Osnovi programiranja i programski jezici

Prelazak sa jedne logičke jedinice na drugu vrši se ukucavanjem imena te disk
jedinice.
PERIFERIJE
IBM PC računar opremljen je tastaturom, monitorom i spoljašnjom memorijom koja
se obično svodi na disk, CD i disketne jedinice. Na IBM PC računar se može
priključiti i štampač. Za štampač, bez obzira na način pripajanja na računar,
rezervisano je ime PRN. CON- predstavlja konzolu (i monitor i tastaturu), NUL- je
fiktivni uređaj koji fizički ne postoji. Kad se računar obraća uređaju NUL-sistem
"glumi" da stvarno prenosi podatke, mada će isti biti izgubljeni. Ovo je pogodno za
testiranje programa. Sve pomenute reči (A:, B:, C:, PRN:,CON: i neke druge poput
COM1:,COM2:,LPT1:,LPT2:...) su rezervisane i ne smeju se koristiti kao imena
korisnikovih datoteka ili kataloga. Razlog je u tome što se ime periferije može navesti
umesto imena datoteke.
ORGANIZACIJA DISKA
Da bi operativni sistem znao gde se nalaze pojedine vrste informacija, on disk
organizuje na način koji mu omogućava lak pristup svakoj lokaciji na disku i praćenje
gde se koji podatak nalazi i koliko slobodnog prostora na disku preostaje za buduće
podatke koje treba smestiti. Površina hard-diska (diskete) se deli na sektore i tragove.
Od prvog traga se smešta deo operativnog sistema (programa) neophodnih za
podizanje sistema. Tako je kod formatiziranja diska neophodno navesti opciju kojom
će program za formatiranje izvršiti rezervaciju prostora za smeštaj sistemskih datoteka
IO.SYS i MSDOS.SYS.
Hard diskovi se mogu deliti na više particija različitog kapaciteta, čiji je ukupni zbir
kapaciteta jednak kapacitetu samog diska. Ovo se čini pomoću specijalnog programa
FDISK.EXE koji se dobija u paketu sa operativnim sistemom DOS. Svakoj particiji
dodeljuje se jedno logičko ime. Ako se disk deli na particije, prva particija je
obavezno butabilna (na njoj se nalazi operativni sistem za podizanje i upravljanje
računarom) i ona ima logičko ime C:.
Operativni sistem koristi dve tabele ( također snimljene na disku), registratore u
kojima se vode podaci o rasporedu delova datoteka po površini diska. Ove tabele se
nazivaju FAT-tabelama (File Allocation Table), od kojih je jedna rezervna tabla i
koristi se u slučaju uništavanja originala. Ove tabele se obavezno ažuriraju prilikom
svake promene (snimanja ili brisanja, odnosno promene veličine neke datoteke). U
FAT tabeli se vodi spisak kataloga, datoteka, tragova i sektora gde su smešteni
pojedini delovi datoteka.
DATOTEKE
Datoteke služe za smeštaj podataka i programa. Datoteka (engl. File) je skup
informacija srodnog sadržaja. Datoteka se smešta ili u operativnu memoriju (ponekad
samo neki njeni delovi) ili na disku, disketi, magnetnoj traci i dr. Svaka datoteka (bilo
da je u njoj sadržan program ili podaci) ima svoje ime i proširenje (ekstenziju) imena.
U OS DOS imena datoteka se zapisuju po formatu 8.3 (najviše osam karaktera za ime
i maksimalno tri za ekstenziju):
18