LIGJI nr.9010, datë 13.02.2003 “PER ... - chemicals.al

mjedisore”
Procesi i përgatitjes së PKV-së, është bazuar në Udhëzimet e Fondit për
Mjedisin Global lidhur me Konventën e Stokholmit3[1]
Procesi i përgatitjes së PKV-së kalon nëpër pesë stade kryesore:
Hapi 1: Përcaktimi i mekanizmit të koordinimit dhe organizimi i procesit;
Hapi 2: Hartimi i inventarit të NOQ-ve dhe vlerësimi i infrastrukturës dhe i
kapaciteteve kombëtare;
Hapi 3: Vendosja e përparësive dhe caktimi i objektivave;
Hapi 4: Formulimi i Planit Kombëtar të Veprimit dhe i Planeve të veçanta të
veprimit për NOQ-të;
Hapi 5: Miratimi i PKV nga palët e përfshira.
Për të ndjekur ecurinë e hartimit të PKV u ngrit Komiteti Drejtues i Projektit, i
përbërë nga përfaqësues të sektorëve ekonomikë, veprimtaria e të cilëve është e
lidhur me përdorimin ose shkarkimin në mjedis të NOQ-ve si dhe përfaqësues të
OJF-ve. Komiteti Drejtues është drejtuar nga Ministri i Mjedisit, i Pyjeve dhe i
Administrimit të Ujërave.
Realizimi i aktiviteteve të parashikuara në udhëzimet e GEF-it dhe që lidhen
me përgatitjen e inventarit të NOQ-ve, vendosjen e përparësive, përcaktimin e
objektivave dhe hartimin e Planeve Sektoriale të Veprimit, kërkonte angazhimin e
specialistëve të fushave përkatëse. Për këtë qëllim u ngritën Grupet e Punës sipas
problematikës që shtronte procesi i përgatitjes së këtij plani:
Kuadri ligjor dhe institucional
Ndërgjegjësimi i publikut
Zhvillimi social dhe ekonomik
Pesticidet NOQ në sistemin e bujqësisë
Pesticidet NOQ në sistemin e shëndetësisë
NOQ në sistemin e mbrojtjes
PCB-të në sistemin energjetik
NOQ-të e paqëllimshme
Zonat e ndotura dhe mbeturinat me përmbajtje NOQ
Grupet e Punës bënë për herë të parë inventarin paraprak të NOQ-ve në nivel
vendi dhe mbi këtë bazë identifikuan problemet për t’u trajtuar dhe zgjidhur në
kuadrin e PKV, në përputhje me politikën e Qeverisë Shqiptare për mbrojtjen e
mjedisit si dhe me kërkesat e Konventës së Stokholmit e të Bashkimit Evropian për
heqjen nga përdorimi dhe eliminimin e NOQ-ve.
PKV duhet të jetë një dokument dinamik, i cili kërkon jo vetëm angazhimin
në procesin e zbatimit të tij të institucioneve e organizatave qendrore dhe vendore,
publike dhe private, por edhe një monitorim e vlerësim të kujdesshëm dhe, mbi këtë
bazë, përditësimin e tij, për të qenë vazhdimisht koherent me zhvillimet ekonomike,
sociale dhe mjedisore të vendit dhe, në një kontekst më të gjerë, me zhvillimet
ndërkombëtare që kanë në qendër të vëmendjes mbrojtjen e mjedisit e të shëndetit të
3[1] Initial Guidelines for Enabling Activities for the Stockholm Convention on Persistent Organic Pollutants, May 2001