06.04.2015 Views

wojsk lądowych - Polska Zbrojna

wojsk lądowych - Polska Zbrojna

wojsk lądowych - Polska Zbrojna

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Zmierzając do sieciocentryczności<br />

Zakładka: Magazyn/Wydawnictwa Specjalistyczne<br />

na portalu: www.polska-zbrojna.pl<br />

TRENDY<br />

potrzeba symulacji pola walki jako możliwości<br />

rozgrywania scenariuszy taktycznych na najniższych<br />

szczeblach dowodzenia. Dotychczas dostępna<br />

jedynie dla wyższych szczebli w ramach<br />

udostępnianego przez Centrum Symulacji<br />

i Komputerowych Gier Wojennych AON systemu<br />

symulacji JTLS 1 , budziła coraz większe pożądanie<br />

zastosowania w najmniejszych ogniwach,<br />

takich jak drużyna, pluton czy kompania.<br />

Pożądanie przechodzące w realną potrzebę<br />

związaną z przygotowaniem kolejnych zmian<br />

PKW do działania w Afganistanie zaowocowało<br />

umową na dostawę systemu JCATS 2 . Użyczony<br />

przez stronę amerykańską do zabezpieczenia<br />

kolejnych ćwiczeń „Bagram”, zyskiwał<br />

coraz większe uznanie naszych dowódców<br />

i żołnierzy. Finalizowana obecnie umowa daje<br />

nadzieję na stopniowe usamodzielnienie się<br />

w wykorzystaniu systemu. Oczywiście ze<br />

względu na swoje informatyczne korzenie system<br />

został przypisany <strong>wojsk</strong>om łączności i informatyki,<br />

dając początek budowie Pionu Systemów<br />

Symulacji Pola Walki w ramach Centrum<br />

Wsparcia Mobilnych Systemów<br />

Dowodzenia. I tu najważniejsze – nowa struktura<br />

jest budowana z udziałem specjalistów innych<br />

rodzajów <strong>wojsk</strong>, z których każdy, czy to<br />

oficer rozpoznania, artylerii, <strong>wojsk</strong> inżynieryjnych<br />

czy inny, będzie decydował o przygotowaniu<br />

własnych sił i środków oraz o specyfice ich<br />

wykorzystania w ramach rozgrywanego scenariusza.<br />

W ten sposób umowna granica między<br />

tym, za co odpowiada łącznościowiec, a tym,<br />

co leży w gestii kolegów z innych rodzajów<br />

<strong>wojsk</strong>, stanie się niemalże niewidoczna.<br />

Podobnie jak w przypadku symulacji, mamy<br />

coraz większą nadzieję na sfinalizowanie długotrwałego<br />

procesu pozyskiwania systemu kierowania<br />

polem walki. Stanowiąc o kluczowej zdolności<br />

funkcjonowania <strong>wojsk</strong> na współczesnym<br />

polu walki, znajdującej odzwierciedlenie także<br />

w sojuszniczych wymaganiach, budzi duże zainteresowanie<br />

dowódców i żołnierzy. Będąc rozwinięciem<br />

systemu wsparcia dowodzenia na szczeblu<br />

taktycznym poniżej batalionu, daje szansę<br />

funkcjonowania naszych pododdziałów w środowisku<br />

zbliżonym już do sieciocentrycznego.<br />

Oczywiście, z racji swej specyfiki, również ten<br />

system nie szukał swego opiekuna (czytaj: organizatora)<br />

w <strong>wojsk</strong>ach pancernych i zmechanizowanych,<br />

lecz od początku znalazł go u nas –<br />

w <strong>wojsk</strong>ach łączności. W obliczu planowanego<br />

pozyskania na rynku i wdrożenia rozwiązania<br />

ponownie rodzi się pytanie, gdzie przebiegnie<br />

granica odpowiedzialności łącznościowca (informatyka,<br />

czytaj: teleinformatyka), a końcowego<br />

użytkownika systemu, czyli dowódcy batalionu<br />

(kompanii, plutonu, drużyny), a nawet poszczególnych<br />

żołnierzy.<br />

Na zakończenie przykład z ostatnich miesięcy,<br />

który każe spojrzeć inaczej na obszar naszej odpowiedzialności.<br />

Nasz aktywny udział w budowie<br />

federacyjnej sieci AMN 3 ma szansę do końca<br />

bieżącego roku zmaterializować się włączeniem<br />

naszego segmentu WEN 4 do sojuszniczej<br />

sieci. To niezwykle ważne przedsięwzięcie nie<br />

tylko w perspektywie dobiegającego końca naszego<br />

udziału w operacji stabilizacyjnej w Afganistanie,<br />

lecz przede wszystkim budowy przyszłościowej,<br />

bezpiecznej, wielousługowej sieci<br />

zdolnej w każdej chwili do funkcjonowania<br />

w układzie sojuszniczym.<br />

Konkluzja<br />

Łączność, a właściwie teleinformatyka coraz<br />

bardziej łączy się z innymi dziedzinami. Klasyczna<br />

łączność wydaje się być już tylko niewielkim<br />

elementem w rozległym obszarze odpowiedzialności<br />

naszego rodzaju <strong>wojsk</strong>. Naszą niewątpliwą<br />

satysfakcją jest to, że praktycznie nie<br />

ma dziedziny, systemu i rozwiązania, w których<br />

nasz współudział nie byłby pożądany, a nawet<br />

konieczny. Satysfakcji towarzyszy troska, czy<br />

podołamy tej liczbie wyzwań przy narastającym<br />

problemie braków kadrowych, zwłaszcza w dziedzinie<br />

teleinformatyki. Jest także nadzieja, że<br />

nasz trud i wysiłek zostaną dostrzeżone i zrozumiane,<br />

a wsparcie ze strony kolegów z innych rodzajów<br />

<strong>wojsk</strong> pozwoli dostrzec obszar wspólnej<br />

odpowiedzialności.<br />

•<br />

1<br />

JTLS – Joint Theater Level Simulation.<br />

2<br />

JCATS – Joint Conflict and Tactical Simulation.<br />

3<br />

AMN – Afghanistan Mission Network.<br />

4<br />

WEN – White Eagle Network.<br />

2012/03<br />

przegląd <strong>wojsk</strong> lądowych<br />

9

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!