Ratownictwo GÃ³rnicze 2010_3.indd - Centralna Stacja Ratownictwa ...

More documents

Recommendations

Info

NR 3/2010 konsekwencji działania udaru termicznego na jego organizm. Analiza postępowania ratowników w krytycznym dniu wykazała, że zostali oni zaskoczeni nagłym spadkiem zawartości tlenu w atmosferze wyrobiska z ok. 20 % do ok. 5 % oraz występowaniem trudnych warunków mikroklimatu. Po tych tragicznych zdarzeniach wprowadzono obowiązek organizacji takich prac na zasadach akcji ratowniczej. Prace zgodnie z ówczesnym zarządzeniem Prezesa WUG można było wykonywać w oparciu o opracowany plan prowadzenia prac oraz po zatwierdzeniu go przez organ nadzoru górniczego. Plan działania musiał m.in. obejmować ustanowienie kierownictwa prac, obłożenie zastępów, obecność służb medycznych w bazie i zapewnienie łączności. Wnioski komisji powołanej przez Prezesa WUG wprowadziły również obowiązek posia- Rys. 1 dania przez dyżurujący zastęp ratowników przyrządów do ciągłego pomiaru O 2 , CO, CO 2 i CH 4 oraz pomiaru temperatury i wilgotności. Centralna Stacja Ratownictwa Górniczego podjęła działania w wyniku których opracowano zasady prowadzenia prac ratowniczych w trudnych warunkach mikroklimatu. Zdefiniowano w nich pojęcie akcji ratowniczej w trudnych warunkach mikroklimatu, opisano sposób zabezpieczenia ratowników przed niekorzystnym wpływem tych warunków oraz podano maksymalny czas pracy ratowników w zależności od ubioru, uciążliwości pracy, wyposażenia w aparaty regeneracyjne, dodatkowego zabezpieczenia w środki poprawiające metabolizm organizmu ratownika oraz temperatury i wilgotności względnej panującej w środowisku pracy. W ramach nowelizacji przepisów dotyczących ratownictwa górniczego w 2002 r. wpisano do nich obowiązek wykonywania prac związanych RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60 z otwieraniem i penetracją czasowo otamowanych wyrobisk na zasadach akcji ratowniczych. W wyrobiskach czasowo otamowanych występuje najczęściej atmosfera niezdatna do oddychania o zróżnicowanym składzie chemicznym charakteryzująca się zmniejszoną zawartością tlenu. Skład chemiczny atmosfery może się charakteryzować również zwiększoną ilością azotu lub metanu, które wypierają tlen i powodują, że jest ona niezdatna do oddychania. Ponadto długi okres otamowania wyrobiska zwłaszcza na dużych głębokościach powoduje, że występować w nim może podwyższona temperatura oraz wysoka wilgotność pogarszająca odczucie komfortu pracy lub nawet zagrażająca życiu. Wszystkie te zagrożenia sprawiają, że przywrócenie otamowanego wyrobiska do sieci czynnych wyrobisk należy wykonać ze szczególną ostrożnością. 26 ROK XV Prowadzenie prac ratowniczych w stre fie o niskiej zawartości tlenu oraz niekorzystnych warunkach mikroklimatu wymaga odpowiedniego przygotowania prac w zakresie właściwego obłożenia zastępami ratowników oraz wyposażenia bazy ratowniczej w odpowiedni sprzęt, niezbędny do przeprowadzenia takich prac. Przygotowanie należy poprzedzić odpowiednim rozeznaniem warunków występujących w otamowanym wyrobisku. Rozeznanie powinno doprowadzić do właściwego przygotowania prac i znaleźć odzwierciedlenie w planie prowadzenia akcji. Każdy plan prowadzenia akcji ratowniczej polegającej na otwarciu i przewietrzeniu oraz penetracji czasowo izolowanych wyrobisk korytarzowych powinien uwzględnić w szczególności następujące zagadnienia: • właściwe obłożenie bazy ratowniczej tj. wymagana ilość zastępów, osoby kierujące akcją, lekarz,
ROK XV RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60 NR 3/2010 • lokalizacja bazy ratowniczej wraz z uwzględnieniem właściwego zabezpieczenia jej przed ewentualnymi zdarzeniami w strefie zagrożenia, • łączność między zastępem pracującym w strefie zagrożenia a bazą ratowniczą, • wyposażenie bazy ratowniczej w potrzebny sprzęt ratowniczy. Do tego rodzaju prac należy kierować doświadczone osoby dozoru ruchu posiadające uprawnienia w zakresie kierowania akcjami ratowniczymi. Jeżeli wykonane rozeznanie warunków mikroklimatu w otamowanym wy robisku sprawi, że konieczne będzie przeprowadzenie jej z uwzględnieniem zasad obowiązujących przy organizacji akcji w trudnych warunkach mikroklimatu to należy dobrać do zastępów ratowników o odpowiednich predyspozycjach i odporności na występujące warunki cieplne. Pomocnym jest przy odzyskiwaniu otamowanego wyrobiska zastosowanie odpowiedniej technologii izolacji tego wyrobiska mianowicie wykonanie tam izolacyjnych z przepustami. Przepustami tymi będzie można regulować strumień powietrza, który kierowany będzie przez odzyskiwane wyrobisko w celu uzyskania atmosfery umożliwiającej penetrację wyrobiska. Penetrację odzyskiwanego wyrobiska po jego przewietrzeniu należy zawsze rozpocząć od wlotu powietrza do rejonu tj. miejsca znajdującego się bliżej szybu wdechowego. Powoduje to, że zastęp idzie z prądem płynącego powietrza. Przeprowadzając ciągłą kontrolę parametrów fizykochemicznych atmosfery występującej w wyrobisku ratownicy nie są narażeni na niespodziewane wystąpienie np. zagrożenia termicznego czy braku tlenu. Nie zawsze jednak przed penetracją wyrobiska można przewietrzyć je prądem opływowym wykorzystując otwarcie tamy „wlotowej” i „wylotowej”. Wtedy stosowana jest technologia penetracji wyrobiska połączona z jego równoczesnym przewietrzaniem poprzez wykonanie wentylacji lutniowej. Praca ta polega na wykonywaniu, kolejnymi wejściami zastępów ratowniczych do wyrobiska, ciągu lutni sukcesywnie dopinanych i przewietrzaniu odcinków wyrobiska. Aby nie dopuścić do nadmiernego wzrostu temperatury powietrza w miejscu pobytu ratowników w czasie podłączenia kolejnego odcinka lutni do lutniociągu należy przed jego podłączeniem w przekroju poprzecznym wyrobiska wykonać tamę płócienną. Tama płócienna powinna być wykonana przed dołączanym odcinkiem lutni w takiej odległości, aby czas przepływu odprowadzanego w strumieniu powietrza nagromadzonego ciepła z odcinka przewietrzanego był jak najkrótszy. Ma to na celu zapobieżenie sytuacji w której ratownicy mogą być narażeni na doznanie udaru cieplnego. Ta technologia jest stosunkowo niebezpieczna w aspekcie zapewnienia właściwego bezpieczeństwa ratownikom, dlatego powinno się ją stosować w ostateczności, wówczas kiedy nie możemy uzyskać przepływu powietrza wymuszonego działaniem wentylatorów głównych. Obecnie w kopalniach wykonuje się sporo akcji przewietrzania czasowo otamowanych wyrobisk. Dlatego warto przypominać ten problem mając na uwadze minioną tragedię w kopalni „Niwka-Modrzejów” oraz w celu niedopuszczenia do nieprawidłowości przy ich wykonywaniu. SZCZĘŚCIE TO MAGICZNE SŁOWO Potocznie bywa rozumiane jako pomyślne wydarzenie zsyłane nam przez los, często od nas niezależne. O kimś, komu los tak sprzyja mówimy z zazdrością: „ten to ma szczęcie”. I czujemy się pokrzywdzeni, że nas taki łut pomyślności ominął. Przy takim rozumieniu pojęcia szczęścia, z góry skazujemy się na ciągłe czekanie i najczęściej na zawód. Życie przecieka przez palce, a my ciągle czekamy, że może następnym razem, może później, w innym miejscu, czasie - nam się poszczęści. Dopada nas wtedy żal, smutek i poczucie, że jesteśmy tylko pyłkiem na wietrze życia, bez większego na nie wpływu. mgr AGNIESZKA PAZERA psycholog A przecież nie musi tak być. Prawdziwe szczęście jest bowiem w nas, zaczyna się w naszej głowie; w spostrzeganiu, myśleniu, przeżywaniu. Świat, zdarzenia, fakty nie są dla wszystkich jednoznacznie czarne, białe albo fioletowe. Są takie, jakimi je widzi każdy z nas. Wyobraźmy sobie, że wyglądasz przez okno i pada deszcz. To dobrze, czy źle? Cieszysz się, czy martwisz? Jeżeli chciałeś myć okna albo skopać ogródek, to deszcz pokrzyżował ci plany i pewnie się złościsz. Może 27 nawet myślisz: „Zawsze tak jest, gdy sobie coś zaplanuję. Okropnie będą te okna (lub ogródek) wyglądać”. W głowie brzęczą ci słowa „muszę, powinienem”. Ale możesz pomyśleć również, że fajny ten deszcz, że wcale nie musisz, że jest to dzień na odpoczynek, na przeczytanie pasjonującej książki, na którą nigdy nie masz czasu, na rozmowę albo układanie puzzli z dziećmi. Możesz posłuchać rytmicznego stukania kropli o parapet. Możesz czuć radość. A przecież deszcz pada tak samo, to tylko ty inaczej na niego patrzysz. Tak wiele energii tracimy na złoszczenie się na drobiazgi często od nas niezależne, jak np. wspomniany już deszcz,
Page 1 and 2: ISSN 1426-3092 Nr 3 (60) wrzesieñ
Page 3 and 4: ROK XV RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60
Page 19 and 20: 1300 Górnicze Urz¹dzenie Py³owe
Page 21 and 22: PUMAR HYDRAULIKA Sp. z o.o. Produku
Page 35: ROK XV RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60
Page 39 and 40: i panujący chłód, kursanci musie

Ratownictwo GÃ³rnicze 2010_3.indd - Centralna Stacja Ratownictwa ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?