wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Zakładka: Magazyn/Wydawnictwa Specjalistyczne<br />
na portalu: www.polska-zbrojna.pl<br />
prawo i dyscyplina<br />
Wielowymiarowość przestępstwa<br />
nego rozróżnienia między dokumentami prywatnymi<br />
(wystawionymi przez osoby prywatne) a dokumentami<br />
publicznymi (wystawionymi przez<br />
instytucje publiczne) 4 .<br />
Pochylając się nad istotą dokumentu, należy<br />
dostrzec pewną złożoność problemu w odniesieniu<br />
do dokumentów elektronicznych. Otóż legalna<br />
definicja dokumentu wskazuje, że jego elementem<br />
jest składnik materialny w postaci przedmiotu<br />
lub innego zapisanego nośnika informacji,<br />
Cechy dokumentu<br />
Dokumentem jest każdy przedmiot, z którym jest związane<br />
prawo, a ponadto każdy przedmiot, który ze względu na<br />
zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego<br />
lub okoliczności mogącej mieć znaczenie prawne.<br />
Pierwszy krąg wskazanych przedmiotów (dokumenty publiczne)<br />
określa uprawnienia ich posiadacza. Druga kategoria<br />
przedmiotów (dokumenty prywatne) ma walor dokumentu<br />
z tej racji, iż posiada intelektualną treść o prawnym<br />
znaczeniu.<br />
[Wyrok SN z 3.06.1996 r. II KKN 24/96. „Prokuratura i Prawo”<br />
– wkł. 1997 nr 2, poz. 5.]<br />
na którym będzie utrwalona określona treść.<br />
W przypadku dokumentów elektronicznych trudno<br />
bowiem wskazać taki nośnik, który służyłby<br />
do przesyłania informacji. Trudno uznać, że<br />
w chwili przesyłania dokumentu jego treść jest<br />
zapisywana na falach radiowych lub zmieniającym<br />
się natężeniu prądu i staje się dokumentem.<br />
Zatem można uznać, że w tym czasie traci on<br />
swoje cechy niezbędne do spełnienia kryteriów<br />
definicji dokumentu. Takie dokumenty w chwili<br />
wysłania tracą status dokumentów, o których<br />
mówi artykuł 115 § 14 k.k. Będą nimi ponownie<br />
dopiero wówczas, gdy dotrą do urządzenia odbiorczego<br />
i zostaną zapisane na nośniku informa-<br />
cji. Podczas przesyłania nie podlegają natomiast<br />
ochronie prawnokarnej, ponieważ pozbawianie<br />
ich cech określonych w ustawowej definicji dokumentu<br />
skutkuje niemożnością wypełnienia<br />
wszystkich znamion przestępstw, w których dokument<br />
stanowi przedmiot wykonawczy, to znaczy<br />
taki, na którym popełnia się przestępstwo.<br />
Chodzi o przestępstwo fałszerstwa materialnego<br />
z artykułu 270 k.k. 5 .<br />
FORMY FAŁSZOWANIA<br />
Przestępstwo fałszerstwa materialnego dokumentu<br />
może nastąpić w wyniku jego podrobienia,<br />
przerobienia lub użycia jako autentyczny dokumentu<br />
podrobionego lub przerobionego.<br />
Podrobienie będzie oznaczać realizowanie<br />
czynności, w których wyniku to, co w rzeczywistości<br />
nie jest w całości lub części autentyczne,<br />
może być za takie uważane. Zatem podrobienie<br />
dokumentu jest stworzeniem czegoś, co może być<br />
uważane za dokument autentyczny, choć w rzeczywistości<br />
nim nie jest 6 .<br />
Podrobienie polega na sporządzeniu takiego<br />
zapisu informacji, któremu nadaje się pozory<br />
autentyczności 7 . W ocenie Sądu Apelacyjnego<br />
w Lublinie, Podrobienie dokumentu polegać może<br />
także na sporządzeniu zapisu oświadczenia<br />
woli innej osoby, nawet jeżeli nie został podrobiony<br />
podpis tej osoby, byleby tylko treść zapisu<br />
lub nadane mu cechy pozorowały, iż istotnie został<br />
on przez nią sporządzony. Z punktu widzenia<br />
przedmiotu ochrony przestępstwa z art. 270<br />
k.k. obojętne jest, czy podrobiony został oryginał<br />
dokumentu, jego kopia czy kserokopia.<br />
Przestępstwo w swojej istocie skierowane jest<br />
przeciwko wiarygodności dokumentu, a to może<br />
być zachwiane w sytuacji, gdy w obrocie prawnym<br />
znajdzie się kserokopia dokumentu nieodpowiadająca<br />
treści oryginalnego dokumentu lub<br />
stanowiąca jedyny dokument. W tych warunkach<br />
nie ulega wątpliwości, że nie sposób podzielić<br />
4<br />
Wyrok SN z 3.06.1996 r. II KKN 24/96. „Prokuratura i Prawo” –<br />
wkł. 1997 nr 2, poz. 5.<br />
5<br />
O. Górniok, J. Bojarski. W: J. Bojarski et.al.: Kodeks karny. Komentarz.<br />
Red. M. Filar. Warszawa 2010, s. 596–697.<br />
6<br />
Ibidem, s. 1153.<br />
7<br />
W. Wróbel. W: A. Barczak-Oplustil et.al.: Kodeks karny. Część szczególna.<br />
Tom II. Red. A. Zoll. Warszawa 2008, s. 1325.<br />
88 przegląd <strong>wojsk</strong> lądowych 2012/02
Change language