Osnovi programiranja i programski jezici

izlistamo program, potražimo red, gde je štampanje broja 1 i na ovu poziciju unosimo
novu instrukciju. Iz listinga vidi se da red 0102h sadrži traženu instrukciju (mov
dl,31), a na ovu poziciju treba upisati mov dl,41, jer iz ASCII tabele kod A karaktera
je broj 0100 0001b, odnosno 41h, ili 65d. Dole vidim kako treba to realizovati. Opet
koristimo ‘a’ komandu, ali je sad adresa konkretna, a CTRL C služi za izlazak iz
asemblera.
Slika 16.: Upisivanje novog reda u program
Istina da programski paket DEBUG omogućuje rad u operativnoj memoriji,
programiranje U/I perifernih jedinica, ali mogućnosti programa su veoma ograničeni i
praktično nije ga moguće efikasno koristiti u razvoju asemblerskih programa. Za
ozbiljniji rad moramo izabrati pravi i moćan asembler i linker. Asembleri su u nekim
operacijama slični, prema tome ako neko nauči koristiti asembler, prelazak na drugu
verziju nije težak posao.
PISANJE, ASEMBLIRANJE I IZVRŠENJE ASEMBLERSKIH PROGRAMA
Za realizaciju programa su potrebni neki programski paketi, a faze realizacije
mašinskog koda su prikazane na slici 17.
Slika 17.: Faze realizacije programa i pomoćni programski paketi
Izvorni program, odnosno onaj program koji
sadrži mnemoničke kodove odgovarajućeg
procesora i instrukcije korišćenog asemblera
pomoću jednog ASCII editora teksta biće upisan
u *.asm fajl i memorisan na tvrdom disku.
Skraćenica asm označuje tip fajla. Editor teksta
može da bude bilo koji ASCII editor, na primer
*.asm: ’*’ (zvezdica) u operativnom
sistemu DOS (kao i unekim drugim
operativnim sistemima označuje ima
(naziv) datoteke. Prvi znak je slovo,
a ostali karakteri mogu biti ili slova,
ili brojevi.
80