Ratownictwo GÃ³rnicze 2010_3.indd - Centralna Stacja Ratownictwa ...

More documents

Recommendations

Info

NR 3/2010 RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60 ROK XV Wykres 3. Czy praca ratownika daje satysfakcję zawodową? Ratownicy 10,6% 1,2% Kierownicy ruchu zakładu górniczego 13,0% 0,0% 48,6% 34,8% 39,7% 52,2% Zdecydowanie tak Raczej tak Za mało w porównaniu do wysiłku Nie daje mi odpowiedniej satysfakcji Zdecydowanie tak Raczej tak Za mało w porównaniu do wysiłku Nie daje mi odpowiedniej satysfakcji Wykres 4. Kto okazuje największe uznanie ratownikowi? Ratownicy Kierownicy ruchu zakładu górniczego 17,6% 15,7% 20,1% 8,5% 10,3% 15,4% 28,2% 38,2% 20,5% 25,6% Koledzy w kopalni Przełożeni w kopalni Rodzina Przyjaciele Znajomi Koledzy w kopalni Przełożeni w kopalni Rodzina Przyjaciele Znajomi Wykres 5. Czy roczny staż pracy w określonej specjalności jest wystarczający by zostać ratownikiem? Ratownicy Kierownicy ruchu zakładu górniczego 36,5% 21,7% 63,5% 78,3% Tak Nie Tak Nie Wykres 6. Jaki powinien być staż pracy by zostać ratownikiem? Ratownicy Kierownicy ruchu zakładu górniczego 5,3% 5,8% 10,9% 5,6% 44,4% 34,5% 39,6% 50,0% 3,9% 2 3 4 5 6 i więcej lat brak odpowiedzi 2 3 5 16
ROK XV RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60 NR 3/2010 tu sekwencja opinii na temat długości czasu potrzebnego do nabywania doświadczenia zawodowego warunkującego wstąpienie do służby ratowniczej wskazuje na potrzebę przyjęcia stażu pracy jako głównego kryterium, a wiek życia będzie jego pochodną. ZAKOŃCZENIE Ratownictwo górnicze zajmuje szczególne miejsce w systemie bezpieczeństwa pracy zakładu górniczego. Wyznacznikiem tego miejsca jest sytuacja kryzysowa, która prowadzi do zagrożenia zdrowia i życia, wskutek błędu człowieka, przyczyn naturalnych czy wadliwości urządzeń. Opanowanie sytuacji kryzysowej nie jest możliwe bez udziału „zespołów szybkiego reagowania” jakimi są drużyny ratownicze. Stąd rola i ranga ratownictwa górniczego nie tylko w wymiarze zadań jakie ma do wykonania, ale co również istotne a może nawet ważniejsze, w wymiarze psychologicznym, to jest wewnętrznego przekonania każdego górnika, że zabezpieczenie ratownicze funkcjonuje skutecznie. LITERATURA: P. Hetmańczyk, K. Tausz, Służba ratownicza w opinii ratowników górniczych. Praca statutowa GIG, Katowice 2009. BEZPIECZEŃSTWO RATOWNIKÓW A RYZYKO W CZASIE AKCJI RATOWNICZYCH (2) Artykuł został zamieszczony w materiałach konferencji WUG nt. bezpieczeństwa, która odbyła się w Wiśle 23-24 marca 2010 r. Stanowi przypomnienie (w niektórych miejscach wprost zacytowanie) i rozwinięcie artykułu zamieszczonego w kwartalniku nr 4/2004 „Ratownictwo Górnicze” napisanego wspólnie z dr inż. Kazimierzem Trzaską. Zamieszczamy drugą część artykułu „Bezpieczeństwo ratowników a ryzyko w czasie akcji ratowniczych”. W pierwszej części zostało zdefiniowane pojęcie ryzyka zawodowego w specyficznych warunkach prowadzenia akcji ratowniczych. W tej części dochodzimy do zagadnienia, które w skrócie można nazwać „bezpieczeństwem ratowników”, a więc działaniami zmierzającymi do zmniejszenia zdefiniowanego wcześniej ryzyka. Schematycznie kwestie te można podzielić na dwie podstawowe grupy: bezpieczeństwo bierne i bezpieczeństwo czynne (wykres nr 2). BEZPIECZEŃSTWO BIERNE Do bezpieczeństwa biernego zaliczyć należy: • dobór kandydatów do służby w ratownictwie górniczym, • szkolenie, • badania lekarskie. Proces naboru do służby Bezpieczeństwo bierne zaczyna się już w procesie kwalifikacji i naboru do służby w ratownictwie górniczym. Jak pamiętamy, przynależność do ratownictwa górniczego jest dobrowolna (§ 19 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z 12 czerwca 2002 r.). Zgodnie z § 28 Rozporządzenia ratownikiem górniczym może być osoba, która: • • ukończyła 21 lat, przepracowała co najmniej 12 miesięcy w zakładzie górniczym w danej specjalności, ma dobry stan zdrowia oraz odpowiednie predyspozycje psychologiczne udokumentowane specjalistycznymi badaniami, ukończyła kurs podstawowy dla kandydatów na ratowników górniczych i zdała egzamin z wynikiem pozytywnym. • • mgr inż. JERZY KACZMAREK CSRG S.A. w Bytomiu KATARZYNA KAJDASZ-SZPOTKO CSRG S.A. w Bytomiu 17 Często niestety odnosimy wrażenie, że zbyt małą wagę przywiązuje się do właściwego naboru kandydatów, nie przeprowadza wywiadów z bezpośrednimi przełożonymi danego pracownika i jego współpracownikami ze stanowiska pracy, mało wnikliwie rozmawia z kandydatami o ich motywach wstąpienia do drużyny. A przecież w tym momencie istnieje możliwość wyłonienia najlepszych, których predyspozycje psychologiczne, chęć zdobywania wiedzy i umiejętność pracy w zespole dają gwarancję bycia dobrym ratownikiem. Inny problem powstaje w zakładach gwałtownie zmniejszających zatrudnienie (np. zamykanych lub zmniejszających produkcję). Występuje wtedy zjawisko braku naboru nowych pracowników, a starzenie się załogi powoduje, że nie ma praktycznie wyboru – pozostaje otwartym pytanie czy stosować w tych przypadkach nabór do drużyny trochę na tzw. siłę, czy też poszukiwać innych rozwiązań? Proces szkolenia Do bezpieczeństwa biernego należy zaklasyfikować właściwy proces szkolenia.
Page 1 and 2: ISSN 1426-3092 Nr 3 (60) wrzesieñ
Page 3 and 4: ROK XV RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60
Page 19 and 20: 1300 Górnicze Urz¹dzenie Py³owe
Page 21 and 22: PUMAR HYDRAULIKA Sp. z o.o. Produku
Page 25: ROK XV RATOWNICTWO GÓRNICZE NR 60
Page 39 and 40: i panujący chłód, kursanci musie

Ratownictwo GÃ³rnicze 2010_3.indd - Centralna Stacja Ratownictwa ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?