Aktualności Nr 13 plik do pobrania (format pdf) - bioMérieux
Aktualności Nr 13 plik do pobrania (format pdf) - bioMérieux
Aktualności Nr 13 plik do pobrania (format pdf) - bioMérieux
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
osiemdziesiątych XX wieku i od tego czasu nadal trwają<br />
dyskusje na temat powszechności tych form w obrębie<br />
rodzaju oraz ich infekcyjności. Biorąc pod uwagę wysokie<br />
wymagania pokarmowe i śro<strong>do</strong>wiskowe bakterii z rodzaju<br />
Campylobacter, utrata „ho<strong>do</strong>walności” może być stosunkowo<br />
łatwo indukowana w obecności tlenu, w przypadku<br />
zmian temperatury czy braku substancji odżywczych. Rewersję<br />
form VBNC Campylobacter jejuni stwierdzono w<br />
brojlerach kurcząt, jajach kurzych i ho<strong>do</strong>wlach komórek<br />
HeLa, co świadczy o możliwości ich regeneracji również<br />
w warunkach naturalnych.<br />
Spiralne komórki bakterii Campylobacter sp. w niesprzyjających<br />
warunkach śro<strong>do</strong>wiska mogą również przekształcać<br />
się w formy kuliste, które uznawane są za<br />
zdegenerowane, ale żywe ich formy. Takie formy kokoidalne<br />
zawierają mniej kwasów nukleinowych i białek niż<br />
komórki oraz nie wykazują integralności komórkowej.<br />
Tworzenie form kulistych nie jest jednak równoznaczne z<br />
przechodzeniem w stan VBNC. Infekcyjność form kokoidalnych<br />
i ich ewentualna rewersja <strong>do</strong> form spiralnych nie<br />
zostały <strong>do</strong>tychczas potwierdzone.<br />
Chorobotwórczość Campylobacter spp.<br />
Badane zwierzęta Procent próbek <strong>do</strong>datnich Surowa żywność Procent próbek <strong>do</strong>datnich<br />
Krowy mleczne 30,0 mleko 3,2<br />
Cielęta 62,1 wołowina 2,7<br />
Owce 31,1 jagnięcina 6,0<br />
Świnie 61,0 wieprzowina 2,0<br />
Kurczęta 58,7 tuszki kurcząt 57,4<br />
Indyki 78,0 tuszki indycze 47,8<br />
Kaczki 38,0 tuszki kacze 30,2<br />
Tabela. Występowanie bakterii z rodzaju Campylobacter, wg Humphrey i wsp..<br />
Dawka infekcyjna patogennych bakterii Campylobacter<br />
spp. jest stosunkowo niska i wynosi 500-800 komórek.<br />
Chociaż sposób wywoływania choroby przez kampylobakterie<br />
nie został <strong>do</strong>kładnie rozpoznany, postulowane są<br />
dwa mechanizmy: (i) przyleganie bakterii <strong>do</strong> komórek nabłonka<br />
jelitowego i produkcja toksyn; (ii) inwazja bakterii<br />
i penetracja przez warstwę śluzu, a następnie wnikanie <strong>do</strong><br />
komórek nabłonka. Uznaje się, ze spiralny ruch bakterii<br />
ułatwia im przenikanie <strong>do</strong> komórek nabłonka. W organizmie<br />
gospodarza bakterie wytwarzają toksyny, których<br />
liczba i różnorodność zależy od szczepu. Campylobacter<br />
jejuni produkuje en<strong>do</strong>toksynę labilną w podwyższonych<br />
temperaturach, enterotoksynę i cytotoksynę.<br />
Od infekcji <strong>do</strong> pierwszych objawów choroby mija od 2 <strong>do</strong><br />
7 dni, a początkowe symptomy są po<strong>do</strong>bne jak w przypadku<br />
innych zatruć. Pierwsze objawy zwykle przypominają<br />
grypę (złe samopoczucie, gorączka lub stan podgorączkowy,<br />
bóle głowy, krzyża, bolesność kości). Wraz z rozwojem<br />
choroby pojawia się trwająca jeden dzień wodnista<br />
biegunka, często z <strong>do</strong>mieszką żółci, rzadziej krwawa. U około<br />
20% pacjentów biegunka przedłuża się <strong>do</strong> jednego lub<br />
nawet kilku tygodni i połączona jest z silnymi bólami brzucha.<br />
Choroba może przebiegać dwufazowo, z krótkim<br />
okresem znaczącej poprawy samopoczucia. W ciężkich<br />
przebiegach choroby może <strong>do</strong>chodzić <strong>do</strong> martwicy krwotocznej<br />
końcowych odcinków jelita czczego i początkowych<br />
odcinków jelita krętego, prowadzących <strong>do</strong> zejść<br />
śmiertelnych. Ponadto, chorobotwórcze kampylobakterie<br />
mogą wywoływać zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie<br />
mięśnia sercowego, infekcje dróg moczowych czy<br />
paraliż. Cytotoksyna Campylobacter jejuni powoduje między<br />
innymi inhibicję aktynowych filamentów komórek<br />
mięśniowych ssaków. Paraliż może być również wynikiem<br />
antygenowego po<strong>do</strong>bieństwa niektórych lipopolisachary<strong>do</strong>wych<br />
regionów Campylobacter jejuni <strong>do</strong> ludzkich gangliozydów<br />
(kompleksowych związków glikolipi<strong>do</strong>wych<br />
występującch w błonie komórek nerwowych). Przeciwciała<br />
tworzone w organizmie człowieka w odpowiedzi na<br />
inwazję bakterii niszczą również gangliozydy, powodując<br />
uszkodzenie nerwów obwo<strong>do</strong>wych. W rezultacie, może<br />
<strong>do</strong>chodzić <strong>do</strong> paraliżu o różnej rozległości (syndrom<br />
Guillain-Barré) lub paraliżu twarzy lub mięśni ocznych<br />
(syndrom Reisera).<br />
Infekcja bakteriami Campylobacter jejuni u ciężarnych kobiet<br />
może powo<strong>do</strong>wać poronienia, przedwczesny poród<br />
lub urodzenie martwego dziecka.<br />
Występowanie i źródła zanieczyszczeń<br />
Bakterie z rodzaju Campylobacter naturalnie bytują w<br />
przewodzie pokarmowym ssaków i ptaków. Nosicielami<br />
są zarówno zwierzęta dzikie, ho<strong>do</strong>wlane, jak i <strong>do</strong>mowe.<br />
Źródłem zakażenia mogą być nie tylko chore zwierzęta,<br />
ale także te bez objawów chorobowych. Chore lub będące<br />
nosicielami, zwierzęta <strong>do</strong>mowe takie jak psy czy koty<br />
stanowić mogą zagrożenie dla wszystkich <strong>do</strong>mowników,<br />
a szczególnie dla dzieci. W konsekwencji, bakterie Campylobacter<br />
sp. mogą znaj<strong>do</strong>wać się w śro<strong>do</strong>wisku, w<br />
<strong>do</strong>mu i w budynkach gospodarczych.<br />
Niebezpieczny może być<br />
również kontakt z dzikimi zwierzętami<br />
w ogrodach zoologicznych.<br />
Campylobacter spp. znaj<strong>do</strong>wane<br />
są w wodach powierzchniowych<br />
oraz rzekach i zbiornikach zamkniętych.<br />
Spożywanie wody nieznanego<br />
pochodzenia lub ze<br />
źródeł zanieczyszczonych wodami<br />
gruntowymi niesie ryzyko zakażenia.<br />
Notowano zachorowania na<br />
farmach, po wypiciu wody deszczowej<br />
odbieranej z rynien czy<br />
wody studziennej z podciekami<br />
zawartością szamba. Do zapewnienia<br />
bezpieczeństwa wody pitnej<br />
konieczne jest stosowanie bezpiecznych,<br />
szczelnych systemów<br />
<strong>do</strong>starczania wody.<br />
8
Change language