swiat 18 - Świat Architektury

Wnętrza
PLASTYCZNE
STRUKTURY
Miasto Łódź, zlokalizowane w centrum Polski, jest jedną z największych
aglomeracji w kraju. Przed II wojną światową było sprawnie
prosperującym, kwitnącym ośrodkiem przemysłowym. Obecnie jest
trapione problemami społecznymi i finansowymi. Mimo to Łódź ma
duże aspiracje, aby stać się miastem zorientowanym na kulturę, sztukę
i życie akademickie. Celując w to, by uzyskać status polskiej stolicy dizajnu,
mody i filmu, przyciąga zainteresowanie wielu architektów i artystów,
którzy chcą tworzyć konceptualne projekty, wspierające jej opóźniające
się odrodzenie.
Projektowana przez nas restauracja zlokalizowana jest w samym
centrum Łodzi, na najważniejszej ulicy – Piotrkowskiej, która niegdyś
była symbolem bogactwa – jako salon najbogatszego miasta w regionie,
a obecnie jest osią w większości biednego i zdegenerowanego centrum,
z zabytkową architekturą sprzed II wojny światowej.
W SUROWYM
KONTEKŚCIE
Restauracja zmianatematu w Łodzi
O miejscu szczególnym, wpisanym
subtelnie w zastany kontekst
przestrzenny i jednocześnie tworzącym
odważnie nową jakość, opowiadają jego
autorzy z grupy projektowej xm 3 .
IDEA
Mając do dyspozycji relatywnie niski budżet, staraliśmy się stworzyć
wyjątkową przestrzeń, która będzie w stanie gościć wydarzenia artystyczne
i kulturalne dla ludzi kreatywnych. Właściciele lokalu założyli
sobie stworzenie miejsca nie tylko spotkań i imprez, ale również umożliwiającego
organizację happeningów, wystaw oraz innych wydarzeń
związanych z szeroko pojmowaną sztuką.
Jako młodzi architekci z sąsiedniej Warszawy razem z inwestorami
restauracji staraliśmy się uwzględnić kondycję miasta i jego aspiracje, aby
stworzyć awangardową przestrzeń, która zapada w pamięć – jest kojarzona
i związana z tożsamością Łodzi. Do inspiracji formy projektu
posłużyło nam wiele realizacji pawilonów i małych form architektonicznych,
(takich jak np. BanQ Restaurant w Bostonie), zrealizowanych
metodą cyfrowej fabrykacji i wygenerowanych za pomocą algorytmów,
zaprojektowanych z użyciem oprogramowania komputerowego. Staraliśmy
się, aby obła forma w środku restauracji, która wdziera się w stary
budynek, przywodziła na myśl konstrukcję rufy statku.
RYS HISTORYCZNY
Powstanie obiektu, w którym znajduje się projektowana przez nas
restauracja, datuje się na koniec XIX wieku. Elewacje są typowe dla stylu
neoklasycznego. Przez lata użytkowania kamienicy lokal zmieniał swoją
funkcję kilkakrotnie. Zastana przestrzeń, pozbawiona w ostatnim czasie
funkcji, zaoferowała nam możliwość dostosowania jej do własnych
potrzeb. Zdecydowaliśmy się zostawić ją tak surową, jak tylko było to
możliwe. Podłoga została zaprojektowana jako wylewana masa epoksydowa,
kryjąca ślady dawnych użytkowników. Usunęliśmy panele GK
pokrywające ściany i po wypełnieniu ubytków surowo otynkowaliśmy.
Wszystkie instalacje elektryczne zostały poprowadzone po powierzchni
ścian i ukryte w industrialnych metalowych osłonach. Oświetlenie użyte
w restauracji to podstawowe elementy używane w obiektach przemysłowych.
Koresponduje to z łódzką tożsamością jako element miasta
przemysłowego.
PRZESTRZEŃ
Jedynym obcym wprowadzonym tworem jest „huba”, która wdziera
się do wnętrza pomieszczenia od rdzenia budynku, dalej tworząc ladę
baru, stoliki oraz dzieląc przestrzeń na poszczególne strefy funkcjonalne.
Możemy dostrzec jeszcze jeden podział. To, co jest nowe i styka się
bezpośrednio z odrestaurowanym zewnętrzem, jest białe (ściany, lady
w witrynach, meble). To, co wewnątrz – ściany konstrukcyjne i działowe
– jest surowe i pokryte szarym szorstkim tynkiem.
„Huba” sama w sobie jest wykonana z ciętej frezem sklejki świerkowej.
Zaprojektowana została jako przekroje, uzyskane przez przecięcie
w regularnych odstępach kształtu wygenerowanego, tak by odzwierciedlał
strukturę instalacyjno-konstrukcyjną lokalu, którą stara się ukryć.
Przygotowanie przekrojów do cyfrowej fabrykacji zostało wykonane
w oprogramowaniu Rhino/Grasshopper. Podczas fazy koncepcyjnej
zdecydowaliśmy się zaprojektować również stoliki kawowe dla lokalu
– jako swoiste mock-upy pozwalające przećwiczyć użycie nowej dla nas
technologii.
Zostały one wykonane również ze sklejki świerkowej, tak by nie
używać żadnego spoiwa. Konstrukcja powyginanego rusztu zakleszcza
się na własnych elementach, a sztywność utrzymana jest poprzez nałożenie
na nie tafli szkła hartowanego.
Grupa xm 3
Fot. Paulina Sasinowska (smileUPyourself), Mateusz Wójcicki
94
95