Droga do Stanu Buddy - Buddyzm w Polsce i na świecie

się buddą zaproponował „drogę wspólną ludziom niższej kategorii”, „drogę
wspólną ludziom średniej kategorii” i „drogę dla ludzi wyższej kategorii”.
Czcigodny Mistrz Taixu darzył wielkim szacunkiem kompletne nauki buddyjskie,
mówiąc, że „dysponując zasługami i cnotami, ludzie mogą być pewni
tego, że narodzą się jako istoty ludzkie lub niebiańskie; dysponując mądrością,
mogą stać się śrawakami i pratyekabuddami. Wszyscy ci ludzie muszą
polegać na wszystkich winajach, sutrach i śastrach; jeśli wykorzystuje się
tylko część nauk, nie sposób osiągnąć oświecenia”. Te kompletne nauki zasługują
na to, aby je aktywnie głosić.
Kiedy Tathagata objaśniał Dharmę, zawsze zaczynał od uczenia „poprawnej
metody” – dawania, przestrzegania wskazań i rezygnację z pożądania
w celu odrodzenia się w niebie (koncentracja). Następnie tym, którzy mogli
być w stanie wyrzec się świata, przekazywał naukę przekraczającą świat. Ponieważ
w naukach buddyjskich nacisk kładzie się właśnie na przekraczanie
świata, kompilatorzy sutr zawsze pomijali „poprawną metodę” Buddy. Starożytne
teksty Abhidharmy rozpoczynały się od pięciu wskazań, natomiast
późniejsze wersje już ich nie zawierały. Nawet Czcigodny Mistrz Tsongkhapa
nie był w stanie ustrzec się tej tendencji i używał nauk Dwóch Pojazdów jako
podstawy własnych. Uważał więc, że w Dharmie wspólnej ludziom niższej
kategorii ważnym sposobem wchodzenia na Drogę jest praktyka „zważania
na śmierć”. W istocie jednak nawet bez takiej praktyki można praktykować
dobre uczynki, które doprowadzą do odrodzenia się jako istota ludzka lub
boska. Choć bowiem taka droga dla ludzi niższej kategorii może wzorować
się na Dwóch Pojazdach pod względem wyrzeczenia, niekoniecznie musi być
zgodna ze współczującą drogą Wielkiego Pojazdu.
W związku z tym Czcigodny Mistrz Taixu, dysponując wyjątkowo głębokim
wglądem w Pojazd Buddy, ujawnił prawdziwy cel pojawienia się na
świecie Tathagaty – uczenie ludzi, jak wchodzić na Drogę Buddy, prowadząc
normalne ludzkie życie. Dlatego w metodzie wchodzenia do Pojazdu
Buddy, zalecanej początkującym, zamiast praktyk wyrzeczenia, takich jak
„zważanie na śmierć”, kładzie się raczej nacisk na praktykowanie dziesięciu
właściwych uczynków (bez rezygnowania z zajmowania się doczesnymi sprawami
codziennego życia) oraz kierowanie się właściwymi uczynkami Pojazdu
Ludzkiego.
Wykorzystywanie właściwych uczynków w celu przejścia z Pojazdu Ludzkiego
na Drogę Buddy polega na gromadzeniu zasług Dharmy wspólnej Pięciu
Pojazdom i Trzem Pojazdom. Ponieważ jednak niektórzy ludzie są ograniczeni
i bojaźliwi, Budda (i niektórzy dawni mistrzowie) musiał ustanowić Dwa
10