Droga do Stanu Buddy - Buddyzm w Polsce i na świecie

W buddyjskich sutrach duchy zwane są głodnymi duchami, natomiast
rozmaite istoty nadprzyrodzone pozostające pod panowaniem bogów czterech
niebios zwane są jakszami (yaksa), rakszasami (raksasa), nagami (smoki),
mahoragami (duchy pytonowe) i garudami (złotoskrzydłe, ptakopodobne
istoty). Należy też do nich potężny król duchów oraz zwierzęta wyższe. Są
również demony (smoki i ogromne węże), istoty duchopodobne i anioły obdarzone
skrzydłami, podobne do opisywanych w chrześcijaństwie. Wszystkie te
duchy i istoty nadprzyrodzone mają pewne zalety i magiczne moce. Niektóre
z nich, skłonne czynić dobro, służą też bogom wyższych niebios, a w pewnych
okolicznościach mogą pomagać ludziom. Dlatego ludzie często oddają
im cześć, prosząc je o pomoc przy egzorcyzmach czy o błogosławieństwa,
a także modląc się do nich o ochronę przed nieszczęściem. Te duchy i istoty
są jednak obarczone mnóstwem strapień. Czasem odznaczają się charakterem
gorszym od ludzkiego, szczególnie iż ich gniewna natura znajduje upodobanie
w krwawych morderstwach. Od ludzi oczekują ofiar – krwi i mięsa, a nieraz
nawet ofiar ludzkich. Jeśli ludzie składają ofiary, nie okazując im należnego
szacunku, lub w jakiś sposób je obrażą, okrutnie się mszczą – zsyłając
gwałtowne wichry, burze, grad, zarazy i tym podobne. Te istoty są odpowiednikiem
chuliganów z półświatka i działających na świecie sił zła. Kiedy
napotkamy trudności, może się zdarzyć, że chuligan pomoże nam się z nimi
uporać lub wesprze nas hojnie pieniędzmi. Nie wolno go jednak obrazić, bo
jeśli tak się stanie, wpadamy w sidła występku.
Kiedyś mistrz Dharmy Da Yong z Pekinu chciał udać się do Tybetu, aby
zapoznać się z naukami Szkoły Ezoterycznej. Zgodnie z zasadami tej sekty
miał on wezwać ducha chroniącego Dharmę – lisiego ducha ze Świątyni Guang
Ji. Gdy lisi duch się pojawił, sprzeciwił się wyjazdowi mistrza Dharmy
do Tybetu. Gdyby mistrz nalegał na wyjazd, duch ten nie dałby mu spokoju.
Było więc łatwo tego ducha przywołać, natomiast trudno odprawić. Po wielu
wysiłkach ludziom udało się w końcu go pozbyć. Jak mówią porzekadła ludowe,
zapraszając do domu wilka lub otwierając drzwi duchowi, można sobie
tylko napytać biedy. Często ludzie stosujący takie praktyki tracili rodziny
i życie, gdyż obrażali te duchy i nadprzyrodzone istoty. Po co więc szukać
nieszczęścia? Konfucjusz był naprawdę wybitną postacią. Jego nauka, aby do
duchów i istot nadprzyrodzonych odnosić się z szacunkiem, lecz trzymać się
od nich z daleka, to mądra rada! 5
5 Dialogi Konucjańskie, rozdział „Yong Ye”
26