Tutaj - Świat Architektury

ważniejszym elementem tej strefy jest sala
audytoryjna z 476 miejscami siedzącymi.
Zaprojektowano ją w sposób umożliwiający
podział na dwie mniejsze za pomocą przesuwnej
ściany akustycznej. Mobilność zapewniają
systemowe wózki i szyny nośne podwieszone
od spodu do centralnego dźwigara. Sala audytoryjna
zaopatrzona jest w reżyserkę oraz
kabiny tłumaczy konferencyjnych.
Doświetlenie światłem naturalnym zapewniono
poprzez układ świetlików dachowych
(20 sztuk), które w zależności od sposobu
użytkowania i potrzeb można całkowicie lub
częściowo zaciemnić za pomocą rolet z napędem
elektrycznym. Wokół sali ukształtowana
została przestrzeń pozwalająca na właściwą
organizację przerw i spotkań kuluarowych. Na
poziomie wejścia głównego (kondygnacja 1)
część holu przeznaczona jest na działalność
wystawienniczą i zaopatrzona w zaplecze
magazynowo-techniczne. Przestrzeń pod
nachyloną płytą widowni przewidziano na
pomieszczenie techniczne. W tym rejonie
na kondygnacji 1 zaprojektowano również
księgarnię z zapleczem. Na poziomie najwyższym
(kondygnacja 2), w sąsiedztwie
sali, utworzono pracownię komputerową
z możliwością czasowego przekształcenia
jej w centrum kierowania konferencjami lub
centrum dziennikarskie.
Charakterystycznymi elementami kompozycji
wnętrza strefy konferencyjnej są dwie
znacznych rozmiarów pustki nad kondygnacją
1., w części holu nad głównym wejściem
i ponad gastronomią. Zabieg „otwarcia”
optycznie scala dwie kondygnacje, a dzięki
górnemu doświetleniu tej przestrzeni świetlikami
jednospadowymi o nachyleniu 10%
podkreślony został reprezentacyjny i centralny
charakter przestrzeni ogólnodostępnej
z paradną klatką schodową.
Eleganckiej lekkości holu wejściowego
dopełniają balustrady z samonośnych płyt
szklanych, montowanych od wewnątrz
otworów w stropie, z poręczami ze stali
nierdzewnej. W strefie konferencyjnej zaprojektowano
dodatkowo dwie zamykane
klatki schodowe, na które prowadzi wyjście
awaryjne, zlokalizowane w rejonie części
scenicznej sali konferencyjnej. Zaopatrzono ją
również w windę osobową (DZ/1) w rejonie
szatni holu wejściowego.
ROZWIĄZANIA
MATERIAŁOWE
Opisane wyżej dwa wzajemnie przenikające
się prostopadłościany, składające się
na bryłę Biblioteki Akademickiej z Centrum
Konferencyjnym, różnicuje nieznacznie wysokość
oraz sposób wykończenia ścian zewnętrznych.
Charakterystycznym elementem
kompozycji fasad są zestawienia surowego
i chłodnego betonu architektonicznego z jasnym
i ciepłym piaskowcem. Elewacje ściany
północnej części obiektu wykończone zostały
z piaskowca, a wykończenie ścian zewnętrznych
nieco niższej części południowej zaprojektowano
z okładziny z prefabrykowanych
płyt betonu architektonicznego. Elementy
okładzin montowano do ścian zewnętrznych
za pośrednictwem systemowych kotew.
Znaczną część powierzchni elewacji zajmują
fasady aluminiowo-szklane, do których
zamontowano żylety z piaskowca, montowane
do podkonstrukcji stalowej. Ściany
osłonowe z wypełnieniem ze szkła w pełni
przeziernego w profilach aluminiowych
ze względu na zaprojektowaną wysokość
• Nowy plac kampusu – nawiązanie do historycznego układu przestrzennego
54 55