pierwszego stopnia - Instytut Astronomii Uniwersytetu ...
pierwszego stopnia - Instytut Astronomii Uniwersytetu ... pierwszego stopnia - Instytut Astronomii Uniwersytetu ...
9. A. Tichonow, A. Samarski – Równania fizyki matematycznej, PWN, Warszawa 1963 10. A. McQuarrie – Matematyka dla przyrodników i inżynierów, PWN, Warszawa 2008 11. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. E. Kęcki – Równania różniczkowe cząstkowe w zagadnieniach fizyki i techniki, WNT, Warszawa 1992 2. H. Margenau, G.M. Murphy – Matematyka w fizyce i chemii, PWN, Warszawa 1962 10
E L E M E N T Y A S T R O N O M I I S F E RY C Z N E J I A S T R O M E T R I I Wymagania wstępne: Kod przedmiotu: 13.7-WFiA-AST-EASA Typ przedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowiedzialny za przedmiot: dr W. Lewandowski Prowadzący: dr W. Lewandowski Trygonometria na płaszczyźnie. Fizyka układu słonecznego. Fizyka gwiazd. Forma zajęć Liczba godzin w semestrze Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne Wykład 30 2 Egzamin III Ćwiczenia 30 2 Zaliczenie z oceną 2 4 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: 1. Astronomiczne metody opisu ruchów sfery niebieskiej, oraz Słońca, planet i asteroidów na sferze niebieskiej. Układy współrzędnych astronomicznych. 2. Rachuba czasu w astronomii. 3. Ruchy własne. 4. Ruch orbitalny planet i asteroidów na sferze niebieskiej. Wyznaczanie parametrów orbitalnych na podstawie obserwacji położenia i ruchu obiektów na sferze niebieskiej. EFEKTY KSZTAŁCENIA: Znajomość sposobów opisywania zjawisk zachodzących na sferze niebieskiej. Znajomość podstaw trygonometrii sferycznej. WARUNKI ZALICZENIA: Wykład – egzamin pisemny Ćwiczenia – kolokwium zaliczeniowe (uzyskanie minimum 51% możliwych do zdobycia punktów) LITERATURA PODSTAWOWA: 2. W. Opalski, L. Cichowicz, „Astronomia geodezyjna”, Państwowe Przedsiębiorstwo wydawnictw Kartograficznych, 1980 3. J. Mietelski, „Astronomia w geografii”, PWN, 2009 4. A. Branicki: „Obserwacje i pomiary astronomiczne dla studentów, uczniów i miłośników astronomii”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2006 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 10. R.M. Green, „Spherical Astronomy”, Cambridge University Press 1999 11. W.M. Smart „Textbook on spherical astronomy”, Cambridge University Press 1999 11
- Page 1 and 2: WYDZIAŁ FIZYKI I ASTRONOMII INSTYT
- Page 3 and 4: L A B O R AT O R I U M F I Z Y C Z
- Page 5 and 6: P O D S TAW Y F I Z Y K I I I I - E
- Page 7 and 8: J Ę Z Y K A N G I E L S K I Kod pr
- Page 9: M E T O D Y M AT E M AT Y C Z N E F
- Page 13 and 14: LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: - Astro
- Page 15 and 16: LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: D. Hall
- Page 17 and 18: MECHANIKA NEWTONA I RELATYWISTYCZNA
- Page 19 and 20: J Ę Z Y K A N G I E L S K I Kod pr
- Page 21 and 22: M E TO D Y O B S E RWA C J I I A N
- Page 23 and 24: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Zrozumienie po
- Page 25 and 26: 11. M. Grabowski, R. S. Ingarden, M
- Page 27 and 28: 2. Z. Galasiewicz, Poznanie świata
- Page 29 and 30: 16. M. Kubiak, „Gwiazdy i materia
- Page 31 and 32: LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 20. FCE
- Page 33 and 34: 22. J. Izydorczyk, G. Płonka, G. T
- Page 35 and 36: LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 6. doku
- Page 37 and 38: WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie ćwi
- Page 39 and 40: -zastosowanie prawa Gaussa, metoda
- Page 41 and 42: O B L I C Z E N I A N A U K O W E I
- Page 43 and 44: LITERATURA PODSTAWOWA: - Instrukcja
E L E M E N T Y A S T R O N O M I I S F E RY C Z N E J I A S T R O M E T R I I<br />
Wymagania wstępne:<br />
Kod przedmiotu: 13.7-WFiA-AST-EASA<br />
Typ przedmiotu: obowiązkowy<br />
Język nauczania: polski<br />
Odpowiedzialny za przedmiot: dr W. Lewandowski<br />
Prowadzący: dr W. Lewandowski<br />
Trygonometria na płaszczyźnie. Fizyka układu<br />
słonecznego. Fizyka gwiazd.<br />
Forma<br />
zajęć<br />
Liczba godzin<br />
w semestrze<br />
Liczba godzin<br />
w tygodniu<br />
Semestr<br />
Forma<br />
zaliczenia<br />
Punkty<br />
ECTS<br />
Studia stacjonarne<br />
Wykład 30 2<br />
Egzamin<br />
III<br />
Ćwiczenia 30 2 Zaliczenie z oceną<br />
2<br />
4<br />
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:<br />
1. Astronomiczne metody opisu ruchów sfery niebieskiej, oraz Słońca, planet i asteroidów na sferze niebieskiej. Układy<br />
współrzędnych astronomicznych.<br />
2. Rachuba czasu w astronomii.<br />
3. Ruchy własne.<br />
4. Ruch orbitalny planet i asteroidów na sferze niebieskiej. Wyznaczanie parametrów orbitalnych na podstawie obserwacji<br />
położenia i ruchu obiektów na sferze niebieskiej.<br />
EFEKTY KSZTAŁCENIA:<br />
Znajomość sposobów opisywania zjawisk zachodzących na sferze niebieskiej. Znajomość podstaw trygonometrii<br />
sferycznej.<br />
WARUNKI ZALICZENIA:<br />
Wykład – egzamin pisemny<br />
Ćwiczenia – kolokwium zaliczeniowe (uzyskanie minimum 51% możliwych do zdobycia punktów)<br />
LITERATURA PODSTAWOWA:<br />
2. W. Opalski, L. Cichowicz, „Astronomia geodezyjna”, Państwowe Przedsiębiorstwo wydawnictw Kartograficznych,<br />
1980<br />
3. J. Mietelski, „Astronomia w geografii”, PWN, 2009<br />
4. A. Branicki: „Obserwacje i pomiary astronomiczne dla studentów, uczniów i miłośników astronomii”, Wydawnictwa<br />
<strong>Uniwersytetu</strong> Warszawskiego, 2006<br />
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:<br />
10. R.M. Green, „Spherical Astronomy”, Cambridge University Press 1999<br />
11. W.M. Smart „Textbook on spherical astronomy”, Cambridge University Press 1999<br />
11
Change language