10.03.2015 Views

Ratownictwo Górnicze 2010_3.indd - Centralna Stacja Ratownictwa ...

Ratownictwo Górnicze 2010_3.indd - Centralna Stacja Ratownictwa ...

Ratownictwo Górnicze 2010_3.indd - Centralna Stacja Ratownictwa ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

ROK XV RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60<br />

NR 3/<strong>2010</strong><br />

tu sekwencja opinii na temat długości<br />

czasu potrzebnego do nabywania doświadczenia<br />

zawodowego warunkującego<br />

wstąpienie do służby ratowniczej<br />

wskazuje na potrzebę przyjęcia stażu<br />

pracy jako głównego kryterium, a wiek<br />

życia będzie jego pochodną.<br />

ZAKOŃCZENIE<br />

<strong>Ratownictwo</strong> górnicze zajmuje<br />

szczególne miejsce w systemie bezpieczeństwa<br />

pracy zakładu górniczego.<br />

Wyznacznikiem tego miejsca jest sytuacja<br />

kryzysowa, która prowadzi do zagrożenia<br />

zdrowia i życia, wskutek błędu<br />

człowieka, przyczyn naturalnych<br />

czy wadliwości urządzeń. Opanowanie<br />

sytuacji kryzysowej nie jest możliwe<br />

bez udziału „zespołów szybkiego reagowania”<br />

jakimi są drużyny ratownicze.<br />

Stąd rola i ranga ratownictwa górniczego<br />

nie tylko w wymiarze zadań<br />

jakie ma do wykonania, ale co również<br />

istotne a może nawet ważniejsze,<br />

w wymiarze psychologicznym,<br />

to jest wewnętrznego przekonania każdego<br />

górnika, że zabezpieczenie ratownicze<br />

funkcjonuje skutecznie.<br />

LITERATURA:<br />

P. Hetmańczyk, K. Tausz, Służba ratownicza<br />

w opinii ratowników górniczych. Praca statutowa<br />

GIG, Katowice 2009.<br />

BEZPIECZEŃSTWO RATOWNIKÓW<br />

A RYZYKO W CZASIE AKCJI<br />

RATOWNICZYCH (2)<br />

Artykuł został zamieszczony w materiałach konferencji WUG nt. bezpieczeństwa, która odbyła się w Wiśle 23-24 marca<br />

<strong>2010</strong> r. Stanowi przypomnienie (w niektórych miejscach wprost zacytowanie) i rozwinięcie artykułu zamieszczonego w kwartalniku<br />

nr 4/2004 „<strong>Ratownictwo</strong> Górnicze” napisanego wspólnie z dr inż. Kazimierzem Trzaską.<br />

Zamieszczamy drugą część artykułu<br />

„Bezpieczeństwo ratowników<br />

a ryzyko w czasie akcji<br />

ratowniczych”. W pierwszej części<br />

zostało zdefiniowane pojęcie<br />

ryzyka zawodowego w specyficznych<br />

warunkach prowadzenia<br />

akcji ratowniczych. W tej części<br />

dochodzimy do zagadnienia,<br />

które w skrócie można nazwać<br />

„bezpieczeństwem ratowników”,<br />

a więc działaniami zmierzającymi<br />

do zmniejszenia zdefiniowanego<br />

wcześniej ryzyka. Schematycznie<br />

kwestie te można podzielić na<br />

dwie podstawowe grupy: bezpieczeństwo<br />

bierne i bezpieczeństwo<br />

czynne (wykres nr 2).<br />

BEZPIECZEŃSTWO BIERNE<br />

Do bezpieczeństwa biernego zaliczyć<br />

należy:<br />

• dobór kandydatów do służby w ratownictwie<br />

górniczym,<br />

• szkolenie,<br />

• badania lekarskie.<br />

Proces naboru do służby<br />

Bezpieczeństwo bierne zaczyna się<br />

już w procesie kwalifikacji i naboru<br />

do służby w ratownictwie górniczym.<br />

Jak pamiętamy, przynależność do ratownictwa<br />

górniczego jest dobrowolna<br />

(§ 19 pkt 1 Rozporządzenia Ministra<br />

Gospodarki z 12 czerwca 2002 r.). Zgodnie<br />

z § 28 Rozporządzenia ratownikiem<br />

górniczym może być osoba, która:<br />

•<br />

•<br />

ukończyła 21 lat,<br />

przepracowała co najmniej 12 miesięcy<br />

w zakładzie górniczym w danej<br />

specjalności,<br />

ma dobry stan zdrowia oraz odpowiednie<br />

predyspozycje psychologiczne<br />

udokumentowane specjalistycznymi<br />

badaniami,<br />

ukończyła kurs podstawowy dla<br />

kandydatów na ratowników górniczych<br />

i zdała egzamin z wynikiem<br />

pozytywnym.<br />

•<br />

•<br />

mgr inż.<br />

JERZY KACZMAREK<br />

CSRG S.A. w Bytomiu<br />

KATARZYNA KAJDASZ-SZPOTKO<br />

CSRG S.A. w Bytomiu<br />

17<br />

Często niestety odnosimy wrażenie,<br />

że zbyt małą wagę przywiązuje się<br />

do właściwego naboru kandydatów,<br />

nie przeprowadza wywiadów z bezpośrednimi<br />

przełożonymi danego pracownika<br />

i jego współpracownikami ze stanowiska<br />

pracy, mało wnikliwie rozmawia<br />

z kandydatami o ich motywach wstąpienia<br />

do drużyny. A przecież w tym momencie<br />

istnieje możliwość wyłonienia<br />

najlepszych, których predyspozycje psychologiczne,<br />

chęć zdobywania wiedzy<br />

i umiejętność pracy w zespole dają gwarancję<br />

bycia dobrym ratownikiem. Inny<br />

problem powstaje w zakładach gwałtownie<br />

zmniejszających zatrudnienie (np. zamykanych<br />

lub zmniejszających produkcję).<br />

Występuje wtedy zjawisko braku<br />

naboru nowych pracowników, a starzenie<br />

się załogi powoduje, że nie ma praktycznie<br />

wyboru – pozostaje otwartym pytanie<br />

czy stosować w tych przypadkach nabór<br />

do drużyny trochę na tzw. siłę, czy też poszukiwać<br />

innych rozwiązań?<br />

Proces szkolenia<br />

Do bezpieczeństwa biernego należy zaklasyfikować<br />

właściwy proces szkolenia.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!