LIGJI nr.9010, datë 13.02.2003 “PER ... - chemicals.al

Palët: [Neni 6]
Bëjnë strategjitë e zhvillimit dhe të implementimit për identifikimin e
rezervave [parag. 1 (a)(i) dhe 1 (b)]
menaxhojnë rezervat në mënyrë të sigurt, efiçiente për mjedisin deri sa ato të
konsiderohen si mbeturina [paragrafi 1 (c)]
psh., mospërdorimi i tepricave nga Palët
nuk ka specifikime për qëllime të pranueshme ose shkarkime
nuk e aplikojnë tek rezervat që mund të eksportohen
Artikulli 3, parag. 2
përgatisin strategjitë e identifikimit për [parag. 1 (a)(ii)]
produktet dhe artikujt në përdorim, dhe
mbeturinave
të cilat përbëhen, përmbajnë ose janë të kontaminuara me një NOQ në
Aneksin A, B ose C
punojnë për përgatitjen e strategjive për identifikimin e vendeve të ndotura
prej NOQ-ve në Aneksin A, B ose C6[4] [parag. 1 (e)], dhe
nëse është i mundur rehabilitimi, e bëjnë në mënyrë të sigurt për mjedisin
Gjendja në Shqipëri
Mbrojtja e bimëve me kimikate.
Përdorimi i pesticideve në Shqipëri mbetet një proces i domosdoshëm për të
siguruar rendimente të larta dhe prodhim të qëndrueshëm. Ky është një proces që
kërkon vlerësimin e duhur për të bërë të mundur përdorimin e atyre pesticideve që
plotësojnë parametrat e mësipërm por edhe që të jenë më pak të dëmshëm për
njerëzit, për ndotjen e mjedisit dhe për vetë kulturat bujqësore
Pas viteve 70, në vendet e zhvilluara pati rritje tepër të madhe të prodhimit
bujqësor, si rezultat i përdorimit të agrokimikateve dhe veçanërisht të pesticideve.
Ato u konsideruan si mjeti më i shpejtë dhe më efektiv për të mbrojtur prodhimet
bujqësore nga parazitët.
Megjithatë, mjaft pesticide do të konsideroheshin të dëmshme për mjedisin,
për shkak të ndikimeve negative në florën, faunën dhe shëndetin e njerëzve.
Pesticidet në vendin tonë, prej shumë kohësh kanë zënë vendin kryesor për
luftimin e parazitëve të bimëve në bujqësi. U fillua me pesticidet klororganike DDT,
heptaklor, lindan etj., të cilat u përdorën për dezinfektimin e tokës, dezinfektimin e
farërave dhe spërkatjen e shumë kulturave bujqësore kundër dëmtuesve të
ndryshëm. Rreth viteve ’67–’70 në vendin tonë, krahas prodhimeve me bazë bakri
(oksiklorur bakri) dhe me bazë squfuri (polisulfuri i kalciumit), filloi puna për
formulimin e pesticideve klororganike duke përdorur lëndë aktive importi. Pranë ish
Ndërmarrjes Kimike në Durrës janë formuluar pesticidet: DDT, heptaklor, melipaks
(toksafen) etj., dhe prodhuar heksakloran dhe lindan, të cilat nga Konventa e
Stokholmit janë cilësuar si pesticide NOQ. Lëndët aktive për këto formulime janë
importuar nga Kina, Rumania, Franca etj.
Duke studiuar krahas përparësive të klororganikëve edhe mangësitë e tyre,
rezultoi që ato ishin shumë të qëndrueshme në mjedis. Ato akumulohen në yndyrat e
organizmave të gjalla. Në vitin 1970 në SHBA u krijua Agjencia për Mbrojtjen e
Mjedisit (EPA) dhe tre vjet më vonë ajo ndaloi përdorimin e DDT. Në vitin 1975 u
6[4] PCDD/PCDF, hekzaklorbenzen, PCB