swiat 07 - Świat Architektury

• Zjeżdżalnie
wej między nimi, a także uzupełnienia jej o
dodatkowe funkcje pokrewne, zaprojektowany
został „organizm” trzeci – tzw. część
wspólna. Spełnia ona również funkcję głównego,
reprezentacyjnego wejścia.
Wschodnią część działki przecinają dwie
magistrale wodociągowe: Ø 800 i Ø 550.
Przekładki takich ciągów są bardzo kosztowne,
a terminy wykonania znacznie opóźniłyby
realizację. W związku z tym, magistrale pozostały
nienaruszone, a zajęty przez nie teren
wyłączono spod planowanej zabudowy
i przeznaczono na parkingi, lokalizację zbiornika
retencyjnego wód deszczowych oraz
zachowano las. Z zagospodarowania wyłączono
także wyznaczony przez inwestora teren
o powierzchni ok. 7 000 m 2 , który został
zarezerwowany pod realizację planowanego
etapu III, tj. basenów i rekreacji zewnętrznej.
Obiekty rozplanowano symetrycznie
w stosunku do założonej głównej osi
kompozycyjnej, przebiegającej po skosie
w kierunku północny zachód – południowy
wschód: od skrzyżowania ul. Sulechowskiej
z Sulechowską boczną, przez aleję spacerową,
plac spotkań i podjazd do głównego
wejścia w części wspólnej.
Z racji wielkości dominującą częścią zespołu
jest hala widowiskowo-sportowa,
która stała się rozpoznawalną z daleka wizytówką
Centrum. Ze względu na skalę
organizowanych imprez i spodziewanego
kierunku docierania widzów ze śródmieścia
lub spoza miasta, lokalizacja hali na zachodnim
brzegu działki była najkorzystniejsza.
Napływ osób do parku wodnego może się
odbywać wolniej i na dłuższym dystansie,
więc bryłę hali basenowej wycofano w głąb
działki. Dzięki temu park wodny znalazł się
w strefie wyciszonej, osłoniętej wyższym
budynkiem hali widowiskowo-sportowej.
Dodatkowym atutem rozwiązania jest bezpośrednie
powiązanie hali basenowej z terenami
przyszłego kąpieliska zewnętrznego.
• Hala widowiskowa
W kształtowaniu architektury preferowano
zasadę stosowania prostych, czytelnych
rozwiązań, łatwych konstrukcyjnie
i bez zbędnych udziwnień. Nacisk położono
na wysoką jakość materiałów, wykonania,
elementów wyposażenia, elegancję aranżacji
wnętrz i – co najważniejsze – wysoki
standard urządzeń technicznych. Priorytetem
było również przystosowanie pomieszczeń
ogólnodostępnych do potrzeb osób
niepełnosprawnych.
Część wspólna
Obiekt ma formę pofalowanej wstęgi,
biegnącej przed budynkami hali sportowej
i parku wodnego. W jej centralnej części
zaprojektowano szerokie wejście, a lekko
odgięte ku środkowi ramiona podkreślają
zapraszający charakter. Budynek jest trzykondygnacyjny,
jeden poziom zlokalizowano
pod ziemią. Ścianę zewnętrzną o długości
105 m wzbogacają okrągłe otwory okienne
symbolizujące pęcherzyki powietrza w wodzie,
kręgi fal, a także kształt piłki. Motyw ten
konsekwentnie pojawia się także w aranżacji
wnętrz. Falę zamykają z dwóch stron ścianki
szklane, wykonane w konstrukcji słupoworyglowej.
Wysunięte piętro podparte kolumnadą
czterech słupów tworzy naturalne
zadaszenie strefy wejściowej. Przeszklony
wiatrołap prowadzi do holu z recepcją, kasami,
szatnią, toaletami, sklepikiem sportowym
i dwiema klatkami schodowymi
z windami. Dwa korytarze prowadzą do hali
sportowej oraz parku wodnego i SPA.
Piętro zajmują pomieszczenia do squasha,
park zabaw dla dzieci oraz dwa zespoły toalet
ogólnodostępnych. Symetryczne korytarze
prowadzą – analogicznie do tych zlokalizowanych
na parterze – do hali sportowej
oraz restauracji i nowej siedziby MOSiR-u,
usytyowanych już w obrębie budynku hali
basenowej. W podpiwniczeniu ulokowano
zespół siłowni ze strefą fitness dla 140 osób.
Główną konstrukcję nośną części wspólnej
stanowi układ żelbetowy, płytowo-słupowy.
Dach wspierają dźwigary stalowe,
pokrycie wykonano z blachy trapezowej
ocieplonej wełną mineralną, a na niej ułożo-
32 świat architektury