Po prostu WOS | Wiedza o społeczeństwie
WSiP | Podręcznik do szkół ponadgimnazjalnych
WSiP | Podręcznik do szkół ponadgimnazjalnych
- No tags were found...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
SZKOŁY<br />
PONADGIMNAZJALNE<br />
zakres podstawowy<br />
<strong>Po</strong> <strong>prostu</strong><br />
<strong>WOS</strong><br />
<strong>Wiedza</strong> o <strong>społeczeństwie</strong><br />
<strong>Po</strong>dręcznik
Marek Grondas<br />
Janusz Żmijski<br />
<strong>Po</strong> <strong>prostu</strong><br />
<strong>WOS</strong><br />
<strong>Wiedza</strong> o <strong>społeczeństwie</strong><br />
ZAKRES PODSTAWOWY<br />
<strong>Po</strong>dręcznik do szkół ponadgimnazjalnych
SPIS TREŚCI 3<br />
I. MŁODY OBYWATEL W URZĘDZIE<br />
1 Obywatelstwo polskie i unijne. Udział w wyborach<br />
2 Załatwianie spraw w urzędach – dowód osobisty, paszport, prawo jazdy, rejestrowanie pojazdu<br />
3 Prawo do informacji publicznej i jego realizacja<br />
4 Kiedy nie zgadzasz się z decyzją urzędu<br />
Lekcja podsumowująca: Młody obywatel w urzędzie<br />
8<br />
16<br />
22<br />
30<br />
40<br />
II. PRAWO I SĄDY<br />
5 Normy prawne i inne normy postępowania<br />
6 Prawo. <strong>Po</strong>dstawowe zasady prawa. Zasada niezależności sądów i niezawisłości sędziów<br />
7 Gałęzie prawa. Kodeksy<br />
8 Źródła prawa. Budowa normy prawnej. Wyszukiwanie i interpretowanie aktów prawnych<br />
9 Proces karny<br />
10 Proces cywilny. Mediacje sądowe<br />
Lekcja podsumowująca: Prawo i sądy<br />
44<br />
52<br />
60<br />
68<br />
78<br />
86<br />
96<br />
III. BEZPIECZEŃSTWO<br />
11 Zadania prokuratury i policji. Uprawnienia policjantów i innych służb porządkowych<br />
12 Przestępczość. Zasady unikania zagrożeń i bezpiecznego zachowania się w sytuacji zagrożenia<br />
13 Odpowiedzialność nieletnich za popełnienie przestępstwa. Przepisy dotyczące dostępności<br />
alkoholu, papierosów oraz narkotyków<br />
Lekcja podsumowująca: Bezpieczeństwo<br />
100<br />
110<br />
118<br />
128<br />
IV. PRAWA CZŁOWIEKA<br />
14 Czym są prawa człowieka?<br />
15 Historia praw człowieka<br />
16 Katalog praw i wolności człowieka<br />
17 Najważniejsze dokumenty praw człowieka<br />
18 Prawa i wolności człowieka w Konstytucji RP<br />
19 Prawa dziecka<br />
Lekcja podsumowująca: Prawa człowieka<br />
132<br />
138<br />
146<br />
152<br />
158<br />
162<br />
168<br />
V. OCHRONA PRAW I WOLNOŚCI CZŁOWIEKA<br />
20 Ochrona praw i wolności człowieka w <strong>Po</strong>lsce<br />
21 Konstytucyjni rzecznicy praw człowieka<br />
22 Międzynarodowa ochrona praw człowieka<br />
23 Gdzie i dlaczego prawa człowieka są wciąż naruszane?<br />
Lekcja podsumowująca: Ochrona praw i wolności człowieka<br />
VI. UCZĘ SIĘ, PRACUJĘ, PODRÓŻUJĘ<br />
24 Prawa i obowiązki ucznia<br />
25 Młodzi <strong>Po</strong>lacy podróżują oraz uczą się w kraju i za granicą<br />
26 Młodzi ludzie pracują w <strong>Po</strong>lsce i krajach UE<br />
Lekcja podsumowująca: Uczę się, pracuję, podróżuję<br />
172<br />
180<br />
186<br />
196<br />
204<br />
208<br />
216<br />
228<br />
238
4<br />
Jak korzystać z podręcznika<br />
PODRĘCZNIK SKŁADA SIĘ z sześciu dużych bloków tematycznych – działów. Każdy z działów<br />
podzielony jest na rozdziały odpowiadające jednostce lekcyjnej. Rozdział zawiera: tytuł i numer<br />
lekcji, wprowadzenie, tekst autorski, tekst źródłowy, słowniczek (wyjaśnienie trudniejszych<br />
pojęć), ciekawostki (Czy wiesz, że...), treści poszerzające ważniejsze zagadnienia (Dowiedz się<br />
więcej), treści nawiązujące do wiedzy z gimnazjum (To już wiesz), ilustracje z podpisami<br />
i poleceniami, schematy, diagramy, mapy, infografiki przybliżające wybrane zagadnienia,<br />
blok zestawiający najważniejsze treści (Zapamiętaj), zadania oraz literaturę dla ucznia (Sięgnij<br />
do źródła).<br />
Tytuł i numer<br />
lekcji<br />
Ilustracja z podpisem<br />
i poleceniem<br />
Wyjaśnienie<br />
trudniejszych pojęć<br />
Wprowadzenie<br />
do tematu<br />
Wypowiedzi<br />
sławnych ludzi<br />
Ważne<br />
w tym akapicie
5<br />
Infografika przybliżająca<br />
wybrane zagadnienia<br />
Tekst autorski<br />
Zestawienie<br />
najważniejszych<br />
treści<br />
Treści nawiązujące<br />
do wiedzy<br />
z gimnazjum<br />
Treści poszerzające<br />
ważniejsze zagadnienia<br />
Literatura<br />
dla ucznia<br />
Zadania<br />
W zadaniach, których treść<br />
wymaga uzupełnienia,<br />
znajdziesz zaciemnione<br />
miejsca – pamiętaj,<br />
by odpowiedzi pisemnych<br />
udzielać poza<br />
podręcznikiem.<br />
Tekst źródłowy<br />
Ciekawostka
obywatelstwo<br />
polskie<br />
repatriacja<br />
Konstytucja RP<br />
naturalizacja<br />
prawo krwi<br />
prawo ziemi<br />
uznanie<br />
za obywatela<br />
podwójne<br />
obywatelstwo<br />
utrata<br />
obywatelstwa<br />
obywatelstwo<br />
unijne<br />
Traktat o Unii<br />
Europejskiej<br />
Ustawa<br />
o informacji<br />
publicznej<br />
Obywatelstwo<br />
Prawo<br />
do publicznej<br />
informacji<br />
Młody obywatel<br />
w urzędzie<br />
Załatwianie<br />
spraw<br />
w urzędach<br />
formy<br />
uzyskiwania<br />
informacji<br />
publicznej<br />
prawo<br />
wyborcze<br />
Udział<br />
w<br />
wyborach<br />
wyrabianie<br />
dokumentów<br />
kontakty<br />
z urzędami<br />
BIP<br />
wniosek o udzielenie<br />
informacji publicznej<br />
wybory<br />
dowód osobisty<br />
(urząd gminy)<br />
Kodeks postępowania<br />
administracyjnego<br />
zasada<br />
dwuinstancyjności<br />
sąd<br />
administracyjny<br />
czynne<br />
paszport<br />
(urząd wojewódzki)<br />
prawo jazdy<br />
(urząd starostwa<br />
powiatowego)<br />
bierne<br />
do Parlamentu<br />
Europejskiego<br />
składanie skarg i wniosków<br />
parlamentarne<br />
składanie odwołania<br />
dowód rejestracyjny<br />
pojazdu (urząd<br />
starostwa powiatowego)<br />
samorządowe<br />
rzecznictwo<br />
prezydenckie
I<br />
Młody<br />
obywatel<br />
w urzędzie
16<br />
2<br />
Załatwianie<br />
spraw<br />
w urzędach – dowód osobisty,<br />
paszport, prawo jazdy,<br />
rejestrowanie pojazdu<br />
<strong>Po</strong> wejściu do jakiegoś urzędu<br />
możesz czuć się niepewnie.<br />
A przecież będziesz mieć<br />
w życiu wiele spraw, których<br />
nie da się załatwić bez<br />
kontaktu z urzędami i bez<br />
znajomości rozmaitych<br />
urzędowych wymagań.<br />
Najważniejsze formalności<br />
są związane z uzyskaniem<br />
podstawowych dokumentów<br />
osobistych umożliwiających<br />
uczestniczenie w życiu<br />
społecznym.<br />
<strong>Po</strong>wiedz, jak twoim zdaniem<br />
powinni się zachowywać urzędnicy<br />
załatwiający sprawy obywateli<br />
w urzędach.<br />
Dowód osobisty<br />
wydaje organ gminy (wójt,<br />
burmistrz lub prezydent miasta).<br />
DOWÓD OSOBISTY<br />
– dokument<br />
stwierdzający<br />
tożsamość osoby oraz<br />
poświadczający jej<br />
polskie obywatelstwo.<br />
DOWÓD OSOBISTY<br />
O tym, jakich możliwości pozbawia osobę mieszkającą w naszym kraju<br />
brak obywatelstwa polskiego, mówiliśmy już w poprzednim rozdziale.<br />
Praktyczną realizację uprawnień przysługujących obywatelowi w kontaktach<br />
z rozmaitymi urzędami warunkuje właśnie wylegitymowanie się dowodem<br />
osobistym. Konsekwencje jego nieposiadania mogą się okazać bardzo<br />
dotkliwe: nie można założyć konta w banku, dostać kredytu, załatwić<br />
formalności w żadnym urzędzie ani uzyskać prawa jazdy czy paszportu.<br />
<strong>Po</strong>nadto dowód osobisty uprawnia obywateli polskich do przekraczania<br />
granic:<br />
• państw członkowskich Unii Europejskiej;<br />
• państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii<br />
Europejskiej (Islandia, Lichtenstein, Norwegia, Monaco, San Marino, Watykan);<br />
• innych państw, które zawarły umowy z Unią Europejską o swobodnym<br />
przepływie osób lub które uznają dowód osobisty za dokument wystarczający<br />
do przekraczania ich granicy (Szwajcaria).<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
2. ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH 17<br />
Satyryczny rysunek<br />
przejaskrawiający pewne<br />
negatywne zachowania<br />
urzędnika w pracy.<br />
Określ postawę tego<br />
urzędnika.<br />
Sprawy związane z posiadaniem, uzyskiwaniem i wymianą dowodów osobistych<br />
reguluje Ustawa z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach<br />
osobistych (z późniejszymi zmianami).<br />
Osoba mająca obywatelstwo polskie i mieszkająca w Rzeczypospolitej <strong>Po</strong>lskiej<br />
jest obowiązana posiadać dowód osobisty od ukończenia 18 roku życia.<br />
Wszelkie urzędowe sprawy dziecka poniżej tego wieku załatwiają<br />
jego rodzice lub opiekunowie prawni na podstawie własnych dowodów<br />
osobistych. Jeśli jednak niepełnoletni nie zamieszkuje wspólnie z rodzicami<br />
lub innymi opiekunami prawnymi, nie ma takich opiekunów albo pracuje<br />
na podstawie umowy o pracę, musi posiadać dowód osobisty od ukończenia<br />
15 roku życia. Prawo pozwala na wyrobienie dowodu wcześniej – od<br />
ukończenia 13 roku życia, a na uzasadniony wniosek rodziców lub opiekunów<br />
nawet poniżej tego wieku.<br />
<strong>Po</strong>siadanie dowodu osobistego i – jeśli zachodzi taka potrzeba<br />
– jego wymiana są obowiązkowe. Zgodnie z art. 55<br />
Ustawy o ewidencji ludności osoba, która nie dopełni tego<br />
obowiązku, naraża się na karę ograniczenia wolności lub<br />
grzywny. <strong>Po</strong>dobnie może być ukarana osoba, która zatrzymuje<br />
cudzy dowód osobisty, nie zawiadamia o jego<br />
znalezieniu bądź nie zwraca dowodu osobistego w razie<br />
utraty obywatelstwa polskiego.<br />
‣ Wzór dowodu<br />
osobistego obowiązujący<br />
od 1 stycznia 2015 r.<br />
Dowody wydane<br />
przed tą datą zawierają<br />
więcej danych osobowych<br />
(informacje o adresie<br />
zameldowania,<br />
kolorze oczu i wzroście)<br />
oraz zeskanowany<br />
podpis posiadacza.<br />
UZYSKIWANIE DOWODU OSOBISTEGO<br />
Dowód osobisty uzyskuje się w dowolnym urzędzie gminy<br />
na terenie kraju (w wypadku większych miast – w delegaturze<br />
urzędu miasta prowadzącej ewidencję ludności).<br />
Należy w tym celu wypełnić odpowiedni wniosek<br />
i dołączyć do niego fotografię ukazującą aktualny wizerunek<br />
wnioskodawcy. Wniosek o wydanie dowodu oso-
18<br />
CZY WIESZ, ŻE...<br />
Obowiązek posiadania i okazywania dowodu osobistego zawierającego adres,<br />
zdjęcie i inne dane osobowe wprowadzono w <strong>Po</strong>lsce podczas okupacji<br />
hitlerowskiej. Zarówno wtedy, jak i w okresie <strong>Po</strong>lskiej Rzeczypospolitej Ludowej<br />
podstawowym celem tego surowo wówczas przestrzeganego wymogu była<br />
kontrola obywateli. W krajach, gdzie utrzymuje się silna tradycja niezależności<br />
obywatela od państwa, obowiązek posiadania dowodów osobistych do dziś<br />
uznaje się za ograniczenie swobód obywatelskich. Rozbudowa funkcji państwa<br />
wobec obywatela powoduje, że obecnie tego typu dokument jest wymagany<br />
w ponad stu państwach świata. Jednakże wiele państw nadal obywa się bez<br />
tego obowiązku. W Stanach Zjednoczonych do potwierdzenia swojej tożsamości<br />
wystarczy jakikolwiek dokument ze zdjęciem właściciela, np. prawo jazdy<br />
lub legitymacja szkolna, a do załatwiania spraw z urzędami podaje się numer<br />
ubezpieczenia. Dowodów osobistych nie ma też w np. Wielkiej Brytanii,<br />
Irlandii, Australii, Nowej Zelandii, Norwegii, Danii, Japonii.<br />
PASZPORT<br />
– dokument<br />
potwierdzający tożsamość<br />
właściciela i jego<br />
polskie obywatelstwo,<br />
uprawniający do<br />
przekroczenia granicy<br />
państwa oraz do pobytu<br />
za granicą.<br />
<strong>Po</strong>równaj dane osobowe<br />
umieszczone w paszporcie<br />
oraz w dowodzie osobistym<br />
(s. 17).<br />
bistego można złożyć w formie pisemnej w urzędzie lub skierować go do<br />
urzędu drogą elektroniczną (wniosek uwierzytelniony podpisem elektronicznym<br />
weryfikowanym za pomocą kwalifikowanego certyfikatu lub<br />
profilem zaufanym ePUAP).<br />
Złożenia wniosku i odebrania dowodu z urzędu należy dokonać osobiście.<br />
Dowód osobisty osób pełnoletnich jest ważny, z wyjątkiem szczególnych<br />
przypadków, 10 lat od daty jego wydania, osób powyżej 65 roku życia<br />
– bez ograniczeń czasowych, natomiast osób poniżej 18 roku życia – tylko<br />
5 lat.<br />
Dowód należy wymienić, jeżeli zmienią się zamieszczone w nim informacje<br />
oraz gdy upłynie termin ważności dokumentu. W wypadku utraty obywatelstwa<br />
polskiego dowód należy zwrócić.<br />
PASZPORT<br />
Od roku 2006 wydawane są w <strong>Po</strong>lsce tzw. paszporty biometryczne,<br />
w których do identyfikacji oprócz zdjęcia służy zamontowany chip<br />
elektroniczny z zapisem wizerunku twarzy właściciela, a od 2009 r.<br />
również jego odcisków palców.<br />
Paszport ważny jest przez 10 lat od daty wydania. Dzieci do 13 roku<br />
życia otrzymują paszport na 5 lat. Paszporty tymczasowe z maksymalnym<br />
okresem ważności do 1 roku wydawane są: obywatelom<br />
polskim w kraju i zagranicą w nagłych wypadkach (choroby lub<br />
śmierci członka rodziny), osobom oczekującym na wydanie zwykłego<br />
paszportu lub osobom, które podczas pobytu za granicą straciły<br />
paszport, a muszą powrócić do kraju.<br />
Organem wydającym paszport jest wojewoda właściwy dla miejsca,<br />
gdzie ubiegający się o paszport jest zameldowany na pobyt stały. Aby<br />
uzyskać paszport, należy w odpowiednim oddziale urzędu wojewódzkiego<br />
lub jego delegatury osobiście złożyć wniosek o wydanie paszportu.<br />
Trzeba też dołączyć ostatnio posiadany dokument paszportowy,<br />
dwie fotografie oraz dowód uiszczenia opłaty paszportowej, a także<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
2. ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH 19<br />
przedstawić urzędnikowi do wglądu dowód osobisty lub inny dokument<br />
potwierdzający tożsamość i obywatelstwo polskie. Osoby, które występują<br />
o wydanie paszportu po raz pierwszy, dołączają do wniosku skrócony odpis<br />
aktu urodzenia, podobnie wnioskujący, którzy nie mają ukończonych<br />
18 lat i nie posiadają dowodu osobistego – w tym przypadku przy składaniu<br />
wniosku muszą być obecni oboje rodzice. Za granicą paszport uzyskuje<br />
się, z zastosowaniem tych samych procedur, w konsulacie RP.<br />
PRAWO JAZDY<br />
Regulacje prawne dotyczące kategorii prawa jazdy znajdują się w Ustawie<br />
z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (z późniejszymi zmianami),<br />
która weszła w życie 19 stycznia 2013 r. W wypadku młodych ludzi<br />
w grę wchodzą przede wszystkim następujące<br />
kategorie prawa jazdy:<br />
• AM (zastępująca kartę motorowerową)<br />
– możliwa do uzyskania po<br />
ukończeniu 14 roku życia, uprawniająca<br />
do prowadzenia motorowerów<br />
i lekkich quadów, osiągających<br />
prędkość jazdy do 45 km/h,<br />
• A1 – uzyskiwana od 16 roku życia na<br />
motocykle o pojemności do 125 cm³<br />
o mocy maksymalnej 11 kW i motocykle<br />
trzykołowe o mocy do 15 kW,<br />
• A2 – dozwolona od 18 roku życia na prowadzenie motocykli<br />
o mocy nieprzekraczającej 35 kW,<br />
• A – obowiązująca od 24 roku życia, jeśli osoba ubiegająca<br />
się nie posiadała wcześniej kategorii A2; umożliwia<br />
prowadzenie pojazdów o pojemności skokowej<br />
przekraczającej 125 cm³; mogą się o nią ubiegać także osoby w wieku<br />
20 lat, pod warunkiem posiadania dwuletniego doświadczenia<br />
z kategorią A2,<br />
• B1 – obowiązująca od 16 roku życia, pozwalająca na prowadzenie ciężkich<br />
quadów,<br />
• B – obowiązująca od 18 roku życia, uprawniająca do prowadzenia samochodów<br />
osobowych i mikrobusów do 9 miejsc siedzących, a także motocykli<br />
o pojemności do 125 cm 3 i mocy nieprzekraczającej 11 kW,<br />
• T – dotycząca kierowania ciągnikami lub pojazdami tzw. wolnobieżnymi,<br />
których konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h (np. mopedami,<br />
rowerami z silnikiem, traktorkami ogrodniczymi).<br />
Karta motorowerowa wydana przed 19 stycznia 2013 r. zachowuje ważność<br />
do ukończenia przez jej posiadacza 18 roku życia. <strong>Po</strong> ukończeniu 14 roku<br />
życia można ją wymienić na własny koszt na prawo jazdy kategorii AM.<br />
Każdy, kto ukończy 18 lat przed 19 stycznia 2013 r., zachowa uprawnienia<br />
do kierowania motorowerami.<br />
PRAWO JAZDY<br />
– dokument uprawniający<br />
do prowadzenia<br />
pojazdów silnikowych<br />
wydany przez<br />
odpowiednie organy<br />
administracji. Można<br />
na jego podstawie<br />
prowadzić różne rodzaje<br />
pojazdów, w zależności<br />
od kategorii prawa jazdy.<br />
<strong>Po</strong>zwolenie na<br />
prowadzenie samochodów<br />
z roku 1948 oraz aktualnie<br />
obowiązujące prawo jazdy.<br />
W 2006 r. Parlament<br />
Europejski przyjął<br />
dyrektywę 2006/126/EEC<br />
ustanawiającą jednolity<br />
wzór prawa jazdy<br />
we wszystkich państwach<br />
członkowskich. W <strong>Po</strong>lsce<br />
zostały one wprowadzone<br />
Ustawą z 5 stycznia 2011 r.<br />
o kierujących pojazdami<br />
(Dz.U. nr 30, poz. 151) i są<br />
wydawane od 19 stycznia<br />
2013 r.<br />
<strong>Po</strong>równaj dane<br />
umieszczone na tych<br />
dokumentach.
20<br />
Prawo jazdy wydaje<br />
urząd starostwa<br />
powiatowego,<br />
a w większych miastach<br />
odpowiedni wydział<br />
urzędu miasta.<br />
<strong>Po</strong>jazd rejestruje się<br />
w tym samym urzędzie,<br />
w którym uzyskuje się<br />
prawo jazdy.<br />
Prawo jazdy uzyskuje się w miejscu zamieszkania kierowcy w urzędzie starostwa<br />
powiatowego, a w wypadku większych miast – w odpowiednim wydziale<br />
urzędu miasta.<br />
Aby uzyskać prawo jazdy, należy złożyć wniosek o wydanie prawa jazdy –<br />
drogą elektroniczną lub bezpośrednio w urzędzie starosty. Do wniosku należy<br />
dołączyć dokumenty (lub ich skany w wypadku korzystania z drogi<br />
elektronicznej): potwierdzenie opłaty, fotografię (jeżeli zdjęcie nie było wykonane<br />
techniką cyfrową), oryginał orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań<br />
zdrowotnych do kierowania pojazdem, a osoba, która nie<br />
ukończyła 18 lat, pisemną zgodę rodzica lub opiekuna (prawo jazdy kategorii<br />
AM, A1, B1 lub T). Na podstawie tego wniosku urząd starosty tworzy<br />
profil kandydata na kierowcę (PKK).<br />
Profil ten jest elektronicznie pobierany przez szkołę nauki jazdy, do której<br />
zgłosi się kandydat na kierowcę. <strong>Po</strong> zakończeniu kursu szkoła przesyła zaktualizowany<br />
profil do Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego (w skrócie<br />
WORD), gdzie przeprowadza się egzamin. Na egzamin będzie można<br />
zapisać się przez internet. <strong>Po</strong> zdanym egzaminie WORD uzupełnia profil<br />
i przesyła go do starosty, a starosta wydaje na jego podstawie prawo jazdy,<br />
które można otrzymać także drogą pocztową.<br />
REJESTROWANIE POJAZDU<br />
Aby zgodnie z prawem poruszać się po polskich drogach pojazdem, niezbędna<br />
jest jego rejestracja w tym samym urzędzie, w którym uzyskuje się<br />
prawo jazdy. Rejestracja wymaga złożenia odpowiedniego wniosku oraz<br />
dołączenia do niego: dowodów opłat, dokumentu tożsamości, dowodu własności<br />
pojazdu, wyciągu ze świadectwa homologacji (pozwolenia na użytkowanie<br />
na terenie kraju), a jeśli pojazd był wcześniej rejestrowany w <strong>Po</strong>lsce<br />
lub za granicą – dowodu rejestracyjnego, tablic rejestracyjnych oraz<br />
tzw. karty pojazdu (dokumentu zawierającego dane techniczne pojazdu,<br />
numery fabryczne ważnych części oraz jego historię, czyli zmiany techniczne,<br />
jakim został poddany, i zmiany właścicieli). Akt rejestracji jest decyzją<br />
administracyjną, której wydanie wymaga pewnego czasu. Do tego<br />
momentu można korzystać z pojazdu na podstawie tymczasowego trzydziestodniowego<br />
dopuszczenia pojazdu do ruchu, wydawanego od ręki po<br />
złożeniu kompletu dokumentów wymaganych do rejestracji.<br />
Następnym krokiem jest odbiór w tym samym urzędzie tablic rejestracyjnych,<br />
z hologramami potwierdzającymi ich oryginalność, zawierających<br />
kombinację liter i cyfr identyfikujących pojazd. Jak najszybciej należy też<br />
wykupić obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej właściciela<br />
pojazdu za szkody wyrządzone w czasie jazdy (tzw. ubezpieczenie OC).<br />
<strong>Po</strong> wydaniu decyzji przez urząd należy zgłosić się w nim jeszcze raz i po<br />
okazaniu dokumentu tożsamości, pozwolenia czasowego, karty pojazdu<br />
oraz dowodu opłacenia ubezpieczenia OC odebrać dowód rejestracyjny pojazdu,<br />
tym razem już bez dodatkowych opłat.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
2. ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH 21<br />
ZAPAMIĘ TAJ<br />
Dowód osobisty uzyskuje się – po załatwieniu odpowiednich formalności – w urzędzie<br />
gminy lub jego delegaturze.<br />
Paszport uzyskuje się w odpowiednim oddziale urzędu wojewódzkiego lub jego delegaturze.<br />
Prawo jazdy i dowód rejestracji pojazdu uzyskuje się w urzędzie starostwa powiatowego<br />
właściwym dla miejsca zamieszkania kierowcy.<br />
ZADANIA<br />
1. Wejdź na stronę internetową swojego urzędu gminy i sprawdź, czy można na niej odnaleźć informacje na temat<br />
warunków uzyskania dowodu osobistego.<br />
2. Na fotografii do dowodu osobistego nie można mieć ciemnych okularów ani nakrycia głowy. Znajdź w internecie<br />
informacje na temat wyjątków od tej zasady.<br />
3. Znajdź w Ustawie o kierujących pojazdami informacje na temat różnych kategorii prawa jazdy (wymienione są<br />
również na drugiej stronie prawa jazdy) i ograniczeń wiekowych przy ich przyznawaniu. Z czego, twoim<br />
zdaniem, wynikają takie ograniczenia? Czy uważasz je za słuszne? Odpowiedź uzasadnij.<br />
4. Przyporządkuj wymienione poniżej dokumenty do odpowiednich urzędów, w których się je uzyskuje. Odpowiedź<br />
zapisz w zeszycie przedmiotowym.<br />
A. prawo jazdy<br />
B. paszport<br />
C. dowód rejestracyjny<br />
D. dowód osobisty<br />
1. urząd gminy (urząd miasta lub jego delegatura)<br />
2. urząd starostwa powiatowego (lub wydział urzędu miasta na prawach powiatu)<br />
3. oddział (delegatura) urzędu wojewódzkiego<br />
4. urząd marszałkowski województwa<br />
SIĘGNIJ DO ŹRÓDŁA<br />
1. http://www.forum.prawojazdy.com.pl<br />
2. Ustawa z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców, DzU nr 106,<br />
poz. 622, http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20111060622<br />
3. Załatwianie spraw przez Internet, Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa,<br />
http://www.bip.krakow.pl/?sub_dok_id=17276
22<br />
3<br />
Prawo<br />
do informacji<br />
publicznej i jego<br />
realizacja<br />
Aby załatwiać ważne dla siebie<br />
sprawy i realizować swoje<br />
obywatelskie uprawnienia,<br />
trzeba kontaktować się<br />
z rozmaitymi urzędami. Wiesz<br />
już z gimnazjum, jak funkcjonują<br />
urzędy administracji państwowej<br />
i samorządowej, jaki jest zakres<br />
działania wojewody, samorządu<br />
wojewódzkiego i powiatowego<br />
oraz urzędu gminy.<br />
Wszystkie te instytucje<br />
podejmują decyzje mające<br />
wpływ na twoje sprawy osobiste<br />
i twoje najbliższe otoczenie. Jeśli<br />
jako obywatel chcesz brać udział<br />
w rozstrzyganiu dotyczących cię<br />
spraw (np. przez uczestniczenie<br />
w wyborach, kontakty<br />
z urzędami), musisz mieć<br />
dostęp do ważnych informacji<br />
znajdujących się w posiadaniu<br />
instytucji publicznych.<br />
Urzędy udostępniają materiały<br />
dotyczące swojej działalności m.in.<br />
przez wywieszenie ich na specjalnych<br />
tablicach informacyjnych w swoich<br />
siedzibach.<br />
Kto nic nie wie, musi we<br />
wszystko wierzyć.<br />
Marie von Ebner-<br />
-Eschenbach<br />
(1830–1916), pisarka austriacka.<br />
INFORMACJA W ŻYCIU OBYWATELA<br />
Nieprzypadkowo podstawą totalitarnej lub autorytarnej władzy było i jest<br />
panowanie nad informacją, ukrywanie jej przed obywatelami, manipulowanie<br />
nią dla osiągania politycznych celów. Z tego też powodu działające<br />
w państwach demokratycznych w nieskrępowany sposób środki masowego<br />
przekazu nazywane są często czwartą władzą. Przez porównanie mediów<br />
do władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej podkreśla się znaczenie<br />
informacji w wywieraniu wpływu na społeczeństwo i politykę oraz<br />
w kontrolowaniu innych władz.<br />
Zasadzie wolności wypowiedzi, wolności prasy i innych środków społecznej<br />
komunikacji w państwach demokratycznych towarzyszy inna ważna zasada<br />
– prawo każdego obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów<br />
władzy publicznej oraz osób sprawujących publiczne funkcje.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
3. PRAWO DO INFORMACJI PUBLICZNEJ 23<br />
CZY WIESZ, ŻE...<br />
Pierwszym krajem, w którym prawo do informacji<br />
zostało uznane za wolność konstytucyjną, była<br />
Szwecja. Wydana tam w 1766 r. ustawa konstytucyjna<br />
(Akt o wolności prasy) zniosła cenzurę prasy, druków<br />
i wydawnictw oraz zagwarantowała prawo do rozpowszechniania<br />
faktów i opinii oraz do dostępu obywatela<br />
do dokumentów pozostających w posiadaniu władz.<br />
Również dzisiaj Szwecja jest państwem, w którym<br />
umocowanie prawne zasady dominacji jawności nad<br />
utajnieniem informacji jest najsilniejsze na świecie<br />
i może służyć za przykład innym krajom demokratycznym.<br />
Siedziba szwedzkiego parlamentu.<br />
PRAWO DO INFORMACJI PUBLICZNEJ<br />
Prawo do informacji publicznej, gwarantowane przez Konstytucję RP w art.<br />
61, obejmuje uzyskiwanie informacji o działalności organów władzy państwowej<br />
i samorządowej oraz organów samorządu gospodarczego i zawodowego,<br />
a także innych osób oraz instytucji wykonujących zadania publiczne<br />
i gospodarujących mieniem publicznym, np. szkół, fundacji, stowarzyszeń,<br />
przedsiębiorstw wykorzystujących środki publiczne, partii politycznych<br />
oraz związków zawodowych.<br />
<strong>Po</strong>stanowienia Konstytucji RP realizuje Ustawa z dnia 6 września 2001 r.<br />
o dostępie do informacji publicznej (u.d.i.p.), będąca podstawowym aktem<br />
prawnym zobowiązującym władze publiczne do udzielania informacji.<br />
Prawo do informacji publicznej, oparte na zasadzie dominacji jawności<br />
nad utajnianiem informacji, ma bardzo szeroki zakres, z czego zarówno<br />
obywatele, jak i zobowiązani do udzielania informacji pracownicy rozmaitych<br />
urzędów nie zawsze zdają sobie sprawę. W świetle prawa każda informacja<br />
o sprawach publicznych jest jawna, a wszelkie odstępstwa od tej reguły<br />
należy traktować jako nieliczne wyjątki, które za każdym razem muszą<br />
być ściśle uzasadnione. Przypadki wątpliwe powinno się rozstrzygać zawsze<br />
na korzyść jawności, a nie utajniania.<br />
Każda informacja<br />
o sprawach publicznych<br />
jest jawna.<br />
JAKICH INFORMACJI MOŻEMY SIĘ DOMAGAĆ?<br />
Ustawa stanowi, że informacją publiczną jest „każda informacja o sprawach<br />
publicznych”. To dość ogólna definicja, zatem obywatel starający się<br />
o otrzymanie interesujących go danych musi wiedzieć bardziej szczegółowo,<br />
jakiego rodzaju informacje może uzyskać, a jakich – z rozmaitych powodów<br />
– nie otrzyma. Artykuł 6 wymienionej ustawy określa dokładnie,<br />
że mają być udostępniane następujące informacje:<br />
1. o polityce wewnętrznej i zagranicznej władz państwowych (zamierzonych<br />
działaniach, aktach prawnych, realizowanych programach i ich efektach);<br />
2. o wszelkich instytucjach wykonujących zadania publiczne w zakresie dotyczącym<br />
ich statusu prawnego, majątku, organizacji, przedmiotu działalności<br />
i kompetencji, organów i osób sprawujących w nich funkcje;
24<br />
Licznik długu<br />
publicznego <strong>Po</strong>lski<br />
ustawiony na ulicach<br />
Warszawy. Fotografia<br />
z września 2010 r.<br />
3. o zasadach funkcjonowania tych<br />
wszystkich instytucji: sposobach<br />
działania, przyjmowania i załatwiania<br />
spraw, o stanie przyjmowanych<br />
spraw, kolejności ich załatwiania<br />
lub rozstrzygania, o prowadzonych<br />
zbiorach dokumentów oraz o sposobach<br />
i zasadach udostępniania<br />
danych w nich zawartych;<br />
4. o treści dokumentów urzędowych,<br />
o stanowiskach w sprawach publicznych<br />
zajmowanych przez organy<br />
i poszczególnych funkcjonariuszy<br />
władzy publicznej;<br />
5. o majątku publicznym, w tym o majątku<br />
Skarbu Państwa, majątku innych<br />
instytucji, o długach państwa<br />
i innych jego sprawach majątkowych.<br />
Samo uznanie jakiejś informacji za<br />
publiczną nie oznacza jednak, że informacja<br />
ta bezwzględnie musi zostać<br />
udostępniona. Niektórych informacji<br />
publicznych nie wolno ujawniać<br />
ze względu na bezpieczeństwo państwa<br />
(uniemożliwiają to istniejące<br />
przepisy o ochronie tzw. informacji<br />
niejawnych, np. o działaniach wojska,<br />
policji, wywiadu), inne są niedostępne<br />
na mocy przepisów o ochronie interesów<br />
przedsiębiorstw handlowych<br />
oraz przemysłowych (np. informacje<br />
o umowach zawieranych między przedsiębiorstwami), operacji bankowych<br />
(tajemnica bankowa) itp.<br />
Urzędy nie udostępnią też informacji o charakterze prywatnym, dotyczących<br />
konkretnych osób, gdyż Konstytucja RP gwarantuje każdemu obywatelowi<br />
prawo do prywatności, ochrony czci oraz dobrego imienia<br />
i chroni jego dane osobowe. Nawet informacje o poszczególnych osobach<br />
zbierane do celów statystycznych są objęte tajemnicą (tajemnica statystyczna)<br />
i mogą być wykorzystywane tylko w zbiorowych zestawieniach bez<br />
możliwości identyfikowania osób. Ochrona danych osobowych nie dotyczy<br />
jednak niektórych informacji prywatnych o osobach pełniących funkcje<br />
publiczne, a mianowicie tych, które mają związek z ich działalnością publiczną.<br />
Dlatego za informację publiczną będzie się uważać dane o stanie<br />
zdrowia Prezydenta RP czy nazwisko i stanowisko służbowe urzędnika<br />
odpowiedzialnego za realizację jakiegoś zadania urzędu gminy.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
3. PRAWO DO INFORMACJI PUBLICZNEJ 25<br />
BIULETYN INFORMACJI PUBLICZNEJ<br />
Najprostszym sposobem uzyskania interesujących nas informacji jest skorzystanie<br />
z urzędowego publikatora teleinformatycznego, tzw. Biuletynu<br />
Informacji Publicznej (BIP). Biuletyn Informacji Publicznej to system<br />
stron internetowych służący powszechnemu i bezpłatnemu dostępowi do<br />
informacji przez:<br />
• stronę główną Biuletynu (www.bip.gov.pl), zawierającą informacje<br />
o urzędach zobowiązanych do publikowania informacji wraz z odsyłaczami<br />
do ich stron;<br />
• strony internetowe poszczególnych urzędów, czyli tzw. strony podmiotowe,<br />
przygotowane przez instytucje zobowiązane prawem do ich prowadzenia,<br />
z informacjami o prowadzonej przez nie działalności.<br />
Każda instytucja zobowiązana do prowadzenia strony BIP powinna podać<br />
na niej do wiadomości:<br />
• swój status prawny lub formę prawną (np. ministerstwo ma status organu<br />
administracji publicznej, rada gminy – organu władzy uchwałodawczej gminy,<br />
burmistrz – organu władzy wykonawczej gminy; status innych podmiotów<br />
wyrażają takie określenia, jak przedsiębiorstwo państwowe, spółka, spółdzielnia,<br />
stowarzyszenie, fundacja);<br />
• zakres działania i kompetencje;<br />
• organy i osoby sprawujące funkcje oraz ich kompetencje;<br />
• majątek;<br />
• tryb działania;<br />
• sposoby przyjmowania i załatwiania spraw;<br />
• informacje o prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach, a także<br />
o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawartych.<br />
‣Strona główna Biuletynu<br />
Informacji Publicznej.<br />
Na podstawie informacji<br />
na stronie głównej BIP<br />
określ, jakie instytucje<br />
są zobowiązane do<br />
prowadzenia swoich<br />
stron BIP.
26<br />
Nie trzeba<br />
uzasadniać wniosku<br />
o udostępnienie<br />
informacji publicznej.<br />
INNE FORMY UZYSKIWANIA INFORMACJI PUBLICZNEJ<br />
<strong>Po</strong>za zamieszczaniem informacji na stronach BIP urzędy udostępniają<br />
materiały dotyczące swojej działalności przez wyłożenie lub wywieszenie<br />
ich w miejscach dostępnych dla zainteresowanych (np. na specjalnych tablicach<br />
informacyjnych w swoich siedzibach, na tablicach przed placami<br />
budowy) oraz za pomocą specjalnych urządzeń (np. telefony połączone<br />
z odpowiednią komórką urzędu, terminale komputerowe).<br />
Atrakcyjną formą pozyskiwania informacji publicznej wydaje się prawo obserwacji<br />
posiedzeń wybieralnych organów władzy publicznej i ich komisji<br />
(np. posiedzeń rady gminy lub jej komisji rewizyjnej). Zainteresowani mają<br />
też prawo wglądu w materiały dokumentujące takie posiedzenia – protokoły,<br />
zapisy audiowizualne i teleinformatyczne.<br />
Dane nieopublikowane na stronach BIP można uzyskać, zwracając się do<br />
urzędów i innych instytucji z wnioskiem o udzielenie informacji publicznej.<br />
Wnioskodawca nie musi w żaden sposób uzasadniać swojej prośby (co<br />
uniemożliwia urzędowi odmowę ze względu na nieprzekonujące uzasadnienie).<br />
Wniosek może mieć formę pisemną lub ustną, można go nawet<br />
zgłosić telefonicznie. Jeśli jednak informacja nie może być udostępniona<br />
niezwłocznie, wniosek o jej udzielenie musi zostać sporządzony pisemnie,<br />
o czym urząd powinien natychmiast poinformować zainteresowanego.<br />
Wniosek może być sporządzony na formularzu przygotowanym przez<br />
urząd, ale nie jest to obowiązkowe. Musi być sformułowany w sposób zrozumiały,<br />
opatrzony podpisem i adresem do korespondencji.<br />
Dostęp do informacji publicznej jest bezpłatny, urząd może jedynie wymagać<br />
zwrotu kosztów związanych z przekształceniem informacji w sposób<br />
wskazany przez zainteresowanego (np. koszt sporządzenia kserokopii, nagrania<br />
danych na nośnik, przesyłki pocztowej). Informacja publiczna po-<br />
<strong>Po</strong>siedzenie Rady<br />
Gminy Mokotów<br />
w Warszawie obserwują<br />
mieszkańcy.<br />
Wybierzcie się całą<br />
klasą (lub wydelegujcie<br />
swoich przedstawicieli)<br />
na sesję rady waszej<br />
gminy. Ustalcie, o czym<br />
dyskutują radni, jakie<br />
problemy są dla nich<br />
szczególnie ważne,<br />
jak reagują na to, że<br />
obywatele z zewnątrz<br />
uczestniczą w ich<br />
zebraniu.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
3. PRAWO DO INFORMACJI PUBLICZNEJ 27<br />
...................................................................<br />
imię i nazwisko wnioskodawcy<br />
...................................................................<br />
adres<br />
...................................................................<br />
miejscowość, data<br />
NAZWA URZĘDU (INSTYTUCJI)<br />
adres urzędu<br />
WNIOSEK O UDOSTĘPNIENIE INFORMACJI PUBLICZNEJ<br />
Zgodnie z art. 2. i art. 10. ust. 1. Ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (DzU 2001 nr 12,<br />
poz. 1198 z późniejszymi zmianami) proszę o udostępnienie następujących informacji publicznych:<br />
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………<br />
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………<br />
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………<br />
Proszę o udostępnienie powyższych informacji w następującej formie:<br />
1/ pisemnej<br />
2/ innej (określić, w jakiej) ......................................................................................................................................<br />
oraz w następujący sposób:<br />
1/ przesłać na mój adres<br />
2/ udostępnić w inny sposób (określić, w jaki) ..........................................................................................<br />
.............................<br />
<br />
czytelny podpis<br />
winna być udostępniona bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 14 dni<br />
od daty złożenia wniosku. <br />
Jeżeli urząd nie może z jakiegoś powodu przekazać informacji w tym czasie,<br />
powinien powiadomić osobę, która złożyła w tej sprawie wniosek, o przyczynach<br />
opóźnienia oraz o kolejnym terminie<br />
udostępnienia informacji (maksymal-<br />
nie 2 miesiące od dnia złożenia wniosku).<br />
Przykład wniosku<br />
o udostępnienie informacji<br />
publicznej.<br />
ODMOWA UDZIELENIA<br />
INFORMACJI PUBLICZNEJ<br />
Z zasady jawności wynika, że do odmowy<br />
udzielenia informacji publicznej może dochodzić<br />
tylko w wyjątkowych, rzetelnie uzasadnionych<br />
przypadkach. Odmowa taka<br />
ma status decyzji administracyjnej (patrz:<br />
rozdział 4), musi więc zawierać uzasadnienie<br />
z powołaniem się na podstawę prawną,<br />
czyli na konkretny przepis, na mocy którego<br />
określonej informacji nie traktuje się
28<br />
Plakaty z okresu PRL-u<br />
nawołujące do przestrzegania<br />
tajemnicy państwowej.<br />
W czasach PRL-u obowiązywała<br />
zasada, że na państwo zewsząd<br />
czyhają kapitalistyczni wrogowie<br />
ustroju i dlatego im więcej<br />
informacji o funkcjonowaniu<br />
państwa pozostaje tajnych, tym<br />
lepiej.<br />
W istocie ukrywanie informacji<br />
było dla aparatu państwowego<br />
narzędziem utrzymania władzy<br />
i unikania kontroli społecznej.<br />
Zakres spraw objętych tajemnicą<br />
państwową przekraczał granice<br />
absurdu: za tajne uznawano np.<br />
dane o przebiegu konferencji<br />
związków zawodowych, okólniki<br />
i zarządzenia komórek partyjnych<br />
czy nawet instrukcje użytkowania<br />
urządzeń biurowych.<br />
jako publicznej albo uznaje się ją za niejawną, oraz nazwiska i funkcje<br />
osób podejmujących decyzję. Od odmowy udzielenia informacji, jak od<br />
każdej decyzji administracyjnej, przysługuje odwołanie do organu nadrzędnego.<br />
Nazwa tego organu i termin złożenia odwołania muszą być podane<br />
w piśmie informującym o decyzji. Jeśli organ odwoławczy podtrzyma<br />
decyzję odmowną, obywatelowi przysługuje jeszcze prawo zgłoszenia<br />
sprawy do sądu.<br />
O znaczeniu, jakie przypisuje się w naszym kraju obywatelskiemu dostępowi<br />
do informacji publicznej, może świadczyć fakt, że bezprawna odmowa<br />
udzielenia informacji podlega poważnym karom. Urzędnikowi, który<br />
wbrew prawu nie udostępnia informacji publicznej, grozi grzywna, kara<br />
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.<br />
Bezprawna odmowa<br />
udzielenia informacji<br />
publicznej podlega<br />
karze.<br />
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ<br />
Zdarza się, że organy władzy i urzędnicy niechętnie odnoszą się do wniosków<br />
o udostępnienie informacji, a samo prawo obywateli do uzyskiwania informacji<br />
traktują jako utrudnienia w pracy i próbują je ograniczyć. Przyczyną takich<br />
postaw jest niezrozumienie, że prawo do uzyskania informacji publicznej to<br />
ważne prawo polityczne, mające na celu budowanie współpracy między<br />
władzą a społeczeństwem, rozwijanie świadomości społecznej i włączanie<br />
mieszkańców społeczności lokalnych w działalność swoich władz. Przykładem<br />
kontrowersji w tej dziedzinie między władzą a stroną obywatelską jest historia<br />
tzw. poprawki Rockiego (od nazwiska autora projektu poprawki), w której<br />
senat próbował w nowelizacji z dnia 16 września 2011 r. zezwolić władzom<br />
na samowolne utajnianie niektórych dokumentów związanych z gospodarowaniem<br />
mieniem publicznym. W wyniku zaskarżenia tego przepisu przez<br />
Prezydenta RP został on uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny<br />
z Konstytucją RP.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
3. PRAWO DO INFORMACJI PUBLICZNEJ 29<br />
ZAPAMIĘ TAJ<br />
Artykuł 61 Konstytucji RP gwarantuje każdemu obywatelowi prawo do informacji<br />
o działalności organów władzy publicznej oraz osób sprawujących publiczne funkcje.<br />
Przepisy te uszczegółowia Ustawa z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.<br />
Informacje publiczne uzyskuje się na stronach BIP, na tablicach informacyjnych<br />
w urzędach, za pomocą urządzeń elektronicznych, przez prawo wstępu na posiedzenia<br />
organów kolegialnych i wglądu w dokumenty z tych posiedzeń oraz na wniosek obywatela<br />
o udzielenie informacji.<br />
Odmowa udzielenia informacji publicznej ma status decyzji administracyjnej, od której<br />
można się odwołać do instancji nadrzędnej a następnie do sądu.<br />
ZADANIA<br />
1. Na podstawie informacji zawartych w tym rozdziale zaprojektuj krótki poradnik dla młodego obywatela<br />
zainteresowanego uzyskaniem informacji publicznej w urzędzie.<br />
2. Na podstawie materiałów umieszczonych na stronie BIP twojej gminy lub powiatu przedstaw, jakimi sprawami<br />
dotyczącymi okolicy twojego miejsca zamieszkania zajmował się w ciągu ostatnich miesięcy samorząd terytorialny.<br />
3. Sporządź wniosek o udzielenie informacji publicznej na interesujący cię temat i po konsultacji z nauczycielem<br />
złóż go w odpowiednim urzędzie.<br />
4. Przyporządkuj nazwy komórek urzędu gminy (kolumna lewa) odpowiadającym im kompetencjom (kolumna<br />
prawa). Odpowiedź zapisz w zeszycie. Jak sądzisz, czy takie komórki tworzą strukturę organizacyjną małej gminy<br />
wiejskiej, czy też urzędu gminy w większym mieście?<br />
1. wydział kultury<br />
2. wydział spraw społecznych<br />
– oddział ewidencji ludności<br />
3. wydział komunikacji<br />
4. wydział urbanistyki<br />
A. wydawanie zaświadczeń dotyczących zameldowania<br />
B. wydawanie zaświadczeń dotyczących przeznaczenia<br />
terenu w miejscowym planie zagospodarowania<br />
C. opiniowanie wniosków organizatorów imprez zgodnie<br />
z Ustawą o bezpieczeństwie imprez masowych<br />
D. wydawanie prawa jazdy<br />
5. Przygotuj się do dyskusji klasowej na temat przyczyn niechęci urzędników do udzielania informacji.<br />
PRACA PROJEKTOWA<br />
W grupach 4–6-osobowych przygotujcie i przedstawcie klasie projekty dotyczące tematów: Jakich informacji<br />
poszukują obywatele w urzędach? W jakich sprawach najczęściej spotykają się z odmową udzielenia informacji?<br />
Jakie sprawy są najczęściej przedmiotem odwołań do organów nadrzędnych wobec urzędu, który wydał decyzję<br />
odmowy udostępnienia informacji?<br />
SIĘGNIJ DO ŹRÓDŁA<br />
1. I. Adamska, Nowe spojrzenie na Biuletyn Informacji Publicznej, http://www.konwent.spnt.pl/2010/media/files/<br />
prezentacje/Nowe_spojrzenie_na_BIP_Izabela_Adamska.pdf.<br />
2. Krajowy raport z realizacji prawa dostępu do informacji publicznej, Transparency International <strong>Po</strong>lska,<br />
14 grudnia 2006.
30<br />
4<br />
Kiedy<br />
nie zgadzasz<br />
się z decyzją urzędu<br />
Anna Streżyńska, prezes Urzędu<br />
Komunikacji Elektronicznej w latach<br />
2006–2012, została w 2007 r.<br />
uhonorowana Nagrodą<br />
im. Andrzeja Bączkowskiego<br />
(patrz: s. 32) za bezkompromisową<br />
walkę z monopolem<br />
Telekomunikacji <strong>Po</strong>lskiej,<br />
blokującym obniżenie opłat<br />
za telefon i usługi internetowe.<br />
Dzięki takim urzędnikom jak<br />
Bączkowski czy Streżyńska umacnia<br />
się w naszym kraju świadomość,<br />
że każdy obywatel ma prawo<br />
do dobrej administracji, działającej<br />
sprawnie, szybko, przejrzyście,<br />
budzącej zaufanie do państwa<br />
i jego urzędników, uprzejmej oraz<br />
zapewniającej obywatelowi jak<br />
najszersze możliwości obrony<br />
swoich spraw i interesów.<br />
Przypomnij sobie wypowiedzi<br />
rodziców i innych dorosłych na temat ich<br />
kontaktów z urzędami. Określ, czy – ich<br />
zdaniem – administracja w naszym kraju<br />
ma wyżej wymienione cechy.<br />
Anna Streżyńska po odebraniu<br />
nagrody w siedzibie redakcji<br />
„Rzeczpospolitej”; obok stoi ówczesny<br />
sekretarz stanu w Kancelarii Premiera<br />
Michał Boni.<br />
SKŁADANIE WNIOSKÓW I PODAŃ<br />
Aktem prawnym regulującym sposób załatwiania spraw przez urzędy jest<br />
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego,<br />
w skrócie określana jako k.p.a. Warto się z tym dokumentem zapoznać,<br />
a w kontakcie z urzędami powoływać się na jego konkretne przepisy.<br />
Aby rozpocząć załatwianie sprawy, trzeba zwrócić się do właściwego urzędu<br />
z pismem o wszczęcie postępowania administracyjnego. Takie pismo<br />
nosi nazwę podania lub wniosku, przy czym należy odróżnić wniosek jako<br />
podanie od wniosku jako pisma mającego na celu poprawę pracy urzędu,<br />
o czym dowiesz się w dalszej części tego rozdziału.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
4. ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH 31<br />
Wiesz już, że wypełnienie i złożenie wniosku-podania jest niezbędne do<br />
uzyskania dokumentów tożsamości, prawa jazdy czy rejestracji pojazdu.<br />
Odpowiednie wnioski należy również wypełnić, aby uzyskać w urzędzie<br />
inne dokumenty (np. odpis aktu urodzenia) lub zaświadczenia (np. zaświadczenie<br />
o zameldowaniu), a także załatwić różne sprawy, np. rozpocząć<br />
własną działalność gospodarczą, posłać dziecko do specjalnej placówki<br />
szkolnej, dostać zasiłek i wiele innych. Urzędy dysponują na ogół<br />
specjalnymi drukami takich wniosków, można je też często pobrać na<br />
stronach internetowych wielu z nich.<br />
Jeżeli sprawa wymaga indywidualnego rozpatrzenia, musisz zwrócić się do<br />
urzędu z podaniem, w którym zwięźle i zrozumiale przedstawisz problem<br />
oraz swoje oczekiwania wobec urzędu. Pismo składa się w urzędzie administracji<br />
publicznej, który ma obowiązek rozpatrywania określonego rodzaju<br />
spraw. Jeżeli złożysz podanie do niewłaściwego urzędu, ma on obowiązek<br />
jak najszybciej przekazać je do właściwego adresata (art. 65 k.p.a.).<br />
<strong>Po</strong>danie można złożyć osobiście – pisemnie lub ustnie (w takim wypadku<br />
urzędnik zobowiązany jest zapisać je w formie protokołu i przedstawić ci<br />
do podpisu). Można je także przesłać drogą pocztową (listem poleconym<br />
z zachowaniem dowodu nadania), za pomocą dalekopisu, telefaksu, poczty<br />
elektronicznej albo na formularzu umieszczonym na stronie internetowej<br />
urzędu. Kopię pisma z pieczątką poświadczającą jego przyjęcie przez<br />
urzędnika należy zachować jako dowód, że pismo zostało złożone – dzięki<br />
temu łatwiej później wymagać od urzędu kolejnych działań. Jeśli składasz<br />
podanie ustnie do protokołu, protokół musi być podpisany przez ciebie<br />
oraz przez sporządzającego go pracownika.<br />
<strong>Po</strong>danie powinno zawierać:<br />
• datę i miejsce sporządzenia;<br />
• podstawowe dane składającego (imię, nazwisko, adres zameldowania,<br />
adres korespondencyjny);<br />
• nazwę urzędu, w którym jest składane podanie, i jego adres;<br />
Zgodnie z Planem<br />
Informatyzacji Państwa<br />
coraz więcej spraw<br />
urzędowych obywatele będą<br />
załatwiać przez internet.<br />
Służy temu uruchomiona<br />
w 2008 r. i stale rozwijana<br />
ogólnopolska Elektroniczna<br />
Platforma Usług<br />
Administracji Publicznej<br />
(ePUAP).<br />
Sprawdź na stronie www.<br />
epuap.gov.pl, jakie sprawy<br />
<strong>Po</strong>lacy mogą już załatwiać<br />
przez internet.<br />
‣Przykład podania.<br />
Jan Leśniak Drewutnia, dnia 23 lipca 2012 r.<br />
zam. 00-001 Drewutnia<br />
ul. Zagajnikowa 5<br />
Wójt Gminy Drewutnia<br />
w miejscu<br />
PODANIE<br />
Proszę o wydanie zezwolenia na usunięcie 3 szt. drzew w gatunku sosna o obwodach pnia mierzonych na wysokości 130 cm – 101, 98 i 95 cm.<br />
Teren, na którym rosną drzewa, położony jest w miejscowości Drewutnia nr działki 254 i w planie zagospodarowania przestrzennego<br />
oznaczony jest jako teren budowlany. Przyczyną usunięcia drzew jest planowana inwestycja budowlana.<br />
Termin usunięcia drzew określam na dzień 15 sierpnia 2010 r. <strong>Po</strong>siadam następujący tytuł prawny władania nieruchomością: prawo własności<br />
<br />
<strong>Po</strong>dpis<br />
<br />
Jan Leśniak
32<br />
• wyjaśnienie, czego pismo dotyczy, najlepiej wraz z dołączonym<br />
uzasadnieniem;<br />
• podpis składającego podanie.<br />
Do podania dołączasz odpowiednie załączniki, czyli kopie dokumentów<br />
niezbędnych do rozpatrzenia sprawy. Przed złożeniem<br />
podania warto uzyskać – telefonicznie lub przez internet – informację,<br />
jakie dokumenty należy dołączyć. Niekiedy urząd wymaga<br />
też uiszczenia tzw. opłaty skarbowej (o zróżnicowanej wysokości),<br />
którą wpłaca się w kasie danego urzędu lub na jego konto.<br />
Andrzej Bączkowski,<br />
minister pracy i polityki<br />
socjalnej od lutego 1996 r.,<br />
zmarł na zawał serca<br />
w listopadzie tego samego<br />
roku – zaledwie po<br />
9 miesiącach pełnej<br />
poświęcenia pracy<br />
na tym stanowisku.<br />
W 1995 r. zdobył tytuł<br />
najlepszego urzędnika<br />
państwowego. Był<br />
przykładem sprawnego<br />
administratora, którego pasja,<br />
pracowitość i rzetelność<br />
budziły podziw i wywarły<br />
wpływ na kształtowanie<br />
się wzoru nowoczesnego<br />
urzędnika państwowego.<br />
Od 1997 r. nagroda jego<br />
imienia jest przyznawana<br />
osobom zasłużonym<br />
w służbie publicznej.<br />
PRAWO DO MOŻLIWIE PEŁNEJ INFORMACJI W SWOJEJ<br />
SPRAWIE I DO TERMINOWEGO JEJ ZAŁATWIENIA<br />
Jako obywatel nie musisz znać przepisów i urzędowych procedur<br />
obowiązujących przy załatwianiu twojej sprawy. To urzędnicy są<br />
odpowiedzialni za to, aby obywatel nie poniósł szkody z powodu nieznajomości<br />
prawa (art. 9 k.p.a.). Masz także prawo prosić o wszelkie wyjaśnienia<br />
urzędnika zajmującego się sprawą, a on ma obowiązek ich udzielić. Jeżeli zapytany<br />
urzędnik nie potrafi tego zrobić, powinien wskazać innego pracownika,<br />
który ma odpowiednie kompetencje.<br />
Kodeks postępowania administracyjnego zobowiązuje urzędy do załatwiania<br />
każdej sprawy wnikliwie, szybko i przy użyciu możliwie najprostszych sposobów<br />
(art. 12 k.p.a.). Jeśli sprawa nie wymaga zbierania dokumentacji lub<br />
innych informacji i wyjaśnień, powinna być załatwiona niezwłocznie, czyli<br />
podczas pierwszej wizyty w urzędzie. Jeśli jednak problem jest bardziej<br />
skomplikowany i jego rozstrzygnięcie wymaga podjęcia dodatkowych działań,<br />
urzędnik powinien poinformować o tym obywatela i określić termin<br />
zakończenia sprawy. Termin ten nie może przekraczać jednego miesiąca<br />
od daty wszczęcia postępowania, a w przypadkach szczególnie skomplikowanych<br />
– 2 miesięcy.<br />
Przekroczenie terminów jest dopuszczalne wtedy, gdy wynika to z winy zainteresowanego<br />
(np. jeżeli nie dostarczył potrzebnych dokumentów) albo<br />
z przyczyn niezależnych od urzędu (np. z powodu wypadków losowych).<br />
Okresów zwłoki nie wlicza się wówczas do obowiązującego czasu załatwienia<br />
sprawy, ale o spodziewanym opóźnieniu urząd powinien powiadomić<br />
zainteresowanego, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin zakończenia<br />
postępowania (art. 35, art. 36 i art. 12 k.p.a.).<br />
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ<br />
Obecnie wiele spraw urzędowych można załatwić bez wychodzenia z domu<br />
– przez internet. Serwis Biuletynu Informacji Publicznej http://www.bip.gov.pl<br />
umożliwia wejście na stronę odpowiedniego urzędu. Wiele urzędów posiada<br />
też własne serwisy, na których zamieszcza informacje, np. o tym, jakie<br />
dokumenty są potrzebne do załatwienia określonej sprawy, oraz formularze<br />
pism, które można wydrukować, wypełnić i złożyć w urzędzie.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
4. ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH 33<br />
SKŁADANIE ODWOŁANIA<br />
Przy rozpatrywaniu spraw przez urzędy obowiązuje zasada dwuinstancyjności<br />
(art. 15 k.p.a.). Zgodnie z nią prawie każda sprawa kończąca się podjęciem<br />
decyzji administracyjnej podlega dwukrotnemu rozstrzyganiu: po<br />
raz pierwszy przez organ tzw. pierwszej instancji, czyli przez urząd zobowiązany<br />
ze względu na swoje kompetencje do załatwienia sprawy, a następnie,<br />
jeśli obywatel nie jest zadowolony z decyzji – przez organ odwoławczy,<br />
którym jest urząd bezpośrednio wyższego stopnia.<br />
Jeśli zatem decyzja wydana przez urząd ci nie odpowiada, możesz się od niej<br />
odwołać do organu nadrzędnego, czyli zwrócić się do niego z wnioskiem<br />
o ponowne rozpatrzenie sprawy, uchylenie podjętej decyzji lub jej zmianę.<br />
Obywatel nie musi wiedzieć, do kogo wnieść odwołanie! Informacja o tym,<br />
do jakiego urzędu i w jakim terminie można się odwołać, powinna zostać<br />
umieszczona w tekście decyzji, a jeśli takiej informacji nie podano, sama decyzja<br />
może zostać uznana za nieważną. Każda decyzja powinna też zawierać<br />
powołanie się na podstawę prawną, czyli przepis, na mocy którego dokonano<br />
rozstrzygnięcia. Warto o tym pamiętać, gdyż decyzja pozbawiona odpowiedniej<br />
podstawy prawnej może również zostać uznana za nieważną.<br />
Jeśli nie zgadzasz się<br />
z decyzją wydaną<br />
przez urząd, możesz<br />
się odwołać do organu<br />
nadrzędnego.<br />
Jan Osiadły Łódź, dnia 1 kwietnia 2012 r.<br />
zam. 00-002 Końskie Woły<br />
ul. Niska 5<br />
Wojewoda łódzki<br />
za pośrednictwem<br />
Starosty powiatu Końskie Woły<br />
ODWOŁANIE<br />
od decyzji Starosty powiatu Końskie Woły z dn. 21 marca 2012 r. w sprawie<br />
wywłaszczenia nieruchomości mieszczącej się przy ul. Niskiej 5 w Końskich Wołach<br />
sygn. akt 0000/2012<br />
Na podstawie art. 127. k.p.a. wnoszę o uchylenie bądź zmianę powyższej decyzji.<br />
Stwierdzam, że decyzja narusza przepisy Ustawy o gospodarce nieruchomościami.<br />
Ustawa ta nakazuje wypłacenie odszkodowania bądź przekazanie innej nieruchomości<br />
właścicielowi wywłaszczonej nieruchomości.<br />
UZASADNIENIE<br />
Starosta powiatu Końskie Woły decyzją z dn. 21 marca 2012 r. odmówił wypłaty<br />
odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, twierdząc, że posiadam też inne<br />
nieruchomości. Jest to sprzeczne z przepisami z art. 128 Ustawy o gospodarce<br />
nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r., która nakazuje wypłatę<br />
odszkodowania niezależnie od sytuacji finansowej właściciela.<br />
W związku z tym proszę o uchylenie podjętej przez Starostę decyzji o wywłaszczeniu<br />
lub o nakazanie Staroście wypłacenia mi należnego odszkodowania.<br />
<strong>Po</strong>dpis<br />
Jan Osiadły<br />
Przykład<br />
odwołania.
34<br />
Organ odwoławczy nie<br />
może wydać decyzji<br />
mniej korzystnej dla<br />
odwołującego się<br />
obywatela.<br />
Odwołanie wnosi się do organu wyższej instancji w ciągu 14 dni liczonych<br />
od następnego dnia po doręczeniu zainteresowanemu decyzji za pośrednictwem<br />
urzędu, który decyzję wydał – należy je zatem odpowiednio<br />
zaadresować (patrz: przykład odwołania na s. 33). Przestrzeganie terminu<br />
14 dni jest niezwykle ważne, gdyż po jego przekroczeniu odwołanie nie<br />
zostanie przyjęte, a wydana decyzja będzie obowiązywać jako ostateczna,<br />
czyli taka, od której nie można się już odwołać. Jeśli wszakże niedotrzymanie<br />
terminu nastąpi nie z winy zainteresowanego, może on wnieść prośbę<br />
o „przywrócenie terminu”, zgodnie z art. 58 i 59 k.p.a.<br />
Odwołanie nie musi być szczegółowo uzasadnione ani nie musi spełniać<br />
żadnych dodatkowych wymogów. Warto jednak zamieścić w nim argumenty<br />
mogące mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy w drugiej instancji,<br />
a zwłaszcza przedstawić błędy lub uchybienia (jeśli zostały popełnione)<br />
urzędu, który wydał decyzję.<br />
Odwołanie można wysłać listem poleconym lub doręczyć do urzędu osobiście,<br />
pamiętając o zachowaniu potwierdzenia jego złożenia (dowodu nadania<br />
listu poleconego lub kopii pisma podstemplowanej przez urzędnika).<br />
Złożenie odwołania automatycznie powoduje wstrzymanie wykonania<br />
decyzji.<br />
Intencją procedur odwoławczych jest jak najskuteczniejsze wzmocnienie<br />
pozycji obywatela w jego relacjach z urzędem. Dlatego obowiązuje zasada,<br />
że organ odwoławczy nie może wydać decyzji mniej korzystnej dla<br />
odwołującego się niż rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. W najgorszym<br />
wypadku decyzja może zostać utrzymana w mocy.<br />
Urząd pierwszej instancji może uznać odwołanie i uchylić lub zmienić decyzję<br />
(od tej nowej decyzji można się ponownie odwołać). Jeśli jednak urząd nie<br />
zmieni wydanej decyzji, sprawa zostaje przekazana do organu odwoławczego.<br />
<strong>Po</strong> rozpatrzeniu sprawy organ odwoławczy utrzymuje decyzję w mocy,<br />
uchyla ją w części lub w całości bądź orzeka o umorzeniu postępowania<br />
odwoławczego. Organ odwoławczy może też uchylić zaskarżoną decyzję<br />
w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ<br />
pierwszej instancji, jeśli uzna, że sprawa wymaga dalszego wyjaśnienia<br />
(może przy tym wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy<br />
ponownym rozpatrywaniu sprawy). Decyzja organu odwoławczego musi<br />
być wydana w ciągu miesiąca od daty wpłynięcia odwołania, powinna mieć<br />
formę pisemną i zawierać uzasadnienie.<br />
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ<br />
Decyzja wydana przez organ drugiej instancji jest ostateczna (nie można się od niej odwołać do innego<br />
organu administracyjnego), co nie oznacza, że na tym kończą się nasze możliwości obrony. Każdą decyzję<br />
organu odwoławczego można bowiem jeszcze zaskarżyć do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego<br />
(WSA) z powodu jej niezgodności z prawem, ale nie w odniesieniu do merytorycznego rozstrzygnięcia.<br />
Skargę składa się w terminie 30 dni do właściwego dla miejsca zamieszkania WSA za pośrednictwem<br />
organu, który wydał decyzję.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
4. ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH 35<br />
SKARGI I WNIOSKI<br />
Zgodnie z art. 63 Konstytucji RP oraz art. 221 k.p.a. obywatel ma prawo<br />
składać skargi i wnioski w związku z działalnością urzędu. Może je składać<br />
we własnym imieniu, a także w imieniu innych osób, jeżeli uzyska na to<br />
ich zgodę. O ile omówione wcześniej odwołanie dotyczy treści decyzji podjętej<br />
przez urząd, o tyle skarga dotyczy sposobu pracy urzędu. Możesz ją<br />
złożyć, jeśli uważasz, że urząd lub jego konkretni pracownicy dopuścili się<br />
zaniedbania, wykonali swoje obowiązki nienależycie, naruszyli prawo lub<br />
twoje interesy bądź załatwiali sprawy biurokratycznie czy przewlekle.<br />
Wniosek dotyczy z kolei sytuacji, gdy chcesz zaproponować nowe rozwiązania<br />
w pracy urzędu i innych organów władzy, związane np. z usprawnieniem<br />
organizacji, wzmocnieniem praworządności, zapobieganiem nadużyciom.<br />
Nie ma jednak większego znaczenia, czy zatytułujesz pismo jako<br />
skargę, czy jako wniosek. To urząd jest odpowiedzialny za to, aby potraktować<br />
sygnał płynący od obywatela stosownie do jego treści.<br />
Zgodnie z art. 225 k.p.a. skargi i wnioski powinny być przez organy władzy<br />
publicznej traktowane bardzo poważnie. Pracownicy urzędów są pod<br />
groźbą poniesienia kary dyscyplinarnej (np. nagany, przeniesienia na<br />
niższe stanowisko, wydalenia z pracy w urzędzie) zobowiązani do właściwego<br />
reagowania na zgłaszane przez obywateli uwagi. Prawo chroni osoby<br />
składające skargi i wyklucza możliwość narażania ich z powodu skarżenia<br />
urzędu na przykrości.<br />
Art. 225. § 1. Nikt nie może być narażony na jakikolwiek uszczerbek lub zarzut<br />
z powodu złożenia skargi lub wniosku albo z powodu dostarczenia materiału<br />
do publikacji o znamionach skargi lub wniosku, jeżeli działał w granicach prawem<br />
dozwolonych.<br />
§ 2. Organy państwowe, organy jednostek samorządu terytorialnego i inne organy<br />
samorządowe oraz organy organizacji społecznych są obowiązane przeciwdziałać<br />
hamowaniu krytyki i innym działaniom ograniczającym prawo do składania skarg<br />
i wniosków lub dostarczania informacji – do publikacji – o znamionach skargi<br />
lub wniosku.<br />
Obywatel nie musi się bezbłędnie<br />
orientować, do jakiego urzędu kierować<br />
skargę lub wniosek. Jeżeli pismo<br />
zostało wysłane do niewłaściwego<br />
urzędu, jest on zobowiązany do<br />
niezwłocznego (w terminie 7 dni)<br />
przekazania jej organowi, który powinien<br />
je rozpatrzyć, i jednoczesnego<br />
zawiadomienia o tym skarżącego.<br />
Jednakże właściwe zaadresowanie pisma<br />
przyspieszy załatwianie sprawy,<br />
dlatego warto wiedzieć, do jakiego organu można<br />
zwracać się ze skargami na działalność poszczególnych<br />
urzędów, a do jakiego z wnioskami dotyczącymi<br />
poprawy ich pracy.<br />
BIUROKRATYCZNE<br />
ZAŁATWIANIE<br />
SPRAWY<br />
– załatwianie sprawy<br />
z nadmierną,<br />
niepotrzebną dbałością<br />
o przestrzeganie<br />
wszelkich możliwych<br />
przepisów, co spowalnia<br />
lub wręcz paraliżuje<br />
działanie urzędu<br />
i sprawia problemy<br />
interesantom. Uważa<br />
się, że biurokratyczne<br />
przepisy są główną<br />
przyczyną m.in.: braku<br />
właściwej reakcji urzędów<br />
na ważne sprawy<br />
obywateli, trudności<br />
z rozpoczynaniem<br />
działalności gospodarczej<br />
lub na przykład<br />
niewykorzystywania<br />
w pełni funduszy<br />
płynących do <strong>Po</strong>lski<br />
z Unii Europejskiej<br />
i wycofywania się<br />
z <strong>Po</strong>lski inwestorów<br />
zagranicznych.<br />
Znajdź w prasie przykład<br />
biurokratycznych działań<br />
jakiegoś urzędu.
36<br />
ORGANY WŁAŚCIWE DO ROZPATRYWANIA SKARG NA POSZCZEGÓLNE URZĘDY<br />
Organ, którego dotyczy skarga<br />
rada gminy, rada powiatu, sejmik województwa w zakresie spraw finansowych<br />
organy wykonawcze jednostek samorządu terytorialnego (np. burmistrz,<br />
prezydent, zarząd powiatu, zarząd województwa) w sprawach należących<br />
do zadań zleconych przez administrację rządową<br />
zarząd gminy, wójt, burmistrz, prezydent miasta, kierownicy gminnych jednostek<br />
organizacyjnych (np. szkół prowadzonych przez gminy, ośrodków pomocy<br />
społecznej, bibliotek, domów kultury itp.) – jeśli sprawy nie dotyczą zadań<br />
zleconych przez administrację rządową<br />
zarząd powiatu, starosta, kierownicy powiatowych służb, inspekcji, straży i<br />
innych jednostek organizacyjnych<br />
zarząd województwa, marszałek województwa – jeśli sprawy nie dotyczą zadań<br />
zleconych przez administrację rządową<br />
wojewoda – w zależności od rodzaju sprawy<br />
organ administracji rządowej, organ przedsiębiorstwa państwowego lub innej<br />
państwowej jednostki organizacyjnej<br />
minister<br />
organ centralny lub jego kierownik<br />
Organ właściwy do rozpatrzenia pisma<br />
wojewoda, regionalna izba obrachunkowa (RIO)<br />
wojewoda<br />
rada gminy<br />
rada powiatu<br />
sejmik województwa<br />
właściwy minister, Prezes Rady Ministrów<br />
organ wyższego stopnia lub sprawujący<br />
bezpośredni nadzór<br />
Prezes Rady Ministrów<br />
organ, któremu on podlega<br />
PISANIE SKARGI<br />
Jak każde pismo kierowane do urzędu, skarga powinna w nagłówku zawierać<br />
imię, nazwisko i adres skarżącego (w przeciwnym wypadku nie będzie<br />
rozpatrywana) oraz adres urzędu. Z treści skargi powinno jasno wynikać, na<br />
kogo się skarżysz, co ci się w jego postępowaniu nie podoba oraz czego oczekujesz<br />
od urzędu nadrzędnego. Warto wystrzegać się utrudniających lekturę<br />
dygresji, popisów literackich i powtórzeń, które mogą spowodować, że czytający<br />
skargę urzędnik nie będzie traktował autora poważnie. Jeżeli z treści pisma<br />
nie będzie można zrozumieć, o co chodzi skarżącemu, urząd wezwie go<br />
do złożenia stosownego wyjaśnienia lub uzupełnienia, a jeśli mimo to nie<br />
dojdzie do usunięcia niejasności – pozostawi skargę bez rozpoznania.<br />
STRUKTURA CZYTELNEJ SKARGI POWINNA BYĆ NASTĘPUJĄCA:<br />
1. Wskazanie przepisu prawnego, na podstawie którego działasz, oraz osoby (urzędu), której<br />
dotyczy skarga. <strong>Po</strong>dstawą prawną do złożenia skargi jest art. 227 k.p.a.<br />
2. Opis działań, na które się skarżysz, wraz z wykazaniem, że postępowanie pracownika lub<br />
urzędnika jest niezgodne z jego zadaniami lub z obowiązującym prawem. Warto opisać<br />
szkody, do jakich zaskarżane działanie doprowadziło, np. poniesienie straty materialnej lub<br />
moralnej. Jeśli skarga dotyczy przewlekłego lub biurokratycznego załatwiania sprawy, należy<br />
to udowodnić, np. przedstawiając chronologicznie pisma, w których urzędnicy domagali się<br />
coraz to innych, zbędnych dokumentów.<br />
3. Określenie, czego się oczekuje od urzędu, np. unieważnienia decyzji, ponownego zbadania<br />
sprawy, przyśpieszenia zajmowania się sprawą, wyciągnięcia konsekwencji służbowych<br />
wobec winnych zaniedbania.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
4. ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH 37<br />
Przepisy chronią skarżącego przed sytuacją, że skarga będzie rozpatrywana<br />
przez tego, kogo dotyczy. Artykuł 232 § 1 k.p.a. stanowi, że organ rozpatrujący<br />
skargi może ją przekazać do załatwienia organowi niższego stopnia<br />
tylko wówczas, gdy skarga nie zawiera zarzutów dotyczących działalności<br />
tego organu. <strong>Po</strong>nadto w § 11 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia<br />
2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków<br />
(DzU z dnia 22 stycznia 2002 r.) podkreśla się, że skarga dotycząca<br />
określonego urzędnika nie może być przekazana do rozpatrzenia ani jemu,<br />
ani jego podwładnym.<br />
Urząd ma 30 dni na rozpatrzenie skargi. Jeżeli nie jest w stanie z tego się wywiązać,<br />
powinien zawiadomić o tym skarżącego oraz podać przyczyny opóźnienia<br />
i wyznaczyć nowy termin. Jeżeli po upływie i tego terminu nie otrzymasz<br />
odpowiedzi, możesz zwrócić się z zażaleniem na niezałatwienie skargi<br />
w terminie do organu nadrzędnego wobec urzędu, do którego pisałeś skargę.<br />
Organ nadrzędny powinien w takim przypadku wyznaczyć dodatkowy termin<br />
rozpatrzenia skargi, wyjaśnić przyczyny opóźnienia i ustalić osoby, które<br />
są za to odpowiedzialne. Jeżeli i to nie przyniesie rezultatu, możesz jeszcze<br />
kolejną skargę wysłać do organu nadzorującego rozpatrywanie skarg i wniosków<br />
przez urzędy, do których były wysyłane poprzednie pisma – organy te<br />
określa szczegółowo art. 258 k.p.a.:<br />
Skarga nie może być<br />
rozpatrywana przez<br />
tego, kogo dotyczy, ani<br />
przez jego podwładnych.<br />
Art. 258 § 1. Nadzór i kontrolę nad przyjmowaniem i załatwianiem skarg i wniosków<br />
sprawują:<br />
1. ministrowie – gdy chodzi o skargi załatwiane przez ministerstwa i inne jednostki<br />
organizacyjne bezpośrednio podległe ministrowi,<br />
2. właściwi rzeczowo ministrowie we współdziałaniu<br />
z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej<br />
– gdy chodzi o skargi załatwiane przez organy administracji<br />
rządowej,<br />
3. terenowe organy administracji rządowej – gdy chodzi<br />
o skargi załatwiane przez jednostki organizacyjne nadzorowane<br />
przez te organy,<br />
4. organy wyższego stopnia oraz właściwe organy naczelne<br />
– gdy chodzi o skargi załatwiane przez pozostałe<br />
organy państwowe i organy państwowych jednostek<br />
organizacyjnych,<br />
5. Prezes Rady Ministrów i wojewodowie – gdy chodzi<br />
o skargi załatwiane przez organy jednostek samorządu<br />
terytorialnego oraz samorządowe jednostki organizacyjne.<br />
Przewodniczący Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo”<br />
w latach 2008–2009, Janusz Palikot, stoi na stosie projektów<br />
nowelizacji. Bolączką prawie każdego współczesnego państwa jest<br />
nadmiar przepisów i wymogów administracyjnych, które są często<br />
niejasne, nieskuteczne, a niekiedy wręcz absurdalne, co utrudnia<br />
życie obywatelom i powoduje ich konflikty z urzędami. Próbą<br />
wyeliminowania z systemu prawnego choćby części takich bubli<br />
prawnych było powołanie 20 grudnia 2007 r. przez Sejm RP VI kadencji<br />
Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” do spraw związanych<br />
z ograniczaniem biurokracji. Komisja zaapelowała, aby obywatele sami<br />
zgłaszali do niej konkretne buble. W ciągu pierwszego roku swoich<br />
prac Komisja przyjęła ponad 2000 zgłoszeń od obywateli i opracowała<br />
ponad 100 projektów zmian w prawie.
38<br />
‣Przykład wniosku.<br />
PISANIE WNIOSKU<br />
Wniosek mający na celu poprawę pracy określonego urzędu kierujesz do<br />
niego, a nie do organu nadrzędnego. Jeśli na przykład chodzi ci o usprawnienie<br />
działań urzędu gminy, kierujesz wniosek do wójta, a wniosek dotyczący<br />
uchwały podjętej przez radę gminy – do tej rady.<br />
Terminy udzielania odpowiedzi są takie same jak w przypadku skarg.<br />
We wniosku należy podać:<br />
• miejsce i datę złożenia wniosku;<br />
• imię, nazwisko i adres składającego wniosek;<br />
• urząd, do którego kierowany jest wniosek;<br />
• nazwisko urzędnika, jego funkcję;<br />
• adres urzędu;<br />
• tytuł pisma: WNIOSEK;<br />
• wprowadzenie z powołaniem na podstawę prawną: Na podstawie art.<br />
241 Kodeksu postępowania administracyjnego zwracam się z wnioskiem dotyczącym...;<br />
• opis sytuacji wymagającej zmiany, np. niewłaściwych działań urzędu;<br />
• treść wniosku – propozycje wprowadzenia zmian;<br />
• podpis;<br />
• spis załączników.<br />
Jeżeli rozpatrzenie wniosku uznasz za niezadowalające, możesz złożyć<br />
skargę na urząd do organu wyższego stopnia zgodnie z zasadami składania<br />
skarg.<br />
Końskie Woły, dnia 1 kwietnia 2012 r.<br />
Michał <strong>Po</strong>rządek<br />
00-002 Końskie Woły<br />
ul. Główna 10 m. 20<br />
Szanowny Pan Stefan Wybitny<br />
Przewodniczący Rady Gminy Końskie Woły<br />
00-002 Końskie Woły<br />
Pl. Centralny 1<br />
WNIOSEK<br />
Na podstawie art. 241 Kodeksu postępowania administracyjnego zwracam się z wnioskiem<br />
o zmianę uchwały Nr 000/IV/12 Rady Gminy Końskie Woły z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie zakazu palenia papierosów w<br />
obrębie przystanków autobusowych w naszym mieście.<br />
Zakaz palenia w miejscach publicznych uważam generalnie za słuszny, jednak wprowadzenie w życie wymienionej wyżej<br />
uchwały okazało się w praktyce niemożliwe. Mimo obowiązywania uchwały mieszkańcy naszego miasta nadal palą na<br />
przystankach, a służby miejskie nie są w stanie zapewnić egzekwowania zakazu, co wynika wyraźnie z mojej korespondencji<br />
z Komendą Straży Miejskiej. Taka sytuacja jest wysoce demoralizująca, podważa autorytet Rady Gminy naszego miasta<br />
i ośmiesza uchwalane przez nią prawo.<br />
W świetle powyższego zwracam się z wnioskiem o zmianę wyżej wymienionej uchwały w ten sposób, aby jej egzekwowanie<br />
było zapewnione, lub też – jeśli to niemożliwe – o uchylenie jej.<br />
Z poważaniem<br />
Michał <strong>Po</strong>rządek<br />
Załączniki:<br />
– Korespondencja Michała <strong>Po</strong>rządka z Komendą Straży Miejskiej w Końskich Wołach<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
4. ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH 39<br />
ZAPAMIĘ TAJ<br />
<strong>Po</strong>dstawą prawną działania urzędów jest Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania<br />
administracyjnego (k.p.a.).<br />
Odwołanie piszemy wówczas, gdy nie odpowiada nam decyzja urzędu. <strong>Po</strong>winno być<br />
złożone w terminie 14 dni liczonych od następnego dnia po doręczeniu decyzji.<br />
Skarga dotyczy nieprawidłowości w pracy urzędu. Składamy ją do organu odpowiedzialnego<br />
za rozpatrywanie skarg na określony urząd.<br />
Wniosek piszemy wówczas, gdy chcemy zaproponować nowe rozwiązania w pracy<br />
urzędu lub innych organów władzy. Adresujemy go bezpośrednio do organu, na którego<br />
działanie chcemy wpłynąć.<br />
ZADANIA<br />
1. Wejdź na stronę internetową urzędu swojej gminy. Sprawdź, z jakimi sprawami można się zwracać do urzędu<br />
za pomocą formularzy wniosków udostępnionych na jego stronie. Wydrukuj formularz jednego z wniosków<br />
i go wypełnij. Efekty działań przedstaw w klasie.<br />
2. Przedstaw, jakimi możliwościami odwoławczymi dysponuje obywatel, jeśli nie odpowiada mu decyzja urzędu.<br />
Jakie warunki musi spełnić, aby jego odwołanie zostało rozpatrzone.<br />
3. Korzystając z wiedzy wyniesionej z rozdziału o dostępie do informacji publicznej, napisz odwołanie od decyzji<br />
odmawiającej udzielenia ci informacji w urzędzie gminy.<br />
4. Wyjaśnij, w jakich sprawach piszemy skargę, a w jakiej wniosek. Wskaż różnice pomiędzy adresowaniem skargi<br />
i wniosku.<br />
5. Napisz skargę na fikcyjnego urzędnika jakiegoś urzędu, który niedbale zajmował się twoją sprawą.<br />
PRACA PROJEKTOWA<br />
W zespołach składających się z 4–5 osób zrealizujcie projekt badawczy polegający na zebraniu od pracowników<br />
i klientów wybranego urzędu sugestii dotyczących usprawnienia jego pracy. Na podstawie uzyskanych informacji<br />
napiszcie wniosek do tego urzędu z propozycją wprowadzenia zmian. Zbadajcie, jak urząd zareaguje na wniosek.<br />
Efekty podejmowanych działań przedstawcie w ramach prezentacji klasowej.<br />
SIĘGNIJ DO ŹRÓDŁA<br />
1. I. Lipowicz, Prawo obywatela do dobrej administracji,<br />
http://www.nik.gov.pl/plik/id,1555.pdf.<br />
2. J. Łętowski, Prawo administracyjne dla każdego, Wydawnictwo Ekostar, Warszawa 1995.<br />
3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg<br />
i wniosków, DzU z dnia 22 stycznia 2002, nr 5 poz. 46,<br />
http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20020050046.
40<br />
Lekcja podsumowująca:<br />
Młody obywatel<br />
w urzędzie<br />
PORADNICTWO OBYWATELSKIE<br />
Życie w dzisiejszym <strong>społeczeństwie</strong> wymaga znajomości wielu procedur, umiejętności sporządzenia<br />
lub wypełnienia licznych dokumentów i druków urzędowych. Nie wszyscy znają te<br />
procedury. Nierzadko nieświadomy obowiązujących procedur człowiek dowiaduje się o nich<br />
dopiero w momencie, gdy dostaje upomnienie z urzędu lub musi ponieść karę za niedopełnienie<br />
jakiegoś obowiązku.<br />
W odpowiedzi na te problemy od połowy lat dziewięćdziesiątych rozwija się w <strong>Po</strong>lsce obywatelska<br />
sieć organizacji poradniczych (najczęściej są to tak zwane biura porad obywatelskich).<br />
Zajmują się one udostępnianiem informacji prawnych i udzielaniem tanich lub bezpłatnych<br />
porad dla obywateli – pomagają w rozwiązywaniu konkretnych problemów w kontakcie z urzędami,<br />
wyjaśniają obowiązujące procedury i podstawowe pojęcia, wskazują przepisy, podają<br />
adresy specjalistów lub organizacji właściwych do załatwienia sprawy.<br />
Osobie zagubionej w świecie urzędów jest łatwiej,<br />
gdy ktoś nią pokieruje i pokaże jej, co i gdzie trzeba<br />
załatwić albo gdzie szukać pomocy. Sieć biur porad<br />
obywatelskich jest wspomagana przez pozarządową<br />
organizację Związek Biur <strong>Po</strong>rad Obywatelskich.<br />
Aby dotrzeć do najbliższego biura, wystarczy wejść<br />
na stronę internetową związku (www.zbpo.org.pl).<br />
ZAŁATWIANIE SPRAW W URZĘDACH<br />
Wyobraź sobie, że wraz z innymi uczniami zakładacie Uczniowskie Biuro <strong>Po</strong>rad Obywatelskich<br />
mające na celu udzielanie porad, a także – ponieważ zamierzacie pomagać osobom młodym<br />
– kształtowanie postaw obywatelskich. Zapoznajcie się z poniżej opisanymi problemami<br />
kolegów i udzielcie im porad na podstawie wiedzy zamieszczonej w tym dziale.<br />
dział I | młody obywatel w urzędzie
41<br />
Problem 1. Twój kolega jest synem małżeństwa, które podejmuje starania o uznanie za obywateli<br />
polskich. <strong>Po</strong>nieważ kolega skończył 16 lat, może w takiej sytuacji samodzielnie decydować,<br />
czy uznanie obywatelstwa rozciągnie się również na niego.<br />
Przygotuj się do przedstawienia koledze argumentów za tym, że warto być obywatelem naszego<br />
kraju.<br />
Problem 2. Kolega po raz pierwszy ma wziąć udział w wyborach. Często mówi się, że udział<br />
w wyborach to „obywatelski obowiązek”. Jak rozumiesz to powiedzenie? Czy jest to obowiązek<br />
nałożony przez prawo?<br />
Przygotuj dla kolegi argumenty przemawiające za udziałem obywateli w wyborach i przeciw temu.<br />
Problem 3. Twój kolega nie posiada aktualnego dowodu osobistego, nie ma też paszportu<br />
ani prawa jazdy, a jego samochód nie został zarejestrowany.<br />
Opisz działania, jakie musi podjąć, aby załatwić wszystkie te sprawy. Ile czasu może mu to zająć?<br />
DOSTĘP DO INFORMACJI PUBLICZNEJ<br />
Organy władzy i inne instytucje często postrzegają obowiązek udostępniania informacji jako<br />
niewygodny przymus i udzielają jej po długim ociąganiu się albo w ogóle próbują tego uniknąć.<br />
Przeciwdziałają tym tendencjom organizacje pozarządowe, wspierające nas w realizacji<br />
uprawnień do kontroli życia publicznego, np. <strong>Po</strong>zarządowe Centrum Dostępu do Informacji<br />
Publicznej (www.informacjapubliczna.org.pl), Fundacja Centrum Inicjatyw na Rzecz Społeczeństwa<br />
(www.jawnosc.pl).<br />
Problem 4. Do Uczniowskiego Biura <strong>Po</strong>rad Obywatelskich zgłosili się mieszkańcy miasta,<br />
którzy obawiają się, że piękny park w centrum ich miejscowości ulegnie zniszczeniu w związku<br />
z planami zbudowania na jego terenie hipermarketu przez zagranicznego inwestora. Zwracali<br />
się już do urzędu gminy o udostępnienie im planu zagospodarowania przestrzennego<br />
i informacji na temat zamierzeń władz miasta, ale spotkali się z odmową.<br />
Opracuj plan dalszego postępowania w tej sprawie.<br />
KIEDY NIE ZGADZASZ SIĘ Z URZĘDEM<br />
Problem 5. Pani Maria Kowalska ma 72 lata, mieszka samotnie w dużym domu na obrzeżach<br />
miasteczka. Od pewnego czasu przygarnia bezpańskie psy, tułające się bezradnie po okolicy.<br />
Zaczęło się od małej, białej suczki, którą właściciele pozostawili przywiązaną w lesie do drzewa,<br />
prawdopodobnie dlatego, że przestała być puszystym, dobrym do głaskania szczeniakiem<br />
i zaczęła sprawiać coraz więcej kłopotów. Wkrótce pani Maria opiekowała się już całkiem pokaźnym<br />
stadkiem siedmiorga biednych zwierząt.<br />
Pewnego dnia zjawił się w jej domu człowiek, który przedstawił się, bez okazania żadnych dokumentów,<br />
jako inkasent pracujący dla wydziału finansowego gminy i zbierający obowiązujące<br />
w gminie opłaty za posiadanie psów. Zażądał od pani Marii pokazania wszystkich utrzymywanych<br />
przez nią zwierząt oraz dowodów, że dokonała obowiązującej w gminie opłaty za ich<br />
posiadanie. Pani Maria powiedziała, że za psy nie zapłaci, bo nie ma to pieniędzy, nie pokazała<br />
mu też psów, bo obawiała się, że go pogryzą. Inkasent zagroził jej wysoką karą.<br />
Opracuj plany wszelkich możliwych działań, jakie można podjąć w urzędzie gminy w obronie<br />
pani Marii: ubieganie się o zwolnienie od opłaty, odwołanie od decyzji odmownej, skarga na inkasenta<br />
i urząd gminy, wniosek do urzędu mający na celu zmianę sposobu jego pracy.
odzaje<br />
norm<br />
moralne<br />
religijne<br />
prawne<br />
obyczajowe<br />
zwyczajowe<br />
systemy<br />
normatywne<br />
przenikanie się<br />
systemów<br />
konflikty<br />
między<br />
systemami<br />
Normy<br />
Prawo<br />
i sądy<br />
proces<br />
karny<br />
proces<br />
cywilny<br />
Sądy<br />
mediacje<br />
sądowe<br />
sesje<br />
informacyjne<br />
sesje<br />
mediacyjne<br />
podpisanie<br />
ugody<br />
rozumienie<br />
prawa<br />
Prawo<br />
źródła prawa<br />
Konstytucja RP<br />
ustawy<br />
umowy<br />
międzynarodowe<br />
prawo UE<br />
rozporządzenia<br />
przepis<br />
prawny<br />
podstawowe<br />
zasady prawa<br />
przykładowe<br />
gałęzie prawa<br />
prawo cywilne<br />
Kodeks cywilny<br />
prawo karne<br />
Kodeks karny<br />
prawo<br />
administracyjne<br />
Kodeks<br />
postępowania<br />
administracyjnego<br />
interpretacja<br />
przepisów<br />
budowa normy<br />
prawnej<br />
demokratycznego<br />
państwa prawa<br />
równości<br />
dwuinstancyjności<br />
postępowania<br />
niezależności<br />
sądów<br />
niezawisłości<br />
sędziów<br />
paremie rzymskie<br />
akty prawa<br />
miejscowego
II<br />
Prawo<br />
i sądy
94<br />
Proces<br />
karny<br />
Wszystkie czynności podejmowane w postępowaniu<br />
karnym, zmierzające do ustalenia, czy popełniono<br />
przestępstwo, kto jest sprawcą i jaką karę powinien<br />
ponieść, reguluje Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r.<br />
Kodeks postępowania karnego (k.p.k.). W procesie karnym<br />
obowiązuje zasada ścigania przestępstw z urzędu.<br />
Etapy<br />
postępowania<br />
karnego<br />
Ławnik<br />
Sędzia<br />
Ławnik<br />
Protokolant<br />
Oskarżyciel<br />
publiczny<br />
Obrońca<br />
Oskarżony<br />
<strong>Po</strong>stępowanie<br />
przygotowawcze<br />
Sala<br />
rozpraw<br />
Świadek<br />
<strong>Po</strong>stępowanie<br />
sądowe<br />
<strong>Po</strong>stępowanie<br />
wykonawcze<br />
dział II | prawo i sądy
9. PROCES CYWILNY 95<br />
Proces<br />
cywilny<br />
Procedury postępowania cywilnego, mającego na celu wymierzenie<br />
sprawiedliwości pod postacią orzeczenia sądowego (wyroku,<br />
postanowienia), reguluje Kodeks postępowania cywilnego (k.p.c.).<br />
W procesie cywilnym rozpatrywane są sprawy dotyczące relacji<br />
między obywatelami wnoszone przez prywatne osoby żądające<br />
wymierzenia sprawiedliwości.<br />
Etapy<br />
postępowania<br />
cywilnego<br />
Ławnik<br />
Sędzia<br />
Ławnik<br />
Protokolant<br />
Pełnomocnik<br />
(radca prawny)<br />
Pełnomocnik<br />
(adwokat)<br />
<strong>Po</strong>wództwo na<br />
wniosek powoda<br />
<strong>Po</strong>wód<br />
<strong>Po</strong>zwany<br />
<strong>Po</strong>stępowanie<br />
procesowe<br />
Sala<br />
rozpraw<br />
Świadek<br />
Wyrok