Tutaj - Świat Architektury

i nienarzucający dominant. Zawsze zależy
nam, aby forma nawiązywała do funkcji. Jeśli
więc projektujemy obiekt sportowy, staramy
się nawiązać formą do jego charakteru.
Ma być ona dynamiczna, odważna, niezbyt
przysadzista, „sportowa”.
PF: Jak rozwiązano konstrukcję budynku?
MJ: Obiekt ma mieszaną konstrukcję.
W części odnowy biologicznej jest to tradycyjna,
monolityczna konstrukcja szkieletowa,
również ze ścianami monolitycznymi. Inne
rozwiązanie charakteryzuje natomiast halę
basenu sportowego. Konstrukcja dachu
nad halą jest oparta na konstrukcji dźwigara
drewnianego, filigranowego i lekkiego.
Dzięki zastosowaniu stalowych cięgien
w jego dolnym pasie udało nam się odchudzić
główny dźwigar do 1,40 m, co jest
pewnym osiągnięciem z uwagi na wielkość
tego przykrycia. Rozpiętość dźwigara to
ponad 50 m.
PF: Jakie materiały zostały użyte na fasadach?
MJ: Musieliśmy wypracować pewien
kompromis pomiędzy budżetem a estetyką,
jakością i trwałością materiałów. Zdecydowaliśmy
się na zastosowanie płyt włókno-
-cementowych, barwionych w masie, z uwagi
na naturalny wygląd tego materiału. Uniknęliśmy
dzięki temu efektu plastikowego
i sztucznego materiału, gdyż ulegają one
naturalnym przebarwieniom, więc elewacja
nie będzie monotonna. Wprowadziliśmy także
kolorowe akcenty, projektując fragmenty
elewacji z laminatu HPL. Kolejnym istotnym
materiałem, stanowiącym o estetyce fasad,
są przeszkolone fasady słupowo-ryglowe
w systemie Schüco FW 50+.
PF: Z czego wykonane jest to poszycie
dachowe?
MJ: Pokrycie dachowe wykonane jest
z blachy aluminiowej systemu Kalzip, łączonej
na prefabrykowany rąbek stojący, bez
żadnych łączeń poprzecznych. Cały dach
pokrywany jest jednym elementem z blachy.
Jako jego odwodnienie zastosowaliśmy rozwiązanie
podciśnieniowe, oparte na systemie
Pluvia.
PF: Zastosowanie w niecce basenu olimpijskiego
mechanizmu ruchomego dna znacznie
rozszerzyło wielofunkcyjność obiektu.
Na czym polega jego działanie?
MJ: Ogólnie mówiąc, jest to system siłowników
podnoszących perforowane dno.
Oparliśmy się na nowoczesnym systemie ruchomego
dna holenderskiej firmy Variopool,
który zainstalowany został w basenie niecki
olimpijskiej na życzenie inwestora. Konstrukcja
ta dzieli nieckę na trzy części oddzielone
przegrodami, które mogą wydzielać baseny
o różnej głębokości. W przypadku gdy basen
olimpijski nie jest wykorzystywany do celów
sportowych, zastosowanie ruchomego dna
daje możliwość wydzielenia w nim trzech dodatkowych
basenów rekreacyjnych. Ruchome,
perforowane dno powoduje więc, że obiekt
staje się multifunkcjonalny. Ten system można
doskonale wykorzystać podczas działaniach
artystycznych. Spektakl, który został zrealizowany
w trakcie uroczystości otwarcia, pokazał
jego możliwości: tancerze prezentowali układy
graficzne na basenie z minimalną ilością
wody, sprawiając wrażenie poruszania się po
jej powierzchni. Niecka basenu sportowego
może mieć wiele zastosowań: sportowe,
edukacyjne (nauka pływania), rekreacyjne.
Oprócz tego umożliwia korzystanie z rowerów
wodnych oraz aranżację przestrzeni do
gier, np. piłki wodnej.
PF: Jak rozwiązano sprawę oświetlenia
obiektu wewnątrz?
MJ: Poprzez odważne operowanie głównymi
ścianami szklanymi. Wydawać by się
mogło nawet, że w głównych halach basenowych
oraz holach sztuczne oświetlenie
mogłoby być zbędne. Wszystkie pomieszczenia
doświetlane są światłem naturalnym.
Dodatkowo ten efekt jest wspierany przez
świetliki dachowe oraz duże przeszklenia
dachu nad główną halą.
PF: Czy w związku z tak dużą powierzchnią
przeszkleń budynek nie jest prześwietlony?
• Elewacja wschodnia. Rozwiązanie materiałowe
46