You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Hartë. Trembëdhjetë kolonitë. Kolonia e parë angleze e Amerikës veriore ishte Virxhinia, e themeluar në<br />
vitin 1607; e fundit ishte Xhorxhia, e themeluar në vitin 1773.<br />
Qyteti i Savanës, në Xhorxhia, fillimi shekullit XIX.<br />
Baltimora, Merilend dhe fermat përreth në vitin 1752.<br />
Nju Jorku u themelua në vitin 1626 nga holandezët me emrin Amsterdami i Ri; ndërroi emër në vitin 1664<br />
kur kaloi në duart e anglezëve.<br />
2 Kolonitë e Anglisë: Lufta amerikane e pavarësisë<br />
Shkaqet e pakënaqësisë së kolonëve ndaj Anglisë. Ligji anglez i detyronte kolonët amerikanë<br />
që prodhimet – lëkurë, drithëra, hekur, duhan, sheqer, pambuk – t’ia shisnin vetëm atdheut të<br />
tyre, pra Britanisë, dhe u ndalonte të ngrinin ato lloj industrish që mund t’i bënin konkurrencë<br />
Anglisë. Kështu, qe i ndaluar prodhimi vendas i copave të leshta e stofrave.<br />
Këto ligje e ndihmonin mjaft Anglinë por kolonët kishin interes t’ua shisnin prodhimet e tyre<br />
edhe vendeve të tjera (për të fituar më shumë) dhe t’i prodhonin vetë sendet e nevojshme (sepse<br />
kushtonin më pak). Përveç kësaj, rritja e popullsisë i detyronte kolonët të shtriheshin drejt<br />
perëndimit, por Britania e Madhe i trembej përplasjes me fiset indiane, të përhapur nëpër fushat<br />
përtej maleve Apalashe, prandaj e frenonte këtë shtrirje të të bardhëve.<br />
Kolonët rebelohen. Marrëdhëniet mes kolonëve dhe atdheut të tyre të origjinës u përkeqësuan<br />
pas luftës shtatë vjeçare, kur Anglia u gjend para detyrës për të mbrojtur dhe administruar në<br />
Amerikë një territor tepër të madh: trembëdhjetë kolonitë, Kanadanë dhe disa zotërime të tjera.<br />
Qeveria britanike mendoi se do ishte më e drejtë që vetë kolonët të paguanin për shpenzimet e<br />
qeverisjes dhe të mbrojtjes së tyre, duke paguar disa taksa. Kështu, më 1765, u imponoi atyre<br />
zbatimin e një pulle-takse për të gjitha dokumentet, librat dhe gazetat. Ky ndryshim nuk u prit<br />
mirë, sepse, deri atëherë, taksat vendoseshin nga asambletë vendore, jo nga Londra. Prandaj<br />
kolonët nuk pranuan të bindeshin. Ata e dinin mirë se kushtetuta angleze e ndalonte vendosjen<br />
e taksave mbi qytetarët, pa miratimin e përfaqësuesve të tyre në parlament. Meqë në parlamentin<br />
e Londrës nuk kishte përfaqësues të tyre, atëherë taksa ishte e paligjshme, thanë ata. Kolonët jo<br />
vetëm që vendosën të mos bindeshin, por edhe të bojkotonin, pra të mos pranonin të blinin<br />
mallrat që silleshin nga Anglia, mbi të cilat qeveria angleze kishte vendosur taksa të reja. Në vitin<br />
1773, disa qytetarë të Bostonit, të veshur si lëkurëkuqtë, e shprehën kundërshtimin e tyre kundër<br />
atdheut duke hedhur në det të gjithë ngarkesën e tri anijeve angleze që kishin sjellë çaj.<br />
Londra reagoi ashpër, duke mbyllur portin e Bostonit e duke dërguar në Amerikë trupa<br />
ushtarake për të shtypur rebelët.<br />
Trembëdhjetë kolonitë shpallin pavarësinë. Në këto kushte, përfaqësues të trembëdhjetë<br />
kolonive u mblodhën në Filadelfia në një asamble, që u quajt kongres, dhe vendosën të<br />
ndaheshin nga vend ii tyre i origjinës duke u bërë të pavarur. Deklarata e Pavarësisë, e shkruar<br />
nga Tomas Xhefersoni, u miratua në kongresin e dytë, më 4 korrik 1776. Qysh atëherë, 4 korriku<br />
është festa kombëtare e Amerikës.<br />
Deklarata e Pavarësisë përmbante tri pika kryesore: 1) të gjithë njerëzit kanë lindur të barabartë<br />
dhe kanë të drejtë të jetojnë, të jenë të lirë dhe të kërkojnë lumturinë; 2) qeveritë vendosen për të<br />
garantuar këto të drejta; 3) kur një qeveri vepron në kundërshtim me këto të drejta, është e drejta<br />
e popullit ta shkarkojë dhe të vendosë një qeveri të re.<br />
Këto ishin ide iluministe mbi të cilat po krijohej shteti i ri amerikan.<br />
Në luftën e pavarësisë, kolonët sfidojnë atdheun e tyre. Deklaratën e Pavarësisë e pasoi<br />
menjëherë lufta, e cila, në fillim, qe shkatërrimtare për kolonët. Anglezët zotëronin trupa të<br />
stërvitura, mbështeteshin nga kolonët “besnikë” ndaj atdheut dhe nga disa fise indiane të cilët<br />
shpresonin të ndalnin përparimin e të huajve në tokat e tyre. Kolonët e rebeluar luftonin me<br />
guxim por nuk ishin mësuar as me fushata të gjata ushtarake dhe as me disiplinën e ushtrisë. I<br />
takoi gjeneralit Xhorxh Uashington detyra për t’i shndërruar këto trupa të padisiplinuara në një