swiat 07 - Świat Architektury

Realizacje w Polsce
Pomysł na powstanie budynku – oddanego do użytku w maju
2010 r. – zrodził się wraz z rozpoczęciem prac projektowych
nad rozbudową garażu galerii handlowej Echo. Z uwagi na wzajemne
relacje urbanistyczne, oba obiekty stały się przedmiotem
wspólnego opracowania zagospodarowania terenu i koncepcji
architektonicznej. Przygotowanie tej ostatniej oraz projektów
budowlanego i przetargowego powierzono pracowni Detan.
Architekci przeprowadzili analizy terenu
i sąsiedztwa oraz wytycznych inwestorskich
i urbanistycznych. W ich wyniku powstała
koncepcja przebudowy i rozbudowy galerii,
budowy hali sportowej dla Politechniki Świętokrzyskiej
oraz parkingu wielopoziomowego
na prawie 1500 miejsc, który służyłby obu
obiektom. Dzięki temu projektanci wygospodarowali
więcej miejsca dla pozostałych
funkcji. Z garażu do hali sportowej prowadzi
przeszklony łącznik komunikacyjny w poziomie
I piętra.
Założenie zlokalizowane jest w sąsiedztwie
zabudowy jedno- i wielorodzinnej, budynków
zamieszkania zbiorowego, obiektów
użyteczności publicznej i handlu. Od
HALA POLITECHNIKI
ŚWIĘTOKRZYSKIEJ
strony północno-wschodniej znajduje się
Galeria Echo, a od południowo-wschodniej
– wielopoziomowy garaż.
Założenia
Opracowano obiekt o wymiarach
64x47 m, który łączy nowoczesną formę
architektoniczną z funkcjonalnością, jaka powinna
cechować tego typu realizacje. Hala
ma służyć nie tylko uprawianiu sportu, ale
również imprezom uczelnianym i widowiskom.
Architekci nadali kształt dwóch przylegających
do siebie, prostopadłościennych
brył o odrębnych funkcjach. Wyższa, „podcięta”
w strefie cokołowej, zawiera zasadniczą
halę z boiskami i widownią, pod którą
Obiekt sportowy w Kielcach
usytuowano magazyny na sprzęt sportowy
i rekreacyjny oraz zespoły sanitarne z natryskami.
W bryle niższej zlokalizowano
strzelnicę, siłownię ze strefą fitness, węzły
sanitarne i szatniowe oraz pomieszczenia
gospodarcze. Pierwszą część obiektu przykryto
dachem łukowym o nachyleniu 8,5%,
a drugą – dachem płaskim o nachyleniu 2%.
Główne wejście do budynku zlokalizowano
od strony południowo-zachodniej.
Arena o długości 44 m, z wybiegami
do 44,6 m (wymiar boiska do piłki ręcznej),
szerokości 44 m i wysokości 12,5 m w świetle
do konstrukcji została zaprojektowana
w sposób mobilny. Służyć więc może rozgrywkom
piłki ręcznej, siatkowej, nożnej halowej,
koszykówki, a także uprawianiu sportów walki.
Projektanci przewidzieli również możliwość
podzielenia hali na dwa mniejsze boiska
treningowe (oba o szerokości 22 m) za pomocą
kotary (siatki) sterowanej ręcznie, którą
zamocowano do jednego z dźwigarów konstrukcji
dachu. Naturalne doświetlenie pola
gry zapewniono poprzez dużą płaszczyznę
fasady aluminiowej z wypełnieniem szklanym,
zlokalizowaną na elewacji południowo-zachodniej.
Widownię o pojemności podstawowej
530 osób również zaprojektowano
w sposób mobilny, dzięki czemu można ją zapełniać
w zależności od skali widowisk w różnych
konfiguracjach. Przewidziano możliwość
ustawienia krzeseł ruchomych, by zwiększyć
pojemność obiektu.
1
W opracowaniu strefy sportowej ważne
było właściwe rozwiązanie posadzki. Wraz
ze ścianami i sufitem, które obłożone są systemowymi
płytami akustycznymi, pozwala
ona m.in. na ograniczenie pogłosu na sali do
2,3 s.
Konstrukcja główna
W większej części budowli zastosowano
konstrukcję słupowo-ryglową o odporności
ogniowej R 120. Kluczowe elementy konstrukcji
areny sportowej, czyli stropy pod
słupy w ścianach, ławy obudowy zewnętrznej,
słupy dla dźwigarów dachowych
(z wyjątkiem tych od strony południowo-zachodniej,
gdzie zastosowano profile stalowe
dwuteowe), zostały wykonane jako żelbetowe.
Zadaszenie o znacznej rozpiętości zlokalizowane
nad areną oparto na stalowych
płatwiach, które umieszczono na kratowych
dźwigarach stalowych. Elementy te usztywniono
w płaszczyźnie górnej blachą fałdową
T 60x188 gr. 1,25 mm, która stanowi jednocześnie
konstrukcję nośną pod pokrycie
dachu. Stężenia połaciowe, poprzeczne
i podłużne w poziomie pasa górnego oraz
pionowe między dźwigarami w osi kalenicy,
w odległości 12,5 m od podpór, zaprojektowano
w postaci krzyżulców z rur stalowych.
Płatwie i rygle opracowano z ceowników
normalnych. Warstwę ocieplenia w postaci
wełny mineralnej o grubości 20 cm ułożono
na blasze trapezowej.
Nad strefą zaplecza zaproponowano
dach w formie żelbetowego stropodachu
niewentylowanego. Żelbetowymi, monolitycznymi
ścianami zostały obudowane klatki
schodowe, nad którymi zlokalizowano klapy
oddymiające o wymiarach 85x85 cm, będące
jednocześnie wyłazem na dach. W technologii
żelbetowej wykonano również trybuny,
których głównymi elementami nośnymi
są wieloprzęsłowe belki oparte na słupach
i ścianach żelbetowych. Płyty, na których
zostały zainstalowane krzesełka, wsparto na
belkach. W celu nadania stropom międzykondygnacyjnym
odporności ogniowej R 60,
zrealizowano je z płyt żelbetowych, a ściany
nośne obiektu wykonano z cegły silikatowej
o grubości 25 cm.
Konstrukcję główną łącznika komunikacyjnego
(hala sportowa – garaż wielopoziomowy)
w poziomie I piętra stanowią
żelbetowe słupy podpierające płytę posadzki.
Ściany i dach pozostawiono surowe (od
strony hali sportowej) oraz zaprojektowano
jako fasady aluminiowe bezszprosowe z wypełnieniem
szklanym (od garażu). W pozostałych
strefach budynku ściany wykonano
z materiałów silikatowych o grubości 25 cm
i 12 cm oraz ceramicznych pustaków –
25 cm. W pomieszczeniach zastosowano
cegłę pełną – 12 cm.
Elementy wykończeniowe
Aby nadać elewacjom współczesny charakter,
a zarazem zapewnić im trwałość
i odporność na warunki atmosferyczne, ich
zewnętrzną powłokę stanowi blacha stalowa,
powlekana na podkonstrukcji z profili stalowych
o przekroju kwadratowym 50x50x4 mm
(masa 1 m² – ok. 5,6 kg). Układ poszczególnych
kaset tworzy czytelny rytm. Wyróżniono fasadę
południowo-zachodnią, którą przeszklono,
a tafle o zabarwieniu zielonym umieszczono
w profilach aluminiowych. W ten sposób arena
sportowa, czyli najważniejszy element wnętrz,
jest widoczna od zewnątrz. Zastosowano także
okładziny z piaskowca, płyty o wymiarach
160x40x4 cm, mocowane na kotwach systemowych,
oraz beton architektoniczny. Wejście
główne do obiektu podkreślono szklanym
zadaszeniem. Zastosowano tafle bezpieczne
na podkonstrukcji stalowej malowanej.
Drzwi w kluczowych miejscach budynku
są aluminiowe, szklone zestawami termoizolacyjnymi,
z taflami bezpiecznymi w odpowiednich
klasach odporności ogniowej.
Zastosowano klamki antypaniczne, które
w przypadku zagrożenia gwarantują bezpieczne
opuszczenie budynku. Drzwi wewnętrzne
zaprojektowano jako drewniane,
płycinowe, okleinowane.
2
54 świat architektury świat architektury 55
54 świat architektury