wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna

Ocena terenu
Zakładka: Magazyn/Wydawnictwa Specjalistyczne
na portalu: www.polska-zbrojna.pl
SZKOLENIE
Hiuma, Wyspy Alandzkie, Rugia, Lolland, Falster
i Bornholm.
Pobrzeża Południowobałtyckie tworzą pas szerokości
od kilku do kilkudziesięciu kilometrów,
ciągnący się od Zato ki Kilońskiej po Zalew Wiślany.
Oprócz krajobrazów nadmorskich z ujściami
rzek pobrzeża te obejmują przecięte siecią
małych pradolin równiny morenowe z nielicznymi
wzgórzami.
Rzeźba terenu
Ukształtowanie terenu 2 Pobrzeża Południowobałtyckiego
jest uroz maicone. Jest to pas nizin
nadmorskich z równinami morenowymi, przeciętymi
siecią rzek nadmorskich i małych pradolin
(położonych poniżej 100 m n.p.m.), z nielicznymi,
niewysokimi wzgórzami wydmowymi, nieznacznie
przekraczającymi wysokość 100 m n.p.m.
Pobrzeże Południowobałtyckie obejmuje następujące
makroregiony: Pobrzeża Szczecińskie,
Koszalińskie i Gdańskie oraz Pojezierze Wschodniopomorskie.
Powierzchnia Pobrzeża Szczecińskiego
w granicach naszego kraju wynosi około 8 tys.
km 2 . Ma ono charakter równinny i falisty,
a wysokość względną 15–30 m, zwłaszcza
wokół Zalewu Szczecińskiego. Wyższe wzgórza
moreny czołowej znajdują się wokół Szczecina
i na wyspie Wolin, wzdłuż brzegów Zatoki
Pomorskiej. W środkowej czę ści makroregionu
leży półzamknięta przez wyspy Uznam
i Wolin zato ka nazwana Zalewem Szczecińskim,
do której wpada Odra oraz kilka niewielkich
jej dopływów. Powierzchnia Zalewu
Szczecińskiego po stronie polskiej wynosi
479 km 2 , a głębokość 2–6 m.
Pobrzeże Koszalińskie rozciąga się od doliny
rzeki Parsęta na zachodzie do wysoczyznowej
Kę py Swarzewskiej na wschodzie. Zajmuje powierzchnię
około 6,5 tys. km 2 , a jego średnia wysokość
wynosi 50 m n.p.m. Są tu jednak wzniesienia
przekraczające tę wartość, na przykład na
wschód od Koszalina wzgórze Krzyżanka (136 m
n.p.m.) czy wzgórze Rowokół nad jezio rem
Gardno (115 m n.p.m.). W przeciwieństwie do
Pobrzeża Szczecińskiego i Pobrzeża Gdańskiego,
linia brzegowa jest mało urozmaicona. Wybrzeże
morskie jest wyrównane i pozba wione zatok.
Charakterystycznym elementem rzeźby Pobrzeża
Koszalińskiego jest Pradolina Łeby-Redy. Ciągnie
się ona równoleżnikowo na odległość około
90 km. Osiąga szerokość 1–5 km, a charakteryzuje
wysokimi (30–150 m) i spadzisty mi stokami
oraz płaskim torfowym dnem.
Pobrzeże Gdańskie otacza półkoliście Zatokę
Gdańską na południe od linii łączącej przylądek
Rozewie na zachodzie z półwyspem Sambii na
wschodzie. Jego powierzchnia to około
4,5 tys. km 2 . Charakteryzuje się zróżnicowanym
ukształtowaniem terenu. Naj bardziej pagórkowaty
obszar, miejscami silnie pagórkowaty, występuje
na Pobrzeżu Kaszubskim od Jastrzębiej
Góry do Gdańska.
Wyniosłości terenu przekraczają 200 m n.p.m.,
a znajdujące się między nimi obniżenia są zabagnione.
Drugim obszarem tego makroregionu są
Żuławy Wiślane. Jest to teren równinny, częściowo
położony poniżej poziomu morza. Występuje
tu sześć płatów depresyjnych oraz duża liczba
rzek, kanałów i rowów melioracyjnych, wzdłuż
których wznoszą się strome skarpy i wały.
Ostatnim makroregionem jest Pojezierze
Wschodniopomorskie, najwyżej położone ze
wszystkich pojezierzy. Znajdujące się na nim
Wzgórza Szymbarskie osiągają wysokość
328 m n.p.m. (góra Wierzyca). Przy czym wysokość
względ na dochodzi do 160 m między wierzchołkami
pagórków a poziomem jezior rozlewających
się w rynnach, co sprawia, że krajobraz
ma charakter wręcz górzy sty. W głębokie rynny
polodowcowe wpływają wody, tworząc liczne
mo kradła i bagna. Na Kaszubach jest największa
w Polsce liczba jezior – naliczono ich około 500
o powierzchni większej lub równej 1 ha. Zbocza
dolin rzek są strome (do 30° i więcej) oraz wysokie
(do 50 m).
Lasy
Obszar pobrzeża charakteryzuje się średnim
stopniem zalesienia, wynoszącym około 30% 3 .
Przeważają lasy o małej przejezdności. Najwięk-
2
Studium operacyjno-geograficzne zachodniego obszaru strategicznego
Polski w zakresie warunków fizyczno-geograficznych. Sztab
Generalny WP, Warszawa 2000, s. 10.
3
Ibidem, s. 29.
2012/03
przegląd wojsk lądowych
17