program rolnośrodowiskowy 2007−2013 - Baltic Green Belt
Share Embed Flag
Download ePaper

program rolnośrodowiskowy 2007−2013 - Baltic Green Belt

program rolnośrodowiskowy 2007−2013 - Baltic Green Belt program rolnośrodowiskowy 2007−2013 - Baltic Green Belt

balticgreenbelt.org.pl
from balticgreenbelt.org.pl More from this publisher
06.04.2015 Views

7.5.4 Sady tradycyjne Za sad tradycyjny, do którego można otrzymać płatność w ramach tego wariantu, uznaje się sad, w którym znajduje się co najmniej 12 drzew co najmniej 4 gatunków lub odmian, mających nie mniej niż 15 lat, przy czym korony tych drzew znajdują się na wysokości co najmniej 120 cm, a obwód ich pni na wysokości ok. 1 m jest nie mniejszy niż 47 cm. Wymogi dla wariantu: »wykonywanie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych, takich jak cięcie sanitarne drzew i prześwietlające nadmiernie zagęszczone ko− rony, usuwanie odrostów i samosiewów, bielenie pni starych i zabezpie− czanie pni nowych młodych drzew przed ogryzaniem przez gryzonie, »koszenie i usuwanie biomasy lub prowadzenie wypasu, »utrzymanie ogólnego ładu i porządku w sadzie, »możliwość uzupełnienia do 40% obsady wszystkich drzew, co naj− mniej o 3 gatunki lub odmiany drzew wymienione w załączniku nr 4 do rozporządzenia lub odmiany drzew tradycyjnie uprawianych na te− rytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed 1950 r. (powiększenie wy− maga zwiększenia liczby odmian lub gatunków), »obowiązkowe rozmnażanie drzew na silnie rosnących podkładkach oraz prowadzenie ich jako wysokopienne drzewa o minimalnej wyso− kości pnia 120 cm, w rozstawie nie mniejszej niż 4 x 6 m i nie więk− szej niż 10 x 10 m. 7.6 Zachowanie zagrożonych zasobów genetycznych zwierząt w rolnictwie Lokalne rasy zwierząt kształtowały się przez dziesięciolecia, przez co są bardzo dobrze przystosowane do trudnych warunków środowiskowych − mają niższe wymagania pokarmowe i lepiej wykorzystują paszę, są odpor− ne na choroby, stres, są bardziej płodne i lepiej opiekują się potomstwem, przez co mogą być utrzymywane w warunkach ekstensywnej produkcji, dając często produkty o unikalnej jakości. 60

Postęp hodowlany oraz wielkoprzemysłowa produkcja sprawiły, że miejscowe rasy zostały zastąpione nowymi, wysoko wyspecjalizowanymi w jednym kierunku użyteczności. Obecnie tucz brojlerów trwa 6 tygodni, podczas których osiągają taką masę ciała, jaką jeszcze 30 lat temu osiągały w ciągu 5−6 miesięcy, krowy dają 2 razy więcej mleka niż 40 lat temu, a prosięta masę ubojową osiągają w momencie, gdy mają jeszcze zęby mleczne, a ich szkielet jest w fazie wzrostu. Niestety wzrost wydajności powoduje także wzrost zapadalności na choroby oraz znacznie skraca dłu− gość życia zwierząt. Zachowanie rodzimych ras zwierząt to nie tylko utrzymywanie ich ze względu na dobre przystosowanie do lokalnych warunków, ale także ochrona tradycji i swoistego dziedzictwa kulturowego. Celem pakietu jest ochrona szczególnie cennych ras zwierząt gospo− darskich, w przypadku których niska liczebność stwarza zagrożenie ich wyginięcia. Działania na rzecz ochrony ras lokalnych w Polsce prowadzone są na podstawie ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozro− dzie zwierząt gospodarskich. Od 2002 roku zadania w zakresie realizacji i koordynacji działań podej− mowanych w kierunku ochrony zasobów genetycznych prowadzi Instytut Zootechniki w Krakowie. 7.6.1 Zachowanie lokalnych ras bydła Do wariantu zakwalifikowano następujące rasy bydła objęte programem ochrony zasobów genetycznych: » polska czerwona, » białogrzbieta, » polska czerwono−biała, » polska czarno−biała. Bydło polskie czerwone i białogrzbiete to stare, rodzime polskie rasy, odznaczające się właściwościami cechującymi populacje autochtoniczne, takimi jak doskonałe przystosowanie do trudnych warunków środowiska, niewybredność w doborze pasz, zdolność do ograniczania wydajności umożliwiająca przetrwanie sezonowych niedoborów paszowych, jak też dość szybkie regenerowanie utraconej kondycji. Rasa polska czerwona jest hodowana w rejonach o niższym pozio− mie produkcji rolniczej − dawniej w Galicji, a obecnie w południowych i północno−wschodnich rejonach Polski, natomiast białogrzbieta, jeszcze do niedawna uznana za wymarłą, jest obecnie bardzo nieliczna i spotyka się ją w rejonie Bugu oraz w dorzeczu Biebrzy. 61

Postęp hodowlany oraz wielkoprzemysłowa produkcja sprawiły, że<br />

miejscowe rasy zostały zastąpione nowymi, wysoko wyspecjalizowanymi<br />

w jednym kierunku użyteczności. Obecnie tucz brojlerów trwa 6 tygodni,<br />

podczas których osiągają taką masę ciała, jaką jeszcze 30 lat temu osiągały<br />

w ciągu 5−6 miesięcy, krowy dają 2 razy więcej mleka niż 40 lat temu,<br />

a prosięta masę ubojową osiągają w momencie, gdy mają jeszcze zęby<br />

mleczne, a ich szkielet jest w fazie wzrostu. Niestety wzrost wydajności<br />

powoduje także wzrost zapadalności na choroby oraz znacznie skraca dłu−<br />

gość życia zwierząt.<br />

Zachowanie rodzimych ras zwierząt to nie tylko utrzymywanie ich ze<br />

względu na dobre przystosowanie do lokalnych warunków, ale także<br />

ochrona tradycji i swoistego dziedzictwa kulturowego.<br />

Celem pakietu jest ochrona szczególnie cennych ras zwierząt gospo−<br />

darskich, w przypadku których niska liczebność stwarza zagrożenie ich<br />

wyginięcia.<br />

Działania na rzecz ochrony ras lokalnych w Polsce prowadzone są na<br />

podstawie ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozro−<br />

dzie zwierząt gospodarskich.<br />

Od 2002 roku zadania w zakresie realizacji i koordynacji działań podej−<br />

mowanych w kierunku ochrony zasobów genetycznych prowadzi Instytut<br />

Zootechniki w Krakowie.<br />

7.6.1 Zachowanie lokalnych ras bydła<br />

Do wariantu zakwalifikowano następujące rasy bydła objęte <strong>program</strong>em<br />

ochrony zasobów genetycznych:<br />

» polska czerwona,<br />

» białogrzbieta,<br />

» polska czerwono−biała,<br />

» polska czarno−biała.<br />

Bydło polskie czerwone i białogrzbiete to stare, rodzime polskie rasy,<br />

odznaczające się właściwościami cechującymi populacje autochtoniczne,<br />

takimi jak doskonałe przystosowanie do trudnych warunków środowiska,<br />

niewybredność w doborze pasz, zdolność do ograniczania wydajności<br />

umożliwiająca przetrwanie sezonowych niedoborów paszowych, jak też<br />

dość szybkie regenerowanie utraconej kondycji.<br />

Rasa polska czerwona jest hodowana w rejonach o niższym pozio−<br />

mie produkcji rolniczej − dawniej w Galicji, a obecnie w południowych<br />

i północno−wschodnich rejonach Polski, natomiast białogrzbieta, jeszcze<br />

do niedawna uznana za wymarłą, jest obecnie bardzo nieliczna i spotyka<br />

się ją w rejonie Bugu oraz w dorzeczu Biebrzy.<br />

61

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!