Ostatni rejs U-boota 234(2) Jakie tajemnice wiÃ³zÅ‚ hitlerowski okrÄ™t ...

ZAPRASZAMY 

do serwisu 

RENAULT 

AUTODRAP 

SERWIS MECHANICZNY 

NAPRAWY 

BLACHARSKO-LAKIERNICZE 

CZĘŚCI ZAMIENNE 

ASSISTANCE 24h 0602 292-556 

zgłaszanie 

i likwidacja szkód 

Poznań, ul. Złotowska 85 

SERWIS MECHANICZNY 061 868 41 09 

NAPRAWY 

BLACHARSKO-LAKIERNICZE 061 868 44 61 

CZĘŚCI ZAMIENNE 061 868 24 27 

Najchętniej czytany 

w WIELKOPOLSCE 

Rok VII Numer 18/164 24 września 2008 ISSN 1734-5294 www.twoj-tydzien.prv.pl e-mail: twoj-tydzien@wp.pl Nr indeksu 373001 CENA 1,50 zł (w tym 7% VAT) 

W ciszy pojawiaj pojawiają ą 

si się ę pomys pomysły 

Rozmowa ze 

STANISŁAWEM 

SOJKĄ, muzykiem 

i kompozytorem 

Dwutygodnik. Ukazuje się 

od 15 maja 2002 roku. 

strona 3 i 8 

strony 3 i 8 

Jesteśmy 

laureatem nagrody 

Business 

Centre Club 

Ostre Pióro 

2006 

Jesteśmy 

laureatem nagrody 

Stowarzyszenia 

Dziennikarzy RP 

Dziennikarskie 

Koziołki 2007 

TAK 

MYŚLĘ 

Proponuję 

– „Dzień bez 

majtek” 

strona 6 

TAJEMNICE 

II WOJNY 

ŚWIATOWEJ 

Ostatni rejs 

U-boota 234 

Jakie tajemnice 

wiózł hitlerowski 

okręt podwodny 

strona 5 

Karetka 

pogotowia 

archiwalnego 

strona 7 

Następny 

numer 

ukaże się 

w środę 

8 października

2 

środa 24 września 2008 

Remigia Blandzi 

ul. Nałęczowska 125 

60-472 Poznań 

Tel. 061 842 96 39 

tel. kom. 606 344 717 

Tutaj kupisz kosmetyki 

Wella, Bacchara, Tigi 

ZAPRASZAM 

od poniedziałku do piątku 

9.00 – 20.00 

soboty 8.00 – 14.00 

CIEKAWOSTKI 

KOSMETYCZNE 

SUBTELNA PIELĘGNACJA 

Laboratorium LA ROCHE-PO- 

SAY promuje trzy etapy bezpiecznej 

dla skóry wrażliwej pielęgnacji 

w oparciu o bogatą w kojący selen 

wodę termalną z LA ROCHE-PO- 

FOT. — LA ROCHE-POSAY 

SAY. Delikatny demakijaż (produktami 

o minimalnej liczbie składników) 

można wykonać z pomocą: 

mleczka do demakijażu LA RO- 

CHE-POSAY (200 ml, 53 zł) do skóry 

wrażliwej suchej i bardzo suchej 

o bogatej konsystencji lub świeżego 

żelu do demakijażu wymagającego 

spłukania (200 ml, 49 zł) do 

skóry normalnej i mieszanej. Płyn 

micelarny do każdego typu skóry 

(200 ml, 49 zł) zapewnia natychmiastowy 

demakijaż twarzy, oczu 

i ust. Płyn do demakijażu oczu wrażliwych 

oraz dla osób noszących soczewki 

kontaktowe ma pH równe 

pH łez (200 ml, 43 zł). Tonizowanie 

i kojenie to właśnie drugi etap pielęgnacji, 

który można wykonać tonikiem 

kojącym (200 ml, 49 zł) po 

demakijażu lub rano. Potem należy 

tylko zastosowac odpowiedni krem: 

nawilżający HYDREANE, przeciwzmarszczkowy 

SUBSTIANE lub inny, 

aby cera była odświeżona i wypielęgnowana. 

ODMŁADZAJĄCE OLEJKI 

Dzięki energii słonecznej rośliny 

aromatyczne w naturalny sposób 

wytwarzają olejki eteryczne, które 

mogą znajdować się w liściach, korze, 

owocach, nasionach czy nawet 

w skórce. Olejek eteryczny może 

mieć właściwości: oczyszczające, 

detoksykujące, wzmacniające i odnawiające. 

Skoncentrowany olejek 

eteryczny jest skuteczny, bo dzięki 

swojej wysokiej przyswajalności 

działa bezpośrednio na skórę. Dlatego 

olejki to podstawa kosmetyków 

BIO SANOFLORE. Proces destylacji 

odbywa się blisko miejsca zbioru, 

aby zapewnić najwyższą jakość 

i świeżość produktów. Olejek eteryczny 

BIO z Drzewa Różanego relaksuje 

z Cytryny oczyszcza, z Melisy 

regeneruje, z Gorzkiej Pomarańczy 

łagodzi, z rumianku łagodzi 

FOT. — BIO SANOFLORE 

zaczerwienienia i podrażnienia. 

Esencjonalny krem przeciwzmarszczkowy 

SANOFLORE zapobiega 

starzeniu i ujędrnia skórę. 

Ten delikatny krem z nutą wód kwiatowych 

zostałw zbogacony ekstraktem 

z hibiskusao właściwościach 

przeciwzmarszczkowych oraz olejkiem 

eterycznym z drzewa różanego, 

który wspomaga proces odnowy 

komórkowej skóry. Zawiera 99 procent 

składników naturalnych (w tym 

aromaty i barwniki) i 87 procent pochodzących 

z upraw ekologicznych. 

Esencjonalna kuracja odżywcza 

SANOFLORE (119 zł) to prawdziwy 

koncentrat olejków z ogórecznika, 

sezamu i arganu oraz innych, razem 

14 olejków roślinnych. Ma 100 

procent naturalnych składników, 99 

procent z upraw ekologicznych. To 

unikalna pielęgnacja odżywcza dla 

skóry suchej i normalnej. Wieczorem 

przed użyciem kremu trzeba rozgrzać 

w dłoni 6 kropli esencji i rozprowadzić 

na twarzy, lekko masując. 

Stronę opracowała Monika Mańkowska 

ŁAGODNA REGULACJA 

Skłonność do przetłuszczania się cery i zmian 

trądzikowych coraz 

częściej dotyka osoby 

po 30. roku życia. 

Czasem pojawia się 

nagle także u tych, 

którzy w wieku 

kilkunastu lat 

nie mieli problemów.Główne 

przyczyny to 

nieprawidłowa 

gospodarka hormonalna,nadmiernewydzielanie 

sebum lub 

zmiany w jego 

składzie, nieprawidłowero- 

FOT. — IWOSTIN 

gowacenie ujść 

mieszków wło- 

sowych oraz rozwój bakterii Propionibacterium 

acnes. Niezależnie od wieku i przyczyn najważniejsza 

jest codzienna pielęgnacja. W łagodnym 

trądziku wystarcza do usunięcia zmian skórnych, 

a w cięższych postaciach jest niezbędnym 

uzupełnieniem leczenia. Przywraca skórze 

właściwe pH, hamuje wzrost bakterii, stabilizuje 

usuwanie warstwy rogowej i normalizuje pracę 

gruczołów łojowych. Linia Iwostin Purritin 

została opracowana z myślą o skórze wrażliwej, 

a jednocześnie przetłuszczającej się, skłonnej do 

zmian trądzikowych lub mieszanej. Preparaty 

wchodzące w skład linii działają, antybakteryjnie, 

przeciwzapalnie, złuszczająco, nawilżająco, 

a także zamykają pory i łagodzą podrażnienia. 

Linię tworzą: Żel do mycia twarzy, Krem 

na noc, Emulsja matująca, Tonik oczyszczający, 

Żel punktowy. 

DLA DZIECI 

Dla naszych pociech firma ORIFLAME 

przygotowała Płyn do kąpieli na dobranoc z formułą 

przydatną specjalnie przed snem. Łagodna 

receptura ze zrównoważonym ph dla wrażliwej 

skóry dziecka nie zawiera mydła, ale ma 

za to ekstrakt 

z lipy 

i olejekcedrowy,znany 

z właściwościuspokajających. 

Delikatny, 

relaksujący, 

a przy 

tym dziecięcyzapachuzupełnia 

łagodną formułę płynu kąpielowego. 

W serii BABY Oriflame znajdziemy też żel do 

mycia i szampon do włosów 2w1 nie szczypiący 

w oczy, również z łagodzącą lipą (zawiera ją 

też oliwka, puder i mydełko). Szampon i płyn 

kosztują 16,90 zł (250 ml). Jest to naprawdę 

udana linia dla dzieci. 

FOT. — ORIFLAME 

URODA W KAPSUŁKACH 

Dzisiaj dla urody nie 

wystarczą kosmetyki, 

ale musimy wzmacniać 

organizm od 

wewnątrz. Oprócz 

witamin i minerałów 

mamy do dyspozycji 

w aptece specjalne 

preparaty po- 

FOT. — INNEOV prawiające stan skóry 

i radykalnie wpływające na wygląd i nasze samopoczucie. 

Laboratoria INNEOV połączyły 

wiedzę i kompetencje koncernu L’Oreal 

w dziedzinie dermatologii oraz Nestle w dziedzinie 

żywienia, aby stworzyć nutrikosmetyki. 

Tabletki Inneov jędrność od wewnątrz przywracają 

gęstość i jędrność skóry twarzy i ciała, 

przeciwdziała jej starzeniu i wygładza ją. 

Wysokoprzyswajalny lakto-likopen, izoflawony 

sojowe i witamina C pobudzają odnowę 

komórkową i syntezę kolagenu oraz powodują 

znaczny wzrost nawilżenia skóry. (99 zł, 40 

tabletek).

- Kilka chwil temu zaśpiewał 

pan piosenkę „Tolerancja”. 

Jest pan tolerancyjny? 

- Staram się. 

- Polacy jako naród są tolerancyjni? 

- Nie jestem w stanie odpowiedzieć 

na to pytanie. Polacy 

w większości są przyzwoitymi, 

pracowitymi i dobrymi ludźmi. 

Nasz naród ma kilka lekcji do 

odrobienia. W Polsce przez pięćdziesiąt 

lat po drugiej wojnie 

światowej nie było innych nacji, 

innych narodów. Jesteśmy 

jednolitą grupą i nic nie zmienia 

fakt, że na przykład dwunastu 

Murzynów studiowało we 

Wrocławiu, trzynastu w Warszawie, 

a na innych uczelniach 

jeszcze około czterdziestu Arabów. 

W ogóle nie doświadcza- 

liśmy współżycia z ludźmi z innych 

kontynentów. To lekcja, 

którą będziemy musieli przerobić 

jeżeli chcemy mieć się za naród 

kulturalny, towarzyski i tolerancyjny…. 

- A jesteśmy agresywni? 

- Nie czuję, żebyśmy byli wyjątkowo 

agresywnym narodem. 

Jeżeli pojawia się agresja, to raczej 

z niewiedzy. Człowiek, jeżeli 

czegoś nie wie, to się boi, 

a jak się boi, to może się stawać 

agresywny. To jakaś atawistyczna 

rzeczywistość. Owszem, 

należymy do wspólnego dziedzictwa 

chrześcijańskiego, do 

kultury chrześcijańsko-greckiej. 

W związku z tym jesteśmy tolerancyjni. 

- Wszystko należy tolerować? 

GO GOŚĆ ŚĆ NUMERU 

- Nie wszystko! Jeżeli ktoś 

zagraża mojemu życiu lub zdrowiu, 

to jego zachowanie nie może 

być tolerowane. Mam prawo 

i obowiązek nie dać się zabić 

i skrzywdzić. Wszystko ma 

swoje granice. 

- Jak wyznaczać granice tolerancji? 

- Myślę, że one wyznaczają 

się same poprzez instynkt i intuicje. 

- Toleruje pan wszystkich 

artystów polskiego show-biznesu? 

- Z artystami jest tak, że 

nie ma takiego obowiązku. Nie 

wiem, czy to jest właściwe pojęcie 

- tolerowanie artystów. Nie 

mam obowiązku ani się bratać, 

ani się jakoś przyjaźnić z ludźmi, 

z którymi nie mam ochoty. A je- 

żeli chodzi o to, czego słucham 

lub co oglądam, to również dysponuje 

prawem wyboru. Mam 

pilota i nic nie przeszkadza mi 

w swobodnym wyborze. 

- Kto ma pilota, ten ma władzę. 

- W tym sensie wszyscy ją 

mamy. Dokonywanie wyboru 

wiąże się z decyzjami, których 

podejmowania musimy się nauczyć. 

To już jest indywidualna 

sprawa i każdy rozsądza sam. 

Nie mam problemów z tolerowaniem 

polskich artystów. Po 

prostu dokonuję wyboru. Pewne 

akty „artystyczne” w ogóle mnie 

ani ziębią ani parzą, one mogą 

mnie trochę zaciekawić albo 

zdziwić. Taka jest natura świata. 

Właściwie to wspaniałe, że człowiek 

wciąż doświadcza nowych 

zjawisk i zagadnień. Mierzy je 

i porządkuje na swój sposób. Im 

człowiek bardziej pilnuje swojego 

ducha i wzrasta tym łatwiej 

środa 24 września 2008 3 

W ciszy pojawiają się pomysły 

Rozmowa ze STANISŁAWEM SOJKĄ, muzykiem i kompozytorem 

FOT. — ARCHIWUM 

Stanisław SOJKA - śpiewak jazzowy, pianista i kompozytor, 

autor tekstów. Urodził się w 1959 roku w Żorach na 

Górnym Śląsku w Polsce. 

Swoją muzyczną drogę rozpoczyna jako sopran w chórze 

katedralnym w Gliwicach. Ma 8 lat i jest już od dwóch 

lat także uczniem Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia 

w Gliwicach w klasie skrzypiec. Kończy następnie Liceum 

Muzyczne w Katowicach oraz wydział aranżacji i kompozycji 

w Katowickiej Akademii Muzycznej. 

Debiutuje w listopadzie 1978 roku recitalem w Filharmonii 

Narodowej w Warszawie w ramach cyklu „Jazz 

w Filharmonii”. Zapis tego występu znajdzie się na jego 

pierwszym albumie zatytułowanym „Don’t you cry”. Śpiewa 

tam utwory R. Charles’a, S. Wonder’a, Beatles’ów, Gershwin’a. 

Zafascynowany zwłaszcza czarną muzyką, prezentuje 

własne interpretacje klasyków jazzu, soul, bluesa, 

ale także polskich kolęd czy pieśni ludowych. 

W 1981 roku ukazuje się płyta „Blublula”. Zawiera porywające 

wykonania takich standardów jak „I’m just a lucky 

so and so” D. Ellington’a czy... Naima J. Coltrane’a. Całość 

z towarzyszeniem Tria W. Karolaka. Płyta staje się „Jazzową 

płyta roku ‚81” i rozchodzi się w „złotym” nakładzie. 

Od połowy lat 80 tych ujawnia się coraz bardziej indywidualny 

styl artysty. Odchodzi od klasyki amerykańskiej 

w stronę polskiej tradycji muzycznej. Sojka włącza do repertuaru 

swych koncertów coraz więcej własnych pieśni 

i piosenek. 

W 1986 roku Sojka podpisuje kontrakt z niemiecką filią 

RCA, dla której nagrywa swój pierwszy autorski album pt. 

Stanisław Sojka. 

W 1988 roku rozpoczyna długoletnią, owocna współpracę 

z Januszem „Yanina” Iwańskim - gitarzysta - współtwórcą 

charyzmatycznej grupy „Tie Break” reprezentującej 

progresywne skrzydło polskiej sceny jazzowej lat 80- 

-tych. 

Duet Soyka Yanina dużo koncertuje i nagrywa. O albumie 

„Acoustic” (wydanym w 1991 roku z duchowym i finansowym 

wsparciem - Dietera Meyera z grupy „Yello”) 

mówi się, że o kilka lat wyprzedził modę na kocerty/płyty 

pop - unplugged. „Acoustic” jak i następujący po nim album 

„Neopositive” rozchodzą się w multiplatynowych nakładach, 

a piosenka „Tolerancja” staje się wielkim przebojem. 

6 lutego 1995 roku ukazuje się piętnasty longplay zatytułowany 

„Retrospekcja”. Album jest zapisem koncertowych 

wykonań największych hitów z lat 1983 - 1994 zarejestrowanych 

w Krakowie w kwietniu 1994 roku. 

Album „Soyka sings W. Sharespeare sonnets” z 1995 

roku to suma fascynacji literackiej i przyjaźni z wybitnym 

pisarzem, tłumaczem i humanistą Maciejem Słomczyńskim. 

Powstaje wybór 12 sonetów w przekładach M. Słomczyńskiego 

i St. Barańczaka, a w 20 miesięcy później suplement 

w postaci tychże 12 sonetów śpiewanych w języku 

oryginału. Sojce przydarza się tez niecodzienna okazja, 

by przebywającej z oficjalną wizytą w Polsce królowej 

Anglii Elżbiecie II osobiście wręczyć egzemplarz sonetów 

podczas spotkania w British Council w Warszawie 

w 1996 roku. 

Źródło: www.soyka.pl 

mu kwalifikować i odnosić się 

do wszelkich rzeczy. 

- „Życie nie tylko po to jest 

by brać”. Co innym daje Stanisław 

Sojka? 

- Moja działalność jest pożyteczna. 

Jeżeli słyszę, że jakaś 

piosenka kogoś odstręczyła od 

popełnienia samobójstwa, no to 

mam taki dowód na to, że jednej 

osobie z pewnością się moja 

pieśń przydała. To bardzo ważne, 

bo rzeczywiście człowiek 

potrzebuje wiedzieć, że jest potrzebny 

i przydatny. Wygląda na 

to, że moja służba i działalność 

jest ludziom przydatna. 

- W telewizji pan nie bywa. 

Wielu młodych „zdolnych” 

uważa, że to pierwszy krok do 

rynkowego niebytu. 

- Szczerze mówiąc, ja często 

coś w telewizji robię. Oczywiście 

jak ktoś mnie pyta dlaczego 

na ekranie mnie nie ma, to od- 

Dokończenie na stronie 8

4 


Życie to taki ocean… 

Rozmowa ze STEFANEM KRAMEREM, architektem wnętrz, malarzem, który skończył 75 lat 

i obchodzi 50 rocznicę pracy artystycznej 

- Co jest w życiu najważniejsze? 

- Trudne pytanie… Dla różnych 

ludzi są to różne rzeczy. 

Dla mnie, chyba, życzliwość 

ludzka, rodzina, przyjazny stosunek 

do otaczającego nas świata. 

Często w życiu są chwile, 

zdarzenia, które potrafią zdominować 

i wtedy wydaje nam się, 

że są one właśnie najważniejsze. 

Ale to nie to… Poza tym, ważne 

w życiu jest to, gdy człowiek ra- 

no wstaje i nic go nie boli. Ważne 

jest zdrowie. 

- 75 lat to sporo czasu. 

W swoim życiu spotkałeś więcej 

ludzi życzliwych, czy kanalii? 

- Utrwalają mi się w pamięci 

dobre chwile. To taki mój system 

obronny. Wiem, że wobec intryg, 

zawiści, pomówień jestem bezsilny 

i bezradny. Więcej, niestety, 

spotkałem kanalii, ale wolę 

mówić i myśleć o tych drugich, 

tych dobrych. 

FOT. (2X). — TOMASZ MAŃKOWSKI 

- Dlaczego wokół nas jest tylu 

złych, nikczemnych ludzi? 

- Bo nie mamy uporządkowanych 

zasad i reguł w życiu. Od 

lat ten chaos się pogłębia. Najmniejsze 

niepowodzenie powoduje, 

że ludzie wpadają w popłoch, 

bronią się wówczas na 

oślep raniąc innych. Od najmłodszych 

lat trwa wyścig, trwa walka 

o drobiazgi, a nic niewarte 

przedmioty. Brakuje nam jasno 

określonych norm etycznych, lu- 

dzie się więc gubią, zatracają. 

Widać to dookoła każdego dnia, 

na każdym rogu ulicy, w każdym 

sklepie… 

- Dostrzegasz upływający 

czas? 

- Tak, ale nie przywiązuję do 

tego wielkiej wagi. Jak coś robię, 

jak coś mnie pochłonie, to nie 

myślę o czasie, czas przestaje być 

ważny. Wiele wzruszeń dostarcza 

mi muzyka i malarstwo, wtedy 

jestem od czasu wyzwolony. 

Ale… wiem, że czas ucieka. Każdy 

wieczór witam ze wzruszeniem, 

że minął kolejny dzień. Coraz 

częściej coraz więcej czytam 

nekrologów ludzi z mojego pokolenia, 

z kręgu znajomych. Pojawia 

się wówczas refleksja, zaduma, 

mam świadomość początku 

i końca. I chyba dzięki temu 

nie poddaję się przeciwnościom 

dnia codziennego, chyba dzięki 

temu łatwiej wybaczam. Ważne 

jest oparcie w najbliższych, w rodzinie, 

ale istotne jest również, by 

mieć swoje poglądy i pasje. 

- Wierzysz w Boga? 

- Wierzę, warto mieć Boga za 

przyjaciela. To najlepsza podpora 

w trudnych sytuacjach. Bóg 

cię nie zdradzi, nie wyda innym 

twoich sekretów, nie wyśmieje 

cię, przed Bogiem możesz się 

otworzyć w środku nocy. 

- Czyli, nie boisz się przemijania? 

- Nie mam takiego uczucia, 

na całe szczęście. Zdaję sobie 

sprawę z względności sukcesów 

i powodzeń. Ale mam także potrzebę 

chronienia najbliższych. 

Jest tajemnica w narodzinach 

i jest tajemnica w śmierci. 

- Jesteś dobrym człowiekiem? 

- Nie wiem, chciałbym i staram 

się nim być, ale jaka jest 

prawda…? Często znajduję czas 

dla innych, pomagam, słucham. 

Bo właśnie najczęściej chodzi 

o to, by kogoś wysłuchać, by 

Gorace popoludnie, karton-olej. 

się nie spieszyć. Byłem kiedyś 

w Domu Pomocy Społecznej. 

Coś tam projektowałem. Spotkałem 

w nim ludzi opuszczonych 

przez najbliższych, którzy byli 

szczęśliwi, że mogą z kim porozmawiać, 

że ktoś ich słucha. Sporo 

się z tych rozmów nauczyłem. 

- Co trzeba robić, żeby być 

dobrym? 

- Dobro, to pojęcie względne, 

każdy może rozumieć je inaczej. 

Trzeba umieć oddzielić dobro od 

zła, rozpoznać je. To trudne i niezależne 

od wyznawanej religii. 

Ważne, by zachowywać spokój 

w tych niespokojnych czasach. 

- A warto być dobrym? 

- No właśnie… Złych, lub 

tych, których za takich uważałem 

nigdy nie ceniłem, nigdy niczego 

im nie zazdrościłem. Dobry 

gest jest ważny. To nie jest 

żaden heroizm, to powinna być 

norma. Gdy jestem na górskim 

szlaku i turyści się pozdrawiają, 

mówią sobie „dzień dobry” jest 

wszystkim jakby lepiej. Niestety, 

w mieście trudniej o takie zachowania. 

- Czego najbardziej żałujesz? 

- Dzisiaj wiem, że jak się 

jest młodym, to trzeba szanować 

czas i go nie marnować, bo 

te straty są nie do odrobienia. 

Z drugiej strony wiem, że dwudziestolatek 

z nonszalancją wysłucha 

tego co teraz mówię. Ta 

nonszalancja jest wkalkulowana 

w życie każdego z nas. Z drugiej 

strony, każdy czas ma swoje 

uroki… 

- A jednym zdaniem: „Życie 

to… 

- … taki ocean, w którym 

w każdej chwili ciągle coś płynie, 

coś się zmienia, to takie 

niebo, które jutro znów będzie 

niebieskie. Niebieskie, choć dla 

każdego inne… 

Rozmawiał 

TOMASZ MAŃKOWSKI 

Zapraszamy do współpracy osoby, które chciałyby zająć się zdobywaniem reklam i ogłoszeń 

dla „Twojego TYGODNIA WIELKOPOLSKIEGO” 

CIEKAWA PRACA - ATRAKCYJNE ZAROBKI 

Zgłoszenia: tel. 0602 638 409, e-mail: twoj-tydzien@wp.pl z dopiskiem „praca”

TAJEMNICE 

II WOJNY 

ŚWIATOWEJ 

wanaście dni 

Dpo wypłynięciu 

U-234 z portu 

w Kilonii, 28 

kwietnia 1945 roku 

ten sam port opuścił 

inny niemiecki 

okręt podwodny U-2513, dowodzony 

przez doświadczonego 

podwodnika, komandora Ericha 

Toppa. I śladem swego poprzednika 

skierował się do nadal okupowanej 

przez nazistów Norwegii. 

Ten zwodowany 19 lipca 1944 

roku okręt należał do grupy najnowocześniejszych 

U-Bootów wyprodukowanych 

w hitlerowskich 

Niemczech. Dotychczas nie brał 

on udziału w działaniach wojennych. 

Zaplanowany rejs U-2513 

miał być zatem pierwszym przeprowadzonym 

w warunkach bojowych. 

Ale do tego rejsu już nie doszło. 

8 maja hitlerowskie Niemcy 

skapitulowały i załogi wszystkich 

okrętów Kriegsmarine otrzymały 

rozkaz poddania się aliantom. Komandor 

Topp z norweskiego portu 

Horten połączył się telefonicznie 

z wielkim admirałem Karlem 

Dönitzem, który od kilku dni – na 

mocy testamentu Adolfa Hitlera – 

sprawował urząd prezydenta Rzeszy. 

Topp chciał wiedzieć, czy rozkaz 

o poddaniu się dotyczy także 

dowodzonego przez niego okrętu. 

Dönitz to potwierdził. I tak się 

też stało. 

Po wojnie, w drugiej połowie 

lat czterdziestych XX wieku, były 

hitlerowski okręt podwodny służył 

w US Navy, czyli w amerykańskiej 

marynarce wojennej, jako 

USS „U-2513”. Na jego pokładzie 

gościli między innymi prezydent 

USA Harry Truman i admirał Chester 

W. Nimitz. O wycofaniu tego 

okrętu ze służby w lipcu 1949 roku 

zdecydowało zużycie niemieckich 

akumulatorów, których nie można 

było zastąpić nowymi. 7 października 

1951 roku U-2513 został zatopiony 

jako okręt-cel na zachód 

od Key West rakietą wystrzeloną 

przez niszczyciel USS „Robert A. 

Owens”. 

Sensacja wybuchła wiele lat 

później. Gerhard Weber, były 

członek załogi U-2513, powiedział, 

że na krótko przed wypłynięciem 

z Kilonii na okręcie zameldował 

się pewien cywil – profesor 

fizyki. Był to doktor Martin 

Nordmeyer. Weber dodał też, 

że po kapitulacji Trzeciej Rzeszy 

komandor Topp polecił zatopić 

cztery skrzynie z blachy cynkowej. 

I że od Nordmeyera dowiedział 

się, iż zatopione skrzynie 

zawierały dokumentację niemieckich 

badań atomowych. 

Wprawdzie na początku XXI 

wieku Erich Topp zdementował 

tę ostatnią rewelację, to jednak 

potwierdził, że celem zaplanowanego 

rejsu U-2513 była Japonia 

i że wśród pasażerów był 

doktor Nordmeyer. Na pytanie 

zaś, jaki ładunek wiózł ten okręt 

podwodny, Topp odpowiedział, 

że... nie może sobie tego przypomnieć. 

Do Japonii płynął też U-234. 

Wiemy już, że dowódca tego U- 

-Boota, komandor Johan Heinrich 

Fehler, poddał go Amerykanom 17 

maja 1945 roku na Atlantyku. Dwa 

dni później, w eskorcie niszczyciela 

USS „Sutton”, U-234 wpłynął 

do Portsmouth, gdzie jego załogę 

internowano. 

Ale zanim niemieccy marynarze 

trafili do obozu jenieckiego, 

zmuszono ich do rozładowania 

okrętu. I w tym miejscu pojawiają 

się zagadki, których dotychczas 

nie wyjaśniono. Amerykanie 

nigdy na przykład nie potwierdzili, 

że w ładowniach U-234 był rozłożony 

na części niemiecki samolot 

odrzutowy Me-262, chociaż jego 

załadunek widziało wielu marynarzy. 

Kwestionowali również obecność 

materiałów rozszczepialnych, 

chociaż ostatecznie przyznali, że 

w ładowniach tego U-Boota były 

pojemniki z tlenkiem uranu. 

Wśród odtajnionych w 1995 

roku przez Amerykanów dokumentów 

była notatka porucznika 

Besta, który 24 maja 1945 roku 

przesłuchiwał sędziego Kaia Nieschlinga. 

Best napisał: „Jeniec nie 

wie nic szczególnego na temat tej 

rudy [tlenku uranu – przyp. L. A.], 

słyszał tylko, że jest cenna i że miała 

być wymieniona na jakąś inną, 

cenną rudę, której potrzebowali 

Niemcy. Nazwa rudy mogłaby być 

znana, według jeńca, technikowi 

komandorowi Falckowi. Uczestniczył 

on w jakichś tajnych kursach 

przed wejściem na pokład U- 

-Boota”. 

Jest wielce prawdopodobne, 

że komandor Falck mógł znać 

największą tajemnicę ostatnich 

miesięcy istnienia Trzeciej Rzeszy. 

A był nią fakt, że niemieckim 

uczonym udało się – zapewne 

już wczesną jesienią 1944 roku 

– wyprodukować prymitywne 

ładunki jądrowe małej mocy. 

Małej, ale wielokrotnie przewyższającej 

moc największych konwencjonalnych 

bomb lotniczych 

i pocisków najcięższej artylerii 

czasów drugiej wojny światowej. 

Próbny test takiego ładunku 

o mocy co najmniej jednej 

kilotony Niemcy – według kilku 

świadków, a wśród nich włoskiego 

dziennikarza i specjalnego 

wysłannika Benito Mussoliniego 

Luigi Romersy – mieli przeprowadzić 

12 października 1944 

roku o godzinie 11.45 na półwyspie 

Bug wyspy Rügen, czyli na 

Rugii. Podobne testy odbyły się 4 


Ostatni rejs U-boota 234 (2) 

Jakie tajemnice wiózł hitlerowski okręt podwodny 

Płynął do Japonii, ale tam nie dopłynął. Po bezwarunkowej 

kapitulacji Trzeciej Rzeszy i zakończeniu działań wojennych 

w Europie, dowódca okrętu poddał go Amerykanom. Ci 

do dzisiaj nie odtajnili większości dokumentów związanych 

z ostatnim rejsem niemieckiego okrętu podwodnego U-234, 

co zrodziło wiele sensacyjnych hipotez. Dotyczą one zwłaszcza 

nadal skrywanych tajemnic niemieckiej i amerykańskiej 

broni jądrowej. 

LESZEK ADAMCZEWSKI 

FOT. (2X) – ARCHIWUM AUTORA 

Były hitlerowski okręt podwodny U-2513 na zdjęciu z czasów, gdy pływał pod amerykańską banderą. 

i 12 marca 1945 roku na poligonie 

koło Ohrdrufu w Turyngii. 

Jeśli o tym wszystkim opowiedział 

Amerykanom komandor 

Falck, to wiedza ta przeraziła 

ich. I nic dziwnego, że na rozmowy 

z załogą U-Boota pofatygował 

się sam Robert Oppenheimer, szef 

„Projektu Manhattan”, pod którym 

to kryptonimem ukryto prace 

nad amerykańską bombą atomową. 

Jest wielce prawdopodobne, 

że Oppenheimer rozmawiał też, 

a może przede wszystkim z pasażerami 

U-234. Wszak to ich wiedza, 

a przynajmniej części z nich, 

była dla Amerykanów bezcenna. 

Z okruchów informacji, które 

ujawniono opinii publicznej, zrodziła 

się i ta hipoteza dotycząca tajemnicy 

okrywającej ostatni rejs U- 

-234. W ładowniach U-Boota miały 

znajdować się zapalniki implozyjne 

do bomby atomowej. Czyżby 

ładunek jądrowy, który Amerykanie 

odpalili na krótko przed świtem 

16 lipca 1945 roku na pustyni 

w stanie Nowy Meksyk i bomby 

atomowe, które w następnym miesiącu 

zrzucili na Hiroszimę i Nagasaki, 

wyposażono w niemieckie 

zapalniki lub w wyprodukowane 

już w USA pod nadzorem innego 

pasażera U-234, komandora doktora 

inżyniera Heinza Schlickego? 

Fantazja? Może nie, ponieważ 

w odtajnionym fragmencie raportu 

wywiadu USA z 24 maja 1945 

roku czytamy: „Doktor Schlicke 

wie o zapalnikach zbliżeniowych 

pracujących w podczerwieni, które 

znajdują się w niektórych z tych 

paczek [przechowywanych w ładowniach 

U-234 – przyp. L. A.]. 

Doktor Schlicke wie, jak ich używać, 

i chętnie to zrobi”. I pokazał 

Amerykanom, jak zapalniki te 

działają. 

W sferze hipotez pozostaje to, 

do czego Japończykom potrzebny 

był tlenek uranu. Niektórzy amerykańscy 

badacze twierdzą, że japońscy 

naukowcy zamierzali umieścić 

go w konwencjonalnych bombach. 

Na ten „prezent” od Trzeciej Rzeszy, 

który wiózł U-234, czekały już 

dwa największe na świecie japońskie 

okręty podwodne. W swych 

wodoszczelnych ładowniach mieściły 

one każdy po trzy samoloty. 

Okręty te miały podpłynąć w pobliże 

zachodnich wybrzeży USA. 

I stamtąd wystartowałyby samoloty 

z bombami nafaszerowanymi 

tlenkiem uranu, które zamierzano 

zrzucić na San Francisco 

lub Los Angeles. Zniszczenia nie 

byłyby wielkie, ale promienio- 

twórcze skażenie terenu ogromne. 

Liczba ofiar śmiertelnych dorównałyby 

tym, którzy zginęli lub 

zmarli po zrzuceniu amerykańskich 

bomb atomowych na Hiroszimę 

i Nagasaki. 

Być może ta hipoteza ma w jakiś 

sposób usprawiedliwiać zrzucenie 

tych bomb na bezbronne 

miasta japońskie. Amerykanie 

twierdzą bowiem, że latem 1945 

roku specjaliści wojskowi i politycy 

mogli przypuszczać, iż hitlerowskie 

Niemcy wysłały do Japonii 

z ładunkiem materiałów rozszczepialnych 

nie tylko U-234 i dają 

za przykład U-2513. Z drugiej 

jednak strony wiadomo, że oficerowie 

wywiadu amerykańskiego 

nie natrafili w zajętych Niemczech 

na dokumenty Kriegsmarine, które 

potwierdzałyby hipotezę o nieznanym 

aliantom kolejnym U-Boocie 

płynącym wiosną 1945 roku 

do Japonii. 

Wróćmy jeszcze do U-234. 

Wkrótce jego załoga i pasażerowie 

odzyskali wolność. Niektórzy 

wrócili do Niemiec, inni pozostali 

w USA. Nigdy jednak nie udało 

się wyjaśnić losów kapitana Gerharda 

Falcka. Do dzisiaj – wbrew 

prawu międzynarodowemu – rząd 

Stanów Zjednoczonych nie udzielił 

informacji, co się z nim stało. 

O ostatnim rejsie U-234 napisano 

kilka książek, zrealizowano 

filmy dokumentalne i fabularne, 

ale tajemnicy, która okrywa ten 

epizod z ostatnich dni drugiej wojny 

światowej, nie udało się nigdy 

w pełni wyjaśnić. Jako ciekawostkę 

warto podać, że w 1993 roku 

niemiecki reżyser Frank Beyer na 

kanwie losów załogi U-234 zrealizował 

film fabularny „Ostatni U- 

-Boot” (Das letzte U-Boot), do którego 

zdjęcia plenerowe nakręcono 

w ówczesnym porcie Marynarki 

Wojennej RP na Helu, a w scenach 

morskich wzięły udział polskie 

okręty wojenne, oczywiście 

odpowiednio ucharakteryzowane 

na jednostki niemieckie i amerykańskie 

z 1945 roku. 

Atomowy grzyb nad japońską Hiroszimą 6 sierpnia 1945 roku.

6 


PARLAMENT W TV 

EuroparlTV to nowy kanał internetowej telewizji uruchamionej 

przez Parlament Europejski 17 września 2008 roku. Od tego dnia, 

każdy kto posiada dostęp do Internetu w dowolnym miejscu na świecie 

może oglądać aktualizowany na bieżąco pakiet programów telewizyjnych 

z życia Parlamentu Europejskiego. Wszystkie kanały EuroparlTV 

można oglądać na stronie internetowej: www.europarltv. 

europa.eu 

Uroczystego uruchomienia parlamentarnej telewizji internetowej 

EuroparlTV dokonał przewodniczący Parlamentu Europejskiego 

Hans-Gert Pöttering. Uroczystość odbyła się w środę, 17 września 

2008 roku. 

PO CO JEST POTRZEBNA TELEWIZJA PARLAMENTARNA? 

Parlament Europejski chce, aby jego prace były zrozumiałe i dostępne 

dla każdego obywatela Unii Europejskiej. Każdy ma prawo 

wiedzieć na czym polega i czemu służy działalność Parlamentu Europejskiego. 

Za pomocą parlamentarnej telewizji internetowej chcemy 

w nowoczesny i kreatywny sposób przybliżyć obywatelom czym 

żyje ta instytucja na co dzień. 

DLACZEGO PRZEZ INTERNET? 

Kanał telewizji internetowej: 

- jest tańszy niż tradycyjne środki przekazu telewizyjnego; 

- współgra z postępem technologicznym i postępującą integracją 

technologii informatycznych i telewizji uwzględniając rosnącą 

popularność i dostępność łącz szerokopasmowych; 

- uwzględnia wygodę widza, a nie nadawcy, oferując odbiorcy 

większy wybór programów do oglądania w czasie i miejscu, 

które sam wybierze – nazwijmy to „demokracją na żądanie”; 

- odpowiada na społeczne przemiany, z coraz większą liczbą Europejczyków, 

zwłaszcza młodych, poszukujących w Internecie 

najnowszych informacji. 

- umożliwia łatwy przekaz wielu językach; 

- stanowi jedyny efektywny sposób dotarcia do mieszkańców 

krajów poza Unią Europejską. 

CO BĘDZIE MOŻNA OBEJRZEĆ? 

EuroparlTV to nazwa odnosząca się do pakietu czterech kanałów, 

z których każdy skierowany jest do innego odbiorcy. 

Twój Parlament, to kanał przeznaczony dla tych, którzy szczególnie 

interesują się polityką na szczeblu Unii Europejskiej: obywateli, 

przedstawicieli sektorów gospodarczych, partnerów społecznych, 

lobbystów, środowisk akademickich oraz pracowników instytucji 

europejskich. 

Twój głos jest skierowany do ogółu odbiorców i przewiduje możliwość 

emisji materiałów przygotowywanych przez widzów. 

Młoda Europa, to kanał stworzony z myślą o widzach w wieku 

szkolnym, entuzjastach Internetu i przyszłych wyborcach. 

Parlament NA ŻYWO zapewni ciągłe transmisje z działalności 

Parlamentu, w szczególności z posiedzeń plenarnych, dostęp do audiowizualnego 

archiwum minionych posiedzeń plenarnych, a w niedalekiej 

przyszłości także z posiedzeń komisji parlamentarnych. 

Jest także dział „Odkryj Parlament Europejski”, w którym znajdą 

się podstawowe informacje o Parlamencie, sylwetki posłów i przewodniczących 

Parlamentu, programy poświęcone grupom politycznym 

i komisjom parlamentarnym, a także historii i działalności Parlamentu. 

KTO MOŻE OGLĄDAĆ? 

Każdy z dostępem do Internetu może oglądać kanały telewizji 

parlamentarnej. Internauci mogą wybrać format Windows Media 

lub Flash 9. W celu jak najszerszego udostępnienia programów 

i pozyskania widzów, użytkownicy uzyskają dostęp do kodów i adresów 

URL, aby mogli udostępniać pliki wideo innym użytkownikom 

Internetu. 

W ILU JĘZYKACH ZAPLANOWANO EMISJĘ? 

Wszystkie programy będą tłumaczone na ponad 20 języków. Niektóre 

programy będą udźwiękowione głosem lektora, inne emitowane 

będą z napisami. Emisja będzie się odbywać we wszystkich językach 

oficjalnych UE, choć w ograniczonym zakresie w przypadku 

języka irlandzkiego, tak jak ma to obecnie miejsce na witrynie Parlamentu 

Europejskiego. 

ILE TO BĘDZIE KOSZTOWAĆ? 

Przewidywany roczny budżet projektu telewizji internetowej to 

9 milionów euro. Największa cześć pieniędzy przeznaczona jest na 

produkcję programów i tłumaczenia, a w mniejszym stopniu na hosting 

i rozwój witryny internetowej oraz reklamę. 

Nasz adres 

do korespondencji 

60-969 Poznań, 

skrytka pocztowa nr 61 

Proponuję 

„Dzień bez majtek” 

TAK MYŚLĘ 

adę sobie 

Jspokojnie w poniedziałek 

22 września samochodem,właściwie 

nie jadę, 

tylko pełzam 

w tradycyjnych 

poznańskich korkach. Cóż, korki 

są i będą, bo samochodów 

przybywa, a nowych dróg, kilkupasmowych 

obwodnic wielkich 

miast itp. jakby nie. 

Trudno, ja się już stojąc 

w korku nie denerwuję. Siedzę 

sobie spokojnie, słucham radia 

i… wysłuchałem, że w tym 

dniu po raz dziesiąty w Europie 

i czwarty w Polsce obchodzony 

był „Dzień bez Samochodu.” 

Ktoś, kto wymyślił taki dzień, 

powinien dostać Nobla. Urzędnicy 

przejęli się problemem – 

w niektórych miastach tego dnia 

komunikacja miejska była za 

darmo, w naszej kochanej stolicy 

poszli jeszcze dalej i zaproponowali 

kierowcom przesiadkę 

na rower. Stołeczny ratusz uruchomił 

trzy punkty wypożyczania 

jednośladów: pod kościołem 

św. Anny, pomnikiem Kopernika 

i na ulicy Browarnej. Niestety, 

z tej propozycji skorzystali tylko 

desperaci, po pierwsze padał 

deszcz, po drugie – jak jeżdżą 

po polskich ulicach jako kierowcy, 

to doskonale wiedzą jak 

sami traktują rowerzystów, ilu 

rozjechali w ostatnim tygodniu, 

ilu potrącili, ilu wczoraj wystraszyli… 

Idea „Europejskiego Dnia 

Bez Samochodu” pojawiła się 

w 1998 roku we Francji (tam 

mają tramwaj, autobus, metro, 

kolejkę naziemną i Bóg wie co 

jeszcze), w Polsce obchodzona 

jest od 2002 roku. W tym roku 

nie zamykają, a najwięcej mówi 

się o tym, czego nie ma i najprawdopodobniej 

nigdy nie będzie. 

Imponderabilia wszelakie 

są dla nas najwdzięczniejszym 

tematem dyskusji, przemówień 

i sprzeczek. 

O autostradach, na przykład, 

ciągle się gada. Gada 

się, gdzie i ile kilometrów nie 

powstanie, ile nie zapłacimy 

za przejazd nieistniejącym odcinkiem, 

kto nam tej drogi nie 

wybuduje oraz dokąd nią nie 

dojedziemy. Autostrad realnie 

nie będzie, ale te werbalne 

ciągną się tysiącami imponujących 

kilometrów. 

Ostatnio histerycznie i kwie- 

po raz pierwszy impreza odbywała 

się pod patronatem Komisji 

Europejskiej. 

No to ja mam kolejne propozycje 

– ogłośmy „Dzień bez pasty 

do zębów” (przy jej produkcji 

z pewnością wydzielane są 

trujące substancje do atmosfery), 

„Dzień bez majtek” (jak wyżej) 

itp., itd. „Dnia bez rozumu” 

nie proponuje, bo po co, skoro 

w niektórych miejscach w naszym 

kraju trwa on cały rok. 

A na poważnie – zajmujemy 

się bzdetami, wydajemy ogromne 

pieniądze na reklamowanie 

i propagowanie utopii, bawimy 

się marzeniami jak zabawkami 

w piaskownicy. Ciekawy jestem, 

czy ktoś policzył, ile nas 

wszystkich kosztował ten „Dzień 

bez samochodu”? Ile wydano 

na akcje promocyjną, na ulotki, 

na zorganizowanie rowerów, ile 

tracili miejscy przewoźnicy tego 

właśnie dnia, gdy nie kasowali 

biletów za przejazd. Obawiam 

się, że mogłoby się okazać, iż wydaliśmy 

całkiem konkretne społeczne 

pieniądze na maniakalny 

sen na jawie. 

RYS. — SZCZEPAN SADURSKI 

Po co? Dlaczego? Ano po to, 

by się nie wyróżniać z tłumu Europejczyków, 

którzy na ogół są 

bardziej od nas zamożni i mogą 

się w takie zabawy z uśmiechem 

pobawić. Dlatego, by nie być 

tym, który powie otwarcie „nie, 

bo to bez sensu”, „nie, bo szkoda 

czasu i pieniędzy”. Trochę 

odwagi panie i panowie. 

Nie chce być demagogiem, 

ale w skali całego kraju kilkudziesięciu 

urzędników i innych 

ludzi dobrej woli spędzało czas 

na planowaniu i organizowaniu 

„Dnia bez samochodu” oraz na 

idiotycznym wydawaniu pieniędzy. 

Choćby tych, których od 1 

września brakuje w szkołach, by 

głodnym dzieciom zapewnić ciepły 

posiłek. 

Dlatego 22 września pojechałem 

do Redakcji samochodem. 

Bez najmniejszych wyrzutów 

sumienia. Przynajmniej tego 

dnia niczego nie udawałem 

jak liczne grono organizatorów 

„Dnia bez samochodu” i złapanych 

na lep propagandy nielicznych 

kierowców. 

TOMASZ MAŃKOWSKI 

Na gadaniu się kończy 

moich ob- 

Z serwacji 

wynika, że jesteśmystrasznie 

gadatliwym 

społeczeństwem. 

Wprost 

usta nam się 

ciście mówi się o nieistniejącym 

filmie. Scenariusz „Tajemnicy 

Westerplatte” nie zyskał 

uznania i dotacji państwowej 

instytcji, a pomysłodawcom nie 

starczyło przedsiębiorczości, 

aby zdobyć fundusze samodzielnie 

bez sięgania de facto 

do kieszeni podatników. Filmu 

nie ma, ale dysputa ogólnopolska 

trwa w najlepsze. Kluczowe 

sceny z filmu, którego 

nie ma opowiedziano po stokroć 

we wszystkich stacjach 

telewizyjnych i radiowych oraz 

na straganach z warzywami. 

Wiemy, kto nie zagra głównych 

ról i w jakich kinach dzieła nie 

obejrzymy. Ile pieniędzy producenci 

nie dostaną i jacy sponsorzy 

obrazu nie zasponsorują. 

Przy tej okazji wątkiem pobocznym 

gadaniny jest opowiadanie 

o cenzurze, której, jak wiadomo, 

też przecież nie ma. 

Itd. i w ten deseń mówi się 

o sukcesach polskiej reprezen- 

tacji piłkarskiej (ktoś jeszcze 

ma wątpliwości, że coś takiego 

nie istnieje?!), o kulturze politycznej 

(to dopiero imponderabilium!) 

i przygotowaniach do 

Euro 2012. 

Gdyby produkt narodowy 

brutto rósł wprost proporcjonalnie 

do czasu zużytego na 

gadanie o rzeczach nieistniejących 

bylibysmy najbogatszym 

narodem na świecie! Czy ktoś 

słyszał ostatnio o czym się gada 

w takiej na przykład Szwecji? 

Nie? Ja też nie no ale na 

pewno nie o autostradach, bo 

te już Szwedzi mają! 

Igrzyska się skończyły więc 

Chiny mają trochę wolnych zasobów. 

Chińczycy! Może wybudujecie 

nam te drogi, co to 

ich ciagle nie ma, to nam przynajmniej 

jeden temat ubędzie! 

MAŁGORZATA 

MARKOWSKA

Są unijne pieniądze na szkolenia 

Rozmowa z MICHAŁEM CHOJARĄ, burmistrzem Gminy Pniewy 

- Pniewy sięgają odważniej 

po unijne pieniądze i inwestują 

w ludzi. Skąd ten pomysł? 

- Wstąpienie Polski do Unii 

Europejskiej otworzyło przed 

wszystkimi Polakami szerokie 

możliwości rozwoju. Państwa 

członkowskie wiedzą, że 

aby konkurować na światowych 

rynkach Unia Europejska musi 

posiadać silną i zrównoważoną 

gospodarkę. Zapewnić to mogą 

tylko przedsiębiorstwa, które 

posiadają wysoko wykwalifikowanych 

pracowników, ponieważ 

tylko oni mogą konkurować na 

dynamicznie zmieniającym się 

rynku. Zgodnie z zasadą „myśl 

globalnie, działaj lokalnie” UE 

część pieniędzy przeznaczonych 

na dotacje, przekazuje bezpośrednio 

do konkretnych regionów. 

Mając na uwadze dobro 

Gminy Pniewy i pragnąc wykorzystać 

dostępne fundusze dla jej 

lepszego rozwoju, nawiązałem 

współpracę z Mariuszem Łodygą 

dyrektorem firmy doradczo- 

-szkoleniowej Premium Consulting. 

Powstało w ten sposób Partnerstwo 

Lokalne którego owocem 

jest konkretny projekt szkoleniowy. 

- Zapytam jeszcze raz – 

skąd ten pomysł? 

- Wyniki badań przeprowadzonych 

na terenie województwa 

wielkopolskiego wśród 

przedsiębiorców dotyczące strategii 

rozwoju firm wykazały ko- 

O 

zainaugurowaniu działalności 

Pogotowia zadecydowało 

wiele czynników, między 

innymi fakt, że już od wielu 

lat Ośrodek KARTA otrzymuje 

informacje o zagrożonych materiałach 

historycznych z prośbą 

o ich ratunek. Celem projektu 

jest więc zbieranie wszelkich 

sygnałów z dowolnego miejsca 

w Polsce dotyczących zbiorów 

archiwalnych: prywatnych, środowiskowych, 

także o nieznanym 

pochodzeniu — związanych 

z okresem do 1989 roku. 

Pogotowie Archiwalne, przy 

wszystkich swoich pragmatycznych 

celach, ma do wypełnienia 

misję społeczną. Przywraca 

zainteresowanie historią zwykłych 

ludzi, uświadamia, że gromadzone 

przez lata pamiątki rodzinne 

mogą być równie cenne, 

jak dokumenty państwowe i archiwalia 

dotyczące Wielkiej Historii. 

- Dysponujemy specjalnym 

samochodem–karetką – mówią 

przedstawiciele KARTY - dzięki 

której pracownicy Pogotowia 

docierają do każdego miejsca 

w Polsce. Wystarczy zadzwo- 

nieczność ponoszenia nakładów 

finansowych na rozwój zasobów 

ludzkich i potencjału zawodowego 

pracowników. Biorąc 

również pod uwagę obecną 

sytuację na rynku pracy znacznie 

wzrosło zapotrzebowanie na 

specjalistów, którzy sprawią, iż 

dana organizacja będzie biegle 

reagowała na zmiany, będzie 

organizacją uczącą się, co 

ostatecznie ułatwi wprowadzanie 

nowych rozwiązań, inicjowanie 

i kreowanie pomysłów. 

Potrzeby te zostały nakreślone 

dzięki regularnemu monitoringowi 

w regionie i w lokalnych 

rynkach pracy. Mówi o tym 

„Strategia zatrudnienia dla Wo- 

nić: 0-502-505-877, 022 848- 

-07-12; wysłać e-mail: pogotowie@karta.org.pl 

lub skontaktować 

się listownie. Pogotowie 

Archiwalne ma siedzibę 

w Warszawie, przy ulicy Narbutta 

29. Jego zadaniem jest 

ratowanie przed zapomnie- 

jewództwa Wielkopolskiego na 

lata 2007–2013. 

- Jaki jest cel tego przedsięwzięcia? 

- Projekt ma na celu zrealizowanie 

szkoleń podnoszących 

kwalifikacje i zwiększający 

umiejętności 100 osób dorosłych 

pracujących, którzy z własnej 

inicjatywy chcą nabyć nowe, 

uzupełnić lub podwyższyć 

kwalifikacje i umiejętności. 

Niezwykle cenne dla projektu 

– co podkreślają nasi partnerzy 

- jest zaangażowanie władz 

szczebla gminnego oraz nasza 

współpraca przy realizacja celów 

projektu. Niewątpliwie taka 

kooperacja sprzyjać będzie 

dzięki temu rozwojowi nie tylko 

przedsiębiorstwa, ale także 

społeczności lokalnej. 

- Jakie to będą szkolenia? 

- Istotne w planowaniu i realizacji, 

a także w projektowaniu 

szkoleń są wyniki badań 

przeprowadzonych w ramach 

projektu z Działania 2.1 ZPORR 

„Dostosowanie potrzeb szkoleniowych 

i kwalifikacji mieszkańców 

powiatów ostrowskiego, 

krotoszyńskiego, pleszewskiego 

i jarocińskiego do wymogów 

regionalnego rynku pracy”, 

a także treść raportów z badań 

realizowanych przez Wielkopolski 

Urząd Pracy w Poznaniu 

„Wielkopolski rynek pracy 

w świetle opinii lokalnych pracodawców”. 

niem i zniszczeniem zbiorów 

o wartości historycznej. 

Zespół Pogotowia Archiwalnego 

zapewnia odbiór zgłaszanych 

materiałów, które są na 

bieżąco opracowywane, włączane 

do zasobu Archiwum, 

a następnie — za zgodą dar- 

- Jakie korzyści będą mieć 

osoby uczestniczące w tym 

projekcie? 

- Osoby te zdobędą nowe 

umiejętności i podniosą swoje 

kwalifikacje zawodowe; zwiększy 

się efektywność wykorzystania 

zasobów i potencjału ludzkiego 

w firmach z regionu, ulepszy 

jakość świadczonej pracy, 

a także usprawni się komunikacja 

i współdziałanie w przedsiębiorstwach. 

Wiedza osób szkolonych 

będzie nawiązywała do aktualnych 

potrzeb i wyzwań teraźniejszego 

rynku pracy; zwiększy 

się aktywność zawodowa osób 

pracujących; koszty szkoleń nie 

będą przeszkodą w podnoszeniu 

kwalifikacji; beneficjenci poznają 

możliwości i sposoby współpracy 

z samorządami lokalnymi 

i regionalnymi, co w przyszłości 

sprzyjać będzie rozwojowi postaw 

i działań przedsiębiorczych 

w gminie, w regionie, a także na 

otwartym rynku pracy; uczestnicy 

zdobędą również wiedzę dotyczącą 

pozyskiwania funduszy 

krajowych i zagranicznych na 

działania prorozwojowe firm. 

- Do kogo adresowany jest 

projekt? 

- Grupą docelową stanowią 

pracownicy mikro oraz małych 

i średnich przedsiębiorstw, 

którzy są mieszkańcami terenu 

wielkopolski w tym w szczególności 

terenu Gminy Pniewy, 

którzy z własnej inicjatywy in- 

czyńców — wykorzystywane 

do celów naukowych i edukacyjnych 

oraz udostępniane 

w czytelni. 

Ośrodek KARTA daje statutową 

gwarancję wieczystego 

przechowywania otrzymanych 

zbiorów. Osoby, które nie chcą 


teresują się nabyciem nowych, 

uzupełnieniem lub podwyższeniem 

kwalifikacji i umiejętności 

zawodowych. 

- Kto z tej możliwości może 

skorzystać? 

- Rekrutacja będzie prowadzona 

poprzez ogłoszenia 

w prasie oraz organizowane 

spotkania rekrutacyjne z potencjalnymi 

beneficjentami. Nabór 

uczestników jest otwarty, o zakwalifikowaniu 

decyduje kolejność 

zgłoszeń (liczy się data 

wpływu poprawnie wypełnionej 

karty zgłoszenia wraz 

z zaświadczeniem o zatrudnieniu). 

Pierwszeństwo w naborze 

posiadają osoby zatrudnione 

w Gminie Pniewy. W przypadku 

stwierdzenia braku chętnych 

z Gminy Pniewy będzie 

możliwy nabór z województwa 

wielkopolskiego. Nabór będzie 

kontynuowany do wyczerpania 

miejsc. Zachęcam do wysyłania 

zgłoszeń wszystkie osoby zainteresowane 

szkoleniami – zostaną 

oni zapisani na listę rezerwową. 

W przypadku rezygnacji 

osoby zakwalifikowanej, kandydaci 

rezerwowi zostaną zaproszeni 

na szkolenie. Wszelkie 

informacje na ten temat znaleźć 

można na stronie www.projekt- 

-pniewy.pl Zachęcam do skorzystania 

z tej okazji. 

Rozmawiała 

MONIKA MAŃKOWSKA 

Karetka pogotowia archiwalnego 

Pogotowie Archiwalne to 

unikatowy w skali kraju 

program realizowany przez 

Fundację Ośrodka KARTA, 

dla której od początku jej istnienia 

– jednym z podstawowych 

celów jest Ratowanie 

Pamięci. 

Jedno z uratowanych zdjęć. 


PNIEWY 

rozstawać się ze swoimi archiwami, 

a uważają, że znajdują 

się w posiadaniu rzeczy godnych 

uwagi, mogą podzielić się 

z Ośrodkiem KARTA swoimi 

zbiorami. W takim przypadku 

zdjęcia i dokumenty zostaną po 

opracowaniu zostaną zwrócone 

właścicielom. 

Od momentu inauguracji 

działalności w czerwcu 2007 

roku Pogotowie Archiwalne 

przyjęło prawie 170 zgłoszeń 

z całej Polski, a także z Kanady, 

Niemiec i Stanów Zjednoczonych. 

Do najważniejszych 

zapisów pozyskanych 

przez zespół dotychczas należą 

dzienniki Jana de Viriona 

z lat 1969–2006 oraz przekazane 

przez Annę Stańczykowską 

listy legionowe Juliusza 

Kamlera. 

Dzięki działalności Pogotowia 

także Archiwum Fotografii 

Ośrodka KARTA powiększyło 

swój zasób o 17 nowych 

kolekcji. Wśród nich znajduje 

się, między innymi zbiór 

zdjęć Tadeusza Strumiłły, wybitnego 

muzykologa i znanego 

taternika, który w kwietniu 

1956 zginął w Tatrach w wieku 

27 lat. Stowarzyszenie Federacji 

Młodzieży Walczącej 

zdecydowało się przekazać 

Ośrodkowi w depozyt prywatne 

zbiory wszystkich swoich 

członków z czasów ich 

działalności w FMW w latach 

1984–89. (na)

8 


W ciszy pojawiają się pomysły 

Rozmowa ze STANISŁAWEM SOJKĄ, muzykiem i kompozytorem 

Dokończenie ze strony 3 

powiadam, że nie jestem nadawcą. 

Nadawcą jest telewizja, radiostacja. 

Ja tylko wykonuję to, co 

umiem najlepiej. Trzeba pamiętać, 

że jestem na scenie trzydzieści 

lat i gdybym był nieustannie 

w telewizji i na pierwszych stronach 

gazet, to po prostu fizyka nie 

pozwoliłaby na to. Nie miałoby 

to sensu. Można „przegrzać” koniunkturę 

i doprowadzić do sytuacji 

przesytu, kiedy ludzie zaczynają 

mieć cię dość. Rzecz reguluje 

się sama. Byłem już popularny 

ze dwa razy horrendalnie. Teraz 

jestem człowiekiem sławnym. 

Te statusy to fakty, ale nie pierwszorzędne. 

To reguluje naturalny 

bieg wydarzeń. Jeżeli się jest 

przez pięć lat w trasie koncertowej, 

wydaje się w tym czasie płyty 

i rzeczywiście jest się popularnym, 

to żaden normalny człowiek 

tego nie wytrzyma. Trzeba 

odejść, wyjść z biegu i udać 

się na pustynię. Jeśli założy się, 

że chce się robić coś całe życie, 

że chce się rozwijać, to na pewno 

nie można tego robić w trasie 

koncertowej. W naturalny sposób 

odchodzi się, ale nie po to żeby 

próżnować i odcinać kupony, tylko 

po to, żeby przyjrzeć się sobie, 

żeby pobyć z bliskimi, popatrzeć 

jak dzieci rosną, pomyśleć o tym 

świecie spokojnie, pomedytować 

i dopiero w tej ciszy pojawiają się 

pomysły. Takie falowanie jest naturalne 

i nie zauważyłem, żebym 

odszedł w niebyt, mimo że nie jestem 

na pierwszych stronach tabloidów. 

- „Jutro będzie lepiej”. To 

tytuł filmu, w którym zagra 

pan policjanta. To sposób na 

ucieczkę od muzycznej strony 

życia? 

- Nie mam powodu żeby 

uciekać. Jestem w ciągłym ruchu. 

Pracuję w swoim rytmie. 

Nie jestem bezczynny w swojej 

dziedzinie. Mam co robić. Film 

to przygoda, którą zafundowała 

mi Dorota Kędzierzawska, która 

uznała, że się nadam. Najpierw 

odmówiłem, nie mam się za aktora. 

Jednak pani Dorota po mistrzowsku 

potrafi prowadzić naturszczyków. 

W jej filmach rzadko 

grają profesjonaliści. To jest 

jakaś droga, jakaś technika, jej 

indywidualny fenomen. Robi 

to rzeczywiście świetnie. Poprowadziła 

mnie przez cały proces 

zdjęciowy. Sam przygotowałem 

się jak mogłem najlepiej. 

Gdybym miał zagrać w spektaklu 

teatralnym, to bym się nie 

W latach 1996 - 2002 wychodzą m.in. albumy takie jak 

„Polskie Pieśni Wielkopostne” czy „Sztuka Błądzenia”. 

Sojka eksperymentuje, szuka... 

W 2003 roku Sojka komponuje i nagrywa muzykę do 

słów „Tryptyku Rzymskiego” Jana Pawła II. 4 listopada tegoż 

roku podczas uroczystego koncertu z okazji imienin 

Ojca Świętego w Watykanie wraz z zespołem wykonuje 

fragmenty utworu. Autor bije brawo... 

FOT. (2X) — ARCHIWUM 

zgodził. Film za to jest sztuką 

małych kroczków. Mówi się 

dwa zdania i to wszystko. Ważne 

żeby pamiętać kim się jest. 

W filmie jestem żałosnym, sfrustrowanym, 

grubym komendantem 

prowincjonalnego posterunku. 

Pewnego dnia ląduje na nim 

trzech uciekinierów zza wschodniej 

granicy. 

- Ci uciekinierzy to młodzi 

chłopcy... 

- No tak, to dwaj bracia Rosjanie 

z Ukrainy i jeden Czeczen, 

który również mówi po rosyjsku. 

Chłopcy są wspaniali 

i to oni grają główne role w filmie. 

To najbardziej epicki film 

Doroty Kędzierzawskiej. 

- Razem z synami założył 

pan zespół. Rozumiem, że chodzi 

o coś więcej niż rodzinny 

interes. 

- To nie do końca tak Nie założyłem 

zespołu z synami. Od 

niecałych pięciu lat mam swój 

zespół Sekstet Plus. Do tego zespołu 

zaprosiłem mojego najstarszego 

syna Kubę, który jest 

perkusistą. Dzięki temu ma możliwość 

rozwijania się i grania 

z mistrzami. Kuba gra, a jego 

młodszy brat Antoś jest naszym 

dźwiękowcem. 

- Wspólna gra z synami to 

spełnienie marzeń ? 

- Muszę powiedzieć, że nie 

przeszło mi to przez głowę. Nie 

marzyłem, że będzie tak wspaniale. 

Gra z nimi to coś bardzo 

radosnego. Są w świecie rodziny 

muzyczne, wielopokoleniowe. 

Odbywa się to w sposób naturalny 

i nikt się temu nie dziwi. 

W Polsce było to zagadnieniem 

wstydliwym i ukrywanym, ale ja 

nie widzę w tym nic złego. Potomstwo 

kontynuuje moją drogę, 

ale sami tego chcieli. Nie zmuszałem 

ich do takiego wyboru. 

- Czytałem, że Kuba i Antek 

odziedziczyli po tacie miłość 

do życia i ludzi. To obciążenie 

genetyczne? 

- To stwierdzenie ogólnikowe, 

ale wydaje mi się że prawdziwe. 

Rzeczywiście są ludźmi 

sympatycznymi, asertywnymi. 

Nie boją się świata i kochają życie. 

Nie dotykały ich żadne kryzysy, 

nie mają też skłonności samobójczych. 

Daj Boże, żeby tak 

było zawsze i mam nadzieje, że 

mnie przeżyją. 

- Pytam w sensie duchowym. 

Zawsze tacy byli, czy tata 

w nich to zaszczepił? 

- Dzieci wzrastają w jakimś 

środowisku. Mają matkę i ojca. 

Wpływ tego, co dzieci wiedzą, 

co obserwują, wpływ środowiska 

i okoliczności w jakich dorastają, 

przyjaciele rodziców, krewni, 

środowiska, w których się obracają 

to świat, który się nabywa 

poprzez obserwację. Dzieci odzwierciedlają 

stan umysłu rodziców, 

ich filozofię życiową i sposób 

obywania się ze światem. To 

proces, który trwa przez pierwsze 

dwadzieścia lat. W każdym 

domu wygląda to inaczej. Nigdy 

nie prawiłem kazań, nie pouczałem. 

Dzieci tego nie słuchają. 

One uczą się z przykładów, nie 

z wykładów. 

- Ostatni album „Sings Loves 

Songs” ukazał się cztery lata 

temu. To jedna z dłuższych 

przerw... 

- Tak, to prawda. Choć w tym 

czasie ukazał się limitowany album 

koncertowy, nagrany w Poznaniu. 

W pierwszym kwartale 

przyszłego roku ukaże się najnowszy 

krążek. Będzie się wiązał 

nieco z jubileuszem bo wiosną 

1979 roku wydałem swoją 

pierwszą płytę „Don’t you 

cry”. Za to jesienią tego roku do 

sklepów trafi jubileuszowy zestaw 

płyt w jednym opakowaniu. 

Znajdzie się tam szesnaście 

moich albumów. 

- Ratujmy wilki, to nazwa 

akcji, w którą się pan zaangażował... 

- Wszelkie zagadnienia ekologiczne 

skupiają moją uwagę. 

Jeśli mogę pomóc, to chętnie 

biorę w takim czymś udział. 

Nasza świadomość ekologiczna 

musi się rozwinąć. To kolejna 

lekcja do odrobienia. Nie można 

patrzeć na świat tylko z własnej 

perspektywy. Myśleć, że mnie 

nie dotknie ocieplenie klimatu, 

czy brak wody. Wydarliśmy 

dzikim zwierzętom przestrzenie 

życiowe, a one nie szukają towarzystwa 

człowieka. Wolą sobie 

radzić same. Trzeba zrobić 

wszystko, by dać im żyć. Na 

przykład, gdyby nie szczury to 

moglibyśmy sobie nie poradzić 

z masą śmieci. 

- Wilki nie potrafią bronić 

się same? 

- Chodzi o to, żeby wilkom 

pozwolić żyć. Nie można już 

zabierać im ich naturalnych terenów. 

Należy natomiast tropić 

kłusowników. Skóra z wilka to 

wciąż dobry interes. Nie przeszkadzajmy 

wilkom, niech żyją 

sobie spokojnie. 

Rozmawiał 

MICHAŁ SKOWROŃSKI


Sto ciekawych, ale i trudnych, lat 

100 lat minęło i 27 sierpnia 

2008 roku Helena Marta Witkowska 

uroczyście obchodziła 

swoje setne urodziny. 

ubilatka urodziła się na po- 

J 

czątku XX wieku w Niem- 

czech w Gliwicach (Gleiwitz). 

Rodzice - Ślązacy - Konstancja 

i Franciszek Kucjasowie pochodzili 

z rodziny, która od 1700 

roku mieszkała na Śląsku pod 

zaborem niemieckim. Ojciec jej 

brał udział we wszystkich trzech 

powstaniach śląskich i w konsekwencji 

w 1920 roku musiał 

opuścić Niemcy - przeniósł się 

z rodziną do Polski, wszyscy zamieszkali 

w Katowicach. 

W listopadzie 1929 roku Ślązaczka 

Helena wyszła za mąż za 

Wielkopolanina Franciszka Witkowskiego, 

urodziła troje dzieci, 

ma dwie wnuczki i czworo prawnuków. 

100 lat to dużo, nastąpił rozwój 

techniki i między innymi medycyny, 

ludzie żyją teraz dłużej, 

nawet do stu i więcej lat. Ale… 

również był to wiek strasznych 

wojen i katastrof. 

Helena Witkowska przeżyła 

dwie wojny światowe, 

w pierwszej straciła troje 

rodzeństwa - dwie siostry 

i brata, druga dała niezapomniane 

wspomnienia, kiedy 

to już osławionego 17 września 

1939 roku znalazła się 

ze swoją matką i dwojgiem 

dzieci w Łucku na Wołyniu 

(dziś Ukraina) i widziaławkrocze- 

nie wojsk radzieckich do Polski 

(przez czterdzieści lat Polski 

Ludowej nie wolno było 

o tym mówić). Tego samego 

dnia rodzina Jubilatki w nocy 

uciekła z rodziną Wojskową 

z Łucka, żeby kilkadziesiąt kilometrów 

dalej dostać się pod 

okupację niemiecką. Uciekając 

z Łucka wybawili się od 

wywózki na Syberię, 

ale życie w Ge- 

Student pokój wynajmie 

W serwisie www.stancja.pl posiadający mieszkania lub stancje 

do wynajęcia mogą bezpłatnie błyskawicznie i bez pośredników 

wynająć nieruchomość. Poszukujący dachu nad 

głową mogą błyskawicznie znaleźć lokum. Serwis pomaga 

również znaleźć współlokatorów. Portal www.stancja.pl istnieje 

od 2000 roku. 

a bazie ośmioletnich doczesne wnętrza”. Ceny miesz- 

Nświadczeń i aktualnej sytukań w bardzo dobrym stanie 

acji na rynku wynajmu miesz- są stosunkowo około 20%-25% 

kań Portal przygotował raport droższe od ich odpowiedników 

na temat preferencji i cen na w dobrze znanym standardzie 

rynku mieszkań, pokoi stancji lat osiemdziesiątych. 

dla studentów Poznania. 

Zaoszczędzimy jeżeli poszu- 

Na początku września ofert kamy mieszkania w mniej popu- 

w Poznaniu jest bardzo dużo, larnych, często dosyć odległych 

jednak ceny są bardzo zróżni- dzielnicach. Tego typu mieszcowane. 

Największym powokania cieszą się niewielkim zadzeniem 

cieszą się mieszkainteresowaniem wśród poszunia 

blisko centrum miasta. Za kujących, a co za tym idzie ich 

pokój w takim mieszkaniu za- cena może być nawet o połowę 

płacimy średnio 500 złotych. tańsza. Przykładowo w dzielni- 

Głównym czynnikiem wpływacy Wilda możemy znaleźć pojącym 

na cenę mieszkania jest kój już za 250 złotych. 

jego standard. Coraz więcej po- Do ulubionych części Poznajawia 

się mieszkań odremontonia wśród wynajmujących ciewanych, 

z panelami w pokoszą się Jeżyce, Centrum, Stare 

jach, nową glazurą w kuchni Miasto. W tych okolicach jed- 

oraz pachnącą nowością kabiną nocześnie jest najdrożej, śred- 

prysznicową w łazience. nio około 450 złotych za po- 

Tego typu remonty słokój. Dobry dojazd do centrum, 

no kosztują właścicieli, a co a co za tym idzie też popular- 

za tym idzie także i studenność ma Grunwald oraz Wilda, 

tów, którym przyjdzie zapła- gdzie średnia cena pokoju wycić 

za wynajem takiego „nowonosi 360 zł. 

FOT. (2X) — ARCHIWUM 

Dla mniej zasobnego portfela 

alternatywą może być wynajem 

samodzielnego mieszkania 

i dobranie współlokatorów. 

Ceny mieszkań w Poznaniu 

uzależnione są w głównej 

mierze od liczby pokoi oraz 

lokalizacji i wyposażenia. Tak 

więc za 2-pokojowe mieszkanie 

w Centrum możemy zapłacić 

od 1200 złotych do nawet 

1800 złotych, zależnie od 

standardu. W innych dzielnicach 

jest trochę lepiej, ale i tak 

średnio 2-pokojowe mieszkanie 

kosztuje 1200 złotych. Z liczbą 

pokoi zmniejsza się średnia za 

poszczególny pokój, ale i przybywa 

lokatorów. 

Dla tych którzy cenią sobie 

spokój i pełną swobodę do wynajęcia 

czekają kawalerki. Takie 

rozwiązanie dla jednej osoby 

jest najdroższe, gdyż ceny 

wahają się od 700 do 1300 złotych. 

Jednak jeżeli taką kawalerkę 

chce wynająć para cena 

na osobę zbliża się do średniej 

ceny pokoju. 

www.stancja.pl 

(www.stancja.pl mieszkania, 

stancje, pokoje, współlokatorzy 

bezpośrednio) 

neralnej Guberni też nie było łatwe. 

Później życie Heleny układało 

się różnie, od sześćdziesięciu 

lat mieszka w Poznaniu, prowadziła 

dom, wychowywała dzieci, 

przeżyła też stratę najbliższych - 

rodziców, męża i syna. 

Minęło 100 lat, w domu za- 

rojekt zakłada, że od 2009 ro- 

Pku kobieta, która urodzi jedno 

dziecko, będzie mogła skorzystać 

z 20 tygodni urlopu macierzyńskiego. 

Jeżeli w trakcie jednego 

porodu urodzi więcej dzieci, 

przysługiwać jej będzie 31 tygodni 

urlopu. Ojciec dziecka będzie 

mógł (tak jest i obecnie) wykorzystać 

pozostałą po pierwszych 14 tygodni 

część urlopu. 

Dodatkowo jednemu z rodziców 

będzie przysługiwał urlop 

w wymiarze sześciu lub ośmiu tygodni 

(w zależności od liczby dzieci). 

Nie będzie on jednak wprowadzony 

od razu. W 2010 i 2011 roku 

jednemu z rodziców będą przysługiwały 

dwa lub trzy tygodnie dodatkowego 

urlopu, a w kolejnych 

dwóch latach – cztery lub sześć 

tygodni. 

Rząd chce też ułatwić rodzicom 

powrót do pracy. Rodzice będą 

mogli łączyć dodatkową część 

urlopu macierzyńskiego z pracą. 

Nie będą mogli pracować jednak 

więcej niż na pół etatu. Oprócz 

przysługującego im wynagrodzenia 

za pracę, otrzymają również zasiłek 

macierzyński. 

chowały się ważne dokumenty 

i pamiątki Jubilatki, ale ostatnio 

z okazji setnych urodzin doszły 

nowe telegramy i życzenia 

od rodziny i przyjaciół oraz ten 

najważniejszy „List Gratulacyjny” 

z pięknymi życzeniami od 

prezesa Rady Ministrów Donalda 

Tuska. (na) 

Lepiej dla rodziców 

Posłowie zajęli się rządowym projektem nowelizacji kodeksu 

pracy i niektórych innych ustaw. Zgodnie z nim dłuższy będzie 

urlop macierzyński oraz okres otrzymywania świadczenia 

chorobowego przysługującego kobietom w ciąży. 

W projekcie przewidziano też 

lepszą ochronę rodziców przed 

zwolnieniem po powrocie do pracy. 

Pracownik, który nie skorzysta 

z urlopu wychowawczego, ale 

chce pracować w niepełnym wymiarze 

czasu pracy, będzie chroniony 

przed zwolnieniem z pracy. 

Rodzice na urlopie wychowawczym, 

pobierający z tego tytułu dodatek 

do zasiłku rodzinnego, będą 

mogli dodatkowo zarabiać i nie 

stracą prawa do zasiłku nawet, jeśli 

dziecko będzie chodziło do przedszkola 

lub żłobka. 

Rząd chce ułatwić pracownikom 

powrót do pracy po urlopie 

macierzyńskim lub wychowawczym, 

dlatego pracodawcy nie będą 

musieli opłacać za nich składek 

na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych 

Świadczeń Pracowniczych 

przez pierwsze 36 miesięcy 

po powrocie. Firmy zaoszczędzą 

w ten sposób ponad 200 milionów 

złotych rocznie. 

Projekt zakłada również, że zasiłek 

chorobowy będzie przysługiwał 

kobietom w ciąży nie przez 

182, a przez 270 dni. Osoby dobro- 

Dokończenie na stronie 12

10 


Selce 

TURYSTYKA 

WARTO ODWIEDZIĆ 

elce (Chorwacja) liczące 

S1500 mieszkańców, to miejscowość 

malowniczo położone 

w urodzajnej dolinie Vinodol, 

u stóp gór Velika Kapela kilka 

kilometrów na południowy 

wschód od Crikvenicy. Turyści 

dodają „to bardzo przyjemna, tonąca 

w zieleni malutka miejscowość”. 

Turyści przybywają tu, 

by wypoczywać na ładnych plażach 

i kąpać się w ciepłej wodzie. 

Prywatne apartamenty oferowane 

są za przyzwoitą cenę, 

zaś dwa dobrze zagospodarowane 

kempingi leżą bezpośrednio 

nad morzem w cieniu drzew. 

W panoramie miasteczka do- 

FOT. (3X) — TOMASZ MAŃKOWSKI 

minuje parafialny kościół Sv. 

Katarine (św. Katarzyny) z 1888 

roku, w starym młynie mieści 

się galeria i niewielkie muzeum 

ze znaleziskami archeologicznymi. 

W górnej części miejscowości 

stoi kilka domów w stylu ludowym 

Primorja. 

Cechą charakterystyczną Selc 

jest długa nadmorska promenada 

wyłożona marmurem, przy której 

zlokalizowano liczne kawiarenki, 

lodziarnie i restauracje. 

Przy promenadzie jest również 

niewielki port, a z każdej strony 

rozciąga się niezapomniany widok 

na leżącą nieopodal wyspę 

Krk. (mat) 

Żebrowski nie pomógł 

ok 1612” 

„Rrozto czył wokół siebie 

aurę skandalu 

na długo zanim 

powstał. Temat 

filmu – wal- 

ka Rosjan z pol- 

skim najeźdźcą - rozpalał wyobraźnie, 

choć w każdym z tych 

krajów z innego powodu. Ambicją 

twórców było doścignięcie 

Hollywood w filmowym wyścigu 

zbrojeń. Nas niepokoił spodziewany 

antypolski wydźwięk 

obrazu. Powagę i międzynarodową 

legitymizację zapewnił 

przedsięwzięciu Michał Żebrowski, 

który wcielił się w rolę czarnego 

charakteru. 

„Rok 1612” jest wariacją na 

temat Wielkiej Smuty, okresu 

w dziejach Rosji, który charakteryzował 

się destabilizacją władzy 

centralnej i wynikającymi 

z tego kryzysami we wszystkich 

możliwych dziedzinach. Polscy 

magnaci podejmowali wówczas 

próby zaprowadzenia porządku 

w Moskwie, a wysyłane przez 

nich oddziały „stabilizacyjne” 

zasłynęły z wyjątkowo nie-rycerskich 

praktyk. Rosjanie nie 

poznali się na naszej „bratniej 

pomocy” i datę kapitulacji polskiej 

załogi okupującej Kreml – 

4 listopada ustanowili świętem 

narodowym. 

„Rok 1612” sfinansowany 

został w większości z budżetu 

państwowego. Nie trudno zatem 

domyślić się jakie oczekiwania 

postawiono przed reżyserem – 

Władimirem Chotinienką. Film 

kosztował ponad 10 milionów 

dolarów co stanowi rekord w historii 

rosyjskiej kinematografii. 

Twórcy potraktowali historię 

w wyjątkowo swobodny sposób, 

czyniąc z niej jedynie tło 

dla przygodowo-baśniowej fabuły. 

Akcja koncentruje się na Andriejce 

(Piotr Kisłow) –chłopie, 

którego charyzma i liczne talenty 

prowadzą od najemnej służby 

u polskiego hetmana (Michał Żebrowski) 

aż do objęcia przywództwa 

nad narodem. Mimo że gra na 

patriotycznych emocjach jest wyraźna, 

trudno posądzić twórców 

o inne niż artystyczne ambicje. 

Nie zachwycają sceny batali- 

styczne, choć jak przypuszczam 

miały one być namacalnym dowodem, 

że rosyjskie kino pewnym 

krokiem weszło na światowe 

salony. W obrazie bitew kontrastuje 

ze sobą naiwność godna 

„Czterech pancernych i psa” 

oraz brutalna masakra. Zabrakło 

konsekwencji i pomysłu, który 

nadałby krwawej łaźni sensu. 

Szczególnie dziwne wrażenie robi 

sposób w jaki reżyser rozprawił 

się z kolorytem epoki. 

Wszystko co swojskie wyrugował 

na rzecz atmosfery fantasy 

rodem z „Władcy Pierścieni” 

Petera Jacksona. Słowiańskiego 

ducha zachowuje chyba jedynie 

rozwleczona narracja. 

Ludzie z drewna 

aleria „tak” ma zaszczyt 

Gzaprosić na najnowszą wystawę, 

zatytułowaną „Res sacra 

miser”. 32 rzeźby w drewnie 

autorstwa Edwarda Sutora 

można podziwiać w Poznaniu 

dzięki uprzejmości Muzeum 

Podhalańskiego PTTK mieszczącego 

się w Nowym Targu, 

posiadającego największą kolekcję 

dzieł tegoż artysty. Jest 

to wystawa o tyle wyjątkowa, 

iż nie jest zwyczajem, aby rzeźby 

te wystawiane były poza 

swoim macierzystym muzeum. 

Zdolności artystyczne Sutora 

ujawniły się pod wpływem 

traumatycznych przeżyć związanych 

z przymusowymi robotami 

i obozem karnym w Niemczech. 

Wrócił stamtąd jako zupełnie 

inny człowiek. Z problemami 

w poruszaniu się, bez pa- 

Wystawione w galerii rzeźby, 

przedstawiające ludzkie 

postaci, powstały przy użyciu 

tak prymitywnych narzędzi jak 

gwóźdź o spłaszczonym końcu, 

nóż i przecinak. Za ich pomocą 

Sutor zdołał umieścić w swoich 

dziełach całość cierpienia 

i tragedii ludzkiej jakiej był 

świadkiem w Niemczech. Jednak 

zawarł w nich także promyk 

maleńkiej radości. Mianowicie, 

postaci te mają zazwyczaj 

bujne fryzury, kolorowe 

kreacje, powabne pozy. 

Tym niewielkim, aczkolwiek 

niezwykle optymistycznym akcentem 

starał się choć trochę 

przykryć ból bijący z drewnianych 

sylwetek. 

Wystawę można oglądać do 

12 października od poniedziałku 

do piątku 12-18, oraz w soboty 

10-14 w galerii przy ul. 

mięci, bełkoczący. 

Mielżyńskiego 27/29. (na) 

Filmu nie ratuje Michał Żebrowski, 

którego kunszt sprawił, 

że kreowany przez niego okrutny 

hetman bodajże jako jedyna postać 

nie sprawia wrażenia przerysowanej. 

„Rok 1612” wbrew obawom 

nie okazał się filmem antypolskim. 

Jeśli już koniecznie mielibyśmy 

doszukiwać się źródeł 

kompleksów, które zainspirowały 

reżysera należałoby wskazać 

hollywoodzkie superprodukcje. 

Film nie odniósł jednak spodziewanego 

sukcesu finansowego 

i najprawdopodobniej nie zwrócą 

się nawet koszty jego realizacji. 

JAN GACEK 

ZATRUDNIĘ RENCISTĘ 

DO OCHRONY OBIEKTU 

TEL. 608 611 691

„MEDICAL” 

Swarzędzkie Centrum Stomatologii 

62-020 Swarzędz, os. Dąbrowszczaków 26 

tel. 061 817-41-10 

Godziny przyjęć: 

Pn-Pt 8.00-22.00 So 9.00-17.00 Ndz 9.00-15.00 

SUPERAUTEM DO... ŚLUBU 

BMW serii 7 

Samoch Samochód d reprezentacyjny 

– sk skóra, ra, telefon do dyspozycji, 

klimatyzacja, 

szyby dźwi d więkoszczelne, 

koszczelne, 

mocny i cichy silnik. 

Tel. 0-506-144-001 

GODZINY OTWARCIA 

BIBLIOTEKI 

Gminy Suchy Las 

im. Jerzego Mańkowskiego 

Suchy Las: od poniedziałku do piątku od godz. 

9-18 

w soboty od godz. 10-14 

Chludowo: poniedziałki i środy od godz. 10-18 

wtorki, czwartki i piątki od godz. 8- 

-16 

Złotniki: poniedziałki od godz. 16-20 

piątki od godz. 8-12 

W każdą pierwszą środę i pierwszy czwartek miesiąca biblioteka 

jest niedostępna dla czytelników ze względu na zakup książek. 

Ogłoszenia te finansuje wydawca 

„Twojego TYGODNIA WIELKOPOLSKIEGO” 

www.mammarzenie.org 

Nr konta złotówkowego 

w banku ING: 

26 1050 1445 1000 0022 

7647 0461 

Nr konta dolarowego 

w banku ING: 

37 1050 1445 1000 0022 

7647 0651 

DR N. MED. TADEUSZ GROCHOWINA 

Specjalista pediatra, pulmunolog i medycyny rodzinnej 


Nie leć do Turcji 

z JET TOURISTIC! 

OGŁOSZENIE 

DROBNE 

Aerozoloterapia, Diagnostyka alergologiczna 

Diagnostyka nawracających infekcji dróg oddechowych 

Gabinet Pediatryczny 

i Pracownia Aerozoloterapii 

Swarzędz os. Raczyńskiego 3/27 (domki) 

Pon. i śr. 17-18; wt. i pt. 18.30-19.30 

Wizyty domowe nagłe przypadki codziennie 

tel. 818-60-57 tel. kom. 0602-693-199 

Badania Profilaktyczne 

okresowe, wstępne, kontrolne 

badania kierowców, książeczki Sanepid, 

udział w komisjach BHP 

Czytaj bulwersujący 

reportaż na stronie 

www.twoj-tydzien.prv.pl 

PROFI CREDIT POŻYCZKA DLA KAŻDEGO 

BEZ BIKu! ZADZWOŃ TEL. 510-405-313. 

Na terenie zakładów pracy 

RABAT 15% RABAT 15% 

0602 632 077 

specjalista medycyny pracy 

i toksykoligii klinicznej Konkurencyjne 

Redaktor Naczelny: Tomasz Mańkowski (0-602-638-409), Zastępca redaktora naczelnego: Monika Mańkowska (0-606-25-24-23). Redaguje zespół. Stali współpracownicy: Andrzej Górczyński, Jan Gacek, Krzysztof Grabowski, Małgorzata Markowska, Leszek 

Adamczewski — Poznań, Robert Poczekaj — Pniewy, Szczepan Sadurski — Warszawa. Łamanie: AKTELAK Poznań. ADRES REDAKCJI: Poznań, ul. Ściegiennego 124, (do korespondencji): 60-969 Poznań, skrytka pocztowa nr 61, tel./fax 061 861-41-21. 

Redakcja nie zwraca tekstów niezamówionych i zastrzega sobie prawo do dokonywania zmian i skrótów w tekstach. Za treść ogłoszeń Redakcja nie odpowiada. WYDAWCA: Wydawnictwo i Reklama „MAŃKOWSKI”, Poznań, os. Stefana Batorego 21/15. 

DRUK: Drukarnia Polska Presse, Oddział Poligrafia. www.twoj-tydzien.prv.pl 

ceny 

Z tym kuponem każde 

badanie taniej o 

15%

12 


GALERIA TWOJEGO TYGODNIA 

Porażki co sto lat. FOT. — INTERNET 

Indianie złapali kowboja, 

przywiązali go do pala i zaczynają 

taniec śmierci. Nagle do 

kowboja odzywa się głos jego 

anioła stróża: 

- Ty! Ale masz przerąbane! 

- To co ja mam zrobić? 

- Ja ci poluzuję więzy, a jak 

będziesz miał wolne ręce, zabierz 

najbliżej stojącemu Indianinowi 

tomahawk i zabij ich wodza! 

Kowboj posłuchał się anioła 

stróża i zrobił jak mu radził, jednak 

gdy Indianie otrząsnęli się 

po nagłej śmierci swego wodza, 

dorwali kowboja i znów przywiązali 

go do pala. 

- Ty! - zagaduje znów anioł 

stróż. 

- Co? - pyta kowboj. 

- Teraz, to dopiero masz przerąbane! 

☺☺☺ 

Nowy Ruski umarł i dostał 

się do piekła. Diabły ubierają go 

w czerwoną marynarkę, zawieszają 

na szyi złoty łańcuch, dają 

walizkę pieniędzy i oddalają się. 

Nowy Ruski widzi wspaniałe 

miejsca rozpusty i jest zachwycony. 

Wchodzi do kasyna, staje 

przy ruletce i mówi do krupiera: 

- Stawiam dziesięć na czerwone! 

- Bardzo mi przykro, pieniędzy 

nie przyjmujemy. 

Nowy Ryski podchodzi do 

baru i mówi: 

UŚMIECHNIJ 

SIĘ 

- Martini z lodem poproszę! 



Nowy Ruski schodzi do restauracji 

i mówi: 

- Zupę grzybową, łososia 

na parze, czarny kawior i setkę 

wódki! 



Wraca Nowy Ruski do diabłów 

i pyta: 

- Można tu cokolwiek kupić? 

- Niestety, nie. 

- Dlaczego? Przecież tyle kasy 

mi daliście! 

- Przecież to jest piekło dla 

Nowych Ruskich... 

☺☺☺ 

Indianie po raz pierwszy 

w życiu widzą motorówkę holującą 

narciarza wodnego. 

- Dlaczego ta łódź tak hałasuje? 

- pyta Wielka Stopa. 

- Ślepy jesteś? - dziwi się 

Dzielny Bizon. - Ściga ją blada 

twarz na deskach. 

☺☺☺ 

Przychodzi facet do seksuologa. 

Lekarz go pyta: 

- Kiedy miał pan ostatnio stosunek? 

- Oj, panie doktorze, to było 

tak dawno, że nie pamiętam. 

Zadzwonię do żony, może ona 

pamięta. 

Facet wyciąga komórkę, 

wkręca numer i pyta: 

- Zosia, kiedy ostatni raz 

uprawialiśmy seks? 

- A kto mówi? 

ZAGADKA 

- Co może być gorszego od 

kamyczka w bucie? 

- Ziarenko piasku w prezerwatywie. 

Przychodzi baba do spowiedzi 

i mówi księdzu: 

- Proszę księdza, rozbiłam 

na głowie mojego chłopa gliniany 

garnek. 

- I żałujesz teraz tego? 

- Jasne! Gdzie ja teraz taki 

porządny garnek kupię? 

CHUCK NORRIS 

* Jedyną rzecz, która przetrwa nuklearną 

zagładę będzie Chuck 

Norris i karaluchy. A Chuck 

Norris nie lubi karaluchów. 

* Kiedyś Chuck Norris wpadł do 

roztopionej lawy... i prawie się 

utopił. 

* Bóg chciał stworzyć świat w 10 

dni. Ale Chuck Norris dał mu 

6. * Tylko Chuck Norris sprawia, 

że cebula płacze. 

Chcesz zamieścić reklamę? 

Zadzwoń 

061 861 41 21 

0602 638 409 

lub przyślij maila 

twoj-tydzien@wp.pl 

Przyjedziemy do Ciebie 

Dokończenie ze strony 9 

wolnie ubezpieczone będą miały 

prawo do zasiłku chorobowego po 

90, a nie 180 dniach nieprzerwanego 

ubezpieczenia chorobowego. 

W projekcie znajdują się także 

propozycje pozwalające na finansowanie 

przedszkoli ze środków 

Zakładowego Funduszu Świad- 

KULTURA 

Med Polonia 

operuje i rehabilituje 

20 września, w szpitalu Med Polonia odbyła się konferencja 

nt. problemów diagnostyki niepłodności, dedykowana lekarzom 

ginekologom z Wielkopolski. W ten sposób szpital 

Med Polonia rozpoczyna działalność naukową. Konferencję 

prowadził Przemysław Kądziałka. 

ieszczący się przy ulicy 

MObornickiej w Poznaniu 

prywatny szpital Med Polonia 

wykonuje już pełne spektrum 

zabiegów operacyjnych. Obiekt 

wyposażony jest w najnowocześniejszy 

sprzęt diagnostyczny 

i analityczny, oferuje konsultacje 

u ponad 20 specjalistów i zabiegi 

operacyjne przeprowadzane 

przez uznanych w kraju lekarzy. 

Szpital zapewnia także rehabilitację 

ambulatoryjną i organizuje 

turnusy rehabilitacyjne. 

Med Polonia oferuje swoim 

pacjentom nowe standardy leczenia 

i rehabilitacji. Szpital jest 

wyposażony w cyfrowy rentgen, 

który pozwala na wykonanie 

badania przy użyciu mniejszej 

dawki promieniowania. Dzięki 

obecności w szpitalu odpowiednich 

specjalistów Med Polonia 

wykonuje także echo serca oraz 

badania USG małych dzieci. Laboratorium 

analityki medycznej 

pozwala umożliwia wykonanie 

pełnego spektrum badań oraz 

przechowywanie ich wyników 

w wersji elektronicznej. 

Szpital jest wyposażony 

w dwie doskonale przygotowane 

sale operacyjne. Dzięki użyciu 

tzw. stropów laminarnych udało 

się w nich uzyskać najwyższy 

z możliwych reżim sterylności, 

dzięki czemu nawet podczas 

długich i skomplikowanych operacji 

gwarantowana jest jałowość 


przestrzeni nad stołem operacyjnym. 

Szpital posiada nowoczesny 

i rozbudowany dział rehabilitacji. 

We współpracy z jednym 

z poznańskich centrów hotelowych 

organizuje także turnusy 

rehabilitacyjne. 

Wśród wykonanych już 

w Med Polonii kilkudziesięciu 

zabiegów operacyjnych przeważają 

te z dziedziny ortopedii 

- protezy kolana i biodra oraz 

endoskopowe zabiegi ginekologiczne. 

- Do tego typu operacji szpital 

jest świetnie przygotowany - 

podkreśla dr Przemysław Kądziołka, 

wiceprezes placówki. 

- Wysoki standard diagnostyki 

i sal operacyjnych predestynuje 

szpital także do działań w zakresie 

diagnostyki artroskopowej 

oraz umożliwia przeprowadzanie 

skomplikowanych operacji, 

takich jak np. operacje stóp dzieci, 

które w Med Polonii wykonuje 

prof. Marek Napiontek. 

Nie tylko dorośli mogą czuć 

się w Med Polonii komfortowo. 

Szpital wykonuje badania diagnostyczne 

małych dzieci, np. 

USG i przeprowadza skomplikowane 

operacje małoletnich chorych. 

Ponadto rodzice małych 

pacjentów mogą dotrzymywać 

im towarzystwa zarówno przed, 

jak i po operacji. Najmłodszy 

pacjent szpitala miał zaledwie 3 

miesiące. 

Lepiej dla rodziców 

czeń Socjalnych. Wypłata becikowego 

będzie uzależniona od udokumentowania 

przez matkę, że 

w czasie ciąży była pod opieką lekarską. 

Rząd chce również zwiększyć 

podstawę składki na ubezpieczenie 

społeczne kobiet na urlopach 

wychowawczych. (na)

Ernst H. Gombrich „KRÓT- 

KA HISTORIA ŚWIATA 

DLA MŁODSZYCH I STAR- 

SZYCH”, Świat Książki 

Wyjątkowa książka, napisana 

przez słynnego historyka sztuki 

niejako na marginesie jego właściwej 

działalności, przejrzana, 

poprawiona i uzupełniona przez 

autora po półwieczu. Prosto opisane 

przez Gombricha najważniejsze 

wydarzenia w dziejach 

świata i człowieka układają się 

w porywającą całość, opowiedzianą 

jak bajka i prawdziwą jak 

wykład. „Chciałbym, żeby moi 

czytelnicy usiedli wygodnie i śledzili 

historię, nie robiąc notatek 

i niekoniecznie zapamiętując 

nazwiska, nazwy i daty. Obiecuję, 

że nie będę ich odpytywał” – 

pisze Gombrich. Zdecydowanie 

polecamy. 

John Le Carre „Z przejmujacego 

zimna”, Świat Książki 

Słynny thriller szpiegowski, 

rozgrywający się w czasach 

„zimnej wojny” klasyk gatunku. 

Leamas, agent brytyjskiego wywiadu, 

zostaje wysłany do Berlina 

z misją specjalną. Nie wie, że 

jest zaledwie pionkiem w grze, 

mającej na celu wykrycie znacznie 

szerszego spisku. Zapierająca 

dech intryga, kulisy działalności 

szpiegowskiej, doskonała 

psychologia i próba odpowiedzi 

na ponadczasowe pytania. Czym 

jest zdrada? Na czym polega lojalność? 

Kiedy cel uświęca środki? 

Nic dziwnego, że sam Graham 

Greene uznał tę powieść za 

najlepszy thriller szpiegowski, 

jaki kiedykolwiek napisano. 

Seria Klub Detektywów 

Wakacje w Zamku Salamandry, 

Trzynaście niebieskich 

kotów, autor: Tomasz Brezina, 

cena: 19,90 zł. 

Kolejne pasjonujące przygody 

czwórki bohaterów – Poppi, 

Dominika, Axla i Lilo w dwóch 

nowych książkach Tomasza Breziny. 

Wierni czytelnicy chętnie 

rozwiążą nowe zagadki razem 

z Klubem Detektywów, a tym, 

którzy jeszcze nie znają ich odwagi 

i bystrości koniecznie polecamy 

lekturę! 

Seria Kubuś Puchatek 

Puzzlowa książeczka, cena 

29,90 zł. 

Zabawa figurami, cena 

44,90 zł. 

Ułóż na każdej stronie pięć 

puzzli tak, żeby pasowały do obrazków. 

A jeżeli chcesz się dowiedzieć, 

co robią twoi znajomi 

ze Stumilowego Lasu, wiosną, 

w lecie, na jesieni i w zimie, 

przeczytaj książeczkę - Zabawa 

figurkami – Kubuś Puchatek – 

znikopis. Razem z Puchatkiem, 

Prosiaczkiem, Kłapouchym i Tygryskiem 

nauczysz się rysować 

aż 10 fajnych figur. A potem 

krok po kroku stworzysz z nich 

różne przedmioty i zwierzęta. 

Magnetyczna tabliczka jest ścieralna, 

więc możesz bez końca bawić 

się w rysowanie! 

Seria Milla i Sugar, Prunella 

Bat, ilustracje Red Whale, 

cena 24,90, Wydawnictwo 

Egmont. 

Autorka Prunella Bat była redaktor 

naczelną pisma „Stran- 

NOWOŚCI WYDAWNICZE 

ge Magazine”. Po opublikowaniu 

niezwykle udanego podręcznika 

Nocny lot. Hodowla i wychowanie 

domowego nietoperza 

(Editions Chauve-Souris) zdecydowała 

całkowicie poświęcić się 

pisaniu książek. Obecnie mieszka 

w angielskiej wiosce Cottingley 

ze swoją kotką Peony. Wiemy 

o niej tyle, że uwielbia kolor 

różowy, kolekcjonuje jajka 

i nie lubi pokazywać się publicznie. 

Do tej pory w serii Milla- 

&Sugar ukazały się: Czarownica 

i wróżka, Jedna wróżka na 

milion, Czarownica z urodzenia, 

Srebrna Dama. 

Czarownica z urodzenia 3 

Kim jest dziewczyna o czarnofioletowych 

włosach, która 

kręci się po Old Town i ma 

czelność robić czary na oczach 

wszystkich? I dlaczego ten 

wstrętny Dragomir chce przywłaszczyć 

sobie jej magiczny 

wisiorek? Tym razem Milla i Sugar, 

na wszystkie sposoby, będą 

musiały poradzić sobie z nieostrożną 

czarownicą, mistrzem 

wrestlingu o miękkim sercu i ze 

śmiesznym nietoperzem z przeszłości... 

Srebna dama 4 

W Old Town panuje nastrój 

podniecenia: w Ogrodzie Botanicznym 

ma się odbyć długo 

wyczekiwany pokaz mody z kolekcji 

projektowanej przez mamę 

Sugar. Wszystko musi być 

dopięte na ostatni guzik, ponieważ 

honorowym gościem pokazu 

będzie Laelia, królowa elfów. 

Tymczasem perfidny wysłannik 

Ciemnych Ludzi snuje tajemne 

plany, żeby odebrać pięknej 

elficzce jej wszystkie moce… 

Milla i Sugar ponownie wkroczą 

do akcji! 

Agnieszka Frączek „Kanapka 

i innych wierszy kapka”, 

Ilustracje wykonał Bohdan 

Butenko, cena 19 zł, Wydawnictwo 

Literatura. 

Co to jest kawka? Napój? 

Z dziobem i skrzydłami? A pączek? 

Czy wszystkie pączki są 

słodkie z lukrem? Nie.... Te, które 

wiosną pojawiają się na gałęziach, 

z pewnością nie mają lukrowej 

polewy, a czy są słodkie...? 

Nie próbowałam :-) Pączek, 

kanapka i kawka to wyrazy 

wieloznaczne. W języku polskim 

jest ich bardzo dużo! Niektóre 

trafiły do wierszy z „Kanapki”. 

Wiersze są tak skonstruowane, 

że czasami trudno się 

połapać, o które ze znaczeń chodzi. 

Czy na przykład mucha, którą 

pewien pan przypiął sobie do 

koszuli, przypadkiem nie bzyczy?... 

„Kanapka”, poza zwariowanymi 

wierszami, zawiera 

również krótkie teksty prozą, 

w których autorka objaśnia znaczenia 

tytułowych wyrazów. Dla 

dociekliwych Czytelników na 

kilku ostatnich stronach autorka, 

z wykształcenia językoznawca, 

opowiada o wyrazach wieloznacznych, 

wskazuje różnice 

między homonimami a polisemami, 

opisuje homofony i homografy. 

Książka dla dzieci od 

5-10 lat. 

Kalina Jerzykowska 

„Wiersze trochę zakręcone”, 

Ilustracje wykonała Iwona 

Cała, cena 13,75 zł, Wydawnictwo 

Literatura. 

Moim marzeniem jest _ twierdzi 

autorka, aby te wierszyki 

czytali dziadkowie i babcie wnukom 

i wnuczkom. Młodsi znajdą 

tu rzeczy i zwyczaje, których istnienia 

nie podejrzewali, bo dawno 

wyszły z użycia (jak papiloty 

czy podryw na karuzelę). Starsi 

mogą odświeżyć wspomnienia, 

wyblakłe jak stare fotografie. 

I mam nadzieję, że wszyscy się 

choć parę razy uśmiechną. A na 

koniec stwierdzą zgodnie: Jak 

to dobrze, że staruszka-Ziemia 

wciąż się kręci i że jest na niej tyle 

ułatwiających życie „zakręconych” 

przedmiotów i tyle ubarwiających 

świat „zakręconych” 

osób (jak Marek, który kupił radziecki 

zegarek)! Książka dla 

dzieci w wieku od 5 lat. 

Międzynarodowy Festiwal 

Komiksu w Łodzi zbliża się do 

nas wielkimi krokami. Miłośnikom 

komiksów nie trzeba przybliżać 

czym są te spotkania. 

W dniach 3-5 października po 

raz 19. wierni czytelnicy tego 

gatunku i wydawcy zbiorą się 

w jednym miejscu. Prawdziwą 

niespodzianką dla łódzkiej 

publiczności będą w tym roku 

wyjątkowi goście - twórcy komiksów. 

Wśród nich pojawią się 

Gaetano „Tonino” Liberatore, 

Jean Moebius Giraud, Milo 

Manara, Marzena Sowa i Sylvain 

Savoia oraz Grzegorz 

Rosiński i Tomasz Leśniak. 

Stronę opracowała Monika Mańkowska 


STAR WARS DO BOJU 

NAJLEPSZE KOMIKSY ZE ŚWIATA STAR WARS 

�� 

�� 

�� 

ISSN 1899-4881 

K O M I K S 

D A R T H V A D E R 

I O S T A T N I A 

W A L K A J E D I 

Miesięcznik Star Wars Komiks 

EGMONTU pojawił się w sprzedaży 

16 września. Pismo prezentuje 

historie komiksowe ukazujące 

różne epoki i wydarzenia ze 

świata Star Wars. Tytuł adresowany 

jest do chłopców w wieku 

9 - 12 lat, ale z pewnością zadowoli 

niejednego zapalonego fana 

Gwiezdnych Wojen! Już 26 

września na ekrany kin trafi pełnometrażowa 

animacja, która bez 

wątpienia podsyci zainteresowanie 

uniwersum Star Wars. 

Każdy numer przedstawia trzy 

opowieści komiksowe, atrakcyjne 

zarówno fabularnie, jak i graficznie, 

a przy tym stanowiące zamknięte 

całości. Historie nie zostały 

podzielone na odcinki dzięki 

czemu czytelnik w pojedynczym 

egzemplarzu ma samoistną 

lekturę. Bohaterem każdego wydania 

jest postać znana z filmów, 

np. Darth Vader, Darth Maul, Han 

Solo czy Boba Fett. W komiksie 

Star Wars materiały redakcyjne 

zajmują tylko dwie kolumny 

– resztę wypełniają stripy. Na drugiej 

stronie okładki znajduje się 

artykuł wstępny wraz z wykresem 

chronologii świata Star Wars. Wykres 

pokazuje komiksy w historii 

uniwersum, również względem 

filmów. Czytelnicy znajdą tu także 

krótkie zapowiedzi zamieszczonych 

historii. Na trzeciej stronie 

okładki umieszczony jest artykuł, 

opisujący wybrany aspekt świata 

Gwiezdnych Wojen. W pierwszym 

numerze jest to tekst o komiksach 

Star Wars. 

Od czasu premiery obrazu 

Gwiezdne wojny: Nowa nadzieja 

w roku 1977 świat Star Wars 

cieszy się ogromną popularnością 

wśród kolejnych pokoleń fanów. 

Historia tego uniwersum jest bardzo 

rozbudowana i obejmuje plan 

czasowy od kilku tysięcy lat przed 

wydarzeniami ukazanymi w filmach 

po kilkaset lat po nich. Warto 

dodać, że komiksy Star Wars 

są rówieśnikami filmów – pierwszy 

album (adaptacja filmu) ukazał 

się w 1977 roku, jeszcze przed 

premierą kinową historii. 

Konstrukcja fabuły opiera 

się na koncepcji mocy i energii. 

Ciekawostką jest, że sekwencje 

walk gwiezdnych myśliwców, 

ukazane w filmach, wzorowano 

na filmowej dokumentacji 

starć lotniczych z czasów II wojny 

światowej. George Lucas musiał 

mocno wierzyć w ogromny 

sukces pierwszego filmu z cyklu 

Star Wars Komiks skoro przyjął 

niekorzystne warunki wytwórni, 

dotyczące podziału zysków 

ze sprzedaży biletów, w zamian 

gwarantując sobie jedynie (lub 

aż) pełne prawa do udzielania licencji 

na gadżety. 

®

14 


DWIE ALFY W POL-CARZE. 9 września o godzinie 19.30 w salonie 

Alfa Romeo w Poznaniu przy ulicy Gorzysława 9 pokazano dwie niezwykłe 

Alfy. Tego dnia po raz pierwszy miłośnicy tej marki z Wielkopolski 

mogli po raz pierwszy zobaczyć Alfę Romeo MiTo oraz coś naprawdę 

niezwykłego Alfę Romeo 8C Competizione, która jest ikoną włoskich 

projektantów motoryzacyjnych. Samochód ten wyprodukowano zaledwie 

w liczbie 500 egzemplarzy i samochód pokazany w Pol-Carze był jedynym 

takim autem w Polsce. Alfa 8C Competizione ma silnik o mocy 450 

KM, który może rozpędzić samochód do 306 kilometrów na godzinę. Ten 

samochód – uważany za jedno z najpiękniejszych aut świata – rozpędza 

się do „setki” w 4,5 sekund. (mat) 

Peugeot 308 SW 

Zaledwie kilka miesięcy po premierze modelu 308 hatchback należącego do segmentu średnich 

samochodów, Peugeot wprowadza model kombi, czyli SW. 

łość tworzy zupełnie płaską przestrzeń 

transportową do łatwego 

załadunku. 

Dostęp do bagażnika przez 

szeroką pokrywę lub otwieraną, 

panoramiczną tylną szybę staje 

się jeszcze łatwiejszy, dzięki 

tylnej rozsuwanej półce bagażnika. 

Wyjątkowo niski próg bagażnika 

pozwala na łatwy załadunek 

ciężkich przedmiotów. 

Pojemność bagażnika, mierzona 

pod półką do oparć siedzeń drugiego 

rzędu wynosi 674 litry, a w 

eugeot 308 SW, częściowo za- 

Pprezentowany już w postaci 

samochodu koncepcyjnego podczas 

ostatniego Salonu samochodowego 

we Frankfurcie, pojawia 

się teraz, aby odświeżyć oferty SW 

i kombi Peugeot’a 307, który dzięki 

swej atrakcyjności i innowacyjności 

zyskał w ciągu sześciu lat 

prawie 900.000 klientów. 

Tak jak 308 hatchback, sylwetka 

SW korzysta z silnych punktów 

programu „T7”: podwyższonej 

sylwetki nadwozia gwarantującej 

maksimum przestronności, doświetlenia 

wnętrza i widoczności, 

oryginalnej stylistyki itp. 

Peugeot 308 SW kontynuuje 

i doskonali rozwiązania, które 

przyczyniły się do sukcesu poprzedniego 

modelu, takie jak: 

przeszklony panoramiczny dach 

(większy o 27%; o powierzchni 

całkowitej 1,68 m2), czy praktyczna 

otwierana tylna szyba. 

Na zewnątrz, w 308 SW udało 

się połączyć wyjątkowo wyrazisty 

i dynamiczny przód, znany już 

Nowe Renault Thalia 

Renault wkrótce wprowadzi 

na rynek nowego sedana - 

Renault Thalia. 

owe Renault Thalia to se- 

N 

dan, auto ma 4,26 m długo- 

ści i 1,43 m wysokości. Samochód 

może się pochwalić obszernym 

bagażnikiem, który idealnie 

FOT. — PEUGEOT 

z modelu 308 hatchback, z tylną 

częścią nadwozia o bardzo oryginalnym 

kształcie. 

Wewnątrz, kształt deski rozdzielczej 

jest identyczny jak w modelu 

308 hatchback. Element wyróżniający 

model 308 SW, to imponujących 

rozmiarów panoramiczny 

szklany dach, który rozpościera 

się nad pasażerami drugiego, 

a nawet trzeciego rzędu siedzeń. 

Zwiększa tym samym całą 

przeszkloną powierzchnię samochodu 

do 5,58 m2. 

Samochód ten można łatwo 

i szybko dostosować do potrzeb 

każdego kierowcy. Tylne siedzenia 

z drugiego rzędu są niezależne, 

łatwo składane i o identycznych 

wymiarach, tak aby zaoferować 

wiele kombinacji wewnątrz kabiny 

pojazdu. Inny przykład możliwości 

konfigurowania „siedmiu 

miejsc” to możliwość zainstalowania 

w trzecim rzędzie dwóch 

dodatkowych specyficznych foteli 

lub złożenia wszystkich tylnych 

siedzeń, dzięki czemu ca- 

sprawdza się podczas weekendowych 

wyjazdów za miasto oraz 

podróży służbowych. 

Nowe Renault Thalia wyposażono 

w takie samo zawieszenie 

jak model Clio II, który zasłynął 

jako idealne połączenie wygody 

jazdy, cichej pracy i dobrego trzy- 

przypadku ich zdemontowania i 

zwinięcia tylnej półki, wzrasta do 

2149 litrów. 

Należy jeszcze podkreślić, że 

w przypadku, gdy siedzenie pasażera 

jest złożone do pozycji stoliczka, 

Peugeot 308 SW umożliwia 

przewiezienie w kabinie 

przedmiotu o długości 3,10 m. 

Model 308 SW proponuje 

różnorodną ofertę nowoczesnych, 

wydajnych, ekonomicznych 

i ekologicznych silników. 

W sumie, jest to asortyment złożony 

z 11 jednostek napędowych, 

spełniających oczekiwania 

możliwie najszerszego spektrum 

klientów : pięć silników benzynowych, 

od 95 do 175 KM i trzy 

silniki diesla HDi, w tym dwa fabrycznie 

wyposażone w filtr cząsteczek 

(FAP). Silniki diesla to 

1,6 o mocy 90 i 110 KM oraz 2,0 

o mocy 136 KM. 

Mogą one być montowane 

w pojeździe w połączeniu z pięciobiegową 

automatyczną lub 

ręczną skrzynią biegów, w tym 

z zupełnie nową sześciobiegową 

ręczną skrzynią biegów. (mat) 

FOT. (3X) — RENAULT 

mania się drogi. Model ten sprzedawany 

będzie w Europie Środkowej 

i Wschodniej, Rosji, Turcji 

i krajach Maghrebu. 

Nowy model Renault Thalia 

zostanie wprowadzony na rynek 

polski pod koniec października 

2008 roku. (tam)

FOT. — POLCAR 

POWRÓT LANCII DELTA. 15 września o godzinie 17 na dziedzińcu 

Muzeum Archeologicznego w Poznaniu firma POL-CAR pokazała grupie 

zaproszonych gości nową Lancię Delta, a potem jeszcze kolejną nowość Alfę 

Romeo MiTo. Lancia kojarzona do dzisiaj z „rządową limuzyną” to marka, 

która rozwija się dynamicznie i wyznacza standardy w wielu segmentach 

rynku motoryzacyjnego. Nowa Delta, to samochód, którego nie można 

pomylić z żadnym innym, pojazd zaprojektowany z wyszukanym smakiem, 

w którym każdy detal subtelnie podkreśla jej niezwykłość. To propozycja dla 

kierowców, którzy nie tylko lubią jeździć znakomitymi samochodami, ale 

także na nie patrzeć. Wieczorne spotkanie z Deltą na dziedzińcu Muzeum Archeologicznego 

w Poznaniu uświetnili poznańscy śpiewacy operowi. (mat) 

MOŻLIWOŚCI SYSTEMU ALL MODE 4x4-i 

NISSAN POLODY 

ZAPRASZA DO SALONÓW I SERWISÓW 

Poznań-Przeźmierowo 

ul. Rynkowa 160 

tel./fax 061 814 21 55 

e-mail: sprzedaz@polody.pl 

www.polody.pl 

Kalisz 

ul. Wrocławska 89 

tel. 062 753 29 57 

e-mail: sprzedaz-kalisz@polody.pl 

Certyfikat ISO 9001:2000 

LAUREAT ŚWIATOWEJ NAGRODY NISSANA 

NSSW 2005 


Dziury, śliska nawierzchnia, ośnieżone ścieżki, piaszczyste plaże, ciasne zaułki, dramatyczne zbocza: prowadzenie ma być Twoją 

przyjemnością. Przetestuj Nissana X-TRAIL – to wyzwanie dla bardziej wymagającego kierowcy. 

ESP – Elektronicznie sterowany system 

stabilizacji toru jazdy 

All-mode 4x4 – Układ napędu 4WD All-mode 4x4 

www.nissan.pl 

- Tylu reprezentacji krajowych 

jeszcze nigdy nie było ! – podkreślał 

ciągle prezes Automobilklubu 

Wielkopolski Robert Werle. 

Poznańskie zawody były też 

pierwszą, tak dużej rangi imprezą 

organizowaną w Polsce. W 85– 

–letniej historii Automobilklubu 

Wielkopolski i 30–letniej historii 

Toru Poznań, było to wydarzenie 

bez precedensu. Dzięki temu Po- 

NISSAN X-TRAIL 

WYJĄTKOWO UZDOLNIONY 

NISSAN X-TRAIL JUŻ OD 83 100 ZŁ* 

Sprawdź nowe ceny w najbliższym salonie Nissana. 

OD TERAZ 

WIĘCEJ NISSANA 

ZA MNIEJ. 

USS – System wspomagający jazdę pod górę 

DDS – System wspomagający zjazd ze wzniesienia 

* Cena za model X-Trail 2.0 l Petrol XE z podanym wyposażeniem. Cena obowiązuje od 1 września. Zdjęcia są jedynie ilustracją. Dane i fakty 

podane w niniejszej reklamie służą wyłącznie celom informacyjnym i nie stanowią oferty zawarcia umowy. Zużycie paliwa w cyklu mieszanym: 

7,1-8,1 l/100 km, emisja CO2: 190-216 g/km. Informacje dotyczące odzysku i recyklingu samochodów oraz ich przydatności w tym zakresie 

dostępne są na stronie internetowej www.nissan.pl 

Europa na Torze Poznań 

Miało nie padać. Takie były prognozy przed największą 

imprezą motocyklową w Polsce – przedfinałową rundą Pucharu 

Europy. Podczas dwudniowych zawodów na Torze 

Poznań, kibice zobaczyli w akcji czołowych motocyklistów 

z 18 państw Europy. Pierwsze krople deszczu i pierwsze 

– równie niegroźne upadki - pojawiły się dopiero w niedzielę, 

21 września podczas wyścigu klasy Supersport, który został 

przerwany ponieważ na torze pojawił się piasek rozsypany 

przez przewracający się motocykl. Deszcz zakończył wyścig 

o Puchar Classic Grand Prix UEM, w którym ścigały się motocykle 

wyprodukowane do 1984 roku lub wcześniej… 

Wyścig w klasie Stocksport 600 wygrał niespodziewanie Marcin Kałdowski. 

znań znalazł się na międzynarodowej 

mapie imprez sportowych 

najwyższej rangi. 

Gospodarz rundy Pucharu 

Europy w wyścigach motocyklowych, 

czyli Automobilklub Wielkopolski 

bardzo dobrze przygotował 

się do tej imprezy. Przez 

ostatnie dwa lata na Torze Poznań 

w Przeźmierowie wiele się 

przecież zmieniło. Położono no- 

wą nawierzchnię na nitce toru. 

Asfalt jest też teraz na drodze 

dojazdowej do wieży startowej. 

Powiększono wybiegi żwirowe, 

dodano na zakrętach dodatkowe 

pufy z pianki, które zwiększają 

bezpieczeństwo uczestników 

wyścigów. Zgodnie z zaleceniami 

UEM zbudowano również 

nowy, dużo większy pawilon 

medyczny. 

Wystartowało prawie stu zawodników, 

z których jedna 

czwarta to Polacy. Po rozgrzewce 

i widowiskowym, ale uroczystym 

otwarciu imprezy odbyła się 

rywalizacja w klasach: 

• 125 ccm zwyciężył Gnani Gabriele 

– Włochy – jadący na 

FMI 

• Stocksport 600 Marcin Kałdowski 

– Polska - Yamacha 

• 250 ccm Toni Wirsing – Niemcy 

- Honda 

• Supersport Loris Valsan – Węgry 

- Yamacha 

• Stocksport 1000 wygrał bohater 

imprezy Polak Paweł Szkopek 

– Yamacha 

Jak oceniał poznańską organizację 

zawodów przewodniczący 

jury Wyścigowego Motocyklowego 

Pucharu Europy - Zaritch 

Gunther ? 

- Very, very, very good! Na to 

pytanie odpowiadał ciągle tak samo 

… 

Tekst i zdjęcie 

ANDRZEJ GÓRCZYŃSKI

16 


Nowoczesny, innowacyjny 

kształt nowego SEAT-a Ibizy 

wywodzi się z nowego 

języka projektowego. Pełen 

ekspresji, sportowy charakter 

samochodu jest podkreślany 

przez jego „wzornictwo 

strzały” („Arrow Design”), 

które odwołuje się do prostszych, 

ostrzejszych linii geometrycznych. 

rzód samochodu wyglą- 

P 

da bardziej agresywnie ze 

względu na umiejscowienie reflektorów 

oraz osłony chłodnicy. 

Obydwa elementy zostały obniżone, 

nadając całości kształt grotu 

strzały. 

W stylistyce Ibizy pojawił 

się nowy, bardzo ważny ele- 

Nowy Seat Iiza 

ment podkreślający sportowy 

charakter samochodu – mocno 

zaznaczona linia tylnej krawędzi, 

wznosząca się ponad tylnymi 

nadkolami i nadająca tyłowi 

pojazdu wrażenie mocy. 

Dynamiczna linia, charakteryzująca 

sylwetki aktualnych 

modeli firmy SEAT, nadaje specjalnego 

znaczenia nowej Ibizie. 

W nowym modelu została dodatkowo 

narysowana nowa linia, 

która rozpoczyna się na klapie 

z boku karoserii oraz na tylnych 

światłach, tworząc idealne 

wrażenie wizualnej ciągłości linii 

bagażnika i kontrastując z linią 

biegnącą wzdłuż, począwszy 

od przodu, ponad drzwiami oraz 

w dół, kończąc się w centrum 

tylnych nadkoli. 

Sportowy charakter oraz młodzieńczy 

wygląd nowego SE- 

AT-a Ibiy jest dodatkowo podkreślany 

przez boczne lusterka, 

zamocowane poniżej linii okien 

oraz uwypuklony przez rozbudowane 

wloty powietrza, umiejscowione 

poniżej przedniego zderzaka. 

Wewnętrzne wymiary samochodu 

pozostały nienaruszone, 

zapewniając wrażenie przestrzeni 

oraz praktyczności. Pierwsza 

rzecz, która zwraca uwagę, 

to sportowa pozycja kierowcy, 

która została obniżona o 22 mm 

w porównaniu do poprzedniego 

modelu. Tak pasażerowi, jak 

i kierowcy zapewniono 986 mm 

(20 mm więcej) przestrzeni do 

poziomu dachu oraz 60 mm (16 

mm więcej) od głowy, do miejsca 

w których zbiegają się dach 

oraz drzwi. 

Pojazd został wydłużony o 99 

mm a pojemność jego bagażnika 

wynosi 292 litry (25 litrów więcej, 

w porównaniu do poprzedniego 

modelu Ibizy). W wybranych 

wersjach, boczna tapicerka 

bagażnika zawiera siatki umożliwiające 

przechowywanie małych 

przedmiotów oraz zawiera 

wnękę z paskiem, przeznaczoną 

do przechowywania pojemnika 

z żarówkami. Wokół zamka 

umieszczono również wnękę 

oraz mocowania, przeznaczone 

do przechowywania trójkąta 

awaryjnego. Zamontowano 

także cztery dodatkowe uchwyty, 

umożliwiające przyczepienie 

siatki mocującej. 

Nowo zaprojektowana sportowa 

deska rozdzielcza ze skierowaną 

w stronę kierowcy tablicą 

przyrządów, zawiera dwa duże, 

okrągłe zegary, zapewniając 

ich dobrą widoczność. Wybrane 

powierzchnie deski rozdzielczej 

są miękkie w dotyku i charakteryzują 

się szerszą gamą kolorów, 

w tym jasnymi odcieniami. 

W porównaniu do poprzedniego 

modelu, we wnętrzu można 

znaleźć dużo więcej elementów 

pokrytych lakierem, w tym 

również o metalizowanych odcieniach. 

Nowe, okrągłe dysze 

nawiewu zapewniają dore nakierowanie 

strumieni powietrza 

i gwarantują większy komfort 

w przestrzeni pasażerów. 

Choć oferta silników, dostępnych 

wraz z nowym SEAT-em 

Ibizą będzie stopniowo poszerzana, 

początkowa gama obejmuje 

cztery różne jednostki napędowe 

– trzy silniki benzynowe 

oraz jeden silnik wysokoprężny. 

Każdy z nich jest połączony 

z manualną, pięciostopniową 

skrzynią biegów i spełnia ostre 

normy emisji EU4. 

Najmniejszy z oferowanych 

silników benzynowych, o pojemności 

1,2 litra, posiada trzycylindrowy 

blok, jest wyposażony 

w cztery zawory na cylinder 

oraz w układ wielopunktowego 

wtrysku paliwa. Silnik ten osiąga 

moc 70 KM i maksymalny moment 

obrotowy, wynoszący 112 

Nm przy 3000 obrotów na minutę, 

zapewniając równocześnie 

wyjątkowo niskie zużycie paliwa 

oraz osiągi. Średnie zużycie 

paliwa dla tej jednostki napędowej 

wynosi 5,9 litra benzyny na 

100 km, a poziom emisji CO2 

wynosi 139 g/km. 

Pośrednia jednostka benzynowa 

o pojemności 1,4 litra, jest 

silnikiem czterocylindrowym, 

o 16 zaworach, wyposażonym 

w układ wielopunktowego wtrysku 

paliwa. Silnik ten osiąga 

moc 85 KM i maksymalny moment 

obrotowy wynoszący 132 

Nm przy 3800 obrotach na minutę. 

Tak, jak w przypadku najmniejszego 

silnika, również i ta 

jednostka napędowa zapewnia 

doskonałą równowagę pomiędzy 

osiągami, zużyciem paliwa oraz 

poziomem emisji CO2. Średnie 

zużycie paliwa wynosi w tym 

przypadku 6,2 litra benzyny na 

100 km, a poziom emisji CO2 

wynosi 149 g/km. 

Najmocniejszą benzynową 

jednostką napędową jest czterocylindrowy 

silnik o pojemności 

1,6 litra, o 16 zaworach, wyposażony 

w układ wielopunktowego 

wtrysku paliwa. Osiąga on 

moc 105 KM (77kW) oraz maksymalny 

moment obrotowy, wynoszący 

153 Nm przy 3800 obrotach 

na minutę. Mimo zwiększonych 

osiągów, jego średnie 

zużycie paliwa utrzymano na poziomie 

6,6 litra benzyny na 100 

km, a poziom emisji CO2 pozostał 

poniżej 160 g, wynosząc dokładnie 

157 g/km. 

Producent przewiduje w gamie 

jednostek napędowych trzy 

jednostki wysokoprężne. Najsłabsza 

to 3-cylindrowy silnik 

TDI o pojemności 1,4 litra, osiągający 

moc 80 KM przy 4000 

obrotów na minutę i maksymalny 

moment obrotowy wynoszący 

195 Nm przy 2200 obrotów 

na minutę. Mocniejsze jednostki 

to dwie wersje silnika TDI o pojemności 

1,9 litra osiągające kolejno 

moc 90 KM i 105 KM oraz 

maksymalny moment obrotowy, 

wynoszący odpowiednio 210 

Nm w zakresie 1800-2500 obrotów 

na minutę i 240 Nm przy 

1900 obrotów na minutę. Silniki 

te zużywają średnio od 4,3 do 4,7 

litra ropy na 100 km. (mat) 

Nową Ibizę można 

oglądać, testować 

i… kupować 

w salonach firmy 

CAR JAVI 

od 25 września. 

Tego dnia bowiem 

o godzinie 19 

w salonie 

przy ul. Lutyckiej 95 

w Poznaniu 

odbędzie się pierwsza 

prezentacja tego 

modelu.

Ostatni rejs U-boota 234(2) Jakie tajemnice wiÃ³zÅ‚ hitlerowski okrÄ™t ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?