swiat 18 - Świat Architektury

• Detal elewacji
Wypracowaliśmy bryłę, która jest wyrazista,
rozpoznawalna. Nie będzie można tego stadionu
pomylić z żadnym innym.
W bezpośrednim sąsiedztwie nie znajdziemy
wysokich budynków. Stadion rzeczywiście mocno
„wychodzi” do góry z zieleni. Można powiedzieć,
że trudno, aby słoń udawał, że jest małym kotkiem.
Jeśli spojrzymy na inne przykłady, np. Millenium
Dome czy stadion Wembley w Londynie,
to one też dominują nad otoczeniem. Można
zresztą sięgnąć do klasyki: Koloseum w Rzymie.
KB: Projektując stadion, należy zastanowić
się, czy tworzyć obiekty monumentalne
i długotrwałe czy tymczasowe i poddające
się adaptacjom. Czy chcieli Państwo wprowadzić
nową jakość, symbol wpisujący się
w krajobraz Warszawy w sposób długowieczny?
MR: To zależy od punktu odniesienia.
Weźmy za przykład Londyn, gdzie kończy się
budowa Stadionu Olimpijskiego… a oprócz
niego istnieje Wembley, stadiony Arsenalu,
Chelsea i kilku innych klubów. I wszystkie są
większe od Stadionu Narodowego w Warszawie.
Stadion Olimpijski rzeczywiście będzie po
olimpiadzie zmniejszony, ale Warszawa jest
miastem głodnym tego typu infrastruktury,
ponieważ teraz nie ma obiektów o takich rozmiarach.
Jeżeli naszą arenę zamkniemy dachem,
to można w niej zorganizować imprezę nawet
na 75 tysięcy ludzi. To jest coś, czego w Polsce
nigdy nie mieliśmy. Nie budowaliśmy oczywiście
obiektu wyłącznie na Euro 2012, bo to tylko
trzytygodniowa impreza. Naszym zadaniem
było zbudowanie czegoś, co będzie służyć
ludziom przez wiele lat i do różnych celów.
KB: Jakie cechy obiektu czynią go wielofunkcyjnym?
MR: Jest ich cały szereg, część odnosi się do
samej konstrukcji widowni. Arenę można przekryć
dachem, zorganizować tam koncert lub
operę. To są klasyczne sposoby użytkowania.
Nasz obiekt ma tę zaletę, że pod trybunami
mamy 200 tys. m 2 powierzchni. Nie budowaliśmy
stadionu zlokalizowanego na obrzeżach
miasta, gdzie ludzie przyjeżdżają tylko na wielką
imprezę. Jest on w samym centrum aglomeracji
i chcieliśmy, aby codziennie tętnił życiem. Umieściliśmy
w nim kilkanaście tysięcy metrów kwadratowych
powierzchni biurowej, centrum
konferencyjne, powierzchnię wystawienniczą.
Będzie tam klinika rehabilitacyjna, cały szereg
pomieszczeń sportowych i infrastruktura gastronomiczna
– usługi funkcjonujące niezależnie od
siebie. W obrębie stadionu zaprojektowaliśmy
1800 miejsc parkingowych.
KB: Jaki był ustalany przelicznik?
MR: Był uzgadniany z miastem, proszę także
pamiętać, że stadion znajduje się w centrum,
więc jest i będzie dobrze powiązany z komunikacją
miejską. Pod rondem Waszyngtona planowana
jest stacja metra. Druga stacja ma powstać
w połączeniu ze stacją Stadion. To będzie popularny
dworzec w najbliższej przyszłości. Niezależnie
od tego, chociażby dla samych biur i sali
konferencyjnej, miejsca parkingowe są niezbędne.
Jest ich 1800 i świadomie zaprojektowaliśmy je
w obrębie bryły stadionu, żeby z parku Skarszewskiego
nie zrobić gigantycznego parkingu. Jestem
przekonany, że po zakończeniu prac ten park
wróci do dawnego blasku.
KB: Czy mógłby Pan opowiedzieć o rozwiązaniach
funkcjonalnych? W jaki sposób
zaprojektowano trybuny, aby funkcje, o których
mówiliśmy, można pod nimi zmieścić,
doświetlić i wentylować?
MR: Zacznijmy od układu funkcjonalnego
stadionu. Widownia składa się z dwóch trybun.
Z głównej promenady, możemy się dostać
albo na dolną trybunę, albo za pomocą schodów
na górną promenadę, a z niej przez womitoria
na główną trybunę, która ma 30 tysięcy
miejsc. Dolna ma 28 tysięcy. Jeśli chodzi
o widownię, współczesne standardy wyzna-
38
Fot. Bartosz Makowski