czarne sufity napinane,<br />

dające efekt lustra, i panele gipsowe 3D, które zmieniają charakter<br />

pomieszczenia.<br />

BC: Nie baliśmy się też dość śmiałych zestawień kolorystycznych,<br />

np. obudowy całego trzonu windowego, znajdującego się<br />

w samym sercu hotelu. To mocny akcent, widoczny z zewnątrz<br />

przez szklaną ścianę doświetlającą hol wejściowy, główny korytarz<br />

i klatki schodowe na wszystkich kondygnacjach.<br />

PF: Jak zaaranżowano apartamenty?<br />

KK: Składają się one z sypialni, dużego pokoju wypoczynkowego,<br />

garderoby, łazienki i toalety. Każdy apartament ma inny<br />

odcień i dodatki utrzymane wyrazistych kolorach oraz w tonacji<br />

biało-brązowej.<br />

• Restauracja<br />

• Liczne przeszklenia doskonale<br />

doświetlające wnętrza<br />

66 67


Knauf AMF Sp. z o.o.<br />

Al. Jerozolimskie 195B<br />

02-222 Warszawa<br />

e-mail: info@knaufamf.pl www.knaufamf.pl<br />

• Aranżacja recepcji<br />

Lokalizacja/adres<br />

Pracownia projektowa<br />

Architekt prowadzący<br />

Busko-Zdrój, ul. Bohaterów Warszawy<br />

GPP Grupa Projektowa sp. z o.o.<br />

Borysław Czarakcziew<br />

Sławomir Kogut, Katarzyna Kowalska, Maciej Kociołek,<br />

Architekci<br />

Monika Czubińska-Kwiatkowska, Magdalena Budzoń,<br />

Magdalena Zygier, Kinga Trąbińska, Mikołaj Iwańczuk<br />

Data opracowania 2009-2011<br />

Data realizacji 2013<br />

Inwestor<br />

Słoneczny Zdrój SA<br />

Powierzchnia całkowita 10 013 m²<br />

Powierzchnia zabudowy 2765 m²<br />

Kubatura brutto 38 879 m 3<br />

Generalny wykonawca<br />

Sufity podwieszane:<br />

• AMF – THERMATEX Acoustic,<br />

SK (przestrzenie korytarzowe)<br />

• AMF – THERMATEX Varioline<br />

Motiv (sauna – strefa wypoczynku)<br />

• Heradesign Superfine, AK-01<br />

(nad halą basenową)<br />

• Strefa SPA z basenem<br />

Condite sp. z o.o. SKA<br />

Knauf AMF sp. z o.o.<br />

PF: Co według Państwa wyróżnia ten<br />

obiekt i stanowi o jego wyjątkowości?<br />

BC: Inwestycja wprowadziła nową jakość<br />

w Busku-Zdroju – to pierwszy w tym<br />

mieście hotel czterogwiazdkowy. Cieszy<br />

nas jego przyjazny odbiór i słowa, że to<br />

radosny obiekt pełen kolorów i optymizmu.<br />

KK: Z punktu widzenia użytkowego stanowi<br />

miejsce, gdzie czas może spędzić<br />

cała rodzina. W Busku-Zdroju mieszczą się<br />

sanatoria kierowane tylko do pacjentów,<br />

którym przepisano świadczenia medyczne.<br />

W naszym hotelu wszyscy mogą zażywać<br />

kąpieli solankowych i brać udział w zajęciach<br />

rehabilitacyjnych.<br />

BC: Jeszcze jedna ciekawostka: patrząc<br />

z zewnątrz, trudno poprawnie ocenić powierzchnię<br />

i kubaturę tego obiektu. Wydaje<br />

się, że są dużo mniejsze.<br />

PF: Z czego wynika to złudzenie?<br />

KK: Z podziału hotelu na segmenty,<br />

ukrycia pewnych jego części (np. jednej<br />

kondygnacji od strony frontu) i przełamania<br />

bryły. Są miejsca, z których pewnych części<br />

obiektu nie widać.<br />

PF: Co sprawiło największą trudność<br />

w pracy nad tą inwestycją?<br />

BC: O problemach z odwodnieniem<br />

już wspominałem, na dodatek po obfi tych<br />

opadach deszczu uaktywniał się spływ<br />

wody. Woda pojawiała się w szczelinach<br />

warstw skalnych, na których hotel jest posadowiony.<br />

Po dłuższym kontakcie z wodą<br />

te skały ulegają uplastycznieniu, dlatego<br />

zastosowany został dodatkowy system<br />

odwodnienia, z przepompowniami. Z technicznego<br />

punktu widzenia nieproste było<br />

kotwienie ściany z okładziny klinkierowej<br />

montowanej jak cegła.<br />

PF: Najwięcej satysfakcji sprawiło...<br />

KK: …projektowanie wnętrz przestrzeni<br />

wspólnych i wizyty na budowie, gdy widzieliśmy,<br />

jak wszystko się urzeczywistnia.<br />

BC: Byliśmy pod wrażeniem firmy budowlanej,<br />

która z wyjątkową precyzją ułożyła<br />

bardzo drobną mozaikę, rozrysowaną<br />

w przestrzeni basenu. Był to trudny melanż<br />

czterech kolorów: ciemnego, niebieskiego,<br />

jasnego i szarego.<br />

PF: Dziękuję za rozmowę.<br />

<br />

68


• Fasada frontowa i aranżacja strefy wejściowej<br />

REALIZACJE W POLSCE<br />

ODRZUCAJĄC<br />

KANONY<br />

Sala widowiskowo-koncertowa<br />

w Suwałkach<br />

W obiekcie Suwalskiego Ośrodka Kultury zastosowano najnowocześniejsze<br />

rozwiązania sceniczne w kraju, a sala główna na 700 miejsc robi olbrzymie<br />

wrażenie. O inwestycji opowiada autor projektu Maciej Jacaszek.<br />

Fot. Bartosz Makowski<br />

70 71


Patrycja Fabiańska: Przełamali Państwo<br />

stereotypy projektowania teatrów<br />

w Polsce.<br />

Maciej Jacaszek: Rzeczywiście, to<br />

było największe wyzwanie tego projektu.<br />

Główne elementy sceniczne zostały zrealizowane<br />

wbrew pewnym kanonom. Znacznie<br />

powiększyliśmy okno sceniczne (wysokość<br />

i szerokość) w proporcji do sceny i widowni,<br />

nie wydzieliliśmy też ścianami kieszeni<br />

bocznych przy scenie. Takie rozwiązania<br />

powiększają pole działań artystycznych<br />

i multifunkcjonalność obiektu. Staraliśmy<br />

się likwidować jak najwięcej stałych elementów<br />

konstrukcyjnych, które mogłyby<br />

stanowić barierę w realizacji artystycznych<br />

wydarzeń. Funkcję kadrowania okna<br />

scenicznego, zamykania niepożądanych<br />

wglądów w głąb sceny i kieszeni bocznych<br />

pełni nowoczesna technologia sceniczna.<br />

Wyszliśmy z założenia, że konstrukcja<br />

obiektu ma odgrywać rolę służebną wobec<br />

wyobraźni artystów. Dzięki konsekwentnym<br />

decyzjom projektowym można sobie np.<br />

wyobrazić wydarzenie artystyczne, które<br />

widzowie oglądają z mobilnych trybun<br />

zlokalizowanych w kieszeniach bocznych.<br />

PF: To pierwszy obiekt w naszym<br />

kraju z tak zaawansowaną mechaniką<br />

sceny.<br />

MJ: Rozwiązania sali widowiskowo-koncertowej<br />

są z założenia oparte<br />

na działalności impresaryjnej, która polega<br />

na prezentowaniu spektakli przez różne<br />

zespoły teatralne z Polski i zagranicy.<br />

Będą tu organizowane przedstawienia<br />

teatrów dramatycznych, teatrów tańca,<br />

koncerty (w tym filharmoniczne) i wystawy.<br />

W obiekcie będzie także możliwość<br />

organizowania konferencji, festiwali<br />

lokalnych i międzynarodowych, a także<br />

widowisk telewizyjnych.<br />

PF: Budynek, a w szczególności scena,<br />

musiał być zatem wielofunkcyjny.<br />

MJ: I technologicznie przygotowany do<br />

organizacji, często w krótkim czasie, różnych<br />

wydarzeń.<br />

PF: Były jakieś wzorce przy podejmowaniu<br />

decyzji projektowych?<br />

PF: Dobrym przykładem były dla nas<br />

realizacje tego typu obiektów w krajach<br />

Beneluksu. Tam standardem jest organizacja<br />

nawet 300 różnorodnych spektakli, koncertów<br />

i konferencji rocznie. Najważniejszą<br />

decyzją było wykonanie mechaniki sceny<br />

w standardzie europejskim. W Polsce jest<br />

to technologia nowatorska, która oznacza<br />

realizację sztankietów w module co 20 cm,<br />

obsługiwanych przez specjalistyczne napędy<br />

o odpowiednim udźwigu, prędkości<br />

i standardzie akustycznym. Dzięki temu<br />

zespoły artystyczne, realizując jakikolwiek<br />

spektakl w Suwalskim Ośrodku Kultury,<br />

będą funkcjonowały w takich samych ramach<br />

technologicznych, jakie znajdujemy<br />

na scenach holenderskich, belgijskich,<br />

niemieckich czy angielskich. Daje to możliwość<br />

sprawnej i szybkiej organizacji oraz<br />

zaplanowania różnorodnego i międzynarodowego<br />

programu artystycznego.<br />

PF: Jak zatem została wyposażona<br />

sala główna?<br />

MJ: W oparciu o rozwiązania holenderskiej<br />

firmy Trekwerk salę wyposażono w 45<br />

sztankietów głównych, cztery sztankiety<br />

boczne, trzy sztankiety prosceniowe i jeden<br />

zerowy – wszystkie są obsługiwane przez<br />

zespoły napędowe o prędkości podnoszenia<br />

od 0 do 2 m/s ciężaru do 500 kg,<br />

sterowane synchronicznie drogą radiową<br />

ze zdalnego pulpitu. Daje to nieograniczone<br />

możliwości techniczne. Przewidzieliśmy<br />

także realizację wież i mostu portalowego,<br />

muszlę koncertową, fosę dla orkiestry<br />

z demontowalnym podestem scenicznym,<br />

odpowiednie okotarowanie, przedzielenie<br />

widowni mobilną kurtyną (w przypadku<br />

imprez dla mniejszej widowni). Natomiast<br />

wyposażenie sal edukacyjnych, czyli tanecznej<br />

i muzycznej, pozostało w gestii<br />

Suwalskiego Ośrodka Kultury.<br />

PF: Akustyka to również doskonale<br />

opracowany element przedsięwzięcia. Który<br />

aspekt z tej dziedziny był najistotniejszy?<br />

MJ: Niezwykle istotną cechą każdego<br />

systemu nagłośnieniowego w pomieszczeniach<br />

zamkniętych jest parametr określający<br />

zrozumiałość mowy STI (ang. Speech<br />

Transmission Index). System zrealizowany<br />

w suwalskim obiekcie charakteryzuje się<br />

wysokim współczynnikiem STI – jego średnia<br />

wartość osiąga 0,67, co klasyfikuje się jako<br />

dobrą zrozumiałość mowy dla pomieszczeń<br />

teatralnych z przeznaczeniem wielofunkcyjnym.<br />

Z kolei wartość przejrzystości brzmienia<br />

wskazuje na uniwersalność akustyki<br />

pomieszczenia oraz systemu nagłośnieniowego<br />

– uzyskano kompromis pomiędzy krótkim<br />

a długim czasem pogłosu. Dzięki temu<br />

obydwie funkcje sali – teatralna ze słowem<br />

mówionym oraz koncertowa z muzyką na<br />

żywo – sprawdzają się doskonale.<br />

Na głównej scenie zastosowano system<br />

nagłośnienia GeoS12 firmy NEXO, który zapewnia<br />

doskonałą jakość dźwięku na całej<br />

widowni. Dzięki dużej elastyczności systemu<br />

(charakterystyka promieniowania grona<br />

głośników) można optymalnie nagłośnić<br />

zarówno balkon, jak i pierwsze rzędy.<br />

PF: Kompozycja przestrzeni urbanistycznej,<br />

stanowiącej przedpole dla Suwalskiego<br />

Ośrodka Kultury, podkreśla<br />

rangę obiektu. Mieli Państwo spory teren<br />

do zagospodarowania.<br />

MJ: Tak się złożyło, że nasz zespół<br />

wygrał dwa konkursy architektoniczne na<br />

sąsiadujące ze sobą obiekty użyteczności<br />

publicznej – aquapark i salę widowiskowo-<br />

-koncertową. Dlatego zaprojektowaliśmy<br />

większy fragment miasta, z jego nowym<br />

centrum rekreacyjno-kulturalnym. Na etapie<br />

konkursowej koncepcji, analizując układ urba-<br />

• Subtelna iluminacja. Ujęcie z narożnika<br />

• Kompozycje i rozwiązania materiałowe fasady<br />

72 73


• Klatka schodowa. Rozwiązania materiałowe<br />

nistyczny otoczenia, wykształciliśmy główne osie kompozycyjne,<br />

ciągi piesze i reprezentacyjny plac teatralny. Zaprojektowaliśmy<br />

fontannę naprowadzającą na wejście do Suwalskiego Ośrodka<br />

Kultury, a w celu podkreślenia rangi sali przed elewacją frontową<br />

zróżnicowaliśmy poziomy placu, tworząc kamienny podest.<br />

PF: Udało się stworzyć przestrzeń przyjazną i żywą.<br />

MJ: Dodatkowo wzbogacają ją rzeźby artystów z Polski, Białorusi<br />

i Litwy, które powstały z inicjatywy Jana i Rafała Strumiłłów.<br />

Zorganizowali oni warsztaty artystyczne, podczas których powstały<br />

wielkogabarytowe kamienne rzeźby wkomponowane w przestrzeń<br />

przed SOK.<br />

PF: Czy to kontekst podyktował charakter fasady wykonanej<br />

z jasnego piaskowca?<br />

MJ: Tak, stanowił główną inspirację. Z jednej strony z inwestycją<br />

sąsiadują zabytkowe obiekty koszarowe o charakterystycznej architekturze,<br />

z drugiej wspomniany aquapark, który zaprojektowaliśmy<br />

dwa lata przed salą. Do ich kolorystyki (budynki koszarowe to żółta<br />

cegła klinkierowa, a aquapark beżowo-szare płyty włókno-cementowe)<br />

nawiązaliśmy poprzez użycie na elewacji specyficznego piaskowca<br />

Luna. Ten neutralny, jasny materiał został uzupełniony dominantą kolorystyczną<br />

drewnopodobnych płyt HPL Akro Rubin firmy Fundermax.<br />

PF: Jaka idea determinowała aranżację wnętrz?<br />

MJ: Jednym z ważniejszym czynników kształtujących jakość przestrzeni<br />

jest spójność i czytelność. Pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem<br />

musi istnieć zaplanowana relacja. Chcieliśmy podkreślić widownię<br />

oraz scenę zarówno w bryle, jak i we wnętrzach. Przenikająca się<br />

z wielopoziomowym foyer bryła widowni jest wyraźnie wyeksponowana<br />

i stanowi centralny element całego założenia. Sama widownia<br />

została zrealizowana w ciemnych barwach, z wykorzystaniem naturalnego<br />

drewna wenge, uzupełnianego dominantą kolorystyczną<br />

– barwą pomiędzy czerwienią a różem. Dzięki ograniczeniu się do<br />

tych dwóch kolorów stworzono stonowane i eleganckie wnętrze<br />

o wyraźnej i czytelnej koncepcji. Te kolory i materiał powtarzają się<br />

w całym obiekcie w postaci różnorodnych detali.<br />

PF: W kolejnej ważnej przestrzeni, którą jest atrium w części<br />

edukacyjnej, przewidzieli Państwo hol doświetlony przeszklonym<br />

dachem.<br />

MJ: Pełni on również funkcję galerii sztuki. Ściany przestrzeni<br />

wystawienniczej zrealizowano w jasnych, neutralnych barwach,<br />

aby stanowiły odpowiednie tło dla dzieł sztuki. W kontrze do ścian<br />

zaprojektowaliśmy posadzki – naturalne linoleum w kolorze ciemnego<br />

grafitu wyraźnie odcina się od pionowych płaszczyzn. Funkcję<br />

dominanty przestrzennej we wnętrzach pełnią główne klatki schodowe<br />

– monolityczne, wykończone naturalnym drewnem wenge.<br />

PF: Proszę przybliżyć najistotniejsze rozwiązania konstrukcyjne.<br />

MJ: Obiekt zaprojektowano w konstrukcji monolitycznej żelbetowej,<br />

co jest standardem dla sal koncertowych. Nad atrium<br />

• Przestrzeń wystawowa w holu<br />

• Hol komunikacyjny<br />

• Sala ćwiczeń. Rozwiązania techniczne i wyposażenie<br />

74 75


• Fragment widowni<br />

zrealizowano szklany stropodach w systemie aluminiowym na<br />

podkonstrukcji drewnianej z cięgnami stalowymi. Z uwagi na akustykę<br />

stropodach nad widownią to płyta żelbetowa podwieszana<br />

do stalowej kratownicy. Z kolei nad samą sceną zaprojektowaliśmy<br />

stalową kratownicę, której górny pas stanowi konstrukcję stropodachu,<br />

a dolny jest elementem konstrukcyjnym stropu technicznego,<br />

na którym zlokalizowano urządzenia mechaniki sceny.<br />

PF: Co stanowiło główną wytyczną projektowania?<br />

MJ: Stworzenie obiektu, który stanowiłby jedną, integralną<br />

bryłę. Dla podkreślenia podziału funkcjonalnego zaprojektowano<br />

dwa wejścia główne. Jedno służy widzom, którzy udają się do sali<br />

głównej, drugie – osobom korzystającym z sal kameralnych oraz<br />

domu edukacji w zakresie jego codziennej działalności. W ramach<br />

funkcji sali widowiskowo-koncertowej przewidziano widownię, wielopoziomowe<br />

foyer, scenę, kieszenie boczne, zascenie, garderoby i sale<br />

prób teatralnych. Z kolei w części edukacyjnej zaprojektowaliśmy<br />

wielofunkcyjną salę kameralną, salę kameralną koncertową, sale<br />

muzyczne, sale taneczne, galerię oraz biura. Funkcje te uzupełniane<br />

są pomieszczeniami socjalnymi, sanitarnymi i technicznymi.<br />

PF: Jak skomunikowano główne kubatury użytkowe obiektu?<br />

MJ: Chodziło przede wszystkim o funkcjonalność. Komunikacja<br />

w obiekcie musi być zaprzeczeniem labiryntu. Należy zapewnić wzajemne<br />

przenikanie się różnych funkcji i widoków, aby adepci sztuk<br />

artystycznych mogli z przestrzeni ogólnodostępnych podpatrywać<br />

profesjonalnych aktorów i tancerzy ćwiczących w salach prób.<br />

PF: Jak z perspektywy czasu ocenia Pan to wyzwanie<br />

projektowe i realizacyjne?<br />

MJ: W trakcie dwóch lat prowadzenia nadzoru autorskiego<br />

musieliśmy podejmować stresujące decyzje, często sprzeciwiając<br />

się proponowanym zmianom w projekcie. Wykonawca forsował<br />

rozwiązania zamienne w technologii mechaniki sceny. Do końca<br />

pracowaliśmy też nad kolorystyką wnętrz obiektu i dopracowywaliśmy<br />

różne detale. W trakcie spektaklu Teatru Muzycznego<br />

z Gdyni, którego występ uświetnił ceremonię otwarcia obiektu,<br />

uświadomiłem sobie, że w całym tym procesie niemal straciłem<br />

z pola widzenia cel naszej pracy. Skoncentrowany byłem na zagadnieniach<br />

technicznych, inżynieryjnych i estetycznych. Dopiero gdy<br />

zobaczyłem na scenie artystów, dotarło do mnie, po co to wszystko<br />

robiliśmy. Była to naprawdę wielka satysfakcja.<br />

PF: Dziękuję za rozmowę.<br />

Lokalizacja/adres<br />

Pracownia projektowa<br />

Architekci prowadzący<br />

Architekci<br />

Data opracowania 2009<br />

Data realizacji 2013<br />

Inwestor<br />

Suwałki, ul. Jana Pawła II<br />

Restudio <strong>Architektury</strong><br />

Rafał Jacaszek, Maciej Jacaszek<br />

Grzegorz Porębski, Roland Kwaśny,<br />

Bartosz Zamorski, Jarosław Folwarski<br />

Miasto Suwałki<br />

Powierzchnia całkowita 6539 m 2<br />

Powierzchnia zabudowy 2918 m 2<br />

Kubatura brutto 47 738 m 3<br />

Fotele kinowe i audytoryjne<br />

Sella s.c.<br />

• Sala główna. Widok na scenę<br />

• Sala kameralna<br />

76 77


SPECJALIZACJE<br />

Fot. archiwum ML System<br />

BIPV FOTOWOLTAIKA<br />

REALIZACJE W POLSCE<br />

Ostatnie lata przyniosły niewątpliwy wzrost świadomości ekologicznej społeczeństwa,<br />

a co za tym idzie - zwiększenie zainteresowania nowoczesnymi rozwiązaniami, zwłaszcza<br />

w zakresie pozyskiwania prądu z odnawialnych źródeł energii, z wykorzystaniem<br />

ogniw fotowoltaicznych. Brak w Polsce przepisów w tym zakresie powoduje, że<br />

z niecierpliwością oczekiwana jest ustawa OZE (Odnawialne Źródła Energii). Powoli<br />

nadchodzi również czas, gdy trzeba będzie stosować dyrektywę UE (2010/31/UE).<br />

Do tej pory stosowanie ogniw fotowoltaicznych<br />

kojarzone było z nieco ograniczonymi<br />

możliwościami ich montażu, głównie do<br />

dachów budynków czy tzw. wolno stojących<br />

farm słonecznych. Rozwiązania, jakie<br />

przynoszą możliwości zastosowania ogniw<br />

BIPV (Building Integrated Photovoltaics), są<br />

wszechstronne i chcąc się z nimi zapoznać,<br />

• Moduły polikrystaliczne WSPiA w Rzeszowie<br />

nie trzeba uciekać się do przykładów zagranicznych,<br />

gdyż w Polsce można już znaleźć<br />

sporo realizacji.<br />

Wyższa Szkoła Prawa i Administracji<br />

w Rzeszowie przy ul. Cegielnianej zrealizowana<br />

została w latach 2010-2011. Wykonane<br />

zostały tam instalacje fotowoltaiczne<br />

w kilku częściach o łącznej mocy 24774<br />

Wp. W ich skład wchodzą:<br />

– moduły elewacyjne – wykorzystano panele<br />

elewacyjne typu ML 3020L, wytworzone<br />

w technologii cienkowarstwowej<br />

z krzemu amorficznego. Panele składają<br />

się z połączonych szeregowo/równolegle<br />

ogniw, zespolonych z obu stron szkłem o ni-<br />

skiej zawartości żelaza. Całość mocowana<br />

jest punktowo do elewacji na podkonstrukcji<br />

ze stali nierdzewnej. Moc nominalna<br />

panelu P mpp<br />

= 62 Wp, napięcie nominalne<br />

U mpp<br />

= 42 V. Wielkość paneli wynosi<br />

900 x 1920 mm, a ogniw 630 x 1670 mm.<br />

Dzięki mocowaniu punktowemu i zastosowaniu<br />

przeziernych ogniw (20% przezierności)<br />

uzyskano ciekawy efekt architektoniczny,<br />

wrażenie lekkości oraz grę światłocienia,<br />

w zależności od punktu patrzenia. Stosując<br />

podobne rozwiązanie, wykonano część<br />

„balustrad” zwieńczających attyki, co zaowocowało<br />

uzyskaniem nie tylko akcentu<br />

architektonicznego, ale również pozwoliło<br />

zamaskować urządzenia techniczne zainstalowane<br />

na dachu. Z zastosowaniem<br />

ogniw o mocy nominalnej panelu P mpp<br />

=<br />

149 Wp, napięciu nominalnym U mpp<br />

= 195 V<br />

wykonane zostały „balustrady”, stanowiące<br />

wykończenie ściany nad elewacją z żaluzjami<br />

przeciwsłonecznymi. W tym przypadku<br />

ogniwa wykonano z zastosowaniem ramki<br />

aluminiowej umieszczonej wokół. Obecnie<br />

w technologii cienkowarstwowej z krzemu<br />

amorficznego można wykonywać moduły<br />

o wymiarach 2200 x 2600 mm (pojedynczy<br />

moduł) jako nieprzezierne lub przezierne<br />

o stopniu przezierności od 10 do 40%;<br />

– ogniwa fotowoltaiczne, stanowiące<br />

wypełnienie nieprzezierne fasad słupoworyglowych.<br />

W tym przypadku zastosowane<br />

zostały również ogniwa cienkowarstwowe<br />

amorficzne. Ich moc nominalna wahała się<br />

w przedziale 14-63 Wp, a napięcie nominalne<br />

23-83 V, w zależności od wielkości<br />

wypełnienia. Łącznie wypełnionych zostało<br />

prawie 99 m 2 fasad. W tego typu rozwiązaniach<br />

stosowanie ogniw jest praktycznie<br />

nieograniczone (uwzględniając oczywiście<br />

nasłonecznienie). Można je wykorzystać<br />

w każdym rozwiązaniu, w którym istnieje<br />

możliwość wypełnienia szkłem. Dotyczy<br />

to zarówno rozwiązań nieprzeziernych<br />

(w tym rozwiązań stosowanych jako pasy<br />

oddzielenia ppoż.), jak i przeziernych.<br />

W tym przypadku ograniczeniem może<br />

być tylko przezierność celek fotowoltaicznych.<br />

W przypadku rozwiązań opartych<br />

na ogniwach amorficznych, można uzyskać<br />

przezierność na poziomie 10-40%.<br />

Natomiast w przypadku ogniw monokrystalicznych<br />

i polikrystalicznych przezierność<br />

można regulować, zwiększając lub<br />

zmniejszając odległość pomiędzy celkami<br />

(standardowo ich wymiar wynosi 5 x 5 lub<br />

6 x 6 cala). Wpływa to jednak na moc uzyskiwaną<br />

z m 2 powierzchni. Same szyby<br />

mogą być wykonywane zarówno jako zestawy<br />

jednoszybowe (zimne), jak i dwuszybowe<br />

czy trójszybowe (ciepłe), osiągając<br />

współczynnik przenikania ciepła na<br />

• Moduły cienkowarstwowe amorficzne<br />

(ściana). WSPiA w Rzeszowie<br />

poziomie odpowiednio 1,0 i 0,6 W/m 2 K.<br />

Na budynku WSPiA moduły fotowoltaiczne<br />

zamocowane zostały w fasadzie słupowo-<br />

-ryglowej ze szkleniem zarówno standardowym<br />

(z wykorzystaniem zewnętrznych<br />

klipsów), jak i strukturalnym. Jest to rozwiązanie,<br />

które wymaga szczególnej uwagi<br />

i doświadczenia przy projektowaniu i realizacji.<br />

Wynika to między innymi z faktu,<br />

że szyba mocowana jest wewnątrz, gdzie<br />

• Lampy monokrystaliczne. WSPiA w Rzeszowie<br />

78 79


• Moduły monokrystaliczne.<br />

Budynek Zarządu Dróg Miejskich w Gliwicach<br />

nad lampą ładuje akumulator znajdujący<br />

się w szafie automatyki. Inwerter solarny<br />

kontroluje ładowanie akumulatora. Automatyka<br />

(miniukład SZR z priorytetem)<br />

przełącza zasilanie lampy pomiędzy zasilaniem<br />

bateryjnym a sieciowym. Lampa<br />

załącza się wraz z pojawieniem się napięcia<br />

sieciowego. Automatyka załącza lampę<br />

na pracę z baterii. Oświetlenie pracuje<br />

na baterii, aż do rozładowania akumulatora<br />

(proces rozładowania akumulatora jest<br />

kontrolowany przez inwerter solarny). Po<br />

kontrolowanym rozładowaniu akumulatora<br />

następuje przełączenie na pracę z sieci<br />

energetycznej.<br />

Dachowe i fasadowe moduły fotowoltaiczne<br />

spięte zostały z siecią energetyczną<br />

za pomocą inwerterów z serii Powador<br />

o zakresie napięcia wejściowego<br />

125-600 V, dzięki czemu są duże możliwości<br />

konfiguracji modułów, w celu osiągnięcia<br />

maksymalnej efektywności pracy.<br />

Każdy inwerter ma izolację galwaniczną<br />

strony AC od DC. Mają one również autonomiczną<br />

akwizycję danych. Instalacja inwerterów<br />

została dobezpieczona poprzez<br />

SolarBoxy. Średnia sprawność inwerterów<br />

wynosi 96%.<br />

tyce mamy do czynienia z całą gamą różnych<br />

warunków, nieraz znacznie odbiegających<br />

od parametrów wyjściowych.<br />

OPROGRAMOWANIE<br />

MONITORUJĄCE<br />

Elementem wartym uwagi, a często pomijanym<br />

jest sprawa oprogramowania<br />

monitorującego. W tym przypadku zastosowany<br />

został autorski program firmy ML<br />

System wizualizujący on-line uzysk energetyczny<br />

z instalacji fotowoltaicznej oraz<br />

innych systemów, mający zdolność komunikacji<br />

z systemem nadrzędnym. Udostępnia<br />

on monitoring oraz sterowanie instalacją<br />

fotowoltaiczną (System Zarządzania<br />

Energią) dla służb technicznych budynku.<br />

Trzon systemu stanowi stacja serwerowa,<br />

która bezpośrednio komunikuje się ze sterownikami<br />

obiektowymi. Za pomocą protokołu<br />

TCP/IP i sieci Ethernet można też monitorować<br />

i zarządzać obiektami poprzez<br />

łącza WAN. Używając oprogramowania<br />

SZE z poziomu centrów nadzoru, można<br />

uzyskać dostęp do instalacji w czasie rzeczywistym.<br />

System haseł i zabezpieczenia<br />

systemowe z wykorzystaniem protokołu<br />

TCP/IP gwarantują, że tylko osoby uprawnione,<br />

znające hasło, będą miały dostęp<br />

do danej instalacji.<br />

System Zarządzania Energią synchronizuje<br />

energię dostarczaną do sieci energetycznej<br />

budynku poprzez sterowanie cos<br />

energii oraz redukcję mocy czynnej i biernej<br />

w systemie inwerterów. SZE nadzoruje<br />

sektorowe odladzanie paneli grzewczo-fotowoltaicznych<br />

(jeżeli taka opcja<br />

jest zainstalowana). Sewer systemu ma<br />

centralną szafę automatyki/diagnostyki.<br />

Komunikacja z sterownikami obiektowymi<br />

może się odbywać poprzez medium<br />

światłowodowe lub miedziane z prędkością<br />

50 Mb/s.<br />

MODUŁY FOTOWOLTAICZNE<br />

W FORMIE ŻALUZJI<br />

PRZECIWSŁONECZNYCH<br />

Innym ciekawym przykładem zastosowania<br />

BIPV może być realizacja przejścia granicznego<br />

w Budomierzu, biurowiec Zarządu<br />

Dróg Miejskich w Gliwicach czy Instytut<br />

Teologiczno-Pastoralny w Rzeszowie.<br />

W Budomierzu i Gliwicach zastosowano<br />

moduły fotowoltaiczne w formie żaluzji<br />

przeciwsłonecznych w systemie ML System-P<br />

solar. Jest to kompletny system żaluzji,<br />

wykonany ze stopu aluminium AW-6060.<br />

Kształt wszystkich profili bazuje na przekroju<br />

prostokątnym z wyoblonymi krawędziami<br />

o promieniu 10 mm. Elementem nośnym<br />

są słupy aluminiowe, pomiędzy którymi<br />

rozpięte są poziome profile aluminiowe,<br />

stanowiące podstawę pod panele PV. Panele<br />

PV mocowane są za pośrednictwem<br />

wsporników aluminiowych. Okablowanie<br />

• Moduły monokrystaliczne.<br />

Budynek Zarządu Dróg Miejskich w Gliwicach<br />

w niewielkiej przestrzeni trzeba zmieścić<br />

nie tylko mocowanie szkła i uszczelnienie<br />

silikonem, ale również okablowanie;<br />

– moduły polikrystaliczne, zastosowane<br />

na dachu płaskim. Mają moc nominalną<br />

panelu P mpp<br />

= 233 Wp i napięcie nominalne<br />

U mpp<br />

= 29,5 V. Sprawność pojedynczego<br />

ogniwa wynosi 16%, sprawność całego modułu<br />

14,3%. Jako mocowanie wykorzystana<br />

została konstrukcja tworzywowa z mocowaniem<br />

mechanicznym o nachyleniu 12,5°,<br />

co pozwoliło na ograniczenie obciążenia<br />

połaci dachowej. Dzięki szeregowemu połączeniu<br />

elementów konstrukcji ograniczona<br />

została ilość łączników z dachem;<br />

– zewnętrzne lampy solarne, zaadaptowane<br />

indywidualnie pod projekt. Wykonane<br />

zostały moduły fotowoltaiczne laminowane<br />

w szkle dwustronnym o niskiej<br />

zawartości żelaza, z wykorzystaniem celek<br />

monokrystalicznych. Lampy wyposażone<br />

zostały w diody LED i charakteryzują<br />

się dookólną dystrybucją światła. Każda<br />

lampa została wyposażona w zestaw<br />

automatyki do pracy bateryjnej. W ciągu<br />

dnia panel fotowoltaiczny umieszczony<br />

Instalacja na omawianym obiekcie zajęła<br />

łącznie 263,21 m 2 . W praktyce, dzięki<br />

w pełni konfi gurowalnemu i elastycznemu<br />

połączeniu, udało się uzyskać<br />

efektywność na poziomie 90% projektowanych<br />

rocznych uzysków energii.<br />

W trakcie eksploatacji prowadzona była<br />

optymalizacja ustawień. Było to możliwe,<br />

jak wcześniej wspomniano , dzięki<br />

elastycznemu i konfi gurowalnemu wykonaniu<br />

projektu instalacji fotowoltaicznej.<br />

Niewątpliwie wielu osobom nasuwa<br />

się pytanie, dlaczego nie 100%? Na<br />

odpowiedź składa się kilka czynników.<br />

Przede wszystkim warunki pogodowe –<br />

pomimo powtarzalności, nie są co roku<br />

identyczne. Poza tym parametry ogniw<br />

fotowoltaicznych podawane są dla założonych<br />

warunków dotyczących temperatury<br />

i nasłonecznienia (do celów badań<br />

laboratoryjno-porównawczych), w prak-<br />

80 81


paneli prowadzone jest wzdłuż słupów<br />

w specjalnie zaprojektowanych korytach<br />

zakrywanych klipsem maskującym. Wykończeniem<br />

profili aluminiowych jest powłoka<br />

lakiernicza, zgodna (w kolorach RAL) z wymogami<br />

technicznymi Qualicoat. Wszystkie<br />

elementy złączne wykonane są ze stali nierdzewnej<br />

A2.<br />

Żaluzje łączą w sobie dwie funkcje ochrony<br />

przeciwsłonecznej pomieszczeń oraz produkcji<br />

energii elektrycznej. Wymiary żaluzji<br />

można swobodnie dostosowywać do wymagań<br />

projektu. Jedynym parametrem<br />

stałym jest szerokość lameli wynosząca<br />

380 mm. Na obiekcie w Gliwicach zastosowane<br />

były lamele o długości 1499 mm<br />

i 1544 mm, natomiast w przypadku Budomierza<br />

ich długość mieściła się w przedziale<br />

1460-2405 mm. W obu przypadkach<br />

w modułach fotowoltaicznych zastosowane<br />

zostały celki monokrystaliczne Back<br />

Contact. Charakteryzują się one bardzo<br />

wysoką sprawnością na poziomie 22,5%<br />

oraz działaniem w szerszym zakresie długości<br />

fal. Możliwe jest to między innymi<br />

dzięki wyprowadzeniu elektrody na tył<br />

ogniwa, dzięki czemu większa jest powierzchnia<br />

aktywna warstwy wierzchniej.<br />

W DPG Budomierz wykonano 107 m 2<br />

modułów fotowoltaicznych, moc zainstalowana<br />

wyniosła 10839 Wp, przewidywany<br />

roczny uzysk energii to 9200 kWh.<br />

W Gliwicach, odpowiednio, powierzchnia<br />

modułów wyniosła 90,99 m 2 , moc zainstalowana<br />

to 10910 Wp, natomiast przewidywany<br />

roczny uzysk energii jest na poziomie<br />

6700 kWh. Na przykładzie obu realizacji<br />

warto zwrócić uwagę na kilka wartości.<br />

Firma ML System produkuje moduły fotowoltaiczne,<br />

uwzględniając oczekiwania<br />

inwestora oraz wymagania konkretnych<br />

realizacji. Tak więc np. w Gliwicach, pomimo<br />

mniejszej powierzchni modułów niż<br />

w Budomierzu, osiągnięta została wyższa<br />

moc zainstalowana. Wynika to z innego<br />

rozstawu celek fotowoltaicznych w modułach,<br />

który podyktowany był oczekiwanym<br />

przez inwestora stopniem przezierności<br />

(zacienienia) lameli przeciwsłonecznych.<br />

Natomiast przewidywany roczny uzysk<br />

energii przewidywany jest większy w Budomierzu<br />

(odwrotnie niż z zainstalowaną<br />

mocą), a wynika to z większego nasłonecznienia<br />

w porównaniu z Gliwicami.<br />

MODUŁ FOTOWOLTAICZNY<br />

NO FROST<br />

Instytut Teologiczno-Pastoralny w Rzeszowie<br />

jest przykładem realizacji, gdzie zastosowano<br />

inne ciekawe rozwiązanie, jakim<br />

jest moduł fotowoltaiczny No Frost – z funkcją<br />

zapobiegania powstawania pokrywy<br />

śnieżnej i szronu. Dzięki temu znacznie<br />

zwiększa się efektywność instalacji fotowoltaicznej.<br />

Moduły mogą być także używane<br />

do „odśnieżania” połaci dachowych,<br />

świetlików, żaluzji itp. Takie rozwiązanie<br />

może być również źródłem ogrzewania/<br />

dogrzewania pomieszczeń oraz przeciwdziałać<br />

zaparowaniu fasad szklanych (np.<br />

baseny). Dzięki zastosowanej technologii<br />

rozwiązanie to nie wpływa na przezierność<br />

szyb, nie pojawiają się na jej powierzchni<br />

żadne dodatkowe elementy, które mogłyby<br />

wpłynąć na estetykę. Podgrzewana jest<br />

równomiernie cała powierzchnia szyby, co<br />

zwiększa skuteczność działania, ograniczając<br />

zużycie energii elektrycznej. Pobór<br />

mocy standardowo waha się w granicach<br />

150-300 W/m 2 , w zależności od przyjętych<br />

ustawień i warunków pracy.<br />

ZASTOSOWANIA DLA<br />

MAŁEJ ARCHITEKTURY<br />

Ostatnim rozwiązaniem, które warto przedstawić,<br />

jest zastosowanie ogniw fotowoltaicznych<br />

w małej architekturze. Przykładem<br />

może być Filharmonia Rzeszowska, gdzie<br />

z paneli fotowoltaicznych wykonano zadaszenie<br />

nad zejściem do parkingu podziemnego.<br />

W tym wypadku skonstruowano przestrzenną<br />

konstrukcję ze stali nierdzewnej, na<br />

której zamocowano punktowo szkło o wymiarach<br />

do 1790 x 3380 mm, z ogniwami<br />

fotowoltaicznymi. Łączna powierzchnia<br />

przeszklenia wynosi 115 m 2 . Celki fotowoltaiczne<br />

w szkle rozmieszczone zostały w taki<br />

sposób, aby zmniejszyć nasłonecznienie<br />

wewnątrz parkingu, jednocześnie nie zacieniając<br />

go zbyt mocno. Wykorzystane zostały<br />

ogniwa monokrystaliczne o łącznej mocy<br />

8100 Wp i przewidywanym rocznym uzysku<br />

energii na poziomie 4920 kWh.<br />

Dużo nowych możliwości stosowania<br />

BIPV otworzy wprowadzenie do produkcji<br />

ogniw typu DSSC (Dye Sensitized Solar<br />

Cells). Są to ogniwa barwnikowe, których<br />

działanie oparte jest na zasadzie sztucznej<br />

fotosyntezy. Będą one umożliwiały dobór<br />

barwy i wzorów oraz charakteryzowały<br />

się wysoką transparentnością, działaniem<br />

w obniżonych warunkach promieniowania,<br />

w świetle rozproszonym i odbitym (będzie<br />

można je stosować na każdej elewacji,<br />

również w miejscach zacienionych).<br />

Wacław Jedlecki<br />

ML System<br />

• Moduły w formie żaluzji przeciwsłonecznych. Przejście graniczne w Budomierzu<br />

• Moduły monokrystaliczne. Budomierz<br />

82 83


SPECJALIZACJE<br />

ARCHITEKTONICZNA<br />

INTEGRACJA FOTOWOLTAIKI<br />

Fotowoltaika (PV) umożliwia bezpośrednią<br />

konwersję promieniowania słonecznego<br />

w elektryczność. Na miejscu, bez hałasu, bez<br />

szkodliwych emisji i zanieczyszczeń. Technologia<br />

ta, uznawana za jedną z kluczowych dla<br />

energetyki XXI w., jest szczególnie odpowiednia<br />

do zastosowań w środowisku zabudowanym.<br />

Wprowadzona w świat architektury<br />

Musimy rozumieć i stosować technologię, musimy tworzyć budynki bezpieczne i trwałe,<br />

pełne poszanowania dla kontekstu i otoczenia, musimy stawiać czoło tysiącom<br />

problemów odpowiedzialności społecznej, a nawet podobać się klientowi.<br />

może brać udział w rozwiązywaniu różnych<br />

problemów związanych z funkcjonowaniem budynków<br />

i ich oddziaływaniem na środowisko.<br />

Jeszcze całkiem niedawno fotowoltaika<br />

nie wzbudzała wśród architektów większego<br />

zainteresowania ani akceptacji. Początkowo<br />

instalacje solarne projektowano wyłącznie<br />

w jednym celu – generowania czystej energii.<br />

Frank Gehry<br />

Typowe rozwiązania, polegające na nakładaniu<br />

standardowych paneli na dachy lub<br />

elewacje budynków, były problematyczne<br />

zarówno pod względem techniczno-konstrukcyjnym,<br />

jak i estetycznym. Przełom nastąpił<br />

na początku lat 90. wieku XX, gdy po raz<br />

pierwszy zintegrowano system fotowoltaiczny<br />

bezpośrednio ze skórą budynku. Innowacyjna<br />

metoda, nazwana BiPV (Building Integrated<br />

Photovoltaics) efektywnie połączyła różne<br />

światy zaawansowanych technologii, ochrony<br />

środowiska i nowoczesnej architektury. Materiały<br />

fotowoltaiczne stały się integralnym,<br />

wielofunkcyjnym komponentem struktury<br />

budynku, który produkując energię prosto<br />

ze Słońca, jednocześnie chroni przed warunkami<br />

atmosferycznymi, reguluje widoczność<br />

i przepływ energii przez powłokę, kształtuje<br />

estetykę. Postęp technologiczny, nowe uregulowania<br />

prawne oraz systemy wsparcia<br />

finansowego przyczyniły się w ostatnich<br />

latach do silnego wzrostu popularności systemów<br />

zintegrowanych.<br />

TECHNOLOGIE<br />

I MATERIAŁY<br />

Najważniejszym elementem technologii<br />

PV jest ogniwo fotowoltaiczne, które wystawione<br />

na działanie promieni słonecznych<br />

wytwarza prąd elektryczny. Większe struktury<br />

ogniw osadzone w transparentnym materiale<br />

i zamknięte w hermetycznej obudowie<br />

ochronnej tworzą podstawowy element dla<br />

integracji z budynkiem – moduł PV. Kompletny<br />

system fotowoltaiczny składa się z większej<br />

ilości modułów połączonych w panele oraz<br />

dodatkowych komponentów instalacji elektrycznej<br />

(elektryczne skrzynki przyłączowe,<br />

okablowanie, falowniki, regulatory napięcia,<br />

w niektórych wypadkach akumulatory).<br />

Z architektonicznego punktu widzenia<br />

użycie modułów PV stanowi interesującą<br />

alternatywę dla tradycyjnych rozwiązań.<br />

W wielu wypadkach mogą one bez problemu<br />

zastąpić niektóre komponenty powłoki, częściowo<br />

przejmując ich funkcje. Szczególnie<br />

atrakcyjna jest możliwość wyprodukowania<br />

modułów w postaci trwale zintegrowanej<br />

z konwencjonalnym tworzywem budowlanym.<br />

Rezultatem są prawdziwie wielofunkcyjne<br />

materiały BiPV, takie jak szkło<br />

fotowoltaiczne, solarne dachówki, membrany<br />

dachowe czy płyty warstwowe.<br />

Materiały solarne są dostępne na rynku<br />

komercyjnym tak samo, jak każdy inny<br />

materiał budowlany. Z roku na rok paleta<br />

produktów jest coraz bardziej zróżnicowana.<br />

Najbardziej powszechne i najtańsze są<br />

masowo produkowane standardowe moduły<br />

PV, jednak ich cechy często nie spełniają<br />

kompleksowych wymagań projektantów.<br />

Do integracji architektonicznej częściej wykorzystuje<br />

się moduły specjalne (masowo<br />

produkowane dla określonych zastosowań<br />

budowlanych) lub materiały specjalistyczne<br />

o indywidualnie dobieranych parametrach.<br />

Moduły PV mają międzynarodowe certyfi -<br />

katy jakości i bezpieczeństwa, muszą także<br />

spełniać odpowiednie normy i standardy<br />

lokalnego prawa budowlanego. Materiały<br />

specjalistyczne wymagają zazwyczaj indywidualnych<br />

uzgodnień i aprobat technicznych.<br />

Parametry modułów można dopasować<br />

do konkretnych potrzeb poprzez wybór:<br />

• materiału i struktury ogniw, ich wielkości,<br />

kształtu, koloru, układu w module,<br />

• struktury i koloru układów elektrycznych,<br />

• budowy modułu, jego kształtu, wielkości<br />

i ciężaru,<br />

• Szklane lamele zacieniające z ogniwami PV SCHEUTEN SOLAR, Gelsenkirchen<br />

Fot. Magdalena Muszyńska-Łanowy<br />

• Nieprzezroczysta ściana osłonowa,<br />

semitransparentna okna i nachylona szklana<br />

struktura BiPV SCHEUTEN SOLAR, Gelsenkirchen<br />

84 85


• rodzaju materiału laminującego ogniwa,<br />

• rodzaju przedniej i tylnej obudowy modułu,<br />

• okablowania i systemu złączy elektrycznych,<br />

• mocy modułu.<br />

Najbardziej popularnym materiałem<br />

ogniw jest krzem krystaliczny. Monokrystaliczne<br />

(m-Si) i polikrystaliczne (p-Si) ogniwa<br />

osiągają najwyższe sprawności energetyczne<br />

rzędu 11-20%. Zalaminowane w transparentnej<br />

folii termoplastycznej (EVA, PVB) lub<br />

płynnej żywicy obudowane są z obu stron<br />

szkłem (moduły typu szkło-szkło) lub szkłem<br />

i materiałem polimerowym (laminaty szkło-<br />

-folia). Ogniwa można zintegrować z wieloma<br />

rodzajami szkła budowlanego, np. izolacyjnym,<br />

laminowanym, antywłamaniowym,<br />

kuloodpornym, a nawet giętkim. Szklany<br />

moduł może też zastąpić zewnętrzną taflę<br />

szkła w szybach zespolonych. Szczególnie<br />

atrakcyjne dla zastosowań architektonicznych<br />

są materiały semitransparentne. <strong>Świat</strong>ło<br />

przedostaje się przez wolne przestrzenie<br />

pomiędzy rozstawionymi ogniwami, które<br />

z natury są nieprzezroczyste, ale można je<br />

dodatkowo perforować. Transparentność<br />

szklanego modułu zazwyczaj kształtuje się<br />

na poziomie 5-30%. Standardowo produkowane<br />

w formie prostokątów moduły mogą<br />

mieć też inne kształty. Wymiary są takie<br />

same, jak dla zwykłego szkła budowlanego.<br />

Niektórzy dostarczają większe elementy<br />

zbudowane z kilku bazowych modułów<br />

– tzw. patchworki.<br />

Inną grupę ogniw stanowią materiały<br />

cienkowarstwowe – głównie krzem amorficzny<br />

(a-Si) i selenek indowo-miedziowy (CIS).<br />

Ogniwa tego typu w trakcie produkcji osadzane<br />

są na specjalnym podłożu, a następnie<br />

zalaminowane z drugą warstwą obudowy.<br />

Materiałem nośnym może być szkło, giętkie<br />

taśmy stalowe lub plastikowe. Pomimo niższych<br />

sprawności energetycznych (5-13%)<br />

moduły cienkowarstwowe są szczególnie<br />

korzystne dla integracji z budynkiem. Lekkie,<br />

cienkie, mogą być częściowo transparentne<br />

i przybierać zakrzywione kształty, dobrze<br />

funkcjonują w gorszych warunkach nasłonecznienia.<br />

Rewolucji na rynku materiałów BiPV<br />

dokonały giętkie laminaty Uni-Solar ® z trójzłączowymi<br />

ogniwami a-Si. Cienki, rolowany<br />

materiał jest półproduktem, który wykorzystują<br />

producenci materiałów budowlanych,<br />

trwale łącząc go za pomocą specjalnych substancji<br />

klejących ze swoim standardowym<br />

materiałem – blachą (stalową, aluminiową,<br />

cynkowo-tytanową), płytą warstwową, tworzywem<br />

sztucznym, materiałem bitumicznym,<br />

kompozytowym.<br />

Przykładowe materiały BiPV dostępne<br />

na rynku komercyjnym:<br />

• szkło fotowoltaiczne OPTISOL ® , prod.<br />

Scheuten Solar,<br />

• membrana dachowa EVALON ® Solar,<br />

prod. Alwitra,<br />

• płyta warstwowa METENERGY ® , prod.<br />

Metecno Industrie,<br />

• blacha aluminiowa Kalzip ® AluPlusSolar,<br />

prod. Corus Bausysteme,<br />

• dachówka C21 Solar Roof Tile, prod.<br />

Solarcentury.<br />

METODY INTEGRACJI<br />

Projektowanie systemów BiPV jest procesem<br />

złożonym i skomplikowanym, łączy<br />

bowiem aspekty techniczne, funkcjonalne,<br />

estetyczne, prawne, finansowe i wiele innych.<br />

Osiągnięcie odpowiedniego rezultatu<br />

wymaga wiedzy i synergii działań specjalistów<br />

różnych branż, najlepiej już na etapie<br />

planowania i projektowania inwestycji. Dla<br />

architektów szczególnie ważne są aspekty<br />

estetyczne i konstrukcyjne, dlatego mogą<br />

oni preferować pewne rozwiązania dotyczące<br />

doboru materiałów czy sposobu ich<br />

integracji. Jednak w każdym przypadku BiPV<br />

to urządzenia elektryczne, które dla sprawnego<br />

funkcjonowania wymagają spełnienia<br />

konkretnych warunków.<br />

Każda powierzchnia skóry budynku, dobrze<br />

wyeksponowana na działanie promieni<br />

słonecznych, może być miejscem dla integracji<br />

systemu fotowoltaicznego. Ilość wygenerowanej<br />

przez moduły energii zależy od<br />

ich orientacji i nachylenia względem słońca,<br />

co wiąże się z odpowiednim ukształtowaniem<br />

solarnej powłoki. Optymalne warunki<br />

zapewni orientacja w stronę równika, ale<br />

niewielkie odchylenia w kierunku zachodnim<br />

lub wschodnim będą również korzystne. Nachylenie<br />

powierzchni recepcyjnej modułów<br />

pod kątem odpowiadającym szerokości geograficznej<br />

lokalizacji budynku pozwoli lepiej<br />

wykorzystać promieniowanie bezpośrednie<br />

(najważniejsze dla konwersji PV). Należy<br />

pamiętać, że zyski energii solarnej ulegają<br />

zmianom w cyklu dobowym i sezonowym.<br />

Cień i wysoka temperatura to czynniki<br />

redukujące efektywność energetyczną systemu<br />

fotowoltaicznego. Zacienienia ogniw,<br />

nawet częściowego, należy unikać. Wymaga<br />

to zwrócenia uwagi na sąsiedztwo innych<br />

budynków, zieleni, instalacji technicznych,<br />

ale też na konstrukcję samej powłoki BiPV.<br />

Cień może być spowodowany osadzającym<br />

się na powierzchni modułu brudem czy zalegającym<br />

śniegiem, nachylenie struktury ułatwi<br />

jej samooczyszczanie. Najmniej czułe na<br />

cień są materiały cienkowarstwowe, bardzo<br />

dobrze wykorzystujące światło rozproszone.<br />

Parametry modułów optymalizowane są<br />

dla warunków standardowych, które zakładają<br />

temperaturę +25 °C. W praktyce ogniwa<br />

pracują w znacznie wyższych temperaturach,<br />

co powoduje spadek ich wydajności.<br />

• Zadaszenie BiPV. SMA SOLAR TECHNOLOGY AG, Niestetal<br />

• Szklany dach BiPV. Akademia Mont-Cenis, Herne<br />

86 87


• Semitransparentne okna i nachylona szklana<br />

struktura BiPV. SCHEUTEN SOLAR, Gelsenkirchen<br />

• Szklana fasada BiPV (widok z wnętrza).<br />

SMA SOLAR TECHNOLOGY AG, Niestetal<br />

Problem dotyczy w szczególności materiałów krystalicznych. Przy<br />

wyborze tej technologii najkorzystniejsze dla integracji są zatem<br />

konstrukcje wielowarstwowe, wentylowane. Przepływ powietrza<br />

chłodzi wówczas moduły, zapobiegając jednocześnie nadmiernemu<br />

nagrzewaniu się całej przegrody.<br />

Możliwości integracji jest wiele. BiPV wykorzystuje się zarówno<br />

w nowo projektowanych budynkach, jak i tych istniejących, nawet<br />

o charakterze historycznym (np. w ramach rewitalizacji, termomodernizacji).<br />

Ogólnie techniki konstrukcyjne mogą polegać na:<br />

nałożeniu, zastąpieniu lub bezpośrednim połączeniu materiałów<br />

fotowoltaicznych z elementami powłoki. Preferowane są rozwiązania,<br />

które pozwolą w harmonijny sposób połączyć funkcje energetyczne<br />

z projektem architektonicznym.<br />

Miejscem najczęściej wykorzystywanym dla instalacji fotowoltaicznych<br />

są dachy. Znaczący potencjał powierzchni oferują budynki<br />

halowe (fabryki, centra komercyjne, magazyny itp.), których płaskie<br />

przekrycia zapewniają dużo wolnego miejsca i dobre warunki. Na<br />

rozległych płaszczyznach instalowane są nawet dziesiątki tysięcy<br />

modułów. Interesującym rozwiązaniem dla płaskich dachów jest lekka,<br />

rolowana polimerowa membrana BiPV, po której można chodzić.<br />

Dobre zyski energii solarnej zapewniają dachy spadziste, których<br />

konstrukcja determinuje nachylenie i orientację modułów<br />

PV. W praktyce bardzo często wykorzystuje się odpowiednio<br />

zorientowane połacie dachowe budynków mieszkalnych, w sektorze<br />

industrialnym konstrukcje szedowe. Na rynku komercyjnym<br />

pojawiło się wiele materiałów oraz systemów mocujących – od<br />

małych dachówek, gontów, łupków solarnych po elementy dużego<br />

formatu typu blachy dachowe, izolowane płyty warstwowe itd. BiPV<br />

mogą tworzyć wodoszczelne pokrycie dachu, wówczas w zależności<br />

od zastosowanej technologii układane są np. na zakładkę lub<br />

osadzane w plastikowej obudowie z listwami maskującymi. Innym<br />

rozwiązaniem jest mechaniczne przytwierdzenie modułów PV do<br />

istniejącego pokrycia za pomocą specjalnych szyn montażowych,<br />

haków, klipsów, wsporników itp.<br />

W konstrukcjach transparentnych typu atria, świetliki czy szklane<br />

zadaszenia zazwyczaj bez problemu można zastąpić konwencjonalne<br />

panele semitransparentnym modułem. Struktury zawieszone nad<br />

głową (nawet dużej powierzchni szklane fasady) wymagają zastosowania<br />

specjalnych materiałów z laminowanym szkłem bezpiecznym.<br />

Niezależnie od metody integracji i rodzaju konstrukcji dachu należy<br />

zapewnić do niego dostęp, jak również swobodny odpływ wody<br />

opadowej oraz usuwanie śniegu.<br />

W ostatnich latach rośnie liczba fasadowych instalacji BiPV.<br />

Dobrze widoczne dla obserwatora wymagają dużej staranności<br />

wykonania i odpowiednich rozwiązań technicznych, tym bardziej że<br />

często wykorzystywane są do celów marketingowych lub edukacyjnych.<br />

Różnego rodzaju struktury będą odpowiednie dla integracji<br />

z modułami PV. Wszystkie muszą być właściwie zorientowane<br />

w stronę słońca i wolne od cienia. Większość zewnętrznych ścian<br />

stanowią wertykalne konstrukcje, które nie są idealne z punktu<br />

widzenia zysków solarnych. Ich wady kompensuje wielofunkcyjność<br />

fotowoltaicznej przegrody. Nachylenie całej struktury pozwala<br />

lepiej wykorzystać promieniowanie słoneczne, zarówno w sposób<br />

aktywny, jak i pasywny, dlatego mimo wyższych kosztów budowy<br />

jest to korzystne rozwiązanie, chętnie stosowane. W nowoczesnych<br />

powłokach o coraz bardziej wyszukanych kształtach czasami zaciera<br />

się granica pomiędzy ścianą a dachem. Integracja ze strukturą<br />

zakrzywioną jest skomplikowana z uwagi na różne kąty nachylenia<br />

modułów, ale możliwa do wykonania. Nowej generacji materiały<br />

BiPV, takie jak giętkie laminaty na taśmach stalowych czy plastiku,<br />

mogą być stosowane na powierzchniach każdego kształtu, nawet<br />

wklęsłych czy wypukłych.<br />

Najprostszą metodą wykorzystania modułów PV na fasadach<br />

jest ich użycie w roli zewnętrznej okładziny w konstrukcjach wentylowanych.<br />

Tak jak w zwykłych systemach ścian osłonowych, mocuje<br />

się je na lekkiej podkonstrukcji. Cyrkulacja powietrza w pustej<br />

przestrzeni chłodzi moduły, zwiększając ich wydajność, zapobiega<br />

kondensacji wilgoci. Najczęściej stosuje się laminaty typu szkłofolia<br />

z ogniwami krystalicznymi, choć ostatnio popularne stają się<br />

też szklane okładziny (a-Si, CIS). Mogą pokrywać całe powierzchnie<br />

ścian lub ich mniejsze fragmenty, np. pasy między kondygnacjami.<br />

W fasadach ciepłych, pełniących funkcję izolacji termicznej,<br />

wykorzystuje się różnego typu materiały BiPV, nieprzezroczyste i częściowo<br />

transparentne. Mogą to być nowoczesne płyty warstwowe<br />

zintegrowane z cienkowarstwowym laminatem fotowoltaicznym lub<br />

szklane moduły o złożonej, wielowarstwowej konstrukcji (szyby zespolone,<br />

szkło izolacyjne itd.). W strukturach ciepło-zimnych moduły<br />

PV mogą być użyte zarówno w oknach, jak i w postaci spandreli.<br />

Jednym z najczęściej stosowanych systemów fasadowych<br />

są konstrukcje słupowo-ryglowe, gdzie materiały BiPV tworzą<br />

wypełnienie aluminiowego szkieletu. Z kolei w fasadach strukturalnych<br />

moduły klejone są na rantach do profili nośnych specjalnym<br />

szczeliwem silikonowym i dodatkowo mocowane mechanicznie ze<br />

względów bezpieczeństwa. W przypadku mocowania punktowego<br />

laminaty przytwierdzane są do znajdującej się z tyłu konstrukcji<br />

nośnej. Niezależnie od wyboru technologii PV i konstrukcji fasady<br />

trzeba pamiętać o takich kwestiach, jak dodatkowe obciążenie (np.<br />

szkło fotowoltaiczne jest zazwyczaj cięższe i grubsze od zwykłego)<br />

czy zabezpieczenie elementów instalacji elektrycznej. Okablowanie<br />

zintegrowane w sposób zapewniający bezpieczeństwo, ochronę od<br />

• Standardowe panele PV na<br />

dachu budynku mieszkalnego<br />

88 89


wilgoci i UV ze względów estetycznych ukrywa<br />

się w metalowych profilach konstrukcji<br />

lub pod listwami maskującymi.<br />

Poza typowymi konstrukcjami dachów<br />

i fasad są też inne miejsca odpowiednie<br />

dla integracji z fotowoltaiką – zewnętrzne<br />

struktury osadzone na powłoce budynku,<br />

takie jak markizy, balustrady czy systemy<br />

zacieniające, zazwyczaj bardzo dobrze wyeksponowane<br />

w kierunku słońca. Mogą<br />

być interesującym rozwiązaniem do zastosowania<br />

zarówno w obiektach nowych, jak<br />

i istniejących.<br />

Szczególnie efektywne jest wykorzystanie<br />

zewnętrznych systemów przeciwsłonecznych:<br />

systemów brise-soleil, żaluzji,<br />

okiennic, ekranów, zadaszeń nad oknami<br />

i wejściami do budynku. Oprócz indywidualnych<br />

koncepcji, na rynku dostępnych jest<br />

szereg rozwiązań standardowych, które<br />

pozwalają na wymienne użycie materiałów<br />

konwencjonalnych i BiPV. Elementy systemu<br />

• SCHEUTEN SOLAR, Gelsenkirchen<br />

mocowane w różnym układzie (wertykalnym,<br />

horyzontalnym, w różnej odległości<br />

od powłoki) mogą być nieruchome lub<br />

mobilne. Systemy śledzące ruch słońca są<br />

z pewnością najbardziej efektywne, ale dość<br />

kosztowne. Poszczególne lamele obraca<br />

się osiowo w taki sposób, aby na ogniwa<br />

padało promieniowanie bezpośrednie. Ruch<br />

można generować za pomocą systemów<br />

termohydraulicznych, które nie wymagają<br />

dodatkowego zasilania.<br />

EKOLOGIA<br />

Sam proces konwersji fotowoltaicznej<br />

jest czysty, bezpieczny, nieszkodliwy dla<br />

człowieka i środowiska. Wykorzystuje darmowe,<br />

w skali ludzkiej niewyczerpywalne,<br />

odnawialne źródło energii. Analizy cyklu życia<br />

technologii PV wykazują, że większych zagrożeń<br />

dla środowiska nie ma, choć jednym<br />

z największych problemów pozostaje recykling<br />

i zagospodarowanie zużytych materiałów.<br />

W tym celu prowadzonych jest aktualnie<br />

szereg działań na arenie międzynarodowej.<br />

W kontekście wpływu na środowisko<br />

systemy zintegrowane są efektywniejsze<br />

niż dodane do budynku, ponieważ pozwalają<br />

zredukować ilość zużytych materiałów,<br />

przestrzeń, energię i koszty. Dzięki integracji<br />

z fotowoltaiką budynek przestaje być<br />

wyłącznie konsumentem energii, staje się<br />

jej producentem. Powłoka BiPV jest solarną<br />

elektrownią generującą zieloną energię<br />

elektryczną, która w zależności od potrzeb<br />

może być użyta na miejscu lub sprzedana<br />

do sieci.<br />

Integracja fotowoltaiki pozytywnie wpływa<br />

na bilans energetyczny budynku oraz<br />

komfort jego użytkowników. Systemy BiPV<br />

wykorzystują promieniowanie słoneczne nie<br />

tylko do konwersji PV, ale także do oświetlenia<br />

światłem dziennym i zysków z energii<br />

cieplnej. Najbardziej wielofunkcyjne są<br />

• Szklany moduł OPTISOL ®<br />

materiały semitransparentne. Odpowiednio<br />

zaprojektowane regulują przepływ energii<br />

przez przegrodę, wpływając na optymalizację<br />

komfortu wewnątrz budynku: zapewniają<br />

widoczność, kontrolują nasłonecznienie,<br />

ruch powietrza, temperaturę, oświetlenie.<br />

Jednocześnie pozwalają ograniczyć zużycie<br />

energii konwencjonalnej wykorzystywanej<br />

w mechanicznych systemach (chłodzenia,<br />

ogrzewania, wentylacji, oświetlenia).<br />

PODSUMOWANIE<br />

Instalacje zintegrowane pozwalają budynkom<br />

uzyskać wyższy poziom wydajności<br />

energetycznej, wykorzystać potencjał generowania<br />

energii ze źródeł odnawialnych na<br />

miejscu i zaopatrywać sieć energetyczną.<br />

Zastosowanie technologii BiPV wiąże się<br />

nie tylko z szeroko pojętą ochroną środowiska,<br />

ale też z pojawieniem się nowego<br />

narzędzia projektowego dla kształtowania<br />

rozwiązań materiałowych, konstrukcyjnych<br />

czy estetycznych. Ponieważ BiPV wchodzą<br />

w interakcję nie tylko z samym budynkiem<br />

i jego użytkownikiem, ale też otoczeniem,<br />

dlatego oprócz aspektów funkcjonalnych niezwykle<br />

ważna jest kwestia wyglądu solarnej<br />

powłoki. Lepsza jakość architektoniczna korzystnie<br />

wpływa na wzrost zainteresowania<br />

technologią, często też symbolicznie kreuje<br />

pozytywny, nowoczesny image inwestora.<br />

Z roku na rok materiały BiPV są coraz<br />

bardziej dostępne i zróżnicowane, jednak ich<br />

ceny nadal wysokie. Niezbędne są systemy<br />

wsparcia dla inwestorów (taryfy feed-in, preferencyjne<br />

kredyty, ulgi podatkowe), które<br />

stymulują budowę i efektywne działanie instalacji<br />

zintegrowanych. Przykładowo we Francji,<br />

po wprowadzeniu w 2006 r. korzystnych taryf<br />

skupu i sprzedaży energii faworyzujących<br />

systemy BiPV, już w 2009 r. stanowiły one<br />

59% francuskiego rynku PV. Wg różnych<br />

raportów rynek BiPV, choć wciąż niewielki,<br />

w najbliższych latach osiągnie znaczący<br />

wzrost, szczególnie w krajach europejskich.<br />

dr Magdalena Muszyńska-Łanowy<br />

Politechnika Wrocławska<br />

Bibliografia:<br />

• Sj Fassadensysteme. ThyssenKrupp, Gelsenkirchen<br />

[1] HAGEMANN I.B., Gebäudeintegrierte<br />

Photovoltaik. Architektonische<br />

Inte gration der Photovoltaik in die<br />

Gebäudehülle, Müller, Köln 2002.<br />

[2] MARTÍN CHIVELET N., FERNÁN-<br />

DEZ SOLLA I., La envolvente fotovoltaica<br />

en la arquitectura, Editorial<br />

Reverté, Barcelona 2007.<br />

[3] MUSZYŃSKA-ŁANOWY M.,<br />

Energooszczędność, komfort i efekty<br />

specjalne: Szkło z elementami fotowoltaicznymi,<br />

<strong>Świat</strong> Szkła nr 1/2012.<br />

[4] PRASAD D., SNOW M. (eds.), Designing<br />

with solar power. A Source Book<br />

for Building Integrated Photovoltaics<br />

(BIPV), Images Publishing, Mulgrave,<br />

Earthscan, London, Sterling 2005.<br />

[5] http://www.epia.org/<br />

90 91


6 (36) / 2013<br />

Wydawca:<br />

W.A. sp. z o.o.<br />

ISSN: 2081-6413<br />

Adres Wydawcy i Redakcji:<br />

ul. Krakowska 19-23, 50-424 Wrocław<br />

tel. 71 369 93 49<br />

fax 71 369 93 31<br />

Redaktor naczelna:<br />

Patrycja Fabiańska<br />

Sekretarz redakcji:<br />

Szymon Ciach<br />

tel. 71 369 93 49<br />

sz.ciach@swiatarchitektury.com<br />

Korekta:<br />

Małgorzata Wieliczko<br />

ROZSTĄPIONE MORZE<br />

Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie<br />

ZAKORZENIONY W PANORAMIE<br />

Sky Tower we Wrocławiu<br />

ARCHITEKTURA ZRÓWNOWAŻONA<br />

„świat architektury”<br />

miesięcznik dla architektów<br />

OTWARTA PRZESTRZEŃ DLA TWOICH POMYSŁÓW!<br />

Jesteś autorem ciekawego projektu, którego realizacja<br />

została już ukończona, i chcesz go opublikować bezpłatnie<br />

na naszych łamach? Chciałbyś otrzymywać nieodpłatnie<br />

miesięcznik „świat architektury”?<br />

Skontaktuj się z nami!<br />

biuro@swiatarchitektury.com<br />

tel. 71 369 93 30<br />

„świat architektury” to miesięcznik<br />

dla architektów, w którym prezentujemy<br />

najnowsze realizacje polskich biur projektowych.<br />

Magazyn dystrybuowany jest do biur<br />

architektonicznych, jak również inwestorów,<br />

właścicieli firm budowlanych i deweloperskich,<br />

wydziałów architektury urzędów miast oraz banków.<br />

Redakcja językowa:<br />

Adam Osiński<br />

Dział marketingu i reklamy:<br />

Szymon Ciach<br />

tel. 71 369 93 49<br />

sz.ciach@swiatarchitektury.com<br />

Paweł Cząstkiewicz<br />

tel. 71 369 93 48<br />

p.czastkiewicz@swiatarchitektury.com<br />

Koordynacja produkcji:<br />

Ewa Skowron<br />

Agnieszka Zienkiewicz<br />

Redaktor techniczny:<br />

Tomasz Głowicki<br />

Współpracownicy:<br />

Anna Bocian, Błażej Ciarkowski, Marta Głowacka,<br />

Ewa Gwóźdź, Magdalena Hoppe, Joanna Jabłońska,<br />

Paweł Kraus, Ołeksij Kopyłow, Grzegorz Mazur,<br />

Adam Osiński, Katarzyna Sobuś, Paweł Sulik,<br />

Marcin Szczelina, Krzysztof Szozda, Marcin Twardowski,<br />

Katarzyna Walaszek, Radosław Żubrycki<br />

Fot. okładka:<br />

Wojciech Kryński<br />

Druk:<br />

MeCo Media Communications GmbH<br />

Wiedeń, Austria<br />

Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania<br />

i adiustacji tekstów, zmiany tytułów oraz<br />

niepublikowania ich bez podania przyczyny.<br />

Wszystkie materiały publikowane na łamach<br />

„świata architektury” objęte są prawem autorskim.<br />

Przedruk i udostępnianie wyłącznie<br />

po uzyskaniu zgody redakcji.<br />

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności<br />

za treść zamieszczanych ogłoszeń i reklam.<br />

©Wszelkie prawa zastrzeżone W.A. sp. z o.o.<br />

Wrocław 2013<br />

92


Wielofunkcyjny budynek mieszkalny na ulicy Mosfılmowskaja w Moskwie, Rosja | Sergey Skuratov Architects | www.skuratov-arch.ru | Foto © Ilya Ivanov<br />

ArchiCAD 17 to unikalne środowisko projektowania, ustanawiające nowe<br />

standardy technologii BIM. Możliwość przestrzennego zobrazowania detali<br />

konstrukcji, instalacji i wyposażenia ułatwia przygotowanie najbardziej<br />

szczegółowej dokumentacji. Zintegrowanie informacji o budynku w formie<br />

inteligentnego modelu BIM zapewnia samoczynne zachowanie aktualności<br />

projektu w każdej fazie jego wykonywania.<br />

www.archicad.pl

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!