Granice w kulturze - Wiedza i Edukacja

Roman Bromboszcz – Pewne przejście przez granicę między etyką i teorią chaosu
75
Pięć wskazanych postulatów ma pomóc osiągnąć mądrość. Cel, jaki stawiam, nie
jest materialny ani nie można go przedstawić pod postacią pojęcia. Mądrość jest drogą,
mądrość jest w drodze. Pokonanie siebie jest ważniejsze od pokonywania przeszkód
i pokonywania ludzi. Droga prowadzi od wnętrza na zewnątrz, choć jak już twierdziłem,
wnętrze jest zewnętrzem. Do takiego wniosku pozwala nas doprowadzić redukcja
fenomenologiczna. Zjawiska z zewnątrz jawią się jako równoważne zjawiskom
wewnątrz świadomości. Nie uznajemy ich odrębności ontologicznej. Czynimy tak
w przekonaniu, że sieć jest umysłem, który łączy się z zewnętrzem, którego nie będziemy
w stanie nigdy zobaczyć z góry, poznać i ocenić w pełni. Droga jest doświadczeniem
fragmentu. Przechodząc od węzła do węzła, spotykając się w międzystrefie,
rzutujemy swój projekt na ekrany, którymi się otaczamy. Oprócz ekranów elektronicznych,
artykułów naukowych, dzienników i rozmów jest szansa również na czytanie
swojego bycia w świetle Księgi Przemian. To czytanie stawia nas w sytuacji bycia
powiązanym z symbolami, których interpretacji musimy się podjąć poprzez wgląd.
Wybieganie w przyszłość musi mieć charakter zatroskanego uporządkowywania
swojego istnienia w horyzoncie czasowym i przestrzennym. Ze względu na to, że
otoczenie człowieka staje się gęste od urządzeń elektronicznych, które jawią się
nam jako bazy danych, których struktura wymusza na odbiorcy serię wyborów, egzystencja
jawi się jako rozgałęziona, zawiła, splątana. Pewnym remedium na splątanie,
które dotyczy uprzestrzennienia i chronicznego braku czasu, jest projekcja,
bycie rzucone w przyszłość i uwspółcześnianie przeszłości, co oznacza budowę
przeciwwagi dla lekkomyślnego zarastania w świat fantomu, świat elektronicznych
przekaźników, świat symulacji. Wysiłek, o jakim mówię, dotyczy wyrównania, stabilności,
a nie porzucenia lub negacji. Przestrzenne relacje wyboru należy zrównoważyć
rzutowaniem projektu egzystencji, obraniem drogi i przywołaniem pamięci.
To, co wertykalne, powinno zostać wsparte o to, co horyzontalne. Droga łączy przeciwstawne
i ukazuje ich jedność w pewnej kontrze, która jest fraktalna.