LIGJI nr.9010, datë 13.02.2003 “PER ... - chemicals.al

(Rivierë), Maksimumet absolute të temperaturës ndryshojnë nga rreth 30°C (në
rajonet e brendshme dhe të larta malore) në 43,9°C (në Kuçovë). Minimumet absolute
të temperaturave lëkunden nga -2°C deri -3°C (në Rivierë) deri në -25,8°C në
Sheqeras te Korçës. Ngrica janë të pranishme nga 2 ditë deri në rreth 140 ditë në vit.
Në Shqipëri bien mesatarisht 1480mm reshje në vit. Ato janë përqendruar
kryesisht gjatë gjysmës së ftohtë të vitit (60-80% e sasisë), ndërsa gjatë verës bien 3-
14% të reshjeve vjetore. Thatësira që përbën një dukuri të qëndrueshme të klimës, në
Rivierë zgjat mbi 3 muaj. Karakteri "tekanjoz" i klimës shfaqet si në regjimin termik
edhe në atë pluviometrik. Në rajonet e brendshme më të larta të vendit bora është e
pranishme mbi 100 ditë në vit. Lagështira relative e ajrit në Shqipëri gjatë muajit
korrik merr vlerat nga rreth 40-50% (mesatarja ne orën 14.00). Vlerat më të larta ajo i
arrin gjatë muajit janar (60-75%).
Shqipëria ka pasuri ujore të mëdha, të cilat shprehen në dendësinë (1,7
km/km²) dhe gjatësinë (mbi 49.000 km) e rrjetit hidrografik, i cili çon në det çdo vit
mesatarisht 41 km3 ujë, d.m.th. rreth 1,4 milion m3 për çdo km² dhe rreth 14 mijë m3
për çdo banor. Por, krahas zonave shumë të pasura me ujë si: Alpet Shqiptare,
Malësia Pukë-Mirditë etj., ka edhe zona me potencial më të ulët ujor si: pellgu
ujëmbledhës i Osumit dhe ai i Devollit, Dumreja, etj. Në Shqipëri ndodhen edhe
shumë liqene natyrore (i Shkodrës, i Ohrit, i Prespës, etj.), që përbëjnë një rezervë të
rëndësishme ujore. Një pjesë e ujërave të vendit, veçanërisht ato të lumenjve
Shkumbin, Fan, Gjanicë, Lanë, etj., janë të ndotura për shkak të derdhjes në to të
mbetjeve industriale. Meqë një pjesë e këtyre ujërave përdoret në sektorin e
ekonomisë bujqësore, është e domosdoshme që përpara përdorimit të trajtohen në
stacione të posaçme pastrimi.
Rreth 75% të territorit i zënë tokat e kafenjta dhe të hinjta kafe. Tokat moçalore
shtrihen në ish-kënetat e ëmbla (Maliq, Tërbuf, etj.). Tokat e kripura shtrihen në ishkënetat
e kripura dhe gjatë brezit bregdetar. Reaksioni i tokave ndryshon, në
përgjithësi, nga reaksioni acid në dy brezat e lartësive të mëdha, në neutral dhe në
bazik në dy brezat e lartësive të vogla. Gjithashtu përmbajtja e humusit zvogëlohet
nga tokat e lartësive (rreth 25%) në ato të zonave më të ulëta (3-6%).
Territori i Shqipërisë gjendet në brezin e bimëve mesdhetare dhe pjesërisht të
Evropës së Mesme. Shqipëria ndodhet në jug të kufirit të rritjes së hardhisë, ndërsa
një pjesë e mirë e territorit të saj përfshihet në zonën e rritjes së ullirit.
Shqipëria ka një mbulesë bimore mjaft të pasur dhe të përbërë nga lloje të
shumta speciesh, që, të grupuara sipas vlerës së tyre mund të ndahen në: bimë për
lëndë druri (ahishtet, haloret, dushqet, etj.); bimë për lëndë djegëse; për kullotë; bimë
me rëndësi industriale; bimë medicinale, regjëse, mjaltëse, dekorative, etj. Shkurret
mesdhetare mbulojnë 42% të sipërfaqes së vendit (kryesisht në pjesën perëndimore
dhe jugperëndimore).
Fauna e Shqipërisë është e shumëllojshme dhe, në disa raste, origjinale dhe
endemike. Nga gjitarët mishngrënës, më të përhapur janë ujku, dhelpra, çakalli dhe
shqarthi, që gjenden në brezin e dushkut dhe të ahut; zardafi, kunadhja, ariu i
murmë, macja e egër, nusja e lalës. Rëndësi kanë barngrënësit, si: kaprolli, dhia e
egër, derri i egër, lepuri i egër, etj., që jetojnë kryesisht në pjesët e larta të vendit. Bota
e shpendëve përbëhet nga rreth 350 lloje. Në ujërat bregdetare dhe të brendshme
gjenden shumë lloje peshqish me rëndësi të madhe ekonomike. Gjuetia pa kriter,