swiat 07 - Świat Architektury

Projekt z okładki
• Kontrast między cokołem
stadionu i lekkim zadaszeniem
STADION LEGII
Warszawska realizacja pracowni JSK Architekci
Zgodnie z wytycznymi inwestora zaplanowano
budowę nowego stadionu na miejscu
istniejącego. Przyjęto czterogwiazdkową
rangę obiektu (elite stadion), co oznacza, że
pojemność trybun musiała wynieść minimum
30 000 miejsc siedzących. Trybuny są w pełni
zadaszone i spełniają najwyższy standard
UEFA.
Układ urbanistyczny
i kontekst historyczny
Atutem inwestycji jest jej położenie
w sąsiedztwie ul. Czerniakowskiej, zabudowy
śródmiejskiej i rozległego parku. Zieleń stanowi
fragment zabytkowej, urbanistycznej. Osi
Stanisławowskiej z XVIII w., która stała się dla
architektów elementem zarazem ograniczajacym,
jak i inspirującym określone rozwiązania.
Jako odniesienie dla samej bryły przyjęto
wysokość otaczających drzew – ostatecznie
korona stadionu osiągnęła pułap 20 m. Dzięki
temu obiekt, mimo znacznych wymiarów, nie
dominuje nad krajobrazem, a lekki dach o wyraźnie
zaznaczonej konstrukcji unosi się nad
koronami drzew. Projektanci podkreślili także
swój szacunek do zabudowy historycznej,
a w szczególności do Zamku Ujazdowskiego.
Zależało im na takim ograniczeniu najwyższych
punktów bryły stadionu, aby nie dominowały
nad kalenicą dachu (38 m) i wieżami
(45 m) zabytkowej budowli.
Dookoła obiektu wydzielono bezpieczną
strefę pieszą, która umożliwia gromadzenie
się widzów przed wydarzeniem sportowym
i spokojne wyjście ze stadionu, nawet w sytuacji
awaryjnej. Obszar ten służy również
obsłudze technicznej i komunikacyjnej.
Położenie stadionu przy należącym do
założenia Osi Stanisławowskiej Kanale Piaseczyńskim
wymagało uzgodnienia projektu
z władzami konserwatorskimi. Prócz tego,
zachowana została elewacja zachodnia trybuny
głównej, którą uznano za element
o wysokich wartościach architektonicznych,
historycznych i identyfikacyjnych klubu.
Obiekt budzi wiele emocji zarówno w środowisku
architektonicznym, jak i wśród fanów sportu. Spoczywająca
na masywnym cokole i przykryta lekkim
dachem sylwetka stadionu harmonijnie wpisuje się
w kontekst urbanistyczno-historyczny, zachowując
przy tym swój indywidualny charakter.
• Gra barw
na membranie
• Widok z promenady
na płytę boiska
W sektorze tym projektanci przewidzieli
pomieszczenia dla VIP-ów. Stamtąd można
obserwować zarówno rozgrywki sportowe,
jak i rozciągające się na zachód od stadionu
tereny parkowe. Zachowana fasada została
wyeksponowana także od strony wnętrzna,
dzięki obejmującej kilka kondygnacji przestrzeni,
doświetlonej za pomocą szklanego
dachu. Wysoki standard użytkowania zapewnia
odpowiednia jakość wyposażenia
i zastosowanych materiałów wykończeniowych,
a także ciekawy sposób rozwiązania
ścian, podłogi i oświetlenia.
Ze względów użytkowych oraz z konieczności
doświetlenia pomieszczeń, zaproponowano
wyrównanie mniejszych otworów
okiennych do wielkości portfenetrów zlokalizowanych
nad wejściami i nad klatkami schodowymi
historycznej elewacji. Natomiast ze
względu na zły stan techniczny konieczne było
jej częściowe rozebranie. Usunięte fragmenty
zostały odtworzone na wzór stanu pierwotnego
i nadbudowane na całej długości szklaną
bryłą, cofniętą na ok.1,5 m w stosunku do istniejącej
ściany. Jej obecność nabiera wyjątkowego
wyrazu szczególnie po zmroku, kiedy
oświetlone wnętrze promieniuje na zewnątrz
i wzbogaca efekt podświetlonej historycznej
fasady. Architekci podkreślają, że włączenie
elementu historycznego w nowoczesną bryłę
stadionu wyróżnia projekt Legii na tle innych
obiektów. Zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi,
założono również zachowanie modernistycznego
pawilonu dawnej pływalni z wieżą
skoków. Niestety, obiekt zostanie rozebrany,
a pozostanie jedynie jego dominanta
Arena i widownia
Architekci, biorąc pod uwagę aspekt społeczny,
założyli stworzenie obiektu przyjaznego
i otwartego, a jednocześnie bezpiecznego,
w którym możliwe będzie uczestnictwo
szerokiej widowni w atmosferze wydarzenia
sportowego. Przestrzeń, w której przebywają
kibice, ma generować pozytywne emocje
i sportową atmosferę dopingu. W związku
z tym przyjęto następujące rozwiązania.
• Maksymalne zbliżenie trybun do pola gry.
Pierwszy rząd widowni został nieznacznie wyniesiony
(ok. 70 cm) nad boisko. Dzięki temu
widzowie znajdują się blisko akcji toczącej się
na polu gry i mają wrażenie bezpośredniego
udziału w meczu.
• Aby żaden element architektoniczny nie
ograniczał widoczności, zastosowano szklane
balustrady dla dolnych i górnych trybun.
• Dobrą widoczność zapewnia także przewyżka
rzędów (od 9,5 do 15 cm, wymóg
UEFA min. 9 cm).
• Organizacja widowni może być dowolnie
14 świat architektury
14 świat architektury świat architektury 15
• Stalowy wspornik dachowy