program rolnośrodowiskowy 2007−2013 - Baltic Green Belt

Bogata gatunkowo łąka trzęślicowa (na pierwszym planie bukwica zwyczajna)
7.4.5 Murawy ciepłolubne
Murawy ciepłolubne, to obok łąk trzęślicowych i selernicowych, najbo−
gatsze w gatunki zbiorowiska roślinne w Polsce. Występują najczęściej na
nasłonecznionych stokach dolin rzecznych oraz na otwartych, piaszczy−
stych wyniesieniach, na różnego rodzaju typach gleb – od piaszczystych
i żwirowych do gleb z dużą zawartością wapnia. W łąkarstwie klasyfiko−
wane są jako grądy zubożałe. Murawy ciepłolubne to zazwyczaj niewiel−
kie płaty roślinności, dość mocno rozproszone.
Tradycyjne użytkowanie polegało przede wszystkim na wypasaniu, za−
przestanie użytkowania prowadzi bardzo szybko do sukcesji roślinności
krzewistej.
Zbiorowiska roślinne kwalifikujące łąkę do wariantu to: zbiorowiska
klasy Festuco−Brometea oraz związku Koelerion glaucae, a także zespół
Anthyllidi−Trifolietum montanii i nawiązujące do nich zbiorowiska, na któ−
rych udokumentowana zostanie obecność gatunków identyfikujących,
znajdujące się na typach siedlisk określonych według klasyfikacji Natura
2000 jako:
a) ciepłolubne śródlądowe murawy napiaskowe (6120) − siedlisko
o znaczeniu priorytetowym,
b) murawy kserotermiczne (6210), w których za priorytetowe uważa się
płaty z istotnymi stanowiskami storczykowatych,
38