wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna

Meandry modernizacji
Zakładka: Magazyn/Wydawnictwa Specjalistyczne
na portalu: www.polska-zbrojna.pl
INNE ARMIE
potrzeby sił zbrojnych zmodernizowanych
BWP-3M. Z drugiej strony, oświadczenie J. Kujwaszewa
z 22 kwietnia 2012 roku wskazywało
na kategoryczne odstąpienie od zakupów BWP-3
oraz BMD-4M. Paradoksalnie, oceniany w kraju
jako „trumna”, BWP-3 jest nadal produkowany
na eksport i, co więcej, znajduje nabywców poza
granicami FR. Kwestia przydatności tego bojowego
wozu piechoty odnosi się także do całości
sprzętu pancernego rosyjskich wojsk lądowych.
Państwa, które posiadają BWP-3
Państwo
Azerbejdżan
Algieria
Cypr
Korea Południowa
Kuwejt
FR
Indonezja
Sri Lanka
Ukraina
Wenezuela
ZEA
Ilość
1 x BWP-3
100 x BWP-3
43 x BWP-3
77 x BWP-3
142–167 x BWP-3
466 x BWP-3, 22 x BWP-3F
17 x BWP-3F
45 x BWP-3
4 x BWP-3
130 x BWP-3M i K
625 x BWP-3
Kierunki zmian
W marcu 2011 roku w wystąpieniu dowódcy
wojsk lądowych gen. A. Postnikowa padło
stwierdzenie, że przekazywany siłom zbrojnym
sprzęt pancerny nie odpowiada pod względem
parametrów odpowiednikom wdrażanym w armiach
państw NATO oraz Chin. Przytaczając
przykład czołgu T-90, dowódca WLąd wskazał,
że koszt zakupu kolejnej wersji rozwojowej czołgu
T-72 stanowi równowartość trzech Leopardów.
W odniesieniu do czołgów rezygnacja z zakupu
nowych wozów nie zablokowała procesu
modernizacji znacznej części T-72 do standardu
negowanego T-90. Podczas październikowej wystawy
INTERPOLITECH 2011 potwierdzono
rezygnację z transporterów BTR-90 Rostok,
przygotowywanych dla pododdziałów zmotoryzowanych
wojsk lądowych. Wskazano na ich niewłaściwą
konfigurację oraz wady konstrukcyjne
i niewystarczającą odporność przeciwminową.
W przypadku następcy BTR-80 zanegowana
konstrukcja BTR-90 nadal stanowi podstawę do
opracowania uniwersalnej platformy bojowej Bumerang,
przeznaczonej dla związków taktycznych
(ZT) wojsk lądowych średniego typu.
W kontekście zatwierdzonego 31 grudnia
2010 roku Państwowego Programu Zbrojeniowego
2020 (PPZ 2020) stopień nasycenia WLąd
nowoczesnymi środkami walki do 2015 roku ma
zwiększyć się z 10 do 30%, natomiast w 2020
roku osiągnąć poziom około 70%. Wprowadzana
w życie koncepcja formowania ZT typu ciężkiego,
średniego oraz lekkiego wymagała uruchomienia
programów badawczo-rozwojowych
dotyczących zróżnicowanych pod względem masy
oraz układu jezdnego platform bojowych,
w pewnym stopniu zunifikowanych. Oświadczenie
dowódcy wojsk lądowych z 15 marca 2011
roku potwierdziło zamiar wprowadzenia do brygad
typu ciężkiego platform gąsienicowych,
w tym czołgu Armata o masie 65 t z armatą kalibru
125 mm, oraz lżejszej Kurganiec 25, będącej
odpowiednikiem współczesnych BWP i jednocześnie
platformą przenoszącą wariantowo konfigurowane
systemy uzbrojenia. W odniesieniu
do brygad typu średniego o zwiększonym wskaźniku
mobilności gen. A. Postnikow wskazał na
pływającą platformę kołową Bumerang, stanowiącą
bazę dla BWP oraz systemów wsparcia
obrony przeciwlotniczej, walki elektronicznej,
łączności i artylerii. Brygady typu lekkiego będą
uzbrojone w 2,5-tonowe pojazdy klasy LOSP
(Tigr i Ryś) oraz Bumerang/Tajfun, przystosowane
do przerzutu transportem powietrznym oraz
prowadzenia działań zarówno w terenie górskim,
jak i arktycznym. Unifikacja docelowych platform
odnosi się do wykorzystania takich samych
podzespołów, identycznych zestawów dowodzenia
i łączności, jak również modułowych zestawów
uzbrojenia i specjalistycznego wyposażenia.
Różnice między platformami będą wynikać
z oferowanego poziomu odporności (opancerzenia)
oraz zdolności trakcyjnych. Sfinalizowany
w październiku 2011 roku kontrakt na zakup
czterech okrętów klasy Mistral skutkował uruchomieniem
programu badawczo-rozwojowego
dotyczącego nowej platformy bojowej dla piechoty
morskiej. Wpisując się w koncepcję śred-
opracowanie własne
2012/03
przegląd wojsk lądowych
101